PYTANIA I ODPOWIEDZI do PARSZY REEH

PYTANIA i ODPOWIEDZI do PARSZY REE
• Parsza Re'eh: [‫" ] ְר ה‬Patrz!" • Rozdziały Księgi Dewarim 11:26-16:17
Streszczenie
Parsza Re'eh zaczyna się dramatycznym wezwaniem do wyboru przestrzegania Bożych przykazań :
"Patrz, oto ja kładę dziś przed wami błogosławieństwo i przekleństwo. Błogosławieństwo, jeżeli będziecie
zachowywać ogłoszone wam dziś przykazania Jahwe, waszego Boga, przekleństwo, jeżeli nie będziecie
zachowywać przykazań Jahwe, waszego Boga, i zejdziecie z drogi, którą wam dziś wskazałem,
i podążycie za innymi bogami, których dotąd nie znaliście”. (Dewarim 11:26-27)
Będzie błogosławieństwo, jeśli się trzyma Bożych dróg, ale i przekleństwo przyjdzie jeśli zwróci się do
bałwochwalstwa i porzuci drogę Bożą. W obu przypadkach, każda jednostka jest odpowiedzialna za
dokonanie własnego wyboru. Formalna ceremonia odbędzie się później na górach Garizim i Ebal natychmiast
po wejściu do Ziemi Obiecanej, gdzie konsekwencje błogosławieństwa i przekleństwa będą przedstawione
i omawiane Mojżesz kontynuował swoją przemowę, dając dalsze wyjaśnienia praw które lud musi
przestrzegać. Po pierwsze muszą całkowicie zniszczyć wszystkie świątynie i miejsca kultu mieszkańców ziemi,
paląc wszystkie bałwany i burząc wszystkie ołtarze ofiarne na "wyżynach". Następnie, gdy ludzie już osiedlą
się w ziemi, mają ustanowić stałe miejsce kultu poświęcone Bogu. Ofiary miały być składane tylko w
wybranym przez Boga miejscu, choć koszerne zwierzęta mogą być zabijane i zjadane także w innych miastach,
o ile ich mięso nie było spożywane z jego krwią.
Mojżesz ostrzegł ludzi, aby wystrzegać się fałszywych proroków, którzy mogliby próbować zachęcić ich
do czczenia innych bogów. Ktoś winny zwiedzenia ludzi do angażowania się w bałwochwalstwo miał być
stracony - nawet jeśli byłby to członek najbliższej rodziny. Podobnie, osada, która później objęła
bałwochwalstwo musi zostać całkowicie zniszczony tak jak miasta kananejskie zostały zniszczone.
Ludzie zostali ostrzeżeni, by nie wielbić Boga według własnego uznania, ale tylko zgodnie z prawem.
Samookaleczenie, zadawanie sobie ran na ciele lub głowie na znak żałoby jest zabronione.
Prawa koszerności - znaki identyfikacyjne koszernych zwierząt, ryb i ptaków - zostały powtórzone.
Mojżesz następnie podał instrukcje dotyczące dziesięciny. Każdego roku 1/10 z produktów rolnika było
zwrócić uwagę na lewita, a dodatkowe dziesięciny miały być dostarczone do stałego miejsca kultu w ziemi.
W niektórych latach dodatkowe dziesięciny były rozdawane ubogim. Wszystkie pierworodne z bydła i owiec
miały być ofiarowane dla kapłanów. Ludzie mieli regularnie praktykować miłosierdzie (dobroczynność) tak,
by nikt nie został bez środków do życia na ziemi. Izrael miał obchodzić "rok szabatowy" co siedem lat, wtedy
ziemia miała pozostać odłogiem, wszelkie długi miały zostać anulowane, a wszyscy żydowscy niewolnicy
mieli być uwolnieni. Parsza kończy się wyjaśnieniami Mojżesza odnośnie przestrzegania trzech "świąt
pielgrzymkowych", czyli Paschy, Szawuot i Sukot, kiedy wszyscy mężczyźni byli zobowiązani do stawienia
się przed Bogiem.
