przepisy pomiarowe klasy monotypowej

wydanie 2008
PRZEPISY POMIAROWE KLASY DELPHIA 24 ONE DESIGN
Część A – Przepisy Klasowe
Niniejsze przepisy pomiarowe
monotypowej Delphia 24 One Design.
zostały
utworzone
w
celu
powołania
klasy
Klasa Delphia 24 One Design jest klasą pozwalającą na rywalizację na takich
samych jachtach według poniższych przepisów.
Podstawowym celem niniejszych przepisów jest rozwój jakościowy i ilościowy
jachtów Klasy Delphia 24 One Design oraz wyrównywanie ich szans w regatach w czasie
rzeczywistym. Ważną cechą jachtu jest fakt, że jacht ten jest w każdym detalu
powtarzalny. Stosowane są te same materiały i technologia do produkcji. Okucia stałe,
maszt, bom, genaker bom, urządzenie sterowe i płetwa balastowa-szyber produkowane są
przez tych samych producentów.
Zarząd Stowarzyszenia Regatowego Klasy Delphia 24 powołuje na czas i do
wykonania określonych zadań Komisję Techniczną i Mierniczego Klasy. Komisja
Techniczna składa się z dwóch do trzech członków Stowarzyszenia Regatowego Klasy
Delphia 24. Przewodniczy jej Mierniczy. Zadaniem Komisji Technicznej jest rozwiązywanie
problemów związanych z interpretacją przepisów ogólnych i klasowych. Mierniczy
dokonuje pomiarów kontrolnych jachtów Klasy Delphia 24 One Design. Obowiązuje polski
tekst Przepisów Klasowych Delphia 24 One Design.
1.
Postanowienia ogólne
1.1. Jedynym upoważnionym do produkcji seryjnej monotypu Delphia 24 One
Design jest DELPHIA YACHTS KOT Sp. J.
1.2. Jedynym upoważnionym do kierowania działalnością organizacyjną i sportową
jest Stowarzyszenie Regatowe Delphia 24.
1.3. Jacht spełniający niniejsze przepisy uzyskuje miano Monotypu Regatowego
Delphia 24 One Design.
1.4. Oznaką zewnętrzną Monotypu Regatowego jest znak monotypu umieszczony
na żaglu głównym.
1.5. Oznaką formalną monotypu jest Świadectwo Klasyfikacyjne Jachtu.
-
Świadectwo Klasyfikacyjne Jachtu jest dokumentem tożsamości jachtu
Klasy Delphia 24 One Design, musi zawierać format i dane określone
wzorcem według Załącznika Nr 5. Wystawiany jest przez Stowarzyszenie
Regatowe Delphia 24 na podstawie Formularza Pomiarowego
dostarczonego przez właściciela jachtu. Formularz Pomiarowy właściciel
jachtu otrzymuje od producenta przy zakupie.
-
Numer Świadectwa Klasyfikacyjnego Jachtu jest przypisany do danego
jachtu, nie może być przenoszony na inny jacht.
1
-
Wymiana Świadectwa Klasyfikacyjnego Jachtu może nastąpić tylko w
przypadku zmiany nazwy jachtu, zmiany numeru rejestracyjnego lub
właściciela. Jacht może być pozbawiony Świadectwa Klasyfikacyjnego na
wniosek Komisji Technicznej i Mierniczego Klasy, gdy przestanie spełniać
Przepisy Pomiarowe Klasy Delphia 24 One Design.
-
Świadectwo Klasyfikacyjne Jachtu nieodpłatnie uzyskuje jacht spełniający
Przepisy Pomiarowe Klasy Delphia 24 One Design, którego właścicielem
jest członek Stowarzyszenia Regatowego Klasy Delphia 24, opłacający
regularnie składki członkowskie.
-
Świadectwo Klasyfikacyjne Jachtu odpłatnie uzyskuje jacht spełniający
Przepisy Pomiarowe Klasy Monotypowej Delphia 24 One Design, którego
właścicielem nie jest członek Stowarzyszenia Regatowego Klasy
Delphia 24. Wysokość tej opłaty ustala Zarząd Stowarzyszenia
Regatowego Klasy Delphia 24 na każdy sezon regatowy.
