pobierz PDF - Koalicja Klimatyczna
Transkrypt
pobierz PDF - Koalicja Klimatyczna
Warszawa, 29 listopada 2010 STANOWISKO KOALICJI KLIMATYCZNEJ dotyczące XVI Konferencji Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu (COP16) w Cancun. Dokument ten zawiera oczekiwania Koalicji Klimatycznej wobec Konferencji COP16, która odbędzie się na przełomie listopada i grudnia 2010 w Cancun. Poniżej przedstawione są główne postulaty dotyczące rezultatów szczytu, które w opinii Koalicji są niezbędne, by ustabilizować globalny wzrost temperatury na poziomie 1,5ºC w stosunku do okresu przedprzemysłowego. Konieczne jest przyjęcie przez strony negocjacji do wiadomości, że wzrost średniej globalnej temperatury wyższy niż 1,5ºC pociągnie za sobą nieodwracalne i negatywne zmiany w otaczającym nas świecie. Negocjatorzy muszą też wziąć pod uwagę widoczną rozbieżność pomiędzy obecnymi deklaracjami co do wielkości redukcji emisji a celami wskazywanymi przez środowiska naukowe oraz zagwarantować stopniowe zmniejszanie tej rozbieżności, aż do całkowitej jej likwidacji, w kolejnych etapach rozmów. Społeczność międzynarodowa powinna otrzymać jasny sygnał, że możliwy jest rzeczywisty postęp w negocjacjach. Wszystkie decyzje, które zapadną w Meksyku, muszą być zgodne z istniejącymi międzynarodowymi traktatami i zobowiązaniami dotyczącymi praw człowieka, szczególnie z Deklaracją Narodów Zjednoczonych dotyczącą praw ludów tubylczych. Powinny też być podejmowane w duchu globalnej solidarności. W Cancun, strony negocjacji muszą położyć podwaliny pod zawarcie prawnie wiążącego porozumienia na kolejnym szczycie klimatycznym, który odbędzie się w Johannesburgu pod koniec roku 2011. Dla Polski COP17 będzie miał szczególne znaczenie, ponieważ w drugiej połowie przyszłego roku będzie ona – ze względu na naszą Prezydencję w Radzie UE – reprezentowała na negocjacjach Unię Europejską. Powstrzymanie zmian klimatu Wzrost średniej globalnej temperatury nie może przekroczyć 1,5ºC w stosunku do poziomów przedprzemysłowych. By to osiągnąć, globalne emisje muszą osiągnąć maksimum przed upływem kolejnego okresu zobowiązań (2013-2017). Następnie emisje muszą wykazać znaczący spadek, tak by do 2050 roku osiągnąć redukcję o przynajmniej 85% w stosunku do roku bazowego. Niezbędna jest decyzja o rozpoczęciu rozmów w celu przyjęcia przed COP17 indywidualnych zobowiązań redukcyjnych przez wszystkie kraje rozwinięte, które ogółem dałyby łączną redukcję dla roku 2020 na poziomie przynajmniej 40% (w stosunku do roku bazowego 1990). Minimum ¾ wielkości redukcji powinno zostać osiągnięte w wyniku wewnętrznych _______________________________________________________________________________________________________________ Sekretariat Koalicji Klimatycznej: t e l . / f a x: + 4 8 2 2 8 2 7 3 3 7 0 Polski Klub Ekologic zny Okręg Mazowiecki e-mail: [email protected] u l . M a z o wi e c k a 1 1 / 1 6 0 0 - 0 5 2 W a r s z a wa www.koalicjaklimatyczna.org działań państw (bez offsetingu). Państwa te powinny także zacząć przygotowywać i wprowadzać w życie plany budowy gospodarki zeroemisyjnej. Kraje rozwijające się powinny zobowiązać się, iż do roku 2020 wzrost ich emisji nie będzie wyższy niż 15-30% w stosunku do scenariusza „business as usual”, uwzględniając w pierwszej kolejności działania wymagające niskich nakładów