Ť Wzmacnianie reprezentatyWności partneróW społecznych W

Transkrypt

Ť Wzmacnianie reprezentatyWności partneróW społecznych W
● Struktura projektu
Na etapie początkowym projekt będzie
wiązał się z uruchomieniem:
- projektu 2 «Maps of the 100”, co
oznaczać będzie wyszukanie istniejących
organizacji pracodawców i pracowników,
partnerów społecznych w ramach 25
państw członkowskich UE (od 31.12.2006)
oraz 4 podsektorów sportowych uznanych i
reprezentowanych w ramach EASE;
- zbadaniem systemów sportowych
w UE: organizacja sportu w krajach
członkowskich UE ma znaczący wpływ na
strukturę i rozwój organizacji pracodawców
oraz pracowników.
Następnym etapem będzie zacieśnienie
jednoczesnej współpracy z partnerami
społecznymi na 3 poziomach:
Poziom 1 - partnerzy społeczni uznani
jako partnerzy na poziomie krajowym
i zostali zrzeszeni na poziomie UE,
Poziom 2 - partnerzy społeczni uznani
jako partnerzy na poziomie krajowym,
lecz jeszcze nie zostali zrzeszeni na
poziomie UE,
Poziom 3 - kraje, w których społeczni
partnerzy sportowi nie działają,
lub istnieją na poziomie krajowym,
lecz nie są uznawani jako oficjalni
partnerzy społeczni i nie zostali
zrzeszeni na poziomie UE.
Projekt RBT jest finansowany z
funduszy Wspólnoty Europejskiej.
Całkowitą odpowiedzialność za projekt
ponosi jego autor. Komisja Europejska
nie ponosi odpowiedzialności za
jakiekolwiek wykorzystanie informacji
zawartych w projekcie.
W tym momencie zaczną działać 4 zespoły
złożone z 2 organizacji ; każdy zespół
będzie składał się z 1 przedstawiciela EASE
oraz jednego przedstawiciela EURO-MEI.
Na poziomie 1, zadaniem grupy
zarządzającej wspomaganej zespołem
1 będzie kontynuacja nawiązywania
oraz podtrzymywania kontaktów z
europejskimi społecznymi partnerami
sportowymi. EURO-MEI dostarczy
EASE informacji na temat doświadczeń
związanych z dialogiem społecznym w
innych sektorach. Zostana nawiązane
kontakty z partnerami społecznymi
oraz przedstawicielami profesjonalnych
organizacji piłki nożnej.
‚ Zespół 1 (SkillsActive
+
Fes-UGT
) będzie również
odpowiedzialny za opracowanie w języku
angielskim analizy dotyczącej utworzenia
w przyszłości komitetu ds. dialogu
społecznego w sektorze sportowym.
Na poziomie 2 praca będzie
polegała głównie na sporządzeniu
listy partnerów społecznych
rozwijających swoje struktury oraz
obecnych partnerów społecznych,
którzy nie zostali jeszcze zrzeszeni
na poziomie europejskim, w celu
określenia ich reprezentatywności
oraz zorganizowania rozmów
przy okrągłym stole, które
umożliwią przedstawienie korzyści
ze zjednoczenia na poziomie
europejskim.
Każdy zespół działający na poziomie 2
będzie odpowiedzialny za przygotowanie
i zorganizowanie dwóch tur rozmów przy
okrągłym stole. Poniżej przedstawiono 6
krajów docelowych:
- zespół 2 (WOS
+ F3C-CFDT
)
zorganizuje dwie tury rozmów we
Włoszech i w Hiszpanii,
- zespół 3 (SNELM
+ HTF
)w
Finlandii i Danii,
- zespół 4 (BBF&W
+ FNV-Sport
)
w Portugalii i Niemczech.
Organizacje przedstawią własne
doświadczenia związane z budowaniem
oficjalnego dialogu społecznego we
własnym kraju.
EASE
1, Avenue Pierre de Coubertin
75640 Paris cedex 13 FRANCE
Tel.: +33 (0)1 40 78 29 48
Fax: +33 (0)1 40 78 29 69
Kontakt: Marie Leroux / Emilie Coconnier
[email protected]
www.easesport.org
Poziom 3 będzie nieco inny od
pozostałych i prawdopodobnie będzie
stanowił punkt wyjściowy dla dłuższej
działalności.
