XIV Niedziela zwykła w roku C: Lk 10,1-12.17-20

Ez 2,6 A ty, synu człowieczy, nie bój się ich ani się nie lękaj ich słów, nawet gdyby wokół
ciebie były osty i ciernie i gdybyś się znalazł wśród skorpionów. Nie obawiaj się ich słów ani
się nie lękaj ich twarzy, bo to lud oporny.
Mk 16,18 węŜe brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na
chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie».
£k 21,17-18 I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z
głowy wam nie zginie.
Rz 8,31-39 CóŜ więc na to powiemy? JeŜeli Bóg z nami, któŜ przeciwko nam? On, który
nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakŜe miałby wraz z
Nim i wszystkiego nam nie darować? KtóŜ moŜe wystąpić z oskarŜeniem przeciw tym,
których Bóg wybrał? CzyŜ Bóg, który usprawiedliwia? KtóŜ moŜe wydać wyrok potępienia?
Czy Chrystus Jezus, który poniósł za nas śmierć, co więcej - zmartwychwstał, siedzi po
prawicy Boga i przyczynia się za nami? KtóŜ nas moŜe odłączyć od miłości Chrystusowej?
Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz? Jak to
jest napisane: Z powodu Ciebie zabijają nas przez cały dzień, uwaŜają nas za owce
przeznaczone na rzeź. Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu, który
nam umiłował. I jestem pewien, Ŝe ani śmierć, ani Ŝycie, ani aniołowie, ani Zwierzchności, ani
rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani Moce, ani co wysokie, ani co głębokie, ani jakiekolwiek
inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu
naszym.
Hbr 13,5-6 Sam bowiem powiedział: Nie opuszczę cię ani pozostawię. Śmiało więc mówić
moŜemy: Pan jest wspomoŜycielem moim, nie ulęknę się, bo cóŜ moŜe mi uczynić człowiek?
20 Jednak nie z tego się cieszcie, Ŝe duchy się wam poddają, lecz cieszcie
się, Ŝe wasze imiona zapisane są w niebie».
Mt 7-23 Wielu powie Mi w owym dniu: "Panie, Panie, czy nie prorokowaliśmy mocą
Twego imienia, i nie wyrzucaliśmy złych duchów mocą Twego imienia, i nie czyniliśmy wielu
cudów mocą Twego imienia?" Wtedy oświadczę im: "Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode
Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości!"
Ap 3,5 Tak szaty białe przywdzieje zwycięzca, i z księgi Ŝycia imienia jego nie wymaŜę. I
wyznam imię jego przed moim Ojcem i Jego aniołami.
Dn 12,1 W owych czasach wystąpi Michał, wielki ksiąŜę, który jest opiekunem dzieci
twojego narodu. Wtedy nastąpi okres ucisku, jakiego nie było, odkąd narody powstały, aŜ do
chwili obecnej. W tym czasie naród twój dostąpi zbawienia: ci, którzy zapisani są w księdze.
Ap 13,8 Wszyscy mieszkańcy ziemi będą oddawać pokłon władcy, kaŜdy, którego imię nie
jest zapisane od załoŜenia świata w księdze Ŝycia zabitego Baranka.
Ap 20,12.15 I ujrzałem umarłych - wielkich i małych - stojących przed tronem, a otwarto
księgi. I inną księgę otwarto, która jest księgą Ŝycia. I osądzono zmarłych z tego, co w
księgach zapisano, według ich czynów. Jeśli się ktoś nie znalazł zapisany w księdze Ŝycia,
został wrzucony do jeziora ognia.
Ap 21,27 A nic nieczystego do niego nie wejdzie ani ten, co popełnia ohydę i kłamstwo,
lecz tylko zapisani w księdze Ŝycia Baranka.
Stronice te zawierają Słowa Pisma Świętego.
Dlatego powinny być uczczone i godnie traktowane!
XIV Niedziela zwykła w roku C:
Lk 10,1-12.17-20;
1. Następnie
wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich
po dwóch przed sobą do kaŜdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść
zamierzał.