finansowych, które mogą być podjęte przez te państwa bez pomocy z zewnątrz. Pozostałe działania muszą mieć zapewnione wsparcie finansowe i technologiczne ze strony krajów rozwiniętych. Potrzebna jest zgoda na opracowanie planów działania dla rozwoju niskowęglowej gospodarki (Low Carbon Action Plans, LCAPs), które powinny uwzględniać również skutki zmian klimatu. Niezbędne jest też ustanowienie mechanizmu łączącego dobrowolne programy i działania krajowe, mające na celu redukcję emisji gazów cieplarnianych (Nationally Appropriate Mitigation Actions, NAMAs) z potrzebnym wsparciem. Organ Pomocniczy Konwencji ds. Wdrażania (SBI) oraz Organ Pomocniczy Konwencji ds. Naukowych i Technicznych (SBSTA) powinny otrzymać mandat do dalszej pracy nad przygotowaniem zasad weryfikacji działań redukcyjnych (MRV) do przyjęcia na COP17. Konieczne jest zminimalizowanie luk w szczegółowych zasadach obliczania wysokości redukcji emisji, przede wszystkim dla sektora leśnego i użytkowania gruntu, a także uniemożliwienie podwójnego liczenia redukcji lub wsparcia finansowego oraz zminimalizowanie negatywnych skutków sprzedaży AAUsów dla osiągania celów redukcyjnych. Niezbędne jest ustanowienie mechanizmu gwarantującego zahamowanie wylesiania i degradacji lasów (Reduction of Emissions from Deforestation and Forest Degradation, REDD), które umożliwi całkowite zatrzymanie wylesiania do roku 2020. Żaden tego typu mechanizm nie będzie skuteczny bez wsparcia finansowego krajów rozwiniętych. Redukcje w ramach REDD powinny być mierzalne, raportowane i weryfikowalne (MRV). Polityka REDD musi być spójna z celami zrównoważonego rozwoju, promującymi ochronę środowiska i bioróżnorodności oraz zabezpieczającymi prawa lokalnych społeczności i rdzennych mieszkańców. Działania w tym zakresie należy podjąć jak najszybciej. Działania na rzecz redukcji emisji gazów cieplarnianych powinny objąć sektory transportu lotniczego i morskiego. Elastyczne mechanizmy redukcji emisji, a szczególnie mechanizm czystego rozwoju (Clean Development Mechanism, CDM), powinny zostać zreformowane tak, by generowane przez nie fundusze były dystrybuowane w sposób bardziej zrównoważony, do krajów, gdzie potrzeby zewnętrznego wsparcia działań na rzecz redukcji emisji są największe i na projekty, których realizacja przyczyni się do najwyższej rzeczywistej redukcji emisji. Z finansowania w ramach elastycznych mechanizmów redukcji emisji powinny być wyłączone technologie niezrównoważone, takie jak energetyka jądrowa. Adaptacja i ochrona najbardziej zagrożonych krajów Nowe uzgodnienia powinny obejmować również narzędzia pozwalające najbardziej narażonym krajom na przystosowanie się do obecnych i przyszłych skutków zmian klimatu. Niezbędne jest szybkie wprowadzenie planu działań adaptacyjnych (Adaptation Action Framework, AAF). _______________________________________________________________________________________________________________ Sekretariat Koalicji Klimatycznej: t e l . / f a x: + 4 8 2 2 8 2 7 3 3 7 0 Polski Klub Ekologic zny Okręg Mazowiecki e-mail: [email protected] u l . M a z o wi e c k a 1 1 / 1 6 0 0 - 0 5 2 W a r s z a wa www.koalicjaklimatyczna.org Jednocześnie wszystkie strony powinny zdać sobie sprawę z faktu, że wczesne redukcje emisji przyczyniają się do zmniejszenia kosztów adaptacyjnych. Utrzymanie