1.6. W czasie trwania regat załoga regatowa składa się z jednego sternika
prowadzącego jacht i trzech członków załogi. Sternik prowadzący jacht
odpowiada za stan techniczny jachtu, jego bezpieczeństwo i bezpieczeństwo
załogi, oraz za zgodność jego parametrów pomiarowych z Przepisami
Pomiarowymi Klasy Delphia 24 One Design.
1.7. Sternik musi udostępnić jacht do pomiarów kontrolnych na każde żądanie
Przedstawiciela Komisji Technicznej lub Mierniczego, z pominięciem czasu
trwania wyścigów. Czas trwania regat rozpoczyna się w momencie złożenia
zgłoszenia do regat przez sternika, a kończy w chwili ogłoszenia ich
zakończenia. Załoga regatowa będzie zdyskwalifikowana w serii odbytych
wyścigów w przypadku stwierdzenia przekroczenia Przepisów Pomiarowych
Klasy Delphia 24 One Design.
Część B – Przepisy Pomiarowe
2.
Postanowienia szczegółowe
Szczególną zasadą Przepisów Klasowych Delphia 24 One Design jest to, że nie
zezwalają na żadne zmiany w kształcie kadłuba, masztu, bomu, genaker bomu, płetwy
balastowej-szybra i płetwy sterowej, chyba że Przepisy Klasy udzielają na to specjalnej
zgody. Maszt z takielunkiem, bom, genaker bom, płetwa balastowa-szyber, płetwa
sterowa, żagle oraz umiejscowienie okuć stałych powinno odpowiadać rysunkom
pomiarowym. Tolerancje pomiarowe zostały wprowadzone w tym celu, by zezwolić na
tolerancje konieczne w procesie produkcji, dlatego też nie powinny one być
wykorzystywane do zmiany projektu.
2.1. Znak monotypu musi być wykonany zgodnie z wzorem podanym w Załączniku
Nr 1. Znak ten umocowany ma być w górnej części grota, w pobliżu liku tylnego,
dwustronnie w sposób trwały oraz taki, aby się nie pokrywał. Znaki ogólne, takie
jak numery rejestracyjne i znaki przynależności państwowej muszą być zgodne
z obowiązującymi przepisami w tym zakresie.
2.2. Wzorcem jest wytworzony przez producenta pierwowzór jachtu wg projektu
Andrzeja Skrzata pod nazwą Delphia 24 One Design, którego minimalna waga
w stanie suchym i trymie pomiarowym wynosi 910 kg. Opis wzorca w postaci
dokumentacji znajduje się w posiadaniu Projektanta, Producenta Jachtu,
Mierniczego Klasy oraz Stowarzyszenia Regatowego Klasy Delphia 24.
2
2.3. W skład wzorca wchodzi:
-
Kadłub jachtu składający się ze skorupy kadłuba, skorupy wkładki
konstrukcyjnej, skrzyni szybrowej z blokadą w pozycji opuszczonej płetwy
mieczowej-szybra, skorupy pokładu, pięty masztu, podwięzi want, sztagu i
achtersztagu, pilersu pod masztowego, stolika szotów grota oraz gniazda
genakerbomu.
-
Urządzenie sterowe składające się z jarzma steru z zawiasami i płetwy
sterowej.
-
Płetwa balastowa-szyber.
-
Takielunek stały, w skład którego wchodzi maszt, bom oraz genakerbom
ze wszystkimi okuciami, sztag, wanty i achtersztag.
-
Maszt, bom i genakerbom muszą być wykonane ze stopów aluminium.
2.4. Niniejsze przepisy muszą być stosowane łącznie z planami i rysunkami
pomiarowymi. Załączniki Nr 1, 2, 3, 4 zawierają rysunki z wymiarami
podlegającymi kontroli. Wszystkie elementy wymienione w punkcie 2.3. muszą
być wykonane według niezmiennego wzorca oraz oznakowane w sposób trwały
przez wytwórcę jako zgodne z wzorcem. Muszą mieć nadany numer fabryczny
oraz wpis tego numeru do Formularza Pomiarowego. W przypadku
rozbieżności pomiędzy niniejszymi przepisami, Formularzem Pomiarowym,
planami i rysunkami pomiarowymi sprawa musi być zgłoszona do Komisji
Technicznej lub Mierniczego Klasy. Jacht musi odpowiadać wszystkim
przepisom klasowym, nawet jeśli niektóre z wymiarów nie są wymienione
w Formularzu Pomiarowym.
