spotkanie 9 dla dzieci mlodszych

DUCH ŚWIĘTY ZSTĄPI NA WAS
Podczas wspólnego posiłku [Pan Jezus] kazał [Apostołom]
nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca:
«Słyszeliście o niej ode Mnie - [mówił] - zostaniecie ochrzczeni
Duchem Świętym». Duch Święty zstąpi na was,
spotkanie 9
otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie dla dzieci młodszych
i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi»
(por. Dz 1,4-8)
– Chrystus Zmartwychwstał, Alleluja!
– Prawdziwie Zmartwychwstał, Alleluja!
Za nami najważniejsze dni dla wszystkich wierzących. Czas przeżywania największej tajemnicy wiary. Czas przeżywania pamiątki męki, śmierci i zmartwychwstania Pana Jezusa.
Jednak to nie jest koniec. Czas radości przeżywamy nadal. Jest to okres wielkanocny, który
trwa przez 50 dni (tak zwana Pięćdziesiątnica).
Co znaczy słowo Alleluja? Z języka hebrajskiego oznacza „chwalmy Pana”. Czy wiesz za
co możesz chwalić Pana? Pomyśl, co On dla ciebie uczynił. W tych ostatnich dniach mogłeś
doświadczać, jak bardzo ukochał ciebie i każdego człowieka. Trzeba, abyś Mu dziękował za
wszystko, czym cię obdarzył. Najpierw podczas Ostatniej Wieczerzy pozostawił nam swoje
Ciało i swoją Krew. Później szedł drogą krzyżową, na końcu której oddał swoje życie za każdego z nas. Umarł. Ale to nie koniec. Po śmierci, nadszedł czas powstania z martwych. Pan
Jezus zmartwychwstał! Pokonał śmierć, aby pozostać z nami na zawsze. Pozostał z nami w
Kościele – w sakramentach świętych. Za nie chcemy dziękować. Nie byłoby ich, gdyby nie
męka, śmierć i zmartwychwstanie Pana Jezusa.
Święty Paweł pisze w liście do Koryntian, że gdyby Chrystus nie zmartwychwstał, nasza
wiara byłaby niepotrzebna (porównaj: 1 Kor 15,14). I chociaż nadszedł czas wstąpienia Pana
Jezusa do nieba, to obiecał nam, że nie pozostawi nas samymi. Dał nam swojego Ducha, czyli
Ducha Świętego, Pocieszyciela. Dlatego zakończeniem tego radosnego czasu będzie piękna
uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Po co nam Duch Święty i kiedy Go otrzymujemy? –
odpowiedź na te i inne pytania poznasz w tym spotkaniu.
Na początku poproś Ducha Świętego, aby otwierał twoje serce na wielkie tajemnice, które
będziesz odkrywał. Proś Go, aby udzielał ci darów mądrości i mocy, byś był odważnym
uczniem Pana Jezusa. Do tej pory na spotkaniach odkrywaliśmy tajemnice związane z sakramentem małżeństwa, namaszczenia chorych, pokuty, święceń kapłańskich oraz chrztu świętego. Ten ostatni – sakrament chrztu świętego – otwiera przed nami drogę do życia wiarą i życia w bliskości z Panem Jezusem. Jednak podczas naszej wędrówki spotykają nas różne wyzwania i przygody. Dlatego, byśmy mogli stawić im czoła, Pan Jezus ofiarowuje nam jeszcze
jeden dar. Wiesz, jaki to sakrament? Jest to...
Bierzmowanie. Jest to sakrament, w którym otrzymujemy w całej pełni Ducha Świętego.
Co prawda, Duch Święty mieszka w nas od momentu chrztu świętego. Ale w sakramencie
bierzmowania Duch Święty umacnia nas i posyła, abyśmy byli świadkami Pana Jezusa. W
jaki sposób się to dzieje? Duch Święty daje nam siedem darów, które mają nam pomóc w
mężnym wyznawaniu wiary i postępowaniu według jej zasad.
Sakrament chrztu świętego najczęściej przyjmujemy nieświadomie. Jesteśmy maleńkimi
dziećmi. Jest on wyrazem wiary naszych rodziców, i ich powinnością wynikającą między
innymi z sakramentu małżeństwa. Sakrament bierzmowania, jeśli chcemy do niego przystąpić, wymaga od nas przemyślanej decyzji. Dlatego nosi on także nazwę „sakramentu umocnienia”. Człowiek przyjmuje ten sakrament, kiedy jest już trochę starszy, a przede wszystkim,
kiedy jest już świadomy z czym wiąże się bycie świadkiem Pana Jezusa.
Bierzmowanie ma utwierdzić w nas to, co zaczęło się podczas chrztu świętego. Łaska, która wypływa z przyjęcia tego sakramentu, ma być dla nas źródłem duchowej siły, abyśmy byli
zdolni do wyznawania swojej wiary i wprowadzali ją w codzienne życie – w domu, w szkole,
wśród kolegów i koleżanek.
