- Parafia Chrystusa Zbawiciela

Rekolekcje Parafialne
Jak zapowiadaliśmy w naszym grudniowym liście – wysyłamy do Was list kolejny. Na
wstępie pozdrawiamy Was: NIECH BĘDZIE POCHWALONY JEZUS CHRYSTUS.
Środą Popielcową rozpoczęliśmy Wielki Post. Zgodnie z zaleceniami Kościoła
przeżyjmy dni Wielkiego Postu odnawiając łaskę Chrztu św., i dążąc do wewnętrznej
przemiany, czyli nawrócenia i pokuty, „aby dzięki temu z podniosłym i otwartym sercem
przystąpić do radości Niedzieli Zmartwychwstania” (KL110).
Wielką i wszechstronną pomocą dla nas wszystkich w tym okresie będą
REKOLEKCJE PARAFIALNE.
W dniach od 21 do 24 marca rekolekcje parafialne poprowadzi ks. Prof. Andrzej
Skrzyniowski, wykładowca Gdańskiego Seminarium. A oto kalendarz rekolekcji:
Dzieci z klas 0 – IV – pon., wt., środa o godz. 10.30
Dzieci z klas V – VIII – pon., wt., środa o godz. 9.00
Nauki ogólne dla wszystkich – pon., wt., środa o godz. 18.00
Nauki dla młodzieży – pon., wt., środa o godz. 20.00
NAUKI SPECJALNE:
Błogosławieństwo dla małych dzieci i ich mam – poniedziałek o godz. 16.30
Nauka stanowa dla kobiet – poniedziałek o godz. 19.00
Nauka i namaszczenie chorych – wtorek o godz. 16.30 (przywozimy do kościoła chorych i
starszych)
Nauka stanowa dla mężczyzn – wtorek o godz. 19.00
Środa – dzień Spowiedzi Św.
Drogich Parafian zapraszają Ojciec Rekolekcjonista i Wasi Duszpasterze
Sympozjum „O KOŚCIELE”
W dniu 10 lutego br. w naszej parafii odbyło się sympozjum „O Kościele”
zorganizowane przez Zespół Synodalny ds. Kultury Katolickiej. W sympozjum wzięło udział
12 naszych parafian.
Sympozjum prowadzone było przez Animatora w/w Zespołu – Pana Andrzeja Balka.
Głos w dyskusji zabrali wszyscy uczestnicy zebrania, również uczestniczący w nim księża
naszej parafii. Dyskusja koncentrowała się na odpowiedziach na podstawowe pytania: co to
jest Kościół?, kto Go tworzy?. Opierając się na Ewangelii oraz wykładni Słowa Bożego danej
przez Ojców Kościoła, a szczególnie przez Sobór Watykański II, sympozjum uzmysłowiło
jeszcze raz, że Kościół katolicki ma wymiary transcendentny i ludzki. W wymiarze
mistycznym jest Kościołem Chrystusowym, Ciałem Zbawiciela, Komunią. W wymiarze
ludzkim jest instytucją, założoną przez Boga-Człowieka, której prowadzenie powierzył On
Piotrowi i Apostołom, współcześnie Papieżowi i biskupom oraz klerowi czyli hierarchii
kościelnej. Instytucja ta jako instytucja wspólnotowa wierzących, zarówno duchownych jak i
świeckich (laikatu) dysponuje domami bożymi, popularnie zwanymi „kościołami”, które są
miejscem spotkań wierzących u stóp ołtarza, przy którym odnawiana jest ofiara Eucharystii i
udzielane są Sakramenty Święte.
Instytucja Kościoła w swoim ludzkim wymiarze boryka się często z czysto ludzkimi
trudnościami, wykazuje również niekiedy ludzkie ułomności i niedoskonałości. Aby Kościół
jako instytucja był wierny Ewangelii – potrzebna jest nieraz krytyka wewnętrzna, którą
wyrażają sami wierni.
Nasz Programowy Zespół Synodalny pragnie zainicjować otwarcie naszego
parafialnego Kościoła na tę krytykę wewnętrzną. Jednocześnie pragniemy, aby nie tylko
parafianie uczestniczący w pracach zespołów synodalnych, ale i ci, którzy nie uczestniczą w
nich z różnych względów, mieli możliwość wpływać na sprawy naszej Parafii poprzez
składanie swoich uwag i wniosków, które Programowy Zespół Synodalny będzie rozpatrywał
i jeśli będą słuszne i budujące – włączał je do swego programu działania lub przekazywał je
do rozpatrzenia przez Radę Parafialną lub naszych duszpasterzy.
