Rezultaty Międzynarodowej Konferencji Powodziowej, która

Rezultaty Międzynarodowej Konferencji Powodziowej, która miała miejsce dnia 8 czerwca
2011 w kraju związkowym Brandenburgia / Poczdam
-
Poczdamski Instytut Badań Klimatycznych (PIK) zaprezentował w swoim referacie tezę
dotyczącą występowania zauważalnych zmian klimatycznych, wpływających na kraje położone
w dorzeczu Odry oraz narastania ekstremalnych zjawisk pogodowych. W tej sytuacji należy
liczyć się ze wzrostem wysokości i częstości szkód wyrządzanych przez takie zjawiska
pogodowe. Z tego względu konieczna jest intensyfikacja działań na szczeblu komunalnym,
krajowym i międzynarodowych w ramach zarządzania ryzykiem powodziowym oraz ochrony
przeciwpowodziowej.
-
Przywrócenie naturalnych terenów zalewowych i utworzenie powierzchni retencyjnych, a także
wykorzystanie innych możliwości retencyjnych, jak np. zalewanie wyrobisk pokopalnianych,
zapory rzeczne i zbiorniki wodne, stanowią właściwe działania pozwalające na uwzględnienie
zmieniających się warunków klimatycznych. Zwiększenie zdolności retencyjnej zbiornika koło
Raciborza do 520 mln m³ oraz utworzenie polderu zalewowego w obniżeniu Neuzeller
Niederung o powierzchni do 2000 ha to dwa działania przykładowe.
-
Intensyfikacja procesu informowania społeczeństwa ma na celu zbudowania świadomości
ryzyka zagrożeń powodziowych. Doświadczenia pokazują, że samo tylko odpowiednie
informowanie przyczynia się do redukcji szkód w przypadku wystąpienia powodzi. Uczestnicy
uzyskali porozumienie dotyczące wspólnego wspierania utworzenie stosownego portalu
internetowego poświęconego zagrożeniom powodziowym i ochronie przeciwpowodziowej,
zawierającego odnośne informacje.
-
W miarę możliwości, wyznaczone obszary zalewowe należy wyłączać spod przyszłej
zabudowy. Konieczne jest konsekwentne egzekwowanie prawnych zakazów budowy. Nową
zabudowę na obszarach zalewowych dopuszczać należy tylko w ściśle określonych sytuacjach
wyjątkowych. Na terenach zagrożonych powodzią, plany i działania budowlane należy
zaadaptować należy stosowanie do istniejącego zagrożenia powodziowego.
-
W regularnych odstępach przeprowadzać należy wspólne ćwiczenia służb ochrony przed
klęskami żywiołowymi na wszystkich płaszczyznach.
-
Wspólne systemy ostrzegania powodziowego należy poddawać stałym usprawnieniom, aby
zagwarantować dostateczne czasy wstępnego ostrzegania. Ujednolicić należy prognozy
sporządzane przez właściwe jednostki w przypadku powodzi.
-
Wszystkie działania z zakresu ochrony przeciwpowodziowej należy poddać analizie kosztówkorzyści (opłacalności). Wartości chronione oraz nakłady na ich ochronę przeciwpowodziową
powinny pozostawać w zrównoważonej relacji względem siebie.
-
Porastającą teren międzywala roślinność, stanowiąca przeszkodę dla odpływu wód należy
konsekwentnie usuwać. Uwzględnić należy przy tym wymogi ochrony przyrody, w
szczególności dyrektywy siedliskowej (FFH). W indywidualnych przypadkach celowa może być
budowa kanałów do przepuszczania wód powodziowych. Zwraca się uwagę na pozytywne
wyniki zakładania łąk na obszarach międzywala, co pozwala na uniknięcie rozwoju
niepożądanej roślinności.
-
W przypadku powodzi zimowych na Odrze sprawdziło się użycie polsko-niemieckiej floty
lodołamaczy rzecznych.
-
Zarządzanie zagrożeniami powodziowymi i niskimi stanami wód to dwie strony jednego medalu.
W rosnącym stopniu zyskuje na znaczeniu kompleksowy aspekt zarządzania wodami.
-
W świetle powyższych wyników kontynuować należy współpracę w ramach gremiów PolskoNiemieckiej Komisji ds. Wód Granicznych oraz MKOO. Podczas kolejnej konferencji
powodziowej przeanalizować należy postęp osiągnięty w dziedzinie współpracy.