Pomiary i opracowania realizacyjne

Transkrypt

Pomiary i opracowania realizacyjne
Pomiary i opracowania
realizacyjne
http://www.impexgeo.pl
Pomiary i opracowania realizacyjne (nazywane teŜ obsługą
inwestycji) są związane z projektowaniem, wznoszeniem oraz
utrzymaniem budowli i obejmują:
a) przygotowanie map dla celów planowania i projektowania,
b) zakładanie, pomiar i obliczenia osnów realizacyjnych,
c) wyznaczanie w przestrzeni połoŜenia projektowanych budowli,
d) geodezyjną inwentaryzację powykonawczą,
e) pomiary i opracowanie wyników pomiarów przemieszczeń
i odkształceń.
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
Dokumentacja źródłowa
Podstawę do wykonywania pomiarów realizacyjnych, do tyczenia i do
geodezyjnego opracowania projektu zagospodarowania działki lub
terenu, stanowią:
-zatwierdzony projekt budowlany,
-projekty techniczne obiektów budowlanych wraz z rysunkami
roboczymi,
-dziennik budowy,
-warunki techniczne do umowy, uzgodnione ze zleceniodawcą,
-dokumentacja proceduralna.
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
Geodezyjne prace realizacyjne
przy obsłudze geodezyjnej budowy i montaŜu obejmują:
- załoŜenie osnowy realizacyjnej,
- opracowanie geodezyjne projektu,
- tyczenie projektu (pomiary realizacyjne),
- geodezyjną obsługę budowy i montaŜu obiektu budowlanego
(tyczenie szczegółowe elementów budowli).
Czynności te dokumentowane są - wpisami do dziennika budowy,
szkicami dokumentacyjnymi i szkicami tyczenia i operatami z
geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej.
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
Wymagane cechy dokumentów geodezyjno-kartograficznych :
1. Mapa
do
celów
ustalenia
warunków
zabudowy
i zagospodarowania terenu jest kopią mapy zasadniczej lub mapą
katastralną (udostępniana w państwowym zasobie geodezyjnym
w Powiatowym lub Grodzkim Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej
i Kartograficznej).
2. Mapa do celów projektowych.
Mapę do celów projektowych sporządza się na kopii mapy
zasadniczej, a w razie braku mapy zasadniczej w odpowiedniej
skali, sporządza się mapę jednostkową.
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
Mapa do celów projektowych
zawiera treść mapy zasadniczej oraz dodatkowo:
-geodezyjnie opracowane linie rozgraniczające tereny
przeznaczeniu, linie zabudowy, linie osi ulic, dróg itp.,
o
róŜnym
-połoŜenie zieleni wysokiej ze wskazaniem pomników przyrody,
-usytuowanie projektowanych sieci uzbrojenia terenu, które zaopiniował
zespół uzgadniania dokumentacji projektowej (ZUDP),
-usytuowanie innych obiektów i szczegółów (np. połoŜenie otworów
wiertniczych, wskaźników osi toru), mających znaczenie dla projektu
wskazanych przez projektanta lub przez organ właściwy do wydania
decyzji o pozwoleniu na budowę.
-usytuowanie
wszystkich
lokalizacji
(w
ustalonym
zakresie)
projektowanych budowli i urządzeń, które mają zezwolenie na budowę.
Na mapie do celów projektowych wykazuje się granice działek z mapy
ewidencji gruntów i budynków.
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
Mapy do celów projektowych obejmują teren inwestycji wraz ze strefą
ochronną oraz pas otaczający o szerokości co najmniej 30 m.
Wielkość obszaru oraz skalę mapy określa w razie potrzeby organ
właściwy do wydania pozwolenia na budowę.
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
Do sporządzenia mapy do celów projektowych moŜna wykorzystać:
- numeryczną mapę zasadniczą, jeśli istnieje system informacji
o terenie,
- ortofotomapę, gdy dla terenu objętego projektem nie istnieje mapa
zasadnicza.
Mapa do celów projektowych w postaci numerycznej powinna być
uwierzytelniona podpisem elektronicznym oraz elektroniczną
klauzulą urzędu lub posiadać wykreśloną kopię z podpisem i
klauzulą.
