Kamień w architekturze i sztuce

Transkrypt

Kamień w architekturze i sztuce
1.
Nazwa przedmiotu/modułu w języku polskim
Kamień w architekturze i sztuce
2.
Nazwa przedmiotu/modułu w języku angielskim
Stone in art and architecture
3.
Jednostka prowadząca przedmiot
WNZKŚ, Instytut Nauk Geologicznych, Zakład Mineralogii i Petrologii
4.
Kod przedmiotu/modułu
3012-m10KARS-WSS2, 3012-m10KARS-CSS2
5.
Rodzaj przedmiotu/modułu
Obligatoryjny w obrębie fakultatywnego modułu
6.
Kierunek studiów
Geologia
7.
Poziom studiów
II stopień
8.
Rok studiów
I lub II rok
9.
Semestr
zimowy lub letni
10.
Forma zajęć i liczba godzin
wykłady: 15 godz.
ćwiczenia prowadzone w laboratorium: 15 godz.
11.
Imię, nazwisko, tytuł/stopień naukowy osoby prowadzącej zajęcia
wykładowca: prof. dr hab. Ryszard Kryza + zespół
koordynator ćwiczeń: prof. dr hab. Ryszard Kryza
zespół prowadzący ćwiczenia: prof. dr hab. Ryszard Kryza, dr
Czesław August, dr Wojciech Bartz, dr Joanna Kostylew, mgr Marta
Prell, mgr Dorota Kowalik-Kociszewska
12.
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji
społecznych dla przedmiotu/modułu oraz zrealizowanych przedmiotów
Wiedza z zakresu mineralogii, geochemii i petrologii ze studiów
licencjackich geologii
13.
Cele przedmiotu
Wykłady i ćwiczenia z Kamienia w architekturze i sztuce mają na
celu zapoznanie studentów z różnymi aspektami wykorzystania
surowców kamiennych w dawnych okresach historycznych i
współcześnie. Omawiane są typy kamieni budowlanych, metody ich
wydobycia i obróbki, normy określające parametry techniczne
decydujące o ich zastosowaniu. Studenci mają okazję zapoznać się z
podstawami sztuki kamieniarskiej, zastosowaniem kamieni w
różnych stylach architektury. Poznają główne polskie surowce
kamieniarskie oraz przykłady ich zastosowań. Specjalną uwagę
poświęca się problematyce niszczenia kamieni budowlanych w
warunkach zanieczyszczonej atmosfery oraz sposobom renowacji
budowli kamiennych. W ramach zajęć praktycznych organizowana
jest wizyta w zakładzie kamieniarskim, a praca zaliczeniowa polega
na indywidualnym opisie wybranego zespołu zabytków kamiennych
Wrocławia. Zaliczenie tego przedmiotu przygotowuje studentów do
ewentualnej pracy, która ma związek z kamieniarstwem i renowacją
zabytków.
14.
Zakładane efekty kształcenia
(W_1) Ma wiedzę z zakresu nauk ścisłych
powiązanych z wybranymi aspektami nauk
geologicznych i technologii materiałowej, w
szczególności z zakresu norm dotyczących
kamieni budowlanych.
(W_2) Ma wiedzę w zakresie aktualnych
problemów nauk o środowisku i technologii
materiałowej oraz stosowanych w nich
współczesnych metod badawczych.
(W_3) Konsekwentnie stosuje zasadę
ścisłego, opartego na danych empirycznych
interpretowania zjawisk i procesów
przyrodniczych i technicznych w pracy
badawczej.
(W_4) Zna ogólne zasady planowania badań
z wykorzystaniem technik i narzędzi
badawczych stosowanych w geologii i
naukach o środowisku.
(W_5) Ma pogłębioną wiedzę w zakresie
krajowej bazy surowców skalnych i
zastosowania kamienia w budownictwie.
(W_6) Zna wybrane regulacje prawne w
zakresie surowców skalnych i kamieniarstwa,
w powiązaniu z zasadami tworzenia i
rozwoju form indywidualnej
przedsiębiorczości.
(U_1) Potrafi zastosować zaawansowane
techniki i narzędzia badawcze w zakresie
wybranych dyscyplin nauk o Ziemi (surowce
skalne, kamieniarstwo).
(U_2) Potrafi planować i wykonywać zadania
badawcze lub ekspertyzy pod kierunkiem
opiekuna naukowego.
(K_1) Rozumie potrzebę ciągłego uczenia się
i podnoszenia kompetencji zawodowych, a