2.5. Za jacht w trymie pomiarowym uznaje się kompletnie wyposażony jacht
przygotowany do startu w regatach, wyposażony w sposób następujący:
-
Bomu opuszczony jak najniżej w kierunku pokładu (kokpitu);
-
Ruchome elementy wyposażenia indywidualnego jachtu umieszczone
i zamocowane w ich miejscu. Żagle, wyciągarka płetwy balastowej-szybra
i pokrywa luku wejściowego nie wchodzi w trym pomiarowy Jachtu;
-
Wyposażenie obowiązkowe jachtu umieszczone i zamocowane w ich
miejscu;
-
Płetwy zablokowane w maksymalnym górnym położeniu;
-
Bez załogi i jej wyposażenia osobistego oraz bez racji żywnościowych
i płynów;
-
Dla uzyskania wymaganego ciężaru jachtu, dopuszcza się stosowanie
ciężaru tarującego, umocowanego w miejscu i w sposób określony
wzorcem.
2.6. Napęd jachtu:
2.6.1.
Żagiel główny (grot) musi być wykonany zgodnie z Załącznikiem Nr 2.
Dozwolone jest stosowanie na cały żagiel wyłącznie brytów z jednego
rodzaju surowca płaskiego, tkanego, jednowarstwowego o minimalnej
gramaturze 200 g/m2. Dozwolone jest stosowanie przezroczystych
okien w żaglu o powierzchni sumarycznej maksimum 0,8 m2.
2.6.2.
Żagiel przedni (fok) musi być wykonany zgodnie z Załącznikiem Nr 2.
Dozwolone jest stosowanie na cały żagiel wyłącznie brytów jednego
3
3.
2.6.3.
Żagiel dodatkowy (genaker) musi być wykonany zgodnie
z Załącznikiem Nr 3. Dozwolone jest stosowanie wyłącznie brytów
jednego rodzaju surowca płaskiego, tkanego, jednowarstwowego
o minimalnej gramaturze 38 g/m2. Punkty mocowania takielunku tego
żagla nie mogą zmieniać położenia w czasie żeglugi.
2.6.4.
Takielunek ruchomy, osprzęt pokładowy i rodzaj materiału użyty do jego
wytworzenia i zastosowane systemy obsługi nie podlegają
ograniczeniom.
2.6.5.
Maszt musi posiadać stoper na topie w postaci przynitowanej blaszki –
blokady, w taki sposób, aby lik przedni grota nie mógłby być
przeciągnięty poza wymiar 8 650 mm, mierząc od górnej krawędzi
bomu.
2.6.6.
Bom musi posiadać stoper na noku w postaci przynitowanej blaszki –
blokady, w taki sposób, aby lik dolny grota nie mógłby być przeciągnięty
poza wymiar 3 600 mm, mierząc od tylnej krawędzi masztu.
Postanowienia dodatkowe
3.1. Wszelkie zmiany konstrukcyjne są zabronione.
3.2. Zabrania się podnoszenia płetwy balastowej-szybra w trakcie trwania regat.
3.3. Zabrania się stosowania systemu stawiania genakera za pomocą tzw. tubusa.
3.4. Zabrania się stosowania trapezów zaburtowych i kokpitowych.
3.5. Regulacja takielunku stałego może być dokonywana w czasie regat jedynie za
pomocą sztagu, talią podpokładową.
3.6. Grot może mieć maksimum 6 szt. listew usztywniających lik tylny, przy czym
cztery górne mogą dochodzić do liku przedniego żagla. Pierwsza górna listwa
musi zaczynać się poniżej punktu przecięcia się wymiaru E1 z wymiarem L4,
a dwie dolne nie mogą być dłuższe niż 1 500 mm każda.
3.7. Głowica grota może mieć maksimum 100 mm.
3.8. Grot może posiadać refbanty.
3.9. Dopuszcza się usztywnienie liku tylnego foka jedynie trzema listwami,
o maksymalnych wymiarach, górna 400 mm, środkowa 600 mm, dolna 800 mm,
jednak lik tylny foka nie może być wypukły.
