sens filozoficznego pojecia ,,fallibilizm7` bywa blqdnie reduko-
Transkrypt
sens filozoficznego pojecia ,,fallibilizm7` bywa blqdnie reduko-
VII Podsumowanie: Znaczenie fallibilizmu W mej rozprawie nie staraiem sig rozwijak fallibjlizmu. Chciatern przede wszystkirn ukazak jego znaczenje. Mam jednak nadziejq, ze poczynione tu ustalenia moglyby by6 pomocne w kontynuowaniu prac nad tq doktrynq. Przeprowadzona w rozdziale III analiza rozpowszechnionych sposob6w rozumienia terminu ,,fallibilizm" pokazata, ze bywa on zbyt jednostronnie pojmowany. JednostronnoSk ta moze prowadzik do pomylenia fallibilizmu ze sceptycyzmem. Badania etyrnologiczne ujawnily, ze wyraz fallibilkm jest zrelatpizowany do fallible. By6 moze wlainie dlatego sens filozoficznego pojecia ,,fallibilizm7' bywa blqdnie redukowany do znaczenia jego irodloslowu, a to prowadzi do pominiqcia pozytywnego aspektu fallibilizmu. Chcqc ukazaE ow aspekt naszkicowalern genezq fallibjlizmu pokazujqc, ze powstal on w wyniku pewnej sytuacji problemowej, ktorej irodlern byka scep- tycka krytyka K M R E . Zadaniem fallibilizmu bylo i nadal jest uporanie siq z tq sytuacjq - poprzez r e w i z j ~K M R E polegajqc? na przeformulowaniu wymog6w tego modelu - i ronviqzanie dylematu: dogmatyzm - sceptycyzm. Prezentacja koncepcji modelowych fallibilist6w, Pejrce'a i Poppera, ujawnila integralny zwiqzek fallibilizmu z innyrni skladnikami ich doktryn. Dzieki temu stab sjq jasne, ze fallibilizm, chociai antycypowany przez wczeiniejszych filozofow, pojawil siq dopier0 w obrebie pewnej specyficznej e pistemologii. Pr6ba adaptacji fallibilizmu na terenie koncepcji epistemologicznych odrzucajqcych niekt6re skladniki teorii poznania, w kt6rej fallibilizm sic narodzif, prowadzi do VII Padrumownnic: Znncxenic fallibiliunu 207 odejScia od klasycznego fallibiljzmu, czego dowodzi analiza kilku nieklasycznych koncepcji falIibilistycznych. W swej pracy przeprowadzilem studium fallibilizmu jako pewnej idei filozoficznej, akcentujqc jednoczeinie potrzebe badania kontekstu problemowego, w kt6ryrn ta idea sie pojawila. W ten spos6b staralem siq tei pokazak, ze rodzqca siq w ramach racjona- lizmu krytycznego koncepcja uprawiania historii idei, eksponujqca m.in. kategorie problemu i sytuacji problemowej, jest lepsza od atomizmu Lovejoya. Przeprowadzone tu badania, tak w czqici poiwiqconej genezie fallibilizmu, jak tez prezentuj4cej rbtne odmiany tej doktryny, nie wyczerpuj4 interesujqcej nas problematyki, Mam jednak nadzieje, ie choi dokonalem znacznej selekcji wqtkow, to osiqgniqte rezultaty pozwalajq odpowiedziek na podstawowe dla rnej pracy pytanie. Na czym zatem polega znaczenie fallibilizmu? Trzeba parnip tae, ie jest on stanowiskiem wjelowatkowym. Jest zwiqzany nie tylko z (1) krytyka K M R E i jej (2) podsumowaniem (,,no beliefs are absolutely, epistemically, secure" HAACK[I9831 p. 145), ale przede wszystkim z pr6bq (3) doprecyzowania nowego modelu racjonalnoSci. Obraz fallibilizrnu, w ktorym doktryna ta redukowana jest do ktoregoi z tych elernentbw, jest niepelny. Fallibilizm - inaczej nii KMRE - nie zqda, aby definicje byiy ostateczne; nie znaczy to jednak, ze sq one niepotrzebne, Chcqc ukaza6 znaczenie fallibilizmu staralem sic w mej pracy przede wszystkim zrekonstruowat sytuacjq