Sytuacja sektora energii w Egipcie – perspektywa poprawy1
Transkrypt
Sytuacja sektora energii w Egipcie – perspektywa poprawy1
Sytuacja sektora energii w Egipcie – perspektywa poprawy1 I. Niedostatki i perspektywy poprawy egipskiego sektora energii W okresie kilku ostatnich lat spadkowej tendencji produkcji oraz szybko rosnącej konsumpcji na rynku Egiptu towarzyszyły uciążliwości wynikające ze znacznego niedostatku energii elektrycznej. Pod względem zaopatrzenia egipskiego rynku w energię rok 2014 był najgorszy w dotychczasowym okresie, a najśmielsze prognozy przewidują stabilizację rynku energii w okresie nie krótszym niż trzy lata. Zdezelowane elektrownie, nieodpowiednia infrastruktura przesyłowa, uzależnienie od ropy naftowej oraz malejące rezerwy zagraniczne to główne problemy egipskiego sektora generowania energii. Bezpośrednim skutkiem niedostatków rynku energii były przerwy w zasilaniu elektrycznością trwające przynajmniej przez 1 godzinę i zarządzane nawet sześciokrotnie w ciągu doby, jak również surowe ograniczenia dostaw gazu dla przemysłu ciężkiego – głównie producentów cementu i nawozów sztucznych. Stanowi kryzysowemu towarzyszą liczne trudności dodatkowe – niższa efektywność wytwarzania, zwiększone bezrobocie, pogarszający się bilans handlu zagranicznego i ograniczenia rezerw zagranicznych. A końcoweym efektem jest potencjalny protest społeczeństwa egipskiego, które w ostatnich latach zyskało w tym zakresie duże doświadczenie. Różnie są wyjaśniane powody utraty kontroli nad problemem nierównowagi podaży i popytu egipskiego rynku energii, niemniej podstawowe wyjaśnienie jest oczywiste: subsydiowanie cen energii sprzyjało wzrostowi spożycia elektryczności a zmniejszeniu produkcji benzyny towarzyszyły braki podaży ropy i gazu, zasadniczych dla zaopatrzenia egipskich elektrowni napędzanych paliwami ropopochodnymi. Również import paliw płynnych okazał się dla Egiptu znaczącym obciążeniem, aczkolwiek pozytywnie zakończyła się podjęta próba importu LNG przy wykorzystaniu stacji regazyfikacji. Ograniczona ilość środków pieniężnych jest jednak zasadniczą trudnością dla ciągłego importu przez Egipt ropy i gazu po cenach międzynarodowych i ich konsumpcji na rynku krajowym po cenach subsydiowanych. Przyczyną rosnącego zapotrzebowania na energię jest wzrost gospodarczy i towarzyszące temu zwiększenie liczby ludności – nie jest możliwe oddzielenie wzrostu gospodarczego i demograficznego od konsumpcji energii. Wraz z rozwojem gospodarki zwiększająca się liczba ludności kreuje rosnącą konsumpcję – następuje wzrost sprzedaży klimatyzatorów, lodówek, elektroniki użytkowej – głównie odbiorników telewizyjnych i 1 na podstawie ACCE Business Monthly - Industry Insight, June 2015 1 komputerów, stających się dla Egipcjan towarami pierwszej potrzeby, powodując całkowity i w przeliczeniu na mieszkańca wzrost zużycia energii. W warunkach Egiptu również migracja ludności z obszarów wiejskich do miast powoduje degradację infrastruktury branży elektryczności. Wraz ze spowolnieniem rozwoju gospodarczego w następstwie rewolucji 2011 roku oraz kontynuacji wzrostu populacji w Egipcie zużycie energii przewyższa jej wytwarzanie. Przewidywane jest utrzymanie się w nadchodzącym okresie obserwowanego trendu rosnącego konsumpcji energii w Egipcie, zmuszającego rząd do wypracowania dobrze przemyślanej narodowej strategii rozwoju sektora energii, co do niedawna nie