3.10. Dopuszcza się rolowanie foka za pomocą rolera pod warunkiem, że mocowanie
foka do sztagu będzie za pomocą dowolnego typu raks a takielunek stały może
być regulowany (wybierany) w czasie regat jedynie za pomocą sztagu, talią
podpokładową.
3.11. Zabrania się usztywniania listwami lików i głowic genakera.
3.12. Dopuszcza się stosowanie trymlinek lików we wszystkich żaglach.
3.13. Dopuszcza się zmianę żagli w trakcie serii wyścigów.
4
3.14. Dopuszcza się stosowanie takich urządzeń jak wimpel, tacktick Race Master,
echosonda, log, gps.
3.15. Wyposażenie obowiązkowe jachtu:
-
Kotwica dowolnego typu o ciężarze min 4,00 kg z liną kotwiczną
o długości minimum 15,00 m i średnicy minimum 8 mm,
-
Cuma z liny pływającej długości minimum 10,00 m i średnicy minimum
8 mm,
-
Dwa wiosła o długości minimum1,50 m każde,
-
Jedno wiadro o pojemności minimum 5,0 dcm3,
-
Jedno koło ratunkowe uznanego typu,
-
Kamizelka asekuracyjna uznanego typu dla każdego członka załogi.
3.16. Konserwacja i naprawa kadłuba, pokładu, płetwy balastowej-szybra, steru,
masztu, bomu, genaker bomu lub okucia stałego może być dokonana, lecz bez
naruszenia tych Przepisów, o ile taka naprawa przeprowadzona będzie
w sposób, który nie wpłynie na istotną zmianę charakterystyki lub funkcję
oryginału. W przypadku uszkodzonego jakiegoś okucia stałego należy zastąpić
go innym zgodnie z Przepisami. Okucie lub element zastępujący je powinien
być tego samego typu, co oryginał, i musi znajdować się w miejscu zgodnym
z Przepisami.
5
6
Załącznik Nr 2
Uwaga: do Załącznika Nr 2
Wszystkie wymiary żagli nie mogą być większe od podanych.
Pomiar żagli głównych: Zgodnie z instrukcją pomiaru żagli ISAF „Sail Measurement
Instructions”, pomiary wszystkich żagli powinny być dokonywane bez naciągania tkaniny
między punktami pomiarowymi, po jej wygładzeniu tak, aby nie pojawiły się żadne fałdy
w poprzek linii pomiaru i jednocześnie, aby mierzona była cała tkanina znajdująca się
między tymi punktami.
W rogach żagli pomiary będą dokonywane między przecięciami brzegów
zewnętrznych żagla, ewentualnie przedłużonych, jeśli zajdzie taka potrzeba. Wszystkie
inne pomiary będą dokonywane do granicy zewnętrznej liku lub krawędzi żagla.
Wszystkie pomiary parametrów żagli należy dokonywać do zewnętrznej krawędzi
obrysu elementów żagla (wzmocnienia, usztywnienia, likliny), mierząc po stycznej do jego
powierzchni, punktem pomiarowym rogu żagla jest przecięcie się przedłużeń obrysu jego
krawędzi.
Pomiar parametru L, L1, L2, L3, L4, P, E1, E2, E3, E4, E5, JL, JT, JD, G należy
wykonywać po prostej o najmniejszej długości oraz po stycznej do płaszczyzny żagla.
7
Załącznik Nr 3
Uwaga: do Załącznika Nr 3
Wszystkie wymiary żagli nie mogą być większe od podanych.
Pomiar genakera: Wszystkie pomiary parametrów żagla należy dokonywać do
zewnętrznej krawędzi obrysu elementów żagla (wzmocnienia, likliny) mierząc po stycznej
do jego powierzchni, punktem pomiarowym rogu żagla jest przecięcie się przedłużeń
obrysu jego krawędzi.
Pomiar parametrów SL1, SL2, SF, SMG należy wykonywać po prostej o najmniejszej
długości oraz po stycznej do płaszczyzny żagla.
8
Załącznik Nr 4
Zawierający rysunki z wymiarami podlegającymi kontroli.
Załącznik Nr 5
Świadectwo Klasyfikacyjne
9
10