FULL TEXT - Antropomotoryka

NR 36
AN TRO PO MO TO RY KA
2006
RECENZJA CZASOPISMA NAUKOWEGO
„ANTROPOMOTORYKA”
ZE SZCZEGÓLNYM UWZGLĘDNIENIEM
VOL. 15, NR 32 (2005), VOL. 16, NR 33, 34, 35 (2006)
THE REVIEW OF THE SCIENTIFIC JOURNAL
„ANTROPOMOTORYKA”
FOCUSING ON
VOL. 15, NR 32 (2005), VOL. 16, NR 33, 34, 35 (2006)
Jan Jaszczanin*
*
prof. dr hab., Lithuanian Academy of Physical Education, Sporto Str. 6, 44221 Kaunas, Uniwersytet Szczeciński,
al. Piastów 41–6, Szczecin
„Antropomotoryka” jest czasopismem naukowym
posiadającym już ugruntowaną pozycję w kręgu
nauk kultury fizycznej w Polsce, a także na arenie
międzynarodowej. Nie można mieć wątpliwości,
że od szeregu już lat naukowcom, którzy są zainteresowani zjawiskami związanymi z człowiekiem
w działaniu (man in action), a także zagadnieniami
dotyczącymi problematyki uczenia się i nauczania
czynności ruchowych (motor learning) znany jest
nie tylko jej tytuł, ale także zawartość treściowa.
Należę do nich i według mojej opinii publikacje zamieszczone w „Antropomotoryce” koncentrują się
na przekazywaniu wyników badań odnoszących się
do szeroko pojętej ludzkiej motoryczności.
Krakowski periodyk naukowy od początku
swojego istnienia (tj. od 1989 r.) był pierwszym
w polskim języku czasopismem naukowym, zaspokajającym kiedyś, – podobnie jak i dzisiaj zaspokaja
potrzeby liczących się krajowych i zagranicznych
ośrodków naukowych pracujących na rzecz kultury
fizycznej. Wśród nich na pierwszym miejscu należy
wymienić akademie wychowania fizycznego i placówki badawcze pracujące na rzecz sportu wyczynowego, rekreacji ruchowej, fizjoterapii, turystyki
czynnej. Od kilku już lat z tego czasopisma nauko-
wego korzystają przedstawiciele różnych dziedzin
naukowych w Polsce i poza jej granicami: biomechanicy, ergonomiści, auksolodzy, fizykoterapeuci,
lekarze i pedagodzy, w tym przede wszystkim: instruktorzy i trenerzy sportowi, nauczyciele wychowania fizycznego, instruktorzy choreografii.
Jestem stałym czytelnikiem czasopisma (znam
język polski) od chwili jego powstania i wiem, że początkowo wydawało go Państwowe Wydawnictwo
Naukowe, a po jego rozwiązaniu przez pewien
czas po zmianie głównego miejsca pracy redaktora naczelnego i zarazem inicjatora publikowania
„Antropomotoryki”, prof. dr hab. Jana Szopy do
redakcji przyłączyła się Akademia Wychowania
Fizycznego w Katowicach. W tym okresie nastąpiła
próba wydawania periodyku w języku angielskim
wspólnie z nowo powstałym „Journal of Human
Kinetics”. Krótkotrwałe zespolenie tytułów i wydawców oraz zamiary modyfikacji kształtu redakcyjnego czasopisma naukowego nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. W związku z tym, od 2001 roku
„Antropomotoryka” rozpoczęła kontynuację misji
i programu działania stworzonego pod koniec lat
80. wraz z dawnym Komitetem Redakcyjnym, ale
pod nowym kierownictwem prof. dr hab. Edwarda
Mleczki i prof. dr hab. Jerzego Januszewskiego.
Obecnie zespół redakcyjny tworzy pięciu członków
-
-
-
-
Uwagi ogólne
-
– 125 –
kolegium, specjalistów o uznanym krajowym i międzynarodowym autorytecie naukowym, specjalizujących się w badaniach ludzkiej motoryczności:
red. nacz. prof. dr hab. E. Mleczko, z-ca red. nacz.
prof. dr hab. J. Januszewski, członkowie redakcji:
prof. dr hab. W. Osiński, prof. dr hab. J. Raczek,
prof. dr hab. W. Starosta oraz Międzynarodowa
Rada Redakcyjna składająca się z naukowców reprezentujących polskie i zagraniczne ośrodki naukowe.
