Lasowiacy Tekst 5: Bo e Narodzenie, zwyczaje

Gwary polskie
Lasowiacy Tekst 5: Boże Narodzenie, zwyczaje
Autor: Izabela Stąpor
{smoothgallery album=16}Wieś: Wola RaniżowskaNagranie i zapis: Izabela StąporInformatorzy:Stefania
Marut; zamieszkała w Woli Raniżowskiej, gmina Raniżów; urodzona w 1920 r. w Woli Raniżowskiej;
ukończyła kilka klas szkoły podstawowej; nigdy na dłużej nie wyjeżdżała; rolnik. Rodzice i mąż również
pochodzą z Woli Raniżowskiej. Antoni Marut; zamieszkały w Woli Raniżowskiej, gmina Raniżów; urodzony
w 1927 r. w Woli Raniżowskiej; ukończył kilka klas szkoły podstawowej; nigdy na dłużej nie wyjeżdżał;
rolnik. Rodzice i żona również pochodzą z Woli Raniżowskiej. {vm}T3087.mp3|L{/vm} - A dziża tako s
chleba stoła, w {tt}kącisku, odnosowienie samogłoski ą|kocisku{/tt}, jak za ubiegłego roku i ziele na tam
i to tako była tradycja i {tt}zawsze, mazurzenie|zawse{/tt} sie we wigilią rano przynosiło dziżke jus i
ziele i na stół siano i obrus a potam ta słoma wiecór, i to dzieci miały rozpiąste, bo na słomie {tt}spali,
występowanie twardego l w grupie li|spaly{/tt} wszyscy.- A w Szczypana kolanda, chodziła w Szczepana,
nie? To chodziły takie o, małe chłopoczki, dziewczynki za kolede, nie? - Tak. - To nie
puściuł {tt}gospodarz, przejście pochylonego a > o|gospodorz{/tt} do domu, {tt}aż musiał, prejotacja,
fonetyka międzywyrazowa ubezdźwięczniająca, wymowa zwężonego a jako o|jasz musioł
{/tt} {tt}wysprzątać, rozłożona i podwyższona wymowa samogłoski nosowej ą|wysprzuntać{/tt}, nie?
Na śniecie nie puściuł nikogo, stoły pod progam, jaz gospodyni czy gospodorz wyszprzontaly to to, i tygo,
i dopiro wtedy puścily tych kolendników. Jak te kolendniki przyszly ty dziewczyny.- A we {tt}Szczepana,
mazurzenie|Scepana {/tt} to wstoł i krowoł {tt}zaniósł, uproszczenie grupy spółgloskowej w
wygłosie|zaniós {/tt} kolanda, opłatka troske i chleyba, krową, to ony zabecały sie, przyjeny {tt}kolędę,
rozłożona wymowa nosówki ę przed wybuchową d i zanik nosowości w wygłosie, zmiana barwy ę >
a|kolanda{/tt}, a to, a potam kolandniki chodziły po domach na kolanda koladowały: Daj
Boże {tt}szczęście, rozłożona wymowa samogłoski nosowej przed spółgłoską szczelinową|szczenście{/tt}
na Święty {tt}Szczepan, wymowa spółgłosek dziąsłowych w wyrazach, w których występuje
mazurzenie|Ścipan {/tt} kolanda. Ale jak był chłopok to sie {tt}pierwszego, występowanie grupy -ir- bez
rozszerzenia artykulacyjnego, uproszczenie grupy spółgloskowej -wsz-, ścieśnione e > i|pirsigo {/tt}
puściło, a jak dziewcina – nie puściło. - Bo nie było szczynścio. {tt}|{/tt}- Musioł być pirsi chłopok
na kolanda. A drugi to jest, mogła być dziewcina. Ale tak było fajnie, wesoło było jak nie wiem. A po
postniku, takie płoty były z dronek.- Takie stare płoty, takie z dronek.- To nojpirw do świń, połke sie tako
brało i we {tt}drzwi, uproszczenie grupy trz wymawianej jako cz|dżwi{/tt}, we dżwi, ci chszonknana, to
bedzie bukiet. Bedzie bukiet, bo chrzonknana. A potem dziewcini znowu sli do płotu i tak dronka:
wdowiec, kawalir, wdowiec, {tt}kawaler, przejście ścieśnionego e > i|{/tt} kawalir, wdowiec, kawalir.
Jaki na {tt}ostatku, labializacja samogłoski o|łostatku{/tt} sie ji przytocuł cy kawalyr cy gdowiec.- Jak
łostatnio dronka była {tt}wdowiec, przejście grupy wd- > gd- w nagłosie|gdowiec{/tt}, to za gdowca
wyszła.- Tak. {tt}fonetyka międzywyrazowa ubezdźwięczniająca|Nieros i{/tt} śmisne to było naprowde.
http://www.gwarypolskie.uw.edu.pl
Kreator PDF
Utworzono 3 March, 2017, 22:58