SYLABUS PRZEDMIOTU

SYLABUS PRZEDMIOTU
Elementy składowe
Opis
sylabusu
Nazwa przedmiotu
Audiosfera. Radio i fonografia.
Kod przedmiotu
0400-KN2-1KON3
Nazwa kierunku
Kulturoznawstwo
Nazwa jednostki prowadzącej
Wydział Filologiczny, Instytut Filologii Polskiej, Wydział Pedagogiki i Psychologii, Zakład
kierunek
Kulturoznawstwa
Język przedmiotu
Polski
Charakterystyka przedmiotu
Rok studiów/ semestr
Przedmioty do wyboru – 1rok studia niestacjonarne II stopnia kulturoznawstwo
1 rok / semestr zimowy
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych oraz
16 godzin – konwersatorium
forma prowadzenia zajęć
Punkty ECTS
3
Prowadzący
Dr Wojciech Siwak
Założenia i cele przedmiotu
Celem konwersatorium jest rozszerzenie wiedzy studentów odnośnie do zmian, jakie dokonały się w
mediach audialnych – radiu i fonografii od końca XIX wieku po współczesność. Zmiany te
analizowane są w ujęciu historycznym, estetycznym i kulturoznawczym. Tematyka zajęć obejmuje
analizy poszczególnych technologii oraz praktyk radiowych i fonograficznych, ich wpływ na
twórczość artystyczną, rozwój nowych gatunków medialnych oraz kulturę słuchaczy. Istotnym
zagadnieniem jest wpływ technik cyfrowych na współczesną audiosferę, konwergencja mediów
audialnych, problematyka hybrydyzacji gatunków oraz tzw. kultura remiksu jako istotna kategoria
współczesności. Część konwersatorium poświęcona jest trzem wymiarom dwudziestowiecznej kultury
dźwiękowej: poszerzaniu granic muzyki, nowym sposobom słuchowego doświadczenia i wpływowi
rewolucji technologicznej na twórczość muzyczną. Analizowane są szczegółowe przypadki wpływu
praktyk radiowych i fonograficznych na zmiany estetyczne, gatunkowe oraz procesy odbioru.
Podsumowaniem zajęć jest wskazanie tendencji rozwoju współczesnych mediów audialnych..
Wymagania wstępne
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Treści merytoryczne przedmiotu
7.
8.
9.
10.
Od fonografu Edisona do I-Poda (1 g)
Od Marconiego i Tesli po radia internetowe (1 g)
Radio w wybranych teoriach medioznawczych (2 g)
Fonografia wybranych w teoriach medioznawczych (2 g)
Specyfika gatunków radiowych. Gatunki informacyjne, gatunki publicystyczne, gatunki
autorskie. Nowe radio a problem hybrydyzacji gatunków (2 g)
Dzieło płytowe. Formy dzieł fonograficznych. Studio nagraniowe – od dokumentacji
dźwięku do autonomicznej przestrzeni twórczej. Rozwój fonografii a twórczość muzyczna w
XX i XXI wieku (2 g)
Media audialne a zapis analogowy i cyfrowy. Radio i fonografia w epoce cyfrowej.
Przemiany estetyki radia i fonografii. Kultura remiksu. (2 g)
Współczesna twórczość fonograficzna i radiowa. DJ czy kompozytor? Wirtualne studia
nagraniowe i net-labele. Konwergencja mediów a twórczość audialna (2 g)
Kultura słuchaczy. Soundscapes czyli prywatne i publiczne audiosfery. (1 g)
Salon płytowy czy sieć P2P? Konsument czy prosument? Przemiany organizacji i rynku
mediów audialnych w XXI wieku (1 g)
Forma i warunki zaliczenia
Forma zaliczenia:
przedmiotu
Konwersatorium rozliczane w systemie punktowym, obejmującym: obecność, aktywność i dyskusję
na zajęciach, referaty i referaty translatoryjne, pracę pisemną - esej – do wyboru z pięciu
proponowanych tematów.
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu
Punktacja:
Obecność - zajęcia 2-godzinne - 5 p
Aktywność: udział w dyskusji - 5 p, udział w dyskusji i interpretacja zadanej literatury - 10 p, referat 15 p, referat translatoryjny - 20 p
Esej - (2-4 stron A4) - max 15 p. Student ma obowiązek napisać 2 spośród pięciu proponowanych
esejów. Istnieje możliwość napisania dodatkowych esejów w razie chęci podwyższenia oceny lub
odrabiania nieobecności
Punktacja i oceny: 81-90 – dostateczny, 91-100 - dostateczny+, 101-110 – dobry, 111-120 - dobry+,
121-140 - bardzo dobry
Literatura podstawowa:
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej
1. Bardijewska Sława, Słuchowisko jako tekst słowno-dźwiękowy, [w:] Hopfinger M. (red.),
Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku, Oficyna Naukowa, Warszawa 2002, s.
109-127
2. Kominek M., Fonografia artystyczna, [w:] Hopfinger M. (red.), Nowe media w komunikacji
społecznej w XX wieku, Oficyna Naukowa, Warszawa 2002, s. 141-152
3. Kominek M., Zaczęło się od fonografu, PWM, Kraków 1986
4. McLuhan M., Radio bęben plemienny, [w:] Hopfinger M. (red.), Nowe media w komunikacji
społecznej w XX wieku, Oficyna Naukowa, Warszawa 2002, s. 100-108
5. Peiper T., Radiofon, Radio adwokat, [w:] Hopfinger M. (red.), Nowe media w komunikacji
społecznej w XX wieku, Oficyna Naukowa, Warszawa 2002, s. 95-99
6. Siwak W., Audiosfera na przełomie stuleci, [w:] Hopfinger M. (red.), Nowe media w
komunikacji społecznej w XX wieku, Oficyna Naukowa, Warszawa 2002, s. 153-177
7. Stachyra G., Gatunki audycji w radiu sformatowanym, Wyd. UMCS, Lublin 2008
Literatura uzupełniająca
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Bull, M., Sounding out the city: Personal stereos and the management of everyday life.
New York, NY: Berg 2000.
Cox Ch., Warner D., Kultura dźwięku. Teksty o muzyce nowoczesnej, Słowo-ObrazTerytoria, Warszawa 2010
Gałuszka Patryk, Biznes muzyczny. Ekonomiczne i marketingowe aspekty fonografii,
Agencja Wydawnicza PLACET, Warszawa 2009
Jędrzejewski S., Radio Renesans. Od monopolu do konkurencji, Warszawa 1997
Katz M., Capturing Sound. How Technology Has Changed Music, Univ. of California
Press: Berkeley-Los Angeles-London 2004.
Sterne J., Audible Past. Cultural Origins of Sound Reproduction, Duke University Press,
2003.
……………………………….
podpis osoby składającej sylabus