Być Apostołem Dzisiaj 6

robią to samo, a raczej zaczyna patrzeć na swoje życie oczami Boga. Osoba,
która przeżyła nawrócenie zawsze szuka dobra, nawet jeśli to niepokoi, nie
opiera się tylko na ocenie innych ludzi, ale samego Boga – innymi słowy
pragnie znaleźć nowy styl życia, nowe życie. To drugie sugeruje wychodzenie z
samowystarczalności, odkrywanie i akceptowanie własnego ubóstwa – ubóstwa
innych ludzi i ubóstwa Jezusa, odkrywając Jego przebaczenie, Jego przyjaźń.10
W związku z tym, nowe życie w Jezusie - jak dają temu świadectwo uczestnicy
nowej ewangelizacji - powoduje zmianę życia i prowadzi do głębszego życia w
Jezusie Chrystusie.
Podsumowanie
Z naszej refleksji wynika, że Nowa Ewangelizacja jest pilnym priorytetem
dla dzisiejszego Kościoła. Jednakże potrzeba świadomości, że zakłada ona
obecność nowego życia w Chrystusie, ale też i do niego prowadzi. Aby Nowa
Ewangelizacja skutecznie prowadziła ludzi do nowego życia musi używać
„języka miłosierdzia, wyrażającego się w gestach i postawach"11 który potrafi
przekazać treść, a nie tylko będzie słownym przekazem. Współcześni nam, o
których papież Paweł VI mówił w latach 70-tych, nie zmienili się aż tak bardzo:
nadal są zmęczeni słuchaniem, są przepełnieni mową albo, jeszcze gorzej, są
odporni na słowa. Tak jak w niedawnej przeszłości, słuchają „chętniej
świadków niż nauczycieli, a jeśli słuchają nauczycieli, to dlatego, że są oni
świadkami”; rozumieją lepiej język wydarzeń i życia niż słów.12
Pytania do osobistej i/lub wspólnotowej refleksji:
a) Jeśli żadna z proponowanych form „Nowej Ewangelizacji” nie może nie
zauważyć, że są mężczyźni i kobiety, którzy już spotkali Chrystusa, którzy są
świadomi bycia dotkniętymi w osobisty i głęboki sposób przez Niego to czy ja
dążę (czy my dążymy) wystarczająco do prawdziwego spotkania z Chrystusem?
b) Nowa Ewangelizacja powinna używać „języka miłosierdzia, wyrażający się w
gestach i postawach". Jakie gesty i postawy mogą być istotne w twoim życiu?
Ks. Eugène Niyonzima, SAC
Demokratyczna Republika Konga
Op. cit., Card. JOSEPH RATZINGER, The new Evangelisation.
Cf. POPE FRANCIS, Address to the participants of the plenary assembly of the Pontifical Council for
Promoting the New Evangelisation, Clementine Hall, October 14th, 2013.
12 Cf. Evangelii Nuntiandi, 41-42.
10
11
____________________________________________________
Segretariato Generale, Unione dell’Apostolato Cattolico
Piazza San Vincenzo Pallotti 204, Roma, Italia
[email protected]
Nowa Ewangelizacja i Nowe Życie w Chrystusie
Od pewnego czasu Nowa Ewangelizacja stała się sprawą priorytetową.
Dużo mówi się o jej początkach, o konieczności i powodach, dla których
należy ją podejmować, wyjaśnia się jej istotne treści i podaje metody. Są to tylko
niektóre z aspektów, które odnoszą się do tematu Nowej Ewangelizacji.
Niektórzy podejmują zagadnienie Nowej Ewangelizacji łącząc go z tematami
dotyczącymi np. misji ad gentes albo intergentes, życia konsekrowanego, powołania
ludzi świeckich, nawrócenia itp. W rodzinie pallotyńskiej temat ten często jest
podejmowany w odniesieniu do osoby Pallottiego lub do charyzmatu
pallotyńskiego. Podobnie i my chcemy rozważać temat Nowej Ewangelizacji
czyniąc odniesienie do okresu wielkanocnego, który obecnie przeżywamy w
liturgii, gdyż jego istotą jest nowe życie w Chrystusie. Na początku refleksji
postawmy sobie pytanie: jaki istnieje związek pomiędzy Nową Ewangelizacją a
nowym życiem w Chrystusie. Poszukując możliwych odpowiedzi, zacznijmy od
wyjaśnienia głównych pojęć, które w ostateczności ukażą, że Nowa
Ewangelizacja w istocie swej zarówno zakłada obecność nowego życia w
Chrystusie jak i prowadzi do niego.