Po co nam ten sakrament? Zarówno chrzest jak i Eucharystia łączą twoje serce z Panem
Bogiem oraz łączą je z innymi ludźmi wierzącymi. W ten sposób tworzy się wspólnota zwana
Kościołem. Jednak te dwa sakramenty jeszcze nie uzdalniają człowieka do dawania świadectwa wiary. Do tego potrzebny jest sakrament bierzmowania. To właśnie on pozwala wśród
innych ludzi przyznawać się do przyjaźni z Panem Jezusem i głosić wiarę w Niego.
Pierwsi, którzy wypełnili to trudne zadanie, to byli apostołowie. Gdy był z nimi Pan Jezus,
nie było to dla nich specjalnie trudne. Ale gdy Pan Jezus wstąpił do nieba, a oni zostali sami,
było to już trudniejsze zadanie. Lecz Pan Jezus przyszedł im z pomocą i dał im Ducha Świętego. Duch Święty zstąpił na nich. I właśnie wtedy apostołowie zaczęli odważnie mówić o
swoim Nauczycielu. Nie bali się innych ludzi, nie wstydzili się swojej wiary. Duch Święty,
czyli Trzecia Osoba Boska, dał im moc i odwagę, by głosili dobrą nowinę o Panu Jezusie.
A co daje nam bierzmowanie? Skutkiem tego sakramentu jest wylanie, czyli otrzymanie
Ducha Świętego. Identyczne z tym, jakie miało miejsce w dniu Pięćdziesiątnicy. Opis tego
wydarzenia znajdujemy w Dziejach Apostolskich: „W dniu Pięćdziesiątnicy znowu wszyscy
się razem tam zebrali. Aż tu nagle powstał szum z nieba, jakby zerwał się gwałtowny wiatr
i napełnił cały dom, w którym przebywali. Wtedy zobaczyli, że nad głowami każdego z nich
pojawiły się jakby języki ognia. A Duch Święty napełnił ich wszystkich, i zaczęli mówić obcymi językami, jak im Duch dawał” (Dz 2, 1-4). Przyjęcie sakramentu bierzmowania umacnia w
nas dar dziecięctwa Bożego, jeszcze ściślej jednoczy nas z Panem Jezusem i Jego Kościołem.
Wyobraźmy sobie lekarza, który musi zmierzyć się z epidemią groźnej choroby. Jest bardzo dobrze przygotowany, ale nie ma szczepionki, więc jest bezradny. Szczepionka jest skuteczną pomocą, dzięki której lekarz może pomóc innym ludziom. Wyobraź sobie, że ty też
jesteś takim lekarzem. A Duch Święty, którego otrzymujesz w sakramencie bierzmowania,
jest dla ciebie tą "szczepionką". Sam, bez Ducha Świętego, będziesz słaby i bezradny w głoszeniu wiary innym ludziom. Ale jeśli przyjmiesz sakrament bierzmowania, to otrzymasz
wielką pomoc – dar Ducha Świętego – i będziesz miał Bożą moc, aby mówić o Panu Jezusie.
Czy wiesz jak wygląda obrzęd sakramentu bierzmowania? Widzialnym znakiem sakramentu bierzmowania jest gest nałożenia rąk biskupa na osobę, która ten sakrament przyjmuje oraz namaszczenie jego czoła świętym olejem (tak zwanym krzyżmem świętym). Biskup kładzie rękę na głowie bierzmowanego (włożenie rąk) i palcem umoczonym w krzyżmie, kreśli znak krzyża na czole (jest to namaszczenie). Biskup wypowiada wówczas słowa:
„przyjmij znamię daru Ducha Świętego”. W tych słowach zawiera się cały sens sakramentu.
Bowiem w tym momencie Duch Święty nie tylko przychodzi do człowieka i wypełnia go.
Również wyciska na nim niezatarte znamię. Podobnie jak to, które otrzymaliśmy na chrzcie
świętym. Ta pieczęć będzie towarzyszyła nam przez całą wieczność. Wyraz „znamię” znaczy
znak, pieczęć. To znaczy, że widzialne namaszczenie jest znakiem przemiany człowieka i
pozostawia na jego duszy niezatarty ślad, znak, pieczęć przynależności do Chrystusa.
Zapamiętaj również, że dar sakramentu bierzmowania łączy się z siedmioma darami Ducha
Świętego: z darem mądrości, rozumu, rady, męstwa, umiejętności, pobożności i bojaźni Bożej. Przyjęcie sakramentu bierzmowania jest dopełnieniem chrztu. Poprzez ten sakrament
jeszcze mocniej jesteśmy związani z Kościołem. Otrzymujemy szczególną moc Ducha Świętego oraz przyjmujemy wyjątkowy dar bycia uczniem Pana Jezusa. Od tej pory jesteśmy
przygotowani do głoszenia wiary w swoim życiu, tam gdzie żyjemy (w domu, w szkole, w
pracy, wśród kolegów) zarówno słowem, jak i czynem.
