Urząd Harmonizacji w ramach Rynku - euipo

Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego
(ZNAKI TOWAROWE I WZORY)
DEPARTAMENT OPERACYJNY – W YDZIAŁ UNIEWAŻNIEŃ
Decyzja
Wydziału Unieważnień
z dnia 15/10/2013
w postępowaniu o stwierdzenie nieważności zarejestrowanego wzoru
wspólnotowego
SYGNATURA AKT
WZÓR WSPÓLNOTOWY NR
JĘZYK POSTEPOWANIA
ICD 000008819
001973561-0004
Polski
Wnioskodawca
Noex Sp. z o.o. Spółka
Komandytowa
ul. Fabianowska 128
PL - 62-052 Komorniki
Pełnomocnik
Anna Cybulka
Poraj Kancelaria Prawno-Patentowa
ul. F. Roosevelta 11/8
PL - 60-829 Poznań
Właściciel wzoru
POSART s.c., Bartosz Jabłonka,
Przemysław Olechowski,
Dariusz Żarnicki
ul. Spółdzielcza 21/2
PL - 51-662 Wrocław
Pełnomocnik
Vena Group Kancelaria Prawna
Ewa Gryc-Zerych
ul. Ofiar Oświęcimskich 17
PL - 50-069 Wrocław
Avenida de Europa, 4 • Apartado de Correos 77 • E - 03080 Alicante • Hiszpania
Tel. +34 96 513 9100 • Fax +34 96 513 1344
1
Wydział Unieważnień w składzie następującym: Jakub Pinkowski (sprawozdawca) Martin
Schlötelburg (członek zespołu) oraz Anna Makowska (członkini zespołu) postanowił decyzją
z dnia 15 października 2013 r.:
1. Oddalić wniosek o stwierdzenie nieważności wzoru wspólnotowego nr 0019735610004;
2. Zobowiązać wnioskodawcę do zwrotu kosztów postępowania poniesionych przez
właścicieli wzoru.
I. Fakty i wnioski stron
(1)
Właściciele wzoru wspólnotowego nr 001973561-0004 (dalej zwanego wzorem
wspólnotowym) złożyli wniosek o jego rejestrację w dniu 11 stycznia 2012 r., wskazując jako
produkty „tacki do pieniędzy”. Wzór ten został opublikowany w Biuletynie Wzorów
Wspólnotowych:
http://oami.europa.eu//bulletin/rcd/2012/2012_022/001973561_0004.htm
(2)
W dniu 4 czerwca 2012 roku wnioskodawca wystąpił o stwierdzenie nieważności
wzoru, zarzucając mu brak nowości oraz indywidualnego charakteru. Podniósł, że identyczne
2
wzory lub niemal identyczne wzory podstawek reklamowych Diamond (Rp-11668, dalej - wzór
wcześniejszy 1) oraz Cristal (Rp-11669, dalej wzór wcześniejszy 2) zostały zgłoszone jako
wzory przemysłowe w Urzędzie Patentowym RP w dniu 8 stycznia 2007 r. Zgłoszenie zostało
opublikowane w Wiadomościach Urzędu Patentowego (WUP nr 08/2007) tj. w sierpniu 2007
r. Jako dowód wnioskodawca przedstawił kopię WUP z sierpnia 2007 r., w którym
opublikowano oba wzory:
a) Wzór wcześniejszy 1 (Diamond Rp-11668):
oraz
b) wzór wcześniejszy 2 (Cristal Rp-11669)
3
(3)
Wnioskujący stwierdził, że wzory identyczne jak wzór wspólnotowy nr 001973561
0004 zostały ujawnione przed jego zgłoszeniem w roku 2012. Podniósł, iż dla oceny wzorów
brać należy pod uwagę jedynie rzuty z góry oraz ewentualnie z boku, gdyż nikt nie widzi
podstawek reklamowych służących do wydawania bilonu od spodu podczas ich normalnego
użytkowania. Porównując zaś wzór wspólnotowy oraz obydwa wzory wcześniejsze tylko
pod kątem widzenia rzutu z góry oraz z boku, dochodzi się zdaniem wnioskującego
do przekonania, iż nie różnią się one niczym istotnym. Wszystkie wzory są to bilownice,
których część górna to prostokątna płytka (rzut z góry) wygięta łukowo (rzut z boku). Różnice,
których istnienia wnioskujący nie neguje, dotyczą jego zdaniem podstawy płytek. Różnic tych
nie powinno się brać jednak pod uwagę, jako że podstawki nie są widoczne w toku
normalnego używania rzeczy.
