Odpoczynek wierzących

TV - Program z 10.09.2006 (Nr. 715 W 1)
Odpoczynek wierzących*
Von Pastor Wolfgang Wegert ©
Kazanie: „Albowiem do odpoczynku wchodzimy my, którzy uwierzyliśmy, zgodnie z tym, jak
powiedział, "
(Hebrajczyków 4, 3)
BoŜy odpoczynek jest odpoczynkiem wiary. Czy chciałbyś doświadczyć BoŜego odpoczynku i pokoju? Jeśli
tak, to musisz wierzyć i zaufać. Jaka powinna być wiara, pokazuje nam Biblia na przykładzie historii narodu
Izraelskiego. List do Hebrajczyków porównuje dzieci Izraela z nami: „I nam bowiem była zwiastowana
dobra nowina, jak i tamtym” (Hebr. 4, 2).
Izraelici słyszeli zbawienne przesłanie: uwolnienie z niewoli i przymusowej pracy. Powiedziane im było,
Ŝe zostaną wyprowadzeni z niewoli Egipskiej. Przed Paschą mieli zabić baranka i pomazać nadproŜa i
drzwi krwią, jako znak ich wybawienia. Zostali uchronieni przed sprawiedliwym, niszczycielskim
aniołem. Tam, gdzie była krew, nie wchodził niszczyciel i nie zadawał ciosu. Było im powiedziane, Ŝe
dojdą do wolności, gdy przejdą przez Morze Czerwone. Mieli być zaopatrzeni podczas długiej wędrówki
na pustyni i wejść w końcu, jako dziedzice, do obiecanej ziemi Kanaanu, by zdobyć kraj, który opływał
w mleko i miód.
Przez historię Izraela Bóg demonstruje Ewangelię – Ewangelię Baranka, Ewangelię wyjścia z niewoli
grzechu do wolności, Ewangelię o zaopatrzeniu BoŜego ludu na całej drodze Ŝycia, by wejść ostatecznie do
przyrzeczonego, niebiańskiego Kanaanu, kraju, w którym jest wiele miodu i mleka.
Ale jak się obeszli Izraelici z tym zbawiennym przesłaniem? Posłuchajmy jeszcze raz Listu do
Hebrajczyków: „Słowo usłyszane nie przydało się na nic, gdyŜ nie zostało powiązane z wiarą tych, którzy je
słyszeli” (Hebr. 4,2). Izrael szemrał przy kaŜdej niekorzystnej okazji. Nie wierzyli przesłaniom MojŜesza i
Boga. Dlatego po za Jozuem i Kalebem nikt inny nie wszedł do ziemi obiecanej, czyli odpoczynku. Nie
doszli do BoŜego odpoczynku, bo nie wierzyli. Zamiast tego na pustyni legły ich ciała (Hebr. 3, 17). I
dlatego ostrzega nas Apostoł, abyśmy nie wpadli w ten sam grzech: słuchać, ale nie wierzyć i nie ufać.
Nie pomogło im głoszone słowo, poniewaŜ nie powiązali tego z wiarą. Wielu ludzi znajduje się w
Kościele i wspólnotach i często przez wiele lat słyszą Ewangelię. Oni słuchają i słuchają, razem
śpiewają, pracują, oddają ofiary i płacą podatek Kościelny. Ale to im nie pomoŜe, poniewaŜ nigdy
nie powiązali z wiarą Słowa, które słyszeli. Czasami jestem głęboko dotknięty rozwojem duchowym
niektórych, którzy chodzili razem przez lata do Kościoła, słuchali Ewangelii i cieszyli się z nami na
naboŜeństwach. Ale potem, jeśli się zdarzy jakaś trudna sytuacja w ich Ŝyciu, to ma się nagle takie
uczucie: Czy to właściwie było prawdziwe, co przeŜyli przez wszystkie te lata? Oni słuchali i
słuchali, robili i czynili, ale widocznie nic im to nie pomogło, poniewaŜ zbawienne przesłanie nie
było powiązane z ich wiarą – jak u Izraelitów.
Arche
Gemeinde und Missionswerk ARCHE e.V.