Dzięki istnieniu wyżej wymienionego czasopisma naukowego powstała platforma przebiegu informacji, służąca wymianie poglądów
i doświadczeń. W dużym stopniu przyczyniła się
„Antropomotoryka” do integracji młodego i często
rozproszonego w Polsce środowiska badaczy, związanego z rodzącą się nową dyscypliną naukową
i stała się ważnym narzędziem w przybliżaniu horyzontu czasowego osiągnięcia oczekiwanej inicjacji
antropomotoryki (lub inaczej teorii motoryczności
człowieka) jako samodzielnej, monotematycznej
subdyscypliny naukowej. Obecnie antropomotoryka (teoria motoryczności) włącza się w Polsce
w zakres nauk o kulturze fizycznej.
Czasopismo posiada patronat Komitetu Rehabilitacji, Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej
Polskiej Akademii Nauk, Międzynarodowego Stowarzyszenia Motoryki Sportowej (International Assotiation of Sport Kinetics – IASK). Od początku istnienia listy Index Copernicus jest na niej notowane.
Trudno nie podkreślić faktu, że wraz z dojrzewaniem antropomotoryki, jako dyscypliny naukowej,
rośnie, systematycznie poziom naukowy i edytorski
periodyku.
Zwracają szczególną uwagę działania organizacyjne podjęte w ostatnich latach, których zamiarem jest podniesienie wartości naukowej publikacji,
poprawa staranności edytorskiej i technicznej oraz
poszerzenia zakresu odbiorców. Takie poczynania
sprawiły, że wokół pisma zaczął się koncentrować
zespół naukowców z kraju i z zagranicy, którzy nie
tylko z zainteresowaniem czytają pismo, ale również decydują się w nim publikować interesujące
prace. Przykładem tego mogą być publikacje pochodzące z Litwy, Niemiec, Słowacji, Czech, Rosji,
Nowej Zelandii, a ostatnio z Izraela.
Czasopismo jest regularnie wydawane w liczbie czterech numerów w ciągu roku. Pragnę podkreślić, że chociaż „Antropomotoryka” jest czasopismem naukowym uznanym w środowisku badaczy
działalności ruchowej człowieka (man in action),
to bardzo skromnie wygląda jego wartość udokumentowana na liście Indeks Copernicus. W moim
przekonaniu krakowski periodyk powinien zająć
wyższą lokatę na liście rankingowej polskich
czasopism naukowych. Za słusznością takiego
stwierdzenia przemawiać może szczegółowa analiza przesłanych mi do recenzji czterech ostatnich
wydanych numerów „Antropomotoryki”.
Uwagi szczegółowe wynikające
z analizy zawartości treściowej numerów
„Antropomotoryki”: 32, 33, 34, 35.
Objętość
Objętość recenzowanych numerów wynosiła
około 27 arkuszy wydawniczych w formacie A-4.
W każdym z nich wystąpiły stałe działy zapełnione
treścią publikacji informacyjnych („Od redakcji”,
„Informacje dla autorów” oraz „Rozprawy i artykuły”, zawierające oryginalne prace naukowo-badawcze i poglądowe oraz „Informacje”. Bardziej
szczegółowa analiza zawartości czasopism (por. zestawienie poniżej) pozwala stwierdzić następującą
strukturę kolejnych wydań „Antropomotoryki”
Numer
32
33
34
35
Prace empiryczne
5
7
7
6
25
Prace poglądowe
2
1
2
1
6
Polemiki i dyskusje
1
2
2
1
6
Recenzje
1
1
1
1
4
Sprawozdania
4
2
1
–
7
Inne
4
2
2
4
12
17
15
15
12
60
Suma
Czasopismo posiada uznaną pozycję w kręgu polskich i zagranicznych badaczy problematyki motoryczności człowieka. Może o tym świadczyć to, że:
1. Na ogólna liczbę 60 zamieszczonych publikacji
w czterech numerach większość stanowiły prace o dużych walorach poznawczych i aplikacyjnych. Roczny odsetek prac oryginalnych wynosi
około 70%, w tym około 45 % stanowiły prace
naukowców zagranicznych.
