Architektura działania / Performing Architecture Andrea Zittel, Small

Laboratorium Przyszłości: REGRESS PROGRESS
21 czerwca 2011 – 15 stycznia 2012
Akt 3
►Architektura
działania / Performing Architecture
(15 września 2011 – 15 stycznia 2012)
Julia Bui-Ngoc, Willi Dorner, Frédéric Flamand,
Cyprien Gaillard, Kate Gilmore, Tomasz Kujawski,
Anna Molska, Gianni Pettena, Jakub Szczęsny,
Joanna Rajkowska, Józef Robakowski, Ewa Śmigielska,
Aleksandra Went/Alicja Karska
w przestrzeni instalacji raumlaborberlin GRATED FUTURES getting
behind the scenes 2011 Kurator: Kaja Pawełek
► Andrea Zittel, Small Liberties
(15 września 2011 – 15 stycznia 2012)
w przestrzeni wystawy Gdzie jest zielony królik? Kurator: Ewa Gorządek
Otwarcie: środa 14 września, godz. 18.00
godz. 18.30, Jakub Szczęsny, Rozciągany Pawilon, akcja grupowa
godz. 19.30, Mołr Drammaz, akcje dźwiękowe
Wystawa Architektura działania w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski stanowi część
długofalowego projektu Laboratorium Przyszłości: Regress Progress. Jest jego kolejną odsłoną
odnoszącą się do wątków architektonicznych, zainicjowanych instalacjami: GRATED FUTURES.
Getting behind the scenes autorstwa kolektywu raumlaborberlin (czerwiec 2011) oraz Nie-pokój
Aleksandry Wasilkowskiej (lipiec 2011). Instalacja raumlaborberlin w Sali Zygmuntowskiej –
platforma/audytorium/scena – posłuży jako rama dla wystawy.
Punktem wyjścia dla wystawy jest przekonanie, że architektura odgrywała kluczową rolę w
definiowaniu i wizualizowaniu przyszłości, tworząc scenariusze i scenografie dla życia w postaci
kolejnych dwudziestowiecznych awangard, kumulując się w wizualnym alfabecie modernizmu, utopii
i futurologii. „Architektura przyszłości” w komputerowej wersji high-tech wykształciła swoją własną,
łatwo rozpoznawalną estetykę animacji i wizualizacji, ograniczonych możliwościami programów
komputerowych. W kontekście wciąż poszerzającej się przestrzeni wirtualnej, tworzącej światy
równolegle i ich nową architekturę warto jednak powrócić do kwestii dotyczących najbardziej
podstawowych fizycznych relacji ciało-przestrzeń, fundamentalnych dla wszelkich dalszych
organizacji i transformacji przestrzeni. To rodzaj wstępu, powrotu do ćwiczenia w indywidualnym
czytaniu, postrzeganiu i odczuwaniu realnej, analogowej przestrzeni – po to, by na nowo móc ją
rozwijać w coraz większej i bardziej złożonej skali, łącząc subiektywny wymiar świata z przestrzenią
społeczną.
To, w jaki sposób ludzie wchodzą w relacje cielesne z przestrzenią i architekturą, w jaki sposób ją
mierzą, odczuwają, zamieszkują, użytkują i przekształcają wciąż wpływa i będzie wpływać na
przyszły kształt naszego świata. Architektura rozumiana jest w tym kontekście przede wszystkim jako
rama i punkt odniesienia dla działania i życia, czy to realnego, czy fikcyjnego, materialnego i
duchowego. Jest narzędziem kształtowania rytuałów, form cielesnego współistnienia, wyznacza pole
dla kształtowania wspólnoty, indywidualnych i zbiorowych konfliktów, stanowi tło oraz wywołuje i
wzmacnia różnorodne stany emocjonalne oraz namiętności. Relacja ta ma złożony, pełen napięć
charakter, zawierając w sobie zarówno obietnicę wolności i spełnienia, jak i widmo porażki,
rozczarowania niemożnością przekroczenia ustalonych, fizycznych i wyobrażonych, granic.
Przestrzeń doświadczana fizycznie, architektura budowana własnym ciałem stają się łącznikiem
pomiędzy jednostką a kolektywem, ciałem a miastem, miękkim, tymczasowym połączeniem
pomiędzy stałymi konstrukcjami i wymiarami. Płynność, zmiana i napięcie uruchamiają cały szereg
zdarzeń i sekwencji, powodujących, że ulica staje się teatralną sceną, budynki – scenografią, relacje
międzyludzkie – choreografią, a spacer performansem.