PYTANIA:
1. Co znaczy słowo re'eh [‫( ] ְר ה‬Pwt 11:26)?
2. Jak otrzymać Boże błogosławieństwo (Pwt 11:27)?
3. Jak otrzymujemy przekleństwo Boga (Pwt 11:28)?
4. Czyj to jest wybór być błogosławionym lub być przeklęty (Pwt 11:26)?
5. Jeśli posłuszeństwo prowadzi do błogosławieństwa, dlaczego czasami źle postępujemy?
6. Czy osobista prawość prowadzi do "szczęścia"?
7. Gdzie były recytowane rzeczywiste błogosławieństwa i przekleństwa (Pwt 11:29-30)?
8. Gdzie Izraelici, rozpoczęli swoją wyprawę do ziemi (Pwt 11:31)?
9. Czy prawa miały być przestrzegane tylko w Ziemi Obiecanej (Pwt 12:1)?
10. Co było wymagane od ludzi, zanim Przybytek mógł stanąć na swoim miejscu w ziemi 12:2-3)?
11. Co to były pale/słupy "Aszery" (Pwt 12:3)?
12. Jakie żydowskie prawo zostało rozwinięte z Pwt 12:4?
13. Co oznacza "miejsce, które JHWH, Bóg wasz, wybierze na swoje mieszkanie spośród wszystkich
plemion, aby tam umieścić Swoje Imię" w odniesieniu do Pwt 12:5?
14. Kim byli Jebusyci?
15. Dlaczego Bóg chciał by istniało jedno scentralizowane miejsce do składania ofiar (Pwt 12:6-7)?
16. Dlaczego Mojżesz powiedział, że lud "uczynił wszystko, co było słuszne w jego oczach" (Pwt 12:8-11)?
17. Przedstaw krótko historię Przybytku ( Miszkan).
18. Dlaczego mięso poddane ubojowi do osobistej konsumpcji jest porównane z prawem o
„gazeli i jeleniu" (Pwt 12:15)?
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
33.
34.
35.
36.
37.
38.
39.
40.
41.
42.
43.
44.
45.
46.
47.
48.
49.
50.
51.
52.
53.
54.
55.
56.
57.
58.
59.
60.
61.
62.
Gdzie były spożywane ofiary przeznaczone jako "dziesięciny" (Pwt 12:17-18)?
Dlaczego Mojżesz ostrzec ludzi, aby nie zaniedbywali lewitów (Pwt 12:19)?
Co to znaczy "szechitah"?
Dlaczego nie wolno spożywać krwi (Pwt 12:23-24)?
Dlaczego Mojżesz ostrzegał ludzi by nie pytali się o praktyki religijne siedem narodów Kanaanu
(Pwt 12:29-13:1)?
Co to jest "meta-micwa" Tory Mojżesza (Pwt 12:32)?
Dlaczego Bóg zezwala aby pojawiali się "fałszywi prorocy” (Pwt 13:2-4)?
Dlaczego Eliaszowi nie postawiono zarzutu, że jest fałszywym prorokiem, choć złożył Bogu ofiary
na górze Karmel, a nie w Świątyni?
Czy rabini, którzy zrobili "ogrodzenie" wokół Tory winny są dodana do przykazań?
Co należy zrobić z fałszywym prorokiem, który przemawia w imieniu Pana?
Czy prawdziwy prorok mówi nieprawdę?
Jaki był los kogoś, kto celowo próbował przekonać osobę (lub grupę osób), aby zaakceptować
bałwochwalstwo (Pwt 13:7-12)?
Co miało być zrobione z miastem oddanym na pastwę bałwochwalstwa (Pwt 13:13-19)?
Co może być jednym z najgorszych grzechów jakie można popełnić (Pwt 14:1)?
Dlaczego nadmierne praktyki żałobne zabronione (Pwt 14:1-2)?
Dlaczego Bóg wybrał Izrael (Pwt 14:2)?
Jakie są dwa znaki koszerności ssaków (Pwt 14:3-8)?
Jakie są dwa znaki koszernej ryby (Pwt 14:9-10)?
Co jest główną cechą nieczystych ptaków (Pwt 14:11-18)?
Czy skrzydlate owady mogą być spożywane (Pwt 14:19)?
Czy można jeść mięso zwierząt, który zmarły śmiercią naturalną (Pwt 14:21)?
Ile z dziesięcin miało być oddane dla lewitów (Pwt 14:22)?
Kiedy jest koszerne, aby wypróbować JWHW?
Jaka żywność zwiększa bojaźń przed JHWH?
Co to jest rok szabatowy?
Jak można określić/wyznaczyć rok szabatowy?
Jakie trzy rzeczy miały być zrobione w czasie roku szabatowego (Pwt 15:1-3)?
Jaki był cel roku szabatowego (Pwt 15:4-6)?
Co by się stało gdyby nie przestrzegano Szamittah, jak Bóg przykazał?
