Rok 6, numer 10 (228) - V Niedziela zwykła, 05 stycznia 2017

Rok 6, numer 10 (228)
V NIEDZIELA ZWYKŁA, 05 lutego 2017 r.
ISSN 2300-4223
Credo
Gazetka parafii pw. św. Andrzeja Boboli i św. Antoniego Pustelnika
w Dwikozach
SŁOWO
NA
Telewizja, radio i prasa coraz częściej pełni rolę gigantycznego reflektora, który oświetla, dodaje blasku i sławy dobrym czynom ludzkim. Wydaje się, że dla niektórych
współczesnych humanistów ten blask reflektorów i szmer
kamer jest w jakimś stopniu nagrodą i satysfakcją za dobroczynność, a czasami nawet motywacją do zaangażowania
się w nią. Prorok Izajasz - którego słowa rozważamy dzisiejszej niedzieli - szukając motywacji do dobroczynności, ma
na myśli coś więcej niż tylko zaradzenie ludzkiej niedoli i
coś znacznie większego niż blask reflektorów czy medialną
sławę. Zdaniem proroka, dla osoby wierzącej motywacją i
nagrodą w czynieniu dobra jest bliskość Boga.
Warto zatem przypomnieć sobie, że każdy chrześcijanin,
jako uczeń Chrystusa jest człowiekiem, który angażuje się w
działalność społeczną, charytatywną, dobroczynną, właśnie
ze względu na Boga. Prawdziwym źródłem światła w świecie, czyli źródłem miłości i dobra, jest sam Bóg.
Właściwie naturalne światło jest jakby małą przypowieścią
o Bogu. Dla nas jest ono zjawiskiem zewnętrznym, nie możemy go uchwycić rękami, tak jak Boga, który nas przewyższa i jest transcendentny. Jednoczenie światło otacza nas,
ogrzewa, przenika, podobnie jak Bóg jest blisko nas. Zatem
jeśli my, uczniowie Jezusa, zgodnie ze słowem Ewangelii,
mamy być solą i światłem dla świata, to możemy nim być
tylko wtedy, gdy będziemy żyć, działać, czynić dobro, trwając równocześnie w ciągłym zjednoczeniu z Bogiem, będąc
niejako zanurzonymi w Jego świetle, tj. Jego łasce. Żaden
chrześcijanin nie świeci swoim światłem, ale tym, które
pochodzi od Boga, tak jak księżyc nigdy nie świeci sam z
siebie, lecz zawsze mocą promieni Słońca. I dlatego, dzisiaj
Jezus stawia przed nami bardzo konkretne zadanie: „Tak
niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre czyny i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie”.
Ks. Sławomir Brzeski
NIEDZIELĘ
ZE STOŁU
BOŻEGO SŁOWA
Wy jesteście światłem świata…
Tak niech wasze światło jaśnieje
przed ludźmi, aby widzieli wasze
dobre uczynki i chwalili Ojca
waszego, który jest w niebie.
KANCELARIA PARAFIALNA
MSZE ŚWIĘTE
Niedziele i święta
8.00, 10.00, 12.00, 16.00
Wtorek - godz. 16.00 - 17.00
Czwartek - godz. 16.00 - 17.00
Sobota - godz. 15.00 - 17.00
PORADNIA RODZINNA
Adres: Parafia Rzymskokatolicka
pw. św. Andrzeja Boboli i św. Antoniego Pustelnika w Dwikozach
Ul. Sportowa 1; 27-620 Dwikozy
tel. 15 831 14 49
wikariat, tel. 15 831 18 13
email: [email protected]
ZESPÓŁ REDAKCYJNY
Dni powszednie
Czwartek - godz. 17.00-18.00
17.00 i 17.30
Ks. kan. Stanisław Czachor
STRONA INTERNETOWA PARAFII
Ks. Krzysztof Sibiga
www.parafiadwikozy.pl
Redaktor
Sekretarz Redakcji
Asystent kościelny
Ks. Sławomir Brzeski
Str.