Na koniec proszę cię, abyś – gdy przyjedzie czas – dobrze przygotował się do przyjęcia tego sakramentu.
Co należy zrobić?
Proszę cię, abyś pracę rozłożył na cztery tygodnie. Zachęcam Cię, byś bardzo często powtarzał słowo „Alleluja” w okresie wielkanocnym (czyli przez 50 dni). Spotkanie to zakończy się
uroczystością Zesłania Ducha Świętego.
W PIERWSZYM TYGODNIU, zanim pójdziesz na adorację, przeczytaj jeszcze raz
początek tego spotkania. A na modlitwie przed Najświętszym Sakramentem dziękuj
Panu Jezusowi za Jego życie, mękę, śmierć i zmartwychwstanie. Powtarzaj słowo Alleluja i
dziękuj Panu Jezusowi za to, co od Niego otrzymujesz.
Wspólnie z rodzicami przeczytaj „Kartkę dziewiątą z pamiętnika Tosi i Franka” i zastanówcie się nad przeczytaną treścią. Wytnij i wklej drzwi do „Spotkania 9” do swojego segregatora. Po prawej stronie na zewnętrznej stronie napisz słowo Alleluja.
W DRUGIM TYGODNIU podczas adoracji przeczytaj fragment Dz1, 4-8, który jest
zamieszczony na początku tego spotkania. Zastanów się, czy jesteś przyjacielem Pana
Jezusa i czy jest On z Ciebie zadowolony. Na koniec modlitwy podejmij postanowienie: codziennie w tym tygodniu będziesz prosił Ducha Świętego, aby pomógł ci być świadkiem Pana
Jezusa. Możesz modlić się słowami: „Duchu Święty, prowadź mnie” albo „Przyjdź Duchu
Święty i napełnij mnie swoimi darami” lub inną modlitwą ułożoną przez siebie.
Zapytaj rodziców, co oznacza słowo chrześcijanin oraz jaki powinien być chrześcijanin
i jakimi cechami powinien się wyróżniać. Po lewej stronie na zewnętrznej stronie drzwi
wypisz cechy chrześcijanina. Poproś rodziców, by znaleźli dla ciebie piosenkę ks. biskupa Jana Długosza „Chrześcijanin tańczy”. Naucz się jej śpiewać.
Na adoracji w TRZECIM TYGODNIU porozmawiaj z Jezusem o darze Ducha
Świętego. Otrzymałeś Go podczas sakramentu chrztu świętego. Czy pamiętasz o tym?
Czy codziennie modlisz się do Ducha Świętego? W jakich sytuacjach prosisz Go o pomoc?
Porozmawiaj z rodzicami lub starszymi kolegami czy koleżankami, którzy przyjęli sakrament bierzmowania. Zapytaj ich, jak wyglądała ta uroczystość, jakie przyjęli imię,
kto był ich świadkiem i w jaki sposób tę uroczystość przeżywali. Na wewnętrznej stronie drzwi po lewej stronie, wypisz siedem darów Ducha Świętego.
Na adoracji w CZWARTYM TYGODNIU rozmawiaj z Panem Jezusem o sakramencie bierzmowania. Powiedz Mu, jak rozumiesz ten sakrament, czy chcesz go
przyjąć i co on dla ciebie oznacza.
Na wewnętrznej stronie drzwi, po prawej stronie, wykonaj ilustrację do fragmentu, który jest zamieszczony na początku tego spotkania: Dz 1, 4 – 8.
Na koniec tego spotkania, w Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, wytnij i wklej do
segregatora „Moje wyznanie wiary”. Przeczytaj je bardzo uważnie i podpisz. Podziękuj
Panu Jezusowi za „spotkanie 9”.
Poproś dorosłych, aby:
przeczytali z tobą fragment Dziejów Apostolskich – rozdział 1, wersety 4 – 8 oraz
„Kartkę dziewiątą z pamiętnika Tosi i Franka”;
umożliwili ci adorowanie Pana Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie;
znaleźli piosenkę „Chrześcijanin tańczy” ks. biskupa Jana Długosza;
pomogli ci wydrukować pomoce: „Spotkanie 9”, kartkę z pamiętnika Tosi i Franka,
drzwi do spotkania, „Moje wyznanie wiary” oraz znaczki, które naklejasz na klucz.
Moje wyznanie wiary
Kochany Panie Jezu,
wierzę, że jesteś obecny w sakramencie bierzmowania.
Wierzę w Ducha Świętego,
który jest Panem i Ożywicielem.
Wierzę, że Duch Święty przychodzi do nas
i obdarza swoimi darami.
Wierzę, że dajesz nam Ducha Świętego,
abyśmy codziennie swoim życiem – słowem i czynem –
mówili innym, że jesteś naszym Przyjacielem.
Amen.
________________________________
(mój podpis)