2. Powiedział teŜ do nich: Ŝniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało;
proście więc Pana Ŝniwa, Ŝeby wyprawił robotników na swoje Ŝniwo.
3. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki.
4. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie
pozdrawiajcie!
5. Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi!
6. Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli
nie, powróci do was.
7. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje
robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu.
8. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą;
9. uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: PrzybliŜyło się do was
królestwo BoŜe.
10. Lecz jeśli do jakiego miasta wejdziecie, a nie przyjmą was, wyjdźcie na jego
ulice i powiedzcie:
11. Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy
wam. WszakŜe to wiedzcie, Ŝe bliskie jest królestwo BoŜe.
12. Powiadam wam: Sodomie lŜej będzie w ów dzień niŜ temu miastu.
17. Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością mówiąc: Panie, przez wzgląd na
Twoje imię, nawet złe duchy nam się poddają.
18. Wtedy rzekł do nich: Widziałem szatana, spadającego z nieba jak
błyskawica.
19. Oto dałem wam władzę stąpania po węŜach i skorpionach, i po całej
potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi.
20. Jednak nie z tego się cieszcie, Ŝe duchy się wam poddają, lecz cieszcie się,
Ŝe wasze imiona zapisane są w niebie.
1 Następnie wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał
ich po dwóch przed sobą do kaŜdego miasta i miejscowości, dokąd sam
przyjść zamierzał.
Mt 10,1 Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad
duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości.
Lb 11,16.24-26 Wtedy rzekł Pan do MojŜesza: «Zwołaj mi siedemdziesięciu męŜów
spośród starszych Izraela, o których wiesz, Ŝe są starszymi ludu i nadzorcami, i przyprowadź
ich do Namiotu Spotkania; niech tam staną razem z tobą.(...) I wyszedł MojŜesz, by oznajmić
ludowi słowa Pana. Następnie zwołał siedemdziesięciu starszych ludu i ustawił ich wokół
namiotu. A Pan zstąpił w obłoku i mówił z nim. Wziął z ducha, który był w nim, i przekazał
go owym siedemdziesięciu starszym. A gdy spoczął na nich duch, wpadli w uniesienie
prorockie. Nie powtórzyło się to jednak. Dwóch męŜów pozostało w obozie. Jeden nazywał się
Eldad, a drugi Medad. Na nich teŜ zstąpił duch, bo naleŜeli do wezwanych, tylko nie przyszli
do namiotu. Wpadli więc w obozie w uniesienie prorockie.
Dz 13,2-4 Gdy odprawili publiczne naboŜeństwo i pościli, rzekł Duch Święty:
«Wyznaczcie mi juŜ Barnabę i Szawła do dzieła, do którego ich powołałem». Wtedy po poście
i modlitwie oraz po włoŜeniu na nich rąk, wyprawili ich. A oni wysłani przez Ducha Świętego
zeszli do Seleucji, a stamtąd odpłynęli na Cypr.
£k 1,17 [Jan Chrzciciel] on sam pójdzie przed Nim w duchu i mocy Eliasza, Ŝeby serca
ojców nakłonić ku dzieciom, a nieposłusznych - do usposobienia sprawiedliwych, by
przygotować Panu lud doskonały».
£k 1,76 A i ty, dziecię, prorokiem NajwyŜszego zwać się będziesz, bo pójdziesz przed
Panem torując Mu drogi;
2 Powiedział teŜ do nich: «śniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało;
proście więc Pana Ŝniwa, Ŝeby wyprawił robotników na swoje Ŝniwo.
J 4,35-38 CzyŜ nie mówicie: "Jeszcze cztery miesiące, a nadejdą Ŝniwa?" Oto powiadam
wam: Podnieście oczy i popatrzcie na pola, jak bieleją na Ŝniwo. śniwiarz otrzymuje juŜ
zapłatę i zbiera plon na Ŝycie wieczne, tak iŜ siewca cieszy się razem ze Ŝniwiarzem. Tu
bowiem okazuje się prawdziwym powiedzenie: Jeden sieje, a drugi zbiera. Ja was wysłałem
Ŝąć to, nad czym wyście się nie natrudzili. Inni się natrudzili, a w ich trud wyście weszli».