problemowq, kt6ra doprowadziIa do powstania tej doktryny. Wydaje mi sie, ze ponvala to lepiej zrozumiei istote fallibjlizmu i uniknqk niektorych blqd6w interpretacyjnych, kt6re popelniajq r6zni autorzy piszqcy o tym stanowisku. Juz sama rekonstrukcja sytuacji, o kt6rej mowa, moze wystaxczyC do uchwycenia znaczenia fallibilizrnu; warto jednak doprecyzowac to pojqcie. Zatem podsumowujqc dotych- czasowe badania, zaproponujq obecnie zapowiadanq wczegniej definicjq regulujqcq. Ma ona by6 funkcjonalna ze wzglqdu na sytuacjq problemow$ lezqcq u podloza doktryny fallibilizmu. Bgdzje ona wiec - zgodnie z fallibilizrnem - raczej przybliieniem, n i i ostatecznym uregulowaniem tej kwestii. Konstruuj4c tc definicjq wykorzystam sformu~owanew rozdziale 111 postulaty. W definicji tej, inaczej nii to zaleca atominn Lovejoya, nie poszukuje idei fallibilizmu jako w pebi autonomicznego tworu. Catkowite wyizolowanie fallibilizmu z szerszego kontekstu filozoficznego, kt6rym obecnie, jak sqdzq, jest racjonalizm krytyczny, moie prowadzit do btqdnych interpretacji. Starajqc sie wydobyk jqdro fallibilizmu spr6bujq jednoczesnie wskaza6 istotne powiqzania z innymi skiadnikami tego szerszego tla, czyli ukaza6, w miare precyzyjnie, wIaSciwe fallibilizmowi rniejsce w ,,myilowej sieci" tworzqcej nowy, czy raczej zrewidowany, model racjonalnoSci. Chcqc sprostai powyiszym wymaganiom proponuje de facto haslo slownikowe, ktore w punktach ujmuje najwainiejsze kwestie. Wydaje mi siq, ze takie rozwiqzanie jest wlaSciwe, pozwoli ono adekwatniej uchwycid znaczenje fallibilizmu. Proponujq zatem, nastqpujqcy sposob rozumienia fallibilizmu: (1) Fallibilizm jest doktrynq teoriopoznawczq swym zasiegiem wy kraczajqq poza nauki przyrodnjcze, a nawet epistemologie, doktrynq o b e j m u j q ~w , ujeciu Hansa Alberta, wszystkie sfery zycja spdecznego. Doktryna ta pozostaje w ScisIych zwiqzkach z metafizykq, glownie realizmem pnyjmowanym przez modelowych fallibjlistow Peirce'a j Poppera, a takze z innymi skladnikami jch dokbyn. Jqdrem fallibilizmu jest pr6ba pozytywnego rozstrzvgni~cia dylernatu: sceptycyzm - dogmatyzm, ktory powstai d z i ~ k isceptyckiej krytyce K M R E ; rozstrzygniecie to polega na rewizji klasycznego modelu racjonalnoici. (2) Za prekursora faIlibilizmu uchodzi, wedle niektbrych, Karneades. Uwaial on, ie posiadamy j edynie mnjernania, lecz jego koncepcja 1rl9avbv dostarcza hipotetycznych kryteriow pre ferencji przekonair. Teoria Karneadesa jest jednak pragmatyczna, a nie epistemiczna. Brak tez u akadernika idei postepu poznawczego. Dopiero pdqczenie poglqdu o hipotetycznoici wszelkich przekona6 z ideq postqpu poznawczego pozwoli%oFeirce'owi, jako pierwszemu, sformuIowaL doktrynq falIibilizmu. Tw6rczo rozwijali jq, niekiedy niezaleinie od Peirce'a, rn.in. Popper, Lakatos i Hans Albert tworzqc tzw. klasyczny fallibiljzm. Wiele 'Koncepcjj epistemologicznych bliskich jest ideowo tej wersji fallibilizmu - np. doktryny Carnapa, Quine'a, Kuhna, Feyerabenda c y Rorty'ego. Mamy tu jednak do czynienia z odchodzeniem od klasycznego fallibilizmu, odpowiednjo ku: weryfikacjonizmow i, koherencjonizmowj, relatywizmowi, sceptycyzmowi i antyepistemologizmowi. Mozna wiec umak ich za przedstawicieli nieklasycznego fallibilizmu. (3) W fallibilizmie (klasycznym) nalej