2. Autorami publikacji są przedstawiciele przede
akademii medycznych, wszystkim polskich
ośrodków akademickich, prowadzących studia
z wychowania fizycznego, oraz z liczących się
w świecie ośrodków naukowych, takich jak:
– 126 –
-
Suma
I. Wartość naukowa publikacji
-
-
-
-
Jan Jaszczanin
Izrael: Jerusalem Multidisciplinary Seminar, Litwa: Vilnus University of Sport Center, Lithuanian Academy of Physical Education, Institute
of Experimental and Clinical Medicine at Vilnus,
Słowacja: University, Faculty of Sport University
of Presov, Czechy: Palacky University, Faculty of
Physical Culture, Olomouc.
3. Na szczególną uwagę zasługują oryginalne prace zmieszczone w dwóch numerach
(„Antropomotoryka” 34, 35) Josifa Moisiejewicza Fejgenberga: Pamięć o przeszłości
– podstawa prawdopodobieństwa przewidywania przyszłości oraz Aktywność i wypełnianie
luk informacyjnych. Ich Autor, pracujący obecnie w Jerusalem Multidisciplinary Seminar,
jest ostatnim żyjącym uczniem, a późniejszym
współpracownikiem słynnego, na nowo odkrywanego – Nikołaja Aleksandrowicza Bernsztejna.
Jego prace, zaprezentowane po raz pierwszy
w „Antropomotoryce”, mają duże znaczenie
w poszerzeniu interpretacji i uzupełnieniu
bernsztejnowskiej koncepcji budowy ruchów,
uczenia się czynności ruchowych, sterowanie
ruchów, kodowania informacji, i ich przetwarzaniu w sterowaniu czynności ruchami, co
zostało przybliżone czytelnikom recenzowanego
czasopisma w sposób autorski, a w niektórych
momentach polemiczny, przez W. Petryńskiego,
bo dyskurs młodego pracownika nauki został
oparty przecież na współczesnym dorobku wiedzy (por. „Antropomotoryka”, nr 31, s. 65–88
i 30, s. 71–88, nr 29, s. 55–70, 71–90).
4. W czterech recenzowanych numerach Antropomotoryki można także znaleźć jakby dalszy ciąg próby rozwijania koncepcji N. A.
Bernsztejna przez polskiego naukowca w takich
jego publikacjach pomieszczonych w „Antropomotoryce”, jak: W. Petryński: Pamięć i sterowanie ruchami przez człowieka, nr 34, s. 109–120,
Narzędzia topologiczne w opisie sterowania ruchami człowieka, nr 35, s. 77-87.
5. O wpływie teorii N. A. Bernsztejna na rozwój
współczesnych koncepcji interpretacji zjawiska uczenia się, przechowywania i przenoszenia, sterowania ruchami, modelowania
ruchu, także teorii planowania, spontaniczności czy kodowania informacji w sterowania
ruchami, a nade wszystko koordynacji ruchowej świadczą tematy różnych konferencji organizowanych na świecie, a także publikacje
znanych współczesnych badaczy motoryczności człowieka. Przykładem tego może być
książka Richarda A. Schmidta Motor Control
and Learning. A Behavioral Emphasis (por. re-
6.
•
•
•
-
-
-
-
Recenzja czasopisma naukowego „Antropomotoryka” ze szczególnym uwzględnieniem...
-
– 127 –
cenzja „Antropomotoryka” 2005, nr 31, s.
89–106), czy monografia polskiego naukowca
Janusza M. Morawskiego Człowiek i technologia. Tajniki wzajemnych uwarunkowań (rec.
„Antropomotoryka” 2006, nr 35, s. 101-112).
Według mojej opinii, dzięki współpracy z prof. J.
M. Fejgenbergiem, „Antropomotoryka” włączyła
się w ogólnoświatowy nurt badań nad motoryką
człowieka. Świadczy to o uznaniu jej roli w przekazywaniu wiedzy na najwyższym poziomie polskim czytelnikom i o zachęcie do rozwoju owocnej
współpracy międzynarodowej nad ciągle żywą
nauką N.A. Bernsztejna. Nie jest to tylko jedna
strona działalności czasopisma, godna podkreślenia.
