Bogdan Gorczyca

O swojej książce mówi Autor:
„Mój kumpel Tata” to pierwsza częśd planowanego tryptyku o losach trochę pogubionego
faceta i całkiem pogubionego chłopca. Jak w matematyce, gdzie minus i minus daje plus, tak i
w życiu, dwa pokręcone losy mogą się spleśd w jeden sensowny i prosty.
Głównym napędem pisania była miłośd do dzieci, a dokładnie, moja (nasza) miłośd do moich
dzieci, na tle miłości innych. Owo tło, to niezrozumiałe a coraz częstsze traktowanie dziecka
jako ciężaru; dopustu bożego, który trzeba przeżyd i zapomnied.
Moje dzieci bywały z rodzicami wszędzie i nikomu nie przeszkadzały. Ludzie, którym do
głowy nigdy nie przyszło, by zjawid się z dzieckiem w kawiarni, pod namiotem, albo na
rozdaniu nagród, cmokali z zachwytu i porywali na ręce naszą dzieciarnię, gdy ich własna
mazała się pod okiem wynajętej opiekunki, lub zdegustowanej ciotki. Z małymi dziedmi
jeździliśmy autostopem, a pierwszy trabant miał kanapę zabudowaną w kojec z pościelą. Z
dziedmi były ryby, grzyby i ogniska zimą. O dzieci pytano, gdy przypadkiem sami zjawialiśmy
się w radio czy telewizji. Mam nadzieję, że coś z tych klimatów udało mi się zapisad.
Następna sprawa to oczywiście Gdaosk. Tu są moje korzenie i wszystko, co z korzeni wyrasta.
Gdaosk jest w książce cały czas obecny, i łatwo tropid szlaki bohaterów, te obecne i te ze
wspomnieo. Pracując w radio, poznałem miasto trochę od podszewki z racji częstych na
antenie wizyt miejskich włodarzy.
Książkę napisałem prosto i z przymrużeniem oka - co mam nadzieję przysporzy jej
czytelników, a Gdaosk to mekka turystów, miasto w pewien sposób bliskie każdemu. Fakt że
akcja dzieje się tutaj nie oznacza że ma wymiar lokalny, a wręcz odwrotnie. Bardzo bym
chciał, aby każdy do wspomnieo z nadmorskich wojaży mógł dołączyd nitkę sympatii,
wysnutą z lektury mojej książki.
Bogdan Gorczyca – aktor – pisarz - gdaoszczanin
W roku 1972 ukooczył Małą Akademię Filmową - studium zorganizowane przez łódzką
„Filmówkę” i Wojewódzki Dom Kultury w Gdaosku. Następnie przez 10 lat działał w
amatorskim ruchu teatralnym. Był twórcą i wykonawcą programów kabaretu „Dżentelmeni”,
wielokrotnie nagradzanego, szczególnie za pastisz operetki „Sąd nie stąd”.
Zawodowo związał się z gdaoskimi klubami m. in. „Artema” i „Akwen”. Z czasem stał się
adeptem Teatru Ziemi Pomorskiej w Grudziądzu. W 1982 r. uzyskał dyplom aktorski zdany
przed komisją Ministerstwa Kultury i Sztuki z wyróżnieniem przewodniczącego prof.
Aleksandra Bardiniego. Do r. 1993 był aktorem teatrów dramatycznych w Bydgoszczy, Łodzi i
Słupsku, następnie pracował już jako wolny strzelec.
Współzałożył Gdaoski Teatr Edukacyjny. Jest autorem sztuk „Niemiłosierni” i „Wiwiseksja”,
pisanych pod pseudonimem Bohdan Panicz. Sztuki te grane są do dziś, gorąco przyjmowane
przez młodzież i pozostają wciąż aktualne. „Wiwiseksję” wystawił również we własnej
reżyserii w Teatrze Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu, gdzie grana
była trzy sezony bez przerwy. W międzyczasie współpracował z Telewizją Polską w programie
dla dzieci i młodzieży „5-10-15” oraz prowadził programy autorskie w pierwszej w Gdaosku
pirackiej telewizji „Orunia-Sky”. Zaraz potem rozpoczął wieloletnią pracę w „Radio Arnet”,
szczególnie długo pamiętany przez nocnych marków cykl „Pogaduchy do poduchy”.
W 1997 r. wyreżyserował widowisko plenerowe „Gdaosk przez wieki” łączące elementy
muzyki szantowej z działaniami teatru ulicznego. Równolegle ciągle pracował w Teatrze
Edukacyjnym, odchodzącym od form stricte scenicznych, na rzecz kształcenia przez sztukę i
kreowania własnej osobowości. Trzy lata później opracował zebrane doświadczenia w
autorskim programie „Gramy Siebie”, stwarzającym kanon całej reszty działao.
Od roku 2004 podjął stałą i owocną współpracę z Gdaoskim Programem Edukacji Kulturalnej.
Dwa lata później w jego żywocie artystycznym miał miejsce kolejny epizod radiowy - audycja
satyryczna dla Radia Plus pt. „Przegląd wydarzeo niewydarzonych”. Równocześnie pojawiły
się pierwsze publikacje: cykl felietonów dla „Kuriera Kaszubskiego” zatytułowany „Pisane
Purtkowym kopytem” - czyli rzeczywistośd widziana okiem lokalnego czarta i zaraz potem
najważniejsze, a zarazem najbliższe „Przeczytane dwa razy”- czyli o książkach, których się nie
zapomina. Dzięki niemu niejeden z czytelników sięgnął do zapomnianych lektur, wiele
książek odkurzono i wróciły na półki zamiast trafid do śmietnika.
W roku 2009 powstał pierwszy rozdział planowanej od dawna książki. Zachęty czytelników
rękopisu, sprawiły że podjął decyzję, aby skupid swoją aktywnośd na pisaniu. Efektem jego
pracy jest powieśd „Mój kumpel Tata” wydana przez trójmiejskie wydawnictwo Maszoperia
Literacka przy współpracy z Gdaoskim Kantorem Wydawniczym.
Obecnie Bogdan Gorczyca jest kierownikiem teatru amatorskiego w Pruszczu Gdaoskim,
dorywczo bierze udział w kolejnym projekcie w ramach Gdaoskiego Programu Edukacji
Kulturalnej.
Kontakt z Wydawcą: [email protected]
Strona wydawnicta: www.maszoperia.org