Dlaczego się starzejemy

Dlaczego się starzejemy
Wpisany przez kosmetyczki.net
Czy zastanawialiście się kiedyś, dlaczego skóra się starzeje i czy można temu
zapobiegać? Każdy wie, że starzenie jest nieodwracalne, czeka każdego z nas. Natomiast
nie każdy wie, że można ten proces nieco spowolnić i jak to ewentualnie zrobić. W
niniejszym artykule zostały przedstawione przyczyny starzenia się skóry i metody
zapobiegania im.
Naturalnymi cyklami rozwojowymi każdego żywego organizmu są: faza rozwoju i dojrzewania
(wzrostu, namnażania komórkowych i chemicznych składników organizmu, stan dojrzałości
(czyli równowaga metaboliczna, stabilny skład chemiczny i strukturalny organizmu, pełna
wydolność fizjologiczna) oraz okres inwolucji. Ostatnią fazę cechuje przewaga procesów
katabolicznych (związanych z rozkładem i zanikiem organicznej materii). Odpowiada ona za
procesy starzenia się organizmu. Zdolności adaptacyjne nie działają tu tak sprawnie jak w
fazach poprzednich, problematyczne staje się uzupełnianie ubytków komórkowych, a
wydolność czynnościowa zostaje obniżona. Starzenie się związane z upływem czasu dotyczy
całego organizmu. Można je dostrzec we wszystkich narządach i układach. Postępujące
procesy obniżania wydolności fizjologicznej, nieumiejętności organizmu przeciwdziałania
stresom środowiskowym lub adaptacji do nich wpływają niekorzystnie na organizm,
upośledzając jego reakcje obronne, a więc staje się on bardziej narażony na choroby. Liczne
badania nad procesem starzenia wykazały, że istotnym elementem wywołującym zaburzenia
metaboliczne i funkcjonalne w organizmie może być zaburzenie wewnątrzkomórkowej
homeostazy jonów wapnia, które objawia się wzrostem ich stężenia w cytoplazmie komórek
nerwowych. Jony wapnia mogą aktywować enzymy generujące wolne rodniki, które są jedną z
głównych przyczyn procesu starzenia.
Teorie starzenia
Istnieje kilka teorii starzenia. Pierwsza z nich uznaje starzenie za proces uwarunkowany
genetycznie. Mówiąc krótko – teoria ta zakłada, że każdy gatunek ma zaprogramowaną
genetycznie długość życia. Inna teoria, tzw. katastrofalnego błędu, stwierdza, że proces
starzenia to wynik nagromadzania się przypadkowych uszkodzeń w organizmie. Natomiast Leo
Szilard w 1959 r. stworzył hipotezę o tym, że starzenie jest wynikiem nieprawidłowej syntezy
białek. Hipoteza ta mówiła dalej, że owe białka, zakłócając normalne funkcjonowanie komórek,
zakłócały tym samym funkcjonowanie całego organizmu. Hipotezę rozszerzył w 1963 r. Orgel,
który określił teorię starzenia pętlą sprzężeń zwrotnych związaną z syntezą „błędnych” białek.
Oznaczało to w konsekwencji zwiększoną liczbę błędów ekspresji genów, a więc namnażanie
1/4
Dlaczego się starzejemy
Wpisany przez kosmetyczki.net
źle zsyntetyzowanego DNA. Jak wiadomo, DNA zawiera całość informacji genetycznej całego
organizmu. Niewielki błąd w jego budowie (mutacja) może mieć opłakane skutki, jak np.
choroby nowotworowe. Argumentem świadczącym o słuszności ostatniej teorii mogłaby być
wyraźna korelacja pomiędzy zdolnościami naprawczymi DNA a długością życia u różnych
gatunków.
Istnieje jeszcze jedna teoria starzenia – wolnorodnikowa. O wolnych rodnikach wspomniano już
wcześniej. Rozwińmy jednak ten temat. Wolne rodniki to szkodliwe cząsteczki zamieszkujące
nasz organizm. Ich charakterystyczną cechą jest „niesparowany” elektron (czynnik
negatywnych korelacji z cząsteczkami). Powstają we wszystkich komórkach. Ich nadmiar
zaburza struktury komórkowe, co w konsekwencji może prowadzić do śmierci komórki. Teorię o
tym, że wolne rodniki – przyczyniając się do niszczenia komórek – wpływają na proces
starzenia, wysunął Harman w 1956 r. Z kolei Miquel i Fleming uważali, że komórka jest podatna
na ich działanie tylko wtedy, gdy posiada „zróżnicowane” mitochondria, czyli takie, które
zużywają duże ilości tlenu i przez to dochodzi do uwolnienia wolnych rodników w zbyt dużych
ilościach.