W artykułach empirycznych i poglądowych
(najczęściej o objętości ok. 1 arkusza wydawniczego) były prezentowane wyniki badań łączące się z problematyką różnych aspektów
uwarunkowania działania ruchowego człowieka „man in action”: auksologicznych, psychomotorycznych, biomechanicznych, antropometrycznych, rehabilitacyjnych i sportowych.
W sumie takich prac w czterech kwartalnikach
można doszukać ponad 30. Trudno je szczegółowo ocenić. W pewnym sensie taką rolę spełniali
już ich recenzenci. Na ich znaczenie w dorobku
badań nad motorycznością człowieka wskazano
każdorazowo w „Słowie Wstępnym” naczelnego redaktora, które poprzedzało każde wydanie
recenzowanych numerów. Całkowicie się zgadzam z wyrażoną w nimi opinią. Z obowiązku
recenzenta wskażę tylko na najważniejsze
osiągnięcia w podjętych tematach badawczych:
Zdrowie a osiągnięcia sportowe dzieci i młodzieży (Peculiarities of mental health of adolences
involved in sport), w artykule litewskich naukowców (Malinauskas et al. Antropomotoryka nr
35, s. 27-32).
Sposoby rozwiązywania problematyka ludzi
sędziwych i niepełnosprawnych we współczesnym społeczeństwie: [The sociodemograghic situation, health and physical function of elderly cohort in Vilnius (Lithuania)] – Antropomotoryka
nr 33, Teacher’s and students’ attitudes towards
integrated education of disabled in Lithuanian , nr
34, s. 33–40.
Uwarunkowania rozwojowe sprawności motorycznej i podstawowych cech funkcjonalnych
dzieci i młodzieży: (The Interrelationship Between
Adolescent Gil’s Physical Development, Biological
Puberty and Heart)– Antropomotoryka nr 31, s.
17–22, The Evaluation of the Morph–functional
and Motor Development of Gils and Boys Ising T
Point Scale – The Practical Implications , nr 31, s.
23–39, Motor abilities of women and men conditioned by somatic features nr 34, s. 87–99. Poziom
zdolności motorycznych w wieku przedszkolnym,
31, s. 47–54, Określenie wpływu wysokości i masy
ciała kobiet na czas pokonywania dystansu 500 m
na ergometrze wioślarskim, Antropomotoryka nr
34, s. 69–76, Uwarunkowania sprawności motorycznej uczniów klas sportowych między 11 a 14
rokiem życia, nr 34, s. 47–60, „Skład ciała a moc”,
nr 34, s. 61–68, Somatyczne uwarunkowania
możliwości motorycznych kobiet i mężczyzn, nr
34, s. 87–98, Skład ciała a moc anaerobowa
dziewcząt, nr 34, s. 61–68.
• Związek motoryki ludzkiej z psychiką trybem
życia i aktywnością ruchową człowieka: Peculiarities of Mental Health of Adolescents Involved
in Sport, Antropomotoryka nr 35, The physical
activity and the sense of the coherence, nr 33, 35–
42. The essence and importance of timing (sense of
surprise) in fencing, nr 33, s. 43–58, Przenoszenie
w teorii i praktyce trenerskiej, nr 33, s. 95–102.,
Aktywność fizyczna oraz uwarunkowania rodzinne dzieci i młodzieży z Nowego Sącza i okolic, nr
35, s. 61-68.
• Poszukiwania narzędzi pomiarowych sprawności fizycznej ze szczególnym uwzględnieniem jej
pomiaru u ludzi w różnych okresach ontogenezy
w konwencji zdrowia „Health Related Fitness”:
Diagnostic af motor docility, Antropomotoryka,
nr 33, s. 15–26, Wskaźnik wagowo-wzrostowy
Queteleta a sprawność fizyczna badana w konwencji zdrowia dziewcząt z Małopolski, nr 35, s.
