PODSTAWOWE INFORMACJE DOTYCZĄCE STYLÓW UCZENIA SIĘ

Słuchowiec
Lubi, kiedy nauczyciel mówi polecenie lub je objaśnia. Lubi dialogi, dyskusje i odgrywanie ról.
Rozwiązuje problemy mówiąc o nich. Używa rytmu i dźwięku do zapamiętywania wyrazów. Pamięta
imiona, ale zapomina twarzy. Rozprasza go hałas i musi pracować gdzieś, gdzie jest w miarę cicho.
Nie boi się mówić w klasie. Łatwo uczy się gramatyki języków obcych. Dobrze się czuje na scenie i z
reguły lubi pracować z innymi.
Jeśli ktoś nie jest słuchowcem, może nie przyswajać tego, co jest mówione. Trudno mu się skupić i
słuchać przez dłuższy czas. Często się wyłącza i przestaje słuchać prowadzącego.
Zadania i pomoce ułatwiające słuchowcowi naukę
- przemowa
- debata
- dyskusja
- wywiad
- wykład
- słuchawki
- instrumenty muzyczne
- prezentacje multimedialne
- nagrania audio i video
- czytanie na głos
- muzyka i piosenki
- programy radiowe
- opowiadanie historii
- skandowanie i powtarzanie
- pomocna jest regularna praca w parach lub grupach
- uczniowie mogą odpowiadać na pytania dotyczące nowego materiału – używać nowych słów
w odpowiedziach
- uczniowie mogą w grupach rozmawiać na temat tego, co już wiedzą na temat przewodni
danej lekcji (ćwiczenie wprowadzające)
Co słuchowiec może zrobić we własnym zakresie:
- powtarzać na głos nowe słownictwo, dialogi, nagrywać je i odsłuchiwać
- korzystając z karteczek ze słownictwem (po jednej stronie wyraz polski, po drugiej obcy, bądź
wersja z definicją) odczytywać je na głos
- słuchać jak najwięcej w języku obcym z kaset dołączonych do książki, ćwiczeń, słuchać radia,
telewizji
- nagrywać swoje własne notatki
- słuchać nagrywanych książek
- powtarzać na głos z zamkniętymi oczami
Wzrokowiec
Problemem może być to , że nie pamięta tego, czego nie zapisze, dlatego musi się skupić na
doskonaleniu rozumienia ze słuchu. Może być sfrustrowany poleceniem:”Zamknijcie książki i
powtarzajcie za mną.” Wzrokowiec patrzy na twarz nauczyciela, lubi plakaty na ścianach, książki,
rozpoznaje słowa patrząc na nie, używa list do zebrania myśli, przypomina sobie informacje odwołując
się do tego, jaki był ich układ na stronie w książce. Jest dobry z ortografii. Lubi, gdy nauczyciel coś
pokazuje. Uczy się przez opisy. Często pamięta twarze, ale zapomina imion. Rozprasza go ruch w
sali, nie przeszkadza hałas. Często woli obserwować niż brać udział w zadaniach grupowych. W
czasie rozmowy utrzymuje kontakt wzrokowy z rozmówcą. Łatwo wizualizuje rzeczy i miejsca w
wyobraźni. Ma dobrą orientację przestrzenną.
Jeśli ktoś nie jest wzrokowcem może czytać tekst i nie wiedzieć, co czyta. Czasem musi czytać tekst
kilkukrotnie. Trudno mu się skupić na zadaniach wymagających czytania albo na materiałach z
wykorzystaniem rzutnika.
