Analiza - kompetencje komunikacyjne

Kompleksowa analiza oraz analizy częściowe współpracy transgranicznej
w dziedzinie edukacji
w Euroregionach na pograniczu polsko-czeskim
Kluczowe konkluzje z ankiety z Euroregionu Nysa:
•
Można powiedzieć, że wśród ankietowanych szkół na razie
nie przeważa historia wzajemnej kooperacji.
•
Największą liczbę inicjatyw kooperacyjnych można odnotować w projektach
współpracy w dziedzinie edukacji.
•
Najczęściej współpracują poszczególne klasy.
•
Dla szkół polskich i czeskich jest podstawową motywacją do współpracy
transgranicznej przede wszystkim wzajemne poznawanie się.
•
Szkoły po obu stronach granicy jednoznacznie postrzegają
wielki potencjał w organizowaniu wspólnych akcji edukacyjnych.
•
Można powiedzieć, że im bardziej kierujemy się na zachód, tym mniejsza jest
znajomość języka sąsiada po drugiej stronie granicy. W porównaniu z trzema
bardziej na wschód wysuniętymi regionami dochodzi tu jednak do takiej sytuacji,
że stopień znajomości języka sąsiada jest wzajemnie porównywalny, natomiast w
trzech wschodnich euroregionach Czesi znali język polski w większym zakresie
niż odwrotnie.
•
Dla szkół po obu stronach granicy nie jest kluczową w nauce języka sąsiada
„utylitarna” motywacja w kierunku rozszerzenia możliwości zatrudnienia, lecz
międzykulturowe aspekty związane z możliwością lepszego poznania sąsiadów.
Fakt ten kontrastuje z euroregionami znajdującymi się bardziej na wschód.
•
Przedstawiciele szkół po obu stronach granicy postrzegają język sąsiada jako
trudniejszy do opanowania w porównaniu z resztą granicy.
•
Przedstawiciele szkół po obu stronach granicy postrzegają jako główną barierę
brak możliwości do jego opanowania (niewiele kursów) - bariera ta jest mocno
odczuwalna po polskiej stronie - oraz brak konieczności uczenia się języka
sąsiada.
•
Akcentowana jest przede wszystkim potrzeba organizowania wymian oraz
spotkań uczniów szkół z obydwu stron granicy i podkreślanie korzyści płynących
z nauki języka, tak samo jak w innych euroregionach.
•
Szkoły po obu stronach granicy uważają za istotne utrzymywanie kontaktów z
sąsiadami.
•
Podczas podróży za granicę, respondenci z obu stron granicy zwykle liczą na
swój język ojczysty oraz język angielski.
Kluczowe konkluzje z ankiety z Euroregionu Glacensis:
•
Można powiedzieć, że wśród ankietowanych szkół jeszcze nie dominuje historia
wzajemnej kooperacji.
•
Największą liczbę inicjatyw kooperacyjnych można odnotować w projektach
współpracy w dziedzinie edukacji.
•
Dla szkół polskich i czeskich jest podstawową motywacją do współpracy
transgranicznej przede wszystkim wzajemne poznawanie się.
•
Szkoły po obu stronach granicy jednoznacznie postrzegają wielki potencjał w
organizowaniu wspólnych akcji edukacyjnych.
•
Można powiedzieć, że im bardziej kierujemy się na zachód, tym mniejsza jest
znajomość języka sąsiada po drugiej stronie granicy. W porównaniu z trzema
bardziej na wschód wysuniętymi regionami dochodzi tu jednak do takiej sytuacji,
że stopień znajomości języka sąsiada jest wzajemnie porównywalny, natomiast w
trzech wschodnich euroregionach Czesi znali język polski w większym zakresie
niż odwrotnie.
•
Dla szkół po obu stronach granicy nie jest kluczową w nauce języka sąsiada
„utylitarna” motywacja w kierunku rozszerzenia możliwości zatrudnienia, lecz
międzykulturowe aspekty związane z możliwością lepszego poznania sąsiadów.
Fakt ten kontrastuje z euroregionami położonymi bardziej na wschód.
•
Przedstawiciele szkół po obu stronach granicy postrzegają język sąsiada jako
stosunkowo możliwy do opanowania.
•
Przedstawiciele szkół po obu stronach granicy postrzegają jako główną barierę
brak możliwości do jego opanowania (niewiele kursów) - bariera ta jest mocno
odczuwalna po polskiej stronie - oraz brak konieczności uczenia się języka
sąsiada.
•
Akcentowana jest przede wszystkim potrzeba organizowania wymian i spotkań
uczniów szkół z obu stron granicy oraz podkreślanie korzyści płynących z nauki
języka, tak samo jak w innych euroregionach.