1 Kor 3,6-9 Ja siałem, Apollos podlewał, lecz Bóg dał wzrost. OtóŜ nic nie znaczy ten,
który sieje, ani ten, który podlewa, tylko Ten, który daje wzrost - Bóg. Ten, który sieje, i ten,
który podlewa, stanowią jedno; kaŜdy według własnego trudu otrzyma naleŜną mu zapłatę. My
bowiem jesteśmy pomocnikami Boga, wy zaś jesteście uprawną rolą BoŜą i BoŜą budowlą.
1 Tes 5,12 Prosimy was, bracia, abyście uznawali tych, którzy wśród was pracują, którzy
przewodzą wam i w Panu was napominają.
1 Tm 5,17-18 Prezbiterzy, którzy dobrze przewodniczą, niech będą uwaŜani za godnych
podwójnej czci, najbardziej ci, którzy trudzą się głoszeniem słowa i nauczaniem. Mówi
bowiem Pismo: Nie zawiąŜesz pyska wołowi młócącemu oraz: Godzien jest robotnik zapłaty
swojej.
2 Tm 2,3-6 Weź udział w trudach i przeciwnościach jako dobry Ŝołnierz Chrystusa Jezusa!
Nikt walczący po Ŝołniersku nie wikła się w kłopoty około zdobycia utrzymania, Ŝeby się
spodobać temu, kto go zaciągnął. RównieŜ jeŜeli ktoś staje do zapasów, otrzymuje wieniec
tylko wtedy, jeŜeli walczył przepisowo. Rolnik pracujący w znoju pierwszy powinien
korzystać z plonów.
2 Tm 4,5 Ty zaś czuwaj we wszystkim, znoś trudy, wykonaj dzieło ewangelisty, spełnij swe
posługiwanie!
Ez 34,2-6 «Synu człowieczy, prorokuj o pasterzach Izraela, prorokuj i powiedz im,
pasterzom: Tak mówi Pan Bóg: Biada pasterzom Izraela, którzy sami siebie pasą! CzyŜ
pasterze nie powinni paść owiec? Nakarmiliście się mlekiem, odzialiście się wełną, zabiliście
tłuste zwierzęta, jednakŜe owiec nie paśliście. Słabej nie wzmacnialiście, o zdrowie chorej nie
dbaliście, skaleczonej nie opatrywaliście, zabłąkanej nie sprowadzaliście z powrotem,
zagubionej nie odszukiwaliście, a z przemocą i okrucieństwem obchodziliście się z nimi.
Rozproszyły się owce moje, bo nie miały pasterza i stały się Ŝerem wszelkiego dzikiego
Hbr 1,3 Ten Syn, który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje
wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy
Majestatu na wysokościach.
12 Powiadam wam: Sodomie lŜej będzie w ów dzień niŜ temu miastu.
Lm 4,6 Wyrósł grzech Córy mojego ludu na zbrodnię Sodomy, co padła w jednej chwili,
chociaŜ nie tknięta rękami.
Ez 16,48-50 Na moje Ŝycie - wyrocznia Pana Boga - Twoja siostra Sodoma wraz ze
swymi córkami postępowała tak, jak ty postępowałaś wraz z twymi córkami. Oto taka była
wina siostry twojej, Sodomy: odznaczała się ona i jej córki wyniosłością, obfitością dóbr i
spokojną pomyślnością, ale nie wspierały biednego i nieszczęśliwego, co więcej, uniosły się
pychą i dopuszczały się tego, co wobec Mnie jest obrzydliwością. Dlatego je odrzuciłem, jak
to widziałaś.
Mt 10,15 Zaprawdę, powiadam wam: Ziemi sodomskiej i gomorejskiej lŜej będzie w dzień
sądu niŜ temu miastu.
17 Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością mówiąc: «Panie, przez
wzgląd na Twoje imię, nawet złe duchy nam się poddają».
£k 9,1 Wtedy zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami i
władzę leczenia chorób.
