FBT-06-137-ED GA Madrid - Resolution Meat sector-PL
Transkrypt
FBT-06-137-ED GA Madrid - Resolution Meat sector-PL
FBT-06-137-ED UCHWAŁA Europejska branża przemysłu mięsnego: niedozwolone praktyki w zakresie swobodnego przepływu pracowników Madryt, 3 listopada 2006r. Europejskie związki zawodowe przemysłu spożywczego, napojowego i tytoniowego potępiły karygodną postawę wobec pracowników migrujących. Od momentu wejścia w życie Traktatu Rzymskiego, swobodny przepływ osób był jedną z podstawowych zasad polityki Unii Europejskiej. Jednak już od kilku lat niektóre europejskie przedsiębiorstwa przemysłu mięsnego pokazały, jak dramatyczne problemy mogą powstać wówczas, gdy taki swobodny przepływ pracowników pomiędzy państwami członkowskimi nie zostanie wsparty europejską polityką socjalną, która mogłaby zapewnić skuteczną ochronę pracowników migrujących. Przedsiębiorstwa przemysłu mięsnego omijają krajowe przepisy prawa, zatrudniając pracowników sprowadzonych z krajów Europy Środkowej i Wschodniej (tj. z państw członkowskich UE, państw kandydujących lub z innych krajów) pozornie w charakterze „osoby niezależnej”, zamiast na etacie jako pracownika. Wypłacając im niższe pensje, przedsiębiorstwa przemysłu mięsnego dyskryminują również zagranicznych pracowników i nie przestrzegają przepisów zbiorowych układów pracy. Pracodawcy odmawiają im też podstawowych praw człowieka i ludzkiej godności, kwaterując tych pracowników w urągających tej godności warunkach. Nielegalne zatrudnianie, eksploatacja pracowników i handel ludźmi są bardzo rozpowszechnione w europejskich przedsiębiorstwach przemysłu mięsnego. Branża mięsna jest przykładem nieprawidłowego stosowania zasady swobodnego przepływu pracowników, co doprowadza do niedopuszczalnego socjalnego dumpingu i eksploatacji ludzi. Takie praktyki powodują presję na zatrudnianych pracownikach krajowych. Muszą oni stawiać czoła pogarszającym się warunkom pracy, obawiając się jej utraty. Wykorzystując sprzeczne interesy krajowych i zagranicznych pracowników, pracodawcy przedsiębiorstw tego przemysłu przyczyniają się do postawy ksenofobicznej i tworzenia napięć pomiędzy pracownikami z różnych krajów, zamiast traktować wszystkich zgodnie z prawem i promować integrację. Ponadto kraje, z których pochodzą migrujący pracownicy borykają się obecnie z brakiem wykwalifikowanych pracowników, co w Polsce na przykład, doprowadziło do otwarcia krajowego rynku pracy dla pracowników z Ukrainy. Czy opuszczenie własnego domu, rodziny i kraju jest jedynym rozwiązaniem ludzkich problemów? Odmawiając szkolenia i naruszając przepisy BHP, przedsiębiorstwa przemysłu mięsnego stwarzają dramatycznie złe warunki pracy w wielu krajach członkowskich. W ten właśnie sposób zwiększają liczbę zachorowań na tzw. choroby zawodowe (jak na przykład choroby układu mięśniowo-szkieletowego i zespół cieśni nadgarstka lub RSI. Ponadto liczne przedsiębiorstwa z branży mięsnej poświęcają nieraz wiele czasu i energii, aby w sposób „kombinowany” i niezgodny z prawem, obejść europejskie przepisy dotyczące bezpieczeństwa produktów żywnościowych. Brak europejskich norm w zakresie zapewnienia bardziej skrupulatnych i częstszych inspekcji weterynaryjnych, brak harmonizacji i porównywalnych praktyk krajowych odnośnie bezpieczeństwa produktów żywnościowych, jak również zbyt niskie kary w tym zakresie, stwarzają sprzyjające warunki dla rozwoju postaw patologicznych i kryminogennych. Organizacje członkowskie EFFATu w tym kontekście idą w ślad inicjatyw już podjętych w wielu krajach, wpływając na pracodawców i władze polityczne na poziomie zarówno krajowym jak i europejskim, aby podjęły one stanowczą i skuteczną akcję, zgodnie z następującymi postanowieniami: 1. Niedopuszczalna jest jakakolwiek forma dyskryminacji. Pracownikom zatrudnionym na równorzędnym stanowisku pracy, niezależnie od ich obywatelstwa, przysługują jednakowe wynagrodzenie i takie same warunki pracy. W Europie nie wolno dopuścić do powstania kategorii pracowników drugorzędnych; 2. Niedozwolony jest dumping socjalny: swobodny przepływ pracowników w państwach członkowskich musi zostać wsparty europejskimi tzw. „normami minimum”, które będą stosowane na terenie całej Unii Europejskiej. Na przykład: pilnie oczekiwana reforma Dyrektywy o Pracownikach Tymczasowych musi zagwarantować, aby pracownicy z agencji pracy już od pierwszego dnia zatrudnienia traktowani byli na równi ze stałymi pracownikami oraz że osoby zamierzające podjąć pracę zagranicą zostaną dokładnie poinformowane o przepisach prawa pracy w danym kraju; 3. Pracodawcy muszą przejąć odpowiedzialność za odpowiednie i godne zakwaterowanie zagranicznych pracowników; 4. Nie wolno zezwolić na „laissez-faire” w sprawach wymuszania chroniących przepisów prawa pracy: instytucje europejskie, krajowe rządy jak i samorządy regionalne oraz lokalne muszą podjąć odpowiednie kroki, aby zagwarantować prawidłowe stosowanie regulacji ustawowych i prawnych; 5. Walkę z zatrudnieniem nielegalnym trzeba zintensyfikować. ustanowić wyższe kary w przypadku łamania prawa; 6. Przedsiębiorstwo mięsne nie może, pod żadnym pozorem, zrzec się swojej odpowiedzialności wobec pracowników; w szczególności nie może ono przekazać problem agencji lub podwykonawcy, którzy zatrudniają zagranicznych pracowników. Do odpowiedzialności przedsiębiorstwa mięsnego należy zapewnienie godnych i prawidłowych warunków pracy dla WSZYSTKICH pracowników, zarówno krajowych jak i zagranicznych. 7. Pracodawcy muszą dążyć do poprawy kwalifikacji pracowników i przeciwdziałać istnieniu przewagi tzw. niepewnych stanowisk pracy w tej branży, co jest sprzeczne z promocją kwalifikacji. 8. Przemysł mięsny jak i władze krajowe muszą wdrażać środki poprawy traktowania zwierząt, okazując w ten sposób swoją dobrą wolę na rzecz stałego rozwoju branży mięsnej; 9. Branża mięsna, jak również ten europejski przemysł w całości, wymaga większej ilości bardziej wykwalifikowanego personelu, łącznie z większą liczbą lepiej wykwalifikowanych inspektorów. Inspekcje weterynaryjne podobnie jak i inne kontrole należy rozszerzyć, zharmonizować i wzmocnić w całym cyklu produkcyjnym przemysłu mięsnego, począwszy od hodowli, a na handlu detalicznym kończąc. Należy ustalić krajowe referencje odnośnie standardów, struktur i praktyk w celu rozwinięcia wspólnych europejskich norm w tym zakresie celem poprawy niedociągnięć niektórych władz krajowych i lokalnych, dotychczas odpowiedzialnych za organizację i nadzór kontroli. *** 2 Należy