Teorie teoriami, a dziś już wiemy, że starzenie się organizmu związane jest z uwarunkowaniami
genetycznymi, jak również ze środowiskiem, w jakim żyjemy. Wiadomo, że wolne rodniki
powodują uszkodzenia węglowodanów, tłuszczów, białek i DNA naszego organizmu. W
komórkach starych organizmów można zaobserwować wzmożoną generację reaktywnych form
tlenu, jak również osłabienie systemów obronnego i naprawczego, a to w konsekwencji
prowadzi do mutacji somatycznych i innych uszkodzeń oksydacyjnych, wpływających na
starzenie i powstawanie chorób. Na podstawie badań duńskich stulatków wywnioskowano, że
udział genetyczny w procesie starzenia nie powinien wynosić więcej niż 30%. Ponieważ
choroby w dużym stopniu przyczyniają się do starzenia, istotnym czynnikiem hamującym ten
proces jest sprawnie działający system immunologiczny. Dużo mówi się ostatnio o powiązaniu
starzenia ze skracaniem się telomerów w czasie podziałów komórkowych, a brak enzymu
naprawiającego ich skrócenie jest powodem zahamowania podziałów, a w konsekwencji
zaburzeń komórkowych i ich śmierci.
Starzenie się skóry
Oznakami zdrowej skóry są: gładkość, sprężystość, napięcie i równomierne zabarwienie.
Zdrowa skóra dobrze toleruje zmiany temperatury, wilgotności powietrza oraz prawidłowo
reaguje na większość produktów pielęgnacyjnych.
Stan skóry zależny jest od kilku czynników: genetycznych, wieku, klimatu, środowiska, sposobu
odżywiania, napięcia nerwowego, napromieniowania słonecznego oraz sposobu pielęgnacji.
Proces starzenia nie dotyczy tylko naskórka, który z wiekiem staje się chropowaty i szorstki w
dotyku. Symptomy starzenia się skóry powstają zarówno na powierzchni skóry, jak i w
głębokich jej warstwach. Główne zmiany powstają w skórze właściwej. Polegają one na
degradacji włókien kolagenowych i elastynowych. Elementy komórkowe tkanki łącznej, przede
wszystkim fibroblasty, ulegają zmianie budowy wewnętrznej, a ich ilość staje się mniejsza.
2/4
Dlaczego się starzejemy
Wpisany przez kosmetyczki.net
Włókna elastylowe i kolagenowe najpierw zmieniają układ, po czym zbijają się, by w efekcie
końcowym ulec pofragmentowaniu i rozpadowi. Zachodzi wówczas zjawisko przesunięcia
równowagi w stronę zwiększonego rozkładu kolagenu i elastyny, w związku z czym tkanka
łączna traci swoją elastyczność i wytrzymałość, wiotczeje, powstają zmarszczki. Kolejnymi
czynnikami w tej „kategorii” są: zmniejszenie ilości kwasu hialuronowego, wpływającego na
zawartość wody w tkankach, pofałdowanie, pogrubienie, odkształcenie struktury włókien
kolagenowych i sprężystych; zmiany charakteru połączeń między włóknami kolagenowymi, a to
wszystko prowadzi do utraty ich elastyczności.
Z czasem proces wytwarzania tzw. naturalnego czynnika nawilżającego (NMF) zostaje
zakłócony. W konsekwencji dochodzi do przesuszenia i silnego złuszczania naskórka. Na
skutek działania złożonego mechanizmu starzenia genetycznego zanikowi ulega rozrodcza,
żywa warstwa naskórka, maleje liczba podziałów komórkowych, powstaje zatem mniej
świeżych komórek skóry. W wyniku działania promieniowania świetlnego zewnętrzna, martwa
warstwa naskórka staje się niespójna i gruba.
Proces starzenia się skóry polega na tym, że skóra staje się sucha, mało elastyczna,
chropowata, pokryta zmarszczkami, a z wiekiem zaczynają się pojawiać przebarwienia i
odbarwienia, naczyniaki, plamy soczewicowate, brodawki, łojotokowe zmiany zastoinowe, jak
również nadmierne rogowacenie.
Starzenie się skóry jest procesem długotrwałym. Rozpoczyna się bardzo wcześnie, bo już po
25. roku życia. Pojawiają się wówczas pierwsze oznaki upływu czasu w postaci delikatnych
załamań na powierzchni skóry, które ulegają utrwaleniu w postaci zmarszczek mimicznych, by
następnie przeobrazić się w zmarszczki statyczne i głębsze bruzdy. Osłabieniu ulegają także
mięśnie podtrzymujące owal twarzy. W przypadku kobiet w okresie premenopauzy proces ten
wyraźnie przyspiesza. Im bliżej okresu menopauzy i postmenopauzy, tym zmiany zanikowe w
poszczególnych warstwach skóry są wyraźniejsze i trudniejsze do zlikwidowania.
więcej w Cabines nr 59
[
źródło: www.cabines.pl ]
//
//
//
3/4
Dlaczego się starzejemy
Wpisany przez kosmetyczki.net
//
4/4