Płacimy za przełowienie - nef: new economic forum
Transkrypt
Płacimy za przełowienie - nef: new economic forum
Płacimy za przełowienie: Dlaczego subsydiowanie budowy nowych jednostek połowowych jest niekorzystne dla unijnych podatników i dla naszych oceanów Uporczywe przeławianie w europejskich wodach doprowadziło do mniejszych połowów, niższych przychodów i do utraty miejsc pracy. Nie doszłoby do tego, gdyby nasze zasoby ryb były prawidłowo zarządzane. Konsumenci w całej Unii Europejskiej płacą za swoje ryby trzykrotnie: za wartość wyładunków, za społeczne koszty przełowienia i za subsydia otrzymywane przez sektor rybacki. Streszczenie Proponowane obecnie zmiany do nowych ram subsydiowania, czyli do Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR) dałyby możliwość przyznawania pomocy finansowej na budowę nowych jednostek połowowych – byłoby to publiczne finansowanie podwyższenia mocy połowowych unijnej floty i wzmożenia eksploatacji stad ryb. Kwota 0,93 miliarda euro dostępna co roku w ramach EFMR nie jest wcale małą kwotą: Jest to odpowiednik blisko połowy (46%) wynagrodzenia załóg całej floty UE. Proponowana wysokość dofinasowania budowy nowych Tabela 1: Trzy koszty dla konsumentów Koszty dla konsumentów Kwota (rocznie) Wartość wyładunków 6,6 miliarda euro Wartość utracona w wyniku przełowienia 3,2 miliarda euro Subsydia 0,9 miliarda euro Razem 10,7 miliarda euro Sources: Anderson et al;1 Crilly & Esteban;2 European Commission3 jednostek odpowiada 16,9% wynagrodzenia załóg. Nie ulega wątpliwości, że tak potężna kwota mogłaby zdziałać wiele dobrego w społeczeństwie, gdyby można ją było wykorzystać w innym celu. Zamiast finansowania budowy nowych jednostek, subsydia powinny wspierać działania na rzecz odbudowy zasobów rybnych, oraz wyższe i zrównoważone połowy w długiej perspektywie. Konsumenci płacą trzy razy Obecnie blisko dwie trzecie wszystkich unijnych zasobów ryb to stada nadmiernie poławiane. Oznacza to, że połowy i przychody są niższe, oraz że jest mniej miejsc pracy w porównaniu ze stanem stad na poziomie maksymalnego zrównoważonego odłowu. Uporczywa błędna polityka zarządzania doprowadziła do sytuacji, że europejscy konsumenci trzykrotnie płacą za swoje ryby. Najpierw płacą cenę ryby według jej wartości wyładunku. Następnie pokrywają społeczne koszty przełowienia, ponieważ zmniejszone stada ryb generują niższe przychody i likwidują miejsca pracy. Na koniec podatnicy, poprzez subsydia unijne, płacą za wsparcie Published by nef (the new economics foundation), July 2013. Image ©Pew and Corey Arnold. www.neweconomics.org Tel: 020 7820 6300 Email: [email protected] Registered charity number 1055254. 1 Płacimy za przełowienie Figure 1. Subsydia rybne Pieniądze podatników Subsydia wspierające nierentowny sektor Utrzymywanie przełowienia: zbyt wiele jednostek, zdecydowanie zbyt mało ryb Niższe wartości połowów i przychodów Subsydia na odbudowę stad ryb Rentowny sektor nie wymagający wsparcia ekonomicznego Zdrowe zasoby rybne Wartość połowów na maksymalnym zrównoważonym poziomie Nadmierne połowy i uszczuplanie stad Umożliwienie błędnego koła przełowienia … … lub przerwanie go dla sektora rybołówstwa walczącego z konsekwencjami przełowienia. utrzyma marnowanie żywności, pieniędzy i miejsc pracy w wyniku przełowienia i stanowić będzie nadużywanie pieniędzy podatników. Finansowy instrument wspierający wdrażanie wspólnej polityki rybołówstwa jest obecnie aktualizowany i reformowany na lata 2014 – 2020, podobnie jak Europejski Fundusz Morski i Rybacki (EFMR). Stopniowe wygaszanie wsparcia dla budowy nowych jednostek do 2004 roku było sukcesem reformy WPRyb z 2002 roku, ale obecnie proponowana zmiana EFMR stanowi zagrożenie dla osiągniętego postępu. Poprawka 32b dostępna jest pod pewnymi warunkami dla jednostek starszych niż 35 lat, z zachowaniem maksymalnej granicy kwoty dostępnej na jedną jednostkę w wysokości 80 tys. euro. Wsparcie finansowe budowy nowych jednostek uruchamia błędne koło przełowienia, wpędzające sektor rybołówstwa w stały brak rentowności i funkcjonowania w sytuacji nadmiernych mocy połowowych. To błędne koło może zostać przerwane, pod warunkiem skierowania funduszy na odbudowę stad, co dałoby wyższą i zrównoważoną podaż ryb dla konsumentów