Rz 16,20 Bóg zaś pokoju zetrze wkrótce szatana pod waszymi stopami. Łaska Pana naszego
Jezusa Chrystusa niech będzie z wami!
18 Wtedy rzekł do nich: «Widziałem szatana, spadającego z nieba jak
błyskawica.
J 12,31 Teraz odbywa się sąd nad tym światem. Teraz władca tego świata zostanie precz
wyrzucony.
Hbr 2,14 PoniewaŜ zaś dzieci uczestniczą we krwi i ciele, dlatego i On takŜe bez Ŝadnej
róŜnicy stał się ich uczestnikiem, aby przez śmierć pokonać tego, który dzierŜył władzę nad
śmiercią, to jest diabła,
1 J 3,8 Kto grzeszy, jest dzieckiem diabła, poniewaŜ diabeł trwa w grzechu od początku.
Syn BoŜy objawił się po to, aby zniszczyć dzieła diabła.
Ap 12,7-9 I nastąpiła walka na niebie: Michał i jego aniołowie mieli walczyć ze Smokiem. I
wystąpił do walki Smok i jego aniołowie, ale nie przemógł, i juŜ się miejsce dla nich w niebie
nie znalazło. I został strącony wielki Smok, WąŜ starodawny, który się zwie diabeł i szatan,
zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego
aniołowie.
Ap 20,2 I pochwycił Smoka, WęŜa starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go
na tysiąc lat.
19 Oto dałem wam władzę stąpania po węŜach i skorpionach, i po całej
potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi.
Ps 91,13 Będziesz stąpał po węŜach i Ŝmijach, a lwa i smoka będziesz mógł podeptać.
Iz 11,8 Niemowlę igrać będzie na norze kobry, dziecko włoŜy swą rękę do kryjówki Ŝmii.
£k 9,48 Jezus rzekł do nich: «Kto przyjmie to dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto
Mnie przyjmie, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto bowiem jest najmniejszy wśród was
wszystkich, ten jest wielki».
1 Kor 10,27 JeŜeli zaprosi was ktoś z niewierzących a wy zgodzicie się przyjść, jedzcie
wszystko, co wam podadzą, nie pytając o nic - dla spokoju sumienia.
9 uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: PrzybliŜyło się do was
królestwo BoŜe.
Mt 10,8 Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych,
wypędzajcie złe duchy! Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie!
Dz 28,7-10 W sąsiedztwie tego miejsca znajdowały się posiadłości namiestnika wyspy
imieniem Publiusz, który nas przyjął i po przyjacielsku przez trzy dni gościł. Ojciec Publiusza
leŜał właśnie chory na gorączkę i biegunkę. Paweł poszedł do niego i pomodliwszy się połoŜył
na nim ręce i uzdrowił go. Po tym wszystkim przychodzili równieŜ inni chorzy na wyspie i
byli uzdrawiani. Oni to okazali nam wielki szacunek, a gdyśmy odjeŜdŜali, przynieśli
wszystko, co nam było potrzebne.
£k 17,20-21 Zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo BoŜe, odpowiedział
im: «Królestwo BoŜe nie przyjdzie dostrzegalnie; i nie powiedzą: "Oto tu jest" albo: "Tam".
Oto bowiem królestwo BoŜe pośród was jest».
Mt 10,7 Idźcie i głoście: "Bliskie juŜ jest królestwo niebieskie".
J 3,5 Jezus odpowiedział: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z
wody i z Ducha, nie moŜe wejść do królestwa BoŜego.
10 Lecz jeśli do jakiego miasta wejdziecie, a nie przyjmą was, wyjdźcie na
jego ulice i powiedzcie:
£k 9,5 Jeśli was gdzie nie przyjmą, wyjdźcie z tego miasta i strząśnijcie proch z nóg
waszych na świadectwo przeciwko nim!»
Dz 18,6 A kiedy się sprzeciwiali i bluźnili, otrząsnął swe szaty i powiedział do nich: «Krew
wasza na waszą głowę, jam nie winien. Od tej chwili pójdę do pogan».