•
Szkoły po obu stronach granicy uważają za istotne utrzymywanie kontaktów z
sąsiadami.
•
Podczas podróży za granicę, respondenci z obu stron granicy zwykle liczą na
swój język ojczysty, Czesi są także bardziej skłonni komunikować w języku
polskim.
Kluczowe konkluzje z ankiety z Euroregionu Pradziad:
•
Można powiedzieć, że wśród ankietowanych szkół przeważa już historia
wzajemnej współpracy.
•
Największą liczbę inicjatyw kooperacyjnych można odnotować - po obu stronach
granicy - w dziedzinie sportu i kultury, projekty współpracy w dziedzinie edukacji
są mniej częste.
•
Najczęściej współpracują całe szkoły, a nie tylko klasy.
•
Dla szkół polskich i czeskich jest podstawową motywacją do współpracy
transgranicznej, przede wszystkim wzajemne poznawanie się, w mniejszym
stopniu potem także wspólna edukacja.
•
Szkoły po obu stronach granicy jednoznacznie postrzegają wielki potencjał w
organizowaniu wspólnych akcji edukacyjnych.
•
Można powiedzieć, że im bardziej kierujemy się na zachód, tym mniejsza jest
znajomość języka sąsiada po drugiej stronie granicy. W porównaniu z trzema
bardziej na wschód wysuniętymi regionami dochodzi tu jednak do takiej sytuacji,
że stopień znajomości języka sąsiada jest wzajemnie porównywalny, natomiast w
trzech wschodnich euroregionach Czesi znali język polski w większym zakresie
niż odwrotnie.
•
Dla szkół po obu stronach granicy nie jest kluczową w nauce języka sąsiada
„utylitarna” motywacja w kierunku rozszerzenia możliwości zatrudnienia, lecz
międzykulturowe aspekty związane z możliwością lepszego poznania sąsiadów.
Fakt ten kontrastuje z euroregionami położonymi bardziej na wschód.
•
Przedstawiciele szkół po obu stronach granicy postrzegają język sąsiada jako
stosunkowo możliwy do opanowania.
•
Przedstawiciele szkół po obu stronach granicy postrzegają jako główną barierę
brak możliwości do jego opanowania (niewiele kursów) - bariera ta jest mocno
odczuwalna po polskiej stronie, bardziej niż brak potrzeby uczyć się języka
sąsiada akceptowany w innych euroregionach również przez czeskie szkoły
euroregionu.
•
Akcentowana jest przede wszystkim potrzeba organizowania wymian i spotkań
uczniów szkół z obu stron granicy i podkreślanie korzyści płynących z nauki
języka, tak samo jak w innych euroregionach.
•
Szkoły po obu stronach granicy uważają za istotne utrzymywanie kontaktów z
sąsiadami.
•
Podczas podróży za granicę, respondenci z Republiki Czeskiej zwykle liczą na
swój język ojczysty i język polski, w odróżnieniu od Polaków, którzy preferują
język angielski z polskim i język czeski.
Kluczowe konkluzje z ankiety z Euroregionu Silesia:
•
Można powiedzieć, że wśród ankietowanych szkół przeważa już historia
wzajemnej współpracy. Ważną pozytywną rolę odgrywa sekretariat czeskiej
części Euroregionu Silesia.
•
Dzięki, w porównaniu z resztą granicy czesko-polskiej (oprócz Euroregionu Śląsk
Cieszyński i Beskidy) mniejszej barierze językowej, współpraca jest realizowana
przede wszystkim w dziedzinie edukacji
•
Dla szkół polskich i czeskich jest podstawową motywacją do współpracy
transgranicznej przede wszystkim wzajemne poznawanie się, w mniejszym
stopniu potem także wspólna edukacja.
•
Szkoły po obu stronach granicy jednoznacznie postrzegają wielki potencjał w
organizowaniu wspólnych akcji edukacyjnych.
•
Poziom znajomości języka polskiego po czeskiej stronie (w porównaniu do stanu
znajomości języka czeskiego w Polsce) już nie jest tak wyraźnie wyższy jak w
dwóch wschodnich euroregionach.
•
Dla szkół po obu stronach granicy jest kluczową w nauce języka sąsiada
„utylitarna” motywacja w kierunku lepszych możliwości zatrudnienia.
•
Przedstawiciele szkół po obu stronach granicy postrzegają język sąsiada jako
stosunkowo możliwy do opanowania.
•
Przedstawiciele szkół po obu stronach granicy postrzegają jako główną barierę
brak możliwości do jego opanowania (niewiele kursów), bardziej niż brak
potrzeby uczyć się języka sąsiada akcentowany w innych euroregionach.
•
Priorytetowym brakiem bodźców do uczenia się języka sąsiada jest ograniczona
okazja do wzajemnych spotkań.
