Mężczyzna i kobieta na nabożeństwie

Program TV z 16.03.2014 (Nr 986)
„Mężczyzna i kobieta na nabożeństwie”
Pastor Christian Wegert ©
Christian
Kazanie: „Bądźcie naśladowcami moimi, jak i ja jestem naśladowcą Chrystusa. A chwalę was,
bracia, za to, że we wszystkim o mnie pamiętacie i że trzymacie się pouczeń, jakie wam
przekazałem. A chcę, abyście wiedzieli, że głową każdego męża jest Chrystus, a głową
żony mąż, a głową Chrystusa Bóg. Każdy mężczyzna, który się modli albo prorokuje z
nakrytą głową, hańbi głowę swoją. I każda kobieta, która się modli albo prorokuje z nie
nakrytą głową, hańbi głowę swoją, bo to jest jedno i to samo, jak gdyby była ogolona. Bo
jeśli kobieta nie nakrywa głowy, to niech się też strzyże; a jeśli hańbiącą jest rzeczą dla
kobiety być ostrzyżoną albo ogoloną, to niech nakrywa głowę. Mężczyzna bowiem nie
powinien nakrywać głowy, gdyż jest obrazem i odbiciem chwały Bożej; lecz kobieta jest
odbiciem chwały mężczyzny. Bo nie mężczyzna jest z kobiety, ale kobieta z mężczyzny.
Albowiem mężczyzna nie jest stworzony ze względu na kobietę, ale kobieta ze względu na
mężczyznę. Dlatego kobieta powinna mieć na głowie oznakę uległości ze względu na
aniołów. Zresztą, w Panu kobieta jest równie ważna dla mężczyzny, jak mężczyzna dla
kobiety. Albowiem jak kobieta jest z mężczyzny, tak też mężczyzna przez kobietę, a
wszystko jest z Boga. Osądźcie sami: Czy przystoi kobiecie bez nakrycia modlić się do
Boga? Czyż sama natura nie poucza was, że mężczyźnie, jeśli zapuszcza włosy, przynosi
to wstyd, a kobiecie, jeśli zapuszcza włosy, przynosi to chlubę? Gdyż włosy są jej dane
jako okrycie. A jeśli się komuś wydaje, że może się upierać przy swoim, niech to robi, ale
my takiego zwyczaju nie mamy ani też zbory Boże”
(1 Koryntian 11,1-16)
Na pierwszy rzut oka wygląda na to, że Paweł pisze tutaj całkowicie różne rzeczy o fryzurze, o nakryciu głowy,
aniołach i porządku stworzenia. Co chce właśnie przez te teksty powiedzieć?
Dla przypomnienia: Kościół w Koryncie miał wiele wad. Byli niezgodni. Mieszali Ewangelię z filozofią
grecką, częściowo żyli w grzechach seksualnych i kładli wartość na swoją chrześcijańską wolność, również
jeśli obciążali sumienia innych. Miało to miejsce nie tylko w prywatnych domach, ale również znalazło wejście
na społeczne zebrania. Wyraźnie dotyczyło stylu odzieży wiernych na nabożeństwie.
Paweł między tymi ustępami pisze teraz, w celu wyjaśnienia prostych pytań: W jaki sposób mężczyźni i
kobiety powinni się ubierać i zachowywać na nabożeństwie?
Arka TV
Gemeinde und Missionswerk ARCHE e.V.
Doerriesw eg 7 • D-22525 Hamburg (Stellingen)
Tel.: +49 (0)40/54 70 50 • Fax: +49 (0)40/54 70 52 99
[email protected] • www.arche-gemeinde.de
Bankverbindungen
Ev. Darlehensgenossenschaft eG Kiel • Konto-Nr. 113522 • BLZ 210 602 37
Schweiz: Postgiroamt Basel • Konto-Nr. 40-10270-9
Österreich: P.S.K. Österreichische Postsparkasse • Konto-Nr. 7726.796
Strona 2 -Program - TV nr 986/ „Mężczyzna i kobieta na nabożeństwie”
Pisze w wersetach 4 i 5: „Każdy mężczyzna, który się modli albo prorokuje z nakrytą głową, hańbi głowę
swoją. I każda kobieta, która się modli albo prorokuje z nie nakrytą głową, hańbi głowę swoją, bo to jest
jedno i to samo, jak gdyby była ogolona!”
Tutaj chodzi więc o nakrycie głowy. Dlaczego jest to tak ważne dla Pawła?
Nakrycia głowy i ich znaczenie w Koryncie
Żeby to zrozumieć, musimy sobie uświadomić, że w każdej kulturze i w każdym czasie ubrania ludzi
przekazywały orędzie. To co nosimy mówi o nas. Patrzysz na kogoś i uzyskujesz pierwsze wrażenie o tej
osobie, przez spojrzenie na jej ubranie.
