Aktualności kulturalne

Transkrypt

Spis treści
W numerze
Spis Treści
AKTUALNOŚCI GOSPODARCZE
•
•
•
•
W-ce Minister Edukacji Zbigniew Włodkowski w Łańcucie
Z obrad Rady Miasta Łańcuta
Regulamin utrzymania czystości i porządku na terenie
Gminy Miasta Łańcuta
Nowe miejsca parkingowe
str. 2
str. 3
str. 6
str. 8
AKUALNOŚCI SPOŁECZNE
•



•
•
•
•
BLOK POWIATOWEJ KOMENDY POLICJI W ŁAŃCUCIE 
Komunikat weselny
str. 9
Łańcuccy policjanci na podium
str. 9 
Targi rozwoju
str. 10
Rejony służbowe dzielnicowych Referatu
Prewencji KPP w Łańcucie
str. 10
Konkurs plastyczny „Bezpieczne Wakacje”
str. 11
Obrona Łańcuta we wrześniu 1939 r.
str. 11
Łańcucka Kwesta Na Rzecz Ratowania Nagrobków
na Nekropolii Łańcuckiej
str. 14
Z życia Łańcuckiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku
Inauguracja roku akademickiego 2009/2010
str. 15
Populacyjny Program Wczesnego Wykrywania Raka Piersi
str. 16
AKTUALNOŚCI KULTURALNE
•

BLOK MIEJSKIEGO DOMU KULTURY W ŁAŃCUCIE
Międzynarodowa Akademia Wyobraźni
str. 17 
XXXIV Łańcucka Jesień Kulturalna 2009
str. 17

Reprezentacyjna Orkiestra Dęta Miasta Łańcuta
str. 18

„Pierwszy” – zachwyca i porusza
str. 19

Jubileusz kabaretu „Wkręt”
str. 20
• BLOK MIEJSKIEJ BIBLIOTEKI PUBLICZNEJ W ŁAŃCUCIE

Zakończono roboty remontowe w Miejskiej
Bibliotece Publicznej w Łańcucie
str. 21

Marta Fox gościem łańcuckiej Biblioteki
str. 22
• Gawędy o łańcuckich rodzinach... Rodzina Kwiatków
str. 23
• Łańcuckie place i ulice – Dawna Aleja Trześnik
str. 24
• Łańcut – miejsca niezwykłe, cz. III - Fortyfikacje miejskie
str. 26
• Konkurs „Czy znasz to miejsce?”
str. 27
• W kręgu pogranicza. Krzemienna-Łańcut. Oddech Galicji
str. 28
• Dzieje powstania Łańcuckiej Spółdzielni Mieszkaniowej
str. 29
• XIV Łańcuckie Wieczory Muzyki - Koncert
„Muzyka na Zamku w Łańcucie”
str. 30
• II Ogólnopolskie Konfrontacje Taneczne
str. 31
• Pierścień Miasta Łańcuta z 1931 roku
str. 32
• Nauczyli mnie nieskończoności...
str. 32
• „Życie z pasją” – realizacja projektu w łańcuckim
Publicznym Gimnazjum nr 1
str. 33
• Po raz 48 zadźwięczał pierwszy dzwonek w Szkole
Podstawowej Nr 2 im. ks. Jana Twardowskiego w Łańcucie
str. 34
• Wystawa dorobku nauczycieli Szkoły Podstawowej Nr 3
w Łańcucie i ich podopiecznych
str. 35
• „Przedszkole domem drugim jest…”
str. 35
• Dzieci z Przedszkola Miejskiego Nr 3 pieką ciasteczka
str. 37
• Przedszkole Miejskie Nr 4 w Łańcucie - Raz jeszcze
o Dniu Nauczyciela…
str. 37
• Wysoki poziom pracy - wysoki poziom wymagań
w Przedszkolu Miejskim nr 5
str. 38
AKTUALNOŚCI SPORTOWE
•
•
•
•
Międzynarodowy Turniej Remes Cup 2009 – Opalenica
II Międzynarodowy Turniej Oldbojów „Łańcut Cup 2009”
Drużyny reprezentujące ŁKS Łańcut w sezonie 2009/2010
Złoty medal Mistrzostw Polski Juniorów dla Kamila
str. 39
str. 39•
str. 39
str. 40
W-ce Minister Edukacji Zbigniew Włodkowski
w Łańcucie
24 września 2009 r. Łańcut odwiedził w-ce minister MEN
P. Zbigniew Włodkowski. Podczas wizyty omówione zostały problemy, z którymi borykają się łańcuckie szkoły
oraz sukcesy uczniów naszego miasta. Urząd Miasta w Łańcucie odwiedzili
również Naczelnik Wydziału Specjalnych Potrzeb Edukacyjnych MEN. Emilia
Wojdyła oraz Prezes KRUS Henryk Smolarz i Wiceprezes KRUS Bogusław
Ulijasz. Ciąg dalszy str. 2
Nowe miejsca parkingowe
Od roku 2006 w Łańcucie już powstało 140 nowych miejsc
postojowych, a w roku 2010 oddanych do użytku zostanie
dodatkowo ok. 220. Ciąg dalszy str. 8
Łańcucka Kwesta Na Rzecz Ratowania
Nagrobków na Nekropolii Łańcuckiej
Tak jak w całej Polsce, w dniu 1 listopada 2009 roku odbyła się piąta w historii Łańcuta kwesta na rzecz ratowania
pomników i nagrobków, spuścizny historii, kultury i świadectwa polskości na tej ziemi. Ubiegłoroczne kwesty Koła
PTTK Miłośników Łańcuta, pozwoliły na wyremontowanie rzeźby „Pielgrzyma” na grobie Bolesława Żardeckiego… Ciąg dalszy str. 14
„Pierwszy” - zachwyca i porusza
Teatr Przedmieście po raz kolejny zaskakuje… 23 października 2009 r. odbyła się w Miejskim Domu Kultury
premiera spektaklu „Pierwszy” zrealizowanego we współpracy z ośrodkiem teatralnym CREARC w Grenoble…
Ciąg dalszy str. 19
Zakończono roboty remontowe w Miejskiej Bibliotece
Publicznej w Łańcucie
W dniu 23.10.2009 r. dokonano odbioru robót remontowych w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Łańcucie.
W 2009 r. Biblioteka wzięła udział w programie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego p.n. „Rozwój infrastruktury kultury”
i uzyskała dotację 75% ogólnej kwoty na wykonanie zadania…
W kręgu pogranicza. Krzemienna-Łańcut.
Oddech Galicji
Różnorodność podejmowanych motywów, przy jednoczesnej wielości technik i stylistyk malarskich, odnajdziemy
w pracach zrealizowanych podczas V Międzynarodowego
Pleneru Malarskiego „W kręgu pogranicza”, który odbył
się w lipcu br. w podkarpackiej wsi Krzemienna w gminie Dydnia, położonej
nad rzeką San… Ciąg dalszy str. 28
XIV Łańcuckie Wieczory Muzyki - Koncert
„Muzyka na Zamku w Łańcucie”
18 października 2009 roku na Sali Balowej Muzeum-Zamku w Łańcucie, w ramach XIV Łańcuckich Wieczorów
Muzyki, odbył się koncert „Muzyka na Zamku w Łańcucie”. Podczas koncertu, na ręce Burmistrza Miasta Łańcuta, Pani Elżbieta Łada
przekazała Miastu Dyplom Honorowego Obywatela Miasta Łańcuta, który
w 1892 roku Rada Gminna Miasta Łańcuta przyznała Janowi Cetnarskiemu…
II Ogólnopolskie Konfrontacje Taneczne
Rosnącą popularność tańca wśród młodzieży naocznie
mieliśmy przyjemność oglądać i przeżywać podczas Koncertu Galowego w ramach II Ogólnopolskich Konfrontacji
Tanecznych „O Widły Diabła Łańcuckiego” 17 października 2009 roku w Hali Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Łańcucie…
Wydawca: Urz¹d Miasta, Pl Sobieskiego 18, 37-100 £añcut, tel. 17 249 04 13; tel./fax (017) 225 20 21, e-mail: [email protected]
Redakcja: pismo redagowane przez pracowników Urzêdu Miasta w £añcucie,
Fotografie: Roland Dubiel, Andrzej Piechowski Sk³ad: www.studiodg.pl Druk: Zak³ad Poligraficzny „Techgraf”
Nak³ad: 3000 egzemplarzy
Wydawca zastrzega sobie prawo do wyboru i redagowania nades³anych tekstów. Wydawca nie zwraca materia³ów nie zamówionych. Artyku³y podpisane
odzwierciedlaj¹ jedynie pogl¹dy ich autorów- wydawca nie odpowiada za ich treœæ. Zastrzega siê mo¿liwoœæ b³êdów w druku.
listopad 43/2009
1
Aktualności gospodarcze
W-CE MINISTER EDUKACJI, NACZELNIK WYDZIAŁU SPECJALNYCH
POTRZEB EDUKACYJNYCH MEN, PREZES ORAZ W-CE PREZES
KRUS W ŁAŃCUCIE
Fot. A. Kuźniar, Burmistrz Miasta Łańcuta
Stanisław Gwizdak z W-ce Ministrem Edukacji
Zbigniewem Włodkowskim
24 września 2009 r. Łańcut odwiedził
w-ce minister MEN P. Zbigniew Włodkowski. Wizyta rozpoczęła się od spotkania z Burmistrzem Miasta Łańcuta
P. S. Gwizdakiem, Zastępcą Burmistrza
Miasta Łańcuta P. H. Pazdanem, Sekretarzem Miasta P. M. Sową oraz Kierownikiem Wydziału Edukacji, Promocji,
Kultury i Sportu P. A. Piechowskim
w Urzędzie Miasta Łańcuta. Podczas wizyty omówione zostały problemy, z którymi borykają się łańcuckie szkoły oraz
sukcesy uczniów naszego miasta. Głównym tematem spotkania stał się nowopowstały Zespół Szkół Nr 1 w łańcuckiej
dzielnicy Podzwierzyniec. Inicjatywa ta
spotkała się z aprobatą ze strony Ministra, gdyż, jak stwierdził, zna osobiście
takie sytuacje jako wieloletni nauczyciel,
dyrektor szkoły oraz Starosta, mające
bardzo pozytywne skutki w zarządzaniu
placówką. Przekształcenie szkół w Zespół przyczyniło się również do lepszej
sytuacji uczniów. Minister Włodkowski
potwierdził bardzo wysoki poziom na-
uczania na Podkarpaciu, pogratulował
wspaniałych wyników wyróżniając Gimnazjum Nr 2 w Łańcucie, którego czwarta lokata, jeżeli chodzi o wyniki i sukcesy
w kształceniu, wśród gimnazjów w całym
województwie jest powodem do zasłużonej dumy. Minister, jako kolekcjoner
herbów miast Polski, otrzymał od Władz
Miasta piękny witraż z godłem Łańcuta
– Archaniołem Michałem.
Kolejnym punktem spotkania była
wizyta w Szkole Podstawowej Nr 2
w Łańcucie, po której gości oprowadził
Dyrektor placówki Wojciech Szura. Minister spotkał się z uczniami podczas ich
pracy na lekcjach różnych przedmiotów
oraz nauczycielami szkoły omawiając
nowe założenia Ministerstwa oraz zmiany w systemie oświaty.
Urząd Miasta w Łańcucie odwiedzili
również Naczelnik Wydziału Specjalnych
Potrzeb Edukacyjnych MEN Emilia Wojdyła oraz Prezes KRUS Henryk Smolarz
i Wiceprezes KRUS Bogusław Ulijasz.
Spotkanie w Łańcucie było pierwszym etapem wizyty Ministra, Naczelnika Wydziału Specjalnych Potrzeb Edukacyjnych MEN, Prezesa oraz Wiceprezesa
KRUS na Podkarpaciu, której głównym
punktem były Salony Maturzystów odbywające się w Rzeszowie oraz Powiatowa Konferencja Oświatowa, która miała miejsce w Zespole Szkół w Krzemie
nicy.
Podczas Konferencji omówione zostały podstawowe założenia Ministerstwa
Oświaty, cele programowe oraz nowe
zasady organizacji pracy szkoły, jak również zmiany w przepisach prawa oświatowego.
Minister Włodkowski podkreślił, jak
ważne jest rozwijanie zainteresowań
uczniów, wyrównanie szans edukacyj-
Fot. A. Kuźniar,W-ce Prezes KRUS , W-ce Minister Edukacji, Prezes KRUS,
Naczelnik Wydziału Specjalnych Potrzeb Edukacyjnych, Podkarpacki Wicekurator Oświaty
2
Fot. A. Kuźniar, Spotkanie Ministra z dziećmi ze
Szkoły Podstawowej Nr 2 w Łańcucie
nych wśród dzieci z różnych środowisk
oraz wsparcie uczniów na wszystkich
płaszczyznach rozwoju.
Podczas Konferencji padły nazwy
ważnych programów wprowadzonych
w szkołach w osta nim czasie, m.in. „Owoce
w szkole”, „Szklanka mleka” „Radosna
szkoła” czy „Lżejszy tornister”. Programy te mają na celu dbanie, nie tylko o
wiedzę uczniów, ale również o ich zdrowie i lepszy rozwój.
Z podstawowych założeń edukacyjnych Minister podkreślił konieczność
pochylenia się nad wydarzeniami historii najnowszej, rozwój dzieci poprzez
naukę języków obcych oraz wyjście naprzeciw zainteresowaniom sportowym
wychowanków przez wprowadzenie zajęć profilowanych zgodnie z zapotrzebowaniem.
Na zakończenie Konferencji Minister wręczył Dyrektorowi Zespołu Szkół
w Krzemienicy drobny upominek, aparat
cyfrowy, do uwiecznienia najwspanialszych wydarzeń z życia szkoły.
Wydział Edukacji, Promocji, Kultury
i Sportu
Fot. A. Kuźniar, Spotkanie Ministra Włodkowskiego w Urzędzie Miasta
listopad 43/2009
Z obrad Rady Miasta Łańcuta
XXIX Sesja Rady Miasta Łańcuta
Uchwała w sprawie nadania tytułu Honorowego Obywatela Miasta Łańcuta
Uchwałą Nr XXIX/209/2009 Rada Miejska nadała tytuł Honorowego Obywatela
Miasta Łańcuta Księdzu Prałatowi Władysławowi Kenarowi.
Uchwała zmieniająca uchwałę w sprawie
uchwalenia Statutu Miasta Łańcuta
Uchwałą Nr XXIX/210/2009 Rada Miasta dostosowała zapisy Statutu Miasta
Łańcuta do regulacji wynikających ze
zmiany ustawy z dnia 21 listopada 2008
r. o pracownikach samorządowych.
Uchwała w sprawie przyjęcia do realizacji projektu w ramach: Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Priorytet IX
Rozwój wykształcenia i kompetencji
w regionach, Działania 9.4 „Wysoko wykwalifikowane kadry systemu oświaty”
Uchwałą Nr XXIX/211/2009 Rada upoważniła Dyrektora Szkoły Podstawowej
Nr 4.w Łańcucie do podpisania umowy
i realizacji projektu w ramach: Programu
Operacyjnego Kapitał Ludzki, Priorytet
IX Rozwój wykształcenia i kompetencji
powołania Komisji Budżetu i Finansów
Rady Miejskiej w Łańcucie na kadencję
2006-2010
powołania Komisji Gospodarki Miejskiej
Rady Miejskiej w Łańcucie na kadencję
2006-2010
Na wniosek radnego Jana Grabowskiego,
który złożył deklarację o wystąpieniu ze
składu osobowego Komisji Budżetu i Finansów oraz wstąpieniu do składu osobowego Komisji Gospodarki Miejskiej Rada
Miejska Uchwałami Nr XXIX/212/2009
oraz Nr XXIX/213/2009 dokonała zmian
stosownie do woli wnioskodawcy.
Uchwała w sprawie uchylenia uchwały Nr XXIV/169/2009 Rady Miejskiej
w Łańcucie z dnia 23 stycznia 2009 r.
Rada Miejska uchwałą Nr XXIX/214/
2009 uchyliła uchwałę Nr XXIV/169/
listopad 43/2009
2009 w sprawie wyrażenia zgody na
zbycie w drodze przetargu nieruchomości położonej w Łańcucie przy ul. Armii
Krajowej.
Uchwała w sprawie wyrażenia zgody
na zbycie udziału Gminy Miasto Łańcut
w prawie własności nieruchomości zabudowanej – ul. Ottona z Pilczy
w prawie własności nieruchomości zabudowanej – ul. Rynek
w prawie własności nieruchomości zabudowanej – ul. Rynek—Plac Sobieskiego
Uchwałami Nr XXIX/215, 216, 217/2009
Rada wyraziła zgodę na zbycie udziału Gminy Miasto Łańcut w prawie własności nieruchomości zabudowanych
położonych w Łańcucie przy ul. Ottona
z Pilczy 3, ul. Rynek 31, ul. Rynek 1 – pl.
Sobieskiego 6.
Uchwała w sprawie wyrażenia zgody na
sprzedaż nieruchomości na rzecz jej użytkownika wieczystego
Uchwałą Nr XXIX/218/2009 Rada wyraziła zgodę na zbycie w trybie bezprzetargowym nieruchomości położonej w Łańcucie przy ul. Piłsudskiego 64 na rzecz jej
użytkownika wieczystego.
Uchwała w sprawie przekazania środków
finansowych dla Komendy Powiatowej
Policji w Łańcucie
Rada Miejska uchwałą Nr XXIX/219/2009
przekazała z dochodów własnych budżetu Miasta Łańcuta w roku 2009 kwotę
5 000 zł dla Komendy Powiatowej Policji
w Łańcucie, z przeznaczeniem na zakup
paliwa.
Uchwała w sprawie zaciągnięcia kredytu
Uchwałą Nr XXIX/220/2009 Rada wyraziła zgodę na zaciągniecie kredytu
bankowego w wysokości 2.000.000 zł na
finansowanie planowanego w 2009 r. deficytu budżetu.
Uchwała w sprawie zmian budżetu Miasta Łańcuta na rok 2009
Uchwałą Nr XXIX/221/2008 Rada Miejska w Łańcucie wyraziła zgodę na doko-
nanie zmian w budżecie Miasta Łańcuta
na rok 2009. Zmiany dotyczą miedzy
innymi zwiększenia wydatków majątkowych budżetu o kwotę 1 000 000 zł
z przeznaczeniem na zadanie pn. „Rozbudowa cmentarza komunalnego w Łańcucie”.
XXX Sesja Rady Miasta Łańcuta
Uchwała w sprawie utworzenia Zespołu
Szkół Nr 1 w Łańcucie
Uchwała w sprawie nadania Statutu Zespołowi Szkół Nr 1 w Łańcucie
Uchwałą Nr XXX/222/2009 Rada Miejska w Łańcucie podjęła decyzję o połączeniu Szkoły Podstawowej Nr 4
w Łańcucie i Publicznego Gimnazjum Nr 2
w Łańcucie w Zespół Szkół Nr 1. W dalszej kolejności uchwałą Nr XXX/223/2009
nadała Statut Zespołowi Szkół Nr 1
w Łańcucie.
Uchwała w sprawie wystąpienia Gminy
Miasta Łańcuta ze Stowarzyszenia Gmin
i Powiatów Małopolski
Uchwałą Nr XXX/224/2009 Rada Miejska przychyliła się do wniosku Burmistrza Miasta w sprawie wystąpienia
Gminy Miasto Łańcut z członkostwa
w Stowarzyszeniu Gmin i Powiatów Małopolski, do którego miasto przystąpiło
w 1998 r. Po przeanalizowaniu sytuacji
związanej z przynależnością miasta do
Stowarzyszenia, brak było uzasadniających przesłanek, dla których członkowstwo miałoby trwać nadal.
zbycie nieruchomości niezabudowanej
Uchwałą Nr XXX/225/2009 Rada wyraziła zgodę na zbycie w trybie bezprzetargowym nieruchomości niezabudowanej
stanowiącej własność Gminy Miasta Łańcut, położonej w Łańcucie przy ul. Wojska Polskiego na rzecz właścicieli nieruchomości przyległej, celem poprawienia
warunków zagospodarowania.
zamianę nieruchomości niezabudowanych
Uchwałą Nr XXX/226/2009 Rada wyraziła zgodę na zamianę własności nieruchomości niezabudowanych będących
własnością Miasta Łańcuta na prawo
użytkowania wieczystego nieruchomości niezabudowanych będących w użytkowaniu wieczystym Muzeum-Zamek
3
w Łańcucie. Przedmiotowa zamiana
związana jest z planowaną budową traktu pieszego łączącego ulicę 3-go Maja
z halą sportową i krytą pływalnią, którego trasa przebiega przez działki będące własnością miasta i działki będące
w użytkowaniu wieczystym MuzeumZamku w Łańcucie.
ustanowienie i zbycie prawa użytkowania
wieczystego nieruchomości
Uchwałą Nr XXX/227/2009 Rada wyraziła zgodę na ustanowienie i zbycie prawa
użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w Łańcucie przy ul. Armii
Krajowej. Zbycie prawa użytkowania
wieczystego nieruchomości określonej
w uchwale nastąpi na rzecz inwestora wyłonionego w drodze przetargu nieograniczonego, z określeniem celu przekazania
– pod budowę hotelu.
Uchwała w sprawie w sprawie likwidacji w celu przekształcenia budżetowych
zakładów Gminy Miasto Łańcut: Miejskiego Zakładu Wodociągów i Kanalizacji, Oczyszczalni Ścieków w Łańcucie,
Miejskiego Zakładu Usług Komunalnych,
w jednoosobową spółkę z ograniczoną
odpowiedzialnością
Uchwałą Nr XXX/232/2008 Rada udzieliła pomocy finansowej Gminie Miasta
Ropczyce w wysokości 20.000 zł z przeznaczeniem na usuwanie skutków klęsk
żywiołowych.
XXXI Sesja Rady Miasta Łańcuta
Uchwała w sprawie zaciągnięcia zobowiązań w zakresie inwestycji o wartości
przekraczającej kwotę ustaloną w budżecie miasta na rok 2009
Uchwałą Nr XXXI/233/2009 Rada wyraziła zgodę na zaciągnięcie zobowiązań
związanych z przygotowaniem do realizacji inwestycji, powyżej kwot ustalonych w budżecie Miasta
Łańcuta na rok 2009 na zadania:
1. Uzbrojenie Osiedla Księże Górki
w Łańcucie,
2. Pasaż zamkowy,
3. Projekt przebudowy ul. Kraszewskiego,
4. Projekt przebudowy ul. Mościckiego,
5. Łącznik drogi E-4 z ulicą Braci Śniadeckich,
6. Projekt ul. Czarneckiego,
7. Projekt kanalizacji sanitarnej ul. Polna,
8. Projekt uzbrojenia terenu przy ul. Traugutta.
Uchwałą Nr XXX/227/2009 Rada podjęła
decyzję o likwidacji, w celu przekształcenia:
1) Miejskiego Zakładu Wodociągów
i Kanalizacji z siedzibą 37-100 Łańcut
ul.Traugutta 20,
2) Oczyszczalni Ścieków w Łańcucie
z siedzibą 37-100 Łańcut, Wola Dalsza
375a,
3) Miejskiego Zakładu Usług Komunalnych z siedzibą 37-100 Łańcut ul. Traugutta 20, w jednoosobową spółkę gminy z ograniczoną odpowiedzialnością
o nazwie: Łańcucki Zakład Komunalny
Sp. z o.o.
Uchwała w sprawie wprowadzenia zmian
w budżecie miasta Łańcuta na rok 2009
Uchwałą Nr XXX/235/2008 Rada wyraziła zgodę na nieodpłatne nabycie od
Agencji Nieruchomości Rolnych nieruchomości niezabudowanej położonej
w Łańcucie przy ul. Kąty, z przeznaczeniem na budowę przepompowni ścieków.