2
INTENCJE MSZALNE
Poniedziałek: 06 Luty
1700Rodzina † Zofię Bidas w 19. r ocz. śm., Henr yka, Wita Bidas.
1730 Córka Ewa z rodziną † Genowefę Bała w 7. r ocz. śm.
Wtorek: 07 Luty
1700 Alicja Jaskólska † br ata Sławomir a w 5. r ocz. śm., r odziców
Stanisławę i Stanisława Sajda, Ewę Zarzycką.
1730 Dorota Broda † matkę Mar iannę w 3. r ocz. śm.
Środa: 08 luty
1700 Zofia Donda † r odziców Br onisława, Tomasza Pawłowskich,
męża Stanisława, synową Annę, zmarłych z rodziny Pawłowskich
i Ziarków.
1730 Córka † J er zego Bidasa w 12. r ocz. śm., J aninę, Władysław
i Irenę Żabickich.
Czwartek: 09 Luty
1700 Rodzice – dziękczynna, o Boże błogosławieństwo, opiekę Matki Bożej dla Jasia Sekulskiego w 10. rocz. urodzin.
1730 Żona † Stanisława Dr obiazga w miesiąc po śmier ci.
1800 Rodzice – dziękczynna, o Boże błogosławieństwo, opiekę Matki Bożej dla Patrycji Wrzosek w 18. rocz. urodzin.
Piątek: 10 Luty
1700 Joanna i Paweł z rodzinami † Stefanię Ufnal.
1730 Barbara Dydak – dziękczynna, z pr ośbą o dalsze Boże błogosławieństwo, opiekę Matki Bożej dla Władysławy i Jana Dydaków
w 65. rocz. sakramentu małżeństwa.
Sobota: 11 Luty
1200 O łaskę zdrowia, moc znoszenia choroby i cierpienia dla wszystkich chorych w naszej parafii.
1700 Rodzina † Czesławę w 11. rocz. śm. i Stanisława w 3. rocz. śm.
Matyków.
1700 Córka z rodziną † Władysławę w 1. r ocz. śm., Wincentego
Ozdobów, Mariana Sytę, Paulinę Teter.
Niedziela: 05 luty
800 Córka Teresa Wódz † r odziców Stanisławę, Wincentego Piorun, siostrę Marię Chorab, szwagra Zygmunta.
1000 Córka Anna Drożdżal † Scholastykę Str ojewską – urodzinowa,
Jana, Lecha Strojewskiego.
1200 W intencji parafian.
1600 Żona z dziećmi † męża i ojca Józefa Kr al w 1. r ocz. śm., zm.
z rodz. Korpikiewiczów.
DOKUMENTY
POTRZEBNE
W KANCELARII
Chrzest św.: należy zgłosić
w
kancelarii
parafialnej
przedstawiając akt urodzenia
dziecka z Urzędu Stanu Cywilnego (może być kopia),
wyciąg z aktu ślubu kościelnego rodziców, zaświadczenie
z parafii zamieszkania rodziców
i chrzestnych, bądź – o ile są z
naszej parafii – podając tylko
ich dane personalne. Rodzicami chrzestnymi mogą być
tylko i wyłącznie praktykujący katolicy (powinni mieć
ukończone 16 lat życia i być
bierzmowani, małżonkowie
po ślubie kościelnym).
Małżeństwo: aktualna metryka chrztu, tj. z datą do 6
miesięcy wstecz, zawierająca
również adnotację o uprzednim przyjęciu sakramentu
bierzmowania, dowody osobiste narzeczonych, ostatnie
świadectwo katechizacji, zaświadczenie o uczestnictwie
w katechezie przedmałżeńskiej, zaświadczenie z Urzędu
Stanu Cywilnego (niezbędne
w przypadku tzw. ślubu konkordatowego, tzn. gdy małżonkowie chcą, aby ślub kościelny pociągnął za sobą
skutki cywilnoprawne) lub akt
ślubu z USC (kopia), o ile
wcześniej zawarto związek
cywilny.
