Fragment - AlmaPress

38
U 977
Dane taktyczno-techniczne okrętów podwodnych typu XXI i XXIII
Typ
XXI
XXIII
Wyporność nawodna [t]
1621
234
Wyporność podwodna [t]
1819
258
Długość maksymalna [m]
76,7
34,7
Szerokość maksymalna [m]
8
3
6,3
3,6
Zanurzenie [m]
Moc maszyn [KM]
– diesle
– elektryczne
2 x 2000
2 x 2500
2 x 113 (dla małych
prędkości)
1 x 630
1 x 580
1 x 35 (dla małych prędkości)
Zapas paliwa [t]
250
20
Prędkość nawodna [w]
15,6
9,7
Prędkość podwodna [w]
17,2
6,1 (pełzanie)
12,5
4,5 (pełzanie)
Zasięg [Mm]
– nawodny
– podwodny
15 500 przy prędkości 10 w
285 przy prędkości 6 w
4450 przy prędkości 6 w
194 przy prędkości 4 w
Uzbrojenie
6 wyrzutni torped kal. 533
mm, 4 armaty kal. 20 mm
lub 4 armaty kal. 30 mm
2 wyrzutnie torped
kal. 533 mm
Czas zanurzenia alarmowego
[s]
20
14
Załoga
57
14
W dzień U 977 płynął na głębokości peryskopowej, w nocy zaś pozostawał na
powierzchni morza przez wzgląd na kilkugodzinne ładowanie baterii akumulatorów
i odświeżenie powietrza w pomieszczeniach. Jeżeli urządzenia radiolokacyjne wykryły w pobliżu samoloty RAF, okręt błyskawicznie zanurzał się pod wodę. U-Boot
po przejściu przez cieśniny Sund popłynął dalej do Frederikshavn w Danii. Jaki był
powód krótkiego postoju okrętu w porcie w północno-wschodniej Jutlandii?
Z lakonicznych informacji wynika, że na pokład U-Boota został załadowany
ciężki ładunek. Rozmiary transportu miały sprawiać problemy załodze w poruszaniu się pomiędzy przedziałami. Według zachowanych relacji członków załogi
– „odtąd życie na okręcie było bardziej nieznośne”.
Czy w skrzyniach mogło być złoto nazistów lub inny wartościowy ładunek,
np. plany dokumentów tajemniczych broni lub cenne urządzenia techniczne?
Czy jest prawdą, że na U-Boota załadowano „dobra” szczególnej wartości? Co
chcieli ukryć Niemcy?
U 977
39
Nie ma wątpliwości, że na U 977 zostało załadowanych kilka lub kilkanaście
skrzyń z nieznanym ładunkiem.11
Należy postawić pytanie: Czy na pokładzie można było wygospodarować
dodatkowe miejsce na pomieszczenia magazynowe? Wiadomo, że okręt typu
VII C przygotowując się do rejsu bojowego, który zaplanowano na sześcio-,
ośmiotygodniowy pobyt w morzu, był zapełniony maksymalnie prowiantem
i amunicją. Załoga okrętu liczyła 48 ludzi. Nie było praktycznie dodatkowego
miejsca, ze względu na ciasnotę panującą w przedziałach mieszkalnych. Okręt
był przeciążony. Ciekawe, że porucznik Schäffer kilkakrotnie we wspomnieniach
nawiązuje do braku miejsca na okręcie, nie precyzując, co go spowodowało.
Z U 977 usunięto część uzbrojenia. Na okręt zabrano 10 z 14 torped. Pięć
torped spoczywało w rurach wyrzutni dziobowych (4) i wyrzutni rufowej (1). Pozostałe 4 „węgorze” złożono pod podłogą w dziobowym przedziale torpedowym.
Ostatnie stalowe „cygaro” umieszczono pod podłogą w rufowym przedziale torpedowym. W dziobowym przedziale torpedowym, nad podłogą, było miejsce
dla dwóch torped z zapasu podręcznego, które były ulokowane między kojami.
W miejscu po torpedach spoczęły skrzynie. Wolna przestrzeń na pomieszczenie
magazynowe wynosiła ponad 14 metrów długości. Dodatkowo w zasobnikach,
na wierzchu kadłuba sztywnego, pod wierzchnim pokładem, było miejsce na
kolejne dwie torpedy. W pojemnikach po torpedach przechowywano prowiant
w opakowaniach trwałych (puszki). Prawdopodobnie część ładunku załadowana
we Frederikshavn została upchnięta także we wszystkich wolnych zakamarkach.
Z punktu widzenia operacyjnego zdolność bojowa U 977 została osłabiona
(brak było 4 torped). U-Boot na tak długi rejs zabrał również mniejszą ilość
oleju napędowego. Okazuje się, że decyzję o załadunku na taki rejs tylko 85 ton
paliwa technicy niemieccy podjęli po przemyśleniach. Jaka była wartość ładunku, że dowództwo U-Bootwaffe nie liczyło się z bezpieczeństwem ludzi?
Według relacji porucznika Heinza Schäffera prawda jest mniej fascynująca.
W Frederikshavn były tak ogromne ilości prowiantu, że I oficer-mechanik zaprotestował przeciwko przekraczającej wadze, która zagrażała bezpiecznemu
zanurzeniu. Dowódca U-Boota utrzymywał, że miał tylko 85 ton paliwa, ponieważ niemieckie rezerwy były na wyczerpaniu, a fabryki produkujące syntetyczne paliwo i połączenia kolejowe zostały zniszczone.
Ile jest prawdy w rewelacjach, które od wielu lat są pożywką dla żądnych sensacji
dziennikarzy i poszukiwaczy tajemniczych przedmiotów, którzy uważają, że U-Booty
przewiozły skarby III Rzeszy do gigantycznego niemieckiego kompleksu obronnego
w jaskiniach w pobliżu Ziemi Królowej Maud, pokrytej lądolodem części Antarktydy
Wschodniej nad oceanami Atlantyckim i Indyjskim, pomiędzy Ziemią Enderby i Ziemią
Coatsów? Czy w ogóle istniał ostatni bastion hitlerowców, mityczna polarna twierdza
Hitlera, którą nazywano „Nową Szwabią”?
11