33-50, Przewidywalna wysokość ciała chłopców
uprawiających piłkę nożną – rzetelność prognozy w świetle badań ciągłych, nr 33, s. 59–64,
Zagadnienie przekładu w sterowaniu ruchami
człowieka, nr 32, s. 83–96, Interakcja cech somatycznych i zdolności motorycznych w czynnościach ruchowych o wielokierunkowej strukturze,
nr 35, s. 51-60, Uwarunkowania sprawności
motorycznej uczniów klas sportowych między
11a 14 rokiem życia, nr 34, s. 47–60, Składniki
sprawności czuciowo–ruchowej człowieka – próba uporządkowania klasyfikacji, nr 32, s. 97–110,
SOFIT i SOPLAY, jako narzędzia badania aktywności fizycznej dzieci i młodzieży metoda obserwacji bezpośredniej, nr 34, s. 99–108.
• Uwarunkowania biologiczne i treningowe rozwoju cech somatycznych, funkcjonalnych,
sprawności motorycznej oraz techniki sportowej: Typ sprawnościowy a obciążenia treningowe w biegu na 400 m przez płotki mężczyzn,
Antropomotoryka, nr 34, s. 41–46, Określenie
wpływu wysokości ciała kobiet na czas pokonywania dystansu 500 metrów na ergometrze
rowerowym, nr 34, s. 69–76, Wpływ nauczania
programowego na skuteczność szkolenia kobiet
w grze w piłkę nożną, nr 34, s. 77–87, Struktura
obciążenia treningowego a poziom rozwoju
funkcjonalnego i motorycznego młodych piłkarzy w trzyletnim cyklu szkolenia, nr 33, s. 65–72,
Różnice między kobietami i mężczyznami w wynikach konkurencji sportowych uwarunkowanych siłą, nr 33, s. 81–94, Struktura sprawności
fizycznej piłkarzy nożnych w świetle analizy czynnikowej, nr 32, s. 15–30, Optymalizacja obciążeń
treningowych w przygotowaniach olimpijskich
wioślarzy, nr 32, s. 31–41, Porównanie struktury odbicia w wyskoku dosiężnym i w przewrocie
lotnym w tył z miejsca (studium przypadku), nr
32, 51–58, Próba kompleksowej oceny doboru
do sportu na przykładzie zespołowych gier sportowych, nr 32, s. 59–74, Zagadnienie wpływu
środowiskowych bodźców treningowych na czas
trwania motorycznego składnika szybkości ruchów kończyn górnych, nr 33, s. 73–80.
• Ruch jako czynnik rehabilitacyjny: Badania ruchomości stawów u pacjentów z przepuklinami
pachwinowymi, Antropomotoryka, nr 35, s. 69-76, Zdolności siłowe dziewcząt i chłopców ze
skoliozą, nr 32, s. 41–50,
Wszystkie prace były recenzowane przez 2 kompetentnych recenzentów ze składu Międzynarodowej
Rady Redakcyjnej, którą tworzą profesorowie z różnych krajowych i zagranicznych ośrodków (20%
składu Rady stanowią naukowcy zagraniczni).
Autorami prac byli znani naukowcy w kraju
i spoza jego granic, tacy jak wspomniani już profesorowie: Josif Moisiejewicz Feigenberg, Romualdas
Malinaskas, Janas Jaszczeninas, Iveta Bożikowa,
Michal Belej, Viera Bebczakova, Viera Sotkowska,
Samsoniene Laimute, Adomaitiene Ruta, Saplinskas
Juozas Baubinas Algirdas, Pavilas Koroblis, Birute
Gaigaliene, Elena Czeremnych. Do nich dołączyć
można polskich znanych badaczy motoryczności
człowieka, takich jak: W. Osiński, W. Starosta, E.
Mleczko, J. Jauszewski, Z. Czajkowski, A. Haleczko,
J. Drabik, S. Sterkowicz, S. Żak, W. Petryński; kinezjologów: S. Dąbrowiecki, I. Bułowicz, K. Górniak,
W. Szczęsny, H. Popławska: trenerów: Sz. Krasicki,
T. Rynkiewicz, K. Krupecki, H. Duda, P. Cięszczyk,
A. Włodarczyk; teoretyków wychowania fizycznego: H. Grabowski, A. Walaszczyk, J. Strugarek;
antropologów: E. Ziółkowska-Łajp, D. Wieliński, U.
Czerniak; psychologów sportu: J. Zdebski.
