wydanie specjalne

GAZETA BARSKA
13 listopada 2012
WYDANIE SPECJALNE
Z historii szkoły...
Gimnazjum Nr 14 powstało w budynku Szkoły Podstawowej nr 173 im. Leopolda Staffa i rozpoczęło
działalność z dniem 1 września 1999 roku. Gimnazjum, jako spadkobierca znakomitej tradycji swojej
poprzedniczki, przyjęło imię Leopolda Staffa w 2002 roku. Młodzież naszej szkoły wybrała ponownie za
Patrona poetę, który w świadomości uczniów i rodziców był uznanym autorytetem.
Od tego czasu minęło już 10 lat. Pewne działania dydaktyczno-wychowawcze wpisały się w tradycję
społeczności uczniowskiej. Zaliczyć do nich można Święto Szkoły, obchodzone corocznie w połowie
listopada, w rocznicę narodzin poety.
Celem organizowanych uroczystości jest pogłębienie wiedzy o życiu i twórczości Leopolda Staffa. Od
kilku lat klasy I-III podejmują między sobą rywalizację, wykonując i prezentując szereg zadań
związanych z sylwetką Patrona. Jego twórczość oraz biografia są przedmiotem licznych wystaw, prac
plastycznych oraz inscenizacji teatralnych. Tego dnia reprezentanci klas trzecich biorą także udział
w „Konkursie wiedzy o życiu i twórczości L. Staffa”. Na lekcjach języka polskiego, godzinach
wychowawczych oraz zajęciach dodatkowych, prowadzonych w ramach programu „Wars i Sawa”,
uczniowie mogą poznać
Patrona jako czującego i myślącego człowieka oraz wrażliwego poetę.
Młodzież naszego gimnazjum odwiedza także grób Staffa na Powązkach i troszczy się o niego.
Nasze gimnazjum dba również o popularyzowanie postaci patrona w środowisku lokalnym. Służy
temu organizowany po raz siódmy Międzyszkolny Konkurs Recytatorski Poezji Leopolda Staffa.
Leopold Staff
Leopold Staff był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli XX-wiecznego
klasycyzmu. Tworzył na przestrzeni półwiecza w trzech okresach literackich - Młodej
Polsce, dwudziestoleciu międzywojennym i w latach powojennych, zachowując swój
niepowtarzalny styl. Poeta był jednym z największych polskich twórców - humanistów,
piewcą uroków życia codziennego, ojczystej przyrody, zachowań i stanów ducha
ludzkiego. Wydał kilkanaście tomów wierszy, uprawiał dramatopisarstwo i eseistykę
literacką. Był też wybitnym tłumaczem poezji, prozy i tekstów filozoficznych.
Leopold Staff urodził się 14 listopada w1878 roku we Lwowie, tam też spędził
dzieciństwo i młodość. Po ukończeniu V Gimnazjum Klasycznego w latach 1897-1901
Leopold studiował na Uniwersytecie Lwowskim, z początku prawo i administrację,
później zaś filozofię i romanistykę. Odwiedzał też seminaria filozoficzne sławnego
profesora Kazimierza Twardowskiego a także interesował się medycyną. W czasie
studiów Staff zadebiutował jako poeta, wydając tomik "Sny o potędze".
Lata pierwszej wojny spędził poeta w Charkowie. Od roku 1918 zamieszkał na stałe
w Warszawie, gdzie w 1920 roku ożenił się z Heleną Lindenbaum. Tu żył i pracował aż
do powstania warszawskiego. Po powstaniu w związku ze zniszczeniem domu, w którym
mieszkał, wyruszył na przymusową tułaczkę. Przebywał kolejno w Starachowicach,
Krakowie, Pławowicach. W 1949 roku po uroczystym jubileuszu zorganizowanym
staraniem Juliana Tuwima, otrzymał mieszkanie w Warszawie przy ulicy Nowy Świat 60,
gdzie mieszkał do końca życia. 14 marca 1957 roku zmarła żona poety, a 31 maja sam
Leopold Staffa w Skarżysku- Kamiennej. Pochowany został w Alei Zasłużonych na
Powązkach. Na miesiąc przed śmiercią poeta pisał o sobie:
Ostatni z mego pokolenia,
Drogich przyjaciół pogrzebałem.
Widziałem, jak się życie zmienia,
I sam jak życie się zmieniałem.
Człowiekam kochał i przyrodę,
W przyszłość patrzyłem jasnym okiem,
Wielbiłem wolność i swobodę
Zbratany z wiatrem i obłokiem.
Nie wabił mnie spiżowy pomnik,
Rozgłośne trąby, huczne brawa.
Zostanie po mnie pusty pokój
I małomówna, cicha sława.
Dwie ostatnie strofy tego utworu to hymn naszego gimnazjum.
Nagrody Leopolda Staffa
 Państwowa Nagroda Literacka -1927r. i 1951
 Nagroda PEN Clubu za przekłady- 1948r.
 Nagroda Literacka Warszawy -1938 r.

Nagroda Literacka Lwowa- 1928r.
Poeci o poecie...
Konstanty Ildefons Gałczyński
Leopold Staff
Mistrza widziałem w Krakowie, gdy się zmierzchały gołębie,
dzwony, chmury i szyldy, lekki był krok Leopolda,
który, jak zwykły śmiertelnik, niosąc gałązkę jaśminu,
wracał znad Wisły do domu, Apollo polskiej poezji.
Tadeusz Różewicz
Znałem boga poezji
Znałem boga poezji
bóg poezji
Apollina
mieszka na Nowym Świecie 60
był to stary człowiek
i nikt nie wiedział
z rzadką bródką
że nazywa się Leopold Staff
uśmiechał się łagodnie
umarł poszedł
(…)
jak kamień w wodę
ciszy kręgi dookoła
rosną większe
Najsłynniejsze cytaty z utworów L. Staffa
"Najgłębszy smutek szczęścia, że wszystko przemija."
"Zawsze się dochodzi gdzie indziej, niż się chciało."
"Kwiaty na to są, ażeby więdły, ale serca są, aby kochały"
"A większą mi rozkoszą podróż niż przybycie!"
"Dość się weseli serce, gdy daje i sobą się dzieli."
"To, czego się nie widzi, istnieje przede wszystkim."
"Celem życia człowieka jest wędrówka do Boga."
"Cóż za prawdą świadczy bardziej niż to, że błąd ma więcej czaru?"
"Każdy z nas jest Odysem co wraca do swej Itaki."
"Głupiec głupotę kosi, mędrzec – mądrość. Każdy znajduje to, czego mu trzeba."