Jaka jest nasza odpowiedzialność za krewnego w potrzebie (Pwt 15:7-11)?
Jaki jest związek między bałwochwalstwem i odmową udzielenia miłosierdzia?
Dlaczego muszą być zawsze ubodzy na ziemi (Pwt 15:11)?
Jaki był maksymalny okres przebywania w niewoli (Pwt 15:12-18)?
Co miało być zrobione ze wszystkimi pierworodnymi samcami stad (Pwt 15:19-22)?
Kiedy jest miesiąc Abib (Pwt 16:1)?
Jaka jest data Paschy (Pwt 16:1)?
Gdzie i kiedy baranek Paschalny miał być ofiarowany (Pwt 16:2)?
Co to jest święto "przaśnego chleba" (Pwt 16:3-4)?
Co to jest "liczenie omeru" (Pwt 16:9)?
Co to jest "święto tygodni" (Pwt 16:10)?
Co to jest "Święto Szałasów" (Pwt 16:13-15)?
W jakie święta nakazano nam radować się i wyrażać radość?
Jakie są trzy wymagane święta "pielgrzymie" (Pwt 16:16-17)?
Czego otrzymamy więcej, gdy dajemy to innym?
ODPOWIEDZI:
1. Re'eh [‫ ] ְר ה‬jest trybem rozkazującym czasownika znaczącym "Patrz!" Zauważ, że ten czasownik jest
w liczbie pojedynczej ("zobacz!"), natomiast zaimek występuje w liczbie mnogiej ("dziś przed wami").
Chociaż Tora jest swobodnie dana wszystkim "którzy mają uszy do słuchania", to naszą osobistą
odpowiedzialnością jest aby "wybrać życie" i wprowadzać to przesłanie w naszym życiu.
2. Otrzymujemy błogosławieństwo Boga (berakhah), kiedy jesteśmy Mu posłuszni. Sam akt
posłuszeństwa jest błogosławieństwem. Należy zauważyć, że znacznik et [‫ ]את‬przed wyrazem
"błogosławieństwo" nawiązuje do listy błogosławieństw od "Alef do Tav" podanej w Kapł. 26:3-13.
3. Otrzymujemy przekleństwo Boga, kiedy go nie słuchamy. Zaniedbanie Bożej prawdy zawsze
prowadzi do bałwochwalstwa - poczucia wywyższenia się. Zauważ, że słowo przekleństwo (kalal)
oznacza być traktowany jako mało wartościowy, dlatego bycie przeklętym zasadniczo odzwierciedla
nastawienie buntowniczego serca do Boga.
4. Wyrażenie "przed" sugeruje, że ludzie mają wybór i wolną wolę (por. Pwt 30:19 - "Wybierz życie!").
Wiara w wolną wolę zgadza się z objawieniem Bożej sprawiedliwości, ponieważ kara jest możliwa i ma sens
tylko wtedy, gdy osoba ma realny wybór między dobrem a złem. Abraham powiedział: " Czyż Ten, który jest
sędzią nad całą ziemią, mógłby postąpić niesprawiedliwie?" (Rdz 18:25). Podobnie idea nagrody jest
bezsensowna, jeśli Bóg po prostu zdecydował, kto miał być święty, a kto nie. Założenie moralnej determinacji
jest też sugerowane przez tryb rozkazujący języku Pisma Świętego - "powinien implikuje może."
5. Wybór by żyć w pobożności nie jest błahy ani oczywisty. W tym życiu, niegodziwy grzesznik może
dobrze prosperować, podczas gdy sprawiedliwi mogą cierpieć niedole, ale tak jest by przetestować
sprawiedliwych, aby zobaczyć, czy będą posłuszni (Pwt 8:16). Tora twierdzi jednak, że jeśli jesteś
posłuszny, otrzymasz zawsze błogosławieństwo, natomiast jeśli nieposłuszny, spotka cię jedynie
przekleństwo. Pojawia się tu pewna sprzeczność. Dla sprawiedliwych: Gam Zu L'Tovah (Rzym. 8:28).
6. Nie. Decyzja się między życiem w prawości i czynieniem zła w życiu to kwestia osobistego wyboru
i odpowiedzialności, chociaż Dawid powiedział: "Bóg strzeże mój los" (Psalm 16:5), a nasze kroki są
"kierowane" przez Boga (Prz 16:9).