Będzie on obejmował:
- wyszukanie oraz zorganizowanie
spotkań ze organizacjami działającymi
na szczeblu lokalnym (organizacje
sportowe, pracodawcy, pracownicy…)
oraz organizacjami rządowymi
(ministerstwa sportu, ministerstwa
pracy, ministerstwa ds. młodzieży…)
- udział w negocjacjach oraz
przedstawienie dokumentacji
potrzebnej do utworzenia organizacji
pracodawców oraz organizacji
pracowników na poziomie krajowym
lub do oficjalnego uznania
istniejących organizacji w celu
umożliwienia im osiągnięcia poziomu
2 projektu, a poziomu 1 w najkrótszym
możliwym czasie.
Planujemy skupić się na 4 krajach, które
zostaną wyłonione dzięki projektowi “2
Maps of the 100”. Zamierzamy szczególną
uwagę poświęcić krajom, które wstąpiły
do Unii Europejskiej w maju 2004 r. oraz w
styczniu 2007 r.
‚ Wyniki naszych badań w tych 4
krajach zostaną przedstawione w raporcie
sporządzonym w języku angielskim
dotyczącym wykonalności oraz możliwości
powołania organizacji pracodawców oraz
pracowników w tych krajach.
Celem trójpoziomowej struktury
projektu oraz powołania 4 zespołów
wykonawczych będzie zapewnienie
wszystkim stronom dialogu
społecznego w sektorze sportowym
w państwach członkowskich UE
odpowiedzi stosownej do ich potrzeb
odpowiednio do poziomu dialogu
społecznego w ich krajach.
EURO-MEI (UNI-Europa)
31, rue de l’Hôpital
1000 Brussels BELGIUM
Tel.: +32 (0)2 235 08 66
Fax: +32 (0)2 235 08 70
Kontakt: Jim Wilson / Marjolein Oorsprong
[email protected]
www.union-network.org/mei
« Wzmacnianie
i
c
ś
o
n
w
y
t
a
t
n
e
z
repre
w h
c
y
n
z
c
e
ł
o
p
s
w ó
partner
:
u
t
r
o
p
s
e
z
r
o
t
k
se
»
a
o
e
h
t
w o
projekt
B
ogate tradycje sportowych instytucji
profesjonalnych i amatorskich znacząco
hamowały proces pojawiania się partnerów
społecznych w większości państwowych
systemów sportowych. Mimo że w sektorze sportowym
Unii Europejskiej pracuje obecnie zawodowo ponad
800 tys. osób, a przez niemal 20 lat zorganizowana
aktywność sportowa rozwijała się bardzo dynamicznie,
zjawisko dialogu społecznego jako elemen tu rozwoju
społeczno-ekonomicznego tego sektora było traktowane
marginalnie lub nie było w ogóle brane pod uwagę.
Mając na uwadze zmianę obecnej sytuacji, jako
główny cel projektu RBT wyznaczono rozwój dialogu
społecznego w europejskim sektorze sportowym
poprzez wzmacnianie juz istniejących partnerów
społecznych, a także wspólne działania organizacji
EASE oraz EURO-MEI na rzecz rozwoju partnerów
społecznych w krajach, gdzie dialog społeczny w
sektorze sportowym znajduje się dopiero w fazie
początkowej lub jest słabo rozwinięty.
Projekt ten będzie realizowany z zamiarem
przedstawienia propozycji utworzenia komitetu ds.
dialogu społecznego w sektorze sportowym w
końcowej fazie wdrażania inicjatywy.
Poniżej przedstawiono cele , które mają zostać
zrealizowane w ramach tego partnerskiego projektu:
Ë uzyskanie przekrojowego obrazu działań
organizacji partnerów społecznych w sektorze
sportowym we wszystkich krajach członkowskich
UE,
Ë omówienie i analiza sytuacji w sektorze i
jej konsekwencje dla utworzenia w przyszłości
komitetu ds. dialogu społecznego w sektorze
sportowym we współpracy z europejskimi
sportowymi partnerami społecznymi,
Ë umocnienie europejskich partnerów
społecznych w całym sektorze sportowym oraz
zwiększenie ich reprezentatywności,
Ë pomoc strukturom oraz władzom lokalnym w
formalnym rozwoju struktur dialogu społecznego
na szczeblu państwowym,
Ë zwiększenie poziomu wzajemnego zrozumienia
znaczenia dialogu społecznego w sektorze
sportowym w Europie.
Europejski dialog
społeczny: ogólne
wprowadzenie
● Co oznacza termin dialog
społeczny?
Dialog społeczny jest definiowany przez
Międzynarodową Organizację Pracy (ang.