Doerriesweg 7 • D-22525 Hamburg (Stellingen)
Tel.: +49 (0)40/54 70 50 • Fax: +49 (0)40/54 70 52 99
[email protected] • www.arche-gemeinde.de
Bankverbindungen
Ev. Darlehensgenossenschaft eG Kiel • Konto-Nr. 113522 • BLZ 210 602 37
Schweiz: Postgiroamt Basel • Konto-Nr. 40-10270-9
Österreich: P.S.K. Österreichische Postsparkasse • Konto-Nr. 7726.796
Strona 2 - TV-Program 715 W l / „Odpoczynek wierzących“
Prawdziwa wiara lub ustne wyznanie?
Czy wiara, którą posiadali była prawdziwa? A moŜe było to tylko wyznanie wargami? To jest
największe pytanie, które przedłoŜył chrześcijanom Apostoł w rozdziale z Hebrajczyków.
Niektórzy ludzie mają całkowicie zewnętrzny rytuał, który razem wykonują, pozwolili się
nawet ochrzcić. Ale przez ten rytuał nie zmienili się jednak, gdyŜ nie zostało powiązane to z
wiarą.
I tutaj przychodzi powaŜne ostrzeŜenie: „Jak przysiągłem w słowie moim: Nie wejdą do mego
odpocznienia” (Hebr. 4, 3). Lepiej nie nazywaj siebie chrześcijaninem, jeśli nie jesteś nim
naprawdę głęboko z serca, ale zastosuj ten apel Pana w tobie i powiąŜ to, co słyszałeś z wiarą,
w przeciwnym razie nie pomoŜe to tobie.
Zostaniesz w swoim niepokoju, on nie zniknie, twoje grzechy i cięŜar nie są tobie odpuszczone
i BoŜy wyrok ciąŜy na tobie. Twoje Ŝycie nie ostoi się i zostaniesz bez chwili wytchnienia, tak
to się rozpadnie – nie koniecznie twoje ciało, ale twoja jakość Ŝycia, twoje wewnętrzne
zdrowie i siła twojej osobowości będą zniweczone. Ewangelia tobie nie pomoŜe, krew Jezusa
nie ma mocy dla ciebie, a twoje modlitwy nie będą wysłuchane. Od chrześcijaństwa moŜesz
mieć wszystko, ale jeśli nie wierzysz prawdziwie Zbawicielowi i mu nie ufasz, wtedy
wszystko jest bez sensu, poniewaŜ: „Bez wiary nie moŜna podobać się Bogu” (Hebr. 11, 6).
Potem ta niewierząca część Izraelitów nie weszła do odpoczynku zbawienia, jednak List
do Hebrajczyków wyjaśnia nam jeszcze:, „Przeto znowu wyznacza pewien dzień „dzisiaj”
mówiąc przez Dawida po tak długim czasie, jak to przedtem zostało powiedziane: Dziś,
jeśli głos jego słyszycie, Nie zatwardzajcie serc waszych” (Hebr. 4, 7). Zatem dla ciebie
jest jeszcze dzisiaj!
Tak chciałbym cię prosić – o BoŜą cześć i błogosławioną wolę: wołaj do Pana z tym
męŜczyzną z Biblii: „Panie, pomóŜ niedowiarstwu memu!” (Marek 9, 24). Proś Boga o
litość, Ŝeby dał tobie w końcu głęboko wierzące serce i głębokie zaufanie. Twoje
zewnętrzne poznanie, twoje chrześcijańskie imię nie pomoŜe, poniewaŜ zbawienne
przesłanie musi być zjednoczone z sercem wierzącego.
To oznacza, byś opierał się z zaufaniem na Panu Jezusie! „Uwierz w Pana Jezusa, a będziesz
zbawiony, ty i twój dom!” (Dz. Ap. 16, 31). I wejdziesz do BoŜego odpoczynku, inaczej niŜ
Izraelici, poniewaŜ wejście do odpoczynku dla ludu BoŜego jest jeszcze aktualne. I będzie w
tobie niewypowiedzianie wielki pokój Pana! Niech Bóg błogosławi Cię w tym odpoczynku i
jego pokoju przez twą pokutę i nawrócenie oraz przez Ŝywą wiarę.
Jak zachować odpoczynek BoŜy
A więc musimy naturalnie rozwaŜyć, jak moŜemy ten odpoczynek zachować. Obiecane jest
nam, Ŝe jako dzieci BoŜe moŜemy Ŝyć w tym niepodległym odpoczynku BoŜym podczas
całego naszego Ŝycia. Tak jak Bóg odpoczywa w pewności zbawienia tego, co stworzył, tak
my teŜ moŜemy odpoczywać w pewności zbawienia. Bóg odpoczywa w dziele swojego
stworzenia i w dziele swego codziennego panowania i w jego cudownym przeznaczeniu. Ale
jak moŜemy odpoczywać w jego działaniu, czego w ogóle prawdopodobnie nie rozumiemy?