7. Błogosławieństwa były recytowane na górze Garizim ("obcinanie" obraz obrzezania) a przekleństwa
były recytowane na górze Ebal ("kamień" lub "naga góra"). Były one położone w pobliżu starożytnego
Sychem przy "dąbrowie Mamre ", gdzie Abraham zbudował ołtarz Bogu (Rdz 13:18). Należy pamiętać,
że Gilgal ("zjechał") był miejscem pierwszego obozu Izraelitów, gdzie potwierdzono przymierze. Było to
podstawą i wstępem do osiedlenia się w ziemi. Mędrcy mówią, że Mojżesz dostarczył "wskazówek” dla
tej lokalizacji, ponieważ po śmierci Aarona zniknął Obłok Chwały, który doprowadził lud (co jest aluzją
do od ostatnich liter pierwszych słów wersetu 11:30, tj. [‫ ]הלא המה בעבר הירדן‬to oznacza imię "Aaron").
8. Po drugiej stronie Jordanu, który został w cudowny sposób podzielony na dwie części (patrz: Księga
Jozuego rozdział 3).
9. Nie. Przykazania dla ziemi (np. prawo rolne) były przywiązane do fizycznej ziemi, ale inne prawa
miały być prowadzane wszędzie i w każdym miejscu: "tak długo, jak będziemy żyć na ziemi".
10. Ludzie, musieli najpierw zniszczyć wszystkie pogańskie świątynie i ołtarze w ziemi, aby oczyścić ją z
bałwochwalczego plugastwa.
11. Były to słupy, które stały w pobliżu kanaanejskich sanktuariów religijnych na cześć bogini płodności
"Aszera," żony (boga) Ela. Było to podobne do greckiej idei "matki ziemi" (Gaja) i "ojca Chronosa" (boga
nieba). Prorok Jeremiasz odnosi się do Aszery jako do "Królowej Niebios".
12. Poprzednie przykazanie z Pwt 12:3 koncentruje się na "wymazaniu" wszelkich śladów bałwochwalstwa.
Przeciwstawnym do tego przykazaniem jest ustanowienie sanktuarium Bożego na ziemi. Z tego też, mędrcy
wywnioskowali, że nigdy nie powinniśmy zamazywać lub usuwać jednego z siedmiu Imion Boga tj: JHWH,
Adonai‫٭‬, El, Eloha, Elohim, Szaddai, lub Ceba'ot). Jedynym wyjątkiem jest przypadek Sota (kobieta
podejrzewana o cudzołóstwo), ten rytuał jest uważany za tak niezwykły że wzmacnia ideę, że Imię Boga nigdy
nie powinny być chętnie wymazane. Doprowadziło to do prawa rabinicznego, że coś na czym jest napisane
jedno z siedmiu Imion nie może być celowo zniszczone, lecz jest przechowywane w genizah. Świadczy to o
wielkim szacunku dla Imienia Bożego.
13. Jest to centralne miejsce dla Przybytku (później ustanowione przez Dawida na terytorium Beniamina.
2 Sam 24:8).
14. To Kananejskie plemię (Rdz 10:15-17), które zamieszkiwało i zbudowało Jerozolimę przed jej
zdobyciem przez króla Dawida. Jeśli Szalem jest inną nazwą miasta Jebus, wtedy Melchizedek był kiedyś
królem tego regionu.
15. Aby zapobiec bezprawiu, bałwochwalstwu, i okultystycznej religii, a zastąpić prawami ofiar danej w
Torze. Ofiary były przeznaczone na święta jako warunek błogosławieństwa Bożego. Zauważ, że
"dziesięciny" odnoszą się zarówno do dziesięcin ze zwierząt (Kpł 27:32) jak i do ma'aser Szeni z ziemi.
"Ofiara" odnosi się do bikkurim, z pierwszych owoców. Prawo o składaniu ofiar tylko w Przybytku jest
powtórzone w Pwt. 12:13-14.
16. Było to dla kontrastu. Gdy już osiedlono się w ziemi, kult miał stać się jednolity, a wymagane ofiary
miały być składane w miejscu gdzie JHWH umieścił swoje Imię.
17. Został zbudowany na pustyni według instrukcji podanej na Synaju i pozostał z ludźmi w czasie 40 lat
wygnania. Joszua przyniósł go do Gilgal, gdzie pozostał przez 14 lat. Później przeniósł się do Szilo,
gdzie pozostał przez 369 lat. Wraz ze śmiercią Arcykapłana Helego, Filistyni zdobyli arkę, a Przybytek
został zniszczony. Odbudowano go w Nov, gdzie pozostał przez 13 lat, a później został przeniesiony do
Gib'on gdzie pozostał 44 lat, aż Dawid wziął go do Jerozolimy. Prorok Gad później ujawnił, że Góra
Moria jest miejscem, które Bóg wybrał dla Świątyni.
