Temat: Sakramenty w służbie wspólnoty Kościoła.

Katecheza - materiał pomocniczy
19 stycznia 2016 r.
Temat: Sakramenty w służbie wspólnoty Kościoła.
Dwa sakramenty: święcenia (kapłaństwo) i małżeństwo są nastawione na zbawienie innych ludzi. Przez służbę innym
przyczyniają się także do zbawienia osobistego. Udzielają one szczególnego posłania w Kościele i służą budowaniu Ludu
Bożego.
Sakrament święceń
Jest to sakrament, dzięki któremu zadanie powierzone Apostołom przez Chrystusa może być dalej
pełnione w Kościele aż do końca czasów. Jest to więc sakrament posługi apostolskiej. Obejmuje on
trzy stopnie: diakonat, prezbiterat, episkopat. Święcenie to akt sakramentalny, który udziela daru
Ducha Świętego, pozwalającego wykonywać „świętą władzę”, która pochodzi od samego Chrystusa.
Obrzędu święceń dla wszystkich trzech stopni dokonuje biskup przez włożenie rąk i specjalną
modlitwę konsekracyjną. Kapłan na mocy sakramentu święceń posiada władzę działania w osobie
samego Chrystusa – Najwyższego Kapłana.
Diakonat stały – jest to stopień hierarchiczny i może być udzielany żonatym mężczyznom, którzy
pełnią w Kościele posługę w życiu liturgicznym i duszpasterskim, czy w pracy społecznej i
charytatywnej. Przez sakramentalną łaskę diakonatu są ściślej złączeni z ołtarzem i mogą oni skuteczniej wypełniać swoją
służbę. Sakrament święceń jest sakramentem posługi apostolskiej, dlatego przekazywanie tego daru należy do biskupów,
jako następców Apostołów. Biskupi ważnie wyświęceni, tzn. włączeni w sukcesję apostolską udzielają ważnie trzech
stopni sakramentu święceń.
Pan Jezus wybrał mężczyzn, by utworzyć kolegium Dwunastu Apostołów i tak samo czynili Apostołowie, gdy wybierali
swoich współpracowników, którzy mieli przejąć ich misję. Kościół czuje się związany z tym wyborem dokonanym przez
samego Pana. Z tego powodu nie są możliwe święcenia kobiet.
Cała wspólnota wierzących również uczestniczy w kapłaństwie Chrystusa przez udział w Jego posłaniu. Wierni wykonują
swoje kapłaństwo wynikające z sakramentu chrztu i bierzmowania.
Sakrament małżeństwa
Przymierze małżeńskie, przez które mężczyzna i kobieta tworzą ze sobą wspólnotę całego życia skierowaną na dobro
małżonków oraz do zrodzenia i wychowania potomstwa, zostało podniesione przez Chrystusa do godności sakramentu.
Człowiek został stworzony na obraz i podobieństwo Boga, który sam jest Miłością. Ponieważ Bóg stworzył mężczyznę i
kobietę, ich wzajemna miłość staje się obrazem absolutnej i niezniszczalnej miłości, jaką Bóg miłuje człowieka.
Skutki sakramentu małżeństwa:
Z ważnego małżeństwa powstaje między małżonkami wieczysty węzeł małżeński, ustanowiony przez samego Boga tak,
że raz zawarte i dopełnione małżeństwo nie może być nigdy rozwiązane. Węzeł ten jest odtąd rzeczywistością
nieodwołaną i daje początek przymierzu zagwarantowanemu wiernością Boga. Kościół nie ma takiej władzy, aby
wypowiadać się przeciw temu postanowieniu mądrości Bożej. Miłość małżonków,
oparta jedynie na ludzkim uczuciu, na wzajemnej fascynacji, może okazać się zbyt
słaba, aby przetrwać chwile próby. Małżonkom potrzebny jest Chrystus, aby umacniać
i uświęcać ich miłość, aby upodobnić ją do miłości, która jest miłością bez końca i bez
granic.
Dobra i wymagania miłości małżeńskiej:
- jedność i nierozerwalność małżeństwa
- wierność miłości małżeńskiej
- otwartość na płodność