Termomodernizacja

Termomodernizacja
Ustawa z 21-11-2008 o wspieraniu
termomodernizacji i remontów
(Dz.U. nr 201, poz.1238)
Termomodernizacja
Rodzaje budynków, których dotyczy ustawa:
Budynki mieszkalne (o dowolnym rodzaju
własności),
Budynki zbiorowego zamieszkania (domy
opieki, hotele robotnicze, internaty, domy
dziecka, itp. – bez hoteli, pensjonatów, domów
wczasowych),
Budynki samorządowe do zadań publicznych
(szkoły, szpitale, związane z wodociągami,
komunikacja miejską, itp.)
Termomodernizacja
Wymagane oszczędności:
Modernizacja jedynie systemu grzewczego
10%
Budynki, w których po 1984r. przeprowadzono termomodernizację systemu
grzewczego
15%
Kompleksowa termomodernizacja
25%
Modernizacja lokalnego źródła ciepła, lokalnej sieci ciepłowniczej
25%
Likwidacja lokalnego źródła i wykonanie przyłącza do scentralozowanego
źródła ciepła
20% kosztów
Zamiana konwencjonalnego źródła energii na źródło odnawialne lub
zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji
Bez
ograniczenia
Zakres termomodernizacji
Poprawa izolacyjności przegród zewnętrznych –
ocieplenie ścian, stropodachów, wymiana
stolarki okiennej,
Poprawa systemu wentylacji – nawiewniki
okienne, nasady kominowe, zmiana systemu
wentylacji,
Modernizacja instalacji ciepłej wody użytkowej –
indywidualne wodomierze, kolektory słoneczne,
Zakres termomodernizacji
Modernizacja wewnętrznej instalacji centralnego
ogrzewania – minimalny zakres to regulacja
instalacji c.o., czyli dostosowanie instalacji do
zmniejszonego zapotrzebowania na ciepło.
– zabudowa zaworów regulacyjnych
(przygrzejnikowych, podpionowych),
– hermetyzacja (indywidualne odpowietrzniki,
zabudowa naczynia wzbiorczego),
– zmiana źródła ciepła, wymiana węzła,
– …………………………
– wprowadzenie systemu indywidualnego
rozliczania kosztów ogrzewania (podzielniki
kosztów ciepła)
Audyt energetyczny
Dokument określający rzeczowo-finansowy
zakres usprawnień termomodernizacyjnych
(Rozporządzenie Ministra Infrastrultury z 17.03.2003r. w sprawie
szczegółowego zakresu i form audytu energetycznego…)
inwentaryzacja techniczno-budowlana budynku,
ocena stanu technicznego budynku,
wykaz usprawnień i przedsięwzięć
termomodernizacyjnych,
określenie optymalnego wariantu
przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,
opis wariantu optymalnego
Współczynniki korekcyjne
Isk = Irzecz · KL · Kq
Isk – ilość działek skorygowana
Irzecz – ilość działek rzeczywista
KL – Współczynnik wyrównawczy położenia
lokalu w bryle budynku (Ustawa z dnia 10
kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z
2012, poz. 1059 j.t.)
Kq – Współczynnik oceny grzejnika (norma PNEN 834). Współczynnik mocy grzewczej.
Współczynniki korekcyjne
KL : Współczynnik wyrównawczy położenia lokalu w bryle
budynku wylicza się porównując jednostkowe
zapotrzebowanie na ciepło (strumień cieplny)
w mieszkaniu najcieplejszym, do mieszkania
wyliczanego.
Fi = Qi / Ai - strumień cieplny w danym mieszkaniu,
gdzie
Qi – zapotrzebowanie na ciepło w i-tym mieszkaniu,
liczone wg PN-EN ISO 13790
Ai – powierzchnia użytkowa i-tego mieszkania
i = 1 ÷ n (n – ilość mieszkań)
KLi = Fmin / Fi - współczynnik korygujący położenie
lokalu w bryle budynku i-tego mieszkania
Współczynniki korekcyjne
Kq : Współczynnik mocy wskazuje jaki wpływ na wskazanie
podzielnika ma zmniejszenie temperatury średniej grzejnika (najlepiej
temp. miejsca przymocowania podzielnika), spowodowane
zwiększeniem powierzchni grzejnika ponad wartość obliczeniową.
Przy grzejnikach niedowymiarowanych definicja jest odpowiednia.
Irzecz → Dtśr = f(DP); przy parametrach 90/70/20
Dtśr – zmniejszenie temperatury średniej grzejnika
(DP) – zwiększenie mocy obliczeniowej grzejnika
Kq = 1 + (Pgrz – Pobl.) / 3000
Pobl. – moc grzejnika obliczeniowa (obliczeniowe obciążenie cieplne
wynikające z potrzeb energetycznych rozpatrywanego pomieszczenia)
Pgrz – moc grzejnika rzeczywistego, np. przewymiarowanego przy
parametrach 90/70/20 (zgodnie z normą PN-EN 834)
3000 – moc grzejnika wzorcowego (odpowiednio duża)
Uwaga.