Zadania i pomoce ułatwiające wzrokowcowi naukę
- pisanie i czytanie: scenariuszy, poematów, raportów, opowiadań
- filmy, programy telewizyjne, animacje komputerowe
- oprogramowanie komputerowe
- demonstracje (wykonywane przez nauczyciela)
- plakaty na ścianę
- obrazki
- przedmioty (realia)
- użycie rzutnika lub prezentacji w PowerPoint
- prezentacja materiału w postaci diagramów, z użyciem różnych kolorów
- uczniowie mogą przewidywać o czym będą zajęcia / tekst / nagranie na podstawie rysunku
(ćwiczenie wprowadzające)
- zadania polegające na łączeniu w pary wyrazów
- znajdowanie błędów w pisowni
Co wzrokowiec może zrobić we własnym zakresie:
- używać koloru, różnych form układu tekstu, kolorów i obrazków zamiast słów; map myśli,
diagramów, schematów, szkiców, rysunków i wykresów w notatkach, zakreślania słów
- tworzyć swoje własne kartki ze słowami – polskim po jednej stronie i obcym na odwrocie – lub
słowo po jednej stronie, definicja i przykład zdania po drugiej – czytać i powtarzać je często
- ucząc się nowych słów, wpisywać je w zeszycie podzielonym na obszary tematyczne z z
użyciem kolorów
- przepisywać notatki zaraz po zajęciach
- korzystać z komputera przy uczeniu się / powtarzaniu nowych słów (kolory, obrazki)
- używać słowników obrazkowych – w zwykłych słownikach na pewno najbardziej skorzysta ze
schematów
- żeby poprawić umiejętność rozumienia ze słuchu może słuchać kasety i śledzić zapis nagrań
– później przy słuchaniu tego samego bez czytania łatwiej będzie kojarzyć dżwięki z zapisem
graficznym, może też używać programów komputerowych lub oglądać filmy z napisami
Dotykowiec
Wykorzystuje pismo i rysunki do zapamiętywania. Uczy się lepiej, jeśli musi wykonać projekt lub coś
zademonstrować. Pomaga mu robienie notatek podczas wykładu albo czytania czegoś nowego i
trudnego. Jest wrażliwy na doznania fizyczne i uczucia. Gdy poznaje osoby, zapamiętuje, jak się czuł
w ich towarzystwie. Gdy czuje, że jest nielubiany, trudniej mu się uczyć.
Zadania i pomoce ułatwiające dotykowcowi naukę:
- obrazki i zdjęcia
- plakaty
- mapy
- wykresy
- gry
- modele
- gry planszowe i z użyciem kart
- „mózg elektryczny”
- odgrywanie ról
- przygotowanie prezentacji multimedialnych
- dobrze gdy w czasie czytania lub słuchania muszą wykonać jakieś zadanie – wypełnić tabelkę
albo opisać wykres
- uczniowie słuchają piosenki albo fragmentu muzyki dotyczącego tematu i mówią co czuli
podczas słuchania (może być ćwiczeniem wprowadzającym)
Kinestetyk
Uczy się najlepiej, kiedy się porusza. Ma najczęściej dużo energii i ciężko mu siedzieć przez dłuższy
czas. Ruch wykorzystuje do zapamiętywania. Umyka mu dużo z tego, co jest mówione na wykładzie i
trudno mu się skoncentrować, kiedy jest poproszony, żeby usiadł i coś przeczytał. Zwykle używa
gestów i języka ciała w komunikacji. W nowej sytuacji woli sam sprawdzić jak różne rzeczy działają niż
czytać instrukcje lub ich słuchać.
Zadania i pomoce ułatwiające kinestetykowi naukę:
- gry planszowe – np. scrabble, domino, gry pamięciowe
- experymenty
- oprogramowanie komputerowe
- tworzenie plakatów
- zadnia z wykorzystaniem ruchu
- konkursy
- odgrywanie scenek – dialogi w konkretnych sytuacjach
- dobrze jest przeplatać ćwiczenia, w których uczniowie siedzą z takimi, gdzie muszą się
poruszać
- kalambury
- Total Physical Response
- ćwiczenia dla dzieci z łapaniem piłki przy jednoczesnym powtarzaniu
Co kinestetyk może zrobić we własnym zakresie:
- ucząc się np. czasowników, wykonać to, co oznaczają, rzeczowników – dotknąć danego
przedmiotu (albo go narysować), ucząc się przymiotników narysować rzecz, którą opisują
- ucząc się gramatyki, rysować obrazki przedstawiające dany problem gramatyczny.
- pisanie nowych słów na klawiaturze lub ręcznie może też pomóc je zapamiętać