Nowe stanowisko goździka pysznego Dianthus superbus L
Transkrypt
Nowe stanowisko goździka pysznego Dianthus superbus L
Chrońmy Przyrodę Ojczystą 64 (4): 78–81, 2008. Nowe stanowisko goździka pysznego Dianthus superbus L. w okolicach Gorzkowic w środkowej Polsce RYSZARD PLACKOWSKI Piotrków Trybunalski e-mail: [email protected] Goździk pyszny występuje na wilgotnych, żyznych łąkach i torfowiskach w przeważającej części niżowej Polski, rzadziej w niższych położeniach górskich (Polakowski 1995). Jest rośliną prawnie chronioną w Polsce, narażoną na wyginięcie – ranga V (Zarzycki, Szeląg 2006). Zanika głównie z powodu zmniejszania się stosownych biotopów dla jego rozwoju. Jako gatunek wilgociolubny ginie na skutek odwodnienia siedlisk, urbanizacji i uprzemysłowienia, na przykład w okolicy Krakowa (Bartoszek i in. 1998), czy Warszawy (Sudnik-Wójcikowska 1987). Odkryte przeze mnie w 1991 roku stanowisko goździka pysznego położone jest na południe od Gorzkowic (51°12’25’’ N, 19°35’10’’ E, woj. łódzkie) (ryc. 1). Region należy do Wzgórz Radomszczańskich (Kondracki 1994). Stanowisko było odwiedzane w latach 1991–1996, 2001 i 2003–2005. Goździk rośnie na łące trzęślicowej o powierzchni 1 ha, populacja zajmuje ok. 150 m2. Dla oceny składu florystycznego zbiorowiska, w którym występował goździk pyszny, w dniu 27 lipca 2005 roku wykonano zdjęcie fitosocjologiczne na powierzchni 20 m2, przy czym zastosowano skalę Braun-Blanqueta. Do oznaczenia roślin zielnych posłużono się kluczem Rutkowskiego (1998), mszaków – Frahma i Freya (1983). Przynależność syntaksonomiczną ustalono według Matuszkiewicza (2002). 78 Nowe stanowisko goździka pysznego w okolicach Gorzkowic 54° Gorzkowice 50° 16° 24° 0 500 m Ryszardów Ryc. 1. Położenie stanowiska goździka pysznego. Fig. 1. Location of the site of Dianthus superbus. Goździk pyszny występował w małych grupach, jego udział wynosił 10% pokrycia powierzchni. Pokrycie w warstwach: krzewów (B) – 5%, zielnej (C) – 70%, mszaków – 5%: B: Kl. Alnetea glutinosae: wierzba rokita Salix rosmarinifolia +2, wierzba szara Salix cinerea +2, inne: brzoza omszona Betula pubescens +; C: Kl. Molinio-Arrhenatheretea: Dianthus superbus 1.2, bukwica zwyczajna Betonica officinalis +, trzęślica modra Molinia caerulea 2.2, czarcikęs łąkowy Succisa pratensis +, komonica zwyczajna Lotus corniculatus +, rdest wężownik Polygonum bistorta +, krwawnica pospolita Lythrum salicaria +2, krwawnik pospolity Achillea millefollium +, bodziszek błotny Geranium palustre +, turzyca owłosiona Carex hirta +, Kl. Phragmitetea: 79 R. Plackowski gorysz błotny Peucedanum palustre +2, inne: ostrożeń polny Cirsium arvense +, śmiałek pogięty Deschampsia flexuosa 1.2, pokrzywa zwyczajna Urtica dioica +2, przetacznik ożankowy Veronica chamaedrys +, kosmatka licznokwiatowa Luzula multiflora +, przytulia właściwa Galium verum 2.2; D: Plagomnium cuspidatum +2, Caliergonella cuspidata +2. Dodatkowo wykonano analizę chemiczną podłoża. W dniu wykonywania zdjęcia fitosocjologicznego pobrano próbki gleby torfowej z dziesięciu punktów badanej powierzchni, z warstwy ryzosfery. W laboratorium oznaczono odczyn gleby w H2O (metodą potencjometryczną), zawartość węgla organicznego (metodą Tiurina), azotu ogólnego (metodą Kjeldahla) oraz zawartość CaO (metodą spektrometryczną na aparacie FLAPHO 4). Uzyskano następujące wyniki: pH w H2O wynosiło 5,4; zawartość CaO nie przekraczała 1%; C:N 12,5. Stosunek C:N świadczy o dobrej sprawności gleby i bardzo dobrej jakości siedliska. Należy podkreślić, że stanowisko goździka jest położone pośród łąk koszonych dwukrotnie w ciągu roku (maj–czerwiec i sierpień), przy czym koszenie obejmuje płat z goździkiem, co naraża populację goździka na wyginięcie. Wydaje się, że zachowanie tej łąki trzęślicowej i przetrwanie stanowiska goździka pysznego dałoby się pogodzić z dalszym rolniczym użytkowaniem pod warunkiem stosowania koszenia raz w roku, późnym latem lub jesienią. Kontynuowanie właściwego koszenia jest zabezpieczeniem przed sukcesją prowadzącą do przekształcenia łąki w zbiorowisko zaroślowe lub leśne (Denisiuk 1980). SUMMARY Plackowski R. A new locality of Dianthus superbus L. near Gorzkowice in central Poland. Chrońmy Przyrodę Ojczystą 64 (4): 78–81, 2008. New locality of this threatened and protected in Poland species was discovered in 1991 and observed till 2005. Superb pink occurred in a 1-ha Molinia-meadow south of Gorzkowice (51°12’25’’ N, 19°35’10’’ E). The population of Dianthus superbus was distributed in small clumps and occupied an area of 150 m2. More detailed study of plant 80 Nowe stanowisko goździka pysznego w okolicach Gorzkowic community composition was carried out on the 20-m2 patch according to the Braun-Blanquet method. D. superbus covered 10% of this area on 27 July 2005. The accompanying species were Molinia caerulea (25%), Galium verum (25%), Deschampsia flexuosa (5%), Peucedanum palustre (<5%), and Succisa pratensis (<5%). Selected soil characteristics were measured: pH 5.4 (H2O), CaO concentration <1%, C:N ratio 12.5. PIŚMIENNICTWO Bartoszek W., Dubiel E., Trzcińska-Tacik H. 1998. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w woj. krakowskim. Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki UJ, Kraków. Denisiuk Z. 1980. Łąki turzycowe Wielkopolski. Studia Naturae 20. Frahm J. P., Frey W. 1983. Moosflora. Verlag Eugen Ulmer, Stuttgart. Kondracki J. 1994. Geografia Polski. Mezoregiony fizycznogeograficzne. PWN, Warszawa Matuszkiewicz W. 2002. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. PWN, Warszawa. Polakowski B. 1995. Rośliny chronione. Atlas. PWN, Warszawa Rutkowski L. 1998. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski Niżowej. PWN, Warszawa. Sudnik-Wójcikowska B. 1987. Flora miasta Warszawy w ciągu XIX i XX wieku. Cz. I + Cz. II. Uniwersytet Warszawski, Warszawa. Zarzycki K., Szeląg Z. 2006. Czerwona lista roślin naczyniowych w Polsce. W: Mirek Z., Zarzycki K., Wojewoda W., Szeląg Z. (red.). Czerwona lista roślin i grzybów w Polsce. Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN. Kraków. 81