18. Gazela i jeleń były nie udomowionymi zwierzętami, które zostały dopuszczone do jedzenia, ale nie na
ofiary. Te zwierzęta muszą być rytualnie ubite tak by nie spożywać ich krwi. Status koszernych zwierząt
zabijanych do jedzenia będzie "jak gazeli i jeleni" tak, że nie trzeba traktować ich w kategoriach
religijnych. Należy pamiętać, że to przykazanie jest powtórzone w Pwt. 12:20-27.
19. Dziesięciny wyznaczone jako ofiary muszą być jedzone przed JHWH w Przybytku wraz z członkami
rodziny, służbą i lewitami. Zauważ, że jest wymaganie okazanie radości przed Bogiem z tego powodu.
20. Lewici nie otrzymali działu ziemi i mieli stały obowiązek służyć w Przybytku. Bóg rozproszył ich
wśród innych plemion by uczyli Izraelitów Tory. Jako uczeni w Torze, potrzebowali wsparcia od ludzi.
21. Rytualny ubój według żydowskiego prawa ustnego. "Rzezak" to religijnie przeszkolony rzeźnik.
22. We krwi zwierzęcia jest jego życie (nefesz), dlatego została zarezerwowana dla rytuałów Pojednania
na ołtarzu (Kpł 17:11). Karą za spożywania krwi był karet - to jest "odcięcie" powodujące skrócenie
własnego życia.
23. Z dwóch powodów. Po pierwsze, dlatego, że ich praktyki, w tym składnie dzieci na ofiarę, były
znienawidzone przez Boga, a po drugie, ponieważ Bóg jasno określił sposób oddawania Mu czci w
Przybytku i za pomocą jego rytuałów, a te nie miały być zmieszane z pogańską ideologią wszelkiego
rodzaju. Ponadto, nie wolno było czcić bałwany za pomocą sposobów jakimi JHWH miał być czczony.
24. Zabronione jest dodawanie lub odejmowanie przykazań od tych które Bóg objawił Mojżeszowi .
To jest właśnie "meta" przykazanie, ponieważ wpływa na wszystkie inne przykazania Tory.
25. Fałszywy prorok to ktoś, kto uzyskuje pewne zdolności prorokowania w nieczysty sposób, taki jak
Balaama, syna Peor. Bóg pozwala powstać fałszywym prorokom by przetestować lojalność Izraela i
zobaczyć, czy oni naprawdę kochają Go z całego serca.
26. Eliasz był autentycznym prorokiem Bożym, który czasowo zawiesił prawo ze względu na uświęcenie
Imienia Boga wobec Kapłanów Baala.
27. Żydowska tradycja twierdzi, że nie tworzy ona nowych przykazań, ale ustanawia "nakazy" mające na
celu zapobieganie naruszenia oryginalnych przykazań. Jeszua widział w tym problem (Mat. 15:3-6, Marka
7:9-13).
28. Ma być ukarany śmiercią. Zobacz w Jeremiasz 28:1-16 jeden przypadek z Chananiasz ben Azzur.
29. Według żydowskiej tradycji, jeżeli jakiś szczegół pozytywnego proroctwa nie spełnia się, prorok nie
jest prawdziwym prorokiem; jednakże, jeżeli negatywne proroctwo dotyczące np. kary i sądu nie ziszcza
się, może on nadal być prawdziwym prorokiem posłanym od Boga, ponieważ Bóg może zaniechać kary i
oszczędzić tych, którzy mieli zostać ukarani, jak było w przypadku miasta Niniwy i proroctwa Jonasza.
30. Miał być stracony przez ukamienowanie. Pierwszy, powinien być ukamienowany ten, który usiłował,
porzucić JHWH… To powinno być trzeźwą przestrogą dla tych wszystkich, którzy kwestionują znaczenie
objawionej prawdy Bożej ...
31. Po dokładnym zbadaniu sprawy i stwierdzeniu, że [większość mieszkańców] miasta odwróciło się
od JHWH by praktykować bałwochwalstwo, wszyscy mieszkańcy tej miejscowości mieli być zabici
mieczem, a całe miasto wraz ze wszystkimi jego towarami musi być spalone ogniem. Samo miasto nie
może być już nigdy odbudowane. To się nazywa ir ha-nidachat, miasto skazane za bałwochwalstwo.
