Wpływ czynników strukturalnych na oddziaływania

Wpływ czynników strukturalnych na oddziaływania
ferromagnetyczne w oligo- i poliaryloaminach
Łukasz SKÓRKA1, Vincent MAUREL2, Jean-Marie MOUESCA2, David DJURADO3,
Irena KULSZEWICZ-BAJER1
1
Wydział Chemiczny, Politechnika Warszawska, Noakowskiego 3, 00-664 Warszawa, Polska,
2
CEA, INAC, SCIB, LRM, (UMR-E 3 CEA-UJF) F-38054 Grenoble, France,
3
CEA, INAC, SPrAM, F-38054 Grenoble, France
e-mail: [email protected]
Oddziaływania ferromagnetyczne są rzadkim zjawiskiem, jeżeli wziąć pod uwagę związki organiczne. Możliwe
jest generowane rodników bądź kationorodników, konieczne jest jednak umożliwienie efektywnego
oddziaływania pomiędzy tymi indywiduami. Aby to zrealizować konieczne jest połączenie technik
obliczeniowych (DFT), syntezy organicznej oraz badań fizykochemicznych (EPR oraz SQUID).
Obliczenia BS-DFT służą do określenia jakie czynniki strukturalne odpowiadają w pierwszej kolejności
za oddziaływania ferromagnetyczne oraz za ich siłę (wielkość stałej J). Umożliwia zaproponowanie szeregu
struktur oraz wybór spośród nich jedynie tych, które gwarantują szansę zaobserwowania sprzężenia
ferromagnetycznego. Na tej podstawie związki te są następnie syntezowane, przy wykorzystaniu reakcji
Buchwalda-Hartwiga oraz innych klasycznych reakcji organicznych. Ostatnim etapem jest weryfikacja tezy
wysuniętej na podstawie obliczeń przy pomocy spektroskopii EPR (technika impulsowa, eksperyment PEANUT
- z ang.: 'phase-inverted echo amplitude detected nutation') oraz badań magnetyzacji SQUID.
Strategia tego typu jest nowoczesnym połączeniem trzech grup metod i technik stosowanych w chemii,
umożliwiających kompleksowe zbadanie i zrozumienie jakie czynniki mają decydujący wpływ na oddziaływania
ferromagnetyczne.