Weźmy na przykład czapkę z daszkiem. Kiedy jest noszona z daszkiem z przodu, sprawia wrażenie o
wolności. Jeśli nosi się daszek do tyłu, to samo nakrycie wysyła inny sygnał. Wydaje się, że noszący jest
sportowcem gotowym do akcji. Jeśli daszek jest noszony na bok, to może to być młody raper. Więc jedna i
ta sama czapka wysyła różne przesłania.
Tą zasadę wziął również szwajcarski poeta Gottfried Keller w swej słynnej powieści „Szata czyni
człowieka”. Wykorzystano to: „ w opowieści o krawcu Wenclu Strapińskim, który dobrze się ubierał, mimo
ubóstwa. Udał się do obcego miasta i był tam, ze względu na jego zewnętrzny wygląd, uważany za
polskiego hrabiego…”
Albo pomyślmy o rozmowie kwalifikacyjnej. Ktoś kto ma przedstawić się w banku porządnie się ubierze. W
końcu chciałby swoim ubraniem jasno wyrazić, że jest w stanie wykonać zadanie. Ubrania, które nosimy,
mówią więc coś o nas. To nie jest tylko dzisiaj tak, ale to było również wtedy w przypadku Koryntian.
A więc, co mówi nakrycie głowy w Koryncie, rzymskim mieście w 1 wieku? Gdy mężczyźni w swoich
obrzędach religijnych przynosili ofiary, wtedy brali część swojej togi i tym zakrywali swoje głowy. To był
znak ich podporządkowania bożkom, których oni czcili.
Istnieje również tradycja, że tylko mężczyźni zakrywają głowy w pogańskiej adoracji uwielbienia. Tylko
mężczyźni z elity to czynią. Więc są to statusy wysokich i ważnych urzędników, którzy zakrywają swe
głowy. Oznacza to, że zakrycie głowy przez mężczyzn na nabożeństwie transportuje przesłanie na dwa
sposoby: Z jednej strony, że obrzędy lub rytuały pogańskie zostały wprowadzone na nabożeństwa. Z drugiej
strony mężczyzna z nakrytą głową uczestniczy w takim przesłaniu: „Słuchaj , jestem mężczyzną o wysokiej
pozycji”.
Jeśli więc w chrześcijańskim zgromadzeniu mężczyzna wstanie, aby się modlić i przy tym togą - względnie
czymś innym - nakryje swoją głowę, importuje swoją pozycję społeczną w kościele. On wyraża, kim jest. To
byłoby tak, jakby dziś mężczyzna stanął na nabożeństwie i powiedział: „Ja studiowałem w Tubingen prawo
z wyróżnieniem, prowadzę kancelarię z 50 pracownikami, którzy doradzają rządowi i poza tym: zegarek,
który tutaj noszę to jest Rolex.
A teraz chcę się modlić”.
To proste nakrycie głowy miało zatem kulturowe znaczenie. Dla kobiet było trochę inaczej. Przez nakrycie
głowy w tym czasie kobieta wyrażała, że wyszła za mąż. Należała do męża. Jeśli odmawiała zakładania
chusty, przez to uchylała swój związek z mężem.
Apostoł Paweł wyjaśnia, że to był haniebny i wstydliwy fakt, nie ubrać welonu lub chusty na publicznym
spotkaniu. To było w pewnym sensie dziwne. Mężatka bez nakrycia głowy na zgromadzeniu podpadała,
przez to dawała sprzeczny sygnał. Ona odrzucała ponadczasową zasadę podporządkowania. Być może jest
to dzisiaj porównywalne do kobiety, która bardzo prowokacyjnie przyciąga i demonstracyjnie zdejmuje z
palca ślubną obrączkę, a następnie na głos się modli.
Każdy ma nad sobą głowę
Co to wszystko oznacza dla nas w 2013? Co Bóg chce nam powiedzieć? Kultura została zmieniona. Dziś ubrania
nie przekazują tego samego co wtedy. To jest powód, dlaczego my jako Arka-kościół uważamy, że nie powinno
być wymagane od kobiet, aby nosiły na głowie chustkę. Ale jeśli kobieta w sumieniu czuje związanie, aby to
zrobić, to nie chcemy się sprzeciwiać. Ale w naszych czasach nakrywanie głowy nie odgrywa takiej roli jak
kiedyś.
Strona 3 - TV-Program - nr 986 / „Mężczyzna i kobieta na nabożeństwie”
To nie znaczy, że powinniśmy zignorować ten tekst. Apostoł uczy tutaj ponadczasowych zasad, prawd
biblijnych, czas i kultura przetrwa. Ani jedno słowo Pisma Świętego nie jest napisane na próżno.
Zasada brzmi: „Autorytet i podporządkowanie mają swoje źródło w naturze Boga” (werset 3). Zasada
ta powinna trwać w naszym codziennym życiu jak również wyrażać się w niedzielę w kościele.
