Przekrawacz rotacyjny w tekturnicy
Transkrypt
Przekrawacz rotacyjny w tekturnicy
MASZYNY I URZĄDZENIA Przekrawacz rotacyjny w tekturnicy Cz. 4 STANISŁAW MUSIELAK Pozostałe systemy napędowe przekrawaczy Dotyczą one następujących napędów: • zespołu wałów wejściowych układu wciągania tektury, • zespołu wałów wyjściowych układu wyciągania, • układu odrzutu odpadów, • suportu kamery preprintu, • suportu sensorów preprintu. System napędowy wałów wciągających tekturę Zespół wałów wciągających znajduje się po stronie wlotowej przekrawacza (rys. 1a). Składa się z dwóch wałów, przy czym dolny-napędowy – jest połączony, poprzez przekładnię pasową zębatą, z silnikiem typu servo .Wał ten może być wykonany ze stali. Wał górny pełni rolę walca dociskowego i jest powlekany gumą lub specjalną powłoką, zapewniającą większe tarcie. Zadaniem wałów jest zapewnienie równoległego i równomiernego transportu tektury do układu cięcia za pomocą obracających się noży. Dla zapewnienia ułożenia tektury w osi maszyny stosuje się różne układy skrzynek podciśnieniowych, np. wg rozwiązania firm Marquip lub Mitsubishi. Są to jednak rozwiązania kosztowne i energochłonne. Możliwe jest również, w zależności od warunków procesu cięcia, automatyczne regulowanie rozstawu osi wałów wciągających, w zależności od grubości tektury. Są to rozwiązania rzadziej spotykane. Dla tektur grubych stosowane są napędy podwójne oraz dodatkowe wały wciągające. Wynika to z dużej masy tektury, szczególnie przy maksymalnych szerokościach roboczych maszyny. Po stronie wlotowej tektury stosuje się dodatkowe zabezpieczenie (rys.1 b).W przypadku zastosowania wałów nożowych z włókien węglowych system wyposażony jest w identyfikator zakłóceń przebiegu wstęgi tektury, ponieważ istnieje możliwość tworzenia się wypukłości lub zwisów tektury. Następuje wówczas generowanie sygnału „stop” i zatrzymanie maszyny. W przypadku braku takiego systemu identyfikacji może dojść do ewentualnego „zabijania się” wałów nożowych lub ich uszkodzenia. S. Musielak, BHS Corrugated Maschinen- und Anlagenbau GmbH, Paul-Engel-Str. 1, 92729 Weiherhammer, Niemcy, e-mail:[email protected] PRZEGLĄD PAPIERNICZY · 67 · KWIECIEŃ 2011 a) b) Rys. 1. Układ napędowy wałów wejściowych i wyjściowych w przekrawaczu (a) oraz system ich zabezpieczenia (b) Układ wyciągania – system transportowy odciętych arkuszy System ten znajduje się po stronie wylotu z przekrawacza i składa się z dwóch oddzielnych zespołów walców tworzących pary (rys. 2). Walcem napędowym jest walec dolny – stalowy, natomiast górny jest walcem dociskowym o specjalnej konstrukcji, którą stanowią rolki nazywane „Anti-Crush”, zapewniające bezpieczne wyprowadzenie uciętego arkusza tektury bez zgnieceń i uszkodzeń jego powierzchni. Układ wyposażony jest w napęd składający się z jednego lub dwóch silników typu servo, połączonych poprzez przekładnię z pasem zębatym. Specjalny algorytm pracy napędu zapewnia optymalne przekazanie ciętych arkuszy do następnego zespołu maszyny . Trudność w procesie bezkolizyjnego odbioru i dalszego transportu arkuszy tektury wynika z konieczności zapewnienia określonego, minimalnego odstępu pomiędzy arkuszami. Jeżeli warunek taki nie jest spełniony to występuje zjawisko tzw. „zabijania się” arkuszy w sekcji wyprowadzającej (1). Zjawisko takie występuje w przypadku gdy: X cal ≤ X krytyczne gdzie: X cal – rzeczywisty odstęp między arkuszami, X krytyczne – minimalna, dopuszczalna odległość między pociętymi arkuszami. Na rysunku 3a przedstawiono zasadę przekazywania pociętych arkuszy, a na rysunku 3b – odstęp pomiędzy dwoma przeciętymi arkuszami na wyjściu z przekrawacza. 