Taki sam los był przeznaczony dla miast kananejskich poświęconych bałwochwalstwu.
32. Jednym z największych grzechów jest zapomnieć, kim naprawdę jesteś - księciem lub księżniczką
Boga (Pwt 14:1). Zapomnienie, kim jesteś prowadzi do zapomnienia, kim jest Bóg JHWH, ponieważ
niepamięć, kim jest i co uczynił JHWH prowadzi do utraty własnej tożsamości.
33. Ponieważ ludzie są "dziećmi JHWH, swego Boga," nie wolno im było opłakiwać zmarłych jak
narody pogańskie, które nie miały żadnej nadziei na życie w przyszłym świecie. W szczególności,
zabronione są, autodestrukcyjne formy żałoby.
34. Izrael został wybrany by być "am segulah", cennym ludem, aby wielbić Tego, który ich wyrwał
z niewoli.
35. Koszerny ssak to ten, który ma kopyta rozdzielone na dwie części i przeżuwa, tj musi przełknąć swój
pokarm, zwrócić go i żuć go ponownie).
36. Koszerne ryby muszą mieć zarówno łuski jak i płetwy.
37. Są padlinożerne lub drapieżne. Tora podaje listę 24 gatunków ptaków niekoszernych.
38. Nie. Tylko owady, które "skaczą" uważane są za koszerne, takie jak szarańcza i konik polny.
39. Nie. Tylko rytualnie zabite zwierzęta czyste które są określane jako "koszerne" mogą być jedzone.
40. Dziesiątą część. Należy jednak pamiętać, że po zbiorach, 1/50th plonu jest oddzielona dla Kohen jako
terumah. Po tym, 1/10 daje się dla lewitów. To się nazywa ma'aser Riszon, "pierwsza dziesięcina." Poza
tym, kolejne 10% jest oddzielone by być spożywane w Miszkan podczas uroczystości. To się nazywa
ma'aser Szeni "druga dziesięcina". Zauważ, że podczas 3-go i 6 roku cyklu Szemittah, druga dziesięcina
jest rozdawana ubogim wśród nas (Pwt 14:28). To się nazywa Ani ma'aser "dziesięcina biednych".
Wreszcie po roku Szemittah (7 lat cyklu), żaden z przepisów dziesięciny są stosowane. Oznacza to, że
powinniśmy oddawać 1/5 naszych zasobów dla wypełnienia micwy miłości. Należy pamiętać, że pieniądz
jest również akceptowaną formą dziesięciny (tzw. ma'aser kesafim).
41. Mimo, że nie wolno doświadczać Panu Boga naszego (Pwt 6:16), jest dozwolone zrobić to w sprawie
dziesięciny: " Przynieście całą dziesięcinę do spichlerza,[ …] i w ten sposób wystawcie mnie na próbę! mówi Pan Zastępów - czy wam nie otworzę okien niebieskich i nie wyleję na was błogosławieństwa ponad
miarę. "(Mal 3:10). "Cedakah ratuje od śmierci" (Prz 10:4).
42. Jedzenie dane jako ma'aser (dziesięcina) zwiększa lęk/bojaźń przed Bogiem.
43. W rolnictwie w cyklu lat, siódmy rok jest "Szabatem dla ziemi", zwanym Szemittah, "uwolnienie".
44. Zapoznaj się z aktualną datą żydowskiego roku i podziel ją przez siedem, jeśli nie ma reszty, to jest
rok szabatowy, w przeciwnym razie nie jest. Należy pamiętać, że terminem rozpoczęcia nowego
roku żydowskiego i lat szabatowych jest Rosz Haszana, 1 Tiszri (na jesieni).
45. Ziemia miała pozostać odłogiem, wszystkie długi miały zostać anulowane (na koniec roku
szabatowego), a żydowscy niewolnicy mieli być uwolnieni.
46. Celem było wyeliminowanie biedy i ucisku na ziemi, i nauczenie, że każde życie zależy całkowicie od
Boga.
47. Zbiory nie były duże, a ludzie w końcu zostali deportowani (wygnani) z kraju (2 Kron. 36:21).
70 lat niewoli babilońskiej były karą za 70 szemittot, których Izrael nie dotrzymał od momentu wejścia do
ziemi aż do zniszczenia Pierwszej Świątyni (tj. 490 lat). Podczas niewoli Bóg sprawił, że ziemia otrzymała
swoje „Szabaty” pozostając spustoszona i nie uprawiana przez 70 lat.