Dz 13,51 Słowo Pańskie rozszerzało się po całym kraju. Ale śydzi podburzyli poboŜne a
wpływowe niewiasty i znaczniejszych obywateli, wzniecili prześladowanie Pawła i Barnaby i
wyrzucili ich ze swoich granic. A oni otrząsnąwszy na nich pył z nóg, przyszli do Ikonium,
11 Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy
wam. WszakŜe to wiedzcie, Ŝe bliskie jest królestwo BoŜe.
Dz 13,44-46 W następny szabat zebrało się niemal całe miasto, aby słuchać słowa BoŜego.
Gdy śydzi zobaczyli tłumy, ogarnęła ich zazdrość, i bluźniąc sprzeciwiali się temu, co mówił
Paweł. Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odwaŜnie: «NaleŜało głosić słowo BoŜe najpierw
wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych Ŝycia wiecznego,
zwracamy się do pogan.
Rz 10,20-21 Izajasz zaś odwaŜa się powiedzieć: Dałem się znaleźć tym, którzy mnie
szukali, objawiłem się tym, którzy o Mnie nie pytali. A do Izraela mówi: Cały dzień
wyciągałem ręce do ludu nieposłusznego i opornego.
zwierza. Rozproszyły się, błądzą moje owce po wszystkich górach i po wszelkim wysokim
pagórku; i po całej krainie były owce moje rozproszone, a nikt się o nie nie pytał i nikt ich nie
szukał.
Za 11,17 Biada złemu pasterzowi, który trzodę porzuca. Miecz niech spadnie na jego ramię
i na jego prawe oko! Niech uschnie jego ramię, a prawe oko niech całkiem zagaśnie!»
Mt 9,36 A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce
nie mające pasterza.
Lb 11,17 Wtedy Ja zstąpię i będę z tobą mówił; wezmę z ducha, który jest w tobie, i dam
im, i będą razem z tobą dźwigać cięŜar ludu, a ty go sam juŜ więcej nie będziesz musiał
dźwigać.
Jer 3,15 I dam wam pasterzy według mego serca, by was paśli rozsądnie i roztropnie.
Mk 16,15.20 I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu
stworzeniu! Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i
potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły.
Dz 26,15-18 "Kto jesteś, Panie?" - zapytałem. A Pan odpowiedział: "Ja jestem Jezus,
którego ty prześladujesz. Ale podnieś się i stań na nogi, bo ukazałem się tobie po to, aby
ustanowić cię sługą i świadkiem tego, co zobaczyłeś, i tego, co ci objawię. Obronię cię przed
ludem i przed poganami, do których cię posyłam, abyś otworzył im oczy i odwrócił od
ciemności do światła, od władzy szatana do Boga. Aby przez wiarę we Mnie otrzymali
odpuszczenie grzechów i dziedzictwo ze świętymi".
Ef 4,7.11-12 KaŜdemu zaś z nas została dana łaska według miary daru Chrystusowego. I
On ustanowił jednych apostołami, innych prorokami, innych ewangelistami, innych pasterzami
i nauczycielami dla przysposobienia świętych do wykonywania posługi, celem budowania
Ciała Chrystusowego.
3 Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki.
Ez 2,3-6 Powiedział mi: «Synu człowieczy, posyłam cię do synów Izraela, do ludu
buntowników, którzy Mi się sprzeciwili. Oni i przodkowie ich występowali przeciwko Mnie
aŜ do dnia dzisiejszego. To ludzie o bezczelnych twarzach i zatwardziałych sercach; posyłam
cię do nich, abyś im powiedział: Tak mówi Pan Bóg. A oni czy będą słuchać, czy teŜ
zaprzestaną - są bowiem ludem opornym - przecieŜ będą wiedzieli, Ŝe prorok jest wśród nich.
A ty, synu człowieczy, nie bój się ich ani się nie lękaj ich słów, nawet gdyby wokół ciebie były
osty i ciernie i gdybyś się znalazł wśród skorpionów. Nie obawiaj się ich słów ani się nie lękaj
ich twarzy, bo to lud oporny.
Mt 10,16 Oto Ja was posyłam jak owce między wilki. Bądźcie więc roztropni jak węŜe, a
nieskazitelni jak gołębie!