245 MASZYNY I URZĄDZENIA Czasami spotykane są bardzo stare systemy transportu arkuszy, np. typu sandwich (rys. 4). W tym systemie stosowane są dwa szerokie pasy napędzane silnikami prądu stałego. Dystans między pasami jest regulowany w zależności od grubości produkowanej tektury i może wynosić od 3 do 9 mm, przy możliwości stosowania trzech stopni swobody. W systemie wykorzystywany jest specjalny algorytm do regulacji prędkości pasów przy odpowiednim zakresie wymiarowym ciętych formatów w przedziale 500 do 1100 mm oraz oddzielny dla zakresu powyżej 1100 mm. Ostatnio rozpowszechniony jest specjalny rodzaj transportera, składającego się z pasów napędowych oraz skrzynek próżniowych stabilizujących transport arkuszy (rys.5). System ogranicza wpływ zakłóceń procesu cięcia tektury oraz zapewnia optymalne warunki przekazywania ciętych arkuszy do układarki. W takim rozwiązaniu mogą jednak występować zjawiska poślizgów pasów w stosunku do rzeczywistej prędkości ciętej tektury. Układ sterowania zespołów wejściowych i wyjściowych przekrawacza Rys. 2. Schemat systemu transportowego i widok walca dociskowego z rolkami „Anti – Crush” a) b) Rys. 3. Położenia ciętego arkusza w odniesieniu do układarki (a) oraz odstęp między arkuszami Rys. 4. Układ transportu arkuszy w systemie sandwich Ważnymi parametrami wymagającymi ich znajomości i regulacji są dociski wałów wejściowych i wyjściowych. Stosowany do tego celu system (rys. 6) jest oparty na przetwornikach elektropneumatycznych z autonomicznym (opcja) sterownikiem PLC oraz komunikacji z przekrawaczem. Na podstawie informacji o rodzaju i jakości procesu produkcji zastosowany algorytm bloku PLC określa dociski lub je koryguje, np. w zależności od gramatury tektury („lekkie” lub „ciężkie” gramatury). Automatyczne sterowanie w układzie odrzutu odpadów Przekrawacze mogą być wyposażone w układ odrzutu tektury odpadowej. Odpady powstają w różnych miejscach tekturnicy, np. podczas operacji łączenia papierów na tzw. „splicerach”. Odpady te powinny być wycięte i wydalane jako odrzut. Miejsca gdzie znajdują się połączenia wstęg papieru są inicjowane za pomocą sensora określonego jako splicer (2). Następnie ich przemieszczenie jest kontrolowane przez system kontrolny przekrawacza. Określana jest pozycja i czas, kiedy miejsce to należy wyciąć. Są to formaty odpadowe, zwykle o długości synchronicznej Syn = 840 mm (czasami stosuje się długość 900 mm). Odpadowe formaty są wydalane za pomocą systemu odpowiednio zaprojektowanych klap, sterowanych układami pneumatycznymi lub mechaniczno- elektrycznymi (CAM), z wykorzystaniem specjalnie profilowanych krzywek i z napędem typu servo, znajdującego się tuż za przekrawaczem. Na rysunku 7 przedstawiono klasyczne układy do wycinania i usuwania odpadów tektury. Rys. 5. System pasów transportowych ze skrzynkami próżniowymi 246 PRZEGLĄD PAPIERNICZY · 67 · KWIECIEŃ 2011 MASZYNY I URZĄDZENIA Rys. 6. Schemat obwodu sterowania układem wałów wejścia/wyjścia w przekrawaczu a) b) Rys. 7. Układy wycinania i wydalania odpadów tektury (na prawo układ pneumatyczny) Rys. 8. Schemat przedstawiający zasadę działania układu CAM Zdecydowanie nowocześniejszym jest układ wycinania i wydalania odpadów działający na zasadzie „CAM” – z napędem stosującym servomotor. Ogólną zasadę działania takiego układu przedstawiono na rysunku 8. Jest to przypadek usuwania braku zaraz za przekrawaczem. Takie rozwiązanie jest konstrukcyjnie i funkcjonalnie najlepsze, jednak jest stosunkowo drogie. Pełną