-
-
-
-
Jan Jaszczanin
-
– 128 –
Recenzja czasopisma naukowego „Antropomotoryka” ze szczególnym uwzględnieniem...
Zalecenia: W świetle zaprezentowanego ujęcia
statystycznego wartości naukowej recenzowanych
numerów czasopisma nasuwają się następujące
spostrzeżenie: należałoby pobudzić w większym
stopniu zainteresowanie publikacjami w czasopiśmie autorów z szerszego kręgu nauk kultury fizycznej, zwłaszcza nauk medycznych, takich jak
rehabilitacja ruchowa, kinezyterapia. Zwiastunem
poprawy działania może być zamieszczona w numerze 35 publikacja zespołu naukowców z Katedry i Kliniki Chirurgii Ogólnej i Endokrynologii CM
UMK w Bydgoszczy.
II. Staranność edytorska
Należy przyjąć, że sposób prezentacji materiałów
w „Antropomotoryce” w znacznym stopniu odzwierciedla międzynarodowe standardy. Czym kieruję się w wydaniu takiej opinii:
• Prace oryginalne, poglądowe i doniesienia posiadają prawidłową kompozycję rozpraw naukowych.
• Sposób konstrukcji pracy jest zgodny z dołączoną w języku angielskim i polskim instrukcją do
każdego wydania „Antropomotoryki”.
• Do rozpraw dołączone są słowa kluczowe w języku angielskim i polskim.
• Piśmiennictwo posiada układ w kolejności cytowania (według standardu Vancouver).
Zalecenia:
Wydaje się, że należałoby wyraźniej podkreślić
w instrukcji dla autorów konieczność precyzyjnego używania słów kluczowych. W ich stosowaniu mogą być pomocne standardy, które można
znaleźć w międzynarodowych normach. Są one
zamieszczone m.in. w Uniform Reguivements for
Manuscripts Subnitted to Bio – Medical Journal,
NEJM, 1997, 336: 309–315.
„Antropomotoryka” publikuje prace z tekstem w całości języku angielskim lub w polskim. Konstrukcja
rozpraw posiada przekaz informacji, zrozumiały dla
odbiorcy polskiego i zagranicznego, gdyż:
1) Każda oryginalna praca posiada streszczenie
w języku angielskim i polskim.
2) Na język angielski i polski są tłumaczone:
a) tytuł pracy,
b) słowa kluczowe,
c) podpisy pod tabelami i rycinami,
d) opisy tabel, karta tytułowa,
e) informacje dla autorów prac.
jak również:
• istnieje dostęp do streszczeń publikacji zamieszczonych w kolejnych numerachczasopisma na
stronie internetowej:
www.awf.krakow.pl/wydaw/antropomotoryka
• redakcja kieruje gratisowo kolejne wydania czasopisma do bibliotek akademickich akademii
wychowania fizycznego i do kilku krajowych
oraz zagranicznych akademickich bibliotek.
IV. Sprawność wydawniczo-menadŜerska
zespołu redakcyjnego
• „Antropomotoryka” od kilku lat jest kwartalnikiem,
• W każdym roku jest wydawany 1 volumen
z czterema numerami (do recenzji zostały skierowane nr 32/2005 vol. 15 i nr 33, 34, 35 /2006,
vol.16. W grudniu 2006 roku ma ukazać się
ostatni numer 36, vol. 16 z 2006 r., który jest po
recenzjach),
• Czasopismo ukazywało się regularnie co kwartał,
• Nakład czasopisma wynosi 300+10 egz.,
• „Antropomotoryka” jest dostępna w ciągłej
sprzedaży. Kolportażem zajmuje się Krakowska
Księgarnia Kultury Fizycznej, al. Jana Pawła II
78, 31–571 Kraków. Istnieje możliwość zakupu
voluminów archiwalnych w Redakcji.
• Cena jednostkowa czasopisma 33 PLN.
Zalecenia:
Co prawda, cena pojedynczego numeru może odzwierciedla koszty produkcji i dystrybucji, ale jest
zbyt wysoka, jak na obecne możliwości finansowe
przeciętnego studenta i pracownika nauki. Wydaje
się, że należałoby dążyć do obniżenia ceny pojedynczego numeru.
