5 marca 2011

Transkrypt

5 marca 2011
Katowice, 17.03.2011
Sprawozdanie z Plenum Międzynarodowej Komisji Szybowcowej FAI
Lozanna, 4 - 5 marca 2011
W dniach 4-5 marca br. odbyło się w Lozannie posiedzenie plenarne
Międzynarodowej Komisji Szybowcowej FAI. Reprezentowanych było 37 krajów
członkowskich. Po sprawach administracyjnych wystąpił prezydent IGC Bob Henderson
przedstawiając swoje podsumowanie minionego roku w szybownictwie, tematy
przewodnie bieżącego plenum i perspektywy na najbliższy rok i lata kolejne. Kolejne
wystąpienie należało do Stephane’a Desprez – sekretarza generalnego FAI – który m.in.
poruszył problem dopingu w naszym sporcie. O ile nie mamy problemu z intencjonalnym
dopingiem, o tyle w ubiegłym roku miał miejsce w Niemczech przypadek dyskwalifikacji
pilota z powodu substancji, które przyjmował w toku leczenia. Pilot, będąc świadom
swojej sytuacji, zgłosił fakt terapii farmakologicznej mogącej powodować pozytywy
wynik kontroli antydopingowej, ale zrobił to za późno, co ostatecznie skutkowało
zawieszeniem na 3 miesiące (pierwotnie rok).
Sprawozdanie finansowe, które przedstawił skarbnik IGC Dick Bradley napawa
optymizmem, gdyż wpływy przekraczają wydatki i pozwalają zwiększać rokrocznie
fundusz, jakim dysponuje IGC. Skarbnik zwrócił uwagę, że w ostatnim czasie spłynęło
wiele zaległych należności, poprawiając istotnie bieżący bilans, a także podziękował
osobom funkcyjnym, korzystającym ze środków IGC, za oszczędne gospodarowanie nimi.
Po sprawozdaniu skarbnika, które zostało przyjęte jednogłośnie wraz z propozycją
budżetu na rok przyszły i planem pięcioletnim, nastąpiły wystąpienia przedstawicieli
szeregu komisji, grup roboczych, a także OSTIVu, które nie wymagały głosowań. Ian
Strachan przewodniczący GFAC (komisji certyfikującej rejestratory) w swoim
sprawozdaniu zwrócił uwagę, że w chwili obecnej nie ma na rynku rejestratora
skutecznie wykazującego użycie „cichych” rodzajów napędu tj. silników elektrycznych,
1
czy odrzutowych. Dotychczas stosowany czujnik ENL (czujnik natężenia dźwięku w
otoczeniu) nie pozwala na odróżnienie cicho działającego napędu od hałasu
powodowanego np. przez uchylone okienko kabiny. Pierwszy rejestrator ze zdalnym
mikrofonem (EW) jest aktualnie w testach.
W swoim sprawozdaniu dotyczącym szybowcowego Grand Prix Bob Henderson gros
czasu poświęcił negocjacjom z firmą Planetaire, która we współpracy z IGC FAI
planowała przekształcenie formatu SGP w produkt medialny i jego wypromowanie jako
„zielonego”
sportu.
Niestety
negocjacje
rozbiły
się
o
stopień
wizualnego
wyeksponowania FAI jako organizacji sankcjonującej przedsięwzięcie pod względem
sportowym. W chwili obecnej rozmowy są zawieszone i trudno przewidzieć dalsze losy
tej inicjatywy. Niemniej brak tej umowy i środków, które oferowała Planetaire może
uniemożliwić zorganizowanie finałowego Grand Prix w Wasserkupe. Niewykluczone też
jest, że Planetaire poprowadzi projekt dalej bez udziału FAI, co jest postrzegane przez
IGC jako poważne zagrożenie przede wszystkim dla medialnego obrazu naszego sportu.
John Roake w krótkim sprawozdaniu dot. liczby (zrzeszonych) szybowników na świecie
wskazał na długookresowy trend spadkowy na poziomie 12,8 % na dekadę.
Kolejne istotne wystąpienie to referat Helmuta Fendta – przewodniczącego Panelu
Projektowania Szybowców OSTIV – pod tytułem „Bezpieczeństwo się opłaca” (Safety
Pays). Autor proponuje wprowadzenie premii punktowych w zawodach za posiadanie
określonego wyposażenia zwiększającego bezpieczeństwo. Katalog takich „usprawnień”
obejmowałby rozwiązania o bardzo zróżnicowanym stopniu skomplikowania – od
prostego wskaźnika kąta natarcia po systemy takie jak PRS, FLARM czy NOAH. Katalog
opracowany przez OSTIV/IGC miałby określać premie za określone wyposażenie.
Propozycja wywołała dość ożywioną dyskusję, w której mój głos sprzeciwiający się
mieszaniu wyposażenia szybowca z punktami za wynik sportowy był raczej odosobniony.
W dyskusji zaproponowałem zastąpienie premii punktowej premią finansową, np.
mniejszym wpisowym na zawody. Generalnie temat został podjęty przez IGC i kilku
delegatów zobowiązało się do wzięcia udziału w pracach nad projektem
uwzględniającym postulaty OSTIV. Helmut Fendt zajął także stanowisko w sprawie
2
propozycji ograniczenia możliwości udziału szybowców niecertyfikowanych w zawodach
rangi mistrzostw świata i kontynentu. W jego opinii takie ograniczenie jest
nieuzasadnione z punktu widzenia bezpieczeństwa, a niosło by ze sobą wiele
negatywnych skutków dla rozwoju techniki szybowcowej.