(4)
W swoim stanowisku z dnia 8 października 2012 r. właściciel wzoru stwierdził,
że zgłoszony do ochrony wzór wspólnotowy jest nowy i posiada indywidualny charakter.
Występujące różnice dotyczą przede wszystkim sposobu mocowania reklamy oraz podstawy.
W przypadku wzorów wcześniejszych reklama jest mocowana na spodzie płytki, podczas gdy
sama płytka opiera na czterech szklanych nóżkach z podkładkami przeciwpoślizgowymi.
Wzór wspólnotowy natomiast obejmuje prostokątną płytkę opierająca się na dwóch
gumowych podkładkach, umożliwiających włożenie i usunięcie dowolnej etykiety. Nadto,
płytka we wzorze wspólnotowym posiada ostre brzegi oraz widoczną od góry ramkę
namalowaną na obwodzie. Dodatkowo właściciel wzoru podniósł, że swoboda twórcy
w kształtowaniu wzoru jest ograniczona. Wskazał, iż podstawa płytek, czy to w postaci nóżek
(wzory wcześniejsze), czy gumowych podkładek (wzór wspólnotowy), jest zawsze widoczna,
a zatem nie można jej pomijać ani przy ocenie nowości, ani przy ocenie indywidualnego
charakteru. Odnośnie wygięcia płytki, właściciel wzoru wyraził pogląd, iż jest ono
uwarunkowane ergonomicznym celem, któremu płytka ma służyć (podjęcie bilonu), a zatem
nie powinno być brane pod uwagę przy ocenie wzorów. Prostokątny kształt nie może być
przedmiotem ochrony, gdyż prostokąt jest jedną z dwóch typowych figur dla tego rodzaju
produktu.
(5)
W odpowiedzi na stanowisko właściciela wzoru z dnia 8 października 2012 r.,
wnioskujący wyraził przy piśmie z dnia 26 stycznia 2013 r. pogląd, iż w przypadku podstawek
reklamowych do wydawania bilonu swoboda twórcy jest praktycznie nieograniczona
i przedstawił szeroki katalog podstawek dostępnych na rynku. Ponownie stwierdził,
iż porównywanie podstawek płytek jest nieuprawnione, jako że podstawki nie są widoczne
w toku normalnego użytkowania.
(6)
Stanowisko wnioskującego zostało przekazane właścicielom przy piśmie z dnia
27 lutego 2013 r., oraz ponownie w dniu 23 maja 2013 r., ponieważ podnieśli oni, iż nie
otrzymali wszystkich załączników. W terminie wyznaczonym przez Urząd właściciele wzoru
żadnych nowych argumentów nie przedstawili, informując jedynie w dniu 4 lipca 2013 r.
o zmianie adresu.
4
II. Uzasadnienie decyzji
A. Dopuszczalność wniosku
(7))
Wniosek o stwierdzenie nieważności wzoru odpowiada wymogom art. 28 ust. 1
Rozporządzenia Rady nr 6/2002 z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie wzorów wspólnotowych
(dalej rozporządzenie 6/2002). Tym samym wniosek należy uznać za dopuszczalny.
B. Podstawy prawne
(8)
Artykuł 63 rozporządzenia 6/2002 określa, iż w trakcie postępowania dotyczącego
unieważnienia badania Urzędu ograniczone są do okoliczności faktycznych, dowodów
i argumentów przedstawionych przez strony.
(9)
Zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia 6/2002 wzór uważa się za nowy, jeśli
identyczny wzór nie został udostępniony publicznie przed datą pierwszego publicznego
udostępnienia wzoru, o którego ochronę się wnosi w przypadku niezarejestrowanego wzoru
wspólnotowego, przy czym wzory uważa się za identyczne, jeżeli ich cechy różnią się jedynie
nieistotnymi szczegółami. Jednakże, zgodnie z art. 4 (2)(a) rozporządzenia wzór stosowany
lub zawarty w produkcie, który stanowi część składową produktu złożonego, jest uważany za
nowy i posiada indywidualny charakter jedynie jeżeli część składowa włączona do produktu
złożonego pozostaje widoczna podczas zwykłego używania tego produktu.
