Monoclonal Mouse Anti-MyoD1 Clone 5.8A Nr kat. M3512

Monoclonal Mouse
Anti-MyoD1
Clone 5.8A
Nr kat. M3512
Cel użycia
Tylko dla diagnostyki in vitro
Przeciwciała Monoclonal mouse anti-MyoD1 przeznaczone są do zastosowań laboratoryjnych, do identyfikacji jakościowej komórek
zawierających MyoD1 w tkankach prawidłowych i nowotworowych, przy użyciu mikroskopii świetlnej i metod immunohistochemicznych
(IHC). Interpretację kliniczną każdego wybarwienia dodatniego lub jego braku należy uzupełnić badaniami morfologicznymi i histologicznymi
z użyciem stosownych kontroli. Interpretację powinien przeprowadzić wykwalifikowany patolog, w oparciu o historię kliniczną pacjenta oraz
inne testy diagnostyczne.
Krótki opis produktu
Gen MyoD1 podobnie jak myogeniny, myf-5 i MRF4 należące do grupy genów odpowiedzialnych za syntezę mięśniową, koduje czynniki
transkrypcyjne. 2,3 Jeśli dokona się transfekcji odcinka cDNA zawierającego gen MyoD1 do komórek niebędących mięśniowymi to aktywuje
się geny charakterystyczne dla komórek mięśniowych, a w niekiedy uzyskuje się tworzenie się mięśni. 4,5 Białko MyoD1 jest fosfoproteiną o
masie 45 kD, która poprzez aktywację transkrypcji genów specyficznych dla mięśni indukuje tworzenie się mięśni. 3,6,7Ekspresja MyoD1
ograniczona jest do jąder komórek mięsni szkieletowych i jest czułym markerem różnicowania mięśniowego. 1,8,9
Zobacz dokument „Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych” firmy Dako lub następujące części instrukcji do
systemu detekcji IHC: 1) Zasady procedury, 2) Niezbędne materiały niedostarczone z zestawem, 3) Przechowywanie, 4) Przygotowanie
preparatu, 5) Wykonanie odczynu, 6) Kontrola jakości, 7) Rozwiązywanie problemów, 8) Interpretacja wyniku odczynu, 9) Ograniczenia
metody.
Odczynniki dostarczone
Mysie przeciwciała monoklonalne są dostarczane w postaci nadsączu hodowli tkankowej w buforze Tris-HCl o stężeniu 0,05 mol/l i pH 7,2,
zawierającym azydek sodu o stężeniu 0,015 mol/l. Produkt zawiera białko stabilizujące.
Klon: 5.8A
Podklasa: IgG1, kappa
Stężenie mysich przeciwciał mg/L: See label on vial.
W przypadku metody LAB®+HRP stosowanej na skrawki tkankowe utrwalone w formalinie i zatopione w parafinie zaleca się rozcieńczenie
przeciwciał anti-MyoD1 w stosunkach 1:50 do 1:75. Informacje te są jedynie wytycznymi, gdyż optymalne stężenie przeciwciał powinno
zostać ustalone doświadczalnie w każdym laboratorium używającym danego produktu.
Immunogen
Recombinant wild-type murine MyoD1 protein1 Immunogenem jest białko MyoD1 dzikiej myszy.
Charakterystyka
Wykazano ekspresję monoklonalnego przeciwciała anti-MyoD1 na epitopach pomiędzy aminokwasami w pozycji 180-189 na karboksylowym
końcu białka MyoD1, stosując Western blot oraz imunoprecypitację.1
Materiały wymagane, lecz niedostarczone w zestawie
Zobacz „Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych” firmy Dako i/lub instrukcje do systemu detekcji.
Środki ostrożności
1. Odczynniki są przeznaczone dla przeszkolonych Użytkowników.
2. Opisywany produkt zawiera silnie toksyczny związek — azydek sodu (NaN3), w czystej postaci. Stężenie NaN3 występujące w
produkcie nie jest klasyfikowane jako niebezpieczne. Jednak w wyniku reakcji NaN3 z ołowiem lub miedzią, wchodzącymi w skład
instalacji kanalizacyjnych, mogą powstawać silnie wybuchowe azydki metali. Przy usuwaniu resztek odczynnika używać dużych ilości
wody do przepłukiwania, aby uniknąć gromadzenia się azydków w instalacji kanalizacyjnej.