Uchwałą Nr XXX/231/2008 Rada Miejska
w Łańcucie wyraziła zgodę na dokonanie
zmian w budżecie Miasta Łańcuta na rok
2009. Zmiana dotyczyła zwiększenia dochodów i wydatków bieżących budżetu
o kwotę 20 000 zł na pomoc finansową dla
Miasta Ropczyce z przeznaczeniem na
usuwanie skutków klęsk żywiołowych.
Uchwała w sprawie udzielenia pomocy
finansowej Gminie Ropczyce
4
Uchwałą Nr XXX/234/2008 Rada Miasta Łańcuta wyraziła zgodę na dokonanie
zmian w budżecie Miasta Łańcuta na rok
2009. Zmiany polegają miedzy innymi
na zwiększeniu wydatków z przeznaczeniem na zadania z działu „Przeciwdziałania alkoholizmowi” oraz na budowę „Pasażu zamkowego” łączącego ul. 3 Maja
z obiektami MOSiR w Łańcucie.
nabycie nieruchomości niezabudowanej
Uchwała w sprawie pozbawienia części
drogi ul. Pl. Sobieskiego w Łańcucie kategorii drogi gminnej
Uchwałą Nr XXX/236/2008 Rada przychyliła się do prośby, jaka wpłynęła do
Burmistrza Miasta Łańcuta od Dyrektora
Muzeum Zamku w Łańcucie, dotycząca
zmiany charakteru ulicy obok Kasyna
Urzędniczego na plac miejski. Działka
ta zostanie udostępniona jako teren ułatwiający dostęp turystom do wyremontowanego budynku. Zmiana przeznaczenia
obiektu Kasyna Urzędniczego na Muzeum oraz sale wystawowe i wykładowe,
spowoduje, że na tym terenie zwiększy
się znacznie ruch turystyczny.
Uchwała w sprawie rozpatrzenia wezwania pana Józefa Łątki do usunięcia naruszenia prawa uchwałą Nr
XXVIII/204/2009
Rady
Miejskiej
w Łańcucie z dnia 12 maja 2009 r.
w sprawie wyrażenia zgody na zbycie nieruchomości
Uchwałą Nr XXX/237/2008 Rada nie
uwzględniła wezwania pana Józefa Łątka
do usunięcia naruszenia prawa uchwałą Nr XXVIII/204/2009 Rady Miejskiej
w Łańcucie z dnia 12 maja 2009 r.
w sprawie wyrażenia zgody na zbycie nieruchomości.
Uchwała w sprawie powołania Komisji
Kultury Rady Miasta Łańcuta
Uchwałą Nr XXX/238/2008 Rada Miasta Łańcuta powołała Komisję Kultury
w następującym składzie:
1. Radny Adam Drogoń
2. Radny Paweł Gołofit
3. Radny Jan Grabowski
4. Radny Zbigniew Kolek
5. Radna Anna Kot
6. Radna Monika Roman
7. Radna Jolanta Kluz-Zawadzka
8. Radny Wrzesław Żurawski
Ponadto na XXXI Sesji Rada Miasta Łańcuta:
- przychyliła się do inicjatywy Burmistrza
Miasta i podjęła decyzję o wspólnym wystąpieniu organów samorządu Miasta
Łańcuta do Kapituły Starosty Łańcuckiego – „Statuetki Michała Archanioła”
z wnioskiem o uhonorowanie tą nagrodą
Księdza Prałata Władysława Kenara,
- w związku ze zmianami wprowadzonymi do Statutu Miasta Łańcuta umożliwiającymi radnym przynależność do trzech
stałych Komisji, dokonała zmian w składach osobowych Komisji Rady Miasta
Łańcuta, uwzględniając deklaracje poszczególnych radnych.
XXXII Sesja Rady Miasta Łańcuta
Uchwała zmieniająca uchwałę Nr
XXX/234/2009 Rady Miasta Łańcuta
listopad 43/2009
z dnia 20 sierpnia 2009 r. w sprawie
wprowadzenia zmian w budżecie miasta
Łańcuta na rok 2009.
Rada Miasta
Łańcuta Uchwałą Nr
XXXII/243/2009 wprowadziła zmiany
do uchwały Nr XXXI/234/2009 z dnia 20
sierpnia 2009 r. w sprawie wprowadzenia
zmian w budżecie miasta Łańcuta na rok
2009.
Uchwałą Nr XXXII/244/2009 Rada Miasta Łańcuta wyraziła zgodę na dokonanie
2009 obejmujące między innymi zwiększenie dochodów i wydatków budżetu
o kwotę 190.500 zł z przeznaczeniem
między innymi na:
- utrzymanie zieleni w mieście;
- budowę pasażu zamkowego.
XXXIII Sesja Rady Miasta Łańcuta
Uchwała w sprawie zatwierdzenia do realizacji projektu współfinansowanego
z Europejskiego Funduszu Społecznego
w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki – Priorytet IX, Działanie 9.1.
Poddziałanie 9.1.1.
cucie do podpisania umowy i realizacji
ww. projektu w całości.
przyjęcia Gminnego Programu Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych oraz Przeciwdziałania Narkomanii na 2009 rok
Uchwałą Nr XXXIII/247/2009 Rada
Miasta Łańcuta wprowadziła zmiany
do uchwały XXIII/162/2008 w sprawie
przyjęcia Gminnego Programu Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów
Alkoholowych oraz Przeciwdziałania
Narkomanii na 2009 rok. Zmiana ta dotyczy wprowadzenia dodatkowych zadań, których celem jest doposażenie
miejskich jednostek organizacyjnych
w sprzęt sportowy oraz poprawa ich infrastruktury sportowej.
Uchwała w sprawie uchylenia uchwały Nr
XXX/226/2009 Rady Miejskiej w Łańcucie z dnia 07 lipca 2009 r. oraz wyrażenia
zgody na zamianę nieruchomości gruntowych
Podejmując powyższą uchwałę Rada
Miasta Łańcuta zatwierdziła do realizacji projekt pt: „Przedszkole na dobry
początek stary życiowego” złożony przez
Zgromadzenie Sióstr Służebniczek NMP
NP w Przemyślu współfinansowanego
z Europejskiego Funduszu Społecznego.
Miasta Łańcuta uchyliła uchwałę Nr
XXX/226/2009 Rady Miejskiej w Łańcucie z dnia 07 lipca 2009 r. i wyraziła
zgodę na zamianę nieruchomości gruntowych będących własnością Miasta Łańcuta na nieruchomości gruntowe będące
własnością Województwa Podkarpackiego. Przedmiotowa zamiana związana jest
z budową traktu pieszego łączącego ul.
3 Maja z obiektami Miejskiego Ośrodka
Sportu i Rekreacji w Łańcucie.
Uchwała w sprawie przyjęcia do realizacji projektu w ramach: Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Priorytet IX
Rozwój wykształcenia i kompetencji
Uchwała w sprawie zmiany Uchwały Nr XXX/174/2005 Rady Miejskiej
w Łańcucie z dnia 29 czerwca 2005 r.
w sprawie zasad wynajmowania lokali
wchodzących w skład mieszkaniowego
zasobu Gminy Miasta Łańcuta
W związku z połączeniem Szkoły Podstawowej Nr 4 i Publicznego Gimnazjum Nr
2 w Zespół Szkół Nr 1 w Łańcucie i powierzeniem funkcji Dyrektora pani Annie
Jęczalik -Jabłońskiej zaszła konieczność
zmiany osoby upoważnionej do podpisania umowy i realizacji projektu Programu
Operacyjnego Kapitał Ludzki, Priorytet
IX Rozwój wykształcenia i kompetencji
w regionach, Działania 9.4 „Wysoko wykwalifikowane kadry systemu oświaty”.
W związku z powyższym Rada Miasta
Łańcuta Uchwałą Nr XXXIII/246/2009
upoważniała Panią Annę Jęczalik – Jabłońską – Dyrektora Zespołu Nr 1 w Łań-
Miasta Łańcuta wprowadziła zmiany do
uchwały w sprawie zasad wynajmowania
lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy Miasta Łańcuta.
Zmiana ta ma na celu zapewnienie najemcom lokali mieszkalnych położonych
w budynkach, które Gmina przeznaczyła do zbycia pierwszeństwo w zawarciu
umowy najmu w przypadku konieczności ich przekwaterowywania.
listopad 43/2009
obciążenie nieruchomości służebnością
drogi koniecznej i udzielenie bonifikaty
Uchwałą Nr XXXIII/251/2009 Rada Miasta Łańcuta wyraziła zgodę na obciążenie
nieruchomości służebnością drogi koniecznej na rzecz właścicieli nieruchomości położonej przy ul. Kościuszki 20 oraz
udzielenie bonifikaty. Powyższe działanie
zapewnia nabywcom ww. nieruchomości
dostęp do drogi publicznej.
Uchwały w sprawie wyrażenia zgody na
zbycie nieruchomości gruntowych
Rada Miasta Łańcuta uchwałami Nr
XXXIII/252-280/2009 wyraziła zgodę
na zbycie w trybie bezprzetargowym na
rzecz członków wspólnoty mieszkaniowej nieruchomości gruntowych położonych w Łańcucie przy ul. Słowackiego 6,
Gen. Stanisława Maczka 3, Armii Krajowej 35, 37, 39,41,43, 45, 47 oraz Trześnik
od nr 1 do 21.
Uchwała w sprawie zaciągnięcia zobowiązania finansowego dotyczącego zadania pn. „Remont drogi gminnej ul. Czarnieckiego w Łańcucie”
Rada Miasta Łańcuta Uchwałą Nr
XXXIII/283/2009 zobowiązała się do
przeznaczenia w budżecie miasta na rok
2010 środków w kwocie 200 000 zł jako
wkładu własnego na realizację zadania
pn. „Remont drogi gminnej ul. Czarnieckiego w Łańcucie” współfinansowanego
z „Narodowego Programu Przebudowy
Dróg Lokalnych 2008-2011”.
Uchwałą Nr XXXIII/284/2009 Rada Miasta Łańcuta wyraziła zgodę na dokonanie
2009 dotyczących zwiększenia wydatków
między innymi na:
- naukę i doskonalenie pływania dla dzieci i młodzieży,
- prowadzenie zajęć sportowych jako formy przeciwdziałania uzależnieniom.
Ponadto na XXXIII Sesji Rada Miejska
w Łańcucie:
- zapoznała się z informacją Dyrektora
Muzeum–Zamku w Łańcucie o przeprowadzonych pracach inwestycyjno-remontowych.
- dokonała wyboru radnego Wrzesława
Żurawskiego na Przewodniczącego Komisji Kultury Rady Miasta Łańcuta.
Wydział Organizacyjno
- Administracyjny
5
OBOWIĄZKI WŁAŚCICIELI NIERUCHOMOŚCI W ZAKRESIE
POZBYWANIA SIĘ ODPADÓW KOMUNALNYCH ORAZ
NIECZYSTOŚCI CIEKŁYCH Z POSESJI
W wyniku przeprowadzonych przez
Wydział Gospodarki Komunalnej i Inwestycji Urzędu Miasta Łańcuta działań
mających na celu skontrolowanie wykonywania obowiązków przez właścicieli
nieruchomości w zakresie pozbywania
się odpadów komunalnych oraz nieczystości ciekłych z posesji, stwierdzono
u mieszkańców miasta bardzo niski poziom znajomości obowiązków właścicieli nieruchomości.
W związku z tym przedstawiamy fragmenty Regulaminu utrzymania czystości
i porządku na terenie Gminy Miasta Łańcuta z dnia 28 kwietnia 2006 r.:
WYMAGANIA W ZAKRESIE
UTRZYMANIA CZYSTOŚCI I
PORZĄDKU NA TERENIE NIERUCHOMOŚCI
§ 4.
1. Właściciele nieruchomości zapewniają utrzymanie czystości i porządku na
terenie nieruchomości oraz przyległych
chodników przez:
1) wyposażenie nieruchomości w urządzenia służące do zbierania odpadów komunalnych oraz utrzymywania tych urządzeń w odpowiednim stanie sanitarnym,
porządkowym i technicznym,
2) przyłączenie nieruchomości do istniejącej sieci kanalizacyjnej lub w przypadku braku sieci kanalizacyjnej lub gdy jej
budowa jest technicznie lub ekonomicznie nieuzasadniona, wyposażenie nieruchomości w zbiornik bezodpływowy
nieczystości ciekłych lub w przydomową oczyszczalnię ścieków, spełniającą
wymagania określone w przepisach odrębnych; przyłączenie nieruchomości do
sieci kanalizacyjnej nie jest obowiązkowe, jeżeli nieruchomość jest wyposażona
w przydomową oczyszczalnię ścieków
spełniającą wymagania określone w przepisach odrębnych,
3) zbieranie powstałych na terenie nieruchomości odpadów komunalnych,
w tym powstających w gospodarstwach
domowych, odpadów niebezpiecznych,
zgodnie z wymaganiami określonymi
w niniejszym regulaminie,
4) gromadzenie nieczystości ciekłych
w zbiornikach bezodpływowych w przypadku braku możliwości przyłączenia
nieruchomości do kanalizacji sanitarnej,
5) pozbywanie się za pośrednictwem jed-
6
nostki wywozowej zebranych na terenie
nieruchomości odpadów komunalnych
i niebezpiecznych oraz nieczystości ciekłych,
6) uprzątnięcie błota, śniegu lodu i innych
zanieczyszczeń z chodników położonych
wzdłuż nieruchomości, przy czym za taki
chodnik uznaje się wydzieloną część drogi publicznej służącą dla ruchu pieszego
położoną bezpośrednio przy granicy nieruchomości. Obowiązek oczyszczania ze
śniegu i lodu powinien być realizowany
przez odgarnięcie w miejsce niepowodujące zakłóceń w ruchu pieszych lub pojazdów i podjecie działań usuwających
lub co najmniej ograniczających śliskość
chodnika,
7) prowadzenie selektywnej zbiórki odpadów w sposób określony w Regulaminie.
2.Wykonywanie obowiązków, o których
mowa w ust. 1 na terenie budowy należy
do wykonawcy robót budowlanych.
3.Uprzątnięcie i pozbycie się błota, śniegu
lodu i innych zanieczyszczeń z przystanków komunikacyjnych należy do obowiązków przedsiębiorców użytkujących
tereny służące komunikacji publicznej.
4.Obowiązki utrzymania czystości i porządku na drogach publicznych należą do
zarządu drogi. Do obowiązków zarządu
drogi należy także:
1) zbieranie i pozbywanie się odpadów
zgromadzonych w urządzeniach do tego
przeznaczonych i utrzymanie tych urządzeń w odpowiednim stanie sanitarnym,
porządkowym i technicznym,
2) pozbycie się błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń uprzątniętych
z chodników przez właścicieli nieruchomości przyległych do drogi publicznej,
3) uprzątnięcie i pozbycie się błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z chodników, jeżeli zarząd drogi pobiera opłaty
z tytułu postoju lub parkowania pojazdów
samochodowych na takim chodniku.
5. Jeżeli nieruchomość jest zabudowana
budynkami wielorodzinnymi, w których
ustanowiono odrębną własność lokali,
obowiązki właściciela nieruchomości
w zakresie pozbywania się odpadów
komunalnych wykonują osoby sprawujące zarząd nieruchomością wspólną
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia
24 czerwca 1994 r. o własności lokalu
(tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 80,
poz. 903 z późn. zm.).
6. Obowiązki utrzymania czystości i po-
rządku na terenach innych niż wymienione w ustępie od 1-5 należą do gminy.
7. Na terenie gminy zabrania się:
1) spalania odpadów na powierzchni ziemi i w instalacjach grzewczych z wyjątkiem odpadów zielonych (suchych) oraz
odpadowego drewna i odpadów z papieru
i tektury.
2) wrzucania do pojemników i kontenerów przeznaczonych do zbierania odpadów komunalnych: śniegu, lodu, gruzu,
gorących popiołów – żużla oraz substancji toksycznych, żrących, wybuchowych,
odpadów przemysłowych, medycznych,
weterynaryjnych i innych niebezpiecznych.
§ 5.
1.Mycie pojazdów samochodowych na
terenie nieruchomości nie służącej do
użytku publicznego może odbywać się
tylko pod warunkiem, że powstające
ścieki po uprzednim ich przejściu przez
separator ropopochodny i osadnik piasku
odprowadzane są do kanalizacji sanitarnej lub do zbiornika bezodpływowego,
z którego będą usuwane zgodnie z wymaganiami niniejszego Regulaminu.
W szczególności ścieki takie nie mogą
być odprowadzane bezpośrednio do
zbiorników wodnych lub do ziemi.
2.Mycie pojazdów na terenach służących
do użytku publicznego może odbywać się
tylko w miejscach do tego przygotowanych i specjalnie oznaczonych.
3.Dopuszcza się doraźną naprawę pojazdów samochodowych na terenie
nieruchomości, o ile jest ona związana
z bieżącą eksploatacją pojazdu, czynność
ta nie ma negatywnego oddziaływania
na środowisko, a powstające odpady są
gromadzone w sposób umożliwiający ich
usunięcie zgodnie z przepisami Regulaminu.
INNE WYMAGANIA W ZAKRESIE
UTRZYMANIA CZYSTOŚCI I PORZĄDKU NA TERENACH UŻYTKU
PUBLICZNEGO.
§ 6.
Użytkownikom terenów użyteczności
publicznej zabrania się niszczenia :
1) znajdujących się na tych terenach elementów małej architektury, ławek, koszy
na śmieci, zbiorników wodnych, instalacji oświetleniowej, tablic informacyjnych
i innych elementów związanych z użytkowanym terenem,
2) zieleni - roślinności niskiej i wysokiej,
3) zanieczyszczania wody znajdującej się
listopad 43/2009
w ciekach i zbiornikach wodnych,
4) spalania odpadów zgromadzonych
w koszach ulicznych i pojemnikach na
odpady.
§ 7.
Zabrania się niszczenia drzew, elewacji
budynków, ogrodzeń i innych obiektów
poprzez naklejanie plakatów, reklam
i innych ogłoszeń. Plakaty, reklamy i inne
ogłoszenia powinny być umieszczone na
odpowiednich tablicach i słupach ogłoszeniowych do tego przystosowanych,
oprócz sytuacji, w których właściciel wyraża zgodę na ich umieszczenie nie naruszając innych obowiązujących przepisów
prawa.
RODZAJE URZĄDZEŃ PRZEZNACZONYCH DO ZBIERANIA ODPADÓW KOMUNALNYCH NA TERENIE NIERUCHOMOŚCI ORAZ NA
DROGACH PUBLICZNYCH
A TAKŻE WYMAGANIA DOTYCZĄCE ICH ROZMIESZCZANIA.
§8.
1.Odpady komunalne zbiera się w estetycznych, szczelnych i zamykanych pojemnikach lub kontenerach o pojemnościach od 0,03 do 7 m3 (30 - 7.000 1),
przeznaczonych do danego rodzaju odpadów, dostosowanych do ich opróżniania
przez jednostkę wywozową.
2.Wykorzystywane do selektywnej zbiórki odpadów pojemniki i worki powinny
być w sposób trwały i wyraźny oznakowane rodzajem odpadów, do których
zbierania służą.
3.Dla okresowo zwiększonych ilości
odpadów, lub gdy ustawienie pojemnika przy nieruchomości jest niemożliwe,
do zbierania odpadów komunalnych dopuszcza się odpowiednio przystosowane
i oznaczone worki.
4.Ilość urządzeń do zbierania odpadów
komunalnych, które nie są zbierane
w sposób selektywny oraz ich wielkość
powinna zapewnić zbieranie tych wszystkich odpadów z terenu nieruchomości
przez okres pomiędzy kolejnymi wywozami.
5.Prowadzący uliczne akcje reklamowe
i promocyjne oraz osoby bezpośrednio
wykonujące na ich rzecz takie czynności
zobowiązane są do usunięcia wydanych
ulotek, reklam oraz innych wyrobów rozrzuconych w miejscach publicznych.
§ 9.
1.Każda nieruchomość zabudowana budynkami jednorodzinnymi i wielorodzinnymi lub obiektami użyteczności publicz-
listopad 43/2009
nej winna być wyposażona w miejsce do
ustawienia pojemników do gromadzenia
odpadów komunalnych, które należy
utrzymywać w czystości i porządku.
2.Miejsce ustawienia pojemników winno
posiadać równą i utwardzoną nawierzchnię zabezpieczoną przed zbieraniem się
wody i błota.
3.W dniu wywozu odpadów komunalnych pojemniki i worki na odpady komunalne należy ustawić w granicach nieruchomości, w miejscach łatwo dostępnych
dla pracowników jednostki wywozowej,
oraz w sposób nie powodujący nadmiernych uciążliwości dla mieszkańców nieruchomości sąsiednich.
4.Właściciele nieruchomości zabudowanych budynkami wielorodzinnymi zobowiązani są w porozumieniu z jednostką
wywozową wydzielić w obrębie własnej
nieruchomości miejsce na odpady wielkogabarytowe.
5.Miejsca do gromadzenia odpadów stałych w zabudowie wielorodzinnej powinny być dostępne dla osób niepełnosprawnych.
6.W przypadku braku możliwości określonej w ust. 3 pojemniki lub kontenery
mogą być zlokalizowane na terenie przyległej nieruchomości, gdy jej właściciel
wyraża na to zgodę i nie utrudnia to korzystania z dróg i przejść publicznych.
7.Zabrania się spalania odpadów w pojemnikach.
§ 10.
1.Na drogach i w miejscach publicznych
odpady gromadzi się w koszach ulicznych, które winny być ustawione w rejonach intensywnego ruchu pieszego.
2.Miejsca publiczne takie jak: drogi
publiczne, ciągi handlowo–usługowe,
przystanki komunikacji, parki są przez
właścicieli nieruchomości lub przedsiębiorców użytkujących tereny komunikacji publicznej obowiązkowo wyposażone
w zamocowane na stałe kosze uliczne,
zgodnie z następującymi zasadami:
1) odległość pomiędzy koszami rozstawionymi na drogach publicznych
i w parkach nie może przekraczać 150
m na obszarze ograniczonym ulicami:
Armii Krajowej, Tadeusza Kościuszki,
Władysława Sikorskiego, Jagiellońska,
Dominikańska, Podwale, Juliusza Słowackiego, Jana Cetnarskiego, Jana Matejki, 10 Pułku Strzelców Konnych
2) na przystankach komunikacji kosze
należy lokalizować pod wiatą, a jeśli jej
nie ma - to w sąsiedztwie oznaczenia
przystanku;
3) na peronach dworcowych odległość
pomiędzy koszami nie może przekraczać
50 m;
SELEKTYWNA ZBIÓRKA ODPADÓW KOMUNALNYCH.
§ 13.
1.Każdy właściciel nieruchomości zobowiązany jest do prowadzenia selektywnej
zbiórki odpadów, którą obejmuje się :
1) odpady, które są zbierane w sposób
selektywny i poddane recyklingowi tj.:
papier, szkło, tworzywa sztuczne, metal,
szmaty,
2) odpady niebezpieczne tj.: przeterminowane środki chemiczne, zużyte oleje,
przeterminowane leki, zużyte świetlówki
i akumulatory, baterie oraz urządzenia
zawierające freon,
3) odpady wielkogabarytowe oraz sprzęt
elektryczny i elektroniczny. Przy czym
odpady elektryczne i elektroniczne będą
odbierane do 1 lipca 2006 roku zgodnie
z ustawą z 29 lipca 2005 r. o zużytym
sprzęcie elektrycznym i elektronicznym
(Dz. U. nr 180, poz. 1495),
4) inne : żużel, gruz,
5) odpady organiczne tj. gałęzie, liście,
trawa, łęty itp.