analizę i obliczenia funkcjonalne wykonuje system przekrawacza. Napęd suportu kamery preprintu (3) W przypadku stosowania operacji zadrukowania tektury w opcji tzw. preprintu, odbywającego się w systemie przekrawacza, istnieje konieczność realizacji procesu cięcia znaczników preprint, czyli cięcia arkuszy z nadrukiem. Tematyka ta zostanie dokładniej przedstawiona w dalszej części opracowania. W tej części podana zostanie tylko krótka informacja dotycząca układu napędowego głowicy z kamerą rejestrującą miejsce znacznika. Jest to w pełni zautomatyzowany napęd typu servo, który automatycznie ustawia głowicę w położenie znacznika preprintu. Głowica PRZEGLĄD PAPIERNICZY · 67 · KWIECIEŃ 2011 wyposażona jest w system kamery oraz źródło oświetlenia. System jest synchronizowany z fazą cięcia przekrawacza w celu dokładnego ustalenia pozycji znacznika. Rezultat wyświetlany jest na monitorze i operator może natychmiast wychwycić odchylenia linii cięcia od pozycji znacznika z możliwością skorygowania jej przy pomocy funkcji – offset (pozycja cięcia przekrawacza). System jest jeszcze stosunkowo mało rozpowszechniony w Europie – wynika to prawdopodobnie z braku informacji u użytkowników tekturnic. Pozwala na natychmiastową reakcję obsługi w przypadku zakłóceń technologicznych lub nieprawidłowego odczytu sensora. W systemach firmy BHS stosowany jako opcja. Napęd suportu sensorów preprintu W tym przypadku stosuje się więcej rozwiązań, począwszy od systemów prostych do skomplikowanych. Najprostszym jest rozwiązanie polegające na pozycjonowaniu ręcznym. Elementem wykonawczym jest silnik prądu stałego lub dwubiegowy silnik asynchroniczny. Głowicę sensora naprowadza ręcznie operator na znacznik preprintu. W przypadku pełnego zautomatyzowania procesu stosuje się napęd servo z pełnym pozycjonowaniem położenia sensora, który automatycznie ustawia się po zmianie zleceń na żądaną pozycję znacznika. Oczywiście, jest to rozwiązanie drogie ale zapewniające bardzo małe straty produkcji, które są związane z szukaniem znacznika na tekturze w przypadku realizacji zlecenia procesu preprint. Napęd typu fonfoold Dotyczy specjalnego przypadku rodzaj produkcji na tekturnicy a jego zasadę przedstawiono na rysunku 9. Zainstalowanie specjalnego przekrawacza, zwanego zgniataczem HQM Q, za systemem składania tektury, umożliwia ciągłe zgniatanie tektury na żądane formaty. Po uzyskaniu finalnej długości zadanej, w kończącym się zleceniu produkcyjnym, przekrawacz pomocniczy KQM oddziela wstęgę tektury i system rozpoczyna cykl pracy z nowymi parametrami dotyczącymi kolejnego zlecenia. Jeden z przekrawaczy HQM jest w tym momencie w stanie „Stop”, a pozostałe mogą być włączone do cyklu produkcji. Jest to idea technicznie stara, ale dopiero w ostatnim okresie zyskuje dużą popularność. Produktem finalnym jest specjalny rodzaj tektury (rys. 10), szczególnie przydatny w zastosowaniu do produkcji opakowań dla przemysłu szklarskiego lub meblarskiego. Na świecie istnieje kilka aplikacji tego rodzaju Rys. 9. Schemat specjalnego układu umożliwiającego realizację procesów zgniatania i cięcia tektury 247 MASZYNY I URZĄDZENIA Rys. 10. Składanie tektury stosowanej do produkcji specjalnych opakowań szkła i mebli rozwiązania firmy BHS. Składanie tektury może odbywać się półautomatycznie lub w sposób całkowicie zautomatyzowany. Prędkości produkcyjne spotykane w praktyce mieszczą się w przedziale 15-250 m/min. Rys. 11. Idea systemu zarządzającego zmianą zleceń OC (Order Change) Zmiana zleceń oraz optymalizacja ostatniego arkusza tektury To zadanie należy