Nowa Ewangelizacja
Na początku, posługując się słowami Benedykta XVI chcielibyśmy wyjaśnić,
że „Nowa Ewangelizacja nie oznacza: natychmiastowego przyciągnięcia
wielkich mas ludzi, którzy oddalili się od Kościoła za pomocą nowych, bardziej
wyszukanych metod”. Historia Kościoła uczy nas, że: „Wielkie sprawy zawsze
zaczynają się od małych, natomiast masowe ruchy są zawsze nietrwałe”1 Istota
Nowej Ewangelizacji tkwi raczej „w odwadze podejmowania nowych dróg,
które będą stanowić właściwą odpowiedź na zmieniające się nieustannie
okoliczności i warunki, w których żyje Kościół powołany do głoszenia
Ewangelii w dzisiejszym świecie". Nowa Ewangelizacja to zdolność do
„odtworzenia w naszych czasach tej odwagi i mocy, której świadectwo dali
pierwsi chrześcijanie i pierwsi misjonarze". W tym znaczeniu, Nowa
Ewangelizacja jest rozumiana jako podejmowanie wysiłków prowadzących do
Address of H.E. Card. Joseph Ratzinger to Catechists and Religion Teachers on the theme of the new evangelisation,
Jubilee of Catechists, 12 December 2000.
1
odnowienia życia wiary w Kościołach lokalnych. Należy zawsze rozpocząć od
procesu rozeznania przemian, które zachodzą w różnych kulturach i
społecznościach i zauważenia ich wpływu na życie chrześcijańskie po to, aby
ponownie sięgnąć do korzeni wiary i podjąć nowe odpowiedzialne zadania,
wyzwolić nowe siły pomocne do radosnego i przekonywującego głoszenia
Ewangelii Jezusa Chrystusa".2 Ostatecznie Nowa Ewangelizacja zakłada
głoszenie Chrystusa oparte na świadectwie życia. Innymi słowy, chodzi o taki
sposób przeżywania chrześcijańskiego życia, o którym mówi św. Piotr, że
należy przekonywać postawą a nie słowami, tych którzy odrzucają wiarę w
Słowo (1P 3, 1).
Nowe życie w Chrystusie
Nowe życie w Chrystusie to przede wszystkim życie dane nam w dniu
naszego chrztu.3 Tego dnia zostaliśmy zanurzeni z Chrystusem w śmierci, i tak
jak Chrystus został wskrzeszony z martwych, tak i my będziemy żyć nowym
życiem (Rz 6, 4). Nie oznacza to jednak, że to życie jest statyczną
rzeczywistością daną nam raz na zawsze. Wręcz przeciwnie, jest ono
dynamiczne, do takiego stopnia, że ktokolwiek nim żyje jest uzdolniony do
duchowego rozwoju, który zmierza do osiągnięcia jedności wiary i poznania
Syna Bożego, do osiągnięcia dojrzałości na drodze wiary. To życie polega na
nieustannym dążeniu, aby Chrystus przenikał wszystkie jego sfery, mając na
celu osiągnięcie pełni w Chrystusie. (cf. Ef 4, 13). Możemy dostrzec podobną
myśl u św. Wincentego, który mówi o duszy (o człowieku), który żyje tym
nowym życiem w Chrystusie. Pallotti pisze: „Jezus Chrystus prowadzi nadal
swoje życie w tej duszy, żyje w niej i wypełnia ją swoimi zasługami i swoimi
najświętszymi dziełami”.4
Nowa Ewangelizacja zakłada istnienie nowego życia w
Chrystusie
Jan Paweł II bardzo dobrze ujął tę myśl, mówiąc: „Nagląca potrzeba
działalności misyjnej wynika również z radykalnej nowości życia, przyniesionej
przez Chrystusa i przeżywanej przez Jego uczniów. To nowe życie jest darem
Bożym i od człowieka wymaga się, by je przyjął i pozwolił mu w sobie
wzrastać, jeśli chce urzeczywistnić w sobie pełnię powołania poprzez
upodobnienie się do Chrystusa".5 Oznacza to, że „niemożliwym jest dać
świadectwo Chrystusowi, nie odzwierciedlając w sobie Jego obrazu,
Lineamenta of the Synod of Bishops on the new evangelisation, 5.