i trwałe przychody dla rybaków. Wszelkie subsydia przyczyniające się do powstawania nadmiernych mocy połowowych, czyli głównej siły sprawczej przełowienia, powinny zostać zdecydowanie wyeliminowane z jakiejkolwiek dyskusji. Ponowne wprowadzenie pomocy finansowej do budowy nowych jednostek na mocy poprawki 32b utrudni realizację celów zreformowanej wspólnej polityki rybołówstwa, uzgodnionych w maju tego roku przez Radę Ministrów UE, polegających na odbudowie zasobów ryb. Finansowanie budowy nowych jednostek z dużym prawdopodobieństwem 2 Poważna kwota Proponowana zmiana stanowi odejście od ustalonej zasady obniżania nadmiernych mocy połowowych w europejskim sektorze rybackim i to za wysoką cenę. Zgodnie z danymi uzyskanymi z Komisji Europejskiej, blisko 20 tys. jednostek4 zakwalifikowałoby się do dofinansowania na poziomie do 80 tys. euro na podstawie proponowanej poprawki 32b. Potencjalny koszt wynosi 1,65 miliarda euro, lub corocznie 236 mln euro w okresie siedmiu lat, co stanowi jedną czwartą (25.4%) łącznego budżetu EFMR, czyli kwoty 6,5 mld euro, lub corocznie 0,93 mld euro. Znaczenie tej kwoty jest dodatkowo wzmacniane faktem, że przełowienie zredukowało wielkość sektora rybackiego i obecne subsydia są nieporównywalnie większe niż wcześniej. Tabela nr 2 przedstawia porównanie kwoty subsydiów dostępnych w ramach EFMR oraz funduszy, jakie mogą zostać udostępnione na mocy proponowanej poprawki i porównuje je z wartością płac załogi i wartości wyładunków w całej UE. Przyjęta na 2013 rok kwota płac załogi oznacza, że wartość EFMR równa jest płacom 56.299 ze 105.674 rybaków, zaś subsydia na nowe jednostki równe by były płacy 17.874 rybaków. Jak ilustruje to tabela nr 3, EFMR stanowi blisko połowę (46%) łącznej wartości płac załogi, zaś poprawka umożliwiająca budowę nowych jednostek dałaby wartość Płacimy za przełowienie Tabela 2: Coroczna wartość subsydiów i kluczowych wskaźników rybołówstwa (euro) Pozycja Roczna wartość (euro) EFMR 0,93 mld Poprawka stanowiąca art. 32b 0,24 mld Wynagrodzenia załogi 2,02 mld Wartość wyładunków 7,13 mld Tabela 3: Coroczna wartość subsydiów i kluczowych wskaźników rybołówstwa (%) Wynagrodzenia załogi % Sources: European Commission;5 European Commission;6 Anderson et al7 stanowiącą 16.9% płac załóg unijnych jednostek. Skoro subsydia mogłyby pokryć tak dużą część płac sektora rybackiego, nasuwa się oczywiste pytanie, czy środki te nie mogłyby zostać wykorzystane w bardziej efektywny sposób. Potrzebny jest kontekst Nowa poprawka zezwalająca na budowę nowych jednostek oznacza dla europejskiego sektora rybackiego krok w zdecydowanie złym kierunku. Powiększanie naszej floty na tym etapie przyniesie nie tylko pogłębienie przełowienia, ale jeszcze bardzie uzależni od subsydiów sektor, który już obecnie z trudem walczy o przetrwanie. Wartość wyładunków EFMR 46,0% 13,0% Poprawka stanowiąca art. 32b 16,9% 3,3% flotę rybacką. Wszystkie koszty zostały przeliczone na euro na podstawie szacowanej inflacji dla danego kraju i kursu wymiany. Z kolei w samym sektorze rybackim, takie dodatkowe środki mogłyby znacząco pomóc w przechodzeniu na zrównoważone rybołówstwo. Środki dostępne w wyniku uchwalenia proponowanej zmiany mogłyby podwyższyć fundusze na kontrolę egzekwowania działań i zbierania danych o 4,6 i odpowiednio 3,5 razy, lub łącznie aż dwukrotnie.8 Alternatywna wizja Na mocy proponowanej poprawki, funduszy na budowę nowych jednostek nie będzie można przeznaczyć na nic innego, więc może pewnym otrzeźwieniem będzie uświadomienie sobie, co można by było osiągnąć, gdyby ta sama ilość środków przeznaczona została na inne cele. Ostatnio uwagę zwracano na koszty obiadów szkolnych w związku z rosnącymi kosztami utrzymania rodzin w całej Europie w czasach, kiedy wiele rodzin ma ogromne problemy finansowe. Europejskie zasoby ryb i osoby utrzymujące się z rybołówstwa narażone są na ogromne ryzyko, tak długo, jak długo kontynuowane będą praktyki prowadzące do przełowienia. Subsydia unijne mogłyby odegrać ogromną rolę w przechodzeniu na bardziej zrównoważone praktyki połowowe. Nie ulega wątpliwości, że unijna flota boleśnie odczuwa bezpośrednie finansowe skutki przełowienia, ale jeśli subsydia będą przyczyniały się do przełowienia, ich problemy zostaną jedynie