WSKAZÓWKI DLA AUTORÓW 1. Czcionka: Times New Roman, 12

Transkrypt

WSKAZÓWKI DLA AUTORÓW 1. Czcionka: Times New Roman, 12
WSKAZÓWKI DLA AUTORÓW
1. Czcionka: Times New Roman, 12 ppt.; odstęp 1,5 wiersza, bez jakiegokolwiek formatowania i
wyróżnień (dopuszczalne jest zastosowanie kursywy, np. dla cytatów).
2. Format .doc lub .docx:
a. tekst artykułu z przypisami dolnymi
b. wykaz literatury
c. streszczenie (max. 5 wierszy)
d. podpisy do rycin,
e. dokładne dane Autora/Autorów: tytuł/stopień naukowy, imię i nazwisko, afiliacja, email.
3. Ilustracje:
a. wszystkie ilustracje zamieszczone w artykule powinny być opisane jako Fig. z ciągłą
numeracją arabską
b. podpisy do rycin powinny zawierać, oprócz opisu, także nazwiska autorów ilustracji
lub odesłanie do pracy źródłowej, np. (rys. J. Kowalska) lub (wg Godłowski 1974: tabl.
I) lub (fot. R. Chowaniec)
c. Ilustracje powinny być oryginalnie utworzone lub zeskanowane w rozdzielczości 300
dpi lub większej i zapisane w formacie .tif, w trybie RGB (ilustracje barwne) lub w skali
szarości (ilustracje czarno-białe). Format .jpg jest dopuszczalny
d. każda ilustracja powinna być zapisana w osobnym pliku graficznym, nazwanym
zgodnie z odesłaniem w tekście artykułu (np. Fig. 1)
e. podpisy do ilustracji należy zamieszczać wyłącznie w pliku tekstowym (a nie w plikach
graficznych)
4. Literatura:
a. Odsyłacze do literatury umieszczane w tekście muszą być utworzone zgodnie z tzw.
systemem oksfordzkim.
b. W nawiasach okrągłych należy podać nazwisko autora (w przypadku cytowania
różnych autorów o tym samym nazwisku należy podać także inicjał imienia) i rok
wydania publikacji, wraz z podaniem zakresu stron i ewentualnych ilustracji, np.:
(Chowaniec 2010: 18, Fig. 1)
c. Wszelkie skróty i określenia w aparacie bibliograficznym (zarówno w odsyłaczach, jak
i w wykazie literatury) należy stosować zgodnie z językiem angielskim, np.:
(Chowaniec et al. 2010: 45, note 2, table 2)
d. Jeśli praca liczy więcej niż 3 autorów, należy cytować ją z użyciem pierwszego
nazwiska i dopiskiem „et al.”; pełen skład autorów należy zamieścić w spisie literatury,
bezpośrednio przed tytułem cytowanej pracy;
e. należy podawać pełny tytuł cytowanej pracy, zaczerpnięty ze strony tytułowej (nie z
okładki), z uwzględnieniem wszystkich podtytułów
f. tytuły cytowanych artykułów, monografii i prac zbiorowych należy zapisać kursywą, ze
wskazaniem miejsca wydania w oryginalnym brzmieniu, zaczerpniętym ze strony
tytułowej
g. tytuły czasopism należy zapisać czcionką o kroju normalnym, „w cudzysłowie”;
h. tytuły serii wydawniczych należy zapisać czcionką o kroju normalnym, bez
cudzysłowu, ze wskazaniem miejsca wydania;
i. Wykaz tak cytowanej literatury (oraz źródeł wykorzystanych ilustracji) powinien być
zestawiony według następującego schematu:
Chowaniec R.
2010 Dziedzictwo archeologiczne w Polsce. Formy edukacji i promocji,
Warszawa.
Madyda-Legutko R.
1987 Metalowe części pasów na obszarze kultury zachodniobałtyjskiej w
okresie wpływów rzymskich, „Wiadomości Archeologiczne” XLVIII/1
(1983), 21–36.
Nowakiewicz T., Rzeszotarska-Nowakiewicz A.
2001 Zapinka rozetowa z Bezławek. Litewski czy sambijski import w
pruskiej Barcji?, (in:) W. Nowakowski, A. Szela (eds.), Officina
archaeologica optima. Studia ofiarowane Jerzemu OkuliczowiKozarynowi w siedemdziesiątą rocznicę urodzin, Światowit Supplement
Series P: Prehistory and Middle Ages VII, Warszawa, 141–148.