Mt 10,22 Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa
do końca, ten będzie zbawiony.
J 15,20 Pamiętajcie na słowo, które do was powiedziałem: "Sługa nie jest większy od swego
pana". JeŜeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować. JeŜeli moje słowo zachowali, to
i wasze będą zachowywać.
J 16,2 Wyłączą was z synagogi. Owszem, nadchodzi godzina, w której kaŜdy, kto was
zabije, będzie sądził, Ŝe oddaje cześć Bogu.
Mt 7,15 StrzeŜcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, a
wewnątrz są drapieŜnymi wilkami.
J 10,12 Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc
nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza;
Dz 20,29 Wiem, Ŝe po moim odejściu wejdą między was wilki drapieŜne, nie oszczędzając
stada.
4 Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie
pozdrawiajcie!
£k 22,35 I rzekł do nich: «Czy brak wam było czego, kiedy was posyłałem bez trzosa, bez
torby i bez sandałów?» Oni odpowiedzieli: «Niczego».
Mt 10,9-10 Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów. Nie bierzcie na
drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski! Wart jest bowiem robotnik swej strawy.
£k 9,59-60 Do innego rzekł: «Pójdź za Mną!» Ten zaś odpowiedział: «Panie, pozwól mi
najpierw pójść i pogrzebać mojego ojca!» Odparł mu: «Zostaw umarłym grzebanie ich
umarłych, a ty idź i głoś królestwo BoŜe!»
Rdz 24,56 Ale on przynaglał mówiąc: «Nie zatrzymujcie mnie wy, skoro Pan pozwolił mi
dopiąć celu mojej podróŜy. Pozwólcie mi odejść i wrócić do mego pana».
1 Sm 21,9 I odezwał się Dawid do Achimeleka: «A moŜe masz pod ręką dzidę albo miecz?
Nie wziąłem bowiem ani miecza, ani mojej broni, gdyŜ polecenie króla było pilne».
2 Krl 4,29 Wtedy Elizeusz powiedział Gechaziemu: «Przepasz biodra, weź laskę moją w
dłoń, a idź! JeŜeli spotkasz kogo, nie pozdrawiaj go; a jeŜeli kto ciebie pozdrowi, nie
odpowiadaj mu. I połoŜysz laskę moją na chłopcu».
5 Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi!
£k 19,9 Na to Jezus rzekł do niego: «Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyŜ i
on jest synem Abrahama.
1 Sm 25,6 Powiedzcie memu bratu: Pokój niech będzie z tobą, pokój w twym domu i we
wszystkim, co do ciebie naleŜy!
Dz 10,36 Posłał swe słowo synom Izraela, zwiastując im pokój przez Jezusa Chrystusa. On
to jest Panem wszystkich.
2 Kor 5,18-20 Wszystko zaś to pochodzi od Boga, który pojednał nas z sobą przez
Chrystusa i zlecił na posługę jednania. Albowiem w Chrystusie Bóg jednał z sobą świat, nie
poczytując ludziom ich grzechów, nam zaś przekazując słowo jednania. Tak więc w imieniu
Chrystusa spełniamy posłannictwo jakby Boga samego, który przez nas udziela napomnień. W
imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z Bogiem!
Ef 2,17 A przyszedłszy zwiastował pokój wam, którzyście daleko, i pokój tym, którzy
blisko, bo przez Niego jedni i drudzy w jednym Duchu mamy przystęp do Ojca.
1 P 1,14-16 Bądźcie jak posłuszne dzieci. Nie stosujcie się do waszych dawniejszych Ŝądz,
gdy byliście nieświadomi, ale w całym postępowaniu stańcie się wy równieŜ świętymi na
wzór Świętego, który was powołał, gdyŜ jest napisane: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty.
Jk 3,18 Owoc zaś sprawiedliwości sieją w pokoju ci, którzy zaprowadzają pokój.
2 Kor 2,15-16 Jesteśmy bowiem miłą Bogu wonnością Chrystusa zarówno dla tych, którzy
dostępują zbawienia, jak i dla tych, którzy idą na zatracenie; dla jednych jest to zapach
śmiercionośny - na śmierć, dla drugich zapach oŜywiający - na Ŝycie. A któŜ temu sprosta?