Dla realizacji powyższego zamierzamy na terenie budynku kościelnego uruchomić
specjalną skrzynkę kontaktową. Będzie to SKRZYNKA UWAG I WNIOSKÓW
PROGRAMOWEGO ZESPOŁU SYNODALNEGO
Do skrzynki tej każdy parafianin będzie mógł wrzucić pisemne uwagi i wnioski. Ich
analizą zajmie się Programowy Zespół Synodalny, poświęcając na ten cel jedno ze swych
cotygodniowych spotkań (ostatnią środę każdego miesiąca). Analiza będzie przeprowadzana
zawsze „przy drzwiach otwartych”, co oznacza, że każdy będzie mógł uczestniczyć w takim
spotkaniu jak zresztą we wszystkich spotkaniach zespołów synodalnych. Efekty analiz uwag i
wniosków będziemy publikować w kolejnych listach do parafian.
Prosząc o liczne uczestnictwo w realizowaniu naszej inicjatywy pamiętajmy, że
obowiązuje nas MYŚLENIE KATOLICKIE
Oznacza to, że:
- uznajemy, że krytyka Kościoła trafia zawsze w cały Kościół, a więc dotyka i nas
samych, i nas samych zobowiązuje do stałego nawracania się i oczyszczania. Nasze
wezwanie: „Panie, odnów Twój Kościół...” musimy uzupełnić słowami: „...i zacznij
ode mnie!”
- uznajemy, że skoro my chcemy krytykować swoich Współwyznawców (duchownych
lub świeckich) to i oni mogą poddawać krytyce nasze poglądy i postępowania
- uznajemy, że krytycyzm w Kościele tylko wtedy może być twórczy, gdy wyrażany jest
w imię wierności Ewangelii, wierności Chrystusowi, wierności przykazaniom Bożym,
wierności wobec miłości. Bo właśnie wierność jest tu wartością fundamentalną
Punkt księgarski „QUO VADIS”
W niedzielę 28 lutego został otwarty przy naszym kościele punkt księgarski „Quo
Vadis”, w którym można będzie znaleźć dobre książki i czasopisma o tematyce religijnej.
Punkt będzie również wprowadzał coraz większy wachlarz dewocjonalii oraz kaset video i
audio o tematyce religijnej. Punkt, działając formalnie jako filia księgarni „Przy Kominku” w
zakresie obsługi, propagowania czytelnictwa oraz doboru tytułów, będzie korzystał patronatu
parafialnego Zespołu Synodalnego ds. Kultury Katolickiej. Punkt czynny będzie w każdą
niedzielę od 10.00 do 13.00.
Grupa Charytatywna
I jeszcze krótka informacja o Grupie Charytatywnej, która działa na terenie naszej
parafii. Panie, poświęcające swój czas na tą chwalebną działalność pełnią dyżury w
poniedziałki i środy od 17.00 do 18.00 w kościele, pokój nr 5 – obok salek katechetycznych.
Grupa udziela pomocy ludziom nie tylko z naszego osiedla i zaprasza tych, którzy potrzebują
pomocy oraz tych, którzy tej pomocy udzielać pragną. W kościele, przy głównym wejściu
znajduje się gablotka, w której Grupa wywiesza różne ogłoszenia oraz informacje o
konkretnych potrzebach. Wszystkim, którzy do tej pory udzielili pomocy potrzebującym –
Grupa Charytatywna składa serdeczne Bóg Zapłać.
Kończąc, zachęcamy wszystkich Was, KOCHANA RODZINO OSOWIAN do
kontaktu osobistego, współdziałania, wymiany poglądów. Liczymy na Wasz życzliwy odzew i
oczekujemy na korespondencję.
RYTUAŁ RODZINNY: ŚWIĘTE TRIDUUM PASCHALNE W POLSKIEJ I
KATOLICKIEJ RODZINIE – DOMOWYM KOŚCIELE
Szczyt liturgii całego roku kościelnego stanowi ostatnie, święte dni Wielkiego
Tygodnia. Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielka Sobota z Niedzielą Paschalną są dniami
szczególnie uprzywilejowanymi w kalendarzu liturgicznym. Posiadają bardzo bogatą liturgię.
To bogactwo treści liturgicznych przeżywane jest przez wiernych we wspólnocie parafialnej, a
także we wspólnocie rodzinnej, w zaciszu własnego sanktuarium domowego.
WIELKI CZWARTEK
Zmienia się całkowicie nastrój w liturgii. Pokutny kolor fioletowy ustępuje miejsca
bieli. Jest to dzień ustanowienia Eucharystii i sakramentu Kapłaństwa. W rannych godzinach
kapłani gromadzą się w Rzymie wokół Papieża, a w innych diecezjach wokół swego biskupa.
Koncelebrują Mszę Św. i manifestują jedność prezbiterium całej diecezji.
Wieczorem we wszystkich parafiach sprawowana jest Msza Wieczerzy Pańskiej.
Przed pójściem do kościoła przygotowujemy mieszkanie, jak Wieczernik do Wieczerzy. Stół
nakryty białym obrusem. Na nim można umieścić świecę jako znak obecności Chrystusa we
wspólnocie rodziny. Na ołtarzyku rodzinnym spoczywa cierniowa korona i Pismo św.
