Płacimy za przełowienie - nef: new economic forum

Transkrypt

Płacimy za przełowienie - nef: new economic forum
Płacimy za przełowienie:
Dlaczego subsydiowanie budowy nowych
jednostek połowowych jest niekorzystne
dla unijnych podatników i dla naszych
oceanów
Uporczywe przeławianie w europejskich wodach doprowadziło do mniejszych połowów,
niższych przychodów i do utraty miejsc pracy. Nie doszłoby do tego, gdyby nasze zasoby
ryb były prawidłowo zarządzane. Konsumenci w całej Unii Europejskiej płacą za swoje
ryby trzykrotnie: za wartość wyładunków, za społeczne koszty przełowienia i za subsydia
otrzymywane przez sektor rybacki.
Streszczenie
Proponowane obecnie zmiany do nowych ram
subsydiowania, czyli do Europejskiego Funduszu Morskiego i
Rybackiego (EFMR) dałyby możliwość przyznawania pomocy
finansowej na budowę nowych jednostek połowowych
– byłoby to publiczne finansowanie podwyższenia mocy
połowowych unijnej floty i wzmożenia eksploatacji stad ryb.
Kwota 0,93 miliarda euro dostępna co roku w ramach
EFMR nie jest wcale małą kwotą: Jest to odpowiednik
blisko połowy (46%) wynagrodzenia załóg całej floty UE.
Proponowana wysokość dofinasowania budowy nowych
Tabela 1: Trzy koszty dla konsumentów
Koszty dla konsumentów
Kwota (rocznie)
Wartość wyładunków
6,6 miliarda euro
Wartość utracona w wyniku
przełowienia
3,2 miliarda euro
Subsydia
0,9 miliarda euro
Razem
10,7 miliarda euro
Sources: Anderson et al;1 Crilly & Esteban;2 European Commission3
jednostek odpowiada 16,9% wynagrodzenia załóg. Nie
ulega wątpliwości, że tak potężna kwota mogłaby zdziałać
wiele dobrego w społeczeństwie, gdyby można ją było
wykorzystać w innym celu.
Zamiast finansowania budowy nowych jednostek, subsydia
powinny wspierać działania na rzecz odbudowy zasobów
rybnych, oraz wyższe i zrównoważone połowy w długiej
perspektywie.
Konsumenci płacą trzy razy
Obecnie blisko dwie trzecie wszystkich unijnych zasobów
ryb to stada nadmiernie poławiane. Oznacza to, że połowy
i przychody są niższe, oraz że jest mniej miejsc pracy w
porównaniu ze stanem stad na poziomie maksymalnego
zrównoważonego odłowu.
Uporczywa błędna polityka zarządzania doprowadziła do
sytuacji, że europejscy konsumenci trzykrotnie płacą za
swoje ryby. Najpierw płacą cenę ryby według jej wartości
wyładunku. Następnie pokrywają społeczne koszty
przełowienia, ponieważ zmniejszone stada ryb generują
niższe przychody i likwidują miejsca pracy. Na koniec
podatnicy, poprzez subsydia unijne, płacą za wsparcie
Published by nef (the new economics foundation), July 2013. Image ©Pew and Corey Arnold.
www.neweconomics.org Tel: 020 7820 6300 Email: [email protected] Registered charity number 1055254.
1
Płacimy za przełowienie
Figure 1. Subsydia rybne
Pieniądze
podatników
Subsydia
wspierające
nierentowny
sektor
Utrzymywanie
przełowienia: zbyt wiele
jednostek, zdecydowanie
zbyt mało ryb
Niższe wartości
połowów i
przychodów
Subsydia
na odbudowę
stad ryb
Rentowny
sektor nie
wymagający
wsparcia
ekonomicznego
Zdrowe
zasoby rybne
Wartość
połowów na
maksymalnym
zrównoważonym
poziomie
Nadmierne
połowy i
uszczuplanie stad
Umożliwienie błędnego koła przełowienia …
… lub przerwanie go
dla sektora rybołówstwa walczącego z konsekwencjami
przełowienia.
utrzyma marnowanie żywności, pieniędzy i miejsc pracy
w wyniku przełowienia i stanowić będzie nadużywanie
pieniędzy podatników.