2.Dopuszcza się gromadzenie odpadów organicznych w kompostownikach
w obrębie działki przydomowej oraz na
terenach ogródków działkowych z przeznaczeniem do zagospodarowania we
własnym zakresie.
3.Kontenery, pojemniki i worki do selektywnej zbiórki odpadów wymienionych
w ust. 1 pkt 1 udostępnia jednostka wywozowa, która odpowiada również za odbiór odpadów i przekazanie właściwym
podmiotom do odzysku lub utylizacji.
OBOWIĄZKI OSÓB UTRZYMUJĄCYCH ZWIERZĘTA DOMOWE.
§ 15.
1.Osoby utrzymujące zwierzęta domowe
lub opiekunowie zwierząt zobowiązani są
do stałego dozoru oraz zachowania środków ostrożności zapewniających ochronę
przed zagrożeniem oraz uciążliwością dla
ludzi i ponoszą pełną odpowiedzialność
za zachowanie się zwierząt.
2.Do obowiązków osób utrzymujących
zwierzęta domowe lub opiekunów zwierząt należy w szczególności:
1) prowadzenie psów na uwięzi, a psów
wykazujących agresywność dodatkowo
w kagańcu,
2) przewożenie psów w środkach komu-
7
nikacji publicznej na uwięzi i w kagańcu,
3) natychmiastowe usuwanie zanieczyszczeń pozostawionych przez zwierzęta domowe na chodnikach, jezdniach, placach,
parkingach, terenach zielonych i innych
terenach przeznaczonych do wspólnego
użytku do woreczka papierowego lub
foliowego i wrzucenia ich do kosza na
odpady lub specjalnego pojemnika. Nie
dotyczy to osób niewidomych i niedowidzących,
4) szczepienie ochronne zwierząt i uiszczanie podatku od ich posiadania, na zasadach przewidzianych odrębnymi przepisami.
3.Osobom utrzymującym zwierzęta domowe lub opiekunom zwierząt zakazuje
się:
1) prowadzenia hodowli zwierząt domowych, która pogarsza warunki zdrowotne,
sanitarne i porządkowe otoczenia, gleby,
wody oraz powoduje inne uciążliwości,
2) wprowadzania zwierząt do obiektów
użyteczności publicznej, z wyjątkiem
obiektów przeznaczonych dla zwierząt
(schroniska, lecznice, wystawy itp.),
z wyłączeniem psów, które są przewodnikami osób niewidomych i niedowidzących,
3) wprowadzania zwierząt na tereny placów gier i zabaw, piaskownic dla dzieci,
plaż oraz na inne tereny objęte takim zakazem z mocy odrębnych przepisów.
4.Pozostawienie bez stałego dozoru psów
i innych zwierząt domowych, dozwolone
jest tylko w następujących przypadkach:
1) gdy są one na uwięzi,
2) znajdują się na terenie należycie ogrodzonym uniemożliwiającym jego opuszczenie.
5.W miejscach do tego przeznaczonych
i oznakowanych dopuszcza się zwolnienie psa z uwięzi i kagańca przy zapewnieniu pełnej kontroli nad jego zachowaniem przez właściciela lub opiekuna.
OSOBY, KTÓRE NIE WYKONUJĄ
OBOWIĄZKÓW OKREŚLONYCH
NINIEJSZĄ UCHWAŁĄ PODLEGAJĄ ODPOWIEDZIALNOŚCI KARNEJ OKREŚLONEJ W USTAWIE.
Cały Regulamin utrzymania czystości
i porządku na terenie miasta Łańcuta dostępny jest na stronie internetowej:
http://www.wrota.podkarpackie.pl/pl/
bip/gminy/um_lancut/programy/gosodp/
gospodp
Bardzo proszę o zwrócenie szczególnej
uwagi, w tym jesiennym okresie, na opadające liście, a w najbliższym czasie na
śnieg i błoto pośniegowe! Pamiętajmy, że
usuwanie tych zanieczyszczeń z chodników położonych wzdłuż naszych nieruchomości jest naszym obowiązkiem. Nie
zastosowanie się do powyższego przepisu grozić może niebezpiecznymi wypadkami przechodniów, ale również może
podlegać odpowiedzialności karnej!
Burmistrz Miasta Łańcuta
NOWE MIEJSCA
PARKINGOWE
Wypełniając obietnice przedwyborcze dotyczące powstania nowych miejsc
parkingowych jest mi przyjemnie poinformować, że od roku 2006 w Łańcucie
już powstało 140 nowych miejsc postojowych, a w roku 2010 oddanych do użytku
zostanie dodatkowo ok. 220.
Już teraz mieszkańcy miasta mogą
korzystać z parkingu usytuowanego po
północnej stronie Plant Miejskich, gdzie
zabezpieczonych jest 22 miejsc postojowych, w tym dwa dla osób niepełnosprawnych.
Poza tym, po wprowadzeniu nowej organizacji ruchu na ulicy Zamkowej uzyskano 13 miejsc parkingowych, w tym dwa
dla osób niepełnosprawnych. W sumie,
na terenie miasta zagospodarowano dla
osób niepełnosprawnych już 11 miejsc.
W tym roku o udało się zakończyć utwardzenie placów i dróg dojazdowych do
Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji
w Łańcucie. Ułatwi to dojazd Straży Pożarnej do obiektu, zwiększy bezpieczeństwo, ale równocześnie już pomogło zabezpieczyć 100 miejsc dla samochodów
i autokarów.
Korzystając ze sprzyjającej pogody
tworzymy właśnie dwie zatoczki samochodowe, przy Szkole Podstawowej Nr 2
oraz przy Zespole Szkół Nr 1 w Łańcucie.
Są one bezpośrednio związane z ruchem
pieszych w celu bezpiecznego dowożenia
8
Fot. A. Kuźniar, miejsca postojowe
dzieci do szkół. Zlikwiduje
to całkowicie zagrożenie dla
dzieci.
W chwili obecnej prowadzone są prace projektowe budowy nowego parkingu zlokalizowanego przy
ulicy Żardeckiego. Parking
ten będzie stanowił zaplecze postojowe dla stadionu
obecnie funkcjonującego
oraz po jego planowanej
modernizacji, jak również
zabezpieczy miejsca po-
Fot. A. Kuzniar, zatoczka samochodowa przy Zespole Szkół Nr 1
listopad 43/2009
stojowe dla mieszkańców miasta oraz
turystów. Lokalizacja placu jest niezwykle atrakcyjna, gdyż jest on usytuowany
w bliskim sąsiedztwie centrum miasta.
Będzie to parking bezkolizyjny wobec
drogi E4. Planowanych jest ponad 220
miejsc parkingowych. Oddanie parkingu
do użytku odbędzie się już w przyszłym
roku.
Stanisław Gwizdak
Fot. A. Kuźniar, nowe miejsca parkingowe przy
MOSiRze
Fot. A. Kuźniar, parking w Rynku Miasta
BLOK POWIATOWEJ KOMENDY POLICJI W ŁAŃCUCIE
Komunikat
weselny
Komenda Powiatowa Policji w Łańcucie
informuje, że w naszym powiecie powtarzają się kradzieże, których ofiarami
padają nowożeńcy, gospodarze przyjęcia weselnego i ich goście. Ludzie zajęci
przygotowaniami ceremonii ślubu i przyjęcia weselnego mniej uwagi poświęcają własnym domom, mieszkaniom oraz
otrzymywanym prezentom. Taka sytuacja
stwarza okazję, którą mogą wykorzystać
złodzieje.
Dlatego Policja apeluje o uwagę i skuteczne zabezpieczenie własnego mienia.
Doświadczenie uczy, że najbardziej przydatny jest człowiek, dlatego warto skorzystać z pomocy rodziny, sąsiadów lub
znajomych.
Bardzo pomocna dla Policji jest szczegółowa i szybka informacja, kiedy już dojdzie do kradzieży. Dokładny opis wraz
z fotografią pomoże odzyskać i zidentyfikować skradzione rzeczy, a wobec złodziei wyegzekwować odpowiedzialność
karną.
ŁAŃCUCCY POLICJANCI NA PODIUM
Policjanci reprezentujący łańcucką komendę odnieśli znaczący sukces, zajmując w wojewódzkich eliminacjach Turnieju Par Patrolowych „Patrol Roku 2009”
wysokie, trzecie miejsce. Wojewódzki
etap zmagań funkcjonariuszy służb interwencyjnych odbył się w czerwcu na
obiektach policyjnych w Zaczerniu. Pary
patrolowe z 18 powiatów rywalizowały
na strzelnicy i specjalnym torze przeszkód. Policjanci musieli też wykazać się
wiedzą zawodową. Ostatnią konkurencją,
był sprawdzian ze stosowania technik
obezwładniania. Wszystkie konkurencje
były testem umiejętności, które policjanci muszą wykorzystywać podczas swojej
codziennej służby.
Trzy pierwsze miejsca zajęli:
1. Sierż. Grzegorz Szewc i st.post. Ber-
nard Dul z Komendy Powiatowej Policji
w Nisku,
2. Sierż. Paweł Leś i post. Paweł Krupa
z KPP w Mielcu,
3. Sierż. Wojciech Ożóg i sierż. Adrian
Panek z KPP w Łańcucie.
Zwycięzcy otrzymali puchary, ufundowane przez Marszałka Województwa Podkarpackiego Zygmunta Cholewińskiego
oraz nagrody pieniężne, które wręczył im
Zastępca Komendanta Wojewódzkiego
Policji w Rzeszowie mł. insp. Andrzej
Sabik. Dwie najlepsze pary patrolowe
będą reprezentować podkarpackich policjantów podczas finału konkursu w Słupsku.
mł. asp. Mariusz Stanio
oficer prasowy KPP Łańcut
Fot. arch, Patrol roku.
listopad 43/2009
9
Aktualności społeczne
Targi rozwoju to nazwa imprezy towarzyszącej tegorocznym „Dniom Powiatu”
w Łańcucie. Pomysł targów zrodził się
jeszcze wiosną tego roku podczas jednego
ze spotkań roboczych zespołu szkolnych
pedagogów i koordynatorów ds. bezpieczeństwa, współpracujących na bieżąco
z KPP Łańcut. Ideą przewodnią imprezy
było wskazanie młodzieży, zwłaszcza
gimnazjalnej, sposobów i możliwości
spędzania wolnego czasu, czy to w sposób zorganizowany, czy też poprzez realizację własnych pasji.
W ramach targów ogłoszone zostały trzy
konkursy, które miały pokazać zainteresowania młodych ludzi, zachęcić ich do
aktywnego spędzania wolnego czasu,
a także umożliwić pokazanie się publiczności.
Podobna oferta została skierowana do
wszystkich instytucji, które zajmują się
organizacją zajęć pozalekcyjnych dla
uczniów. Umożliwiono im nieodpłatną
prezentację własnej oferty.
Targi odbyły się w niedzielę, 27 września br., na obiektach sportowych Zespołu Szkół Technicznych w Łańcucie.
Równolegle z programem „Dni Powiatu”
prezentowali się młodzi ludzie, którym
udostępniono do tego małą estradę pod
namiotem. Tym, którzy nie mieścili się
na tej estradce, a wcześniej to zgłosili,
umożliwiono prezentację na obiektach
sportowych szkoły.
Pomimo przeszkód, natury głównie technicznej, udało się zaprezentować niemal
Fot. arch. Skyler
wszystkim uczestnikom, pod okiem komisji, która oceniała zaangażowanie,
pasję i pomysły młodych ludzi. Przebieg
uzależniony był od programu „Dni Powiatu”, stąd nieuniknione były pewne
„poślizgi” czasowe.
Tym niemniej pasje, pomysły i zaangażowanie młodych ludzi wzbudziły uzasadniony podziw i komisji, i widzów.
Największą furorę wzbudził pokaz grupy
akrobatycznej „Skyler” pod kierunkiem
p. Bieleckiego. Kilkunastu młodych ludzi
wykonywało skomplikowane ewolucje
gimnastyczne, które wymagają dużego
zaangażowania i wielu godzin ćwiczeń.
Wśród wyróżnionych w tej kategorii wiekowej znalazł się jeszcze uczeń Zespołu
Szkół nr 2 w Łańcucie, który zajmuje się
mikrokontrolerami oraz uczennica Zespołu Szkół nr 3 w Łańcucie, spod ręki
której w rakszawskim GOK-u wychodzą
dzieła z zakresu de coupage i batic.
Rejony służbowe dzielnicowych Referatu
Prewencji KPP w Łańcucie
Kierownik Referatu Prewencji – podinsp.
Janusz KRZĄSTEK,
pokój nr 23, Tel. 017 249 03 56
Dzielnicowi:
1. mł. asp. Sławomir PREIS, tel. 249 03
45, pokój 21 – ulice i osiedla: Armii Krajowej, Bema, Bohaterów Westerplatte,
Boya – Żeleńskiego, Braci Śniadeckich,
Czarnieckiego, Danielewicza, Daszyńskiego, Górne, Graniczna, Kazimierza
Wielkiego, Kilińskiego, Kopernika,
Kowalska, Królowej Elżbiety, Królo-
10
wej Jadwigi, Kusocińskiego, Kwiatowa,
Lisa – Kuli, Mickiewicza, Narutowicza,
Orzeszkowej, Paderewskiego, Rutkiewicz, Rzeźnicza, Sobieskiego, Sokoła, Sowińskiego, Stysia, Sucharskiego,
Szpunara, Tkacka, Traugutta, Wałowa,
Wróblewskiego, Żardeckiego, 3 – go
Maja.
2. mł. asp. Damian MĄCZKA, tel. 249
03 47, pokój 21 – ulice i osiedla: Batalionów Chłopskich, Batorego, Cetnarskiego,
Głowackiego, Grabowskiego, Kraszewskiego, Maczka, Matejki, Piłsudskiego,
Spośród gimnazjalistów na wyróżnienie
zasłużyli uczniowie Publicznego Gimnazjum nr 2 w Łańcucie, którzy po lekcjach
zajmują się … fizyką. Ich koleżanka ze
szkoły, która brawurowo, pomimo problemów technicznych z podkładem, zaśpiewała znaną piosenkę, także znalazła
uznanie w oczach jurorów. Trójkę wyróżnionych uzupełnił duet gimnazjalistek
z Medyni Głogowskiej, które w czasie
wolnym zajmują się tańcem.
Grono młodych ludzi, którzy prezentowali swoje pomysły, uzupełniają uczniowie
SP nr 2, PG nr 1 i ZST z Łańcuta. Pełna
lista biorących udział we wszystkich konkursach będzie zamieszczona na stronie
internetowej www.targi-rozwoju.pl.
Skotnik, Wąska, 10 Pułku Strzelców
Konnych, 29 Listopada.
3. mł. asp. Wojciech PATEREK, tel. 249
03 46, pokój 21 – ulice i osiedla: Asnyka,
Bohaterów, Broniewskiego, Chopina,
Chrobrego, Dolniańska, Dominikańska,
Farna, Fredry, Gałczyńskiego, Grottgera,
Grunwaldzka, Harcerska, Hrabska, Jagiellońska, Kołłątaja, Komisji Edukacji
Narodowej, Konopnickiej, Kościuszki,
Kralczyńskiego, Krasińskiego, Krótka,
Kruczkowskiego, Lipowa, Łysa Góra,
Modrzewiowa, Moniuszki, Obrońców
Pokoju, Ogrodowa, Orkana, Ottona
z Pilczy, Partyzantów, Pod Bażantarnią,
Podwale, Podzamcze, Powstania Styczniowego, Prusa, Przybosia, Reja, Rejta-
listopad 43/2009
na, Rynek, Sienkiewicza, Sikorskiego,
Skłodowskiej, Słowackiego, Solskiego,
Staszica, Sybiraków, Szenwalda, Szkolna, Trześnik, Wiosny Ludów, Wojska
Polskiego, Zajazdowa, Zamknięta, Zamkowa, Zielona Zubrzyckiego.
4. st. asp. Tomasz WOŚ, tel. 249 03
47, pokój 21 – ulice i osiedla: Boczna
Kasprowicza, Dąbrowskiego, Dębnik,
Głuchowska, Kasprowicza, Kąty, Kochanowskiego, Kolejowa, Łąkowa, Łowiecka, Piekarska, Podzwierzyniec, Pola
Wincentego, Polna, Reymonta, Rodziewiczówny, Składowa, Turka, Wiejska,
Wyspiańskiego, Wyszyńskiego, Zwierzyniec, Żeromskiego.
Konkurs plastyczny „Bezpieczne Wakacje”
Ponad 250 prac plastycznych zostało
przysłanych do Komendy Powiatowej Policji w Łańcucie na eliminacje powiatowe
konkursu plastycznego „Bezpieczne Wakacje 2009”. Uczestnikami konkursu byli
uczniowie szkół i podopieczni ośrodków
kultury z naszego powiatu. Konkurs został ogłoszony jeszcze przed wakacjami,
jego pełny regulamin można znaleźć na
stronie internetowej www.podkarpacka.
policja.gov.pl w zakładce „Bezpieczne
Wakacje 2009”.
Komisja konkursowa pod przewodnictwem Wicestarosty Łańcuckiego, Pana
Józefa Rzepki, wyłoniła 9 prac, po 3
w każdej kategorii wiekowej, które zostały przesłane do KWP w Rzeszowie.
Wśród laureatów, nie wyłaniano miejsc,
znaleźli się:
w kategorii wiekowej 7 – 9 lat:
Krzysztof Mandela, SP nr 1 w Białobrzegach,
Aleksandra Filipek, SP nr 3 w Łańcucie,
Mikołaj Lemański, SP nr 3 w Łańcucie.
Paulina Gierczak, SP nr 2 w Budach Łańcuckich,
Natalia Wikiera, SP nr 2 w Budach Łańcuckich,
Magdalena Dziuba, GOK w Soninie,
Joanna Jucha, GOK w Soninie,
Kinga Miszczak, PG w Kosinie,
Gabriela Wójtowicz, PG w Kosinie.
Fot. arch. Wyróżnione prace
Pozostałe prace, które spłynęły m.in.
z Głuchowa, Kraczkowej, Wysokiej, Soniny i Kosiny zostaną wykorzystane, za
zgodą autorów i ich opiekunów, do stworzenia wystaw w ośrodkach kultury.
Na koniec uwaga do opiekunów. Regulamin konkursu jasno określał format
wykonywanych prac. Tymczasem wiele
spośród nich wychodziło poza nakreślone ramy. Uczeń może nie wiedzieć, co to
znaczy A3 czy A4, ale opiekun ma obowiązek dopilnować, aby wykonana praca
Obrona Łańcuta we wrześniu 1939 r.
Obrona Łańcuta prowadzona
przez 10 Brygadę Kawalerii płk Stanisława Maczka, był to jeden z kluczowych
elementów w trakcie realizacji zadania
mającego na celu spowolnienie szybkich
postępów niemieckich wzdłuż magistrali
kolejowej i drogowej Kraków – Lwów.
O obronie Łańcuta często mówi się
w kontekście szeroko pojętego działania jakim była obrona zarówno naszego
miasta jak i Rzeszowa. Dzieje się tak za
sprawą tego, że działania te prowadzone
były w sposób ciągły z wykorzystaniem
listopad 43/2009
rejonów opóźniania między Rzeszowem,
a Łańcutem. Mimo nieprzerywalnego
charakteru tej akcji, poniższy tekst opisuje gł. wypadki rozegrane w dn. 9 IX 1939
r., tj. w dniu obrony Łańcuta, nakreślając
w sposób ogólny wydarzenia z dwóch poprzednich dni obejmujących m.in. obronę
Rzeszowa. W 70 – tą rocznicę wybuchu
II wojny światowej należałoby w sposób
szczególny odnieść się do rozegranych
wówczas wydarzeń, które dokonały się
przy udziale stacjonującego od 1921 r.
w Łańcucie 10 Pułku Strzelców Konnych
mieściła się w tych granicach. Pozwoli to
na uniknięcie rozczarowań i innych negatywnych emocji młodym ludziom.
W wojewódzkim finale, którego wyniki zostały ogłoszone 22 października br.
w Podkarpackim Urzędzie Wojewódzkim, reprezentant naszego powiatu,
Krzysztof Mandela z Białobrzeg, zdobył
wyróżnienie.
(10 psk), tworzącego wraz z 24 Pułkiem
Ułanów (24 p.uł.) z Kraśnika trzon 10
Brygady Kawalerii Zmotoryzowanej (10
BK). Kilkunastoletni pobyt w mieście,
a co za tym idzie doskonała znajomość
terenu sprawiły, że przygotowanie pozycji w momencie wybuchu wojny nie
stworzyło pułkowi zbyt wielu trudności.
Strzelcy konni bronili w końcu swego
pokojowego garnizonu zajmując gotowe
stanowiska wykonane podczas ćwiczeń
jeszcze przed wybuchem wojny. Fakt doskonałej znajomości bronionego obszaru
znajduje potwierdzenie w kronice pułkowej, w której zanotowano: „pozycja pułku była dobrze wybrana i przygotowana.
Szwadrony siadły w teren w którym Pułk
11
Fot. arch. dowódca 10 Pułku Strzelców Konnych
ppłk Janusz Bokszczanin
ćwiczył wszystkie formy obrony przez 17
lat – zajął gotowe stanowiska, wykopane
przed wybuchem wojny na ćwiczeniach.
Rozpoznanie pancerne niemieckie odbiło
się więc od pułku jak piłka.”
***
Broniąca Łańcuta 10 Brygada
Kawalerii mimo, iż była zbyt słaba na
stawianie dłuższego oporu, nie dała się
w trakcie owej kampanii ani pobić, ani
otoczyć. Przeciwnikiem brygady w trakcie omawianych wypadków była niemiecka 4 Dywizja Lekka (4 DLek.). 7
września 1939 r. po zakończonych sukcesem walkach w Beskidzie Wyspowym
i w rejonie Wiśnicza, przebywająca
w okolicach Radomyśla Wielkiego 10
BK otrzymała polecenie przejścia do
Rzeszowa. Zgodnie z rozkazem jednostka włączona została do Armii „Karpaty”.
Jej dowódca gen. Kazimierz Fabrycy
poinformował, że na wschodnim brzegu Sanu przygotowywane są pozycje
obronne w kierunku, których wycofują się już główne siły armii. Ponieważ
do zakończenia tych zadań potrzebnych
było jeszcze kilka dni, 10 BK zobowiązana została do opóźniania nieprzyjaciela,
„manewrując odwrotowo na osi Rzeszów
– Przeworsk – Jarosław”. Wieczorem 7
września wojska niemieckie zajęły Dębicę. Następnego dnia 10 BK wyruszając
z okolic Radomyśla skierowała się do
lasów głogowskich tracąc po drodze 121
Kompanię Czołgów „Vickers”, która na
skutek braku paliwa zatrzymała się między Mielcem, a Kolbuszową, a następnie
skierowana została na Nisko. Ponadto do
12
brygady nie dołączył szwadron czołgów
z dywizjonu rozpoznawczego, który po
walkach o Kolbuszową samodzielnie
wycofał się na wschód. Tym samym 10
BK pozbawiona została niemal całkowicie broni pancernej. Do dyspozycji płk
Maczka pozostawała zatem tylko 101
Kompania Czołgów Rozpoznawczych.
Płk Maczek dołączył do brygady
podczas jej postoju w lasach głogowskich.
Po wysłaniu rozpoznania podjął decyzję
o natychmiastowym zajęciu Rzeszowa
i rozpoczęcia stąd działań opóźniających.
Zadanie bezpośredniej obrony miasta powierzone zostało 24 Pułkowi Ułanów płk
Kazimierza Dworaka, który zdecydował
się obsadzić poszczególnymi szwadronami trzy główne kierunki, z których można
było spodziewać się nieprzyjaciela.