•
Szkoły po obu stronach granicy uważają za istotne utrzymywanie kontaktów z
sąsiadami.
•
Podczas podróży zagranicznych respondenci z Republiki Czeskiej zwykle liczą
na swój język ojczysty oraz język polski, natomiast Polacy preferują język
angielski z językiem polskim, przy czym to stwierdzenie wyraźnie kontrastuje z
bardziej na wschód położonymi Euroregionami Beskidy i Śląsk Cieszyński.
Kluczowe konkluzje z ankiety z Euroregionu Śląsk Cieszyński:
•
Można powiedzieć, że wśród ankietowanych szkół przeważa już historia
wzajemnej współpracy, co stanowi z punktu widzenia czasu punkt wyjściowy do
dalszej intensyfikacji współpracy w dziedzinie edukacji.
•
Dzięki, w porównaniu z pozostałymi częściami granicy czesko-polskiej, mniejszej
barierze językowej, ma miejsce współpraca najczęściej w dziedzinie edukacji
•
Dla szkół polskich i czeskich jest podstawową motywacją do współpracy
transgranicznej przede wszystkim wzajemne poznawanie się, w mniejszym
stopniu potem także wspólna edukacja.
•
Szkoły po obu stronach granicy jednoznacznie postrzegają wielki potencjał w
organizowaniu wspólnych akcji edukacyjnych.
•
Znacznie wyższą znajomość języka polskiego po stronie czeskiej można oprócz
obecności mniejszości polskiej przypisać również innym czynnikom, włącznie z
prostym faktem oglądania telewizji polskiej.
•
Podczas gdy dla czeskich respondentów jest dla ewentualnej nauki języka
polskiego największą motywacją ich możliwość ewentualnej realizacji na rynku
pracy, dla Polaków jest podstawową motywacją szansa nawiązania przyjaźni
oraz możliwość skutecznego komunikowania się z czeskimi sąsiadami.
•
Przedstawiciele szkół po obu stronach granicy postrzegają język sąsiada jako
stosunkowo łatwo możliwy do opanowania.
•
Przedstawiciele szkół z obu stron granicy postrzegają jako główną barierę brak
konieczności nauki języka sąsiada.
•
Podstawowym brakującym bodźcem do uczenia się języka sąsiada jest jasna
motywacja (w szczególności z punktu widzenia profitu ekonomicznego).
•
Szkoły po obu stronach granicy uważają za ważne utrzymywanie kontaktów z
sąsiadami. Większe zainteresowanie w tym kierunku panuje po stronie polskiej,
przy czym zaskakujący jest ewidentny brak zainteresowania Czechów o kulturę
polską.
•
Podczas podróży za granicę, respondenci na ogół liczą na swój język ojczysty,
przy czym wysoki stopień gotowości Czechów do używania języka polskiego
można wyjaśnić jednak na ogół wyższym poziomem znajomości języka polskiego
w Republice Czeskiej, niż na odwrót.
Kluczowe konkluzje z ankiety z Euroregionu Beskidy:
•
Można powiedzieć, że wśród ankietowanych szkół jeszcze nie przeważa historia
wzajemnej współpracy.
•
Dzięki mniejszej barierze językowej, w porównaniu z resztą granicy czeskopolskiej (oprócz Euroregionu Śląsk Cieszyński), współpraca jest realizowana
przede wszystkim w dziedzinie edukacji
•
Dla szkół polskich i czeskich jest podstawową motywacją do współpracy
transgranicznej przede wszystkim wzajemne poznawanie się, w mniejszym
stopniu potem także wspólna edukacja.
•
Szkoły po obu stronach granicy jednoznacznie postrzegają wielki potencjał w
organizowaniu wspólnych akcji edukacyjnych.
•
Znacznie wyższą znajomość języka polskiego po stronie czeskiej można oprócz
obecności mniejszości polskiej przypisać również innym czynnikom, włącznie z
prostym faktem oglądania telewizji polskiej.
•
Dla szkół po obu stronach granicy jest podstawową motywacją do nauki języka
sąsiada szansa aktywnie z nim komunikować.
•
Przedstawiciele szkół po obu stronach granicy postrzegają język sąsiada jako
stosunkowo możliwy do opanowania.
•
Przedstawiciele szkół z obu stron granicy postrzegają jako główną barierę brak
konieczności nauki języka sąsiada, w szkołach czeskich występowała
zdecydowana duża niechęć do nauki języka polskiego.
•
Podstawowym brakiem bodźców do nauki języka sąsiada jest mała liczba
studenckich pobytów wymiennych.
•
Szkoły po obu stronach granicy uważają za ważne utrzymywanie kontaktów z
sąsiadami.