Jak moŜemy zostać w tym odpoczynku? PoniewaŜ w Ŝyciu wierzących powinien być on
trwałym błogosławieństwem, aŜ zobaczymy obiecane niebo.
On tylko wtedy będzie nas ochraniać, jeśli będziemy mieć wiarę nie tylko przy naszym
nawróceniu, ale takŜe, jeśli ta wiara codziennie i w kaŜdym momencie będzie częścią
naszego długiego Ŝycia.
Znam niestety wielu chrześcijan – i nie mówię tutaj tylko o tych, którzy się tylko tak nazywają,
lecz o tych, którzy juŜ trochę posmakowali tego odpoczynku wiary, którzy tkwią osobiście w
zbawieniu chrześcijańskim, – a mimo ich BoŜego usynowienia stracili pokój BoŜy i wpadli z
powrotem w lęk, zamartwianie się i nawet w panikę.
Strona 3 - TV-Program 715 W l / „Odpoczynek wierzących“
Zaledwie zaczęło dziać się w ich Ŝyciu coś trudnego albo pojawiło się nieszczęście i juŜ
problem wyrzuca ich z drogi odpoczynku w Bogu. Jak szybko znika pokój, w jak krótkim
czasie wzbudza się złość, brak opanowania i strach, które wydawałoby się, Ŝe są nam obce?
Dlaczego tak jest?
Odpowiedź jest łatwa: Wypadamy z wiary i nie ufamy Bogu. śyjemy przez to, co widzimy,
a nie przez to, w co wierzymy. Ale Apostoł Paweł był o tych przeciwnościach przekonany.
On pisze w 2 Kor. 5, 7: „GdyŜ w wierze, a nie w oglądaniu pielgrzymujemy.”
Jeśli na nasze uczucia ma wpływ to, co zewnętrznie widzimy, wtedy pielgrzymujemy nie w
wierze, lecz w oglądaniu. Nie pielgrzymujemy w Duchu, lecz w ciele (Gal. 5, 24-25).
Pielgrzymowanie w oglądaniu wygląda tak: Zewnętrznie mamy wszystko, czego
potrzebujemy: pieniądze, zdrowie, urlop, uznanie, pracę i moŜe jeszcze szczęśliwą rodzinę –
układa nam się bardzo dobrze. Chętnie zawsze mówisz: „BoŜe, Ty jesteś tak dobry dla nas!”
I rzeczywiście stoisz dobrze, cudownie odpoczywasz w Panu i jesteś wierzącym świętym.
Ale potem nagle coś przychodzi. Interes się kurczy, dzieci chodzą swoimi drogami, okazuje się,
Ŝe mąŜ chce rozwodu, a lekarz stwierdził złą diagnozę. Odpoczynek i BoŜy pokój zostaje nagle
jakby zdmuchnięty. Rozpoczynasz nerwową walkę o swoje zdrowie, o twoje małŜeństwo,o
rodzinę i o swoje utrzymanie. Nagle stary, niewierzący strach znów pojawił się u ciebie. Nie
wznosisz się w wierze, zaufaniu i odpoczynku BoŜym, lecz jesteś pędzony przez zamartwianie
się i strach. I nie rzadko teŜ BoŜe dzieci naśladują nową modę i szukają pomocy u
psychologów. Powodem tej tragicznej zmiany jest to, Ŝe Ŝyjesz przez oglądanie.
Słynny skrzypek Paganini miał koncert. Stał przed swoją publicznością, wziął skrzypce i chciał
rozpocząć. Wtedy okazało się, Ŝe to nie są jego skrzypce. Przypuszczał, Ŝe jego instrument
został skradziony, bo rozpoznał, Ŝe jego skrzypce zostały podmienione, ktoś włoŜył tanią kopię
w jego futerał.Publiczność była okropnie rozczarowana, gdyŜ myślano, Ŝe koncert zostanie
odwołany. Paganini wziął jednak te skrzypce i powiedział: „Moje Panie i Panowie, pokaŜę
państwu, Ŝe muzyka nie tkwi w instrumencie, lecz w duszy.” I grał na tych skrzypcach, tak jak
na swoich – lepiej nie potrafił zagrać!