Finansowy instrument wspierający wdrażanie wspólnej
polityki rybołówstwa jest obecnie aktualizowany i
reformowany na lata 2014 – 2020, podobnie jak Europejski
Fundusz Morski i Rybacki (EFMR).
Stopniowe wygaszanie wsparcia dla budowy nowych
jednostek do 2004 roku było sukcesem reformy WPRyb
z 2002 roku, ale obecnie proponowana zmiana EFMR
stanowi zagrożenie dla osiągniętego postępu. Poprawka
32b dostępna jest pod pewnymi warunkami dla jednostek
starszych niż 35 lat, z zachowaniem maksymalnej granicy
kwoty dostępnej na jedną jednostkę w wysokości 80 tys.
euro.
Wsparcie finansowe budowy nowych jednostek uruchamia
błędne koło przełowienia, wpędzające sektor rybołówstwa
w stały brak rentowności i funkcjonowania w sytuacji
nadmiernych mocy połowowych. To błędne koło może
zostać przerwane, pod warunkiem skierowania funduszy na
odbudowę stad, co dałoby wyższą i zrównoważoną podaż
ryb dla konsumentów i trwałe przychody dla rybaków.
Wszelkie subsydia przyczyniające się do powstawania
nadmiernych mocy połowowych, czyli głównej siły
sprawczej przełowienia, powinny zostać zdecydowanie
wyeliminowane z jakiejkolwiek dyskusji. Ponowne
wprowadzenie pomocy finansowej do budowy nowych
jednostek na mocy poprawki 32b utrudni realizację
celów zreformowanej wspólnej polityki rybołówstwa,
uzgodnionych w maju tego roku przez Radę Ministrów UE,
polegających na odbudowie zasobów ryb. Finansowanie
budowy nowych jednostek z dużym prawdopodobieństwem
2
Poważna kwota
Proponowana zmiana stanowi odejście od ustalonej zasady
obniżania nadmiernych mocy połowowych w europejskim
sektorze rybackim i to za wysoką cenę.
Zgodnie z danymi uzyskanymi z Komisji Europejskiej, blisko
20 tys. jednostek4 zakwalifikowałoby się do dofinansowania
na poziomie do 80 tys. euro na podstawie proponowanej
poprawki 32b. Potencjalny koszt wynosi 1,65 miliarda
euro, lub corocznie 236 mln euro w okresie siedmiu lat, co
stanowi jedną czwartą (25.4%) łącznego budżetu EFMR,
czyli kwoty 6,5 mld euro, lub corocznie 0,93 mld euro.
Znaczenie tej kwoty jest dodatkowo wzmacniane faktem,
że przełowienie zredukowało wielkość sektora rybackiego
i obecne subsydia są nieporównywalnie większe niż
wcześniej.
Tabela nr 2 przedstawia porównanie kwoty subsydiów
dostępnych w ramach EFMR oraz funduszy, jakie mogą
zostać udostępnione na mocy proponowanej poprawki i
porównuje je z wartością płac załogi i wartości wyładunków
w całej UE.
Przyjęta na 2013 rok kwota płac załogi oznacza, że wartość
EFMR równa jest płacom 56.299 ze 105.674 rybaków, zaś
subsydia na nowe jednostki równe by były płacy 17.874
rybaków. Jak ilustruje to tabela nr 3, EFMR stanowi blisko
połowę (46%) łącznej wartości płac załogi, zaś poprawka
umożliwiająca budowę nowych jednostek dałaby wartość
Płacimy za przełowienie
Tabela 2: Coroczna wartość subsydiów i kluczowych
wskaźników rybołówstwa (euro)
Pozycja
Roczna wartość (euro)
EFMR
0,93 mld
Poprawka stanowiąca art. 32b
0,24 mld
Wynagrodzenia załogi
2,02 mld
Wartość wyładunków
7,13 mld
Tabela 3: Coroczna wartość subsydiów i kluczowych
wskaźników rybołówstwa (%)
Wynagrodzenia
załogi
%
Sources: European Commission;5 European Commission;6
Anderson et al7
stanowiącą 16.9% płac załóg unijnych jednostek. Skoro
subsydia mogłyby pokryć tak dużą część płac sektora
rybackiego, nasuwa się oczywiste pytanie, czy środki te nie
mogłyby zostać wykorzystane w bardziej efektywny sposób.