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
Inne opracowania
1. przekroje terenu wzdłuŜ istniejących lub projektowanych tras,
2. przekroje cieków i zbiorników wodnych,
3. niwelacja powierzchniowa do obliczenia osuwisk, objętości gruntu
przy proj. robót ziemnych,
4. szczegółowa inwentaryzacja remontowanych budowli, pomiary
i opracowania graficzne dotyczą:
- elewacji budowli (dane geodezyjne i fotogrametryczne),
- rzutów poziomych i pionowych pomieszczeń i konstrukcji,
- rozmieszczenia elementów wyposaŜenia pomieszczeń,
- połoŜenia urządzeń technicznych,
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
Geodezyjne prace realizacyjne
przy obsłudze geodezyjnej budowy i montaŜu obejmują:
- załoŜenie osnowy realizacyjnej,
- opracowanie geodezyjne projektu,
- tyczenie projektu (pomiary realizacyjne),
- geodezyjną obsługę budowy i montaŜu obiektu budowlanego
(tyczenie szczegółowe elementów budowli).
Czynności te dokumentowane są - wpisami do dziennika budowy,
szkicami dokumentacyjnymi i szkicami tyczenia i operatami z
geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej.
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
OSNOWA REALIZACYJNA
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
Osnowa realizacyjna
Pomiary realizacyjne wykonuje się w oparciu o geodezyjną osnowę
szczegółową i osnowę pomiarową.
JeŜeli z istniejącej osnowy geodezyjnej nie moŜna dokonać tyczenia lub
dokładność istniejącej osnowy jest niedostateczna wówczas zakłada się
osnowę realizacyjną.
(norma PN-ISO 4463-1 Metody pomiarowe w budownictwie – tyczenie i pomiar).
Poziomą osnowę realizacyjną stanowi:
- sieć dowolnego kształtu: punkty połoŜone w większości poza terenem
obiektu (znaki na budynkach),
- sieć regularna: punkty rozmieszczone regularnie (siatka prostokątów),
stabilizowane specjalnymi
znakami (słupami z płytkami
metalowymi),
- sieć wydłuŜona ciągów poligonowych,
- sieć punktów mierzonych techniką GPS.
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
Wysokościowa osnowa realizacyjna
Wysokościową osnowę realizacyjną tworzy się tak, aby połoŜenie
reperów roboczych zapewniały dostęp do kaŜdego tyczonego
punktu jednym stanowiskiem, z co najmniej dwóch reperów
(tyczenie i kontrola).
Repery powinny znajdować się poza zasięgiem przemieszczeń podłoŜa,
spowodowanych przez wznoszony obiekt (w odległości większej niŜ 5 m
od obiektu, wykopów lub nasypów).
Jako znaki dla reperów roboczych mogą słuŜyć elementy konstrukcyjne lub
montaŜowe, np. górne powierzchnie śrub, wystające elementy zbrojenia, które
maluje się farbą i opisuje numerem.
Punkty osnowy poziomej zakładane na okres trwania budowy utrwala się palami
drewnianymi z gwoździem, zacementowanymi śrubami, wstrzeliwanymi kołkami
stalowymi itp. lub znakami z tworzyw sztucznych.
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
Geodezyjne prace realizacyjne
przy obsłudze geodezyjnej budowy i montaŜu obejmują:
- załoŜenie osnowy realizacyjnej,
- opracowanie geodezyjne projektu,
- tyczenie projektu (pomiary realizacyjne),
- geodezyjną obsługę budowy i montaŜu obiektu budowlanego
(tyczenie szczegółowe elementów budowli).
Czynności te dokumentowane są - wpisami do dziennika budowy,
szkicami dokumentacyjnymi i szkicami tyczenia i operatami z
geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej.
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
Przez opracowanie geodezyjne projektu budowlanego rozumie się
obliczenie miar, które pozwolą na zlokalizowanie w przestrzeni
elementów budowli jednoznaczne z wymaganą dokładnością
odpowiednią do ich znaczenia.
Miary powinny dotyczyć:
- punktów linii rozgraniczających obszary o róŜnym przeznaczeniu,
- linii zabudowy, osi konstrukcyjnych, punktów głównych i punktów
szczegółowych konstrukcji, w tym takŜe konstrukcji ziemnych
i powierzchni terenu.
