wykład 1 Plik
Transkrypt
wykład 1 Plik
Wykład INFORMATYKA I LATEX Marta Tyran-Kamińska semestr letni 2004/2005 . System TEX /2. TEX program stworzony przez Donalda Knutha, przeznaczony do składu tekstów w sposób automatyczny, w szczególności tekstów matematycznych. Język programowania, o specyficznej składni i dużej liczbie poleceń. Poleceń pierwotnych (wbudowanych) jest około 300. Z poleceń pierwotnych zbudowano zestawy poleceń wyższego poziomu. Taki zestaw poleceń plus wzorce przenoszenia wyrazów tworzą format. AMSTEX, MEX LATEX, AMSLATEX, PDFLATEX ConTEXt Elementy składowe /3. minimum: program tex, sterowniki, zbiór fontów i edytor tekstu dystrybucja TEX fpTEX, MiKTEX dla Windows teTEX dla Unix/Linux gwTEX dla MacOS programy pomocnicze Edytor tekstu współpracujący z TEX • Winshell • TeXicCenter • LaTeX Editor • WinEdt Ghostscript/Gsview Adobe Reader Od pliku źródłowego do . . . /4. plik.tex LATEX plik.log yap.exe Ekran PDFLATEX plik.dvi plik.pdf DVIPS plik.ps GsView Ekran Adobe Reader Ekran Plik źródłowy /5. Ogólna postać polecenia \nazwa \nazwa[...] \nazwa{...} \nazwa[...]{...} \nazwa{...}{...} ... np. \today \\ \\[1.5cm] \emph{tekst} $\sqrt{x}$ $\sqrt[5]{x}$ nazwa – znak, nazwa angielska, skrót angielskiej nazwy, ... [...] – argument opcjonalny {...} – argument obowiązkowy 16 marca 2006 tekst √ x √ 5x Plik źródłowy /6. Znaki zastrzeżone \ $ _ ^ % { } # & Jak to zrobić \$ \% $ % { } \ \{ \} $\backslash$ % To jest komentarz. Plik źródłowy /7. Otoczenia \begin{nazwa} ... \end{nazwa} Centrowanie Pierwsza linia tekstu druga linia tekstu itd. Pierwsza linia tekstu druga linia tekstu itd. \begin{nazwa}[...]{...} ... \end{nazwa} \begin{center} Centrowanie \\ Pierwsza linia tekstu \\ druga linia tekstu \\ itd. \end{center} \begin{flushright} Pierwsza linia tekstu \\ druga linia tekstu \\ itd. \end{flushright} Plik źródłowy /8. Klasy i pakiety \documentclass[opcje]{klasa} \usepackage[opcje]{pakiety} \begin{document} \end{document} } } preambuła zawartość dokumentu Standardowe klasy dokumentów i ich opcje article report book letter 11pt 12pt a4paper Pakiety polski inputenc amssymb amsthm color graphics ... Struktura dokumentu /9. Strona tytułowa \title{...} \author{...} \maketitle Mój pierwszy artykuł Jan Kowalski 23 marca 2005 Treść dokumentu \documentclass[12pt]{article} \usepackage{polski} \usepackage[cp1250]{inputenc} \title{Mój pierwszy artykuł} \author{Jan Kowalski} \date{23 marca 2005} \begin{document} \maketitle Treść dokumentu 1 \end{document} Struktura dokumentu Podział dokumentu \nazwa{nagłówek} \nazwa*{nagłówek} \tableofcontents gdzie nazwa: part section subsection subsubsection paragraph subparagraph W klasie article part jest jednostką opcjonalną. paragraph i subparagraph nie są numerowane. Nie są także numerowane polecenia z *. W klasie book występuje jeszcze chapter. / 10 . Struktura dokumentu / 11 . Mój pierwszy artykuł Jan Kowalski 23 marca 2005 1 Treść dokumentu \section{Tytuł rozdziału} Tu wpisujemy treść tego rozdziału ... Tytuł rozdziału Tu wpisujemy treść tego rozdziału ... 