także inspirowania i organizowania procesu
uczenia się innych osób.
15.
Symbole kierunkowych
efektów kształcenia
K2_W02
K2_W03
K2_W04
K2_W06
K2_W07, K2_W08
K2_W10
K2_U01
K2_U04
K2_K01
Treści programowe wykładów i ćwiczeń:
1. Wstęp: sprawy organizacyjne, literatura kamieniarska.
2. Surowce skalne: kamieniołomy i metody urabiania skał, metody obróbki
kamienia; cechy technologiczne skał (normy).
3. Oznaczania cech technicznych kamieni: wizyta w laboratorium oznaczania
cech technicznych kamieni.
4. Polskie kamienie budowlane: Granity i inne skały magmowe i
metamorficzne; wapienie i marmury; piaskowce i inne skały osadowe.
5. Zarys kamieniarstwa: kamienne formy architektoniczne (mury, okładziny,
formy ozdobne, napisy na kamieniu).
6. Niszczenie i renowacja kamieni: procesy niszczenia kamieni w warunkach
zanieczyszczonej atmosfery; metody renowacji kamieni.
7. Kamień w architekturze i sztuce: główne style architektoniczne; przykłady
zabytków architektury Wrocławia.
8. Kamienny Wrocław: kamień w zabytkach i współczesnej architekturze
Wrocławia – zajęcia terenowe; kamień w nekropoliach Wrocławia.
9. Praca zaliczeniowa: samodzielny opis petrograficzny kamieni
budowlanych w terenie: wybrane ciągi budowli na ulicach Wrocławia – praca
zaliczeniowa.
16.
Zalecana literatura (podręczniki)
Literatura podstawowa:
Atlas kamieni naturalnych dostępnych na rynku polskim. F.H.U. ‘WANDA”,
P.H.U. „h.g. BRAUNE”, Jawor.
Kozłowski S., 1986. Surowce skalne Polski. Wydawn. Geol., Warszawa.
Rapp G.R., 2002. Archaeomineralogy. Springer, Berlin.
Wilcke H., Thunig W., 1997. Kamieniarstwo. Wyd. 2. (tłumacz. Michalski A.),
WSiP, Warszawa.
Wilczyńska-Michalik W., 2004. Influence of atmospheric pollution on the
weathering of stones in Cracow monuments and rock outcrops in Cracow,
Cracow-Częstochowa Upland and the Carpathians. Wyd. Naukowe Akad.
Pedagog. Kraków.
Siegesmund S., Snethlage R., (eds.), 2011: Stone in Architecture:
Properties, Durability. Springer-Verlag, Fourth Edition.
Literatura uzupełniająca:
Domasławski W. (red.), 1993. Profilaktyczna konserwacja kamiennych
obiektów zabytkowych. Wydawn. UMK Toruń.
Dziedzic K., Kozłowski S., Majerowicz A., Sawicki L. (red.), 1979. Surowce
mineralne Dolnego Śląska. Ossolineum, Wrocław.
Rajchel J., 2004. Kamienny Kraków. AGH, Kraków.
Siegesmund S., Wiess T., Vollbrecht A., (red.), 2002. Natural stone,
weathering phenomena, conservation strategies and case studies.
Geological Society London, Special Publications, 205.
ŚWIAT KAMIENIA. Dwumiesięcznik Branży Kamieniarskiej. ABRA, Opole.
NOWY KAMIENIARZ. Dwumiesięcznik Kamieniarski. SKI&VAK, Poznań.
17.
Forma zaliczenia poszczególnych komponentów przedmiotu/modułu, sposób
sprawdzenia osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia:
Wykłady:
Kolokwium zaliczeniowe z zagadnień teoretycznych.
Ćwiczenia:
Samodzielna praca zaliczeniowa: opis wybranych zabytków kamiennych
Wrocławia.
Elementy i wagi mające wpływ na ocenę końcową: zaliczenie wykładów
50 %, ćwiczenia 50%.
18.
Język wykładowy
polski
19.
Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta
Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem:
Średnia liczba godzin
na zrealizowanie
aktywności
30 godz.
- wykład: 15 godz.
- ćwiczenia prowadzone w laboratorium: 15 godz.
Praca własna studenta np.:
40 godz.
- przygotowanie do zajęć: 10 godz.
- opracowanie wyników: 10 godz.
- czytanie wskazanej literatury: 10 godz.
- napisanie raportu z zajęć: 10 godz.
- przygotowanie do egzaminu: Suma godzin
Liczba punktów ECTS
70 godz.
3 ECTS

Podobne dokumenty