W trakcie tego etapu dokonuje się takŜe sprawdzenia wymiarów
podanych na rysunkach w dokumentacji projektowej w celu wykrycia i
wyeliminowania błędnych wymiarów.
Opracowywanymi elementami projektu są:
- punkty linii rozgraniczających obszary o róŜnym przeznaczeniu,
- punkty linii zabudowy,
- punkty osi konstrukcyjnych, punkty główne i szczegółowe obiektu,
- punkty projektowanego ukształtowania terenu.
W trakcie geodezyjnego opracowania projektu naleŜy:
-sprawdzić, czy projekt nie koliduje z obiektami istniejącymi, szczególnie
z urządzeniami podziemnymi na mapie zasadniczej, a takŜe z innymi
projektami branŜowymi (na podstawie nakładki realizacyjnej),
-sprawdzić jednoznaczność wymiarową i geometryczną projektu,
-sporządzić wykaz elementów kontrolnych, potrzebnych do
przeprowadzenia kontroli pomiaru i oceny dokładności.
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
Szkic dokumentacyjny
Szkic dokumentacyjny jest dokumentem powstałym w wyniku
geodezyjnego opracowania projektu.
Zawiera on dane:
- rysunek istniejących w terenie obiektów i ich opis,
- rysunek istniejących w terenie obiektów podziemnego
wraz z opisem,
uzbrojenia
- dane dotyczące połoŜenia osnowy geodezyjnej i innych punktów
oparcia,
- rysunek obiektów projektowanych,
- obliczone miary do tyczenia projektu w terenie,
- obliczone miary kontrolne.
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
Przykład szkicu dokumentacyjnego
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
Geodezyjne prace realizacyjne
przy obsłudze geodezyjnej budowy i montaŜu obejmują:
- załoŜenie osnowy realizacyjnej,
- opracowanie geodezyjne projektu,
- tyczenie projektu (pomiary realizacyjne),
- geodezyjną obsługę budowy i montaŜu obiektu budowlanego
(tyczenie szczegółowe elementów budowli).
Czynności te dokumentowane są - wpisami do dziennika budowy,
szkicami dokumentacyjnymi i szkicami tyczenia i operatami z
geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej.
Szkic tyczenia
Szkic tyczenia dokumentuje wykonane lokalizacje elementów
projektu w przestrzeni. Do jego sporządzenia moŜe posłuŜyć kopia
szkicu dokumentacyjnego.
Szkic tyczenia zawiera:
-rysunek obiektów projektowanych z podaniem miar projektowych
i opisów oraz niezbędną orientację kierunek północy,
-miary lokalizacyjne do tyczenia projektu w terenie,
-miary w trakcie tyczenia (rzeczywiście) w terenie odłoŜone,
-obliczone miary kontrolne i wyniki pomiaru kontrolnego,
-podpis wykonawcy prac geodezyjnych i kierownika budowy
z adnotacją o przyjęciu przez kierownika budowy wskaźników (znaków)
osi, znaków wysokości itp.
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
Fragment szkicu tyczenia
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
Geodezyjne prace realizacyjne
przy obsłudze geodezyjnej budowy i montaŜu obejmują:
- załoŜenie osnowy realizacyjnej,
- opracowanie geodezyjne projektu,
- tyczenie projektu (pomiary realizacyjne),
- geodezyjną obsługę budowy i montaŜu obiektu budowlanego
(tyczenie szczegółowe elementów budowli).
Czynności te dokumentowane są - wpisami do dziennika budowy,
szkicami dokumentacyjnymi i szkicami tyczenia i operatami z
geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej.
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
ZAKRES PRAC GEODEZYJNYCH NA PLACU BUDOWY
W trakcie geodezyjnej obsługi budowy i montaŜu obiektu budowlanego
wykonywane są tyczenia:
- zasięgu wykopów fundamentowych i poziomu dna wykopów,
- osi stóp fundamentowych i poziomów fundamentów,
- osi i poziomów kondygnacji powtarzalnych,
- posadowienia i montaŜu duŜych maszyn (np. suwnice, turbiny),
- połoŜenia elementów konstrukcji podczas montaŜu.
Do zadań geodezyjnej obsługi budowy i montaŜu naleŜą pomiary
powykonawcze podlegające zgłoszeniu i przekazaniu operatu do
państwowego zasobu geodezyjnego.