1.1 Tytuł podrozdziału \subsection{Tytuł podrozdziału} Tu wpisujemy ... Tu wpisujemy ... 1.1.1 Tytuł Tu wpisujemy ... \subsubsection{Tytuł} Tu wpisujemy ... Tytuł kolejnego podrozdziału ... 2 \subsection*{Tytuł kolejnego podrozdziału} .. Tytuł kolejnego rozdziału ... 2.1 Tytuł podrozdziału ... Spis treści 1 Tytuł rozdziału 1.1 Tytuł podrozdziału . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.1.1 Tytuł . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 1 1 2 Tytuł kolejnego rozdziału 2.1 Tytuł podrozdziału . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 1 1 \section{Tytuł kolejnego rozdziału} ... \subsection{Tytuł podrozdziału} ... \tableofcontents Akapity / 12 . Akapit kończy jeden pusty wiersz lub większa ich ilość. \newline lub \\ kończy daną linię. \newpage zaczyna nową stronę. jednym W jednym akapicie mamy informacje na pewienWtemat, a gdyakapicie przejdziemymamy informacje na pewien tem do drugiego akapitu to zobaczymy ... do drugiego akapitu to zobaczymy ... Gdy piszemy dalej, piszemy dalej, piszemy dalej, piszemy dalej, piszemy dalej, piszemy dalej. Gdy piszemy dalej, piszemy dalej, piszemy dalej Wymuszone przejście do nowej linii... piszemy dalej. \\ Wymuszone przejście do nowej Wzory matematyczne / 13 . Wzory w tekście $...$ Wzory eksponowane \[...\] \begin{equation}...\end{equation} Niech a = b + c. Wtedy b = a − c, c = b − a. Niech $a=b+c$. Wtedy \[b=a-c,\] \begin{equation} (1) c=b-a. \end{equation} Rzadziej używane \(...\) lub \begin{math}...\end{math} \begin{displaymath}...\end{displaymath} Wzory matematyczne / 14 . \frac{...}{...} Ułamek napisany w wierszu eksponowany x+2 +5 x+1 x2 +1 , a Ułamek napisany w wierszu x+2 +5 x+1 . x2 + 1 $\frac{\frac{x+2}{x+1}+5}{x^2+1}$, a eksponowany \[\frac{\frac{x+2}{x+1}+5}{x^2+1}.\] ...^{...} ..._{...} Indeksy możemy dowolnie zagęszczać nl Indeksy możemy dowolnie zagęszczać \[x_{i_{j}}^{m^{n_{l}}}\] xm ij \sum \prod Sumy i iloczyny wyglądają następująco Sumy i iloczyny wyglądają następująP Q $\sum_{i=1}^n \prod_{j=1}^{i}a_i$, co ni=1 ij=1 ai , lepiej tak i n Y X i=1 j=1 ai . lepiej tak \[\sum_{i=1}^n \prod_{j=1}^{i}a_i.\] i n Y X Wzory matematyczne ai . / 15 . i=1 j=1 \lim Granice w tekście Granice w tekście limn→∞ bn , a ekspo- $\lim_{n\to\infty} b^n$, a eksponowane \[\lim_{n\to\infty} b^n.