Multiplekser (w skrócie MUX) – układ kombinacyjny, najczęściej

Transkrypt

Multiplekser (w skrócie MUX) – układ kombinacyjny, najczęściej
Multiplekser (w skrócie MUX) – układ kombinacyjny, najczęściej cyfrowy, służący do wyboru jednego
z kilku dostępnych sygnałów wejściowych i przekazania go na wyjście.
Multiplekser jest układem komutacyjnym (przełączającym), posiadającym k wejśd informacyjnych
(zwanych też wejściami danych, zazwyczaj k=2n), n wejśd adresowych (sterujących) i jedno wyjście y.
Posiada też wejście sterujące działaniem układu oznaczane S (wejście strobujące, ang. strobe) lub e
(ang. enable). Działanie multipleksera polega na przekazaniu wartości jednego z wejśd x i na wyjście y.
Numer i wejścia jest podawany na linie adresowe a0... an-1.
Jeśli na wejście strobujące (blokujące) S podane zostanie logiczne zero, to wyjście y przyjmuje
określony stan logiczny (zazwyczaj zero), niezależny od stanu wejśd X i A.
Multiplekser przy dwóch wejściach adresowych (n=2, zatem ilośd wejśd danych to 4):
Realizacja funkcji (prosto z elektrody :P):
Polega to na tym aby te wejścia multipleksera dla których funkcja F ma byd zerem podłączyd do zera a
wejścia dla których Funkcja F ma byd jedynką podłączyd do jedynki. I teraz podając na wejścia
adresowe multipleksera "abc" multiplekser podaje na wyjście F wartośd wejścia które wskazuje
adres.
I tak dla adresu abc = 000 mamy wejście zerowe które podłączone jest do zera więc na wyjściu F też
mamy zero. Dla adresu abc =001 mamy wejście pierwsze które podłączone jest do zera więc na
wyjściu F też mamy zero. Dla adresu abc =010 mamy wejście drugie które podłączone jest do jedynki
więc na wyjściu F też mamy jedynkę... itd.
Realizowane funkcje:
Dla 2-bitowego, byłoby: f=a0’a1’d0+a0’a1d1+a0a1’d2+a0a1d3
ab=00 /\ ab=01 /\ ab=10 /\ ab=11 /\
pamiętaj ze a0=a, a1=b, a2=c, itd.
Demultiplekser – układ kombinacyjny, posiadający jedno wejście x, n wejśd adresowych oraz k wyjśd
(zazwyczaj k=2n), którego działanie polega na przekazaniu sygnału z wejścia x na jedno z wyjśd yi.
Wyjście jest określane przez podanie jego numeru na linie adresowe a0... an-1. Na pozostałych
wyjściach jest stan zera logicznego. Zazwyczaj spotykane są demultipleksery o wyjściach
zanegowanych, czyli na wybranym wyjściu jest stan
a na wszystkich pozostałych 1 logiczna.
Demultipleksery o wyjściach prostych są znacznie rzadziej stosowane.
Jeśli na wejście strobujące (blokujące, ang. strobe) S podane zostanie logiczne zero, to wyjścia yi
przyjmują określony stan logiczny (zwykle zero), niezależny od stanu wejścia x oraz od wejśd
adresowych.
Realizacja funkcji & realizowane funkcje:
Patrz: realizacja funkcji w multiplekserze.

Podobne dokumenty