bieżących tendencji wzrostu emisji oznaczałoby, że wiele zagrożonych państw, społeczności i ekosystemów osiągnie punkt, w którym adaptacja nie będzie dłużej możliwa lub jej koszty przekroczą możliwości nawet najbogatszych państw. Już obecne skutki zmian klimatu wymagają wprowadzenia mechanizmów ubezpieczeń od zagrożeń klimatycznych (Climate Risk Insurance Mechanism, CRIM) oraz tworzenia systemów odbudowy zniszczeń. Postęp w negocjacjach wymaga również uregulowania zaległych płatności dla najsłabiej rozwiniętych krajów (Least Developed Countries, LDC), przeznaczonych na wdrażanie ich planów adaptacyjnych (National Adaptation Plans of Action, NAPAs) oraz uruchomienia dodatkowych źródeł finansowania dla państw zagrożonych spoza grupy krajów najsłabiej rozwiniętych (non-LDC) na rozwijanie i rozpoczęcie wdrażania Narodowych Planów Adaptacyjnych (NAPs). Finanse Ustanowienie nowego Funduszu Klimatycznego zarządzanego przez UNFCCC, łącznie ze szczegółowymi zasadami zarządzania, które powinny być przejrzyste, oparte na strukturach regionalnych, gwarantujące Konferencji Stron Konwencji prawo do decydowania o priorytetach programowych i kryteriach dotyczących przyznawania środków. Podczas COP16 powinny zostać podjęte decyzje co do trybu dalszych prac nad kształtem Funduszu oraz zapewnieniem odpowiedniej skali i źródeł finansowania. Zasady zarządzania powinny obejmować skład Rady, budowę niezależnego sekretariatu i działów tematycznych (w tym adaptacja oraz działania redukcyjne podzielone na rozwój i transfer technologii oraz ograniczenie wylesiania i degradacji lasów), na które będą rozdzielanie środki. Powinny też uwzględniać zasadę dostępu bezpośredniego. Kraje rozwinięte powinny zobowiązać się do zapewnienia finansowania Funduszu Klimatycznego ze środków publicznych na działania w krajach rozwijających się w wysokości przynajmniej 110 mld euro rocznie do 2020 roku. Kwota ta obejmuje 40 mld euro rocznie na rozwój niskoemisyjnych technologii, 40 mld euro na adaptację do zmian klimatu i 30 mld euro na zatrzymanie wylesiania. Fundusze muszą być dodatkowe w stosunku do zadeklarowanych celów Oficjalnej Pomocy Rozwojowej (Official Development Assistance, ODA). Konieczne jest stworzenie dodatkowych mechanizmów finansowania, przewidywalnych i przejrzystych. Mogą one łączyć się z opodatkowaniem międzynarodowych transakcji finansowych (podatek Tobina) oraz z podatkiem od emisji lub zużycia paliw w transporcie lotniczym i morskim. Środki te powinny być kierowane bezpośrednio do międzynarodowego funduszu klimatycznego. Dodatkowo inne, publiczne i prywatne źródła finansowania, pozostające poza UNFCCC, mogą być zaliczone na poczet zobowiązań krajów rozwiniętych, jeśli spełnią uzgodnione kryteria UNFCCC. Forma prawna Rządy powinny przystąpić do negocjacji w Cancun z przekonaniem, że położą one podwaliny pod zawarcie sprawiedliwego, ambitnego i prawnie wiążącego porozumienia na szczycie _______________________________________________________________________________________________________________ Sekretariat Koalicji Klimatycznej: t e l . / f a x: + 4 8 2 2 8 2 7 3 3 7 0 Polski Klub Ekologic zny Okręg Mazowiecki e-mail: [email protected] u l . M a z o wi e c k a 1 1 / 1 6 0 0 - 0 5 2 W a r s z a wa www.koalicjaklimatyczna.org COP17. Powinno ono uwzględniać zobowiązanie krajów