7 W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje
robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu.
Dz 16,15 Kiedy została ochrzczona razem ze swym domem, poprosiła nas: «JeŜeli
uwaŜacie mnie za wierną Panu - powiedziała - to przyjdźcie do mego domu i zamieszkajcie w
nim!». I wymogła to na nas.
Dz 16,34 Wprowadził ich teŜ do swego mieszkania, zastawił stół i razem z całym domem
cieszył się bardzo, Ŝe uwierzył Bogu.
Dz 16,40 Oni zaś, wyszedłszy z więzienia, wstąpili do Lidii, zobaczyli się z braćmi,
pocieszyli ich i odeszli.
1 Kor 9,4-13 CzyŜ nie mamy prawa skorzystać z jedzenia i picia? CzyŜ nie wolno nam
brać z sobą niewiasty - siostry, podobnie jak to czynią pozostali apostołowie oraz bracia
Pańscy i Kefas? Czy tylko mnie samemu i Barnabie nie wolno nie zarobkować? Czy ktoś pełni
kiedykolwiek słuŜbę Ŝołnierską na własnym Ŝołdzie? Albo czy ktoś uprawia winnicę i nie
spoŜywa z jej owoców? Lub czy pasie ktoś trzodę, a nie posila się jej mlekiem? CzyŜ mówię to
tylko na zwykły ludzki sposób? Czy nie wspomina o tym takŜe Prawo? Napisane jest właśnie
w Prawie MojŜesza. Nie zawiąŜesz pyska wołowi młócącemu. CzyŜ o woły troszczy się Bóg,
czy teŜ powiedział to przede wszystkim ze względu na nas? Bo przecieŜ ze względu na nas
zostało napisane, iŜ oracz ma orać w nadziei, a młocarz - młócić w nadziei, Ŝe będzie miał coś
z tego. JeŜeli więc my zasialiśmy wam dobra duchowe, to cóŜ wielkiego, Ŝe uczestniczymy w
Ŝniwie waszych dóbr doczesnych? JeŜeli inni mają udział w waszej majętności, to czemuŜ
raczej nie my? Nie korzystaliśmy jednak z tej moŜności, lecz znosimy wszystko byle nie
stawiać Ŝadnych przeszkód Ewangelii Chrystusowej. CzyŜ nie wiecie, Ŝe ci, którzy trudzą się
około ofiar, Ŝywią się ze świątyni, a ci, którzy posługują przy ołtarzu, mają udział w ofiarach
ołtarza? Tak teŜ i Pan postanowił, aŜeby z Ewangelii Ŝyli ci, którzy głoszą Ewangelię. Lecz ja
z Ŝadnego z tych praw nie skorzystałem. Piszę zaś to, nie Ŝeby coś osiągnąć w ten sposób.
Wolałbym raczej umrzeć niŜ... Nikt mię nie pozbawi mojej chluby.
Gal 6,6 Ten, kto pobiera naukę wiary, niech uŜycza ze wszystkich swoich dóbr temu, kto go naucza.
3 J 1,5-8 Ty, umiłowany, postępujesz w duchu wiary, gdy pomagasz braciom, a zwłaszcza
6 Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim;
jeśli nie, powróci do was.
przybywającym skądinąd. Oni to świadczyli o twej miłości wobec Kościoła; dobrze uczynisz
zaopatrując ich na drogę zgodnie z wolą Boga. PrzecieŜ wyruszyli w drogę dla imienia Jego
nie przyjmując niczego od pogan. Powinniśmy zatem gościć takich ludzi, aby wspólnie z nimi
pracować dla prawdy.
Iz 9,5 Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany, na Jego barkach spoczęła
8
władza. Nazwano Go imieniem: Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, KsiąŜę
Pokoju.
2 Tes 3,16 A sam Pan pokoju niech was obdarzy pokojem zawsze i na wszelki sposób! Pan
niech będzie z wami wszystkimi!
J 13,20 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie
Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam
podadzą;
przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał».