schematyczny scenariusz spotkania

SCENARIUSZ IMPREZY „CZYTANIE ZBLIŻA”
w TRAFFIC CLUB (ul. Bracka 25)
25 kwietnia 2003, godz. 11.00
Uczestnicy:
ok. 250 dzieci zdrowych i niepełnosprawnych (dzieci niesłyszące, niedosłyszące,
niewidome, niedowidzące, poruszające się na wózkach, kilkoro dzieci z zespołem
Downa), opiekunowie, zaproszeni goście, wolontariusze.
Prowadzenie imprezy:
Tomasz Gęsikowski
Gość specjalny:
Olga Bończyk, aktorka serialu „Na dobre i na złe”
Występują:
Magda Górska i Robert Lipka – Grupa Studnia 0,
Waldemar Jabłoński,
dzieci z Zakładu w Laskach,
dzieci z Instytutu Głuchoniemych
Czas trwania:
ok. 1,5 godziny
Akcja:
Na dole wolontariusze zawiązują widzącym dzieciom oczy i gęsiego wprowadzają je po
schodach na 3 piętro. W sali doprowadzają dzieci do krzeseł – dzieci same znajdują sobie
miejsca i siadają. Część dzieci siada na podłodze na poduszkach.
W pierwszym rzędzie – dzieci niesłyszące i niewidome.
Początek:
Piosenka N. Kukulskiej – telebim,
Reklama – Tato, czy ty umiesz czytać,
Reklama osób niepełnosprawnych – 5 minut
Wstęp – I.Koźmińska, T. Gęsikowski - 5 minut
Powitanie gości, wymienienie sponsorów i patronów medialnych,
Wyjaśnienie celu spotkania,
Wartość czytanie + Europejski Rok Osób Niepełnosprawnych – integracja,
Urodziny Koziołka Matołka,
Akordeon – sygnał Koziołka Matołka
1
Wprowadzenie – T. Gęsikowski – 5 minut
Koziołek ma 70 lat,
50 lat od śmierci Makuszyńskiego - jakie książki napisał
(Przygody Małpki Fiki Miki, Awantura o Basię, Szatan z siódmej klasy, Panna z mokrą głową)
Do czego używamy języka – żeby komunikować się z innymi ludźmi – inni ludzie są dla
nas w życiu ważni – chcemy ich lepiej rozumieć i być lepiej rozumianymi przez nich.
Do czego służą książki – przenoszą nas w świat fantazji lub w odległe rejony globu czy
wszechświata i nic nam w tym nie przeszkadza: ani brak pojazdu, ani niepełnosprawność.
Książka jest formą komunikowania się między ludźmi: pomiędzy autorem i czytelnikami.
Jak różne osoby czytają – osoby niewidome, niesłyszące
(wolontariusze rozdają kartki z Koziołkiem Matołkiem –
2 zwrotki napisane czarnodrukiem oraz alfabetem Braille’a)
Zaproszenie na scenę Olgi Bończyk – krótka rozmowa
Zaproszenie 8 dzieci niewidomych – siadają na brzegu sceny
Czytanie 1 księgi Koziołka Matołka – ok. 15 minut
T. Gęsikowski – 6 pierwszych zwrotek,
Czwórka dzieci z Zakładu w Laskach po 3 zwrotki,
Olga Bończyk – 6 zwrotek językiem migowym,
Czwórka dzieci z Zakładu w Laskach po 3 zwrotki,
T. Gęsikowski – minimum 6 zwrotek
Tomek Gęsikowski komentuje –
W życiu zawsze trzeba sobie jakoś radzić. Gdy ludzie słabo słyszą mogą nosić aparaty w
uszach lub gdy zupełnie nie słyszą – posługują się językiem migowym. Gdy ludzie nie
mogą chodzić (czasem jest to wynik choroby, a czasem wypadku, którego można było
uniknąć) - a więc nie mogliby się np. spotkać z przyjaciółmi, by porozmawiać - posługują
się wózkami inwalidzkimi. Kiedy ludzie nie widzą, posługują się pismem wypukłym –
zwanym pismem Braille’a.