V. Staranność techniczna
Oceniając staranność techniczną czasopisma należy podkreślić, że poziom edytorski prezentowany
-
-
-
-
III. Zasięg
Na pewno promocję przekazu informacji zamieszczonych w Antropomotoryce wzmacnia fakt,
że periodyk:
• jest objęty patronatem przez Komitet Rehabilitacji, Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej
PAN,
• reprezentuje Międzynarodowe Stowarzyszenie
Motoryki Sportowej (Internationale Association
of Sport Kinetics – IASK) i Akademię Wychowania Fizycznego w Krakowie,
-
– 129 –
Jan Jaszczanin
w recenzowanych numerach należy zaliczyć do
najwyższego, jaki można spotkać w produktach
polskich wydawnictw naukowych.
• „Antropomotorykę” wyróżnia z polskich czasopism wydawanych w kręgu nauk kultury fizycznej nie tylko estetyczna okładka świadcząca
o dbałości wydawców o jakość czasopisma na
rynku wydawniczym publikacji nie tylko w kręgu nauk o kulturze fizycznej.
Powinno się wyróżnić także:
• Jakość papieru. Jest to papier bezkwaśny, a w języku drukarskim nazywa się go kredowym.
• Jakość składu (DTP).
• Nie budząca żadnych zastrzeżeń jakość druku.
• Format czasopisma A–4.
Zalecenia:
Być może w celu zadowolenia najwybredniejszych
gustów estetycznych wymagających odbiorców należałoby rozważyć w przyszłości możliwość druku
kolorowych zdjęć.
Konkluzja
-
-
-
-
Na podstawie wyników analizy treści „Antropomotoryki” nr 32, 33, 34, 35 można stwierdzić, że
w niniejszej recenzji zostały przeze mnie poczynione
uwagi, które w większości są pochwalne, a nawet
pochlebne. Czynię to jednak z pełną świadomością. Czasopismo utrzymuje wysoki poziom naukowy z wyraźną tendencją do podnoszenia wymagań
stawianym autorom. Zwraca uwagę troska o dostosowanie edycji czasopisma do standardów międzynarodowych. Dzięki przekazywaniu informacji w języku polskim i angielskim pismo stało się dostępne
dla czytelników spoza Polski. Gwarantem utrzymywania wysokiego poziomu naukowego jest patronat
Komitetu, Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej
Polskiej Akademii Nauk oraz Internationale Association Sport Kinetics (IASK). Przyczynia się do
tego dobór dwóch recenzentów, którzy sporządzają
anonimowo recenzje każdej pracy.
Nie tylko z tego powodu należy wysoko ocenić poziom i użyteczność recenzowanego czasopisma. W polskich naukach o kulturze fizycznej jego
obecność jest zauważalna, doceniana i potrzebna.
Pismo pełni ważną rolę w kształtowaniu tożsamości
naukowej subdyscypliny nazywanej teorią motoryczności lub synonimicznie antropomotoryką oraz
w stymulowaniu rozwoju badań naukowych, jak
i dydaktyki akademickiej. „Antropomotoryka” ma
bardzo wyraźnie sprecyzowany profil, jest starannie
redagowana, odznacza się ciekawą szatą graficzną,
posiada już stały zespół twórców i odbiorców publikacji naukowych.
Jeżeli można mieć uwagi krytyczne, to sprowadzają się one raczej do spraw drugorzędnych. Być
może pewne sugestie odnośnie do spraw edytorsko-wydawniczych mogą się przydać na przyszłość
redakcji i zespołowi recenzentów, aby dopuszczać
do druku materiały inne niż doskonałe. Uważam, ze
istnieją podstawy do przyznania „Antropomotoryce”
zdecydowanie wyższej punktacji niż 4 pkt na Liście
Index Copernicus.
W mojej opinii uważam, recenzowany periodyk
zasługuje na uznanie, wsparcie finansowe i wyższą punktację, niż dotąd posiada na liście Index
Copernicus. Należy wesprzeć działania Redakcji
zmierzające do stworzenia warunków, aby mogły
nadal systematycznie ukazywać się następne numery
potrzebnego czasopisma na polskim rynku wydawniczym.
-
– 130 –
Kaunas, 2006.10.10