zwielokrotnione. Unijne rybołówstwo może zostać wzmocnione subsydiami skierowanymi na stada ryb, a nie na nowe jednostki. Jedynie eliminując przełowienie możemy przerwać to błędne koło. Tabela nr 4 pokazuje potencjał funduszy dostępnych na podstawie poprawki i przelicza je na ilość szkolnych obiadów w wybranych państwach członkowskich posiadających Niektóre subsydia, jak na przykład na wymianę silników, inne działania modernizacyjne lub na budowę nowych jednostek będą jedynie wzmacniały przełowienie i trzeba Tabela 4: Porównaniu kosztów budowy nowych jednostek i szkolnych obiadów Kraj Liczba potencjalnych jednostek Potencjalne fundusze wynikłe z Koszt obiadów poprawki (euro) szkolnych (euro) Liczba szkolnych obiadów – koszt ekwiwalentny Dni szkolne Liczba dzieci z zapłaconym obiadem – koszt ekwiwalentny Francja 1,128 90,240,000 3.11 29,040,620 175 165,946 Włochy 3,923 313,840,000 4.18 74,995,503 200 374,978 156 12,480,000 1.34 9,322,623 190 49,066 Hiszpania 3,090 247,200,000 4.59 53,887,908 175 307,931 Wielka Brytania 1,001 80,080,000 2.49 32,179,261 190 169,365 Unia Europejska 20,636 1,650,880,000 3.14 525,533,883 186 2,825,451 Polska Sources: Nelson et al;9 UNESCO;10 ECB;11 IMF;12 Kamette;13 Brennan & Evans;14 Spigarolo et al;15 Govan;16 Majak;17 Kłopocka;18 Pośpiech;19 Łw20 3 Płacimy za przełowienie się im zdecydowanie przeciwstawić. Inne działania, na przykład zbieranie danych, kontrola i egzekwowanie przepisów oraz badania naukowe w zakresie bardziej selektywnych narzędzi połowowych będą pomocne w odchodzeniu od przełowienia i będą prowadzić do wyższych połowów, wyższych przychodów i do nowych miejsc pracy. W tym sensie decyzje o przyznawaniu środków unijnych nie powinny wspierać konkretnych jednostek czy konkretnej floty, ale powinny wspierać przechodzenie w kierunku opłacalnego i trwałego sektora, który zapewni miejsca pracy i będzie źródłem utrzymania dla kolejnych pokoleń europejskiej społeczności. 19 Pośpiech, S. Wracamy do tematu - Kucharki mówią NIE prywatyzacji stołówek. Rzecz Krotoszyńska. November 6, 2012. 20 Łw. Obiady podawane w stołówkach szkolnych są najtańsze. Wspolczesna. October 9, 2012.W AutoPrzypisy końcowe. Przypisy końcowe 1 Anderson, J., Carvalho, N., Contini, F., Virtanen, J. (2012) The 2012 Annual Economic Report on the EU Fishing Fleet. Brussels: European Commission. 2 Crilly, R. & Esteban, A. (2012). No Catch Investment. London: nef. 3 European Commission (2011). A New European Fund for the EU’s Maritime and Fisheries Policies. Brussels: European Commission. 4 European Commission, DG Mare. 5 European Commission (2011). A New European Fund for the EU’s Maritime and Fisheries Policies. Brussels: European Commission. 6 European Commission, DG Mare. 7 AER data is not available for Greece. 8 European Commission (2011). Proposal for a Regulation of the European Parliament and of the Council. Brussels: European Commission. 9 Nelson, M. et al. (2012). Seventh Annual Survey of Take Up of School Lunches in England. Sheffield: Children’s Food Trust. 10 UNESCO. (2012). World Data on Education VII Ed. 2010/11 – Poland. Paris: UNESCO. 11 European Central Bank. Exchange Rates http://sdw.ecb.europa.eu/ 12 International Monetary Fund. Country Inflation Rates http://www.imf.org/external/data.htm 13 Kamette, F. (2011) Organisation of School Time in the European Union. Paris: Fondation Robert Schuman. 14 Brennan, G. & Evans, A. (2011) School Lunch the French Way: Reporting Back. Evans & Brennan, LLC. 15 Spigarolo, R., Sarti, V., Giorgi, G. (2010) Organic and Conventional Public Food Procurement for Youth in Italy. Bioforsk vol. 5 no. 109/2010. 16 Govan, F. Spanish parents to be charged three euros for packed lunches. Telegraph. August 8, 2012. 17 Majak, K. Obiady w szkolnych stołówkach. Trzy razy droższe, a mimo to gorsze. na:temat 18 Kłopocka, I. Obiady w szkołach. Ile kosztują na Opolszczyźnie? nto. September 20, 2012. Written by: Griffin Carpenter and Aniol Esteban Edited by: Ross Haig Design by: the Argument by Design – www.tabd.co.uk Published by nef (the new economics foundation), July 2013. Image ©Pew and Corey Arnold. www.neweconomics.org Tel: 020 7820 6300 Email: [email protected] Registered charity number 1055254. 4 Płacimy za przełowienie