W lasach głogowskich pozostał m.in.
sztab 10 BK, 101 Kompania Czołgów
Rozpoznawczych oraz dywizjon rozpoznawczy. Atak na Rzeszów rozpoczął
się 8 września ok. godz. 15.30 bombardowaniem gł. arterii komunikacyjnych
i oddziałów pobierających zaopatrzenie.
Obrona tego miasta wymaga osobnego, szczegółowego omówienia zarówno
z punktu widzenia użytych w trakcie
operacji sił jak i przebiegu całej akcji.
W odniesieniu do zaistniałych wówczas
wypadków warto przede wszystkim
wspomnieć o roli jaką w trakcie prowadzonych działań odegrał 10 psk, któremu
powierzono zadanie osłony dostępu do
Rzeszowa od strony północno-zachodniej, poprzez obronę rejonu Rudna Wielka – Miłocin, frontem na południowy zachód. Mówiąc krótko pułk miał wspierać
ogniem obrony 24 p.uł., a następnie przedostać się do Łańcuta, którego obrona zaplanowana została na dzień następny tj. 9
września 1939 r.
W dniu obrony Rzeszowa, dowódca 10
psk ppłk Janusz Bokszczanin rozdzielił
siły, powierzając 1 i 4 szwadronowi zadanie obrony Rudnej Wielkiej od południowego zachodu i ubezpieczania się
od strony Mrowli. 3 szwadron zobowiązany został do zorganizowania przejściowego ośrodka oporu w Rudnej Małej.
2 szwadron, zaś pozostał w odwodzie
w miejscowości Pogwizdów. Realizując
powierzone zadanie, pułk przeciwstawił
się wrogowi odrzucając jego silne rozpoznanie. Jednocześnie wsparł ogniem
szwadrony 24 p.uł., broniące się na zachodnich przedpolach miasta, a następnie po oderwaniu się od nieprzyjaciela
odmaszerował na Staromieście, po czym
po przekroczeniu Wisłoka odjechał do
swego garnizonowego miasta.
Pomyślne zakończenie działań
dn. 8 września zaważyło na decyzji płk
Maczka, który zdecydował się na odesłanie do Łańcuta pozostałych oddziałów
brygady. Obawiając się próby obejścia
przez Niemców Rzeszowa także od str.
południowej, płk Maczek rozkazał dywizjonowi rozpoznawczemu obsadzić
Drabiniankę (dzielnicę Rzeszowa), dla
przemarszu 10 psk. Po przejściu pułku dywizjon odjechał do Albigowej,
skąd osłaniać miał południowe skrzydło brygady. Po wkroczeniu Niemców
do Rzeszowa płk Dworak przystąpił do
realizacji zadania jakim było opóźnianie nieprzyjaciela między Rzeszowem,
a Łańcutem. Zgodnie z otrzymanym od
dowódcy 10 BK rozkazem postanowiono
bronić przejściowo wschodniego brzegu
Wisłoka, a następnie zorganizować dwa
rzuty opóźnienia (I w rejonie Krasnego,
II w rejonie Krzemienica – Kraczkowa).
Niemieckie działania bojowe rozpoczęły
się ok. godziny 6 wysłaniem pancernego rozpoznania, które zostało odrzucone ogniem armat przeciwpancernych.
W konsekwencji tego Niemcy zmuszeni
zostali do rozwinięcia batalionu piechoty, wspieranego czołgami i artylerią.
Oddziały osłony cofnęły się na pozycję
I rzutu opóźniania. Ok. godziny 10 dowódca 24 p.uł. nakazał oderwanie się 1
rzutu od nieprzyjaciela. 5 godzin później
na pozycjach 2 rzutu wojska nieprzyjaciela zostały chwilowo powstrzymane.
Po południu szwadrony obsadzające stanowiska 2 rzutu opóźnienia, przekroczyły
pozycje obronne 10 psk na przedpolach
Łańcuta i odeszły do odwodu w rejonie
folwarku Głuchów. Tymczasem 10 psk,
który do Łańcuta dotarł ok. 1.00 w nocy
od wczesnych godzin rannych przygotowywał obronę, mając na uwadze realizację zadania jakim było utrzymanie miasta
do godzin wieczornych. Dowódca pułku
ppłk Bokszczanin przygotowując obronę
miasta, wysłał wczesnym rankiem patrole motocyklowe z zadaniem rozpoznania
i dalekiego ubezpieczenia. Ponieważ 10
BK walczyła w osamotnieniu, płk Maczek
obawiał się obejścia brygady od północy
lub od południa, bowiem 4 DLek. po zajęciu Rzeszowa zyskała swobodę manewru. Ze względu na to niebezpieczeństwo,
dowódca dywizjonu rozpoznawczego
mjr Ksawery Święcicki otrzymał rozkaz
rozpoznania i dozorowania kierunku Albigowa –Husów i Albigowa – Dylągówka. Wysłał on rankiem 9 września pluton strzelców do Dylągówki oraz sekcje
strzelców do Husowa i Handzlówki. Po
dokonaniu rozpoznania miejscowości te
miały być dozorowane. Ppłk Bokszczanin jak podaje kronika pułkowa rozmie-
listopad 43/2009
strzelców z działem przeciwpancernym. Stanowisko dowodzenia
mjr Święcickiego
znajdowało się
młynie parowym
w Albigowej. Tak
rozlokowane siły
oczekiwały
na
atak nieprzyjaciela.
Natarcie 4 D
Lek. na Łańcut
rozpoczęło
się
ok. godz. 15 – 16.
W kronice pułkowej zanotowano:
„w godz. popoł.
Niemcy rozwinęli silną artylerię
i rozpoczął się
długi i zajadły
pojedynek, gdyż
Brygada dysponowała w tym
dniu prawie trzy
Fot. arch. Płk Stanisław Maczek wśród oficerów brygady
krotnie silniejszą
ścił swoje siły następująco: „2 szw. plus artylerią niż normalnie w tym artyleria
plut. C.K.M. plus arm. ppanc. zadanie = ciężka podporządkowana a spotkane luBronić z rej. zabudowań przy wzg. 251 zem baterie o zaprzęgu konnym.” Dziędostępu do Łańcuta z kier. Krzemienica, ki dobrze przygotowanym pozycjom
4 szw. plus plut. C.K.M. plus arm. ppanc. i licznej artylerii przeciwpancernej, ataki
plus 2 działa 75 mm. zadanie = Bronić niemieckie zostały odparte. Fakt ten pow rej. Wola Krzemieniecka dostępu do twierdza kronika mówiąc, że „Próba naŁańcuta z kier. Krasne – Krzemienica, 3 tarcia niemieckiego na miasto załamała
szw. plus plut. C.K.M. plus arm. ppanc. się całkowicie; 4 – szw. rozstrzelał kilka
zadanie = W rej. Wisielówka wzg. 259 motocykli i sam. panc. oraz wziął jeńców,
bronić dostępu do Łańcuta z kierun- którzy po silnym przygotowaniu artyleku Albigowa – Kraczkowa, (…) 1 szw. ryjskim zuchwale wyskoczyli do przodu,
w odwodzie.” Sztab brygady mieścił się sądząc, że opór już powinien być złamaw zamku. Na bezpośrednich krańcach ny.” Mimo to nie obeszło się bez komplimiasta znajdował się II rzut obrony two- kacji. Podczas gdy pułk z powodzeniem
rzony z części szwadronu ckm i armat bronił zachodnich skrajów miasta, nastąprzeciwpancernych (nie przydzielonych pił kryzys na skrzydle południowym. Ok.
do szwadronów 10 psk). Rzut ten miały godz. 17 Niemcy zaskoczyli placówkę
też wspierać kompanie piechoty zorga- dywizjonu rozpoznawczego w Albigowej
nizowane doraźnie z rozbitków różnych jednoczesnym atakiem od zachodu (od
oddziałów, wycofujących się w tym dniu str. Kraczkowej) i od południa. Placówprzez Łańcut. II rzut nie został wykorzy- ka po poniesieniu strat zmuszona została
stany gdyż pozycje 10 psk zostały utrzy- do wycofania się na główne pozycje w
mane. Dowódca znajdującego się w Al- rejonie wzgórza 257. Opanowanie Albibigowej dywizjonu rozpoznawczego mjr gowej przez Niemców, którzy rozpoczęli
Święcicki otrzymał przed południem od ataki na stanowiska dywizjonu w rejonie
płk Maczka rozkaz ubezpieczenia połu- wzgórza 257, zmusiło mjr Święcickiego
dniowego skrzydła brygady. Siłami dy- do zwrócenia się o pomoc u płk Maczwizjonu obsadzone zostało wzgórze 257, ka. Pomoc była niezbędna gdyż zdobycie
przy drodze Albigowa – Markowa. Po Markowej, otwierające Niemcom drogę
nawiązaniu kontaktu z nieprzyjacielem na Przeworsk, groziło odcięciem brygana pozycję tę miały przejść wszystkie dy. Płk Maczek próbując ratować sytuubezpieczenia. Na terenie między Kracz- ację, zdecydował się na przeprowadzenie
kową, a Albigową ulokowana została kontrataku jedyną jednostką pancerną
placówka, której istotę stanowiła sekcja jaka mu pozostała - 101 Kompanią Czoł-
listopad 43/2009
gów Rozpoznawczych por. Zdzisława
Ziemskiego. Kompania, wykorzystując
zabudowania, przeszła skrycie na południowy skraj miasta, rozwinęła się i uderzyła wzdłuż drogi Łańcut – Albigowa
w skrzydło niemieckie. W tym samym
czasie dywizjon rozpoznawczy zaatakował od str. Markowej. Atak zakończył się
pełnym sukcesem tj. zniszczeniem kilku nieprzyjacielskich wozów bojowych
oraz cofnięciem Niemców do Albigowej,
która prawdopodobnie pozostała w ich
rękach. W godzinach popołudniowych
Łańcut został silnie ostrzelany. Niemcy
ogień artyleryjski skierowali na pozycje
10 psk, na miasto oraz na park zamkowy, w którym znajdowały się odwody
i własna artyleria. Pod koniec dnia Niemcy najmocniej ostrzeliwali wschodnie
krańce miasta oraz drogę na Przeworsk.
Artyleria polska starała się odpowiadać
na atak nieprzyjaciela ostrzeliwując m.in.
zgrupowania czołgów niemieckich na
zachód od Krzemienicy i doprowadzając
do rozproszenia się kolumny. Pod koniec
dnia zagrożone zostało północne skrzydło brygady. W regionie tym Niemcy już
od dłuższego czasu przejawiali dużą aktywność co skłoniło ppłk Bokszczanina
do wydłużenia pozycji bronionych przez
2 szwadron 10 psk, a następnie do zaangażowania na tym kierunku odwodowego
1 szwadronu. Teren ten był szczególnie
ważny dla brygady ze względu na most
na Wisłoku w Dąbrówkach, trzymany
do wieczora na wypadek gdyby 10 BK
odcięta została od Przeworska. Dzięki
udanej akcji pod wieczór rozpoczął się
ruch odwrotowy oddziałów brygady na
Przeworsk. Jako pierwsze ruszyły służby, a następnie stojący w Głuchowie 24
p.uł. Zadaniem dywizjonu rozpoznawczego było wycofanie się przez Markową – Gać i osłanianie odwrotu brygady
od południa. Jako ostatni, już po zmroku,
wycofał się przez miasto do samochodów
stojących w Głuchowie 10 psk. W między czasie do Łańcuta od strony Albigowej wkroczyli Niemcy, którzy wykorzystali odwrót dywizjonu rozpoznawczego.
Kilka dni później 10 psk zgodnie z rozkazem Naczelnego Wodza opuścił teren
Polski i kontynuował wojenną wędrówka
na frontach Europy zachodniej nie tracąc
ciągłości swego istnienia.
Joanna Kluz
13
ŁAŃCUCKA KWESTA NA RZECZ RATOWANIA
NAGROBKÓW NA NEKROPOLII ŁAŃCUCKIEJ
Tak jak w całej Polsce, w dniu 1 listopada 2009 roku odbyła się piąta w historii
Łańcuta kwesta na rzecz ratowania pomników i nagrobków, spuścizny historii, kultury i świadectwa polskości na tej
ziemi. Ubiegłoroczne kwesty Koła PTTK
Miłośników Łańcuta, pozwoliły na wyremontowanie rzeźby „Pielgrzyma” na grobie Bolesława Żardeckiego, zasłużonego
działacza Ziemi Łańcuckiej, oraz innych
zabytkowych pomników, sprzątanie
i opracowywanie dokumentacji, zinwentaryzowanie zabytkowych pomników,
pisania monografii. Pomniki poddawane
konserwacji nie są wybierane przypadkowo, lecz są typowane przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków oraz Komisję z udziałem przedstawicieli Urzędu
Miasta.
Zarząd oddziału PTTK w Łańcucie oraz
Koło Miłośników Łańcuta składa serdeczne podziękowanie wszystkim osobom, które w tym dniu kwestowały na
łańcuckim cmentarzu na rzecz ratowania
zabytkowych pomników oraz wszystkim
darczyńcom, pojmującym wagę problemu dotyczącego ocalenia dla potomnych
śladów naszej tożsamości. Zawsze pamiętajmy, że „Ojczyzna to ziemia i groby.
Narody tracąc pamięć, tracą życie. Naród,
który nie pielęgnuje historii – umiera”.
Przy współpracy Pani dr Marii Nitkiewicz – historyka, pani Barbary Łyżka –
konserwatora oraz pomocy Urzędu Miasta, już niebawem ukaże się monografia
Łańcuckiej Nekropolii.
Kwestujący na łańcuckim cmentarzu to:
1.Burmistrz Miasta Łańcuta Stanisław
Gwizdak,
2.Radna Rady Miasta Łańcuta Jolanta
Zawadzka,
3.Radny Rady Miasta Łańcuta Grzegorz
Wilk,
4.Barbara Łyżka
5.Otylia Piechowska,
6.Halina Barnat,
7.Maria Dobrzańska – Krauz
8.Janina Reizer
9.Władysław Kluz
10.Halina Janczura
11.Ewa Przepióra
12.Lucyna Kulawska,
13.Teresa Szpyrka,
14.Władysława Kluz – Chłanda,
15.Danuta Płażewska,
16.Jakaterina Lubenko
17.Janina Kozicka
14
Fot. A. Piechowski, Burmistrz Miasta Łańcuta Stanisław Gwizdak i Radny Rady MIasta Grzegorz Wilk
Fot. A. Piechowski, kwesta na rzecz ratowania pomników na łańcuckim cmentarzu oraz na Towarzystwo
Pomocy im. Brata Alberta
18.Danuta Duszczyńska,
19.Teresa Blajer,
20.Agata Rojek,
21.Cecylia Miąsik.
22.Młodzież Zespołu Szkół nr 2 o profilu wojskowym, pod całodzienną opieką
Dyrektora, Pana Janusza Kwolka: Dominik Górski, Ewa Kusy, Edyta Fil, Dariusz Konieczny, Mariusz Panek, Dawid
Mozdrzeń, Michał Miodunka, Rafał Karakuła, Marcin Wojtowicz, Tomasz Pondo, Patryk Karakuła, Mateusz Kuczma,
Piotr Baran, Dawid Fołta, Krzysztof Skoczylas, Marcin Jurek, Kamil Sarzyński,
Mateusz Stanisławczyk, Dawid Kutyła,
Łukasz Posobiec, Patryk Chmiel, Paweł
Kozimor, Marek Furmański, Agnieszka Dybczak, Tomasz Babiarz, Angelika
Bogdan, Sabina Ziobrowska, Dominik
Rachwał, Karolina Ruszel, Justyna Winogrodzka, Ewelina Cichoń, Paulina Puzio,
Kamil Żmuda, Marcin Czerwonka, Rafał
Rudziński, Konrad Zimniak.
Jeszcze raz dziękujemy wszystkim, którzy w uznaniu tak szczytnego celu, przyczynili się do udziału i współpracy z Kołem PTTK Miłośników Łańcuta.
Koło Miłośników Łańcuta
sierpieñ 42/2009
listopad
43/2009
ŁAŃCUCKI UNIWERSYTET TRZECIEGO
WIEKU - INAUGURACJA ROKU AKADEMICKIEGO
2009/2010
Dnia 8 października 2009 roku Stowarzyszenie Łańcucki Uniwersytet Trzeciego
Wieku, uroczystą inauguracją, rozpoczął
trzeci rok swojej działalności.
Rok akademicki 2009/2010 rozpoczął się
żakowskim zwyczajem od Mszy Świętej, która odbyła się w Kościele Farnym
w Łańcucie. Po usłyszeniu ciepłych słów
od Księdza Prałata Władysława Kenara
Studenci UTW udali się do łańcuckiego
Muzeum-Zamku.
Uroczysty hymn „Gaudeamus igitur”
zabrzmiał w niecodziennej scenerii Sali
Balowej. To ważne wydarzenie poprzedził wspaniały wykład inauguracyjny dra
hab. Kazimierza Ożoga Profesora Zwyczajnego Uniwersytetu Rzeszowskiego.
Zastanawiał się on nad językiem polskim,
którym w sposób kunsztowny, z wykorzystaniem najznakomitszych zasad retoryki, posługiwał się ks. Karol Wojtyła,
później Papież Jan Paweł II.
Po wykładzie wszyscy wysłuchali pięknego i wzruszającego montażu słownomuzycznego poświęconego wielkiemu
polskiemu poecie – ks. Janowi Twardowskiemu, w wykonaniu zespołu dzieci
i młodzieży z Górna.
Podczas uroczystości nie zabrakło ważnych osobistości Łańcuta: Burmistrza
P. S. Gwizdaka, Zastępcy Burmistrza P.
H. Pazdana, Przewodniczącego Rady
Miasta Łańcuta P. K. Szczepaniaka, Starosty Powiatu Łańcuckiego P. A. Krzysztonia, Ks. Dziekana W. Kenara, Dyrektora Muzeum-Zamku w Łańcucie P. W. K.
Wojtowicza czy Dyrektorów instytucji,
takich jak: MOSiR, MDK, MBP oraz łańcuckich szkół. Inaugurację poprowadziła
Kanclerz Łańcuckiego Uniwersytetu
Trzeciego Wieku Pani Otylia Piechowska.
Studenci Łańcuckiego Uniwersytetu
Trzeciego wieku inaugurowali rok akademicki już po raz trzeci. Po raz kolejny
spotkali się oni, by dać dowód na to, że
są żądni wiedzy, że chcą wciąż poznawać
nowe dziedziny życia. Chcą być sprawnymi i wartościowymi członkami społeczeństwa. Ich postawa jest wzorem, jak
można pięknie żyć oraz cieszyć się i wykorzystywać każdą chwilę, jaką mamy.
Ich uśmiechnięte, pełne życia twarze są
potwierdzeniem, jak wiele Uniwersytet
Trzeciego Wieku im daje, jak jest niezwykle ważny w ich życiu, a co za tym
idzie, w życiu ich rodzin oraz wszystkich
sierpieñ 42/2009
listopad
43/2009
Fot. A. Piechowski, chór dziecięco
młodzieżowy z Górna
Fot. A. Piechowski, zaproszeni goście
Fot. A. Piechowski, wykład inauguracyjny prof. dra hab. Kazimierza Ożoga
mieszkańców Łańcuta, gdyż zyskują oni
sprawnych, chętnych do działania i szczęśliwych ludzi. I, w końcu, Studenci UTW
są dowodem na to, że życie nie kończy
się na emeryturze. Przeciwnie, dopiero
wtedy może się zacząć wspaniała przygoda.
Stowarzyszenie Łańcucki Uniwersytet Trzeciego Wieku jest samodzielnym
stowarzyszeniem powołanym w celu
prowadzenia działalności edukacyjnej,
kulturalnej, twórczej i turystyczno-krajoznawczej dla osób starszych. Opiera
swoją działalność na pracy społecznej
członków i wolontariuszy oraz korzysta z pomocy i wsparcia Władz Miasta
i Powiatu, jak również licznych instytucji: Biblioteki Miejskiej, Domu Kultury, MOSiR-u, Muzeum-Zamku, PTTK,
Gimnazjum Nr 1 w Łańcucie i Zespołu
Szkół nr 2 im. J. Kochanowskiego.
W strukturze ŁUTW pracują sekcje: kulturoznawcza, medyczna, informatyczna
i języków obcych.
Wydział Edukacji, Promocji,
Kultury i Sportu
15
Populacyjny Program Wczesnego
Wykrywania Raka Piersi
Fundacji SOS Życie
Mielec, ul. Tańskiego 2
tel. (0-17) 582-40-60,
(0-17) 852-40-61
9. Wojewódzki Szpital w Przemyślu
Przemyśl, ul. Monte Cassino 18
tel. (0-16) 677-57-45
10.ZOZ Samodzielny Zakład Opieki
Zdrowotnej
Przeworsk, ul. Szpitalna 16
tel. (0-16) 649-16-50
11. Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej Nr 1 w Rzeszowie
Rzeszów, ul. Hetmańska 21
tel. (0-17) 853-52-81
W Polsce nowotwory złośliwe są
pierwszą przyczyną zgonu kobiet w wieku poniżej 65 lat. Wśród tych nowotworów pierwsze miejsce zajmuje rak piersi;
na chorobę tę zapada w Polsce jedna na
12 kobiet.
Szanse wyleczenia choroby są w dużej
mierze uzależnione od stopnia zaawansowania nowotworu w momencie rozpoczęcia leczenia. Dlatego tak ważna jest
prewencja.
Aby skorzystać z bezpłatnych badań, nie
jest potrzebne skierowanie. Populacja kobiet w wieku od 50 do 69 lat objęta jest
programem profilaktyki raka piersi (przy
określaniu wieku należy wziąć pod uwagę rok urodzenia, np. w tym roku - 2009
- programem profilaktyki raka piersi objęte są kobiety urodzone w latach 19401959). Kobieta, która spełnia powyższe
kryterium programu, może zgłosić się
na badanie mammograficzne osobiście
lub umówić się telefonicznie z placówką realizującą program, by ustalić termin
wizyty.
Na badania mammograficzne rejestrowane są kobiety objęte programem, które
spełniają jedno z poniższych kryteriów:
1. Nie miały wykonanej mammografii
w ciągu ostatnich 24 miesięcy.
2. Otrzymały w ramach realizacji programu profilaktyki raka piersi w roku 2008
wskazanie do wykonania ponownego badania mammograficznego po upływie 12
miesięcy z powodu obciążenia następującymi czynnikami ryzyka:
- rak piersi wśród członków rodziny
(u matki, siostry lub córki);
- mutacje w obrębie genów BRCA1 i/lub
BRCA2.
16
OŚRODKI DIAGNOSTYKI PODSTAWOWEJ:
12. Zespół Opieki Zdrowotnej nr 2
Rzeszów, ul. Fredry 9
tel. (0-17) 861-36-00
1. Szpital Specjalistyczny w Brzozowie
Podkarpacki Ośrodek Onkologiczny im.