48. Nie wolno nam "zatwardzić naszego serca" i "zamykać naszą rękę"' przed swoim bratem. Natomiast
patoach tiftach [‫ ]פתח תפתח‬- otworzysz przed nim swoją rękę i pożyczysz mu pod dostatkiem tego, czego
mu będzie brakowało. Ta myśl jest wzmocniona w dalszym wersecie, gdzie czytamy te słowa, naton titten
lo [‫„ – ]נתון תתן לו‬Chętnie mu dawaj!”
49. Ktoś, kto nie pomaga biednym zaprzecza, że Bóg dał mu ciało, i dlatego uważa, że jakiekolwiek
bogactwo, które ma należy wyłącznie do niego.
50. Bogaci są testowani w ich chęci pomocy potrzebującym, podczas gdy biedni są testowani w zakresie
ich wiary w Bożą opiekę (Midrasz Rabba). Zobacz komentarz Jeszui w Mat. 26:11.
51. Hebrajczyk, który stał się sługą niewolnikiem może służyć do sześciu lat, ale zostaje uwolniony w
siódmym. Sługa był odprawiany z "darami". Zasada ta została przyjęta z powodu niewoli Izraela w
Egipcie.
52. Mają być "poświęcone" przez oddanie ich dla kapłanów (Pwt 12:17). Zauważ, że muszą to być
zwierzęta wolne od wad, a jeśli nie są, mogą być zabite i zjedzone, " jak gazela i jeleń" (tzn. na użytek
własny).
53. Słowo Abib znaczy "jęczmień", a oznacza pierwszy miesiąc wiosny, miesiąc Paschy. Abib nazwano
później (po niewoli babilońskiej) Nisan (Neh. 2:1; Estera 3:7) i odpowiadają mu marzec i kwiecień w
kalendarzu gregoriańskim. Sanhedryn był odpowiedzialny za zapewnienie by Pascha wypadała zawsze
wiosną i dlatego czasami dodaje się dodatkowy miesiąc do żydowskiego kalendarza aby zrównoważyć
przesunięcia między kalendarzem księżycowym i słonecznym ( w cyklu 19-letnim.)
54. Seder zaczyna się 14 Nisan/Abib o zmierzchu i trwa w nocy 15 Nisan: "bo to w miesiącu Abib
w nocy, JHWH, twój Bóg uwolnił cię ". Zobacz Liczb 28:16-17.
55. Korban Pesach, ofiara paschalna, miała być ofiarowana wieczorem 14 Nisan, przed zachodem słońca,
tylko w Przybytku publiczne na ołtarzu, "tam gdzie JHWH zdecyduje się ustanowić Swe Imię." Zobacz
Pwt. 16:5-6.
56. To siedem dni święta, które rozpoczyna się w dniu 15 Nisan (Pascha), gdy cały Chamec (drożdże na
zakwas chlebowy) jest usuwany, a tylko przaśny "chleb niedoli "(maca) może być spożywany w ciągu
sześciu dni od Paschy (por. Pwt. 16:7-8).
57. To 49 dni (siedem tygodni) odliczanych, dla upamiętnienia 50 dni, które upłynęły między wyjściem
Izraela z Egiptu, a czasem otrzymania Tory na górze Synaj. Ofiara Omeru (snopa) jest składana w każdy
dzień przez 49 dni, począwszy od drugiego dnia Paschy (czyli dzień po nocy sederowej), aż do 50 dnia
Szawuot [Pięćdziesiątnica] lub Święto Tygodni czasem zwana nieprawidłowo ("Zielone Świątki").
58. Święto Szawuot ("Tydzień", "Pięćdziesiątnica") występuje dokładnie 49 dni po rozpoczęciu odliczania
Omeru by uczcić nadanie Tory dla Izraela (a zesłanie Ducha Świętego [ruah hakadoszim] dla wyznawców
Jeszui: Dz 1:8,2:2).
59. Święto Sukot ("namiotów" lub "szałasów") to siedem świątecznych dni, które przypominają 40 lat
wędrówki przez pustynię. W tym czasie ludzie mieli mieszkać w "szałasach" i radować się z
doświadczenia Bożej opieki.