International Labour Organisation, ILO) jako
dialog obejmujący wszelkiego rodzaju
negocjacje, konsultacje lub zwykłą
wymianę informacji w ramach lub
pomiędzy przedstawicielami rządów,
pracodawcami oraz pracownikami w
odnoszących się do polityki ekonomicznej
bądź społecznej sprawach leżących w
zakresie ich zainteresowań.
- Dialog ten może mieć strukturę
trójstronną, w której rząd jest jedną
z oficjalnych stron uczestniczących lub
działać na zasadzie relacji dwustronnej
pomiędzy pracownikiem a organizacjami
zrzeszającymi pracodawców z pośrednim
udziałem rządu lub z jego pominięciem.
- Dialog może być nieformalny lub
zinstytucjonalizowany; często też bywa
połączeniem obu tych sposobów.
- Dialog odbywa się na poziomie
państwowym, regionalnym lub w
ramach firmy.
- Może być realizowany między różnymi
zawodami lub sektorami; może też być
połączeniem obu wymienionych sposobów.
Dialog społeczny stanowi siłę napędową
sprawnej gospodarki oraz rozwoju
społecznego.
● Struktura prawna
Artykuł 138 Traktatu Wspólnoty
Europejskiej zapewnia porozumienie
organizacji partnerów społecznych na
poziomie europejskim, w sprawach
związanych z zatrudnieniem i
sprawami społecznymi. Artykuł ten
zapewnia obowiązkową dwustopniową
procedurę porozumienia: pierwszym
stopniem jest konsultacja Komisji z
partnerami społecznymi w kwestii
możliwego kierunku docelowego
danej inicjatywy, natomiast
drugi stopień koncentruje się na jej
zawartości merytorycznej. Dialog
pomiędzy pracownikiem a organizacjami
zrzeszającymi pracodawców na
poziomie Wspólnoty Europejskiej może
doprowadzić do zawarcia umowy
określającej wzajemne relacje, w tym
porozumień(Artykuł 139).
Specyficzna sytuacja
sektora sportowego
● Dialog społeczny pomiędzy
różnymi gałęziami przemysłu
Dialog społeczny pomiędzy gałęziami
przemysłu obejmuje wszystkie sektory
gospodarki. Ma on na celu promowanie
dialogu pomiędzy związkami zawodowymi
a pracodawcami w kluczowych obszarach
wspólnych dla wszystkich dziedzin
zatrudnienia oraz spraw społecznych. Cały
trójstronny dialog społeczny - z nielicznymi
wyjątkami - jest realizowany pomiędzy
różnymi gałęziami przemysłu. Do tej pory
rozmowy trójstronne dotyczyły szkoleń
zawodowych, ułatwienia młodym ludziom
wejścia na rynek pracy, równych szans
dla kobiet i mężczyzn oraz integracji osób
dotkniętych długotrwałym bezrobociem.
● Dialog społeczny w ramach
sektorów
Dialog społeczny w ramach sektorów
jest stopniowo rozwijany przy procesie
dobrowolnego dialogu dwustronnego.
Zapewnia skuteczny poziom interwencji
w sprawach zatrudnienia, organizacji
pracy oraz polepszenia warunków pracy,
ponieważ jest bliższy miejsca pracy
oraz umożliwia przewidywanie
skutków zmian. Organizacje partnerów
społecznych działające w ramach
sektorów muszą wspólnie zgłaszać się
do Komisji Europejskiej, aby wziąć udział
w dialogu społecznym na poziomie
europejskim. Organizacje europejskie
reprezentujące pracodawców i
pracowników muszą w momencie
zgłoszenia spełniać określone kryteria:
- być związane z określonym sektorem
lub kategorią oraz działać na poziomie
europejskim,
- gromadzić organizacje, które same
w sobie stanowią integralną oraz
uznaną część struktur partnerów
społecznych krajów członkowskich
UE, są uprawnione do negocjacji
postanowień oraz są reprezentantami
kilku krajów członkowskich UE,
- posiadają odpowiednią strukturę
zapewniającą efektywne uczestnictwo
w pracy komitetów.
Ten dwustronny dialog stymuluje sektory
rozwijające się, takie jak sektor sportu, do
tworzenia struktur o podobnej funkcji w
modelu europejskiego dialogu społecznego.