Ks. B. Markiewicza
Brzozów, ul. Ks. Bielawskiego
tel. (0-13) 430-96-44
13. Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej
Centrum Medyczne MEDYK
Rzeszów, ul Chopina 1
tel. (0-17) 850-93-40
2. Centrum Niepubliczny Zakład Opieki
Zdrowotnej
Mgr farm. Klaudiusz Such
Dębica, ul. Batorego 18
tel. (0-14) 681-77-66,
(0-14) 681-77-88
14. Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej
MAZ-MED
Rzeszów, ul. Orzeszkowej 16
tel. (0-17) 852-80-00,
(0-17) 862-57-47
3. ALMED Sp. z o. o. NZOZ ALMED
Przychodnia Specjalistyczno-Diagnostyczna
Jarosław ul. Grunwaldzka 1
tel. (0-16) 621-15-59,
(0-16) 621-71-14
15. Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej
Powiatowy Szpital Specjalistyczny
Stalowa Wola, ul. Staszica 4
tel. (0-15) 843-32-28,
(0-15) 843-32-13
4. Szpital Specjalistyczny w Jaśle
Jasło, ul. Lwowska 22
tel. (0-13) 443-77-01
16. Wojewódzki Szpital im. Zofii z Zamoyskich Tarnowskiej
Tarnobrzeg, ul. Szpitalna 1
tel. (0-15) 812-33-01
5. Wojewódzki Szpital Podkarpacki im.
Jana Pawła II w Krośnie
Krosno, ul. Korczyńska 57
tel. (0-13) 436-41-10
6. Samodzielny Publiczny Zespół Opieki
Zdrowotnej w Leżajsku
Leżajsk, ul. Leśna 22
tel. (0-17) 242-71-13
7. Zespół Opieki Zdrowotnej
Łańcut, ul. Paderewskiego 5
tel. (0-17) 224-01-26
8. NZOZ Ośrodek Diagnostyczny Chorób Nowotworowych
17. Samodzielny Publiczny
Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej
37-400 Nisko, ul. Kościuszki 1
tel. (0-15) 841-67-14
18. NZOZ SMED Kolbuszowa
Kolbuszowa Dolna
Tyszkiewiczów 5
tel. (0-17) 227-26-07
19. Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w Sanoku
ul. Konarskiego 8, 38-500 Sanok
tel. (0-13) 46 56 170
(0-13) 46 56 270
listopad 43/2009
•
BLOK MIEJSKIEGO DOMU KULTURY W ŁAŃCUCIE
Międzynarodowa Akademia Wyobraźni
- Łańcut 2009 we Lwowie
W dniu 24.10.2009r. w Centrum Kultury Dzieci i Młodzieży „Galicja” we
Lwowie, otwarta została wystawa prac
uczestników Młodzieżowego Pleneru
Plastycznego pn. „Międzynarodowa Akademia Wyobraźni - Łańcut 2009” zorganizowanego w miesiącu sierpniu przez
Miejski Dom Kultury w Łańcucie. Plener ten zgromadził 28 młodych artystów,
którzy pracowali pod czujnym okiem
plastyków z Polski (Barbara Skałbania),
Ukrainy (Klaudia i Eugeniusz Potapow),
Słowacji (Peter Krupa). Program pleneru
obejmował zajęcia z rysunku, malarstwa
i grafiki, warsztaty twórcze oraz wycieczki do Muzeum-Zamku w Łańcucie i
zagrody garncarskiej w Medyni Głogowskiej, gdzie młodzi artyści zapoznali się
z techniką sztuki garncarskiej i rzeźbienia w glinie. Wernisaż otworzył Dyrektor lwowskiego Centrum Kultury Oleg
Kuzyk i Dyrektor MDK w Łańcucie Marek Krauz. Licznie zgromadzone, dzieci,
młodzież i dorośli podziwiali prace powstałe podczas łańcuckiego pleneru. Imprezę ubarwiły występy ukraińskich zespołów artystycznych. Było nam bardzo
miło, że zostaliśmy serdecznie przyjęci
przez naszych ukraińskich przyjaciół.
Najistotniejsze jest to, że współpraca
Fot. arch. Międzynarodowa Akademia Wyobraźni
kulturalna MDK w Łańcucie z CKDiM
„Galicja” we Lwowie, zatacza coraz to
szersze kręgi i stwarza sprzyjający klimat
do dalszego działania.
Aurelia Piekło
XXXIV Łańcucka Jesień Kulturalna 2009
Wrzesień i październik to termin organizacji dorocznej imprezy pn. „Łańcucka
Jesień Kulturalna” organizowanej prze
MDK w Łańcucie. Tym razem po raz
34 zaprosiliśmy naszych bywalców i nie
tylko, na blok imprez w którym znalazły
się:
Międzynarodowe Warsztaty Teatralne
prowadzone przez Marię Giovanna Rosati Hansen z Rzymu, spektakl „Goplana”
w wykonaniu Teatru Przedmieście i Grupy teatralnej „Przystań” z MDK w Łańcucie, koncert Zespołu Tańca Estradowego
„Ekrol”, II Ogólnopolskie Konfrontacje
Taneczne „O widły Diabła Łańcuckiego”,
które zgromadziły 18 zespołów tanecznych z całej Polski. Dużą popularnością
Fot. arch. Śwagry
listopad 43/2009
17
cieszył się także koncert pt. „Muzyczne
rozmaitości” w wykonaniu Młodzieżowej Orkiestry Dętej z MDK w Łańcucie,
Kapeli Podwórkowej „Beka” z MOK
w Przeworsku i Kapeli Biesiadnej „Śwagry” z OK w Soninie. Ponadto miłośnicy humoru podziwiali występ Kabaretu
„Limo”, a sympatycy teatru uczestniczyli
w spektaklu pt.”Pierwszy” w wykonaniu
Teatru Przedmieście z MDK w Łańcucie.
Jubileusz 10-lecia Kabaretu „Wkręt” stał
się okazją nie tylko do zaprezentowania
dorobku artystycznego kabaretu, ale tak-
że dostarczył wiele radości, uśmiechu
i humoru.
XXXIV Łańcuckiej Jesieni Kulturalnej
towarzyszyły wystawy: „Rzeźba Twórców Miasta Łańcuta i okolic”, „3 x S”
- wystawa malarstwa i rysunku Barbary, Małgorzaty i Joanny Skałbani oraz
wystawa poplenerowa Międzynarodowej Akademi Wyobraźni - Łańcut 2009
w CKDiM „Galicja” we Lwowie.
Ponadto MDK w Łańcucie wraz z Łańcuckim Towarzystwem Muzycznym
w ramach Łańcuckich Wieczorów Mu-
zyki zorganizował koncert organowy
Grzegorza Łobazy oraz koncert pt.”Muzyka na Zamku w Łańcucie” w wyk.
Strzyżowskiego Chóru Kameralnego,
Joanny Supranowicz (harfa) i Dyrygenta Grzegorza Oliwy. Mamy nadzieję, że
program XXXIV ŁJK nie tylko sprostał
wymogom sympatyków MDK, ale także
dostarczył im wiele radości i wzruszeń.
Aurelia Piekło
REPREZENTACYJNA ORKIESTRA DĘTA MIASTA ŁAŃCUTA
Z inicjatywy Burmistrza Miasta Łańcuta Stanisława Gwizdaka w dniu 1 lipca
br. przy MDK w Łańcucie, rozpoczęła działalność Reprezentacyjna Orkiestra Dęta pod batutą Tadeusza Chlebka.
Skład orkiestry stanowią ludzie młodzi,
uczniowie i absolwenci szkół muzycznych I i II stopnia w Łańcucie i Rzeszowie. Dzięki doświadczeniu i zaangażowaniu kapelmistrza, orkiestra uświetniła
już kilka imprez zorganizowanych na terenie miasta m.in. Jubileusz 25 lecia Probostwa Ks. Prałata Władysława Kenara,
70 Rocznicę napaści Niemiec na Łańcut,
Przysięgę Zespołu Szkół Nr 2 oraz wystąpiła podczas XXXIV Łańcuckiej Jesieni
Kulturalnej. Orkiestra w swym repertuarze wykonuje utwory solowe, marsze
i pieśni kościelne. W dalszych planach
jest udział w uroczystych obchodach
Święta Niepodległości Polski, koncert
kolęd, udział w XVIII finale WOŚP, opracowanie musztry paradnej oraz udział
w wielu imprezach na terenie miasta.
Istotną rzeczą jest projekt i zakup strojów
dla członków orkiestry. Jeśli uda się zrealizować to dość kosztowne zamierzenie,
to łańcucka orkiestra będzie mogła z powodzeniem reprezentować nasze miasto
na różnych imprezach kulturalnych nie
tylko w regionie ale także poza granicami
kraju. Czego życzymy wszystkim zaangażowanym w działalność Reprezentacyjnej Orkiestry Dętej Miasta Łańcuta.
Fot. arch. Reprezentacyjna Orkiestra Dęta Miasta Łańcuta
Aurelia Piekło
Fot. arch. Reprezentacyjna Orkiestra Dęta Miasta Łańcuta
18
listopad 43/2009
„PIERWSZY”- ZACHWYCA I PORUSZA
Teatr Przedmieście po raz kolejny zaskakuje… 23 października 2009 r. odbyła
się w Miejskim Domu Kultury premiera
spektaklu „Pierwszy” zrealizowanego
we współpracy z ośrodkiem teatralnym
CREARC w Grenoble. Tym razem artyści z Łańcuta sięgnęli po odważną prozę
Marka Hłaski. Sztuka zachwycała, porażała i skłaniała do refleksji, zaś sam teatr zaprezentował przed licznie zgromadzoną publicznością swoje nowe oblicze.
„Pierwszy” okazał się spektaklem uniwersalnym, który przemawia do wszystkich.
W najbliższym czasie spektakl zostanie
pokazany na festiwalu „Kontestacje”
w Lublinie oraz za granicą: we Frankfurcie i Rzymie.
Scenariusz najnowszego spektaklu
został głównie oparty na opowiadaniu
Marka Hłaski „Ósmy dzień tygodnia”.
Przedstawienie jest odważne i ostre, prowokuje do stawiania niebanalnych pytań.
Są to pytania niewygodne, bolesne, bo
obnażające w nas to, co wstydliwe, ukryte, przed czym lepiej uciec w gonitwę codziennych obowiązków i złudzeń.
Spektakl pokazuje, jak wielkie pragnienie miłości jest w każdym z nas. Człowiek
chce, by jego uczucia były odwzajemnione i mimo bolesnych przeżyć znajduje siłę
i stara się wierzyć, że za poświęcenie spotka go nagroda. W jednej ze scen naszego spektaklu Piotr mówi do swojej ukochanej: Nie ma ziemi dla zakochanych...
W tym zdaniu zawiera się główny ciąg
myśli i pytań, które stawiamy sobie w tym
spektaklu. Czy chodzi tylko o kawałek
osobnej przestrzeni, gdzie można ukryć się
ze swoją nieskalaną miłością przed brutalnym światem? Czy może jest to pytanie
o wolność osobistą, która daje nam odwagę i gotowość na miłość we własnym wnętrzu, we własnej duszy? Bohaterowie tej
historii obłędnie pragną kochać, szukają
miejsca na prawdziwe uczucie zagubieni
w oparach gorzkiej rzeczywistości, zagłuszającej ludzkie pragnienia i ideały.
„Pierwszy...” to spektakl surowy, pełen
napięcia, buzujących emocji i prawdy.
Dla nas to bardzo osobista wypowiedź,
a tekst Hłaski stał się idealnym pretekstem,
by wyrazić nasz bunt, naszą niezgodę,
a także pomógł odnaleźć nadzieje....
„Pierwszy”
Scenariusz i reżyseria: Aneta Adamska
Występują: Iwona Żytecka, Karolina Błądzińska, Łukasz Lisowski, Rafał Biega,
Maciej Szukała
Światła: Steve Bellin
Teatr Przedmieście
listopad 43/2009
Fot. arch. aktorzy Teatru Przedmieście
Fot. arch. Premiera spektaklu
Fot. arch. premiera sztuki Pierwszy
19
JUBILEUSZ KABARETU ,,WKRĘT”
Łańcut. Każdy, kto tu przyjedzie zachwyca się pięknem tego miasta. Zamek, zabytkowy kościół, park i synagoga to nie
wszystko co tworzy wyjątkowy obraz
tego miejsca. Największe skarby kryje
w sobie Miejski Dom Kultury. To na deskach jego sceny prezentują się najlepsi
artyści z Łańcuta i nie tylko. 25.10.2009
r. mieszkańcy i goście z okolic mogli podziwiać dorobek kabaretu ”Wkręt”, który
obchodził jubileusz 10-lecia swojej działalności. ”To co zaprezentował tego wieczoru było niesamowitym przeżyciem”
-mówili znajomi członków kabaretu
z zespołu Ekrol. Zgodnie z mottem, które
towarzyszyło temu wydarzeniu śmieszył,
tumanił i czasem przestraszał widzów. Na
scenie zaprezentowali się obecni artyści,
którzy bawią nas do rozpuku wykreowanymi przez siebie postaciami: Urszula
Opałka, Adam Opałka, Bartosz Buk, Karol Ruszel, ale mogliśmy również podziwiać nie grających już w teraźniejszym
składzie aktorów: Krzysztofa Puchałę
i Weronkę Zalot. Kabaret jednakże nie
mógłby istnieć bez ludzi działających
poza sceną. Taką osobą m.in. jest akustyk
Janusz Świąder, który wspaniale zastąpił
swoich poprzedników. Oprawę muzyczną na żywo wykonał Tomasz Frączek.
”Wkręt” mimo, że dobrze znany w Łańcucie potrafił ponownie zachwycić publiczność, która zrywała boki oglądając
m.in. takie skecze jak ?Mole? ( Urszula
Opałka, Bartosz Buk), podziwiając amerykańskiego rapera i jego taniec połamaniec czy biorąc udział w doświadczeniu
niezdyscyplinowanego Ikarka ( Adam
Opałka). Z największa aprobatą przyjęła się jednak postać Chińczyka - konferansjera( Karol Ruszel). Całość koncertu
zakończyły gromkie brawa, które były
dla aktorów największa nagrodą, ale nie
jedyna, gdyż kabaret ”Wkręt” otrzymał
także list gratulacyjny od posła na sejm
Kazimierza Gołojucha, podziękowania
od starosty miasta Adama Krzysztonia
oraz dyrektora Miejskiego Domu Kultury. Najwspanialszym jednakże świadectwem docenienia twórczości były rozdane przez aktorów autografy.
Mimo, że kabaret ”Wkręt” towarzyszy
i zachwyca mieszkańców Łańcuta już od
10 lat mamy nadzieję, że na tym swojej
działalności nie zakończy. Trzymamy
jednego z twórców kabaretu- Adama
Opałkę za słowo, wierząc, że już wkrótce
zobaczymy nowe skecze, nowe twarze,
nowe oblicza i to, czego jeszcze nie widzieliśmy w repertuarze Wkręta”.
Życzymy sukcesów i kolejnych jubileuszy.
Karina Guzek
Fot. arch. jubileusz kabaretu Wkręt
Fot. arch. skecz kabaretu Wkręt
Fot. arch. Wkręt już 10 lat na scenie
20
listopad 43/2009
BLOK MIEJSKIEJ BIBLIOTEKI PUBLICZNEJ W ŁAŃCUCIE
Zakończono roboty remontowe w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Łańcucie
W dniu 23.10.2009 r. dokonano odbioru
robót remontowych w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Łańcucie. W odbiorze
udział wzięli: Burmistrz Miasta Łańcuta
pan Stanisław Gwizdak, Sekretarz Miasta
pan Marek Sowa, Kierownik Wydziału
Edukacji, Promocji, Kultury i Sportu pan
Andrzej Piechowski oraz Komisja powołana przez p.o. Dyrektora MBP.
W 2009 r. Biblioteka wzięła udział
w programie
Ministerstwa
Kultury
i Dziedzictwa Narodowego p.h. „Rozwój
infrastruktury kultury” i uzyskała dotację
75% ogólnej kwoty na wykonanie zadania. Pozostałą kwotę uzupełniła dotacja
celowa z Urzędu Miasta Łańcuta.
Projekt robót remontowych wykonał inż.
Stanisław Kawa.
W drodze przetargu nieograniczego wyłoniono wykonawcę, którą została Firma
Handlowo-Usługowa „Drew-Bis” Jan
Biskup z Rzeszowa.
Zakres robót remontowych obejmował
modernizację wejścia głównego wraz
z podjazdem dla osób niepełnosprawnych, holu na parterze, wymianę podłoża
oraz instalacji elektrycznej i oświetlenia
w Wypożyczalni Głównej Biblioteki.
Budowa podjazdu dla niepełnosprawnych
umożliwi tym osobom bezpośredni i samodzielny dostęp do Biblioteki, a co za
tym idzie do książki i wiedzy oraz ułatwi
wejście do budynku rodzicom z małymi
dziećmi na wózkach.
Również dzięki środkom uzyskanym
z MKiDN w br. zakupiono nowy sprzęt
komputerowy do Biblioteki.
W ramach zadania zakupiono 14 stanowisk komputerowych wraz z oprogramowaniem, drukarki oraz stoliki pod komputery i krzesła obrotowe.
Nowe stanowiska komputerowe podniosą standard oferowanych przez bibliotekę
usług bibliotecznych, edukacyjnych i informacyjnych. Umożliwią większej niż
dotychczas liczbie czytelników bezpłatny
dostęp do Internetu.
Mieszkańcy naszego miasta oraz czytelnicy korzystający ze zbiorów Biblioteki
z zadowoleniem przyjmują widoczne
zmiany i usprawnienia.
Dziękujemy Burmistrzom Miasta Łańcuta i Radzie Miejskiej za okazaną pomoc
i dofinansowanie Łańcuckiej Książnicy.
p.o. Dyrektora
Małgorzata Sońska
listopad 43/2009
Fot. A. Piechowski - Budynek Miejskiej Biblioteki Publicznej
Fot. A. Piechowski - podjazd dla niepełnosprawnych
Fot. A. Piechowski - hall
21
MARTA FOX GOŚCIEM ŁAŃCUCKIEJ BIBLIOTEKI
W dniu 20 października br. odbyło się
spotkanie młodzieży, bibliotekarzy i nauczycieli z pisarką Martą Fox.
Młodzież z Młodzieżowego Dyskusyjnego Klubu Książki, działającego przy
Filii Nr 1 (ul. Piłsudskiego), pod opieką
bibliotekarki Jadwigi Frączek, przygotowała prezentację multimedialną o życiu
i twórczości pisarki, co zostało mile przyjęte przez Autorkę powieści dla młodzieży.
Marta Fox rozpoczęła spotkanie od zaprezentowania swojej najnowszej książki
„Kobieta zamknięta w kamień”. Jak sama
określiła „jest to opowieść o poszukiwaniu spełnienia i miłości”. Bohaterką jest
pisarka Emilia, chora na bardzo rzadką
chorobę skóry, w wyniku której jej ciało stopniowo kamienieje. Opisując dramatyczną historię bohaterki szukającej
w przeszłości przyczynę swojej choroby
ukazała jej siłę i odwagę w poszukiwaniu
własnej tożsamości i drugiego szczęścia
w życiu.
Następnie pisarka zaprezentowała kilka swoich książek adresowanych do młodzieży.
Zapytana przez ucznia „skąd zna
współczesne problemy młodzieży” odpowiedziała: „uczucia się nie starzeją mimo
upływu czasu”.
Podkreśliła, iż największą trudność
podczas pisania powieści dla młodzieży
sprawia jej język, jakim posługuje się
współczesna młodzież. Autorka zbiera informacje, wiadomości o sytuacjach
życiowych dorastającej młodzieży, które
wykorzystuje w swojej pracy twórczej.
Na pytanie uczennicy „co skłoniło Autorkę do pisania książek”, pokrótce odpowiedziała, iż najpierw pracowała jako
nauczycielka języka polskiego, następnie
była bibliotekarką, dziennikarką i dopiero
w wieku 40 lat napisała pierwszą książkę. Początkowo zajęcie to traktowała
jako przygodę. Wydanie czwartej książki
sprawiło, że podjęła decyzję o rezygnacji
z pracy zawodowej i oddanie się całkowicie pisarstwu.
Marta Fox wydała już 30 książek,
które cieszą się dużą poczytnością u nastolatków i nie tylko.
Spotkanie zakończyło się podziękowaniem młodzieży i wręczeniem Pisarce
wiązanki kwiatów.
Autorka długo jeszcze rozmawiała
z czytelnikami i wpisywała dedykacje
w książkach zakupionych przez uczestników spotkania.
Starszy kustosz
Aniela Szal
22
Fot. arch. Spotkanie autorskie z Martą Fox
Fot. arch. Autorka podpisuje książki
Fot.arch. Marta Fox
listopad 43/2009
GAWĘDY O ŁAŃCUCKICH RODZINACH...
w 1921 r. za Karolem Chrzanem oraz
synów: Ludwika (1890-1963) i Ignacego
Jakuba (1892) potem z zawodu piekarza,
który w 1919 r. ożenił się z Kazimierą
Heleną (1901), córką Jana Inglota i Marii
z Jęczalików.
Sebastian K w i a t e k (1839-1922) był
dwukrotnie żonaty. Najpierw z Józefą
z Jęczalików, z którą miał na pewno córkę Mariannę (1875) i syna Piotra (1867).
Tenże Piotr Kwiatek (1867), z zawodu murarz, w 1890 r. ożenił się z Anną
(1868-1921), córką Józefa Lęcznara
i Marianny z Kuźniarów, a w tym związku była na pewno córka Michalina (19011920). A drugą żoną Sebastiana Kwiatka
została w 1889 r. Marianna, córka Jana
Ornata i Tekli z Jaroszewiczów.
Zapewne w tej krótkiej gawędzie o tych
znanych w Łańcucie rodzinach, niejeden
z obecnie żyjących ich członków doszuka się swych przodków, swoich dziadów
i pradziadów. Ludzi, którzy zwłaszcza
w XIX a także w XX w. czynnie uczestniczyli w życiu społecznym i gospodarczym naszego miasta.
RODZINA KWIATKÓW
Wygląda na to, że łączyło ich bardzo
bliskie pokrewieństwo, a być może byli
nawet rodzonymi braćmi. Wskazuje na
to nieznaczna różnica ich wieku, a także
miejsce zamieszkania w XVIII wiecznym
Łańcucie, posesja nr 39 znajdująca się
w rejonie klasztoru OO Dominikanów.
A chodzi tutaj o Błażeja Kwiatka urodzonego ok. 1770 r. i Bartłomieja Kwiatka
urodzonego ok. 1780 r. Oni obaj bowiem
są antenatami rodzin Kwiatków, które
obecnie w Łańcucie mieszkają.
Wspomniany przed momentem Błażej
Kwiatek w 1793 r. ożenił się z Agnieszką
z Bieniaszów. Wśród ich dzieci, których
zapewne było kilkoro, zatrzymamy się na
moment na ich synu Walentym urodzonym w 1808 r. Tenże, prawdopodobnie
jak i jego ojciec, został tkaczem. Był on
dwukrotnie żonaty, najpierw w roku 1834
z Marianną, córką Bartłomieja Ryznara
i Katarzyny ze Spiszaków, oraz po jej
śmierci, jako wdowiec zawarł ponowne
małżeństwo, tym razem w 1838 r. z Salomeą, córką Antoniego Bojankiewicza
– murarza i Katarzyny z Lejów. W tym
drugi małżeństwie na świat przyszedł
syn Franciszek, który ożenił się potem
z Pauliną, córką Józefa Turskiego i Teresy
z Kramarzów. A z kolei w tym związku w
dniu 15.11.1879 r. urodził się syn Edward,
znany potem w Łańcucie od początku
XX wieku nauczyciel, wychowawca kilku pokoleń tutejszej młodzieży, ożeniony
także z nauczycielką, z Franciszką Marią,
córką Adama Kucharskiego i Franciszki
Kuczkowskiej z Krakowa.
Drugi z wspomnianych prawdopodobnych braci – Bartłomiej Kwiatek w 1802
roku ożenił się z Marianną Blajerówną.
Z dzieci urodzonych w tej rodzinie zatrzymamy się na ich synu Janie urodzonym w tymże 1802 r. On w 1833 r. zawarł
związek małżeński z Anną, córką Marcina
Kościółka i Marianny z Prędkich. Wśród
kilkorga ich dzieci było także trzech synów – Tomasz (1834 r.), Błażej (1838 r.)
i Sebastian (1839-1922).