Na wystawę składają się prace wideo artystów wizualnych (Cyprien Gaillard, Kate Gilmore, Anna
Molska, Joanna Rajkowska, Józef Robakowski, Aleksandra Went/Alicja Karska), zapisy
performansów i spektakli wybitnych choreografów i reżyserów tańca (Frédéric Flamand, Willi
Dorner) i artystów-architektów (Gianni Pettena), zapisy ćwiczeń i pracy z przestrzenią (prace
studentów z pracowni profesora Grzegorza Kowalskiego: Julii Bui-Ngoc, Tomasza Kujawskiego,
Ewy Śmigielskiej), oraz grupowy live performance artysty i architekta Jakuba Szczęsnego, w ramach
którego grupa uczestników w formie gry w trakcie wernisażu stworzy konstrukcję Rozciąganego
Pawilonu na Dziedzińcu CSW.
W instalacji Rozciągany Pawilon Jakuba Szczęsnego zostanie użyty innowacyjny materiał concrete
canvas, który wykorzystywany jest m.in. przy budowie tymczasowych schronień dla uchodźców w
Afryce, jako przenośny dom, mieszczący się w torbie. Rozciąganie będzie mieć miejsce poprzez
ciągnięcie lin zamocowanych według kolejności wynikającej z rzucania 12-ścienną kostką. Po około
półgodzinnej grze struktura osiągnie maksymalną objętość, instalacja zostanie zalana wodą w celu jej
usztywnienia. Betonowy, ażurowy pawilon-rzeźba, będzie eksponowany przez tydzień na Dziedzińcu
Zamku, a następnie w Parku Rzeźby CSW.
Mołr Drammaz to zespół założony przez Wojtka Kucharczyka (The Complainer) i Asię
Bronisławską (aka Asi Mina) w połowie lat 1990., a ostatnio reaktywowany na tegorocznym OFF
Festiwalu. Podczas otwarcia zaprezentują akcje dźwiękowe w(okół) przestrzeni wystawy.
Andrea Zittel (ur. 1965), amerykańska artystka, której twórczość sytuuje się na pograniczu sztuki i
życia codziennego. Prace Zittel łączą w sobie elementy wzornictwa, rzemiosła i sztuki. Wszystkie jej
projekty mają charakter eksperymentalny, powstają najpierw w formie prototypów i są pochodną
systemu wartości przyjętych przez artystkę. Jednym z wiodących problemów, które ją interesują jest
pytanie, w jaki sposób współcześnie jednostka może prowadzić „wyzwolone” życie znajdując dla
siebie miejsce w szczelinach dużych, systemów społecznych. Być może alternatywą jest stworzenie
własnych, mniejszych i bardziej zamkniętych systemów, nawet bardziej restrykcyjnych niż te na
zewnątrz. Podejmując taki eksperyment jego zwolennicy mogą znaleźć dla siebie miejsce we
własnych „kokonach”. Praktyka artystyczna Zittel jest ciągłym poszukiwaniem równowagi pomiędzy
napięciami powstającymi na styku tego, co indywidualne i społeczne, estetyczne i funkcjonalne,
materialne i wywiedzione z konceptualnego porządku. Efektem ponad dziesięcioletnich
eksperymentów i poszukiwań jest projekt A-Z West, czyli w pełni zrealizowane siedlisko artystki i
miejsce spotkań twórczych w okolicach Joshua Tree w Kalifornii. Prezentacja Small Liberties (2006)
jest dokumentalnym zapisem użytkowania A-Z Wagon Stations, tymczasowych schronień projektu
Andrei Zittel przystosowanych do zamieszkania. Wizualnej narracji towarzyszy komentarz artystki.
W kolejnych aktach Laboratorium Przyszłości: Regress Progress:
Droog Design, Saved by droog. Kuratorzy: Renny Remakers, Milada Ślizińska
(otwarcie: 17 października 2011)
Jarosław Kozakiewicz, Szerszeń / Hornet, wideo. Kurator: Ewa Gorządek
(otwarcie: 17 października 2011)
Partnerzy: Ambasada Królestwa Danii, British Council, Samsung
Projekt zrealizowany dzięki wsparciu finansowemu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa
Narodowego
Partner kulinarny: Qchnia Artystyczna
Patroni medialni: Gazeta Wyborcza, Elle Decoration, Aktivist, Exklusiv, Stolica
Zdjęcia dostępne pod adresem: ftp://cswd.home.net.pl
login: media hasło: press katalog: media plik: Laboratorium Przyszłości
Informacje:
Zofia Chojnacka, Biuro Prasowe CSW, kom. 510 160 637
tel./faks 22 625 05 22, [email protected]