60. Nakazano nam być radosnym czasie Szawuot i Sukot (choć wiele innych świąt też jest radosnych).
61. Obecność była wymagana na trzech świętach pielgrzymich tj. Pascha, Szawuot i Sukot. Każdy
dorosły mężczyzna był zobowiązany do przyniesienia ofiary "zgodnie do swych możliwości" opartymi na
Bożym błogosławieństwie.
62. Im więcej pieniędzy oddasz na cele charytatywne, tym więcej dostajesz z powrotem, ponieważ gdy
tak robisz zwracasz serca innych do wielbienia i wychwalania Boga. (Patrz 2 Kor. 9:6-15)
TEMATY DO DYSKUSJI:
1. Nasz fragment Tory zaczyna, słowami :"Patrz, daję przed wami dzisiaj błogosławieństwo i
przekleństwo" (Pwt 11:26), który jest często identyfikowany jako podstawa żydowskiego rozumienia
wolnej woli. Wiara w wolną wolę zgadza się z objawieniem Bożej sprawiedliwości, ponieważ kara jest
możliwa i ma sens tylko wtedy, gdy osoba ma realny wybór między dobrem a złem. Abraham powiedział:
" Czyż Ten, który jest sędzią nad całą ziemią, mógłby postąpić niesprawiedliwie?" (Rdz 18:25). Podobnie
idea nagrody jest bezsensowna, jeśli Bóg po prostu zdecydował, kto miał być święty, a kto nie. Założenie
moralnej determinacji jest też sugerowane przez tryb rozkazujący języku Pisma Świętego - "powinien
implikuje może." Wolna wola jest paradoksalna w świetle suwerenności Boga, oczywiście, chociaż sam
paradoks nie jest żadnym powodem, by zaprzeczyć tej prawdzie. Większości ludzi chce wybrać dwie
skrajności tego dylematu (np. rozważ teologiczne kontrowersje kalwinizm / arminianizm), ale prawdą jest,
że zbawienie jest zarówno suwerenną decyzją Boga jak i twoją odpowiedzialnością:" z bojaźnią i z
drżeniem zbawienie swoje sprawujcie; Gdyż Bóg jest Tym, który w was sprawia i chcenie i wykonanie ze
względu na dobrą wolę."(Flp 2:12-13). Dyskutuj.
2. Hebrajskie słowo widzieć [‫ ]ראה‬i słowo obawa [‫ ]ירא‬mają taki sam rdzeń (źródłosłów).
Oznacza to, że nie możemy autentycznie "wybrać życia" niezależnie od osobistego widzenia, ale my nie
możemy zobaczyć tego niezależnie od czci Boga. Cześć Boga uświęca naszą percepcje i pozwala nam
widzieć jasno. Dlatego sprawiedliwi "według wiary, a nie w oglądaniu pielgrzymują "(2 Kor. 5:7).
Dyskutuj.
3. Ci, którzy są w relacji z Bogiem przez Jeszuę otrzymują Ducha Świętego w roli Pocieszyciela
(παρακλητος), który daje nam siłę do wytrwania pośród burz tym życiu (Jan 14:26; 15:26). Niemniej
jednak głównym przykazaniem pozostaje: Musimy nieustannie wybierać zaufanie do Bożej miłości i łaski
w naszym życiu na każdy kroku. Bóg nigdy nie opuścił cię ani cię opuści, ale On nadal potwierdza
to tym, którzy Mu ufają: "Oto stoję u drzwi i kołaczę. Jeśli ktoś usłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę
do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze mną "(Obj. 3:20). Dyskutuj.
4. Omów znaczenie przestrzegania biblijnych świąt w swoim życiu. Czy sumiennie przestrzegasz świąt?
Jeśli tak to dlaczego lub dlaczego nie?
5. Mówi się, że jedyną rzeczą, którą możemy "zabrać ze sobą" po śmierci jest to, co dobrowolnie
oddaliśmy dla innych ... Omów jak prawa dziesięciny stosują się do nas dzisiaj.
‫٭‬Przypisy: Hebrajskie słowo „Adonai” [‫ ]אֲדנָי‬znaczy „mój pan; mój władca” i nie jest imieniem własnym, ale
tytułem pochodnym od słowa „Adon” [‫ ])דוֹן‬znaczącym pan; władca; właściciel. Jest używane zarówno w stosunku
do Boga jak i zwykłych ludzi obdarzonych władzą. Praktyka zastępowania Imienia własnego Boga jakimkolwiek
tytułem jest zwyczajem opartym tylko na ludzkiej tradycji i jako taka jest wysoce niestosowna.