Pogrzeb katolicki: kar ta
zgonu (wystawiona przez lekarza),
zaświadczenie
o
udzieleniu sakramentu chorych i wiatyku, jeśli zgon nastąpił poza parafią lub w szpitalu (wystawia je kapelan
szpitala).
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
Str.
3
1. W dniu dzisiejszym o godz. 1000 spotkanie Kół Żywego Różańca i zmiana tajemnic.
2. W sobotę 11. lutego, w liturgiczne wspomnienie Matki Bożej z Lourdes, obchodzimy w Kościele Światowy
Dzień Chorego. Modlimy się w tym dniu w intencji chorych i cierpiących. Zapraszamy na mszę świętą o godz. 12 00
wszystkie osoby starsze, chore i cierpiące z naszej wspólnoty parafialnej. Będziemy wypraszać dla nich łaskę zdrowia i moc w znoszeniu cierpienia, choroby.
3. Dziękujemy Panom: Ryszardowi Broda i Janowi Broda za sprzątanie kościoła 28. stycznia i ofiarę na kwiaty. W
przyszłą sobotę zapraszamy rodziny z ul. Spółdzielczej: Kolatorowiczów, Maszewskich, Szymańskich, Piorunów,
Marców, Kurkiewiczów.
BOŻYDAR—SPOTKANIE OPŁATKOWE
W sobotnie popołudnie 28 stycznia 2017 roku w Domu Ludowym w miejscowości Bożydar odbyło się spotkanie opłatkowe kończące okres Bożonarodzeniowy. Na uroczystość
zaproszeni zostali ks. proboszcz Stanisław Czachor, organista Sławomir Hebda oraz uczestniczki Koła Żywego Różańca. Spotkanie poprzedziła część artystyczna, którą przygotowały dzieci z tutejszej miejscowości. Mowę wstępną przedstawiła p. Wanda Dąda – zelatorka Koła Żywego Różańca:
„Zebraliśmy się w imię Twoje Panie, nie szykuj już gospody.
Zostawiliśmy miejsce dla Ciebie. Jesteś dziś oczekiwanym
gościem. Przyjdź z Matką i Józefem. Niech Ci u nas będzie
dobrze. Będziemy łamać się opłatkiem. To Twój chleb, symbol chleba, który staje się Twoim ciałem. Łamiemy się chlebem i chcemy sobie powiedzieć: - gdybym miała ostatni kawałek chleba, to podzieliłabym się nim z każdym. Jaki był by
cudny świat, gdyby dziś wszyscy ludzie wyciągnęli ręce i
dzielili się chlebem i sercem. Wyciągamy więc ręce do wszystkich i dzielimy się chlebem dobroci”.
Następnie ks. proboszcz powiedział kilka słów o miłości do Boga i bliźniego oraz udzielił wszystkim przybyłym Bożego Błogosławieństwa. Kolejną częścią spotkania były wspólne życzenia oraz kolędowanie przy akompaniamencie gitary. Całe spotkanie
przebiegało w bardzo ciepłej i rodzinnej atmosferze. Nie zabrakło również smacznego poczęstunku. Takie spotkanie to okazja,
aby wśród zabieganej codzienności zatrzymać się na chwile, spotkać drugiego człowieka i podzielić się z nim białym opłatkiem.
Dzieląc się opłatkiem dzielimy się: wiarą, nadzieją, miłością, dzielimy się Jezusem, który chce znaleźć dom w naszych sercach.