A kiedy po prostu słabo widzą?
Piosenka „Okulary” do słów J.Tuwima –
śpiewa Waldemar Jabłoński z Sieradza –2 min.
(na scenie)
Prezentacje – 15 minut
(3 mikrofony) – pod sceną
Siostra z Lasek – na temat kształcenia dzieci niewidomych,
p. Olga Bończyk – na temat języka migowego,
p. Bartosz Zielski (Fundacja Aktywnej Rehabilitacji), chłopiec, który złamał 9 lat temu
kręgosłup - na temat nierozważnych skoków na głowę,
p. Justyna Stańczuk (Stowarzyszenie Przyjaciół Integracji) – pokaz reklamy przeciw
skokom do wody „Płytka wyobraźnia”
2
Piosenka „Mistrz żucia gumy” L.J. Kern (wśród dzieci) –
śpiewa Waldemar Jabłoński - 2 minuty
Tomek Gęsikowski - Kiedy nie wypada żuć gumy? – 1 minuta –
Olga Bończyk (na scenie) – 5-7 minut
Konkursy na odgadywanie i dokańczanie wierszy – czytanych i pokazywanych językiem
migowym,
Dyzio marzyciel (J.Tuwim) – czyta i miga,
Konkurs na odgadywanie zapachów związanych z treścią wiersza (6 dzieci , 3 pojemniki:
wanilia, chrzan, kawa); nagrody dla wszystkich uczestników
Tomek: przedstawienie Magdy i zapowiedź pana Bohdana Butenki
Na scenie - Magda Górska i Robert Lipka – akordeon (Stowarzyszenie Grupa Studnia O)
- Takie sobie coś (inscenizacja, tekst wierszyka - ilustracje na ekranie)
p. Bohdan Butenko rysuje na tablicy ilustrację do wiersza- 10 minut
Konkurs: Kalambury – dzieci z Instytutu Głuchoniemych pokazują zagadki (tytuły bajek i
wierszyków, dzieciom niewidomym rozdane zostaną rekwizyty kojarzące się z treścią
zagadek) – 10 minut (zgadują wszystkie dzieci)
Piosenka „Osiołkowi w żłoby dano” do słów A.Fredry –
śpiewa Waldemar Jabłoński – 2 minuty
Tomek Gęsikowski – trzeba umieć podjąć decyzję, czasem trzeba mieć do tego odwagę.
Odwaga to podejmowanie trudnych, ale potrzebnych decyzji, np. odmówienie udziału w
niebezpiecznej zabawie – popisy to brawura i brak rozsądku, nie odwaga.
Trzeba podjąć trudną decyzję czy robimy następny konkurs –
Konkurs na zgadywanie kształtów - siano, fasola, makaron
(w 3 pudełkach – 3 wolontariuszy kolejno przechodzi z pudełkami przed szpalerem dzieci,
które mają zamknięte oczy lub dzieci niewidomych) - 5 minut
Dla uczestników - nagrody
Pożegnanie – Irena Koźmińska, Tomek Gęsikowski, Olga Bończyk – uczy dzieci jak
w języku migowym jest „Do widzenia”
Namawiamy dzieci, aby prosiły rodziców i nauczycieli o codzienne głośne czytanie.
Czytanie to pokarm dla umysłu i ducha.
Gdy nie czytamy codziennie – co się dzieje? – zanikają komórki w mózgu, które
pozwalają nam lepiej rozumieć świat i lepiej wyrażać nasze myśli i pragnienia.
Zapraszamy dzieci na pączki oraz do obejrzenia wystawy prac dzieci z zespołem Downa,
i autystycznych
Zaproszenie do traktowania wszystkich dzieci i wszystkich ludzi jako jednakowo
wartościowych i ważnych.
3