Przeżycia religijne, których doznajemy w kościele, przenoszone są pod dach rodzinny i
tworzą jakby jedną nierozdzielną całość. Po powrocie z kościoła wszyscy członkowie rodziny
gromadzą się wokół stołu nakrytego do wieczerzy. Trwa atmosfera powagi i świadomości
obecności Chrystusa. Dzisiaj do stołu podaje i usługuje ojciec. On zapala świecę stojącą na
stole i mówi:
O. Gdzie dwóch lub trzech zgromadzi się w Moje imię, tam Ja jestem pośród nich.
W. Bogu niech będą dzięki
O. Pobłogosław Panie naszą rodzinę zgromadzoną w Twoje imię, pobłogosław ten posiłek,
tych, którzy go przygotowywali i spraw, abyśmy miłowali się wzajemnie jak Ty nas
umiłowałeś. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
W. Amen.
Modlitwa po wieczerzy:
O. Wierzę Panie i wyznaję, iżeś Ty jest prawdziwie Chrystus, Syn Boga Żywego, który
przyszedł na świat grzesznych ludzi zbawić.
W. Jam jest z nich pierwszy.
O. Dozwól Synu Boży, abym wieczerzy Twojej stał się uczestnikiem, albowiem nie dam Ci
pocałowania jak Judasz...
W. Jak grzesznik spowiadam się Tobie.
O. Pomnij na mnie Panie, gdy przyjdziesz w Królestwie Twoim. Daj nam, byśmy czystymi
ustami mogli wyznawać Ojca Niebieskiego.
W. Ojcze nasz, któryś ...
WIELKI PIĄTEK
Dzień męki i śmierci Chrystusa na Krzyżu. W dniu tym wszyscy zachowują
wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych i post ścisły. W kościołach odprawiane są
nabożeństwa drogi krzyżowej.
W mieszkaniu winien być wyeksponowany krzyż na stole, na białej serwecie. O
godzinie piętnastej, godzinie śmierci Chrystusa, zapalamy obok krzyża przynajmniej jedną
świecę. Do kościoła na liturgię wielkopiątkową udajemy się całą rodziną. Po powrocie z
kościoła, lekki posiłku, wszyscy członkowie rodziny gromadzą się wokół krzyża. Liturgię
rozpoczynamy od śpiewu:
W. Ludu, mój Ludu, ...
O. Blisko dwa tysiące lat temu Chrystus, Syn Boży, umarł ma krzyżu, aby nas zbawić.
Podziękujmy Mu za to.
Wszyscy klękają. Ojciec bierze krzyż, całuje stopy Chrystusa i daje do ucałowania wszystkim
domownikom.
M. Ogarnijmy myślą i sercem wszystkich ludzi, za których cierpiał nasz Zbawiciel i prośmy
dobrego Boga, naszego Ojca, aby przyjął wszystkich w Krzyżu Swojego Syna.
W. Wysłuchaj nas Panie. Ojcze nasz, ....
O. Wejrzyj, prosimy Cię Panie, na tę rodzinę Twoją, za którą nasz Pan Jezus Chrystus, oddał
się w ręce złoczyńców i poddał męce Krzyża. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha
Świętego, Bóg przez wszystkie wieki wieków.
W. Amen.
WIELKA SOBOTA
Dzień spoczynku Pana w grobie. Pamiętamy o przygotowaniu paschału rodzinnego,
który umieszczamy w centrum ołtarzyka domowego. W każdej rodzinie przygotowujemy w
godzinach rannych Wielkiej Soboty pokarmy do święcenia. Udając się do kościoła pamiętamy
o adoracji Najświętszego Sakramentu przy Grobie Pańskim. Po powrocie do domu
umieszczamy „święconkę” na stole wielkanocnym.
Z całą rodziną udajemy się do kościoła na obchód Wigilii Paschalnej. Zabieramy ze
sobą świece chrzcielne, cierniową koronę i pudełko zapałek. Cierniową koronę wrzucamy do
ogniska paschalnego przed kościołem, a zapałki wykładamy w odpowiednim momencie, aby
je pobłogosławił kapłan. Tymi zapałkami zapalimy paschał rodzinny.
Po powrocie z kościoła rozpoczynamy obrzęd błogosławieństwa paschału rodzinnego:
O. Wszechmogący Boże, który w słupie ognia prowadziłeś lud Boży przez pustynię,
pobłogosław tę świecę wielkanocną i spraw, niech będzie znakiem obecności w naszej
rodzinie Zmartwychwstałego Chrystusa. Który żyjesz i królujesz przez wszystkie wieki
wieków.
W. Amen
Ojciec zapala paschał i mówi:
O. Niech światło Chrystusa chwalebnie zmartwychwstałego zagości w naszych sercach.
W. Bogu niech będą dzięki.
O. Chryste, Synu Boga żywego, przyjmij od nas to święte czuwanie w Noc Paschalną i daj
nam radość z Nowego Życia jakie nosimy w sobie, którą tylko Ty dać możesz ludzkiemu
sercu. Tobie chwała na wieki.
W. Tobie chwała na wieki.
Na zakończenie możemy zaśpiewać pieśń wielkanocną.