Estetyka artystyczna - Instytut Filologii Plskiej Kulturoznawstwa

Załącznik Nr 1.11
……………………………………
pieczątka jednostki organizacyjnej
OPIS PRZEDMIOTU, PROGRAMU NAUCZANIA
ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
CZEŚĆ „A”*
(opis przedmiotu i programu nauczania)
OPIS PRZEDMIOTU
Nazwa przedmiotu
Estetyka artystyczna
Wydział
Instytut/Katedra
Kierunek
Specjalność/specjalizacja
Poziom kształcenia
Profil
Forma studiów
Rok/semestr
Humanistyczny
Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa
Kulturoznawstwo
Tytuł /stopień naukowy
(zawodowy).
Imię i nazwisko
prowadzącego przedmiot/
koordynatora przedmiotu
Liczba godzin
dydaktycznych
i formy zajęć
Liczba punktów ECTS
Rygory zaliczenia
Typ przedmiotu
Język wykładowy
Przedmioty wprowadzające
i wymagania wstępne
studia I stopnia
Ogólnoakademicki
Stacjonarne
II
4
dr Iwona Jastrzębska-Puzowska
30 godzin wykładów
3
egzamin pisemny
przedmiot z zakresu nauk podstawowych
Polski
Dzieje sztuki
Efekty kierunkowe
K_W07 prezentuje wybrane
zagadnienia z zakresu estetyki w
myśli europejskiej uwzględniając ich
kontekst filozoficzny, definiuje
terminy, pojęcia, kategorie z zakresu
Efekty
estetyki filozoficznej artystycznej,
kształcenia
charakteryzuje rolę estetyki
filozoficznej w wiedzy
humanistycznej (estetyka artystyczna,
filozofia, historia sztuki, biografistyka
i biografika artystyczna
K_W15 ma podstawową wiedzę o
historii dziedzin sztuki obejmującą
Efekty przedmiotowe
WIEDZA
Student:
zna i rozumie poglądy estetyczne
wskazanych praktyków i teoretyków
W01
wymienia
twórców
poglądów
estetycznych, przyporządkowując ich do
określonych okresów, nurtów, kierunków
i stylów w sztuce W02
UMIEJĘTNOŚCI
Student:
potrafi wyszukiwać analizować i oceniać
teksty z zakresu estetyki artystycznej U01
najważniejsze osiągnięcia,
reprezentantów oraz konteksty
kulturowe
K_U01 wyszukuje, analizuje, ocenia,
selekcjonuje i użytkuje informacje,
dotyczące kultury i różnych jej
obszarów pochodzące z mediów
tradycyjnych i elektronicznych
K_U08 ocenia przydatność
różnorodnych metod, procedur,
dobrych praktyk do realizacji zadań i
rozwiązywania problemów
dotyczących działalności właściwych
dla określonej specjalności
K_K08 dostrzega znaczenie i
potrzebę zachowania dziedzictwa
kulturowego regionu, kraju, Europy
.....................................................
data
potrafi porównać, ocenić i przedstawić
argumentację
różnych
koncepcji
estetycznych U02
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Student:
ma świadomość roli, jaką estetyka
odgrywa w rozwoju kultury europejskiej
K01
.........................................................................................................................................
podpis prowadzącego/koordynatora przedmiotu
Objaśnienia:
* Część „A” sylabusa (Opis przedmiotu i programu nauczania) ma postać jednorodną i jako wzór
obowiązuje w całej uczelni.
1. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez prowadzącego przedmiot w przypadku, gdy
dany przedmiot jest prowadzony wyłącznie przez jedną osobę.
2. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez koordynatora przedmiotu w przypadku, gdy
dany przedmiot jest prowadzony przez więcej niż jedną osobę, np. ze względu na różne formy
realizacji przedmiotu (wykład + ćwiczenia); przygotowanie przez koordynatora opisu przedmiotu
wymaga współpracy z pozostałymi osobami prowadzącymi przedmiot.
PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU
Rok akademicki: (2016/17) Semestr: (letni)
Nazwa przedmiotu
Wydział
Instytut/Katedra
Kierunek
Specjalność/specjalizacja
Opisywana forma zajęć
Liczba godzin
dydaktycznych
Tytuł /stopień naukowy
(zawodowy).
Imię i nazwisko
prowadzącego zajęcia
Estetyka artystyczna
Humanistyczny
Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa
Kulturoznawstwo
Wykład
30
dr Iwona Jastrzębska-Puzowska
Treści programowe realizowane podczas zajęć
1. Francuska teoria architektury w XVIII w. – Laugier, Ledoux, Boullé, Durand.
2. Niemieckie piśmiennictwo o sztuce doby Oświecenia - Lessing, Winckelmann, Herder.
3. Refleksje o sztuce romantycznej w pismach Goethego, Wackenrodera, Schlegela, Rungego
i Carusa.
4. Historyzm w architekturze – Ruskin, Pugin, Viollet-le Duc, Semper.
5. Realizm w malarstwie – Courbet, Champfleury, Zola.
6. Estetyka symbolizmu (analiza tekstów Jeana Moreasa, Odilona Redon, Stephana Mallarme,
Zenona Przesmyckiego).