Tomasz K w i a t e k (1834) z zawodu został tkaczem i murarzem. W 1859
r. ożenił się on z Anną, córką Wojciecha
Stachyry i Zofii z Rejmanów, z którą
miał na pewno córkę Franciszkę (1865)
zamężna potem za Tomaszem Gdulą,
oraz syna Jakuba (1860). Wskutek wczesnej śmierci żony Anny, Tomasz Kwiatek
w 1868 r. ożenił się ponownie, tym razem
z Teklą (1841-1923), córką Stanisława
listopad 43/2009
Wisiatyckiego i Małgorzaty z Białków
z Leżajska, z którą miał syna Antoniego
Stanisława urodzonego w 1875 r. Z kolei wspomniany nieco wcześniej jego syn
Jakub (1860) z zawodu murarz, w 1886 r.
ożenił się z Anną z Gdulów (1861), z którą miał na pewno córkę Stanisławę Katarzynę (1893-1919), zamężną w 1914 r. za
Władysławem Rudolfem Czerwińskim s.
Józefa i Marianny Zych, córkę Elżbietę
Józefę (1898) – oraz syna Kazimierza Juliana (1900) ożenionego potem z Anną,
córką Józefa Koszałki i Julianny z Książkiewiczów.
Błażej K w i a t e k (1838) w 1860 r.
ożenił się z Zofią (1834-1921), córką
Walentego Czado i Marianny z Trądów.
W tym związku małżeńskim był na pewno
syn Karol (1861), który został murarzem,
a w 1886 roku ożenił się z Katarzyną
(1865), córką Józefa Stachyry i Marianny z Rydlów. A z kolei ci mieli na pewno
córkę Cecylię Urszulę, zamężna potem
! "#
,
-
.#0
$#
%&'&
'
12
"#+ ' #
())
*
$#
&#+
$#
;<
'=)&
1
95:)
"
<
"3
1*4*--
,05,6#
8
<
%
;
C6#
,&3
;
=)&
;
"#+ #+
*D*-
"
*14**
) >!&)5:?
,&
*
:# @&
:+
A# ,&3
*-
BA
23
Uzupełnienie do artykułu o rodzinie Madeyskich z Ł.B.M. nr 40/2009 (fragment
listu skierowanego do autora gawędy).
Stefan Mierowski
Warszawa
7.06.2009 r.
Szanowny Panie !
Myślałem o napisaniu do Pana już od
dłuższego czasu, ale stale jakieś sprawy
były na przeszkodzie, a tak po prostu to
brak czasu. Ostatecznie zdecydowałem
się do Pana odezwać ponownie, po przerwie trwającej od 2003 r., gdy natrafiłem
w Internecie na Pana artykulik w Łańcuckim Biuletynie Miejskim nr 40/2009
o rodzinie Madeyskich…
Od czasu naszego poprzedniego kontaktu
moja wiedza o rodzinie M. jest nieporównywalnie większa ponieważ dotarłem do
źródeł dawniej niedostępnych. Niezależnie od tego byłem dwa lata temu w Łańcucie na cmentarzu i oglądałem kaplicę
rodziny.
Na tle powyższego mam następujące spostrzeżenia, którymi chciałem się z Panem
podzielić.
Przede wszystkim mogę Panu objaśnić
wszystkie powiązania rodzinne między
osobami przez Pana wymienionymi.
Otóż Felicjan (1813-1888) nie był synem
Jana Onufrego (1778-1836), ale jego bratankiem, synem Marcina (1765-1842).
Marcin, oprócz Felicjana miał m. in. syna
Michała Stanisława (1802-1871) oraz
Marcelego (1815-1855), urzędnika miejskiego w Samborze. Ten Marceli miał
za żonę Rozalię Kulikowską. To ta para
miała m. in. córki Wiktorię, Faustynę
i Elżbietę. Natomiast Marceli Ferdynand
(1822-1886) adwokat, był rzeczywiście
synem Jana Onufrego, ale miał za żonę
Marię Jabłkowską. Karol (1834-1914)
był bratankiem Felicjana, synem Michała
Stanisława, rządcy dóbr leżajskich. Tyle
tym razem tych wyjaśnień (mam nadzieję, że czytelnych)…
Wiktoria, córka Marcelego (1815-1855),
jak Pan słusznie podał, wyszła za Gawła,
z którym miała 10 dzieci, w tym córkę
Helenę. Helena Gaweł wyszła za znanego lekarza łańcuckiego Jana Fleszara. Jak
mi wiadomo, również obecnie w Łańcucie i okolicy mieszkają liczne osoby
noszące nazwisko Gaweł. Może niektóre
z nich są potomkami Wiktorii Gawłowej?
A również czy nie żyją jacyś potomkowie
Heleny Fleszarowej ?
Z poważaniem
Stefan Mierowski
Może faktycznie ktoś w wspomnianych
rodzin zechce nawiązać kontakt z Panem
Stefanem Mierowskim z Warszawy ?
Zbigniew Trześniowski
ŁAŃCUCKIE PLACE I ULICE…
DAWNA ALEJA TRZEŚNIK
Znajdujące się na wschód od miasta
rozległe obszary, istniejącego niegdyś
łańcuckiego folwarku Dolne, pokrojone
były w prostokąty obwiedzione kilkoma
znajdującymi się tutaj alejami, zwanymi
potocznie Szpalerami. Szpalery te gęsto
obsadzone dorodnymi drzewami urozmaicały monotonność wspomnianych
pól, oraz poprawiały estetyczny wygląd
najbliższej okolicy zamku. Ale zapewne
miały też one spełniać pewne zadanie
agrotechniczne, choćby osłaniając uprawy przed mocno wiejącymi tu wiatrami
czy też zapobiegając nadmiernemu wysuszaniu gleby.
Jeden z tych szpalerów, skrajny od strony
zachodniej wspomnianego terenu, miał
jezdnię drogi szerszą niż inne. A biegnie
ta droga od zamku i rozległego terenu
parku w kierunku północnym ( w stronę
Podzwierzyńca) na znacznej swej długości prosto, ale później w pewnym miejscu
skręca gwałtownie w lewo, poczym zniżając się zakrętem ze stromego zbocza,
łączy się poniżej z ul. Grunwaldzką, stanowiącą niegdyś w swym przedłużeniu
gościniec państwowy z Łańcuta do Leżajska. Tutaj trzeba też dodać, że wspomniany przed chwilą szpaler od dawien
dawna nosił nazwę „alei Trześnik”. Miano zapewne wywodzące się od rosnących
tu wśród innych drzew także kilku dorodnych okazów czereśni ptasiej, zwanej
24
Nowowybudowane bloki na ulicy Trześnik - lata 50-te
zwyczajowo trześnią. Drzew obsypanych
każdego roku w lipcu czarnymi bądź też
czerwonymi kuleczkami słodkich owoców, na które bywało wielu amatorów,
nie tylko wśród gromad ptasich ale także
wśród mieszkańców miasta.
Za czasów III Ordynata – Romana hr.
Potockiego nastąpiły pewne istotne
zmiany we wcześniejszym powszechnym i zapewne swobodnym używaniu
przez mieszkańców przejść i przejazdów przez tereny zamkowe. Wtedy na
pewno zamknięty został trakt przez park
zamkowy od gościńca kańczudzkiego do
gościńca cesarskiego, a przedłużeniem
tej drogi była właśnie wspomniana aleja Trześnik, przez którą też, jak wynika
ze skarg składanych przez władze miejskie, zabroniony został przejazd. Droga
ta wówczas była więc trasą prywatną
i stanowiła część tzw. „hrabskiej drogi”
łączącej zamek hrabiów Potockich z folwarkiem Dolne, także z terenem dawnego ogrodu włoskiego, na którym została
potem wzniesiona rafineria spirytusu
i inne zakłady, oraz przede wszystkim ze
stacją kolejową.
Jeszcze kilka lat po ostatniej wojnie, po
której diametralnie zmieniła się sytuacja
własnościowa tych obszarów objętych
listopad 43/2009
w 1944 roku parcelacją, teren przy alei
Trześnik był nadal pełen pól po obu jej
stronach. Dopiero od początku lat pięćdziesiątych przystąpiono w tym miejscu
do budowy osiedla robotniczego dla załogi powstającej w Łańcucie fabryki śrub.
Na wydzielonym obszarze po wschodniej
stronie alei, wzniesiono wtedy przez tzw.
DBOR (Dyrekcja Budowy Osiedli Robotniczych) - 21 niedużych jednopiętrowych
bloków mieszkalnych, które po wybudowaniu bezzwłocznie zasiedlono. Niedługo potem przeznaczono pod budownictwo jednorodzinne dalsze tereny także po
drugiej stronie drogi, zabudowywane od
tamtej chwili systematycznie. A jednymi
z pierwszych mieszkańców jednorodzinnych domów przy Trześniku była choćby
rodzina Preisnerów z Przedmieścia.
Jeśli chodzi o inną wcześniejszą powojenną zabudowę tutaj, to w narożu południowo-zachodnim drogi (z ulicą Kościuszki
- fragmentem dawnego cesarskiego gościńca), na terenie dawnego parku angielskiego, wzniesiono budynek szkoły
podstawowej (nr 2), natomiast obok niej
od strony północnej, na obszarze przyległym do ul. Jagiellońskiej (gdzie jest
boisko sportowe szkoły), długo mieścił
się zakład handlu opałem (własność PSS
a później OPHO), przeniesiony potem
stąd w inne miejsce.
A obecnie – ile już przy tej ulicy jest nowych domów…
Wspomniana wyżej nazwa alei była nazwą nieoficjalną, jednak powszechnie
przez łańcucian używaną. Ale nadszedł też
czas na oficjalne nazwanie tej ulicy. No,
patronów dla niej mogło być bez liku, bowiem przecież w historii Polski jest wielu
bohaterów narodowych czy osób godnych nazwania ulicy ich imieniem. Także
i w mieście takich postaci nie brakowało.
A ostatecznie także ta nieoficjalna nazwa
traktu też była przecież niczego sobie nazwą miejscową. Ale przecież wtedy na
takie sprawy raczej nie zwracano uwagi,
a wprost przeciwnie, z różnych względów jak widać lekceważono to a szukano
czegoś innego. Oto bowiem na wniosek
jednego z ówczesnych radnych uchwałą
miejskiej rady narodowej początkiem lat
sześćdziesiątych ub. w. nazwano tą ulicę
imieniem… Patrice Lumumby - Murzyna z Afryki, z dalekiego Konga, który
być może niewiele o Polsce wiedział,
a o Łańcucie to już na pewno nic. Było to
też o tyle kuriozalne, bowiem nigdzie indziej w Polsce, podobno poza Warszawą,
takiej nazwy ulicy nie było. Jakże więc
wyróżnił się pod tym względem ów gorliwy radny, a także jego ówcześni towarzysze i protektorzy.
fot. arch. Niemiecka nazwa m. Łańcuta. Tablica ustawiona przy drodze od strony Przeworska i Jaros
Tym niemniej ta nazwa ulicy, ośmieszana
powszechnie, funkcjonowała w Łańcucie
przez przeszło dwadzieścia lat. Dotrwała
aż do czasu kiedy wreszcie kolejne władze miejskie opamiętały się. Wówczas
zmieniono ją, nadając ulicy nową, „polską” nazwę. A nowym patronem dawnego Trześnika został wówczas gen. Władysław Sikorski. Co ciekawe stało się to
jeszcze w PRL –u, pod sam jego koniec.
Istniejące przy Trześniku wspomniane
nieco wcześniej osiedle mieszkaniowe
DBOR, nazwane zostało w 1964 roku
Osiedlem XX-lecia PRL, ale w 1991 roku
Uchwałą Rady Miejskiej Nr XV/92/91
z dnia 15.11.1991 roku zmieniono jego
nazwę na Osiedle Trześnik przy ul. Władysława Sikorskiego. Tak więc przynajmniej w ten sposób dawna nazwa
miejscowa, powszechnie aczkolwiek nieoficjalnie przez cały czas używana przez
łańcucian, została w końcu także usankcjonowana.
Patrice Lu m u m b a – urodzony w 1926 roku polityk kongijski, działacz niepodległościowy, pierwszy premier niepodległej republiki Kongo, został
zamordowany w wyniku wojskowego zamachu
stanu w 1961 roku.
Władysław Eugeniusz S i k o r s k i h. Kopaszyna –
generał broni W.P. Urodził się w 1881 r. w Tuszowie
Narodowym. Polski wojskowy i polityk – Naczelny
Wódz Polskich Sił Zbrojnych i premier Rządu na
Uchodźstwie podczas II wojny światowej. Zginął
tragicznie w katastrofie lotniczej w Gibraltarze 4
lipca 1943 r.
Zbigniew Trześniowski
gen. Wł. Sikorski wśród żołnierzy gen. St. Maczka
listopad 43/2009
25
ŁAŃCUT – MIEJSCA NIEZWYKŁE, CZ. III
FORTYFIKACJE MIEJSKIE
Ulryk Verdun podróżując po Polsce
w latach 1670 – 72 spisywał „Dziennik
podróży”. Rękopis opublikowano w 1876
r. w „Przewodniku Naukowym i Literackim”. Warto poznać krótkie opisy miast,
przez które autor przejeżdżał. Pod hasłem
„Rzeszów” zanotował, że nadal widać tu
zniszczenia powstałe podczas wojny polsko – szwedzkiej toczącej się w połowie
XVII wieku. Przemieszczając się, jak na
owe czasy dość szybko, ograniczał swe
zapiski do ogólnych, najmocniejszych
wrażeń, jakich wówczas doznał. O okolicach Jarosławia napisał, że są najpiękniejszym zakątkiem Polski. A co utrwalił
w swym „Dzienniku” na temat naszego
miasta?
„Lansut” – jest to miasto leżące na
wysokości nad głęboką doliną. Zamek
wznosi się o kilkaset kroków na wschód,
z wykładaną suchą fosą i wałami z ziemi, wraz z czterema regularnemi bastionami otoczonemi także ziemnemi fortyfikacjami. Wewnątrz zaopatrzony jest
w zgrabne zabudowania i cztery wieże.
Choć zaś leży na wysokim pagórku, ma
jednak studnie obfitujące w wodę. Każdy
jednak z dział stojących na wałach cztery, lub pięć razy dadzą ognia znika woda
w ziemi i wraca dopiero po kilku dniach.
Miasto należy do starosty spiskiego, brata kawalera Hieronima Lubomirskiego.
Z miejsca tego przez Soninę i Głuchów, z których dwóch wsi pierwsza leży
na wschód, druga na zachód jeziora, dalej
przez wieś z kościołem Kosinę, a potem
przez Rogóżno i Nowosielce, dwie wsie
bez kościołów, do Przeworska półczwarta wielkich mil”.
Najstarsza droga na wschód wówczas
jeszcze prowadziła przez groblę na jeziorze pomiędzy Soniną i Głuchowem. Nic
nie szkodzi, że w tekście niezbyt dokładnie podano strony świata. Oczywiste też
się wydaje, że największe wrażenie zrobił na autorze nowocześnie ufortyfikowany zamek Lubomirskich. Wybaczyć mu
można, że krótki pobyt uniemożliwił mu
dokładniejsze poznanie bastionów, których jest w sumie pięć, a nie cztery. Przez
Łańcut podróżnik tylko przejechał. Przybywając od strony Rzeszowa „Starą Drogą” przez Krzemienicą dotarł do dolinki
na dnie której płynie Mikośka i pierwsze
wrażenie jakie wryło się w jego pamięć
to wysoki pagór na którym leżało miasto.
To miasto także dziś wygląda podobnie.
Kiedyś, gdy zbocze wzniesienia pozba-
26
wione było drzew, a na szczycie jeżyły
się blanki obronnego parkanu, wysokość
musiała wydawać się jeszcze większa.
Obecnie zbiegają się tu ulice Dominikańska i Podwale. Stroma droga w miejscu
dawnego „Wielkiego Mostu” prowadziła
kiedyś do masywnej drewnianej bramy w
zagłębieniu między wzgórzem kościelnym i domami przy Dominikańskiej.
Ten zakątek to najlepiej zachowany
spory odcinek istniejących od czasów
średniowiecza fortyfikacji miejskich.
Były one ulepszone i stale remontowane.
Gruntowną modernizację przeszły w XVI
wieku, kiedy to podwyższono i zakończono blankami dębowe parkany. Drewniane
obwarowania zniknęły dopiero w XVIII
w, pozostały tylko ziemne konstrukcje.
Opisując łańcuckie obwarowania
nie musimy snuć przypuszczeń, domyślając się, gdzie „zapewne” znajdowały
się bramy lub wieże. Źródła pisane dość
wyraźnie sytuują poszczególne obiekty,
np. drewnianą wieżę obronną nad furtą
w stronę Krzemienicy przy ulicy Wałowej. Murowana wieża obronna pełniąca równocześnie funkcję więzienia
i dająca mieszkanie katu, stała w narożu
południowo – wschodnim miasta, przy
listopad 43/2009
skrzyżowaniu obecnej ul. Zamkowej
z ul. 3 Maja. Jedyna basteja „strzelnica”
otoczona 6-cioma przęsłami parkanu, trochę podobna do bastionu znajdowała się
w miejscu ogrodu i „Willi Róży”. Bramy
murowane były dwie, starsza obok dzisiejszej poczty, a nowsza na ulicy Kościuszki obok parkowego muru. W ciągu
stuleci do końca drewniana pozostała tylko brama zamykająca obwód miasta na
linii kościelnego wzniesienia i przecięcia
z ul. Dominikańską.
Wracając do opisywanego na początku urokliwego zakątka, czyli krajobrazu,
jaki podróżni przejeżdżając od strony
Rzeszowa, w dolinie nad rzeką podziwiali, zastanowić się warto, dlaczego wysoki
pagór, na którym lokowane było miasto
nazywany był wałem. Wzgórze, na którym lokowane było miasto zostało starannie wybrane by od początku zapewnić
mieszkańcom możliwość obrony. Naturze trzeba było jednak trochę pomóc,
więc już od XIV wieku stał na obrzeżach
strefy mieszkalnej, wysoki, dębowy parkan. Pod nim prowadzono też nieustannie
prace ziemne, by utworzyć odpowiednią
stromiznę zbocza. W jednym miejscu wykopywano ziemie, by w drugim uformować wzniesienie. Ślad trwających przez
400 lat prac widać na ulicy Podwale, nad
którą zbocze w połowie wysokości pagórka ma płaski taras. Powstał on, gdy
ociosano prawie do pionu górną część
zbocza. Później, gdy ziemia się osypała, nawożono świeżą, umacniano zbocze
palami i przeplatanymi gałązkami. Stromizna ta utrzymuje się do dziś, choć na
tarasie w połowie górki stoi teraz kilka
domów.
Ulica Wałowa leży w bardziej płaskim terenie, więc by uzyskać wyraźny
brzeg na poziomie rynku zebrano i usypano w wał ziemię z większego obszaru.
Nasyp, który powstał osiągnął wysokość
jedynie trzech metrów (wysokość jednego piętra). W miejscu tym parkany
obronne były solidniejsze, wysokie na 4
– 5 metrów, blankowane, od wewnętrznej
strony z podestem wspartym na słupach.
Podobnie ukształtowane były zbocza przy
ulicy dziś noszącej imię Ottona z Pilczy.
W tym miejscu teren układał się w naturalny, dość głęboki wąwóz, którego dnem
płynął strumyk. Obszaru miasta broniły
tu również dębowe, blankowane parkany,
w krużgankach u ich podstawy utworzono, podobnie jak na Wałowej, mieszkania
dla komorników, zwanych parkanikami.
Największym
przekształceniom
uległa południowa, choć długa granica
miasta. Wzdłuż ulicy Danielewicza nad
wykopaną fosą wznosił się drewniany
parkan. W ulicy 3 Maja, zaczynając od
bramy do granic parku wznosił się miejski mur obronny, który skręcał i sięgał aż
do obecnej ulicy Kościuszki, gdzie była
druga murowana brama.
Od początku XX wieku Wałowa coraz bardziej zmieniała swój wygląd. Stawiane tu kamienice wysunięte do granicy
wału, od ulicy są parterowe, od podwórza wyglądają na piętrowe, a w rezultacie ziemne nasypy stały się niewidoczne.
Ulica Ottona z Pilczy jeszcze niedawno
(w II poł. XX w.) miała wyraźny stromy brzeg pomiędzy domami, ostatnio
niestety zasypany, strumyk wpuszczony
w kanał też nie istnieje. Najlepiej zachował się kształt Podwala. Wprawdzie zagrodzono płotem zniszczone trochę, ale
jakże urokliwe schodki obok budynku
klasztornego, które pieszym pozwalały
krótszą drogą zejść z rynku na Podwale,
ale mam nadzieję, że przejście to zostanie
naprawione i otwarte.
Nie wszyscy zdają sobie z tego sprawę, że pozostałości dawnych wałów
obronnych miasta istniejących od XIV do
początków XVIII wieku są jednym z najstarszych naszych zabytków. Wrosły one
tak w krajobraz Łańcuta, że wydają się
czymś naturalnym. Przez przeszło 400
lat nasi przodkowie dbali o nie i sporym
kosztem naprawiali. Czy teraz wypada
nam to zniszczyć? Czy niwelacja wzniesień jest konieczna? Ukształtowanie terenu i jego walory estetyczne są tak samo
ważnym śladem przeszłości jak i dzieła
architektury. Pozwólmy im trwać!
Dr Maria Nitkiewicz
KONKURS „CZY ZNASZ TO MIEJSCE?”
Gdzie w Łańcucie można podziwiać tą płaskorzeźbę? Czy znasz to miejsce?
Pierwszy Czytelnik „Łańcuckiego Biuletynu Miejskiego”, który pojawi się
w Wydziale Edukacji, Promocji, Kultury i Sportu w Urzędzie Miejskim w Łańcucie (Plac Sobieskiego 18, pokój 25) z aktualnym numerem naszego Biuletynu i udzieli prawidłowej odpowiedzi na pytanie: w którym miejscu znajduje się
płaskorzeźba widoczna na fotografii, otrzyma nagrodę, którą będzie piękny, 288
stronicowy album „Polaków Dzieje Malowane”, ufundowany przez Burmistrza
Miasta Łańcuta. Wartość nagrody: 100 zł.
Warto poznawać i odkrywać uroki naszego miasta, które niejednokrotnie ukryte
są jedynie w drobnych szczegółach.
Zapraszamy wszystkich mieszkańców do wzięcia udziału w konkursie!
Rozwiązanie w najbliższym numerze „Łańcuckiego Biuletynu Miejskiego”.
Odpowiedź na pytanie z nr 41 Biuletynu Miejskiego brzmi: Smok widoczny na
zdjęciu to zakończenie rynny przy Kościele pw. Św. Stanisława bpa w Łańcucie.
Z konkursu wyłączeni są: pracownicy Urzędu Miasta Łańcuta oraz członkowie
najbliższych rodzin tych pracowników, jak również laureaci poprzednich edycji
konkursu „Czy znasz to miejsce?”
Wydział Edukacji, Promocji, Kultury i Sportu
listopad 43/2009
27
W KRĘGU POGRANICZA. KRZEMIENNA-ŁAŃCUT. ODDECH GALICJI
Tradycja organizowania profesjonalnych
plenerów malarskich sięga XIX wieku
i kontynuowana jest po dziś dzień przez
szkoły i uczelnie, związki i stowarzyszenia artystyczne, instytucje i placówki. Plener to rodzaj twórczego spotkania
w jednym miejscu i czasie indywidualności, przyjeżdżających często z różnych
stron w poszukiwaniu nowych źródeł inspiracji: widoków, tematów, motywów.
Plener to także pretekst do wymiany
myśli, wrażeń i kontaktów, zawierania
nowych znajomości i podtrzymywania
wieloletnich przyjaźni – a wszystko to
owocuje najczęściej fermentem intelektualnym, przekładającym się na konkretne
realizacje: szkice, rysunki, obrazy. Prace
wykonane podczas pleneru mogą mieć
walor dokumentacyjny; mogą też nie
odnosić się bezpośrednio do zastanej rzeczywistości, a mimo to oddawać nastrój
i specyfikę danego miejsca. Nie powinny
więc dziwić prezentowane na wystawach
poplenerowych abstrakcje geometryczne,
surrealizujące portrety, realistyczne akty
i martwe natury, obrazy o tematyce religijnej, fantastycznej czy historycznej.