3. Podobnie jak w przypadku każdego produktu otrzymywanego z materiału biologicznego, należy stosować odpowiednie procedury
postępowania.
4. Należy stosować właściwe wyposażenie ochronne, zabezpieczające przed kontaktem odczynnika ze skórą bądź oczami.
5. Niewykorzystane odczynniki należy usuwać zgodnie ze stosownymi przepisami lokalnymi i ogólnokrajowymi.
Przechowywanie
Przechowywać w temperaturze 2–8 °C. Nie należy używać odczynników po upływie terminu ważności podanego na fiolce. Jeżeli odczynniki
są przechowywane w warunkach innych niż podane na ulotce dołączanej do opakowania, Użytkownik powinien je zweryfikować. Nie ma
jednoznacznych oznak świadczących o niestabilności tego produktu. Dlatego równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od
pacjentów należy wykonywać dodatnie i ujemne próby kontrolne. W wypadku nieoczekiwanego wyniku odczynu, którego nie można wyjaśnić
różnicami w procedurach laboratoryjnych, gdy podejrzewa się problem z przeciwciałem, należy się skontaktować z działem wsparcia
technicznego firmy Dako.
(113275-002)
303319PL_001 s. 1/3
Przygotowanie próbek
Skrawki tkankowe
Przeciwciało anti-MyoD1 można stosować na skrawkach tkankowych utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie. Przed procedurą
barwienia immunohistochemicznego należy odparafinować skrawki tkankowe, a następnie poddać procesowi odkrywania epitopów. Dla
lepszego przylegania skrawków do szkiełka podstawnego zaleca się stosowanie szkiełek silanizowanych Silanized Slides (nr kat. S3003).
W przypadku, gdy do odkrywania epitopów stosuje się łaźnie wodną, należy przed zanurzeniem szkiełek ze skrawkami, podgrzać pojemnik
typu Coplin zawierający 0.01 mol/L bufor cytrynianowy oraz łaźnię wodną do temperatury 95–99 °C. Szkiełka ze skrawkami tkankowymi w
pojemniku typu Coplin zawierającym podgrzany bufor zanurzyć w łaźni wodnej dopiero po uzyskaniu i ustabilizowaniu się wymaganej
temperatury.
Podgrzewać skrawki tkankowe przez 40 minut. Stosowanie roztworu Target Retrieval Solution (nr kat. S1700), zamiast 0.01mol/L boforu
cytrynianowego, do odkrywania epitopów skraca czas inkubacji, a także poprawia efekt barwienia.
Po zakończeniu procesu podgrzewania należy pozwolić wystygnąć pojemnikowi z buforem i szkiełkami przez 20 minut. Pod koniec przemyć
wszystko dobrze wodą destylowaną, a następnie umieścić szkiełka w buforze.
W celu uzyskania optymalnej ekspresji tego przeciwciała, na parafinowych skrawkach tkankowych, zaleca się LSAB®+ (nr kat. K0679) jako
system wizualizacji.
Mrożone skrawki tkankowe i rozmazy komórkowe
Przeciwciało anti-MyoD1 może być stosowane na mrożonych skrawkach tkankowych i rozmazach komórkowych.
Sposób barwienia
Stosować się do instrukcji zawartych w opisach wybranych metod barwienia.
Interpretacja barwienia
Ekspresję anti-MyoD1 obserwuje się w jądrze komórkowym.
Charakterystyka występowania
Komórki prawidłowe
Wykazano silną ekspresję anti-MyoD1w jądrach mioblastów rozwijających się mięśni szkieletowych stosując testy immunohistochemiczne.