Muzyka nie tkwi w instrumencie! Tak pokój takŜe nie tkwi w twoich okolicznościach
zewnętrznych, w tym, co przeŜywasz, w twojej nadziei i tym, co moŜe cię rozczarować. Ale
w twoim wierzącym sercu. Pokój w sercu ma ten, kto odpoczywa w Bogu. I tego pokoju nic
nie moŜe wstrząsnąć.
Znamy historię o Elizeuszu i jego słudze Gehasim, który widział niebezpieczne wojsko
wroga. Ale prorok Elizeusz, który był wypełniony podwójną miarą Ducha Świętego jego
poprzednika, modlił się: „Panie otwórz jego oczy, aby widział” (2 Król. 6, 17). Ten biedak
nie mógł właściwie widzieć, bo patrzył tylko oczami fizycznymi. Elizeusz widział wokoło
górę pełną ognistych koni i wozów niebiańskich. Tego cielesne oczy nie mogły widzieć.
Dlatego Gehasi popadł w niepokój i strach. Ale ten, który widział więcej niŜ to, co mogą
widzieć śmiertelne i cielesne oczy, ten miał pokój i spokojnie odpoczywał. Elizeusz tak
zachęcił swojego sługę: „Nie bój się, bo więcej jest tych, którzy są z nami” (werset 16).
Ci dwaj widzieli zupełnie coś innego. Jeden widział to, co było w jego ziemskich oczach, a
drugi to, co było w jego oczach duchowych. Tam Pan otworzył słudze oczy wewnętrzne i
zobaczył, Ŝe góra była pełna ognistych wozów. Tam takŜe Gehasi powrócił do BoŜego
odpoczynku.
Wiarę widzi Bóg – Pan, który odpoczywa sam w sobie, który wszystko kontroluje i rządzi.
Wiara wie, Ŝe na świecie i w naszym Ŝyciu nie dzieje się nic bez woli BoŜej. Wiara ufa
panującej BoŜej mądrości i jego sposobom, mówiąc: „My wiemy, Ŝe Bóg współdziała we
wszystkim ku dobremu z tymi, którzy Boga miłują” (Rzym. 8, 28).
Strona 4 - TV-Program 715 W l / „Odpoczynek wierzących“
Apostoł Paweł podkreśla: „Dobry bój bojowałem, biegu
dokonałem, wiarę zachowałem“ (2 Tym. 4, 7). Wielu chrześcijan nie czyta tutaj dalej, i chcą
czynić tak samo i sądzą, Ŝe muszą podjąć walkę z demonami i władzami ciemności. Ale Jezus
nie walczył z diabłem i juŜ dawno tę walkę zakończył. On jest zwycięzcą w walce z siłami
ciemności. On zawołał na krzyŜu Golgoty: „Wykonało się” (Ew. Jana 19, 30). Nie jest to,
więc walka, którą toczył Apostoł Paweł. Ale jaka była walka Apostoła, jaka walka ma być
naszą walką?
Czytajmy dalej: „Dobry bój bojowałem, biegu dokonałem, wiarę zachowałem“ (2 Tym. 4, 7).
Innymi słowy:ja nie Ŝyłem w oglądaniu, lecz w wierze i zaufaniu Bogu. I jeśli na tym świecie
byłoby pełno demonów, to mimo tego odpoczywam w Bogu i w pokoju Ducha Świętego, bo
Ŝywy Bóg, który sam w sobie jest odpoczynkiem, mieszka w moim sercu!
Ja wiem, Ŝe nasze serce często nie jest w pełni spokojne. Ale Apostoł woła do nas:
„Starajmy się tedy usilnie wejść do owego odpocznienie, aby nikt nie upadł, idąc za tym
przykładem nieposłuszeństwa” (Hebr. 4, 11). Czy ty teŜ chciałbyś zachować codziennie
wiarę i zaufanie, aby w ten sposób wejść do odpoczynku BoŜego? Dlatego, Ŝe jest jeszcze
dostępne wejście do odpocznienia dla ludu BoŜego.
Dlatego Pan Jezus zaprasza nas: „Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i
obciąŜeni, a ja wam dam ukojenie. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, Ŝe
jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych” (Mateusz 11,
28-29). Amen!
*Przekład z języka niemieckiego; kazanie prof. Wolfganga Wegerta © z Hamburga-Niemcy