(10)
W przypadku zarejestrowanego wzoru wspólnotowego wzór ten uznaje się
za posiadający indywidualny charakter w rozumieniu art. 7 rozporządzenia 6/2002, jeśli
całościowe wrażenie, jakie wywołuje on na poinformowanym użytkowniku, różni się od
wrażenia, jakie wywiera na tym użytkowniku wzór, który został udostępniony publicznie przed
datą dokonania zgłoszenia wzoru do rejestracji. Przy ocenie indywidualnego charakteru
należy brać pod uwagę stopień swobody twórcy przy opracowywaniu wzoru.
(11)
W myśl art. 7 rozporządzenia 6/2002 wzór uważa się za udostępniony publicznie,
jeżeli został opublikowany po zarejestrowaniu lub wystawiony, wykorzystany w handlu lub w
inny sposób ujawniony, przed datą pierwszego publicznego udostępnienia wzoru, o którego
ochronę się wnosi z wyjątkiem przypadków, gdy wydarzenia te nie mogły stać się
dostatecznie znane podczas zwykłego toku prowadzenia spraw środowiskom
wyspecjalizowanym w danej branży, działającym we Wspólnocie.
C. Ujawnienie poprzedniego wzoru
(12)
Jest niesporne, że wzory wcześniejsze będące podstawą wniosku o stwierdzenie
nieważności wzoru wspólnotowego zostały udostępnione publicznie jako wzory przemysłowe
zgłoszone w Urzędzie Patentowym RP już w roku 2007.
D. Nowość
(13)
Oba wzory wcześniejsze oraz wzór wspólnotowy przedstawiają podstawki
do wydawania bilonu (bilownice), które umożliwiają również zamieszczenie reklam. We
wszystkich przypadkach rzuty wzorów są czarno-białe, ani wzory wcześniejsze ani wzór
wspólnotowy nie zawierają elementów kolorowych.
(14)
Nie jest sporne miedzy stronami, że wszystkie omawiane wzory zawierają łukowo
wygięte płytki w kształcie prostokątnym (rzut z boku i z góry), różnią się natomiast
podstawkami. O ile płytka we wzorze wspólnotowym opiera się na dwóch gumowych
podkładkach, umożliwiających włożenie i usunięcie dowolnej etykiety, o tyle w przypadku
5
wzorów wcześniejszych płytka każdorazowo opiera się na czterech nóżkach. Strony różnią
się natomiast w ocenie przedstawionych różnic. Dla wnioskodawcy występująca między
wzorami różnica nie ma znaczenia, gdyż podstawki w toku normalnego użytkowania rzeczy
nie są widoczne, właściciel wzoru utrzymuje natomiast, że podstawki są widoczne zawsze.
(15)
W postępowaniu o stwierdzenie nieważności ocenie podlegają wszystkie ujawnione
cechy produktu. Zgodnie jednak z art. 4 (2)(a) rozporządzenia 6/2002 wzór stosowany
lub zawarty w produkcie, który stanowi część składową produktu złożonego, jest uważany
za nowy i posiada indywidualny charakter jedynie, jeżeli część składowa włączona
do produktu złożonego pozostaje widoczna podczas zwykłego używania tego produktu.
Przepis ten nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie, albowiem oceniane produkty nie
mogą być traktowane jako produkty złożone w rozumieniu art. 3 (c) rozporządzenia 6/2002.
Tym samym podstawki płytek podlegają takiej samej ocenie jak inne cechy produktu.
(16)
Należy podnieść dodatkowo, iż wzory wcześniejsze są całkowicie przezroczyste,
natomiast wzór wspólnotowy posiada na brzegach namalowaną ramkę. Z uwagi na brak skali
porównawczej trudno odnieść się do podnoszonej w toku postepowania różnicy w wielkości
produktów.
(17)
Reasumując można stwierdzić, iż wszystkie wzory mają wspólne następujące cechy:
prostokątną płytkę do wydawania bilonu, która jest łukowo wygięta. Wzory te różnią się
natomiast podstawkami płytek oraz ramką namalowaną na płytce wzoru wspólnotowego.
Ponieważ stwierdzone różnice nie są jedynie nieistotnymi szczegółami, wzór wspólnotowy
należy uznać za nowy w rozumieniu art. 5 ust. 1 rozporządzenia 6/2002.
