schönbrunn - Kaeser Kompressoren

SCHÖNBRUNN
Legenda na parę
Jedyny zachowany dunajski parowiec kołowy uzyskuje pomoc
przy rozruchu od sprężarki firmy Kaeser Kompressoren.
Dane techniczne:
Port macierzysty
Całkowita długość
Szerokość z tamborami
Wyporność
Liczba pasażerów
Maszyna parowa
2-cylindrowa na parę
przegrzaną
Moc znamionowa
Moc maksymalna
Ciśnienie w kotle
Średnica koła łopatkowego
Linz
74,62 m
15,78 m
440 ton
900
707 KM
1200 KM
10,5 bar
4020 mm
Kontakt:
SCHÖNBRUNN może być wynajmowany na imprezy, z możliwością
pływania lub bez.
Informacje i rezerwacja:
Tel.: +43 664 5013068
E-Mail: [email protected]
ÖGEG,
W 1974 roku wielbiciele kolei żelaznych założyli w Linzu ÖGEG, czyli
Austriackie Towarzystwo Historii Kolei
Żelaznych. Liczne, historyczne pojazdy
kolejowe, a także dwa statki zostały
uratowane przed zniszczeniem dzięki idealizmowi
członków stowarzyszenia.
Szczególną popularnością cieszy się
kolej Steyrska. Jest to najstarsza kolejka wąskotorowa w Austrii (760 mm). Po
17-kilometrowym odcinku, między lokalnym dworcem Steyr a Grünburgiem,
regularnie kursują pojazdy parowe.
Kolejnym projektem towarzystwa ÖGEG
jest Muzeum Kolei Żelaznych i Górnictwa Ampflwang w Górnej Austrii.
Największe zainteresowanie budzą
znajdujące się tam duże lokomotywy
parowe ÖGEG.
SCHÖNBRUNN kotwiczy przed Vilshofen
zdjęcie: Dr. Guserl
Chociaż „Stara Dama” już wkrótce będzie świętować swoje setne urodziny,
wciąż jest jedną z najszybszych jednostek pływających na Dunaju. Jako perła
sztuki szkutniczej k&k SCHÖNBRUNN
zdumiewa pięknością oraz oryginalnie
zachowaną techniką wykonania.
Jest to jedyny zachowany parowiec,
spośród ponad 300, które kiedyś pływały pod banderą Dunajskiego Towarzy-
18
www.kaeser.com
stwa Rejsów Parowcami (DDSG). Został zbudowany w 1912 roku w stoczni
Obuda na Węgrzech. Do 1985 roku
kursował między Wiedniem a Passau.
W 1988 roku został wycofany ze służby
i zakotwiczony w Budapeszcie. Od tej
pory funkcjonował jako pływające kasyno. W 1994 roku niesprawny Schönbrunn został statkiem wystawowym na
regionalnej górnoaustriackiej wystawie
w Engelhartzell.
Następnie parowiec miał zostać złomowany. Na chwilę przed zniszczeniem
Austriackie Towarzystwo Historii Kolei
Żelaznych (ÖGEG) zakupiło statek za
symboliczną kwotę 1 szylinga oraz 20
groszy podatku VAT od państwa austriackiego. Towarzystwo specjalizujące
się w historycznych kolejach żelaznych
stało się odtąd właścicielem statku,
a tym samym stanęło przed ogromnym
wyzwaniem.
Poszukiwani idealiści
i sponsorzy
Gdy ÖGEG przejęło statek w 1995
roku, znajdował się on w stanie godnym
pożałowanie. Wyposażenie, włącznie
z pięknymi salonami w stylu secesyjnym, uległo całkowitemu zniszczeniu.
W przeciągu 20000 dobrowolnych godzin pracy, członkowie towarzystwa
ÖGEG zdołali doprowadzić statek do
użytku. Po 12 latach przerwy, 17 paź-
dziernika 2000 roku popłynął on w swój
pierwszy rejs. Było to niewiarygodne
przeżycie dla wszystkich osób, które
brały czynny udział w odrestaurowaniu
parowca. Projekt SCHÖNBRUNN także
w przyszłości będzie zdany na pomoc
i pieniądze od sponsorów. Cała załoga,
począwszy od palacza, a kończąc na
kapitanie, pracuje bezpłatnie, stawiając
sobie za cel zachowanie pięknej, „starej
Damy” dla potomności.
Sprężarka firmy Kaeser Kompressoren zawsze na miejscu
Niezwykle istotną rolę odgrywa, ukryta
w kotłowni, sprężarka śrubowa firmy
Kaeser Kompressoren. Wspomaga ona
pracochłonną procedurę nagrzewania
kotła. SCHÖNBRUNN pracuje na oleju
ciężkim, który będąc zimny, jest zbyt gęsty i nie nadaje się do spalania. W czasie pracy gorąca para przepływająca
przez wężownice w zbiorniku zapewnia
www.kaeser.com
19
Maksymalne bezpieczeństwo
Niepozorny, ale ważny
Układy stabilizacji ciśnienia chronią zespoły przygotowania i sieci
sprężonego powietrza przed nieprzyjemnymi niespodziankami.
wymaganą lepkość oleju. Ponieważ
w fazie nagrzewania jest jeszcze do
dyspozycji para wodna, palniki zamiast
olejem ciężkim są zasilane olejem napędowym, który na wlocie do komory spalania jest rozpylany sprężonym
powietrzem. Dzięki temu nagrzewanie
kotła parowego statku SCHÖNBRUNN
trwa „zaledwie” od 6 do 10 godzin, zamiast nawet 3 dni, jak było zanim użyto
sprężarki.