Pomiar kontrolny (inwentaryzacja)
Pomiar kontrolny połoŜenia i wymiarów zrealizowanych obiektów
budowlanych lub ich elementów konstrukcyjnych dokumentuje się
na szkicu pomiaru kontrolnego.
Na szkicu pomiaru kontrolnego zamieszcza
o zgodności lub niezgodności z projektem.
się
klauzulę
W razie stwierdzenia niezgodności z projektem naleŜy ten fakt
odnotować w dzienniku budowy.
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
Szkic
pomiaru kontrolnego
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
Pomiary powykonawcze
Pomiary powykonawcze (inwentaryzacja powykonawcza) wykonuje się
w celu dostarczenia danych do aktualizacji baz systemu informacji
o terenie i mapy zasadniczej.
WyróŜnia się dwa rodzaje pomiarów:
- bieŜące pomiary powykonawcze dotyczą uzbrojenia podziemnego
(budowle podziemne i przewody) które muszą być inwentaryzowane
przed zasypaniem, zakryciem, zalaniem lub innymi operacjami
uniemoŜliwiającymi dostęp do pomiaru. Obowiązek zgłoszenia takich
obiektów do pomiaru przed przykryciem ciąŜy na inwestorze.
- końcowe pomiary powykonawcze to pomiary połoŜenia nowych
obiektów budowlanych oraz pomiary zmiany ukształtowania terenu.
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
PRZYKŁADY
opracowań realizacyjnych
Trasa drogowa
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
TYCZENIE TRAS
Technologia prac geodezyjnych podczas budowy:
-Analiza projektu (sprawdzenie geometrii trasy, sprawdzenie danych
wysokościowych, sprawdzenie miar w dokumentacji projektowej),
-ZałoŜenie geodezyjnej osnowy poziomej (realizacyjnej),
-ZałoŜenie osnowy pionowej (reperów roboczych),
-Inwentaryzacja istniejącego terenu (pomiar istniejącego terenu w celu
uzyskania danych niezbędnych do obliczenia robót rozbiórkowych i kolejnych
etapów budowy ),
-Opracowanie szkicu dokumentacyjnego (obliczenie i przygotowanie danych
niezbędnych do wyniesienie w terenie projektu),
-Sporządzenie szkiców tyczenia,
-Wytyczenie usytuowania osi w terenie (wyniesienie punktów głównych i
charakterystycznych do robót ziemnych i przygotowawczych,
-Inwentaryzacja prac rozbiórkowych (pomiary inwentaryzacyjne obiektów
przeznaczonych do rozbiórki.
-Wytyczenie połoŜenia obiektów w terenie, kontrola wytyczenia.
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
INWENTARYZACJA BIEśĄCA
Inwentaryzacja wykonanych robót (pomiary terenowe sytuacyjno wysokościowe, mające na celu sprawdzenie poprawności wykonanych prac w
stosunku do danych projektowych, przygotowanie dokumentacji. Potwierdzenie
zgodności wykonanych robót z dokumentacją projektową.
Pomiarowi podlegają w przypadku budowy drogi:
dno wykopu,
poziom stabilizacji gruntu cementem
podbudowa z kruszywa naturalnego i łamanego
podbudowa bitumiczna
warstwa profilowa nawierzchni
warstwa ścieralna asfaltu
Wytyczenie w terenie infrastruktury towarzyszącej drodze:
barier ochronnych
rowów odwadniających i kanalizacji deszczowej
chodników
obiektów inŜynieryjnych (mosty, przepusty, wiadukty)
sieci energetycznej, teletechnicznej.
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
INWENTARYZACJA POWYKONAWCZA
Pomiar inwentaryzacyjny wykonanych robót:
przekroje poprzeczne i podłuŜny trasy
pomiar wykonanego humusowania
skarpowania
plantowania
obsadzania krzewami i drzewami
powierzchni elementów infrastruktury (chodniki, krawęŜniki, parkingi)
inwentaryzacja małej architektury oraz uzbrojenia podziemnego.
Sporządzenie dokumentacji (operat pomiarowy, kopia mapy zasadniczej)
Przekazanie Zamawiającemu dokumentów z inwentaryzacji zarejestrowanych
w Ośrodku Dokumentacji.