A. Mędrykowska
CHORZY SKARBEM KOŚCIOŁA
W 1858r. we Francji, w pięknej położonej w Pirenejach wiosce Lourdes miało miejsce wyjątkowe wydarzenie. Nad przepływającą opodal wioski rzeką Gave, w przedpołudnie 11 lutego, młoda
Maria Bernadetta Soubirous, wraz z dwiema koleżankami zbiera drewno na opał. Nagle w nadrzecznej grocie, zwanej Massabielle, oczom zmęczonej dziewczynki ukazuje się niezwykły widok. Oto przed nią pojawia się tajemnicza pani w lśniąco białej szacie. Podczas kolejnych spotkań (było ich 18) Bernadetta dowiaduje się, że rozmawia z Matką Bożą, która przedstawia się
jako „Niepokalane Poczęcie”. Z czasem na miejsce „widzenia” przychodzą wraz z nią zwykli
gapie, a później - coraz większe rzesze ludzi, przekonanych, że w zaściankowym Lourdes dokonał się prawdziwy cud…
Prosta, nieśmiała i skromna dziewczyna stała się narzędziem, przez które Maryja przekazała
światu swoje orędzie. Podczas objawień Matka Boża wezwała grzeszników do czynienia pokuty
oraz cały Kościół do nawrócenia i odmawiania modlitwy różańcowej. Na miejscu objawień kazała wybudować kościół, który niebawem stał się sanktuarium maryjnym o światowym zasięgu
oddziaływania. Za sprawą Matki Bożej w Lourdes dochodziło do wielu cudów, głównie uzdrowień. Z czasem miejsce to stało się celem pielgrzymek chorych z całego świata, w nadziei uzdrowienia. Dziś Lourdes odwiedza rocznie kilka milionów pielgrzymów w poszukiwaniu wiary, uzdrowienia z chorób ciała i duszy,
rozwiązania trudnych spraw. /cd na str. 4/
Od 13 maja 1992 roku, z inicjatywy papieża Jana Pawła II,
11 lutego jest Światowym Dniem Chorego. W tym dniu
szczególnie pamiętajmy o tych chorych, którzy żyją blisko
nas, a którym możemy w jakikolwiek sposób pomóc.
W Dniu Chorego w wielu kościołach organizowane będą
Msze św., połączone z udzieleniem sakramentu chorych,
który dzisiaj coraz częściej jest zapomniany i niedoceniony.
Można zapytać: dlaczego? Być może dlatego, że dawniej
sakrament chorych nazywano „ostatnim namaszczeniem”. W
tej sytuacji wzywano kapłana z namaszczeniem chorych
jedynie w ostatnim momencie życia, kiedy człowiek umierał.
Praktyka pokazała, że niejednokrotnie kapłan nie zdążył
udzielić tego sakramentu osobie umierającej. Zatem wierni
odchodzili z tego świata niepojednani z Panem. Wypada
zatem przypomnieć, że sakramentem konających jest tak
zwany Wiatyk, czyli ostatnia Komunia święta. To ona jest
sakramentem umierających, a nie namaszczenie chorych!!!
Sakrament namaszczenia chorych jest czymś innym. Jest to
„znak sakramentalny zostawiony przez Chrystusa jako narzędzie uświęcenia naszego cierpienia”. Przez ten sakrament
Chrystus chce nam pokazać, że cierpienie nie musi człowieka niszczyć, ale może go zbliżać do Boga, a nawet udoskonalać. Przyjmując cierpienie w łączności z Chrystusem człowiek może ubogacać siebie i innych. W ewangelii św. Marka czytamy, że uczniowie Chrystusa namaszczali chorych i
uzdrawiali. Św. Jakub mówi o tradycji pierwszych pokoleń
chrześcijan: „Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi
kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go
olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla
chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił
grzechy, będą mu odpuszczone” (Jk 5, 14-15). Jakie są skutki tego sakramentu? Pierwszym, i to często, choć nie zawsze, widocznym efektem sakramentu namaszczenia, jest
poprawa zdrowia chorego. Drugim skutkiem, tym razem w
dziedzinie ducha, jest oczyszczenie z grzechów. Gdyby
człowiek popełnił grzechy ciężkie, a nie mógł się spowiadać, czyli nie mógł skorzystać z sakramentu pokuty, to wtedy ten sakrament gładzi grzechy. Może więc być udzielony
zarówno człowiekowi w stanie łaski uświęcającej, jak i
grzesznikowi w stanie grzechu ciężkiego.