Budowa sektorowego komitetu ds.
dialogu społecznego to szansa dla
każdego z sektorów na uregulowanie
kwestii ogólnych na poziomie
europejskim. Komitet to optymalne
rozwiązanie w sektorze sportu,
ponieważ pozwala na dostrzeganie
potrzeb, problemów oraz interesów
działaczy społecznych. Rozmowa
na temat partnerów społecznych
nie odzwierciedla jednak realiów
sektora sportowego. Obecnie we
wszystkich krajach dialog społeczny
nie jest stymulowany przez oficjalne
instytucje reprezentujące pracowników
i pracodawców. Dialog dotyczy głównie
spraw społecznych, jest on jednak
pozbawiony formalnej struktury
odpowiadającej kryteriom Komisji
dotyczących dialogu społecznego. Ponadto,
istnieje też konieczność regulacji na
poziomie europejskim, która nie wymaga
wyjaśnień. Jedynymi powszechnie
obowiązującymi regulacjami są swoboda
przemieszczania się oraz zagadnienia
związane z profesjonalną piłką nożną.
Przemieszczanie się pracowników jest
normalnym zjawiskiem w profesjonalnym
sporcie. Unormowanie tych zagadnień na
poziomie europejskim nie stanowi nowego
postulatu; problemem jest jednak sposób
przeprowadzenia regulacji, który zależy od
partnerów społecznych. W ten sposób,
sektor sportowy mógłby aktywnie
działać w celu zachowania specyfiki
tego sektora i dowiódłby dojrzałości
w większym stopniu, niż reagując
jedynie na poszczególne pojawiające
się problemy.
Poprzednie europejskie projekty wykazały
rosnący potencjał zatrudnienia w sektorze
sportu w krajach europejskich i wykazały,
że rozwój dialogu społecznego jest
postrzegany przez osoby działające w
tym sektorze jako kluczowy czynnik
poprawy profesjonalizmu sektora.
Europejski projekt «Budowanie
dialogu społecznego w sektorze
sportu» - projekt BSDSS - z 2003 roku
obejmował przygotowanie instytucji
komitetu ds. dialogu społecznego w
sektorze sportowym. Partnerzy tego
projektu, na czele z EASE we współpracy
z EURO-MEI, wierzą, że wypracowanie
regulacji społecznych w sektorze sportu
to zadanie na przyszłość dla europejskich
partnerów społecznych oraz że zadanie
to zostanie podjęte nie tylko w ramach
Komisji Europejskiej oraz instytucji ruchu
sportowego, jak działo się do tej pory, ale
też poza tymi instytucjami.
● Definicja sektora sportowego
Podstawowym zadaniem jest
zbudowanie unikalnego sektorowego
komitetu ds. dialogu społecznego dla
wszystkich dziedzin sportu. Oficjalna
definicja «sportu» nie istnieje. Jak wynika
z definicji zawartej w opracowanej przez
Komisję Europejską Nomenklaturze Działań
Wspólnoty Europejskiej (NACE), sektor
sportowy to»działania związane ze
sportem» (numer 92.6), które promują
pracę kadry oraz imprezy sportowe.
Podsumowując, można wyróżnić trzy
główne rodzaje sportu: amatorski,
zawodowy i profesjonalny. Dialog społeczny
nie obejmuje sektora publicznego.
Sport amatorski jest tradycyjną i wciąż
najważniejszą częścią sektora sportowego.
Zrzesza organizacje non-profit (głównie
stowarzyszenia), które organizują treningi
oraz zawody sportowe dla swoich członków.
W tej gałęzi sportu, prowadzonej głównie
przez amatorów, obserwuje się stopniową
profesjonalizację.
Sport komercyjny i rekreacyjny
mają coraz większy udział w sektorze
sportowym. Są one organizowane przez
związki lub firmy, często bardzo małe,
które oferują usługi i możliwość uprawiania
sportu rekreacyjnego, jednak nie oferują
możliwości przygotowania do zawodów
(np. fitness, jazda konna, żeglarstwo, sporty
zimowe…).
Ostatni segment jest zarazem najbardziej
widoczny: sport profesjonalny. Jest
on ukierunkowany przede wszystkim
na organizację zawodów sportowych,
wśród których w Europie czołowe miejsce,
daleko przed innymi sportami, zajmuje
profesjonalna piłka nożna.
Choć te trzy segmenty funkcjonują niezależnie
od siebie, działaczy sportowych w
poszczególnych krajach łączy uczucie
przynależności do jednego sektora danego sportu.
● Organizacje
przedstawicielskie na poziomie
europejskim
Drugą kwestią jest spełnienie wymogów
Komisji Europejskiej: europejski
dialog społeczny jest możliwy tylko
z reprezentatywnymi partnerami
społecznymi na poziomie europejskim.