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
DANE PROJEKTOWE
W sprzyjających warunkach terenowych naleŜy dąŜyć do zapewnienia
kompozycji przestrzennej elementów geometrycznych drogi, m.in. przyjmując
takie wielkości promieni łuków poziomych, dla których wymagane pochylenie
poprzecznego jezdni nie przekracza 5% (na terenie bez zabudowań).
Wartości promieni łuków kołowych w planie [m] dla 7 % pochylenia jezdni:
prędkość projektowa [km/h]
70
60
50
poza terenem zabudowy, pochylenie
poprzeczne jezdni 7%
200
125
80
Warunki projektowania nowych dróg i modernizowania istniejących określa
rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej
PROMIENIE ŁUKÓW
Wartości promieni łuków kołowych w planie [m] i pochylenia poprzeczne jezdni:
pochylenie
_____________ jak na prostej
prędkość
2-2,5%
3%
4%
5%
6%
7%
70 km/h
>=1000
>=800
600
400
300
250
<=200
60 km/h
>=600
>=500
350
250
200
150
<=125
50 km/h
>=450
>=350
250
175
125
100
<=80
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
TYCZENIE OSI TRASY
Oś trasy składa się z odcinków linii prostej i łuków krzywoliniowych (łuków
kołowych i krzywych przejściowych). KaŜdy odcinek zawiera charakterystyczne
punkty trasy – wierzchołki trasy, początek/koniec trasy, początek/koniec/środek
luku, początek/koniec krzywej przejściowej i punkty hektometrowe.
Punkty wierzchołkowe trasy i inne punkty główne powinny być zastabilizowane
w sposób trwały, a takŜe dowiązane do punktów pomocniczych, połoŜonych
poza granicą robót ziemnych. Maksymalna odległość pomiędzy punktami
głównymi na odcinkach prostych nie moŜe przekraczać 500 m.
Repery robocze (punkty wysokościowe) powinny być załoŜone wzdłuŜ trasy,
a takŜe przy kaŜdym obiekcie inŜynierskim.
Maksymalna odległość między reperami roboczymi wzdłuŜ trasy w terenie
płaskim powinna wynosić 500 metrów, natomiast w terenie falistym i górskim
powinna być mniejsza.
Średni błąd niwelacji nie większy od ±4 mm/km.
Do utrwalenia punktów głównych trasy naleŜy stosować pale drewniane
z gwoździem lub prętem stalowym, słupki betonowe albo rury metalowe
o długości około 0,50 metra.
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
Pomiary przemieszczeń i odkształceń
Geometrycznie zmiany obiektu budowlanego to:
- odkształcenia obiektu,
- przemieszczenia obiektu,
- przemieszczenia podłoŜa obiektu.
Zmiany oblicza się na podstawie wyników pomiarów pod warunkiem istnienia
wcześniejszych pomiarów (w tych samych miejscach i o wyŜszej, lub co najmniej
zbliŜonej dokładności), z których wynikami moŜna je porównać. Okresowe
pomiary przemieszczeń i odkształceń wykonuje się, jeŜeli pomiary takie
przewiduje projekt budowlany lub na wniosek zainteresowanego inwestora.
Przemieszczenie to zmiana połoŜenia punktów obiektu bez zmiany kształtu
(wzajemnych odległości punktów badanych). W interpretacji geometrycznej to
translacje i obroty.
Odkształcenie jest zmianą połoŜenia punktów obiektu wynikającą ze zmiany
kształtu. W ocenie geometrycznej to zmiana skali, skręcenie, wyboczenie,
ugięcie.
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.
Ogólna klasyfikacja przemieszczeń
1. Bezwzględne, wyznaczane w układach odniesień, spełniających
kryterium stałości.
2. Względne, wyznaczane w odniesieniu
związanego z badanym obiektem.
do
punktów
układu
Przemieszczenie i odkształcenie graniczne ∆g jest to wartość
(odchyłka), która nie moŜe zostać przekroczona bez ujemnych
skutków dla prawidłowości, działania urządzenia, wytrzymałości
konstrukcji, lub walorów architektonicznych. Określenie wartości
granicznych naleŜy do projektanta.
Źródło: Na podstawie materiałów Katedry Geodezji PR im. K. Weigla.