Potrzebny jest kontekst
Nowa poprawka zezwalająca na budowę nowych jednostek
oznacza dla europejskiego sektora rybackiego krok w
zdecydowanie złym kierunku. Powiększanie naszej floty na
tym etapie przyniesie nie tylko pogłębienie przełowienia,
ale jeszcze bardzie uzależni od subsydiów sektor, który już
obecnie z trudem walczy o przetrwanie.
Wartość
wyładunków
EFMR
46,0%
13,0%
Poprawka
stanowiąca art. 32b
16,9%
3,3%
flotę rybacką. Wszystkie koszty zostały przeliczone na euro
na podstawie szacowanej inflacji dla danego kraju i kursu
wymiany.
Z kolei w samym sektorze rybackim, takie dodatkowe
środki mogłyby znacząco pomóc w przechodzeniu na
zrównoważone rybołówstwo. Środki dostępne w wyniku
uchwalenia proponowanej zmiany mogłyby podwyższyć
fundusze na kontrolę egzekwowania działań i zbierania
danych o 4,6 i odpowiednio 3,5 razy, lub łącznie aż
dwukrotnie.8
Alternatywna wizja
Na mocy proponowanej poprawki, funduszy na budowę
nowych jednostek nie będzie można przeznaczyć na
nic innego, więc może pewnym otrzeźwieniem będzie
uświadomienie sobie, co można by było osiągnąć, gdyby
ta sama ilość środków przeznaczona została na inne cele.
Ostatnio uwagę zwracano na koszty obiadów szkolnych
w związku z rosnącymi kosztami utrzymania rodzin w
całej Europie w czasach, kiedy wiele rodzin ma ogromne
problemy finansowe.
Europejskie zasoby ryb i osoby utrzymujące się z
rybołówstwa narażone są na ogromne ryzyko, tak długo,
jak długo kontynuowane będą praktyki prowadzące do
przełowienia. Subsydia unijne mogłyby odegrać ogromną
rolę w przechodzeniu na bardziej zrównoważone praktyki
połowowe. Nie ulega wątpliwości, że unijna flota boleśnie
odczuwa bezpośrednie finansowe skutki przełowienia,
ale jeśli subsydia będą przyczyniały się do przełowienia,
ich problemy zostaną jedynie zwielokrotnione. Unijne
rybołówstwo może zostać wzmocnione subsydiami
skierowanymi na stada ryb, a nie na nowe jednostki. Jedynie
eliminując przełowienie możemy przerwać to błędne koło.
Tabela nr 4 pokazuje potencjał funduszy dostępnych na
podstawie poprawki i przelicza je na ilość szkolnych obiadów
w wybranych państwach członkowskich posiadających
Niektóre subsydia, jak na przykład na wymianę silników,
inne działania modernizacyjne lub na budowę nowych
jednostek będą jedynie wzmacniały przełowienie i trzeba
Tabela 4: Porównaniu kosztów budowy nowych jednostek i szkolnych obiadów
Kraj
Liczba
potencjalnych
jednostek
Potencjalne
fundusze
wynikłe z
Koszt obiadów
poprawki (euro) szkolnych (euro)
Liczba szkolnych
obiadów – koszt
ekwiwalentny
Dni szkolne
Liczba dzieci z
zapłaconym obiadem –
koszt ekwiwalentny
Francja
1,128
90,240,000
3.11
29,040,620
175
165,946
Włochy
3,923
313,840,000
4.18
74,995,503
200
374,978
156
12,480,000
1.34
9,322,623
190
49,066
Hiszpania
3,090
247,200,000
4.59
53,887,908
175
307,931
Wielka Brytania
1,001
80,080,000
2.49
32,179,261
190
169,365
Unia Europejska
20,636
1,650,880,000
3.14
525,533,883
186
2,825,451
Polska
Sources: Nelson et al;9 UNESCO;10 ECB;11 IMF;12 Kamette;13 Brennan & Evans;14 Spigarolo et al;15 Govan;16 Majak;17 Kłopocka;18 Pośpiech;19 Łw20
3
Płacimy za przełowienie
się im zdecydowanie przeciwstawić. Inne działania, na
przykład zbieranie danych, kontrola i egzekwowanie
przepisów oraz badania naukowe w zakresie bardziej
selektywnych narzędzi połowowych będą pomocne w
odchodzeniu od przełowienia i będą prowadzić do wyższych
połowów, wyższych przychodów i do nowych miejsc pracy.