stanowiło priorytetu i było zaniedbane w okresie poprzedzającym rewolucję. Tabela niżej przedstawia wskaźniki wzrostu wytwarzanej energii na tle wzrostu gospodarki i ludności w Egipcie w latach 2005 – 2014.2 wskaźniki / rok stopa wzrostu gospodarki /w %/ stopa wzrostu ludności /w %/ stopa generowania energii3 /w %/ 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 4,5 6,8 7,1 7,2 4,7 5,1 1,8 2,2 2,1 2,2 2,1 2,1 2,0 2,2 2,3 2,3 2,1 2,5 2,8 2,4 6,9 6,5 7,5 7,5 4,3 7,6 3,6 -0,9 0,9 b.d. Poza wyżej podanymi czynnikami wzrostu zapotrzebowania na energię w Egipcie jej podaż miał wynaturzony charakter. Wiele elektrowni egipskich zostało zaprojektowane do opalania gazem naturalnym, lecz z uwagi na ograniczenia podaży gazu muszą być opalane cięzkimi paliwami ropopochodnymi lub naftą. Stan taki powoduje wykorzystanie mocy wytwórczych elektrowni na poziomie ok. 70% ich zaprojektowanej mocy z uwagi na niższą wydajność stosowanego zamiennie paliwa oraz przestoje powodowane koniecznością okresowego wyłączenia turbin w celu ich czyszczenia. Analizy stanu sektora energii Egiptu nie prezentują rozwiązań przynoszących natychmiastowy rezultat. W średnim okresie czasu Egipt może zwiększyć potencjał energetyczny w wyniku budowy nowych elektrowni, co wymaga jednak wielu lat. Zwyczajowo projekty budowy elektrowni są realizowane w drodze przetargów rządowych lub prywatnych, najczęściej z udziałem rządowej Power Generation Engineering and Services Company /PGESCo/, a oddanie do użytku gotowej elektrowni trwa 4 do 6 lat. Niemniej podejmowane rządowe inicjatywy legislacyjne mogą przyczynić się do rozbudowy i zwiększenia elastyczności egipskiej sieci generowania energii. Program stawek zaopatrzenia w energię solarną i wiatrową wywołał duże zainteresowanę wśród krajowych i zagranicznych inwestorów. Uwzględniwszy tę sytuację rząd Egiptu w lutym 2015 r. zaproponował ustawę umożliwiającą w okresie najbliższych 5 lat utworzenie i funkcjonowanie całkowicie prywatnego sektora generowania energii. Ustawa ta przewiduje także połączenie przesyłowych sieci 2 3 na podstawie IMF World Economic Outlook, April 2015 na podstawie BP Statistical Review of World Energy, 2014 2 energetycznych Egiptu z Arabią Saudyjską, umożliwiając przesył energii między oboma krajami z korzyścią wynikajacą z różnicy w godzinach szczytowego zużycia energii. Kontynuacją działań na rzecz prywatyzacji sektora energii są ogłoszone podczas Konferencji Rozwoju Ekonomicznego Egiptu w marcu 2015 r. projekty inwestycyjne na rzecz rozwoju mocy generowania energii. Projekty rozwoju energetyki z udziałem firm inwestorów – głównie General Electric /GE/, Siemens, ACWA i Orascom – mają zwiększyć moc wytwórczą egipskiego sektora energii o ponad 21 GW. Ogłoszone projekty znajdują się na różnych etapach realizacji, a zaledwie kilka projektów Siemensa wiatrowni i elektrowni cieplnych opalanych gazem naturalnym daje łączną moc generowania energii 6,6 GW. General Electric ma dostarczyć egipskiemu sektorowi energii 46 turbin gazowych zwiększających generowanie energii o 2,6 GW. Niezależnie jednak od zwiększenia zainstalowanej mocy generowania energii nowo wybudowane elektrownie nadal będą zależne od paliw kopalnianych, a przede wszytkim od gazu naturalnego. Podejmowane są przez rząd Egiptu działania na rzecz złagodzenia w średnim okresie czasu niedoborów gazu naturalnego, w tym także kontraktowanie pływających jednostek