Ciężka praca przy palnikach (u góry
z lewej strony)
LISL to dwucylindrowa maszyna
parowa zachowana w oryginalnym
stanie z 1912 roku. Posiada jeden
cylinder wysokoprężny, natomiast
drugi, umieszczony u góry niskoprężny.
U dołu: dwie perły należące do zbiorów ÖGEG w Wachau
zdjęcie: Dr Loidl
Skomplikowane instalacje sprężonego powietrza stanowią coś więcej niż
tylko sumę swoich podzespołów. Dlatego przy ich opracowywaniu obowiązuje podstawowa zasada. Tylko wtedy,
gdy kontroluje się cały system, można
być pewnym osiągnięcia maksymalnej
sprawności energetycznej przy jak najniższych kosztach.
Dotyczy to nie tylko takich zespołów, jak
sprężarki, osuszacze, filtry, systemy zarządzania sprężonym powietrzem i sieci przewodów, lecz także mniej spektakularnych elementów. Gdy rzeczywiście
wszystko jest do siebie dopasowane
i zgrane ze sobą, użytkownik może być
pewny, że nie spotkają go niemiłe niespodzianki.
W instalacji sprężonego powietrza
w czasie pracy w każdym miejscu występują określone prędkości przepływu,
które stabilizują się po osiągnięciu ciśnienia sieciowego. Do prędkości tych
(i tym samym także natężeń przepływu
powietrza w jednostce czasu) należy
dopasować nie tylko sieć. Decydują one
także o wykonaniu i wielkości zespołów
uzdatniania sprężonego powietrza, jak
osuszacze i filtry.
Niezawodne ograniczniki
prędkości
Po okresach nocnych i przestojach
w sieci przewodów rurowych często
spada ciśnienie – oznacza to, że przy
ponownym uruchamianiu sprężarek
brakuje oporu stawianego przez ciśnienie sieciowe. Istnieje wówczas niebezpieczeństwo, że sprężone powietrze
ze zbyt dużą prędkością zacznie przepływać przez filtry i osuszacze. Może
to doprowadzić do pogorszenia jakości sprężonego powietrza, jak również
stanowić zagrożenie dla samych komponentów. Jednakże i w takiej sytuacji
20
www.kaeser.com
dobry dostawca systemów sprężonego
powietrza, taki jak Kaeser Kompressoren, dysponuje odpowiednimi środkami
zaradczymi.
Układy stabilizacji ciśnienia zapobiegają zbyt dużym i potencjalnie szkodliwym prędkościom przepływu powietrza
podczas rozruchu systemu. Z jednej
strony istotnie przyczyniają się one
do zapewnienia niezmiennie wysokiej jakości sprężonego powietrza
przez cały czas pracy, a z drugiej
– zwiększają niezawodność eksploatacji i trwałość użytkową elementów
uzdatniania.
Stopniowe bezpieczeństwo
zależnie od potrzeby
Ponieważ zastosowania nigdy nie są
takie same, sprężarki Kaeser Kompressoren odznaczają się konstrukcją dostosowaną do różnych aplikacji.
Pomoc przy rozruchu sieci w prostych
stacjach sprężonego powietrza z jedną
sprężarką i siecią o średnicy do 1” zapewniają zawory zwrotne minimalnego
ciśnienia Kaeser Kompressoren.
W przypadku większych stacji sprężonego powietrza z kilkoma sprężarkami
i jedną linią przygotowania, prawidłowe
zasilanie sprężonym powietrzem i pomoc przy rozruchu sieci zapewniają wypróbowane układy utrzymania ciśnienia
Kaeser Kompressoren.
W przypadku dużych instalacji sprężonego powietrza z wieloma równoległymi liniami uzdatniania, przygotowanie
i pomoc przy rozruchu sieci zapewnia
jeden układ stabilizacji ciśnienia Kaeser
Kompressoren na każdą linię. Wysoka
jakość sprężonego powietrza jest zagwarantowana także wtedy, gdy pracuje
tylko jedna linia.
By zabezpieczyć instalacje sprężonego powietrza z przewodami rurowy-
mi o średnicy między pół
a trzema calami przed niepożądanymi stratami ciśnienia w czasie przerw w pracy, stosuje się
układy stabilizacji ciśnienia z kulowymi
zaworami uruchamianymi elektropneumatycznie. Można nimi również zdalnie
sterować poprzez bezpotencjałowe zestyki osuszaczy lub filtrów tak, jak to się
dzieje w przypadku elektropneumatycznie uruchamianych pośrednich zaworów
klapowych układów stabilizacji ciśnienia
do rur o średnicach nominalnych od 40
do 300 mm. W razie potrzeby układ stabilizacji ciśnienia daje się niezwłocznie
i bez strat zamknąć.
Układ instaluje się tuż za ostatnim zespołem uzdatniania. Stacja sprężonego
powietrza pozostaje wtedy pod ciśnieniem. Dzięki temu na początku pracy
ciśnienie w sieci można znów szybko
odbudować bez strat rozruchowych.
Po osiągnięciu prawidłowego ciśnienia
systemowego zawór otwiera się i utrzymuje ciśnienie robocze osuszaczy i filtrów na stałym poziomie. W ten sposób
zapewnia się nie tylko odpowiednią jakość sprężonego powietrza, lecz także
oszczędza energię.
autor: Klaus Dieter Bätz
kontakt: [email protected]
www.kaeser.com
21