odrbinid dwa aspekty: negatywny i pozytywny, z kt6rych kaidy zawiera dwie wersje fallibilizmu - teoretycznq i nomatywnq. Biorqc pod uwagt pierwszy z aspekt6w naleiy stwierdzit, ie u podstaw fallibilizmu leiy idea omylnodci ludzkjej. Zgodnie z niq poznanie, nieodmjennie, obarczone jest bi~dem.Skoro jednak rnetody zdobywania przekonaii szczeg61nofci naukowa, jest niesp zawodne, to wszelka wiedza, pewna i mote okazak siq falszywa; wiedza z n a t q swe;1 j est zatem prmvizoryczna I rewidowalnz. Fn!l;bilizm w tym aspekcic zgodny jest ze sceptycyzmem, ie ideal ix~lr.rilpqjest poza naszym zasiqgiem. Aspekt negatywny (fallibilizrnu teoretycznego), pndkreilajqc nieusuwalnq omylnof 6 podmjotu poznajqcego oraz njernoznoSi uzasadnienia ponad wszelkq wqtpliwoid jakiegokolwiek skladnika naszej w iedzy, prowadzi do fallibilizmu normatywnego (w a~pekcie negatywnym), zalecajqcego traktowanie naszych przekonan jako bye moie falsqwe; ta normatywna zasada - rozniqca siq od sceptyckiego d i ~ o ~-f chroni j nas przed dogmatyzmem. Aspekt pozytywny fallibiljzmu (teoretycznego) pozwala zarysowak program polegajqcy na doprecyzowaniu now ego (fallibilistycznego) modelu racjonalno9ci. Zgodnie z przyjetym tu poglqdem o hipotetycznoSci naszej wiedzy uwaza sie, iz moiemy polegac na naszych przekonaniac,h, mimo ie nowe dane by6 moze zmuszq nas do rewizjj. Twierdzenia stanowiqce wiedzq nie muszq byt pewne (pewnoSC nie jest warunkiem koniecznym dla wiedzy). Nie wymaga siq t e i tego, aby dowody by@ logicznie ko~lkluzywneIub calkowicie nie wyst~powa+o prawdopodobieristwo b I ~ d u .Zatem wiedza jest osiqgalna, mjmo ie zgodnie z nowym jej p o j ~ i e mjest ona zawsze hipotetyczna. Dlatego sceptycyzm zostaje przezwyci~zony,a sam fallibilizm sytuuje sjq miedzy sceptyqzmem a dogmatyzmem. Wyeksponowana 210 VIJ Podsumownnie: Znoczenic fnllibdimlu zostaje idea postqpu poznawczego (i sukces nauki) - metoda na- uki pomala n a sarnokorygowanie jej wynik6w. Nauka traktowana jest jako tw6r dynamicmy bedqcy ciqgiem sytuaj i problemowych, z teoriami jako pr6bnymi rozwiqzaniami problem6w poznawczych. Poszukiwania naukowe zmjerzajq j ednak do celu lezqcego poza granicami naszych mozliwoSci rozpoznania jego osiqgniqcia (idea regulatywna prawdy), dlatego nie moiemy o naszych teorjach twjerdzic, ze sq prawdziwe, ale jedynie przypuszczai, ze sq prawdziwe. Zatern badanie jest dc facto ojekobcz;jcym siq procesem. Celem badan jest rozwiqzywanie problembw poltgajqce na usuwaniu wqtpliwoici. W przeciwierisbvvie do K MRE przyjety zostaje idea{ racjonalnoici dhgotermjnowej (odroczonej), poniewai uzasadnienie jest zawsze hipotetyczne i tymczasowe, a zgodnie z wy mogiem rnyilenia kom petytywnego dostepne nam kryteria postqpu poznawczego muszq by6 nie tylko hipotetyczne, ale takze por6wnawcze. Normatywny fallibilizm, w tym aspekcie, zaleca przyjqcie antydogrnatycznej postawy (samo)krytycyzmu oraz idei wsp3pracy spdecznoici uczonych. Poznanie bowiem, wedle fallibilizmu, ma charakter zbiorowy, dlatego przyjecie modelu wsp6lpracy poznawczej ulatwia korygowanie b 1 ~ d6w. Fallibilizm normatywny podkreila koniecznoik krytycyzmu, ale - inaczej niz sceptyckie h o ~ f j-- nie blokuje postepu poznawczego. Fallibilizm w tej postaci pojawia sje dopier0 tjak to okreSIi4 Domalewski) w