W kolejnej sesji odbyła się prezentacja ofert na organizację szybowcowych mistrzostw
świata w 2014 roku, a następnie na organizację szybowcowych mistrzostw Europy w
2013 roku. Interesującą innowacją w ofercie francuskiej (Vinon) było rozdzielenie opłaty
za hol na opłatę za samo holowanie oraz za start, przy czym od szybowców holowanych
opłata za start ma być pobierana tylko za jeden start w całych zawodach. W wyniku
głosowania, które odbyło się następnego dnia, WGC 2014 w klasach klapowych zostało
przyznane Lesznu, a EGC 2013 w klasach nieklapowych, przy braku kontrkandydatów,
Ostrowowi Wielkopolskiemu. W drugiej turze głosowania Finlandia (Rayskala) otrzymała
prawo organizacji WGC 2014 w klasach nieklapowych, a Francja (Vinon) przyjęła
propozycję zorganizowania EGC 2013 w klasach klapowych.
Ostatnim punktem piątkowych obrad była propozycja zorganizowania kolejnego plenum
IGC w RPA, gdzie uświetniłoby ono obchody stulecia szybownictwa w tym kraju. Oferta
została przyjęta następnego dnia i plenum IGC w 2012 roku odbędzie się w
Potchefstroom w Republice Południowej Afryki w dniach 2 i 3 marca 2012.
Kolejny dzień obrad rozpoczął się głosowaniem uchwał, zmieniających zapisy
kodeksu sportowego w części szybowcowej oraz aneksach do niej. Przegłosowana
została kompleksowa zmiana struktury mistrzostw świata na następne lata. Zmiana ta
wprowadza klasę 2-miejscową – 20-metrową do programu mistrzostw w klasach
nieklapowych i jednocześnie zastępuje nią Klasę Światową, która nie będzie więcej
rozgrywana na mistrzostwach świata. Limit zgłoszeń w tej klasie określono na jedną
załogę na kraj. Mistrzostwa Świata w klasie 13,5-metrowej będą rozgrywane w
przeciwieństwie do pozostałych klas w latach nieparzystych i na te mistrzostwa limit
zgłoszeń wynosi 4 załogi na kraj. Klasę 13,5-metrową dopuszczając stosowanie balastu
zrzucanego w locie. W klasie 20-metrowej 2-miejscowej dopuszczono stosowanie
3
współczynników wyrównawczych na wszystkich zawodach z wyjątkiem mistrzostw
świata.
W kolejnych głosowaniach uchwalono:
•
usunięcie ciężaru referencyjnego z tabeli współczynników wyrównawczych dla
klasy Club (jednak bez natychmiastowej wykonalności, jak wnioskowano),
•
wymóg rejestrowania wysokości GPS przez certyfikowany rejestrator dla
rekordów przekraczających 50’000 stóp wysokości bezwzględnej,
•
zniesienie wymogu prawidłowego zadeklarowania imienia i nazwiska pilota w
lotach warunkowych do odznak szybowcowych FAI,
•
ustanowienie medali za pierwsze trzy miejsca w klasyfikacji Team Cup na
mistrzostwach świata i kontynentu,
•
dopuszczenie wysokości GPS z niecertyfikowanego urządzenia do uznania
warunków do srebrnej i złotej odznaki szybowcowej FAI.
Wszystkie powyższe decyzje IGC są uchwałami pierwszego roku i jako takie będą dopiero
opracowywane, a treść konkretnych zapisów zatwierdzana w roku przyszłym.
Ze względu na nie przyjęcie pod obrady tzw. spóźnionej propozycji dotyczącej
obowiązkowego wyposażenia we FLARM na mistrzostwach świata i kontynentu
propozycji nie dyskutowano ani nie głosowano.
Następnie głos zabrał John Grubbström – nowowybrany Prezydent FAI. W swoim
wystąpieniu przedstawił swoją wizję rozwoju sportów lotniczych opartą na zwiększaniu
ich medialności uzyskiwaną m.in. poprzez relacje na żywo oraz natychmiastową
publikację wyników. Nie bez satysfakcji zebrani zauważyli, że idea SGP, funkcjonująca już
od jakiegoś czasu, idealnie wpisuje się w koncepcję nowego prezydenta FAI.
Po wystąpieniu Prezydenta FAI odbyła się krótka dyskusja na temat kontroli
sprawowanej przez IGC nad organizacją zawodów. Brian Spreckley zaproponował kilka
rozwiązań do rozważenia: zwiększenie kompetencji szefa stewardów, zwiększenie
udziału IGC w organizowaniu imprez, itp. Temat ma być dalej opracowywany przez
prezydium IGC.
4
W kolejnych głosowaniach odznaczono Medalem Lilienthala Reinera Rose (Niemcy) za
wkład w rozwój szybownictwa, jaki wniósł wraz ze współpracownikami tworząc i
utrzymując internetowy On-Line Contest (OLC). Medalem Gehrigera odznaczono
Tony’ego Burtona (Kanada). Do medalu Majewskiej nie było zgłoszonych kandydatur.
Następnie odbyły się wybory Prezydenta i prezydium IGC. W wyniku głosowań
Prezydentem pozostał na kolejną 2-letnią kadencję Bob Henderson, a pierwszym
wiceprezydentem pozostał Eric Mozer – obaj nie mieli kontrkandydatów. Ponownie
wybrani zostali także następujący członkowie prezydium IGC: Göran Ax, Visa-Matti
Leinikki, Brian Spreckley, Roland Stuck. Nowym członkiem prezydium został Rene Vidal
(Chile) zastępując Petera Platzera (Austria). Na stanowisko sekretarza ponownie został
wybrany Peter Eriksen.
Ostatnim punktem obrad było oficjalne zamknięcie zebrania przez prowadzącego
obrady Boba Hendersona.
Artur Rutkowski
Delegat Aeroklubu Polskiego do
Międzynarodowej Komisji Szybowcowej FAI
5