13 Małe studium biblijne Zadania łowieka w świetle 1 Księgi

Transkrypt

13 Małe studium biblijne Zadania łowieka w świetle 1 Księgi
Z życia i wiary
Małe studium biblijne
Zadania łowieka
w świetle
1 Księgi Mojżeszowej
1,28-29; 2,19
(1,28) “I błogosławił im Bóg, i ekł do nich
Bóg: Rozradzajcie się i rozmnażajcie się, i napełniajcie ziemię, i yńcie ją sobie poddaną;
panujcie nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad wszelkimi zwieętami,
które się poruszają po ziemi! (1,29) Potem
ekł Bóg: Oto daję wam wszelką roślinę
wydającą nasienie na całej ziemi i wszelkie
dewa, których owoc ma w sobie nasienie:
niech będzie dla was pokarmem!”
(2,19) “Utwoył więc Pan Bóg z ziemi
wszelkie dzikie zwieęta i wszelkie ptactwo
niebios i pyprowadził do łowieka, aby
zobayć, jak je nazwie, a każda istota żywa
miała mieć taką nazwę, jaką nada jej łowiek.”
Małżeństwo
Bóg stwoył łowieka na swój obraz
i podobieństwo i obdaył go zdolnością
myślenia, mówienia, działania.
Stwoony łowiek obejmował dwie
płcie: mężyznę i kobietę, godnością równą
sobie, co dobitniej ukazuje nam drugi opis
stwoenia 1 Mż 2, 7.21-24. Żadna płeć nie
otymała prawa dominacji. Słowo „pomoc”
nie oznaa podpoądkowania kobiety
mężyźnie. Ta pomoc to nie siła roboa, ale
wzajemna pomoc w sensie egzystencjalnym,
wzajemne uzupełnianie i wieranie się.
Z zawarciem małżeństwa związane jest
opuszenie rodziców, pyłąenie się do
wółmałżonka i stawanie się jednym ciałem.
„Jedno ciało” oznaa tutaj jedność mężyzny
i niewiasty i jest ona w wielu płaszyznach
- jedność cielesna, pekonań, zamiarów,
planów, majątkowa. Teba jednak, zwłasza
dzisiaj, pamiętać, że „jedność” nie oznaa
www.parafiajawoe.pl
Girolamo Macchietti „Kuszenie Adama i Ewy”, XVIw.
„identyność”. Bóg, stwoonego mężyznę
i niewiastę powołał do małżeństwa,
obdaając, pochodzącym od Niego, darem
płodności. Słowa „rozradzajcie się i rozmnażajcie się” nie jest jedynie nakazem prokreacji,
ale błogosławieństwem uzdalniającym do
pekazywania daru życia. „I ojał Bóg na
wszystko, co uynił, a było to bardzo dobre”
(1 Mż 1,31). Dobre było także małżeństwo,
miłość małżeńska, seks, płodność. W księgach prorockich małżeństwo porównuje się
do pymiea Boga z Izrælem (np. Oz 2,4-25;
Iz 62,5; Ef 5,32).
Swoim błogosławieństwem i darem płodności Bóg obdaył jedynie związek mężyzny i niewiasty. Tak więc w oach Bożych
jedynie taki związek jest małżeństwem. Związek homoseksualny mało że nie jest objęty
Bożym błogosławieństwem, to jest dla Boga
obydliwością („nie będziesz cieleśnie obcował z mężyzną jak z kobietą. Jest to obydliwością” (3Mż 18,22). Uważam, że łowiek
nie ma prawa błogosławić tego, co dla Boga
jest obydliwością.
Informator Paraalny nr 80
13
Z życia i wiary
Małżonkowie usłyszeli: „Rozradzajcie się
i rozmnażajcie się, i napełniajcie ziemię”.
Słowa te, mimo że są proste i zrozumiałe,
dzisiaj są niepopularne. Związek seksualny
tak; małżeństwo, dzieci- nie. Słusznie ks. dr
Alfred Jagucki w „ Z Chrystusem pez świat”