Wzór na Kq proponuję stosować do momentu ustalenia funkcji Dtśr = f(DP);
Współczynniki korekcyjne (KL)
Wskazania do wykorzystywania zapotrzebowania na ciepło
(wg PN EN ISO 13790 - miesięcznie) są następujące:
1 – pełna zgodność z zapisami normowymi (Prawo
Energetyczne, Ustawa o efektywności energetycznej,
WT2008),
2 – brak konieczności korygowania restrykcyjnych założeń
normowych, jak w przypadku zastosowania wyliczeń
projektowego obciążenia cieplnego w oparciu o aktualną
normę PN-EN 12831:2006,
3 – logika zastosowań (występują przepływy ciepła - a nie
mocy, uwzględnia się średnie temperatury zewnętrzne - a
nie strefową temperaturę obliczeniową),
Współczynniki korekcyjne (OZC)
Obliczenia zapotrzebowania ciepła (OZC) mogą być wykonane na
trzech poziomach dokładności:
1 – na poziomie całego budynku – wykorzystywane do obliczeń
zapotrzebowania na moc cieplną, sporządzania świadectwa
charakterystyki energetycznej całego budynku, analiz
energetycznych całego osiedla domów, itp.
2 – na poziomie mieszkania (grupy pomieszczeń) – wykorzystywane
do wyliczeń m.in. współczynników korygujących położenie lokalu w
bryle budynku, sporządzania świadectwa charakterystyki
energetycznej poszczególnych mieszkań,
3 – na poziomie pomieszczenia – wykorzystywane do wszystkich
zagadnień wymienionych powyżej, a dodatkowo dostarcza dane
do wyliczeń wielkości grzejników, przepływów (nastaw zaworów
regulacyjnych) i wielu innych danych pomocnych do analizy
funkcjonowania instalacji grzewczej w budynku.
Współczynniki korekcyjne (OZC)
Do wyliczenia zapotrzebowania ciepła na poszczególne
lokale niezbędna jest:
dokumentacja budowlana (architektura – powierzchnie lokali,
wymiary przegród budowlanych, budowa przegród,
rozmieszczenie pomieszczeń),
zakres i metodyka wykonanych robót
termomodernizacyjnych od czasu wykonania
dokumentacji,
usytuowanie i organizacja budynku (określenie stron
geograficznych, numeracja mieszkań)
Współczynniki korekcyjne
Posługiwanie się wielkościami tabelarycznymi COBRTI INSTAL
możliwe jest jedynie w przypadku braku jakiejkolwiek dokumentacji
technicznej.
Sposób wyliczenia (bądź przyjęcia) współczynników korygujących
powinien być opisany w regulaminie rozliczeń kosztów
ogrzewania, zatwierdzonym przez zarząd (wspólnoty, bądź
spółdzielni). Odpowiedni zapis w regulaminie jest prawną
podstawą zastosowania określonego rodzaju współczynników
korygujących.
Warunki obliczeniowe są w przybliżeniu skorelowane ze
standardowymi potrzebami ludzi – komfort cieplny (temp. ok. 20oC,
wilgotność względna 40-60%, prędkość powietrza 0,2–zima, 0,4
m/s – lato).
Dobór mocy grzejnika
tw=20oC
tz=90oC
P=1020 W
8 el. T1
tp=70oC
A – powierzchnia grzejnika
tz – temp. zasilania
90/70/20
tz=70oC
P=1023 W
14 el. T1
tp=50oC
P = f (A, tz/tp)
70/50/20
tp – temp. powrotu
Dobór mocy grzejnika
tw=20oC
tz=90oC
T1 - 10
P=1258 W
tp=70oC
90/70/20
P = f (A, tz/tp)
A – powierzchnia grzejnika
tz – temp. zasilania
tp – temp. powrotu
tz=75oC
tp=65oC
T1 – 13 el.
P=1293 W
75/65/20
T1 – 10 el.
P=1010 W
75/65/20
Indywidualne rozliczanie ciepła
Budynek wielorodzinny: 1000 m2, 20 mieszkań po 50 m2
Roczny koszt ciepła na ogrzewanie: 4000 zł → średnio 4 zł / m2.
3 mieszkania nieopomiarowane
150% średniego kosztu → 3 x 50 x 6 zł = 900 zł,
pozostało do spłaty 4000 – 900 = 3100 zł,
średni koszt dla mieszkań opomiarowanych 3100/(17x50) = 3,65 zł
5 mieszkań nieopomiarowanych
150% średniego kosztu → 5 x 50 x 6 zł = 1500 zł,
pozostało do spłaty 4000 – 1500 = 2500 zł,
średni koszt dla mieszkań opomiarowanych 2500/(15x50) = 3,35 zł
200% średniego kosztu → 5 x 50 x 8 zł = 2000 zł,
średni koszt dla mieszkań opomiarowanych 2000/(15x50) = 2,67 zł
Wnioski
Audyt energetyczny zakłada, że instalacja wewnętrzna jest
wyregulowana. Przy braku regulacji nie osiągnie się efektów
obliczeniowych.
Bezpośrednie zastosowanie współczynników grzejnikowych
(zależnych od mocy grzejnika – norma 834) jest błędem,
zniekształcającym wyniki obliczeń. Moc grzejnika powinna
być równa zapotrzebowaniu ciepła pomieszczenia.
Wprowadzenie systemu indywidualnego rozliczania kosztów
ciepła (przy pomocy podzielników kosztów ogrzewania) jest
ostatnim elementem termomodernizacji budynku.
Podzielnik kosztów ogrzewania jest najtańszą formą
oszczędności kosztów ciepła.