rozwiniętych do podjęcia adekwatnych celów w ramach wzmocnionego Protokołu z Kioto. Nie zrealizowanie zobowiązań powinno skutkować konsekwencjami finansowymi – kary mogłyby dodatkowo wspierać Fundusz Klimatyczny. Prawnie wiążący rezultat musi zawierać mechanizmy weryfikujące zgodność działań z celami, gwarantujące wypełnienie przez wszystkie państwa zobowiązań redukcyjnych i finansowych. Zobowiązania te muszą opierać się na podejściu „od ogółu do szczegółu”, tj. od poziomu redukcji emisji i finansowania działań niezbędnych w skali globalnej do zapobieżenia niebezpiecznym skutkom zmian klimatu w środowisku lokalnym uwzględniając sprawiedliwy podział zobowiązań pomiędzy wszystkich sygnatariuszy nowego porozumienia. Wszystkie kraje o dużej emisji muszą włączyć się do wiążącego porozumienia. Nie może dojść do sytuacji, w której poszczególne państwa uzależniają swoje decyzje od działań innych (jak było w przypadku Stanów Zjednoczonych w pierwszym okresie zobowiązań Protokołu z Kioto). Okres zobowiązań i mechanizm weryfikacji Powinien zostać podtrzymany zawarty w Protokole z Kioto system pięcioletnich okresów zobowiązań. Rewizja kolejnego okresu zobowiązań powinna rozpocząć się w 2013 roku, a przegląd naukowy w 2014 w oparciu o 5. Raport Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC - Intergovernmental Panel on Climate Change). Rola Polski w procesie negocjacji Polska powinna aktywnie uczestniczyć w formułowaniu ambitnego stanowiska Unii Europejskiej podczas negocjacji. Musimy mieć na uwadze przyszłość naszego społeczeństwa, konkurencyjność niskowęglowej, efektywnej energetycznie gospodarki, w skali globalnej - ochronę najuboższych mieszkańców naszej planety przed skutkami zmian klimatu oraz zachowanie bioróżnorodności, a także naukowe rekomendacje dotyczące celów redukcji emisji. Władze naszego kraju powinny przygotować się do pełnienia roli przedstawiciela UE na forum międzynarodowym w drugiej połowie 2011 roku. Należy przy tym pamiętać, że zgoda Polski na podwyższenie celu redukcyjnego Unii Europejskiej do 30% byłaby dla społeczności międzynarodowej wyraźnym sygnałem rosnącego zaangażowania w działania na rzecz klimatu Koalicja Klimatyczna jest porozumieniem 19 organizacji pozarządowych. Jej misją jest wspólne działanie w celu zapobiegania wywołanym przez człowieka zmianom klimatu dla dobra ludzi i środowiska. Członkowie Koalicji Klimatycznej: Fundacja Aeris Futuro, Fundacja Efektywnego Wykorzystania Energii, Fundacja Ekologiczna Ziemi Legnickiej Zielona Akcja, Fundacja Ekologiczna Arka, Fundacja EkoRozwoju FER, Fundacja Na Rzecz Zrównoważonego Rozwoju, Greenpeace, Instytut na rzecz Ekorozwoju, Klub Gaja, Liga Ochrony Przyrody, Polska Zielona Sieć, Polski Klub Ekologiczny Okręg Dolnośląski, Polski Klub Ekologiczny Okręg Górnośląski, Polski Klub Ekologiczny Okręg Mazowiecki, Polski Klub Ekologiczny Okręg Wielkopolski, Stowarzyszenie Ekologiczne Eko-Unia, Społeczny Instytut Ekologiczny, WWF, Zielone Mazowsze. _______________________________________________________________________________________________________________ Sekretariat Koalicji Klimatycznej: t e l . / f a x: + 4 8 2 2 8 2 7 3 3 7 0 Polski Klub Ekologic zny Okręg Mazowiecki e-mail: [email protected] u l . M a z o wi e c k a 1 1 / 1 6 0 0 - 0 5 2 W a r s z a wa www.koalicjaklimatyczna.org