Obecnie, jeśli trzymać się ściśle kryteriów
określonych przez Komisję Europejską, tylko
jedna organizacja może reprezentować
pracowników w sektorze sportowym na
poziomie europejskim: UNI-Europa. UNIEuropa to działająca w regionie Europy
Międzynarodowej Sieci Związkowej
(ang. Union Network International,
UNI). Reprezentuje ona 700 związków w
europejskim sektorze usług. Ta organizacja
wchodzi już w skład kilku komitetów ds.
dialogu społecznego w sektorze usług.
EURO-MEI to europejski oddział UNI-MEI,
zajmujący się mediami, rozrywką i sztuką
sektor organizacji UNI oraz część organizacji
UNI-Europa. EURO-MEI reprezentuje
związki zawodowe nadawców radiowych
i telewizyjnych, organizatorów imprez
zbiorowych, produkcji telewizyjnych i
filmowych, sztuki i sportu. EURO-MEI
stanowi źródło informacji dla swoich
członków, szczególnie w zakresie ruchu
pracowników przez granice, umów
zbiorowych oraz doradztwa prawnego.
Jej celem jest dalszy rozwój europejskiego
dialogu społecznego w sektorach
audiowizualnym, organizacji imprez
zbiorowych oraz sportowym. EURO-MEI
posiada organizacje przedstawicielskie w
sektorze sportowym w Hiszpanii, Francji,
Szwecji, Belgii, Niemczech, Włoszech i
Austrii.
EASE to europejska organizacja nonprofit zarejestrowana we Francji. Jest ona
niezależnym stowarzyszeniem krajowych
i europejskich organizacji pracodawców
sportowych mająca na celu promowanie
dialogu społecznego. Istniejąca od 2003
r. EASE posiada 8 członków: 7 krajowych
organizacji pracodawców pochodzących z
5 różnych krajów europejskich oraz jednej
organizacji europejskiej.
Statutowymi celami EASE w całej dziedzinie
sportu jest:
- zrozumienie oraz obrona praw oraz
materialnych i moralnych interesów jej
członków,
- współpraca w celu zapewnienia
harmonijnego rozwoju sektora,
- udział w komitecie dialogu społecznego
w sektorze sportowym na poziomie
europejskim,
- negocjacje na poziomie europejskim
w imieniu pracodawców w sektorze
sportowym.
Sektor sportowy postrzegany jest jako
całość, nawet jeśli można wyróżnić w nim
podsektory. Praca EASE organizowana
jest przez 4 komisje w celu uwzględnienia
poszczególnych interesów podsektorów
sportowych: sportu profesjonalnego, sportu
amatorskiego, fitness oraz sportów na
świeżym powietrzu.
Komisja europejska dokona
analizy działania organizacji EASE
i EURO-MEI pod kątem koncepcji
reprezentatywności (patrz “Sektorowy
dialog społeczny”).
Projekt “Row the BoaT”
● Ogólny cel
Po projekcie BSDSS (Budowanie
dialogu społecznego w sektorze
sportowym, 2003 r.), projekt RBT
to kolejny krok w kierunku powołania
komitetu ds. dialogu społecznego
w sektorze sportowym. Zgodnie z
wnioskami wyciągniętymi z projektu
BSDSS, społeczny dialog sektorowy
to właściwy poziom dyskusji na
temat wielu kwestii związanych z
zatrudnieniem, warunkami pracy
oraz szkoleniem zawodowym.
Zgodnie z zaleceniami BSDSS, społeczni
partnerzy europejscy powinni
rozwijać się w celu zwiększenia
swojej reprezentatywności w krajach
członkowskich UE przed złożeniem do
Komisji Europejskiej wniosku o powołanie
komitetu. Projekt RBT popiera te założenia.
Założenia
budżetowe
Projekt “Stosunki przemysłowe a dialog
społeczny” , którym kieruje Zarząd główny
ds. zatrudnienia, spraw społecznych oraz
równych możliwości Komisji Europejskiej.
Projekt RBT jest współfinansowany
przez Unię Europejską (80%).
Perspektywa
złożenie wniosku o powołanie komitetu ds.
dialogu społecznego w sektorze sportowym
Partnerstwo
11 organizacji (w tym 3 organizacje UE
– 8 działających na poziomie krajowym):
- przewodniczący = EASE
- grupa zarządzająca =
EASE + EURO-MEI
- partner strategiczny = EOSE
- 4 krajowe organizacje pracodawców
(członkowie EASE)
= SkillsActive
, WOS ,
SNELM
, BBF&W
- 4 krajowe organizacje pracownicze
(członkowie EURO-MEI)
= Fes-UGT
, F3C-CFDT
,
HTF , FNV-Sport
Czas trwania
projektu
1 rok: od 1 grudnia 2006 r. do 31 listopada
2007 r.

Podobne dokumenty