E. Indywidualny charakter
(18)
Przy ocenie indywidualnego charakteru produktu brać pod uwagę należy całościowe
wrażenie, jakie produkt wywołuje na poinformowanym użytkowniku. Jak podkreślił Sąd w
wyroku z dnia 22 czerwca 2010 r. w sprawie T-153/08 (pragrafy-46-50), przymiot
„użytkownika” oznacza, że dana osoba używa produktu, w którym zawiera się wzór zgodnie
z przeznaczeniem tego produktu, a określenie „poinformowany” sugeruje, że użytkownik ten,
nie będąc twórcą czy ekspertem technicznym, zna różne wzory istniejące w danej branży,
posiada pewien zakres wiedzy na temat elementów, jakie te wzory zwykle posiadają,
i w związku z zainteresowaniem danymi produktami wykazuje stosunkowo wysoki poziom
uwagi przy ich używaniu. Tylko w ograniczonym zakresie za takiego użytkownika może być
uznany klient punktu sprzedaży bądź punktu usługowego odbierający w postaci bilonu resztę
z zapłaconej ceny. Nie można bowiem zakładać, żeby taka osoba przywiązywała szczególną
wagę do kształtu bilownicy. Dużo bardziej prawdopodobne jest, iż klient taki zwraca uwagę na
zamieszczoną w/na bilownicy reklamę. Bez wątpienia za poinformowanego użytkownika
można uznać właściciela punktu sprzedaży/usług zaopatrującego się w takie produkty dla
potrzeb codziennej działalności gospodarczej oraz jego pracowników (sprzedawców,
kasjerów), którzy zwracają uwagę na całość produktu, w tym także na sposób mocowania
reklamy.
(19)
Odnośnie zakresu swobody twórczej trzeba stwierdzić, że z natury rzeczy każda
„bilownica” posiadać musi płytkę umożliwiającą wydanie i odbiór bilonu oraz podstawkę.
W tym sensie swoboda twórcy nie jest nieograniczona, nie można się jednak zgodzić
z poglądem, iżby była ograniczona do dwóch figur typowych dla tego rodzaju produktów, jak
twierdzi właściciel wzoru.
(20)
Nawet jeśli wziąć pod uwagę, iż ocenianie wzory mają wspólną cechę w postaci
prostokątnych i łukowo wygiętych podstawek, to jednak różnią się podstawkami płytek
oraz ramką namalowaną na płytce wzoru wspólnotowego, a ogólne wrażenie jakie wywołują
na poinformowanym użytkowniku z pewnością nie jest jednakowe. W związku z powyższym
stwierdzić należy, ze wzór wspólnotowy posiada indywidualnym charakter w rozumieniu art. 7
rozporządzenia 6/2002.
6
F. Wnioski
(21)
W świetle zgromadzonego materiału dowodowego można uznać, iż w chwili
rejestracji wzoru wspólnotowego spełniał on wymóg tak nowości jak i indywidualnego
charakteru. Z tych względów należało wniosek o stwierdzenie jego nieważności oddalić.
III. Koszty
(22) Zgodnie z art. 70 ust. 1 rozporządzenia 6/2002 oraz art. 79 ust.1 Rozporządzenia komisji
(WE) nr 2245/2002 z dnia 21 października 2002 r. wykonującego rozporządzenie Rady (WE)
nr 6/2002 w sprawie wzorów wspólnotowych, wnioskodawca, jako strona przegrywająca
w postępowaniu w sprawie unieważnienia zarejestrowanego wzoru wspólnotowego, jest
obowiązany do pokrycia kosztów poniesionych przez właścicieli wzoru.
(23) W niniejszej sprawie, koszty, które wnioskodawcy są obowiązani zwrócić właścicielom,
ustala się – zgodnie z art. 79 (7)(f)(ii) Rozporządzenia Komisji (WE) nr 2245/2002 z dnia
21 października 2002 r. wykonującego rozporządzenie Rady (WE) nr 6/2002 w sprawie
wzorów wspólnotowych - w wysokości 400 euro (koszty postępowania).
IV. Prawo do skargi
(24) Od niniejszej decyzji przysługuje skarga. Skargę wnosi się do Urzędu w terminie dwóch
miesięcy od dnia doręczenia niniejszej decyzji. Skargę uważa się za wniesioną tylko wtedy,
gdy uiszczona została opłata. W terminie czterech miesięcy od daty doręczenia decyzji
należy wnieść uzasadnienie skargi.
WYDZIAŁ UNIEWAŻNIEŃ
Martin Schlötelburg
Jakub Pinkowski
Anna Makowska
7