do trudniejszych algorytmów pracy przekrawacza, głównie z powodu na występujące zjawiska dynamiczne w procesie. Ogólnie zadanie lub proces zmiany formatów cięcia OC (Order Change) można zdefiniować (4) jako przejście z jednego asortymentu produkcji do drugiego albo zmianę długości ciętego formatu, np. z 1000 na 2000mm .Ideę układu stosowanego dla realizacji takiego zadania pokazano na rysunku 11. Systemem zarządzającym w tym układzie jest system zmian formatów OC . Jednak dla potrzeby bloku przetwarzania danych najważniejsze sygnały generuje przekrawacz. przetwarzania. System umożliwia również zmianę asortymentu produkcji przy zachowaniu tych samych długości formatów cięcia. Zmianę można ogólnie nazwać jako cięcie tektury w odpowiednio zdefiniowanym miejscu, które kończy zlecenie poprzednie i rozpoczyna produkcję należącą do nowego zlecenia (bądź nowego formatu). Zmiana zlecenia odbywa się w okresie tylko jednego okresu obrotu wału nożowego przekrawacza. Wymagania spotykane przy zmianie zlecenia są duże, dotyczą nie tylko zespołu napędowego, ale również układu regulacyjnego. Po oddzieleniu kończącego się zlecenia od nowego, pierwszy arkusz nowego zlecenia musi mieć żądaną długość identyczną dla całego nowego zlecenia, co bywa nieraz trudne do zrealizowania. Zmiany formatów zleceń mogą również odbywać się na zasadzie optymalizacji ostatniego formatu (jego długość musi odpowiadać długości formatu z danego zlecenia). W takim przypadku istnieją bardzo wysokie wymagania dotyczące dokładności cięcia i zsynchronizowania przekrawacza pomocniczego z przekrawaczem głównym. Sposoby zmiany zleceń W praktyce spotykane są następujące sposoby określane jako: - konwencjonalny – polegający na zmianie formatu z zastosowaniem rampy ( KQM), - Swing Change – realizowany przy stałej prędkości linii technologicznej( KQF), 248 Rys. 12. Podstawowe typy przekrawaczy biorących udział w operacjach zmian zleceń. KQM, KQF – przekrawacze pomocnicze; HQM – przekrawacz zasadniczy - softwarowy następujący przy zmianie oprogramowania (SF), - Gealpes ( GEP) (5). Sposób konwencjonalny jest najstarszym i najbardziej tradycyjnym. Stare i nowe zlecenie zostaje oddzielone cięciem przekrawacza pomocniczego (rotary shear). Po oddzieleniu wstęgi tektury następuje przyspieszenie układu Dry-End tekturnicy w celu uzyskania przerwy pomiędzy starą i nową wstęgą tektury. W uzyskanej w ten sposób wolnej przestrzeni można w zespołach tekturnicy należących do części Dry-ęnd dokonać przestawień pozycji oraz przeprowadzić zmiany zadanych parametrów dotyczących nowych zleceń. W przypadku sposobu Swing Change – zmiana zleceń odbywa się przy stałej prędkości tekturnicy. Wykonana jest przez przekrawacz typu KQF stosowany do tzw. szybkich zleceń. Zmiana softwarowa (SF) dotyczy zlecenia, w którym następuje zmiana tylko liczby arkuszy. W zmianie Gapless – przekrawacz pomocniczy tnie tekturę poprzez tzw. system szuflad, ale tylko pewien wybrany obszar wstęgi. Ważną informacją jest, że tektura nie musi być przecięta całkowicie. Na rysunku 12 przedstawiono klasyczne usytuowanie przekrawaczy w linii tekturnicy, które biorą udział w operacjach zmian zleceń produkcyjnych. Literatura 1. Musielak S.: „Cutoff – evacuation”, materiały własne, analiza 2001. 2. „Splicer: Schulungsmateriale”, 2008 BHS International. 3. Musielak S.: „Efekty schodkowe w „preprint”, 1996, materiały własne, niepublikowane. 4. Musielak S.: „Optymalizacja zmian OC”, materiały własne, niepublikowane. 5. Musielak S.: „Geaples”, materiały własne. PRZEGLĄD PAPIERNICZY · 67 · KWIECIEŃ 2011