Nie obserwowano tej ekspresji w większości dojrzałych komórek mięśni szkieletowych.1,8 Przeprowadzono wiele testów
immunohistochemicznych mających uwidocznić ekspresję anti-MyoD1 w różnych tkankach. Nie wykazano jej w jądrach żadnego z
następujących narządów: nadnercza, mózg, gruczoł sutkowych, płodowe mięśnie szkieletowe (16 tygodniowych), serce, wątroba, jajnik,
trzustka, skóra, jelito cienkie, śledziona, grasica oraz tarczyca.1 Słabą ekspresję cytoplazmatyczną obserwowano w kilku tkankach
niemięśniowych, w tym w nabłonku gruczołowym.8
Komórki nowotworowe
Ekspresję MyoD1 obserwuje się w większości podtypów histologicznych rhabdomyosarcoma.1,8 Ostatnie badania przeprowadzone przez
Wang i wsp. wykazały, że ekspresja MyoD1 w komórkach rhabdomyosarcoma jest odwrotnie proporcjonalna do stopnia różnicowania
komórkowego.8 Ekspresję MyoD1 w jądrach komórkowych innych nowotworów zaobserwowano w ectomesenchymoma oraz jednym z
podtypów guza Wilmsa.1 Ekspresję monoklonalnalnego przeciwciała anti-MyoD1 w cytoplazmie obserwowano w rhabdomyosarcom,
neuroblastoma, mięsakach Ewing’a oraz alveolar soft part sarcoma. Jednie ekspresja w jądrze komórkowym powinna być traktowana jako
dowód na różnicowanie mięśniowe.8,10
Piśmiennictwo
1. Dias P, Parham DM, Shapiro DN, Tapscott SJ, Houghton PJ. Monoclonal antibodies to the myogenic regulatory protein MyoD1:
Epitope mapping and diagnostic utility. Canc Res 1992;52(23):6431-9
2. Weintraub H, Davis R, Tapscott S, Thayer M, Krause M, Benezra R, Blackwell TK, Turner D, Rupp R, Hollenberg S, Zhuang Y, Lassar
A. The MyoD gene family: Nodal point during specification of the muscle cell lineage. Science 1991;251(4995):761-6
3. Dias P, Dilling M, Houghton P. The molecular basis of skeletal muscle differentiation. Seminars in Diagnostic Pathology 1994;11(1):314
4. Davis RL, Weintraub H, Lasser AB. Expression of a single transfected cDNA converts fibroblasts to myoblasts. Cell 1987;51(6):9671000
5. Weintraub H, Tapscott SJ, Davis RL, Thayer MJ, Adam MA, Lassar AB, Miller AD. Activation of muscle-specific genes in pigment,
nerve, fat, liver, and fibroblast cell lines by forced expression of MyoD. Proc Natl Acad Sci USA 1989;86(14):5434-8
6. Davis RL, Cheng PF, Lassar AB, Weintraub H. The MyoD DNA binding domain contains a recognition code for muscle-specific gene
activation. Cell 1990;60(5):733-46
7. Tapscott SJ, Davis RL, Thayer MJ, Cheng PR, Weintraub H, Lassar AB. MyoD1: A nuclear phosphoprotein requiring a Myc homology
region to convert fibroblasts to myoblasts. Science 1988;242(4877):405-11
8. Wang NP, Marx J, McNutt MA, Rutledge JC, Gown AM. Expression of myogenic regulatory proteins (myogenin and MyoD1) in small
blue round cell tumors of childhood. Amer J Path 1995;147(6):1799-810
9. Tallini G, Parham DM, Dias P, Cordon-Cardo C, Houghton PJ, Rosai J. Myogenic regulatory protein expression in adult soft tissue
sarcomas. Amer J Path 1994;144(4):693-701
10. Wang NP, McNutt MA, Bacchi CE, Gown AM. Expression of myogenic regulatory proteins (myogenin and MyoD1) and muscle-specific
cytoskeleton proteins in alveolar soft part sarcoma. Mod Path 1995;8(1):13A
(113275-002)
303319PL_001 s. 2/3
Edition 04/07
(113275-002)
303319PL_001 s. 3/3