Cf. The Catechism of the Catholic Church, n°1694.
4 OOCC III, 37.
5 Redemptoris Missio, 7.
ożywionego w nas przez łaskę i moc Ducha".6 Zanim ewangelizator zacznie
głosić Ewangelię, musi najpierw on sam pozwolić, aby to życie na wskroś go
przeniknęło. Gdyby tak się nie stało to nie ma nowej ewangelizacji. Dokument
Synodu Biskupów o Nowej Ewangelizacji Lineamenta stwierdza, że jeśli w coś
nie wierzymy lub nie żyjemy tym, nie możemy tego przekazywać. Znakiem
dobrze zakorzenionej i dojrzałej wiary jest naturalność z jaką przekazujemy ją
innym. Gdy doświadczyliśmy „bycia” z Jezusem to wtedy „czujemy” się
przynagleni, aby mówić o Nim i dzielić się tym, co przeżyliśmy z Nim i w Nim.
Doświadczywszy głębokiej relacji z Jezusem jako czegoś dobrego, pozytywnego
i pięknego7, niemożliwym jest, aby nie dać świadectwa nawet za cenę życia. To
właśnie dlatego mówimy, że Nowa Ewangelizacja zakłada już obecność
nowego życia w Chrystusie.
Zgodnie z tym co już zostało powiedziane, żadna z proponowanych form
„Nowej Ewangelizacji” nie może nie zauważyć, że są mężczyźni i kobiety,
którzy już spotkali Chrystusa, którzy są świadomi bycia dotkniętymi w osobisty
i głęboki sposób przez Niego. Osoby te żyją w przekonaniu, że nie ma innej
rzeczywistości, która mogłaby z nią współzawodniczyć, nie ma innej relacji,
siły, dobra, które mogłyby stanowić centrum ich życia, jedynie Bóg i Jezus
Chrystus, który jest Zbawicielem. Ponadto, każda inicjatywa Nowej
Ewangelizacji wymaga od nas, abyśmy byli w stałym kontakcie z Chrystusem na
modlitwie, jako że „Ewangelizacja tworzy się na kolanach”.8
Nowa Ewangelizacja prowadzi do nowego życia w Chrystusie
Jeśli Nowa Ewangelizacja zakłada obecność nowego życia w Chrystusie,
powinniśmy także spokojnie stwierdzić, że ona także prowadzi do nowego życia.
W rzeczywistości, głoszenie Dobrej Nowiny, świadectwo życia tych, którzy
prowadzą nowe życie w Chrystusie i którzy poświęcili się Nowej Ewangelizacji,
budzi „nieuniknione pytania: Dlaczego są takimi? dlaczego tak żyją, co albo kto
ich do tego pobudza? dlaczego przebywają między nami? "9 W większości
przypadków pytania te prowadzą osoby do nawrócenia, podjęcia nowego
kierunku w życiu i nowego życia w Jezusie Chrystusie. Przypomnijmy sobie raz
jeszcze za Benedyktem XVI, że greckie słowo „nawrócenie” oznacza
przemyślenie – zakwestionowanie zwyczajowego stylu i sposobu życia:
pozwolenie Bogu wejść we własne życie. O nawróceniu świadczy fakt, że osoba
nie żyje tak bo tak wszyscy inni żyją, nie robi czegoś bo tak wszyscy inni robią,
nie czuje się usprawiedliwioną w wątpliwych działaniach tylko dlatego, że inni
Redemptoris Missio, 87.
Cf. Lineamenta of the Synod of Bishops on the new evangelisation, 12.
8 Cf. Homily of Pope Francis during Mass with seminarians and novices, Vatican Basilica, Sunday, July 7th 2013.
9 Evangelii Nuntiandi, 21.
2
6
3
7