Prymuska

Miesięcznik
ZSP nr 16 w Zabrzu
Nr 8/2014 kwiecień
Gazetkę reda
- Magda Grzybek
- Paulina Rożek
- Dominika Słowińska
- Laura Zeidler
Opiekun - mgr Ma
rza a S wik wska
1 kwiecien… Prima Aprills !
dzień żartów – obyczaj związany z pierwszym dniem
kwietnia, obchodzony w wielu krajach świata. Polega on na
robieniu żartów, celowym wprowadzaniu w błąd, kłamaniu,
konkurowaniu w próbach sprawienia, by inni uwierzyli w coś
nieprawdziwego. Tego dnia w wielu mediach pojawiają się
różne żartobliwe informacje. Pochodzenie tego zwyczaju nie
jest jeszcze wyjaśnione. Początki świętowania 1 kwietnia są
niejasne. Według jednej z teorii Prima Aprilis wywodzi się z
Perskiej tradycji Sizdah Bedar, które to jest świętem
radości i solidarności. Początki perskiego święta sięgają 536
r. p.n.e., co czyni je najstarszą, wciąż żywą tradycją. Prima
Aprilis w obecnej formie wiąże się z wprowadzeniem
kalendarza gregoriańskiego w 1562 r. przez papieża
Grzegorza XIII.
Świętowanie Prima Aprilis w Polsce
Do Polski zwyczaj ten dotarł z Europy Zachodniej i upowszechnił się w XVII wieku w formie podobnej do
dzisiejszej. Współcześnie nie tylko zwykli ludzie, ale również media takie jak stacje radiowe i
telewizyjne, gazety oraz portale internetowe podają 1 kwietnia nieprawdziwe wiadomości obok faktów,
co niekiedy utrudnia zorientowanie się, które z podanych informacji są prawdziwe
2-kwietnia Międzynarodowy Dzień
Książki Dla Dzieci !
światowy Dzień Książki dla Dzieci został ustanowiony w celu
promowania pięknej literatury i grafiki dla młodego czytelnika.
Obchodzony jest 2 IV, w dniu urodzin Andersena. Co roku
inny kraj jest gospodarzem tego dnia, projektując i rozsyłając
plakat z mottem. Polska była gospodarzem tego dnia w roku
1980, motto „Książka moim oknem na świat” wymyślił
Wojciech Żukrowski, a sam plakat projektował Jerzy
Czerniawski.
Dominika S.
Dzien Drzew
5 kwietnia
Dzień Drzewa – międzynarodowa akcja
sadzenia drzew odbywająca się w coraz większej
liczbie krajów na świecie. Jej celem jest wzrost
świadomości ekologicznej społeczeństw.
Inicjatorem Dnia Drzewa
był Amerykanin
Juliusz Sterling
Morton, sekretarz
rolnictwa Stanów
Zjednoczonych, gubernator stanu Nebraska,
znawca i miłośnik przyrody.
Wielkanoc
WIELKANOC, najważniejsze i najstarsze święto
chrześcijaństwa,
obchodzone
na
pamiątkę
Zmartwychwstania Chrystusa – początkowo w dniu
żydowskiej Paschy, a w pierwszą niedzielę po pierwszej
wiosennej pełni Księżyca (tj. między 21 marca a 25
kwietnia). Obchody religijne Wielkanocy rozpoczyna
odbywająca się wczesnym rankiem procesja i msza, w
Kościele katolickim zwana rezurekcją, w prawosławnym.
W tym dniu spożywa się uroczyste śniadanie w gronie
rodzinnym,
poprzedzone
składaniem
sobie
życzeń.
Wielkanoc wieńczy okres Wielkiego Postu i poprzedzający
ją Wielki Tydzień. Jest czasem radości (symbolizuje ją
biały kolor szat liturgicznych). Z Wielkanocą wiążą się
liczne religijne i ludowe obrzędy.
Święta Wielkanocne mają bogatą tradycję. Są niezwykle
barwne, towarzyszy im wiele obrzędów. Po wielkim poście
– kiedyś bardzo ściśle przestrzegany – ludzie z
niecierpliwością czekali na odmianę.
O wielu wielkanocnych
obyczajach
pamiętamy
także dzisiaj. Dzięki nim
świąteczne dni są bardziej
radosne.
Śmigus-dyngus, znany także jako: lany
poniedziałek, dyngus, śmigus. Jest to zwyczaj związany z
Poniedziałkiem Wielkanocnym. Święto to początkowo związane
było z obrzędami praktykowanymi poprzez radość po odejściu
zimy i nadejściu wiosny.
Polegał m in. na oblewaniu dam
wodą. Dzisiaj zwykle polega
na oblewaniu innych.
Powszechnie uważa się że
słowo dyngus wywodzone jest
od niemieckiego słowa dingen,
co oznacza "wykupywać się”.
Z dyngusem wiązał się
zwyczaj składania darów kolędnikom dyngusowym, które potem
mogły być przez nich m in. smakowane. Istnieje również teoria
według której słowo "śmigus" jest formą słowa Schmackostern
(smakować, smagać). Dzisiaj w wielu regionach Polski oraz
wschodnich Czech, Poniedziałek Wielkanocny często może być
jeszcze określany w różnych wariantach słowa śmigusem, bądź
dyngusem, a tradycyjne
odwiedzanie domostw
jako chodzenie
określane jest jako
chodzenie po smiguście
(śmigusowanie) lub
dyngusie
(dyngusowanie/dyngowanie). W poszczególnych regionach dary
składane przez domowników mogą być nazywane już nie tylko
dyngusem, ale również śmigusem.
Dziś śmigus-dyngus jest zabawą o charakterze ludowym. W
odróżnieniu od pierwotnych tradycji, wodą oblewani są wszyscy
bez wyjątków. Zwyczaj jest praktykowany taki sposób że
polewa się dla żartów wodą inne osoby, nawet nieznajome. Jest
popularny szczególnie wśród dzieci i młodzieży. W ten sposób
spopularyzował się mocno również w USA wśród społeczności
polskiej. Współcześnie dla dzieci zostały upowszechnione
specjalne gadżety służące do oblewania wodą. Upowszechniło się
także stosowanie perfum lub wody kolońskiej.
W USA śmigus-dyngus najbardziej obchodzony jest w Bufallo.
Corocznie organizuje się tam ceremonialne parady orszaku, w
ramach poszerzania zwyczaju przez polską społeczność.
SZCĘŚLIWEGO ŚMIGUSA-DYNGUSA 
Laura Z.
HUMOR Z ZESZYTÓW SZKOLNYCH
Jan Christian Andersen nie miał rodziców, urodził się u obcych ludzi.
W czasach przedhistorycznych nasi przodkowie żyli w jaskiniach, które
były gniazdami cywilizacji. Później zaczęli budować szałasy, nie mieli
ubrań, nawet koszul, tylko dziury na przepuszczanie dymu. Rozporządzali
bardzo prymitywnymi narzędziami do założenia rodziny.
Przez kilkadziesiąt lat Polska nie pokazywała się na mapie, bo była
rozebrana.
Jasiu wyrzucił plecak kolegi przez okno i powiedział że jak kocha to wróci
Zbyszko jechał na koniu i piana leciała mu z pyska
Prawdziwa uwaga:
Uczeń bawi sie na lekcji komórką telefoniczną.
Dziadek był kawalerzystą, bo nie mógł znaleźć panny.