\] nowane n lim b . n→∞ \limits Stosowane po operatorze matematyczn nym daje efekt lim b oraz n→∞ n Q i P ai . i=1 j=1 Jednakże zwiększa ono odległość pomiędzy kolejnymi wierszami, co czasem może być efektem niepożądanym. 1 Stosowane po operatorze matematycznym daj $\lim\limits_{n\to\infty} b^n$ oraz $\sum\limits_{i=1}^n \prod\limits_{j=1}^{i}a_i.$ Jednakże zwiększa ono odległość pomiędzy wierszami, co czasem może być efektem nie Wzory matematyczne \; \: \, \! \quad \qquad Dostępne odstępy w trybie matematycznym aa a a aa a Z b f (x)dx Z Rb a f (x)dx lub f (x)dx, X a ale lepiej zrobić przerwę przed dx Z b a f (x) dx Z X Dostępne odstępy w trybie matematycznym \[ a a \; a \: a \, a \! a \quad a \qquad a.\] a. \int Całki wprowadzamy R X f (x)dx lub / 16 . f (x) dx Z X f (x) dx. Całki wprowadzamy $\int_a^b f(x) dx$ lub $\int_X f(x) dx$ lub \[\int_a^b f(x) dx \quad \int_X f(x)dx,\] ale lepiej zrobić przerwę przed $dx$ \[\int_a^b f(x) \, dx \quad \int_X f(x) \, dx \quad \int\limits_X f(x) \, dx.\] Wzory matematyczne \colon Można f : X → Y ale lepiej f: X → Y . Można $f: X \rightarrow Y$ ale lepiej $f \colon X \rightarrow Y$. {... \choose ...} n k ! n k+m ! \bigvee \bigwedge \exists \forall _ ^ f (x, y) x∈X y∈Y \[ {n \choose k} \quad {n \choose k+m} \] \[ \bigvee_{x\in X} \bigwedge_{y\in Y} f(x,y) \] \[ \exists_{x\in X} \forall_{y\in Y} f(x,y) \] ∃x∈X ∀y∈Y f (x, y) \bigcap \bigcup ∞ ∞ [ \ n=1 m=1 An,m / 17 . \[ \bigcap_{n=1}^{\infty} \bigcup_{m=1}^{\infty}A_{n,m} \] Wzory matematyczne Symbole <, > <, > 6< \not < ¬ \leq \geq 6=, 6= \neq, \not= ≡ \equiv ∼ \sim ≈ \approx ⊂ \subset ⊆ \subseteq ⊃ \supset ∈ \in ∩ \cap ∪ \cup ∅ \emptyset \ \setminus Funkcje sin \sin cos \cos tan, tg \tan, \tg cot, ctg \cot, \ctg ln \ln log \log arcsin \arcsin arccos \arccos max \max min \min sup \sup inf \inf lim sup \limsup lim√ inf \liminf a \sqrt{a} √ n a \sqrt[n]{a} / 18 . Wzory matematyczne × ÷ ∧ ∨ → ⇒ ⇔ −→ =⇒ ⇐⇒ % & ↑ ↓ ⇒ 7→ Symbole \times \div \wedge \vee \rightarrow \Rightarrow \Leftrightarrow \longrightarrow \Longrightarrow \Longleftrightarrow \nearrow \searrow \uparrow \downarrow \rightrightarrows \mapsto / 19 . Litery greckie α \alpha β \beta γ \gamma δ \delta \epsilon ε \varepsilon ζ \zeta η \eta θ \theta ϑ \vartheta λ \lambda µ \mu ν \nu π \pi ρ \rho % \varrho Wzory matematyczne / 20 . Matematyczne kroje pisma przykład polecenie pakiet ABCdef \mathrm{ABCdef} ABCdef \mathbf{ABCdef} ABCdef \mathnormal{ABCdef} ABC \mathcal{ABC} ABCdef \mathfrak{ABCdef} amssymb \mathbb{ABC} amssymb ABC ABC \mathds{ABC} dsfont \usepackage{amssymb,dsfonts} Akcenty matematyczne przykład polecenie z }| { przykład polecenie ABCdef ABC ABC \mathfrak{ABCdef} \mathbb{ABC} \mathds{ABC} Wzory matematyczne amssymb amssymb dsfont / 21 . Akcenty matematyczne przykład polecenie przykład polecenie z }| { ABCdef \overbrace{ABCdef} ABCdef \underbrace{ABCdef} | {z } ǎ \check{a} ă \breve{a} \ ABCdef ] ABC ABCdef −−−→ ABC â ã ā ~a \widehat{ABCdef} \widetilde{ABC} \overline{ABCdef} \overrightarrow{ABC} 15 z }| { 1| + 1 + .