na str. 42 napisał: „… każde małżeństwo,
które dla wygody pozostaje bezdzietne,
mija się z pykazaniem Bożym, a to oznaa
gech. Żaden naród, żadna ołeność nie
może się ostać, jeżeli pytłumione zostaje
pragnienie potomstwa. Nie bez powodu Pan
Bóg ustanowił taki poądek, że powiązał
istnienie ludzkości z najsilniejszym popędem,
z
instynktem
rozrodym,
popędem
płciowym.”
Są małżeństwa, które nie ze względu
na
wygodnictwo,
ale
ze
względów
zdrowotnych są bezdzietne. Teba pamiętać,
że Bóg powołał małżeństwo nie tylko dla
wydawania potomstwa i zaludniania ziemi.
W naszym kościele, zgodnie z Biblią (np.
1 Kor 7,5), mówimy, że małżeńskie obcowanie
płciowe jest nie tylko w celu prokreacji.
Powstaje pytanie, y wolno nam planować,
ograniać ilość dzieci? Bóg obdaył łowieka
rozumem, wółodpowiedzialnością za dzieło
stwoenia, za świat, za powoływane życie
i dlatego ważne jest świadome macieyństwo.
Dr ilo tak napisał: „… Stoimy na stanowisku,
że łowiek ma prawo do miłości i radości życia
małżeńskiego i wtedy, gdy pożycie małżeńskie
nie ma na celu płodzenia i rodzenia dzieci.”
Panowanie
Bóg, który stwoył piękny i dobry świat,
powołał małżonków do zaądzania dziełem
stwoenia, mówiąc: „yńcie ją sobie poddaną; panujcie nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad wszelkimi zwieętami,
które się poruszają po ziemi!”
Jest to powołanie do ujamiania chaosu,
żywiołów, pekształcania i ulepszania świata.
To także wezwanie do koystania z darów ziemi, z jej skarbów. Ta wola Boża potwierdzona
jest w drugim opisie stwoenia, gdzie Bóg
umieścił łowieka w ogrodzie Eden, aby go
uprawiał i stegł, aby służył ziemi, aby był
jej opiekunem. Niestety, w wyniku upadku
w gech stał się dewastatorem Bożego dzie-
14
ła stwoenia, grabieżcą. Człowiek zapomniał,
albo też nie chciał i nie chce pyjąć do wiadomości, że Panem i właścicielem ziemi jest
Bóg (Ps 24,1), on zaś jedynie zaądcą, który ze
swego szafarstwa będzie Bogu zdawał rawę
(2 Kor 5,10). Dewastacja pyrody jest złamaniem Bożych pykazań pynoszącym karę
tym, któy ją niszą i następnym pokoleniom, co zwiastuje prorok Micheasz 7,13: „le
ziemia stanie się pustkowiem wraz ze swoimi mieszkańcami z powodu ich uynków”,
a także Obj 11,18 „… oraz wytracenia tych,
któy niszą ziemię”.
W asach nowożytnych, kierowany
Słowem Bożym, wolą Bożą, Albe Schweitzer
ze swoją etyką poszanowania życia, stanął
w obronie pyrody i ekologii. Speciwiał się
niszeniu życia nie tylko ludzi, ale i zwieąt,
i roślin. ( Więcej w aykule ks. prof. Manfreda
Ugloa w 79 nr Z życia i wiary)
Zadania, jakie Bóg postawił łowiekowi,
Słowa Stwórcy, mimo upływu asu, nie
utraciły swojej ważności i nadal zobowiązują
łowieka do ich świadomego pyjęcia
i realizowania. Jest to możliwe w łąności pez
wiarę i Ducha Świętego z Jezusem Chrystusem,
który wszystko yni nowym,
yni nowe stwoenie. Także
nowe ojenie na Boże
dzieło stwoenia i nowe, inne
działanie.
Informator Paraalny nr 80
ks. Andej Mendrok
www.parafiajawoe.pl

Podobne dokumenty