7. Ruch Arts & Crafts i secesja – poglądy Wiliama Morrisa, Henry van de Velde, Emila
Galle, Jorisa –Karla Huysmansa.
8. Poglądy estetyczne postimpresjonistów.
9. Estetyka kubizmu w rozważaniach Apollinaire’a, Braque’a i innych.
10. Dadaistyczna antyestetyka. Kres sztuki?
11. Estetyka feministyczna, LGBT, kamp.
12. Modernizm kontra postmodernizm w architekturze.
Metody dydaktyczne
Metody i kryteria oceniania
Rygor zaliczenia
Literatura podstawowa
Literatura uzupełniająca
.....................................................
data
.....................................................
data
wykład + prezentacje multimedialne
egzamin pisemny
na ocenę dostateczną – student potrafi wymienić twórców
poglądów estetycznych związanych z wybranym nurtem w
sztuce i w podstawowym zakresie przedstawić ich założenia.
na ocenę dobrą - student potrafi wymienić twórców poglądów
estetycznych związanych z wybranym nurtem w sztuce i
przedstawić ich założenia.
na ocenę bardzo dobrą - student potrafi wymienić twórców
poglądów estetycznych związanych z wybranym nurtem w
sztuce i w pełnym zakresie przedstawić ich założenia oraz
wyjaśnić związki pomiędzy estetyką artystyczną danego nurtu a
reprezentującymi go dziełami sztuki.
egzamin pisemny
1.
Manifesty romantyzmu 1790-1830. Anglia, Niemcy,
Francja, zebrała i opracowała Alicja Kowalczykowa, Warszawa
1995 .
2.
E. Grabska, Teoretycy, artyści i krytycy o sztuce 17001870, Warszawa 1974.
3.
H. Morawska, Francuscy pisarze i krytycy o malarstwie
1820-1876, Warszawa 1977. T.I-III.
4.
E. Grabska, Moderniści o sztuce, Warszawa 1971.
5.
Artyści o sztuce. Od van Gogha do Picassa, red. E.
Grabska, H. Morawska, Warszawa 1963.
6.
E. Grabska, „Moderne” i straż przednia. Apollinaire
wśród krytyków i artystów 1900-1918, Kraków 2003.
7.
K. Janicka, Światopogląd surrealizmu, Warszawa 1985.
8.
Zmierzch estetyki – rzekomy czy autentyczny? red.
Stefan Morawski, Warszawa 1987, T. I: s. 299-384, s. 420-449;
T.II: 123-159, 268-274.
1.
H. Hofstätter, Symbolizm, Warszawa 1985.
2.
G. Taylor, Bauhaus, Warszawa 1977.
3.
Ch. Jencks Architektura postmodernistyczna. Warszawa
1988.
......................................................................................................................................
podpis prowadzącego daną formę zajęć
......................................................................................................................................
podpis koordynatora przedmiotu
Objaśnienia do „Programu nauczania przedmiotu”:
1. „Program nauczania przedmiotu” sporządza się odrębnie dla każdej formy przedmiotu.
2. „Program nauczania przedmiotu” jest opracowywany przez prowadzącego daną formę zajęć.
CZĘŚĆ „B”
(opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia)
Opis sposobu realizowania i sprawdzania efektów kształcenia dla przedmiotu
z odniesieniem do form zajęć i sprawdzianów
Efekty kształcenia a forma zajęć
Metody oceniania efektów kształcenia
Efekty kształcenia dla **
kierunku
K_W07
K_W15
K_U01
K_U08
K_K08
przedmiotu
W01
W02
U01
U02
K01
Forma zajęć
W
W
W
W
W
Metody oceniania***
Efekty kształcenia
dla przedmiotu
egzamin
W01
egzamin
egzamin
egzamin
egzamin
W02
U01
U02
K01
.....................................................
data
......................................................................................................................................
podpis prowadzącego daną formę zajęć
.....................................................
data
......................................................................................................................................
podpis koordynatora przedmiotu
Objaśnienia:
Część „B” sylabusa (opisy sposobów realizowania i sprawdzania efektów kształcenia) nie ma
jednorodnej postaci. Podstawowe jednostki organizacyjne uczelni bądź jednostki prowadzące kierunki
studiów mogą w tym zakresie opracować i przyjąć inne wzory i sposoby opisów części „B” sylabusa.
** Tabela. Lewa część tabeli jest przyporządkowaniem efektów przedmiotowych (W01, U02, K01)
do efektów kierunkowych (K_W01, K_U02) oraz wskazaniem form zajęć (W – wykład;
L – laboratorium; Ć – ćwiczenia itd.) pozwalających osiągnąć efekty dla przedmiotu.
*** Tabela. W prawej części tabeli należy zamieścić metody oceniania oraz efekty przedmiotowe,
które są w określony sposób sprawdzane (określają je prowadzący – w tabeli podano przykłady).