W tym sensie decyzje o przyznawaniu środków unijnych nie
powinny wspierać konkretnych jednostek czy konkretnej
floty, ale powinny wspierać przechodzenie w kierunku
opłacalnego i trwałego sektora, który zapewni miejsca
pracy i będzie źródłem utrzymania dla kolejnych pokoleń
europejskiej społeczności.
19
Pośpiech, S. Wracamy do tematu - Kucharki mówią NIE prywatyzacji
stołówek. Rzecz Krotoszyńska. November 6, 2012.
20
Łw. Obiady podawane w stołówkach szkolnych są najtańsze. Wspolczesna. October 9, 2012.W AutoPrzypisy końcowe.
Przypisy końcowe
1
Anderson, J., Carvalho, N., Contini, F., Virtanen, J. (2012) The 2012
Annual Economic Report on the EU Fishing Fleet. Brussels: European
Commission.
2
Crilly, R. & Esteban, A. (2012). No Catch Investment. London: nef.
3
European Commission (2011). A New European Fund for the EU’s
Maritime and Fisheries Policies. Brussels: European Commission.
4
European Commission, DG Mare.
5
European Commission (2011). A New European Fund for the EU’s
Maritime and Fisheries Policies. Brussels: European Commission.
6
European Commission, DG Mare.
7
AER data is not available for Greece.
8
European Commission (2011). Proposal for a Regulation of the
European Parliament and of the Council. Brussels: European
Commission.
9
Nelson, M. et al. (2012). Seventh Annual Survey of Take Up of School
Lunches in England. Sheffield: Children’s Food Trust.
10
UNESCO. (2012). World Data on Education VII Ed. 2010/11 – Poland.
Paris: UNESCO.
11
European Central Bank. Exchange Rates http://sdw.ecb.europa.eu/
12
International Monetary Fund. Country Inflation Rates
http://www.imf.org/external/data.htm
13
Kamette, F. (2011) Organisation of School Time in the European
Union. Paris: Fondation Robert Schuman.
14
Brennan, G. & Evans, A. (2011) School Lunch the French Way:
Reporting Back. Evans & Brennan, LLC.
15
Spigarolo, R., Sarti, V., Giorgi, G. (2010) Organic and Conventional
Public Food Procurement for Youth in Italy. Bioforsk vol. 5 no.
109/2010.
16
Govan, F. Spanish parents to be charged three euros for packed
lunches. Telegraph. August 8, 2012.
17
Majak, K. Obiady w szkolnych stołówkach. Trzy razy droższe, a mimo
to gorsze. na:temat
18
Kłopocka, I. Obiady w szkołach. Ile kosztują na Opolszczyźnie? nto.
September 20, 2012.
Written by: Griffin Carpenter and Aniol Esteban
Edited by: Ross Haig
Design by: the Argument by Design – www.tabd.co.uk
Published by nef (the new economics foundation), July 2013. Image ©Pew and Corey Arnold.
www.neweconomics.org Tel: 020 7820 6300 Email: [email protected] Registered charity number 1055254.
4
Płacimy za przełowienie

Podobne dokumenty