To oznacza, każdy znajduje się w ramach autorytetu. Nikt nie jest wyjątkiem. My wszyscy mamy
głowę, którą przez nasze zachowanie czcimy albo hańbimy.
Kwestia nakrycia głowy nie jest więc modą lub prawnym pytaniem, ale jest zastosowaniem tej zasady
w ówczesnej kulturze. Jeśli mężczyzna zakrył głowę, wtedy nie szukał chwały Boga, ale jego własnej.
Chciał zwrócić uwagę na swój stan społeczny. On modlił się jak poganin. On przez to znieważał
Jezusa, który był jego głową. Dlatego Paweł pisze: „Każdy mężczyzna, który modli się albo prorokuje
z nakrytą głową, hańbi głowę swoją”. Podobnie było u kobiet. Odłożyła nakrycie głowy, wtedy
znieważała swoją głowę, a mianowicie męża. Wyraziła przez to, że nie będzie zobowiązana dłużej dla
niego. Paweł pisze: „A chcę, abyście wiedzieli, że głową każdego męża jest Chrystus, a głową żony
mąż, a głową Chrystusa Bóg”.
To nie jest pomysł niektórych szowinistycznych mężczyzn. Nie, ponieważ mężczyźni również mają
stać w podporządkowaniu głowie, mianowicie pod Jezusem Chrystusem. I jakby tego było mało,
Paweł jeszcze dodaje: „Chrystus ma również głowę nad sobą, a mianowicie Boga”. To oznacza, że
autorytet i podporządkowanie mają swoje źródło w istocie samego Boga. Bóg stworzył nas jako
mężczyznę i kobietę, aby odzwierciedlić to, co zawsze było już zakotwiczone w Bogu.
Bóg Ojciec, Bóg Syn i Bóg Duch Święty są równoważni w osobie a jednak różnią się w swoich
rolach. Syn podporządkowuje się radośnie w woli Ojca. Duch Święty jest posłany przez Ojca i Syna.
Jednakże istnieje boskość w jedności. Jaką rolę ma między innymi Duch Święty? Jest pomocnikiem.
Czy jest to poniżające, być określony jako pomocnik? Myślę, że nie, ponieważ mówimy o osobie
Boskiej. Czy jest to poniżające dla Jezusa, mieć Boga jako swoją głowę i poddać się temu
autorytetowi? Nie, wcale nie. On jest i pozostanie odwiecznym Synem Bożym. Jezus powiedział: „Bo
staram się pełnić nie moją wolę, lecz wolę tego, który mnie posłał” (Ew Jana 5, 30). I „Moim
pokarmem jest pełnić wolę tego, który mnie posłał, i dokonać jego dzieła” (Ew. Jana 4, 34).
To nie oznacza ani poniżenia ani drugorzędności Jezusa. W żadnym wypadku. On mówi: „Ja i Ojciec
jedno jesteśmy”. Syn nie jest gorszy od Ojca, ale On ma po prostu inną służbę. To nie chodzi o
wartość w Trójcy, ale o różne zadania. Przeżywać w miłości przywództwo i podporządkowanie jest
wielkim błogosławieństwem. Jeśli Jezus nie podporządkowałby się Ojcu, to nasze zbawienie nigdy by
nie nastąpiło. Bylibyśmy straceni a Bóg znajdowałby się w stanie wojny z samym sobą. Jeśli człowiek
nie podporządkuje się Chrystusowi, jest stracony. A jeśli w małżeństwie mężczyzna nie poprzedza
czule w miłości i nie szanuje stosownie żony w kolejności, wtedy rodzina przeżywa rozbicie. Głowa
jest błogosławieństwem. Czym jest ciało bez głowy? Czym jest kraj bez skutecznego rządu? Dlatego
nasi ojcowie napisali w konstytucji: „On/ona kanclerz/określa kierunki polityki”. Jeśli tak się nie
dzieje mamy chaos. I tak jest w rodzinie i w kościele.
Jeśli ma bogobojną i opiekuńczą głowę wypełnioną miłością i troskliwością jest to
błogosławieństwem. Mąż nie jest lepszy niż jego żona. Żona nie jest gorsza od męża. Oni są równi
wobec Boga w wartości i godności. A jednak Bóg wyznaczył im różne role. Tą zasadę Paweł chciałby
widzieć zastosowaną w małżeństwie, rodzinie i w kościele. Amen.
*Przekład z języka niemieckiego; kazanie prof. Wolfgang Wegert © z Hamburga (Niemcy)
*Uwaga – wszystkie dotychczasowe kazania dostępne są także na stronie internetowej: www.arka-tv.com
Teraz możesz zamówić także - bezpłatny Newsletter. Szczegóły dostępne na naszej stronie. Zapraszamy!