{z. . + 1 +1} 17 \[ \underbrace{1+\overbrace{1+\ldots+1}^{15}+1}_{17} \] \stackrel{...}{...} f X→Y \hat{a} \tilde{a} \bar{a} \vec{a} Wzory matematyczne 15 }| z / 22 . { 1| + 1 + .{z. . + 1 +1} 17 \stackrel{...}{...} f X→Y def ~x = (x1 , . . . , xn ) \displaystyle \[ X \stackrel{ f}{\rightarrow} Y \] \[ \vec{x} \stackrel{\mathrm{def}}{=} (x_1,\ldots,x_n) \] \textstyle \[ X \stackrel{\displaystyle f}{\rightarrow} Y \] 2x(i) a 2x(i) $2^{x(i)}$ a $ 2^{\textstyle x(i)}$ f X→Y \scriptstyle \scriptscriptstyle Wzory matematyczne / 23 . \left \right ∞ X n+1 n \[ \sum_{n=1}^\infty \left(\frac{n+1}{2^n}\right)^n \] \[ \sum_{n=1}^\infty (\frac{n+1}{2^n})^n \] 2n n=1 ∞ X n+1 ( n=1 2n )n \| \langle \rangle \[ \| x\| \quad \langle x,y \rangle \] kxk hx, yi \ldots \cdots \vdots \ddots ... ··· .. . .. . (x1 , . . . , xn ) x1 + · · · + xn \[ \ldots \quad \cdots \quad \vdots \quad \ddots \] \[ (x_1, \ldots ,x_n) \quad x_1+ \cdots +x_n \] \cdot \circ f ·g f ◦g \[ f\cdot g \quad f\circ g \] Wzory w kolumnach Otoczenie array \begin{array}{kol_1...kol_n} ... & ... \\ ... & ... \end{array} kol_i: l c r *{ile_kolumn}{wyrównanie} 1 2 3 345 456 567 \[ \begin{array}{clr} 1 & 2 & 3 \\ 345 & 456 & 567 \end{array} \] / 24 . Wzory w kolumnach 1 2 3 4 5 6 7 8 9 1 ··· . . . .. . 4 ··· ( |x| = \[ \left[\begin{array}{*{3}{c}} 1 & 2 & 3 \\ 4 & 5 & 6 \\ 7 & 8 & 9 \end{array}\right] \] 3 .. . 6 x, gdy x 0; −x, gdy x < 0. / 25 . \[ \left[\begin{array}{ccc} 1 & \cdots & 3 \\ \vdots & \ddots & \vdots\\ 4 & \cdots & 6\\ \end{array}\right] \] \[ |x|= \left\{\begin{array}{rl} x, & \mbox{gdy } x\ge 0;\\ -x, & \mbox{gdy } x<0. \end{array}\right. \] Wzory numerowane / 26 . Otoczenie eqnarray \begin{eqnarray} ... &=& ... \\ ... &=& ... \end{eqnarray} Wtedy b = a−c c = a − b. Wtedy \begin{eqnarray} (2) b &=& a-c \label{r:pie}\\ (3) c &=& a-b. \end{eqnarray} Wzory numerowane / 27 . W otoczeniu eqnarray aby usunąć numer danego równania należy w danym wierszu dopisać \nonumber. Wtedy ze wzoru (2) wynika x = a+y = b+c+y Wtedy ze wzoru~(\ref{r:pie}) wynika \begin{eqnarray} x &=& a+y \nonumber\\ (4) &=& b+c+y \label{r:pie2} \end{eqnarray} Otoczenie eqnarray* Z równania (4) otrzymujemy x¬d <α Z równania~(\ref{r:pie2}) otrzymujemy \begin{eqnarray*} x &\leq & d \\ & < & \alpha \end{eqnarray*} / Koniec Narzędzia: LATEX, wrapfig, texpower Rysunki: Inkscape LATEX Slide Macro Packages: Wendy McKay, Ross Moore