magazynowania i regazyfikacji pozwalających na zwiększenie importu gazu naturalnego oraz jego wydobycia przez międzynarodowe firmy sektora ropy i gazu /International Oil Companies - IOC/. Jednakże działania te skrywają długoterminowe rozwiązanie problemu niedoboru energii w Egipcie albowiem nie przenoszą zależności infrastruktury generowania energii z produktów ropopochodnych na bardziej zdywersyfikowane źródła energii. II. Perspektywa miksu energetycznego w Egipcie – udział węgla /future energy mix/ Dla przezwyciężenia bieżących problemów sektora energii i zapewnienia w przyszłości bezpieczeństwa energetycznego i stabilności podaży energii w Egipcie potrzebny jest zintegrowany system generowania energii pochodzącej z paliw kopalnych, ze źródeł odnawialnych i innych źródeł alternatywnych. Główne działania są skierowane wprawdzie na energię wiatru i słoneczną, niemniej pozostałe źródła energii są także uznawane w Egipcie jako znacząco przyczyniające się do zwiększenia mocy wytwórczej energii. Od lat 50-tych ubiegłego stulecia Egipt analizuje wykorzystanie źródeł energii alternatywnych dla paliw kopalnych, głównie energii atomowej oraz wiatru i słonecznej. W 1981 r. rząd Egiptu przejął jako własność rządową grunty w rejonie Dabaa w gubernatorstwie Marsa Matrouh na północy kraju z zamiarem budowy na tych terenach elektrowni atomowej. Troska o środowisko naturalne oraz protesty lokalnej społeczności, do niedawna powodowały opóźnienia uniemożliwiając rozpoczęcie realizacji projektu we wrześniu 2013 roku rząd zdołał porozumieć się z lokalną społecznością w kwestii warunków realizacji budowy. Węgiel jest także kontrowersyjnym źródłem energii rozpatrywanym w Egipcie w aspekcie jego stosowania w gospodarce. Mimo obaw o środowisko naturalne wielu producentów i inwestorów w branży produkcji cementu podjęło prace na rzecz konwersji instalacji zasilania energetycznego na węgiel zamiast ropy naftowej i gazu. W kwietniu 2014 r. rząd egipski zniósł zakaz importu węgla oraz zaaprobował jego wykorzystanie do produkcji energii oraz przez producentów cementu. Decyzja ta jest wynikiem presji egipskiego przemysłu ciężkiego, który ograniczył produkcję w efekcie restrykcji podażowych gazu naturalnego /w sierpniu 2014 r. cementownie egipskie otrzymały 3 zaledwie 23% ilości gazu naturalnego potrzebnej dla produkcji/. Rząd egipski przyjął w maju 2015 r. przepisy wykonawcze regulujące magazynowanie, transportowanie i spalanie wegla, zobowiązując się do implementacji regulacji w zakresie ochrony środowiska porównywalnych ze standardami przyjętymi w tym zakresie w Europie. Dotychczas rząd egipski ograniczył stosowanie węgla do wytwarzania energii oraz do produkcji żelaza, stali, aluminium i cementu. Odczuwający negatywne skutki ograniczonych dostaw gazu zakłady petrochemiczne, produkcji ceramicznej, szkła oraz cegielnie także domagają się zezwolenia na stosowanie węgla. Egipt wyróżniał się wśród gospodarek wschodzących i rozwiniętych znikomym udziałem węgla w krajowym profilu generowania energii. Węgiel zużyty w Egipcie w 2013 r. wynosił 1,5 mln ton oleju ekwiwalentnego /toe/, podczas gdy wartość ta wyniosła w Izraelu 7,3 mln, w Wlk. Brytanii 36,5 mln, w Niemczech 81,3 mln, a w Chinach 1.925,3 mln.4 W rzeczywistości węgiel mógłby przyczynić się do pokrycia 25% zapotrzebowania energetycznego Egiptu w okresie do 2030 r. Oficjalnym celem polityki energetycznej rządu