Trzecim i chyba najważniejszym celem tego sakramentu jest
pomoc potrzebna do wykorzystania czasu cierpienia i zachowania godnej postawy. „Cierpienie bowiem jest wielką próbą.
W chrześcijańskiej religii cierpienie jest przede wszystkim
próbą wiary w prawdę, że Bóg jest Miłością. Właśnie w tym
momencie potrzebna jest łaska odkrycia sensu cierpienia.
Sakrament namaszczenia chorych pozwala człowiekowi wykorzystać cierpienie dla udoskonalenia własnego i dla zbawienia
świata. Nasuwa się zatem logiczny postulat: NIE MOŻEMY
BAĆ SIĘ SAKRAMENTU CHORYCH! Ilekroć przebywamy
w szpitalu, powinniśmy przyjąć ten sakrament. Pobyt w szpitalu łączy się zazwyczaj z cierpieniem. Trzeba więc szukać pomocy Bożej w zrozumieniu i odpowiednim przeżyciu jego
tajemnicy. Ludzie w podeszłym wieku, którzy czują się słabo,
mogą przystępować do tego sakramentu namaszczenia chorych
nawet raz w roku. 11 lutego jest dla niejednego z nas szansą
odkrycia całego bogactwa faktu, iż Chrystus w trosce o
nasze zdrowie fizyczne, psychiczne i duchowe zostawił nam
specjalny sakrament namaszczenia. War to tego dnia w sposób szczególny dziękować Chrystusowi za tę Jego pełną miłości pamięć o wszystkich chorych. A jeśli nas samych dotyka niezależnie od wieku - jakieś cierpienie zechciejmy przyjąć ten
wielki dar Bożej łaski. Jest to głębokie religijne przeżycie,
które umacnia człowieka, dodaje sił i umożliwia zachowanie
chrześcijańskiej postawy w godzinach cierpienia” (ks. P. Staniszewski).
Mając na uwadze dobro duchowe naszych parafian, zapraszamy 11 lutego osoby starsze, oraz chorych i cierpiących dotkniętych stygmatem bólu fizycznego lub duchowego na Mszę
św. połączoną z udzielaniem sakramentu chorych oraz na nabożeństwo lourdzkie, połączone z indywidualnym błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem.
Prosimy, aby dzieci, wnuki czy sąsiedzi zaproponowali chorym, wśród których żyją pomoc w dowiezieniu ich na to wyjątkowe nabożeństwo. To będzie konkretny uczynek miłosierdzia
względem potrzebujących pomocy. Poza tym pamiętajmy, że
troska o zbawienie nasze i bliźnich to nasza wspólna sprawa.
Ks. Krzysztof Sibiga
RUCH
NIEDZIELNY KONKURS BIBLIJNY
ŚWIATŁO - ŻYCIE
Z EWANGELII ŚW. JANA
Zapraszamy na spotkania
formacyjne:
PIĄTEK: ( salka parafialna)
Klasy II, III, IV - godz. 14.45
LITURGICZNA SŁUŻBA
Klasa V i VI - godz. 16.15
OŁTARZA
Młodzież—Gimnazjum i Szkoła Średnia
PIĄTEK - godz. 19.00
Ministranci - piątek: godz. 15.30
Lektorzy - sobota : godz. 19.00
SCHOLA
Zapraszamy na
spotkania w salce
parafialnej
w każdy piątek na godz. 15.30
Katolickie Stowarzyszenie
Młodzieży
spotkania formacyjne:
piątek
o godz. 16.00
Ile chlebów Pan Jezus
rozmnożył nad Jeziorem
Galilejskim?
Zwycięzca konkursu
Martynka Jarosz