odpowiedniej ,,mySli siecjowej", ktbrq tworzq r6ine idee i koncepcje, (4) Fallibilizm mozna wiqc potraktowaC jako oirodek krystalizacji pewnej sieci mySlowej, w kt6rej motqwem przewodnim jest idea rewjzji K M R E . Idea ta lqczy ze sobq wiele skladnikdw, k t ~ r erazem rnajq umoiliwiC rewizjg K MRE. Wsp6lystepowanje tych element6w nie jest przypadkowe, wspomniana siet jest bowiem strukturq odpowiadajqq pewnej sieci problemowej, gdzje problemy i sytuacje problemowe wiqiq s i ze ~ sob+ Cala ta sied podporzqdkowana jest naczelnej idei - rewizji KMRE - dzjeki czemu ma by6 moiliwe sformu~owaniejnteligibilnej koncepcji Swiata. Tak zaprojektowana rewjzja KlMR E zachowuje staroiytnq koncepcjq logosu - racjonalnoici iwiata - oraz epjstemiczny charakter modelu. Przeformuiowuje natomiast perfekcjonistyczny charakter modelu oraz jego skiadniki (np. ideal absolu tnego uzasadnienja zastepuje koncepcjq hipotetyczn ych preferencji). Njektore ze skladnikow wspomnianej sieci rnyilowej sq iatwe do rozpoznanja, m.in. teoria wiedzy hipotetycznej (z nowym pojeciem wiedzy: rnniemanja nie sa r6wnie wiarygodne, wjedza, chok tymczasowa i prowizoryczna, jest osiqgalna), idca postepu poznawczego (zasada nadziei vs. pesymistyczna indukcja), kryteria preferencji (postqpu poznawczego), regulawna idea prawdy, korespondencyj na teoria prawdy. koncepcja background howledge, realizm me tafizyczny (przedwstawiajqcy siq antyreali- zmowi, instrurnentalizrnowi i czysto pragmatycznemu pojmowaniu nau h). Nie sq to zapewne wszystkie skladniki. DoniosloSk fallibilizmu polega w tej kwestii na tym, ze b ~ d q cetapem na drodze do zrewidowanego modelu pozwala sformulowa6 pewien program badawczy, Program ten polegalby na zebraniu, uporzqdkowaniu i rozwinieciu roznych wqtkbw, a nadrzednym celem programu bylaby z jednej strony proba wyeksplikowania fallibilistycznego modelu racjonalnoici, zaS z drugjej proba jego realizacji. ( 5 ) Fallibilizm moie miei konsekwencje pozaepistemologiczne, np, wpiywa na aksjologjc spo~ecznoiciuczonych. Dzieki niemu spotecznoSk tq cechuje wieksza otwartoit na nowe problemy i wytrwatoik w kolektywnym dqieniu do prawdy. A zatem, znaczenie fallibilizmu ma polegaC przede wszystkim na pr6bie przeformulowania KMRE. Wydaje mi sie, ze zadanie to jest jednak dopiero we wstqpnej fazie realizacjj. Stopieri zaawansowania tego przedsiewziecia oraz - co wazniejsze jego powodzenie powinny staC siq przedmiotem dalszych badan nad fallibilizmem; wymaga to jednak osobnej pracy. Byd moze zaowocowataby ona znaczqcymi przewartoSciowaniami otrzyrna- nych tu wynikow. Lecz tego nie naleiy siq obawia6. Pamictajmy, ie fallibilizm zgodny jest z koncepcjq dezintegracji pozytywnej: albo bqdziemy nastawieni na rewizjq wszelkich naszych system6w przekonari, albo doprowadzimy do stagnacji, a moie nawet regresu. Dlatego z punktu widzenia fallibilizmu nie naleiy bai siq blqdbw, ani za wszeIkq cene (jak Kartezjusz) ich unikac. Blqdy sq nieuniknione, rzecz w tym, aby sjq na nich uczyi. Skoro nie moina uniknqL bIqdow, nalezy oczekiwai, ie rezultaty, do jakich doszedlem w tej pracy, majq na sobie skaze falljbjlnoScj, ktorej ir6dlem jest zapewne niedoskona4oSc i niewjedza - ignorantia piszqcego te stowa. Mimo to, mam jednak nadzieje, ie jest to doctu ignorantia.