Egiptu do 2020 r. jest uzyskanie w bilansie energii 20% energii ze źródeł odnawialnych. Wg informacji egipskiego New and Renewable Energy Authority /NREA/ wyznaczony cel ma składać się z energii wiatru /12%/, energii wodnej /6%/ oraz energii słonecznej i z innych źródeł /2%/.5 Pozostałe 80% w bilansie energii ma być generowane z posiadanej przez Egipt infrastruktury przy wykorzystaniu kopalnych nośników energii. W publikowanych ocenach wskazuje się jednakże na zapóźnienia w realizacji celu – na 5 lat przed przyjętym horyzontem czasowym energia wiatru wynosi zaledwie 2% zainstalowanej mocy wytwórczej – oraz oczekiwanie przyspieszenia w realizacji celu poprzez zaangażowanie sektora prywatnego. W średnim okresie czasu energia wiatru jako dominującego źródła odnawialnego będzie mieć w bilansie energii większy udział niż energia wodna. Tabela niżej prezentuje udział nośników energii w profilu generowania energii w Egipcie w 2013 roku i docelowy w 2020 roku z udziałem odnawialnych źródeł energii.6 rok / nośniki energii ropa i gaz naturalny odnawialne źródła energii 2013 rok 88,7 % 11,3% 2020 rok 80,0 % 20,0 % energia wodna energia wiatru energia słoneczna 9,1% 1,8% 0,5% 6,0% 12,0% 2,0% 4 na podstawie BP Statistical Review of World Energy, 2014; IMF World Economic Outlook, April 2015 z uwagi na lokalizację geograficzną, topografię terenu i klimat Egipt oferuje roczne średnie natężenie promieniowania słonecznego w zakresie 2000 kWh – 3200 kWh/1 m2 oraz jest uznany jako dysponujący jednym z najlepszych na świecie zasobów energii wiatru, szczególnie w Zatoce Sueskiej o średniej prędkości wiatru 11 m/sek. Energia wodna odgrywa względnie istotną rolę w generowaniu energii w Egipcie z największą zaporą wodną na Nilu w Asuanie, wytwarzającą 15.300 GWh rocznie co stanowi do 10% rocznego zapotrzebowania energetycznego Egiptu - na podstawie AIG Egypt Property Casualty 2014 - Bring on tomorrow; 6 na podstawie BP Statistical Review of World Energy, NREA 2014 5 4 Technologia wykorzystania wiatru jako źródła energii jest dostępna i gotowa do zastosowania, a inwestorzy sektora prywatnego są bardziej skłonni do udziału w realizacji 20% celu wraz z wprowadzeniem w Egipcie taryfy gwarantowanej dla energii generowanej ze źródeł odnawialnych /feed-in tariff/.7 Wykorzystanie energii słonecznej może odgrywać w przyszłości większą rolę, niemniej uwarunkowania kosztowe i technologiczne będą wpływać ograniczająco na rynkową pozycję w Egipcie tego odnawialnego źródła energii. Również w przyszłości można spodziewać się wiekszej roli energii nuklearnej w egipskim bilansie energii, niemniej wg ocen taki dzień nie nadejdzie szybko. W takich uwarunkowaniach rola węgla będzie zwiększać się w bilansie energii Egiptu mimo niekorzystnego postrzegania takiego negatywnego trendu przez lobby środowiskowe. Niezależnie od osiągnięcia lub nie w 2020 roku 20% udziału energii ze źródeł odnawialnych, przyszły egipski profil generowania energii bedzie zdecydowanie odmienny od obecnego, a dla osiągnięcia tego wymagana będzie realizacja w Egipcie zbilansowanej polityki energetycznej. Sporządził: Tomasz Przygoda radca WPHI w Kairze, dnia 12 lipca 2015 r. 7 więcej informacji na temat taryfy gwarantowanej na stronach egipskiego Ministerstwa Energetyki: http://egyptera.org/en/kwa3d%20tanzmia.aspx oraz http://www.chadbourne.com/Egypts-Feed-In-Tariff-ProgramReady-Set-02-18-2015_projectfinance/ 5