Taką różnorodność podejmowanych motywów, przy jednoczesnej wielości technik i stylistyk malarskich, odnajdziemy
w pracach zrealizowanych podczas V
Międzynarodowego Pleneru Malarskiego
„W kręgu pogranicza”, który odbył się w
lipcu br. w podkarpackiej wsi Krzemienna w gminie Dydnia, położonej nad rzeką
San. W plenerze udział wzięło 27 artystów z Ukrainy, Białorusi, Litwy, Austrii
i Polski – głównie z Rzeszowa, Tarnowa,
Łańcuta, Przemyśla, czyli miast sytuujących się na terenach określanych mianem
przygranicznych, wchodzących w skład
dawnej Galicji. Wybór ten był nieprzypadkowy, gdyż celem organizowanych
od 2005 roku przez Galerię „Marzenie”
w Łańcucie plenerów jest spotkanie ludzi
reprezentujących różne obyczaje i tradycje (także artystyczne), otwartych na dyskusje i twórczy ferment. W takim tyglu
kultur regionalizm miesza się egzotyką,
tradycja z nowoczesnością, zaś efektem
wspólnych wypraw na ryby, do lasu czy
biesiad przy ognisku są metafizyczne
pejzaże, dla których rzeczywistość jest
pretekstem, punktem wyjścia do poszukiwań czysto malarskich. Prace z pleneru
w Krzemiennej eksplodują bowiem kolorem: nasyconym lub zgaszonym, ciepłym
lub wystudzonym, agresywnie anektującym przestrzeń ale i delikatnie się w nią
wtapiającym, ekspresyjnym lub stonowa-
28
nym – ilu uczestników, tyle sposobów na
malarskie rozstrzygnięcie obrazu.
Adam Bagiński (Zielona Góra) od lat
maluje pejzaże „psychiczne”, w których
szuka form dla swoich emocji i przeżyć
– stąd elementy magii w jego płótnach,
budowanych rozwibrowanymi plamami
subtelnego, pastelowego koloru. Intuicyjne i wrażeniowe są także prace Kamili Bednarskiej (Rzeszów), ich ekspresję
podbija „mięsista” faktura grubo nakładanej farby: ciepłych beżów, ugrów i zieleni, z którymi kontrastują plamy chłodnej bieli i granatu. Jeszcze inny rodzaj
abstrakcji proponuje Austriak Rudi Benetik – rozlewające się na białym płótnie
organiczne plamy czystego, nasyconego
koloru są zaproszeniem do medytacji,
może nad naturą natury? Na pograniczu abstrakcji i figuracji sytuują się nastrojowe nokturny Gabrieli Cichowskiej
(Rzeszów, studentka ASP w Krakowie),
w których spiętrzone masy koloru nachodzą na siebie, nie brakuje też ostrych
„cięć”, porządkujących kompozycję.
Niepokój formy odnajdziemy w wielkich
płótnach Igora Yanovicha (Lwów) – artysta bawi się ich strukturą i kompozycją
np. rozbijając obraz na ekspresyjny dyptyk, jego dzieła określane bywają mianem „aktów wewnętrznych”. Akt, także
w bardziej tradycyjnym rozumieniu, był
motywem chętnie podejmowanym przez
wielu uczestników pleneru w Krzemiennej. W obrazach Dzmitry Surynovicha
(Mińsk na Białorusi) ciało poddane zostało deformacji, sylwetki zostały wydłużone i obwiedzione wyraźnym konturem,
co, wraz z jaskrawą kolorystyką, przywodzi na myśl egzotyczne akty z Haiti Paula
Gauguina. Interesujące malarskie eksperymenty z motywem obnażonej postaci
podejmował Serhiy Savchenko (Lwów),
z kolei Sergey Davidivich (Mińsk na
Białorusi) ciało uwieczniał miękkim
modelunkiem, subtelnie je odrealniając
poprzez rozmycie konturu i tła. Akt zawładnął także wyobraźnią pochodzącego
z Tadżykistanu Timura Karima (Przemyśl), który w duchu najlepszych tradycji
akademizmu petersburskiego przedstawia
niuanse kobiecego ciała, uwieczniając
je w pozach i tle zaczerpniętych z dzieł
klasyków. Inny wymiar i znaczenie ma
postać ludzka pojawiająca się w dziełach
Małgorzaty Dawidiuk (Przemyśl), specjalizującej się w ikonach, ikonostasach
i polichromiach sakralnych. Namalowane w Krzemiennej ikony, składające się
na nowy cykl, zachwycają syntezą form
i piękną kolorystyką, zawężoną do brązów, ugrów i złota, z których artystka
wydobywa wszelkie niuanse i smaki, doskonale oddając przy tym wschodnią mistykę. Pokłosiem spotkania w Krzemiennej są także widoki konkretnych miejsc
i zjawisk, malowane najczęściej w stylistyce puentylizmu i szeroko rozumianego
koloryzmu, jak np. energetyzująca soczystą zielenią miniatura „Jabłonka” Pawła
Szmyda (Brzozów), akwarelowe pejzaże
Łańcuta Piotra Borysowicza (Kowno na
Litwie) czy świetliste, nastrojowe płótna
Witolda Pazery (Tarnów), z wielką malarska wrażliwością oddające urodę doliny
Sanu. Warto porównać je z interpretacją
pejzażu dokonaną przez Dariusza Młynarczyka (Głowno), który stosując intensywny, bujny kolor poddał wywiedzione
z natury kształty dekoracyjnej deformacji
i geometryzacji. Ta recepcja sztuki nowoczesnej doskonale podsumowuje lipcowe spotkanie w dolinie Sanu artystów
z różnych kręgów pogranicza, rozumianego terytorialnie i mentalnie. To zarazem największa, moim zdaniem, wartość
tego typu projektów, pokazujących, jak
funkcjonuje i rozwija się sztuka poza oficjalnym obiegiem, na styku kultur.
Monika Nowakowska
Sztuka.pl listopad 2009
Fot. arch. Burmistrz Miasta Łańcuta
Stanisław Gwizdak
listopad 43/2009
DZIEJE POWSTANIA ŁAŃCUCKIEJ SPÓŁDZIELNI MIESZKANIOWEJ
Fot. arch. blok B przy ulicy podwale, 25 I 1960
16 lutego 1958 roku, w Sali konferencyjnej Prezbiterium Powiatowej Rady Narodowej w Łańcucie, z inicjatywy działaczy
miasta doszło do założenia Spółdzielni
Mieszkaniowej typu lokatorskiego, jako
drugiej na terenie województwa rzeszowskiego.
Inicjatorami nowatorskiego wówczas
przedsięwzięcia byli: Michał Machoń,
Jan Marszał, Antoni Czaja, Zbigniew
Uberman, Janusz Piotrowski, Antoni
Wojtyś, Tadeusz Czarny, Stanisław Władyka. Pierwszym prezesem Spółdzielni
został Ferdynand Wierzbiński, zastępcą
Janusz Piotrowski, sekretarzem – Michał
Machoń, społeczną, pełniącą funkcję bez
wynagrodzenia, maszynistką - Wiktoria
Jasińska, główną księgową Stanisława
Czejgia, a od 26 X 1958 r., przez wiele
lat, aż do przejścia na emeryturę, Kazimiera Malik. Wszystkich wymienionych
wypada uznać za ludzi dobrej woli, którzy z zapałem zaczęli tworzyć nowy Łańcut pod względem budownictwa i potrzeb
mieszkaniowych dla napływających do
miasta ludzi. Sekretarz, Michał Machoń,
werbował członków, zbierał deklaracje,
organizował spotkania Zarządu i Rady
Nadzorczej, u siebie w mieszkaniu, a potem w biurze zakładów Jarczarsko-Drobiarskich.
Do II wojny światowej miasta Łańcut
liczyło niespełna 5000 mieszkańców, po
niej z okolicznych wiosek i innych regionów kraju zaczęła napływać ludność
i w mieście Powstał „głód mieszkaniowy” i powstał po raz pierwszy projekt założenia Spółdzielni Mieszkaniowej – od
początku napotykając na różne problemy, które na starcie spotykały wszystkie
nowo zakładane spółdzielnie w kraju.
Na pierwszy plan wysunęły się kłopoty z lokalizacją planowanych bloków
mieszkalnych. Początkowo projektowano
zabudowania tzw. „Parku Angielskiego”,
ale Prezydium Rady Narodowej w Rze-
listopad 43/2009
szowie nie wyraziło zgody stwierdzając,
że park podlega ochronie.. Po wielu propozycjach i dyskusjach, 28 czerwca 1958
roku podjęto wreszcie decyzję, że pierwszy etap budowy realizowany będzie przy
ulicy Słowackiego i Podwala. 3 lipca tego
roku przeprowadzono wizję lokalną tego
terenu – pierwsze roboty pod fundamenty
wywołały sensację wśród mieszkańców,
przyjmowane były niechętnie, nawet
wrogo. Twierdzono, że miasto straci na
wyglądzie i powstanie „kołchoz”. Nie licząc się z opinią mieszkańców kontynuowano budowę.
Społeczeństwo przyzwyczaiło się do
tego, co się działo i dziwiło się, jak szybko, na ich oczach, rosły bloki.
Pierwszy do zamieszkania został oddany blok B przy ulicy Podwale 3. Był to
styczeń 1960 roku. Drugi etap budowy
został zrealizowany przy ulicy, dawnej
22 listopada, obecnie Królowej Elżbiety,
i do XII 1963 roku oddano do zamieszkania dwa bloki w samym centrum miasta.
Po czteroletniej przerwie rozpoczęto
budowę Osiedla 1 Maja, obecnie 3 Maja
– był to trzeci etap i obejmował lata 1967
– 71. Oddano do zamieszkania 10 bloków w rejonie ulic, dziś: 3 Maja, Paderewskiego, Sokoła (dawna Lenina).
Następnym etapem budowy, największego osiedla w Łańcucie, przy ulicy
Świerczewskiego, obecnie Piłsudskiego,
Strzeleckiej, 29 Listopada, Cetnarskiego,
było oddanie do zamieszkania 20 bloków
Osiedla XXX – lecia PRL, obecnie Generała Maczka. Na początku miało być
tylko 13 bloków mieszkalnych, garaże,
warsztaty, ale miasto liczyło już wtedy 13
tys. mieszkańców i budowa została rozszerzona. Wiele robót wykonano w, modnych wtedy, „czynach społecznych”,
urządzano tereny zabawowe dla dzieci,
sadzono zieleńce, powoli pojawiały się
chodniki, drogi osiedlowe. Powstały
wtedy dwa Kluby Osiedlowe dla dzieci i
dorosłych: w lokalu „Turkus” na osiedlu
1 Maja oraz świetlica w pierwszym bloku B na Podwalu, która przez wiele lat
służyła mieszkańcom osiedla, nie tylko
Podwala.
O Łańcuckiej Spółdzielni Mieszkaniowej często pisano w gazecie „Nowiny Rzeszowskie” – np. donoszono, że
w 1967 roku Spółdzielnia zdobyła pierwszą lokatę w kraju, za „najlepszą gospodarkę zasobami mieszkaniowymi wśród
małych spółdzielni” – artykuł z dnia 30
X 1958 roku, w samych superlatywach,
kończący się odezwą; „szybciej, szybciej, ludzie w Łańcucie czekają na mieszkania”.
Ciekawy był również artykuł z VII
1968 roku pod tytułem „10 lat Łańcuckiej
Spółdzielni Mieszkaniowej”, który donosił; „Jubilatka, w swej dotychczasowej
działalności bardzo owocnej, odnotowała
szereg osiągnięć na polu gospodarczym –
rok ubiegły przyniósł jej poważny sukces
w postaci trzeciej lokaty w województwie, niezaprzeczalnym efektem sprawnej realizacji planów inwestycyjnych jest
wykonanie zadań bieżącej pięciolatki.
Jednym ze źródeł powodzenia Spółdzielni jest to, że na mieszkanie w niej czeka
się przeciętnie krócej niż w całym województwie – od 2 – 3 lat, w zależności od
wielkości mieszkania.”
Rada Nadzorcza Łańcuckiej Spółdzielni czynnie działała od pierwszej
chwili jej wyboru. Wszyscy działacze
odznaczani byli odznaczeniami państwowymi i honorowymi, w tamtych czasach
publicznie głoszono, że „powstanie dobrego aktywu było jednym z wielkich
osiągnięć Spółdzielni”. „Aby Polska rosła w siłę i ludziom dobrze się mieszkało
i żyło lepiej” – to było hasło tamtych czasów, które przestrzegali pierwsi prezesi
Spółdzielni: Ferdynand Wierzbiński, Janusz Piotrowski, Tadeusz Orzechowski.
Sprawnie działające dwa kluby prowadziły sekcje: mandolinistów i gitarzystów, pod kierownictwem Zenona
Czejgisa, sekcje: recytatorską i teatralną
z kukiełkami prowadziła Maria Lewicka,
biblioteką zajmowała się Helena Haręża. Wyświetlano bajki dla dzieci, organizowano pokazy kulinarne, odczyty,
kursy kroju i szycia. Działały zespoły:
fotograficzny, modelarski, filatelistyczny.
Urządzano wieczorki okolicznościowe,
np. choinka, powitanie Nowego Roku,
zabawy taneczne oraz, wspólnie z PTTK,
wyjeżdżano na wycieczki krajoznawcze.
Na boisku osiedla Podwale odbywały się
mecze siatkówki i koszykówki, grano w
klubie w piwnicy w bilard czy ping ponga pod okiem Bogusława Haręży, który,
Fot. arch. dzieci na biwaku
29
Fot. arch. wycieczka dzieci mieszkańców osiedla
do Leżajska
jako znany plastyk, potrafił zadbać o plastyczną oprawę wszystkich organizowanych imprez. Były to dobre czasy i „złoty
okres” Spółdzielni, która posiadała nawet
sanki, łyżwy, z których dzieci korzystały
w zimie, natomiast w lecie organizowano
biwaki w Czarnej, Żołyni, Dąbrówkach,
Julinie.
To wszystko jest prawdą. Żyją na
Osiedlach ludzie, którzy to wszystko pamiętają, a niektórzy wykonywali – jak
w moim bloku B na Podwalu pani Helena Haręża czy pani Wiesia Sita. Wydaje
się to niemożliwe, że były takie czasy.
Na pewno żyło się weselej, lepiej, ludzie
się szanowali i doceniali pracę drugiego
człowieka. Niektórzy zapisali się w historii Łańcuckiej Spółdzielni Mieszkaniowej
na stałe „złotymi zgłoskami”.
Na podstawie notatek Michała Machonia,
wieloletniego Sekretarza Zarządu Spółdzielni i jej współzałożyciela,
opracowała córka.
Halina Bauer
XIV ŁAŃCUCKIE WIECZORY MUZYKI - KONCERT
„MUZYKA NA ZAMKU W ŁAŃCUCIE”
18 października 2009roku, o godzinie
19.00, na Sali Balowej Muzeum-Zamku
w Łańcucie, w ramach XIV Łańcuckich
Wieczorów Muzyki, odbył się koncert
„Muzyka na Zamku w Łańcucie”.
Po raz kolejny sale zamkowe rozbrzmiały piękną muzyką, tym razem w wykonaniu Rzeszowskiej Orkiestry Kameralnej,
Strzyżowskiego Chóru Kameralnego
oraz harfistki Joanny Supranowicz. Dyrygował Grzegorz Oliwa.
Jak zawsze atmosfera Sali Balowej spotęgowała wspaniałe wrażenie z koncertu, który miała przyjemność podziwiać
licznie zgromadzona publiczność, wśród
której nie zabrakło Burmistrza Miasta
Łańcuta Stanisława Gwizdaka, Zastępcy Burmistrza Miasta Henryka Pazdana,
Księdza Prałata Władysława Kenara,
Przewodniczącego Rady Miasta Łańcuta
Krzysztofa Szczepaniaka oraz zaproszonych gości.
Podczas koncertu, na ręce Burmistrza
Miasta Łańcuta, Pani Elżbieta Łada
przekazała Miastu Dyplom Honorowego
Obywatela Miasta Łańcuta, który w 1892
roku Rada Gminna Miasta Łańcuta przyznała Janowi Cetnarskiemu. Ta wspaniała, historyczna pamiątka, została odnaleziona w zbiorach ojca Pani Elżbiety
Łady – znanego w środowisku łańcuckim
działacza społeczno-kulturalnego, kolekcjonera wszystkich materiałów związanych z Łańcutem, Pana Dr Władysława
Balickiego. Dzięki temu dokumentowi
otrzymaliśmy wiadomość o osiemnastym
już Honorowym Obywatelu Naszego
Miasta.
Burmistrz Miasta Łańcuta Stanisław
Gwizdak, Rada Miasta Łańcuta na czele z
Przewodniczącym Krzysztofem Szczepaniakiem oraz wszyscy obywatele Łańcuta
dziękują Państwu Elżbiecie i Włodzimierzowi Łada, za przekazanie tej pamiątki.
30
Fot. A. Piechowski, Muzyka na Zamku w Łańcucie
Fot. A. Piechowski, XIV Łańcuckie Wieczory Muzyki
Rozwija ona, bowiem myślenie o historii
Łańcuta oraz wzbogaca świadomość odnośnie naszych korzeni.
Patronat nad koncertem objęli: Burmistrz
Miasta Łańcuta Stanisław Gwizdak oraz
Sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej
Kościół Farny w Łańcucie. Dyrektorem
artystycznym koncertu był Jan Szydło,
a całą uroczystość poprowadził Przewodniczący Rady Miasta Łańcuta Krzysztof
Szczepaniak.
Kultury i Sportu
listopad 43/2009
II OGÓLNOPOLSKIE KONFRONTACJE TANECZNE
„Wszystko, co chcesz powiedzieć można
wyrazić tańcem,
Wtedy jest to proste i łatwe.”
Taniec to „lekarstwo” dla ciała i ducha.
Jest jednym ze sposobów przeżywania
i przekazywania emocji, formą fizycznego i duchowego wyżycia, sposobem zabawy i odprężenia. Umożliwia on regenerację sił fizycznych, psychicznych oraz
podniesienie sprawności ruchowej. Odpowiednio prowadzona terapia ruchem,
a w szczególności tańcem, może pomóc
w pokonywaniu poważnych problemów
natury psychicznej. To przeświadczenie
kierowało organizatorami wyjątkowego
zdarzenia, jakie miało miejsce 17 października 2009 roku, o godzinie 17.00
w Hali Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Łańcucie. Rosnącą popularność
tańca wśród młodzieży naocznie mieliśmy przyjemność oglądać i przeżywać
podczas Koncertu Galowego w ramach
II Ogólnopolskich Konfrontacji Tanecznych „O Widły Diabła Łańcuckiego”.
Impreza ta odbyła się już po raz drugi,
a publiczność dała dowód na to, że jest
to bardzo potrzebna i popularna inicjatywa. Zarówno wykonawcy nagrodzonych
prezentacji tanecznych, jak i widzowie
dali przykład, jak niezwykle ważny jest
taniec, jak w sposób piękny i twórczy
pozwala rozładować emocje, pozwala na
wspaniałą zabawę.
Młodzi tancerze mieli możliwość zaprezentowania swoich talentów dzięki
Pani Ewie Hołub – choreografowi i kierownikowi Zespołu Tańca Estradowego
„Ekrol”, Łańcuckiemu Stowarzyszeniu
Oświatowemu, Burmistrzowi Miasta
Łańcuta Stanisławowi Gwizdakowi, ,
Miejskiemu Domowi Kultury oraz Kuratorium Oświaty w Rzeszowie, którzy
po raz drugi dołożyli starań, by impreza
była prestiżowym zdarzeniem o ogólnopolskim zasięgu.
Uroczystego otwarcia II Ogólnopolskich
Konfrontacji Tanecznych dokonali Pani
Renata Butrym – Posłanka VI kadencji
– Klub Parlamentarny PO oraz Pan Henryk Pazdan – Zastępca Burmistrza Miasta
Łańcuta.
Konkurs „O Widły Diabła Łańcuckiego”
był podzielony na dwie kategorie: do i od
lat trzynastu.
Na podium stanęli:
Kategoria dziecięca (do lat 13)
I – BIESZCZADZKIE ŻABKI – Heca
w niebie (Lesko)
II – BARTEK III – Czar lat 60-tych (Góra
listopad 43/2009
Fot. A. Piechowski, występ laureatów
Kalwaria)
III – AFERA – Gazety (Warszawa)
Wyróżnienie – KAPRYSIĄTKA – Czas
na porządki (Małogoszcz)
Kategoria młodzieżowa (od lat 13)
I – SOULA – Niezorganizowani (Dębica)
II – CAMEO – Zawieszone (Rzeszów)
III – Gracja – Pomiędzy (Łańcut)
Wyróżnienia:
BARTEK I – Coś drgnęło (Góra Kalwaria)
FOKS – Pozytywka (Lesko)
Organizatorzy dziękują wszystkim, zarówno zespołom tanecznym, które odpowiedziały na zaproszenie i wzięły udział
w Konfrontacjach., jak i wspaniałej publiczności oraz serdecznie zapraszają na
kolejną edycje, już za rok!
Kultury i Sportu
Fot. A. Piechowski, II Ogólnopolskie Konfrontacje Taneczne
31
PIERŚCIEŃ MIASTA ŁAŃCUTA Z 1931 ROKU
Otrzymaliśmy informację wraz z fotografiami, że w roku 1931 Miasto Łańcut wykonało piękny, złoty pierścień, prawdopodobnie ze szmaragdem. Przypuszcza się, że
był on formą statuetki, która była wręczana wybitnym osobistościom Łańcuta, jednak
informacje te nie są potwierdzone.
Dumni z pasjonującej i bogatej historii Łańcuta pragniemy dowiedzieć się jak największej ilości informacji o naszym dziedzictwie, staramy się odnajdywać pamiątki
czy dokumenty, które wzbogacają świadomość odnośnie naszych korzeni. Dlatego też
zwracamy się z gorącą prośbą: jeżeli ktoś posiada jakiekolwiek informacje związane
z pierścieniem z 1931 roku (w latach 1927-1934 Burmistrzem Miasta Łańcuta był
Marian Januszewski) – prosimy o kontakt. Ważne są wszystkie, nawet najmniejsze
szczegóły.
Kontakt: Urząd Miasta Łańcuta, Plac Sobieskiego 18, pokój nr 25; tel. (17) 249 04 13;
[email protected].
NAUCZYLI MNIE
NIESKOŃCZONOŚCI
Tak dumnie i podniośle brzmią słowa,
które stanowiły motto dorocznej uroczystości obchodów Dnia Edukacji Narodowej w Miejskim Domu Kultury w Łańcucie.
13 października br. we wtorkowe popołudnie sala widowiskowa MDK-u zgromadziła pedagogów wszystkich łańcuckich przedszkoli, szkół podstawowych
i gimnazjów. Niewątpliwie była to świetna okazja do uhonorowania wyróżniających się w pracy dydaktyczno – wychowawczej nauczycieli. Część oficjalną
uroczystości rozpoczął pan Burmistrz
Miasta Łańcuta – Stanisław Gwizdak,
który złożył życzenia wszystkim pedagogom z okazji ich święta. W swym
wystąpieniu wyraził zrozumienie, szacunek oraz uznanie dla trudnej i odpowiedzialnej pracy nauczyciela, podziękował zebranym za ich poświęcenie oraz
wytrwałość, życzył dalszych sukcesów
i radości. Uwieńczeniem jego słów stał
się moment wręczania Nagród Burmistrza Miasta Łańcuta oraz Dyrektorów
poszczególnych placówek oświatowych,
które otrzymała dość spora grupa przybyłych na uroczystość pedagogów.
