Multiplekser (w skrócie MUX) – układ kombinacyjny, najczęściej
Transkrypt
Multiplekser (w skrócie MUX) – układ kombinacyjny, najczęściej
Multiplekser (w skrócie MUX) – układ kombinacyjny, najczęściej cyfrowy, służący do wyboru jednego z kilku dostępnych sygnałów wejściowych i przekazania go na wyjście. Multiplekser jest układem komutacyjnym (przełączającym), posiadającym k wejśd informacyjnych (zwanych też wejściami danych, zazwyczaj k=2n), n wejśd adresowych (sterujących) i jedno wyjście y. Posiada też wejście sterujące działaniem układu oznaczane S (wejście strobujące, ang. strobe) lub e (ang. enable). Działanie multipleksera polega na przekazaniu wartości jednego z wejśd x i na wyjście y. Numer i wejścia jest podawany na linie adresowe a0... an-1. Jeśli na wejście strobujące (blokujące) S podane zostanie logiczne zero, to wyjście y przyjmuje określony stan logiczny (zazwyczaj zero), niezależny od stanu wejśd X i A. Multiplekser przy dwóch wejściach adresowych (n=2, zatem ilośd wejśd danych to 4): Realizacja funkcji (prosto z elektrody :P): Polega to na tym aby te wejścia multipleksera dla których funkcja F ma byd zerem podłączyd do zera a wejścia dla których Funkcja F ma byd jedynką podłączyd do jedynki. I teraz podając na wejścia adresowe multipleksera "abc" multiplekser podaje na wyjście F wartośd wejścia które wskazuje adres. I tak dla adresu abc = 000 mamy wejście zerowe które podłączone jest do zera więc na wyjściu F też mamy zero. Dla adresu abc =001 mamy wejście pierwsze które podłączone jest do zera więc na wyjściu F też mamy zero. Dla adresu abc =010 mamy wejście drugie które podłączone jest do jedynki więc na wyjściu F też mamy jedynkę... itd. Realizowane funkcje: Dla 2-bitowego, byłoby: f=a0’a1’d0+a0’a1d1+a0a1’d2+a0a1d3 ab=00 /\ ab=01 /\ ab=10 /\ ab=11 /\ pamiętaj ze a0=a, a1=b, a2=c, itd. Demultiplekser – układ kombinacyjny, posiadający jedno wejście x, n wejśd adresowych oraz k wyjśd (zazwyczaj k=2n), którego działanie polega na przekazaniu sygnału z wejścia x na jedno z wyjśd yi. Wyjście jest określane przez podanie jego numeru na linie adresowe a0... an-1. Na pozostałych wyjściach jest stan zera logicznego. Zazwyczaj spotykane są demultipleksery o wyjściach zanegowanych, czyli na wybranym wyjściu jest stan a na wszystkich pozostałych 1 logiczna. Demultipleksery o wyjściach prostych są znacznie rzadziej stosowane. Jeśli na wejście strobujące (blokujące, ang. strobe) S podane zostanie logiczne zero, to wyjścia yi przyjmują określony stan logiczny (zwykle zero), niezależny od stanu wejścia x oraz od wejśd adresowych. Realizacja funkcji & realizowane funkcje: Patrz: realizacja funkcji w multiplekserze.