Scenariusz części artystycznej został tak
skonstruowany, by odzwierciedlał misję
nauczyciela – mistrza w nauczaniu „nieskończoności”, stanowił przy tym swoistą
formę podziękowań za trud nauczania i
wychowania. Dla wszystkich zebranych
w imieniu całej łańcuckiej społeczności
uczniowskiej złożyli je uczniowie Publicznego Gimnazjum nr 1 w Łańcucie
w postaci starannie dobranego tworzywa artystycznego: tańca, śpiewu i słowa
poetyckiego. Dobry poziom artystyczny
wykonawców (recytatorów poezji pod
32
kierunkiem
pań:
Małgorzaty Kopeć,
Agnieszki
Koszteyn i Beaty Kut;
piosenek Zespołu
Muzycznego „Muzyczna Jedynka”
pod artystycznym
przewodnictwem
pani
Aleksandry
Mroczki oraz występów Zespołów
Tanecznych „Ekrol”
Fot. arch. uroczystości w szkole
i „Iskierka”
pod kierownictwem pani Ewy Hołub) dowodzą, że trudna i odpowiedzialstanowił właściwą i godną oprawę uro- na praca nauczycieli łańcuckich szkół
czystości. W programie przywołano i przedszkoli jest doceniana przez lokalną
sylwetki wielkich nauczycieli ludzko- społeczność, władze samorządowe, a takści. Refleksyjny charakter przedsta- że przez samych uczniów. To dla wielu
wienia uobecnił zebranym ogromną z nas powód do satysfakcji, a jednoczerolę nauczyciela na przestrzeni wieków śnie motywacja do dalszego twórczego
– przewodnika w kształtowaniu serc wysiłku, który służy kształtowaniu umyi umysłów młodych ludzi, niezastąpione- słów dzieci i młodzieży, wspomaga ich
go towarzysza ucznia w wielkiej szkole rozwój, wpływa na ich postawy oraz wyszukania i odkrywania samego siebie. Po- bory życiowe. Należy pamiętać, że praca
ważna, niemal dostojna, ale pozbawiona nauczyciela jako praca z człowiekiem
nadmiernego patosu uroczystość w peł- i praca dla człowieka jest swego rodzaju
ni harmonizowała z charakterem święta powołaniem, które szczególnie w obeci oczekiwaniami intelektualnymi oraz es- nych czasach wymaga wielkiej i serdecztetycznymi jej odbiorców. Wyposażona w nej troski o młode pokolenie.
Jeśli więc na odbytą uroczystość z okazji
treści emocjonalno – patriotyczne, oparta
na fundamentalnych zasadach szeroko Dnia Edukacji Narodowej popatrzeć od
rozumianego humanizmu, ukazała cenny strony jej wpływu na doznania emocjowkład nauczyciela w budowaniu świata nalne i przemyślenia jej uczestników, to
należy ocenić, że dzień 13 października
prawdy i sprawiedliwości.
Praktyka pokazuje, że współczesny na- 2009 r. stanowił również szczególną okauczyciel w prowadzeniu uczniów „ku zję do zadumy nad miejscem rozumu,
nieskończoności” stoi przed coraz trud- wiedzy, nauki i nauczyciela we współniejszymi i poważniejszymi zadaniami. czesnym świecie.
W oderwaniu od codziennej, szkolnej
rzeczywistości uroczystości tego typu Beata Kut, Małgorzata Kopeć
listopad 43/2009
„ŻYCIE Z PASJĄ” – REALIZACJA PROJEKTU
W ŁAŃCUCKIM PUBLICZNYM GIMNAZJUM NR 1
Od stycznia do czerwca 2009 r. uczniowie Publicznego Gimnazjum nr 1 w Łańcucie uczestniczyli w bardzo ciekawych
i atrakcyjnych zajęciach pod hasłem:
„Życie z pasją”, organizowanych w ramach programu „Równać szanse 2008
– Regionalny Konkurs Grantowy”.
Projekt objęty został patronatem Łańcuckiego Stowarzyszenia Oświatowego.
Zajęcia prowadziły dwie nauczycielki
PG 1: pani Joanna Wszoła – Czerw i pani
Dorota Michna oraz pedagog szkolny
pani Iwona Pysz.
Głównym założeniem działań „Życia
z pasją” było kształtowanie i rozwijanie
osobowości społecznej gimnazjalistów
oraz zdobycie przez nich wiedzy, umiejętności i postaw niezbędnych do osobistego rozwoju, samorealizacji i integracji
społecznej.
W pracy z grupą korzystano z programów „Spójrz inaczej” i „Ekonomia na
co dzień”, opierających się na metodach
aktywnych.
Podczas sześciu miesięcy zajęć młodzież
uczestniczyła w następujących przedsięwzięciach. Były to :
Warsztaty kreatywności z psychologiem
oraz zajęcia integrujące grupę rówieśniczą. Uczniowie zdobyli nowe doświadczenia społeczne, poznali swoje zainteresowania, pochwalili się tym, co potrafią
dobrze robić, co mogą, na co ich stać.
Nauczyli się podstaw komunikacji, zasad
współpracy i współdziałania w grupie
oraz metod rozwiązywania problemów.
Spotkania „ na topie” – rozmowy z ważnymi i ciekawymi ludźmi społeczności
łańcuckiej: z burmistrzem Stanisławem
Gwizdakiem oraz z sekretarzem Markiem
Sową, z koszykarzami pierwszoligowego
zespołu Sokół Łańcut, z podróżnikiem
i misjonarzem ojcem Markiem Wilkiem,
z pisarzem Zbigniewem Trześniowskim
oraz spotkanie z historycznymi postaciami Czartoryskich, Lubomirskich i Potockich, w opowieści pani Bożeny Lauzer,
podczas lekcji muzealnej.
Wycieczki: Pierwsza z nich wiązała się
z regionalnym ośrodkiem Polskiego Radia w Rzeszowie, gdzie przewodnikami
po tajnikach powstawania audycji radiowych był prezes radia Włodzimierz Rudolf
oraz jego współpracownik. Opowiedzieli
oni o roli mediów w życiu człowieka,
opisali powstawanie programów radiowych, przy czym pan Rudolf przytoczył
kilka zabawnych opowieści związanych
listopad 43/2009
z pracą radiowca. Młodzież przeprowadziła wywiad z prezesem, a opisując swoją szkołę, otrzymała wiele dobrych rad,
dotyczących tworzenia szkolnej gazetki
i wykorzystania szkolnego radiowęzła.
Kolejne godziny upłynęły na zwiedzaniu
studiów nagrań. Była okazja do udziału
w audycji na żywo, obserwacji nagrania
programu, a także próby sił w roli prezenterów. Druga wycieczka wiodła śladami „100 cudów Podkarpacia” Nad jej
planem uczestnicy projektu pracowali
kilka miesięcy, nie było bowiem łatwe
ustalenie trasy jednodniowego wyjazdu,
który umożliwiłby zwiedzanie maksymalnie wielu miejsc wartych zwiedzania.
Wspólny pobyt na wycieczce integruje,
uczy tolerancji i koleżeństwa. Pasjonaci
wrócili wzbogaceni o nową wiedzę, wypoczęci i pełni wrażeń.
Beneficjenci projektu „Życie z pasją”
wyszli także z propozycją działań wykraczających poza środowisko szkolne. Na
jednym z osiedlowych ogródków jordanowskich zorganizowali „Wesołe spotkania” – gry i zabawy da dzieci. Wszystkie zaproponowane zabawy cieszyły się
dużym zainteresowaniem, zwłaszcza, że
zwycięzcy otrzymywali nagrody, a przegrani wspaniałe lizaki. Maluchy chętnie
rysowały kolorową kredą po papierze,
rzucały piłeczkami do celu. Starszaki
wzięły udział w torze przeszkód, konkursie hula-hop, jedzeniu jabłka na czas.
Wszyscy, łącznie z dorosłymi, mogli zaprezentować swoje talenty przy mikrofonie. Jednak największym powodzeniem
cieszyły się wspólne tańce i zabawy
taneczne. Nagrodą dla prowadzących
imprezę były gromkie brawa oraz słowa
:„Przyjdźcie do nas jeszcze”.
W czerwcu odbyły się imprezy podsumowujące wszystkie działania. Pierwsza
z nich – ognisko w Julinie – to jednocześnie moment wspominania tego, co wydarzyło się
podczas realizacji „Życia z
pasją” – sukcesów, śmiesznych sytuacji, a także porażek.
Druga część imprezy odbyła się 16 czerwca w szkole.
Zostali na nią zaproszeni
goście: zarząd Łańcuckiego Stowarzyszenia Oświatowego, dyrekcja szkoły,
nauczyciele i rodzice. Pani
Dorota Michna przedsta-
Fot. arch. tak było w radiu
wiła cele i omówiła działania podjęte
w ramach realizacji projektu.
W oparciu o przygotowaną przez uczniów
prezentację multimedialną, przybliżyła
zaproszonym gościom, a także przypomniała uczestnikom, wszystkie zorganizowane spotkania i imprezy. Pokaz
slajdów był na bieżąco uzupełniany komentarzami uczniów. Nie obyło się bez
emocji!! Dużym zainteresowaniem gości
cieszyła się wspaniała kronika projektu,
stworzona przez Urszulę Skorus i Dominikę Sołtysiak z klasy IId.
Najbardziej aktywni uczestnicy projektu
otrzymali pamiątkowe dyplomy.
Na pożegnanie wszyscy zgodnie stwierdzili – warto było!!!
Rozpoczął się nowy rok szkolny. Trzecioklasiści opuścili mury szkoły, by kontynuować naukę w szkołach średnich..
A obecni uczniowie klas drugich i trzecich zwrócili się opiekunek z prośbą, by
kontynuować działania „ Życia z pasją”.
Poza nauką chcą aktywnie spędzać czas.
I to kolejny sygnał młodzieży, że … warto było!!! Inwestować w czas i angażować się w prowadzenie „Życia z pasją”.
Realizatorki projektu
Fot. arch. uczestnicy ‘Życia z pasją
33
PO RAZ 48 ZADŹWIĘCZAŁ PIERWSZY DZWONEK W SZKOLE
PODSTAWOWEJ NR 2 IM. KS. JANA TWARDOWSKIEGO W ŁAŃCUCIE.
W bieżącym
roku
szkolnym
2009/2010 w 25 oddziałach naukę
w szkole rozpoczęło 594 uczniów z tego
270 w klasach I-III i 324 w klasach IVVI. Powitaliśmy 100 pierwszoklasistów
(w tym 98 siedmiolatków), którzy uczą
się według programów zgodnych z nową
podstawą programową.
W klasie I a i II d jest realizowany projekt „Pierwsze uczniowskie doświadczenia drogą do wiedzy”, w ramach którego
kształtowane są kompetencje kluczowe
w oparciu o teorię inteligencji wielorakich Gardnera.
Sześć klas to zespoły z rozszerzonym
programem wychowania fizycznego: klasy IV a, V a i VI a specjalizują się w grach
zespołowych natomiast IV b, V b i VI b
w pływaniu. Z basenu korzystają również
pozostałe oddziały IV-VI.
Podtrzymując tradycje sportowe
szkoły, która w ubiegłym roku w dziedzinie współzawodnictwa sportowego zajęła 32 miejsce na 736 sklasyfikowanych
szkół w województwie podkarpackim,
nauczyciele wychowania fizycznego prowadzą zajęcia SKS-u.
Ponadto szkoła oferuje szeroki wachlarz różnorodnych zajęć pozalekcyjnych:
przedmiotowe koła zainteresowań,
zajęcia doskonalące zdolności poznawcze,
zajęcia doskonalące umiejętności interpersonalne,
zajęcia rozwijające talenty artystyczne:
muzyczne, plastyczne, rękodzieła artystycznego, literacko-teatralne i inne,
zajęcia turystyczno-krajoznawcze.
Uczniowie naszej szkoły corocznie
zdobywają tytuły laureatów i finalistów
w konkursach przedmiotowych i interdyscyplinarnych, dlatego w dalszym ciągu
przygotowujemy naszych wychowanków
do udziału we współzawodnictwie.
Dzieci z dysfunkcjami oraz mające trudności w nauce mogą brać udział
w zajęciach dydaktyczno-wyrównawczych,
korekcyjno-kompensacyjnych,
logopedycznych i gimnastyce korekcyjnej.
W ramach współpracy z rożnymi instytucjami, w godzinach popołudniowych
w szkole odbywają się zajęcia taneczne
i językowe. Szkoła korzysta z atrakcyjnej oferty zajęć Muzeum Zamku, Szkoły
Muzycznej Yamaha, Teatru Maska i innych teatrów edukacyjnych, MDK i MBP
w Łańcucie.
Szkoła realizuje
zadania opiekuńcze
dotyczące
uczniów, którzy
z przyczyn rozwojowych,
rodzinnych i losowych potrzebują
pomocy. Współpracujemy z PPP
i MOPS w Łańcucie. Zapewniamy
dzieciom opiekę
specjalistów takich jak: pedagog,
psycholog i higie- Fot. arch. akademia z okazji rozpoczynającego się roku szkolnego
nistka.
Nasza szkoła dysponuje nowoczeW szkole znajduje się biblioteka wraz snym zapleczem. Budynek otacza ogród,
z czytelnią, a w niej Internetowe Centrum podwórko i dwa boiska. Na bieżąco staInformacji Multimedialnej. Świetlica ramy się dokonywać drobnych remontów,
szkolna obejmuje opieką wychowawczą dbać o estetykę, funkcjonalność, a przede
około 200 dzieci, zapewniając im pomoc wszystkim o bezpieczeństwo uczniów.
w nauce oraz stwarza odpowiednie wa- W okresie wakacji w niektórych klasorunki do nauki własnej, zabawy i rekre- pracowniach kształcenia zintegrowanego
acji.
ułożono nowe panele podłogowe, wymaStołówka szkolna wydaje obiady dla lowano 2 sale lekcyjne, część korytarzy,
ponad 300 uczniów. Dzieci korzystają odświeżono pomieszczenia kuchni wraz
z programu „Szklanka mleka”. Przy apro- z zapleczem.
bacie rodziców uczniów klas I-III, szko- Jako zadanie własne gminy wyasfaltowała zgłosiła udział w programie „Owoce no boisko szkolne do piłki ręcznej, ułow szkole”.
żono z kostki brukowej drogę dojazdową
Zatrudniamy wysoko wykwalifiko- i bezpieczne wejście do szkoły od strony
waną kadrę w liczbie 55 nauczycieli. MDK.
Wszyscy mają odpowiednie przygotowanie pedagogiczne: 40 z nich to nauczy- mgr Lucyna Kowalska
ciele dyplomowani, 8 mianowani, 4 kon- mgr Alina Świętoniowska
traktowi i 3 stażyści.
Fot. arch. pierwszy dzień szkoły i rocznica wybuchu II wojny światowej
34
listopad 43/2009
WYSTAWA DOROBKU NAUCZYCIELI SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 3
W ŁAŃCUCIE I ICH PODOPIECZNYCH
8 października 2009 roku o godz.
1200 w Galerii Miejskiego Domu Kultury
w Łańcucie miał miejsce wernisaż wystawy
dorobku twórczego nauczycieli, uczniów
i absolwentów Szkoły Podstawowej Nr 3 im.
10 Pułku Strzelców Konnych w Łańcucie.
Celem wystawy było ukoronowanie wpływu osobowości twórczej nauczyciela na
jego uczniów i wychowanków.
Nauczyciel, jako wzór osobowościowy
kumuluje uwagę dziecka w czasie jego pobytu w szkole na własnej osobie. Energia
twórcza pedagoga emanuje pozytywnie na
dziecko, dla którego świat jest jak pudełko
puzzli, w pewnej chwili dające nieczytelny obraz.
Wystawa w łańcuckiej Galerii była
możliwością spotkania się nauczycieli i ich
uczniów przed dziełem- zdjęciem, rysunkiem, obrazem, rzeźbą. Dziecko poznaje
swojego mistrza wraz z jego dziełem, usiłuje ocenić go, porównać, dopasować się
do poziomu artystycznego wypowiedzi.
Nauczyciel widząc, że krytykiem jego
sztuki będą uczniowie czuje się zobligowany do podniesienia poprzeczki wymagań w
stosunku do siebie. Przekracza zatem próg
własnych możliwości twórczych.Wernisaż, to także atmosfera. Dzień w strojach
galowych- czuje się przez chwilę jak
w świątyni sztuki. Rolę taką spełnić
miała nieduża, ale często odwiedzana Galeria Miejskiego Domu Kultury. Miejsce wyjątkowe- galeria nobilituje dzieło, pozwala zobaczyć go
z właściwej odległości, pokazuje autorowi jego pozytywy i negatywy, dlatego tak
ważna jest możliwość ekspozycji dzieła
w tym wyjątkowym miejscu.
Wernisaż wystawy dorobku twórczego szkoły zgrupował w jednej sali eks-
pozycyjnej ludzi, którzy
spędzają ze sobą wiele
czasu- zatem znają się.
Może nie znają się do
końca, więc tutaj dostają
dodatkową szansę wymiany spostrzeżeń, uzyskania odpowiedzi na
pytania nasuwające się
w ostatniej chwili.
Wernisaż to też
możliwość
ukazania
roli sztuki nauczyciela
i sztuki dziecka, ich wzajemnych relacji osobowościowych.
Tematyka wystawy
dotyczy relacji- „Mój
Łańcut”- Łańcut ludzi tworzących tutaj,
fotografujących, rzeźbiących, rysujących i
malujących, równocześnie przecinających te
same ulice i pracujących
w jednej instytucji. Ważne jest to, że przemawiają
do siebie oprócz języka
polskiego, angielskiego,
z pozycji ex katedra językiem sztuki, własnych Fot. arch. plakat
doświadczeń i obserwacji.
Estetyka wystawy, aranżacja wnętrza
wyzwala pozytywny stosunek dziecka
do sztuki, a zatem i do człowieka, który
ją uprawia, czyli nauczyciela, swojego
kolegi, starszego kolegi, który już przed
nazwiskiem ma tytuły naukowe.
Wystawy dorobku twórczego szkoły
będą cykliczne. Mamy zatem czas na to,
by przygotować się do percepcji następ-
nej, by śledzić proces twórczy dający efekt
w postaci ekspozycji w Galerii Miejskiego
Domu Kultury.
Nauczyciele Szkoły Podstawowej Nr 3
w Łańcucie
„PRZEDSZKOLE DOMEM DRUGIM JEST…”
Przedszkole to jest mały światek
dla dzieci do siedmiu latek.
Małe tutaj są stoliki,
małe krzesła, foteliki.
Bo tu wszystko jest maleńkie
Tyci, tyci, tyciusieńkie…
Pewnie się zdziwicie Łańcucianie mili,
że dzieci w tym artykule się do Was
zwróciły. Biuletyn poważna sprawa – tak
nasza Pani powiada. Chwalić się nie wypada. Ale koniec i basta, my choć jesz-
listopad 43/2009
cze mali, też jesteśmy obywatelami tego
miasta. Więc bierzemy sprawy w swoje
ręce i chcemy o naszym drugim domu
– Przedszkolu Miejskim Nr 1 w Łańcucie
opowiedzieć jak najwięcej. Pisać jeszcze nie umiemy, więc pani podyktujemy,
a ona „ubierze” to wszystko w ładne słowa i szpalta w gazecie gotowa.
W ciągu roku szkolnego 2008/2009 wiele się wydarzyło, ale od początku, by się
nam nic nie pogubiło. Wielkie zmiany
tutaj zaszły, więc posłuchaj czytelniku
miły (być może też w dzieciństwie twoje
nogi te progi przekroczyły), jakim domem jest dziś.
Aby w przedszkolu nie było ponuro,
a nam żyło się tu wesoło i miło, już na
dzień dobry wszystkie ściany wymalowano. Na głowach pań czapki z gazety,
w rękach pędzle i na szatni Muminki
wszędzie. Piękne, kolorowe, przy nich
nikt się beksać nie może. Jest i Włóczykij
na mostku poręczy, a z wodospadu żywa
się woda piętrzy. Och, jak przyjemnie
i jak mile nam i Rodzicom spędzać tu
chwile. Sale też mamy kolorowe. Żółta
35
Fot. arch. Choinka w Urzędzie Miasta
u „Misiów”, bo lubią miodek.
„Plastusie”, „Krasnale” i „Wiewiórki”
wybrały kolor z naturki – brzoskwinki
i morelki, bo mają na nie apetyt wielki.
U „Sów” zaś różowy, aby lepiej myślały
starszakom głowy.
Okna na nowe nam wymienili i chwała za
to, bo się natrudzili. Ciepło i miło po tym
remoncie w naszym domu się zrobiło.
Wydarzeń u nas też bez liku,
więc posłuchaj czytelniku. Była u nas delegacja miła (Pani wizytator i Panie dyrektorki z zaprzyjaźnionych przedszkoli),
której III grupa dziecięce prawa przedstawiła. My już wiemy co i jak, by o swoje
prawa dbać. Nie tylko prawa są ważne,
ale obowiązki też, więc jak powiadał
nasz wielki Wieszcz „ … Ojczyzno
moja…”, jej historię poznawać chcemy
i jej rozkwitu pragniemy. 11 Listopada to
już dla nas nie zabawa. My już wiemy, że
w tym dniu Niepodległość Polski świętujemy. Więc wierszem i pieśnią żołnierską uczciliśmy walczących bohatersko.
Wiemy również co to biało – czerwona.
Oczywiście flaga Polski, a 2 maja święto
ma ona. My też w tym święcie braliśmy
udział i nikt z nas się nie oburzał. Pod pomnikiem Sokoła złożyliśmy kwiaty i jak
na prawdziwych Polaków przystało Mazurek Dąbrowskiego na baczność przedszkole nasze odśpiewało.
To wszystko poważne sprawy, ale w naszym drugim domu jest też dużo zabawy.
Andrzejki – może dla dorosłych zabawa, ale wróżenie to już nasza dziecięca
sprawa. Lanie wosku i już coś nieco wiemy o naszej przyszłości. I Mikołaj był u
nas wspaniały, wszystkie dzieci prezenty
dostały. Były śmiechy, tańce i swawole,
a w nagrodę zabawki na sale. Wszyscy
się nimi do dziś bawimy i o następnych
upominkach myślimy.
W Boże Narodzenie jest tradycja taka, jasełka przedstawić, rzecz to nie byle jaka.
Maluszki przebrane, aniołeczki piękne,
36
już nam śpiewają kolędę, tazjować. Było nie byle jak, wracać się
jak potrafią najpiękniej. nie chciało, gdy już skończył się nasz
Wszyscy im wtórują, do- czas.
rośli i dzieci i tak przy Zabawa fajna sprawa, ale my również słaczerwonym barszczyku wimy nasze przedszkole, bo ruszamy na
i opłatku czas nam mile wielkie „boje”. Konkursy, olimpiady to
leci.
dla nas pouczające zabawy. Nagród, dyBył też kiermasz świą- plomów mamy bez liku w naszym triumteczny, a w nim kolorowe falnym koszyku. W czerwcu na spartawłóczkowe bombeczki, kiadę z województwa dziatki się zjechały
domki z piernika, szysz- i prawie z nami przegrały. II miejsce też
kowe jodełki, a wszyst- jest chlubą, a za rok przyrzekamy I miejko to miało popyt wielki. sce zdobywamy!
Było miło, a dla dorosłych Teraz krótko o ogródku. Przedszkole nanasze starszaki przygoto- sze wśród zieleni stoi, a od nowych urząwały upominek nie byle dzeń aż się roi. Lśnią się srebrzyście, my
jaki. Pierników kosz przy- wybieramy do zabawy wszystkie oczystroił w Urzędzie Miasta choinkę całą, wiście.
aby pracownikom świętami zapachniało.
A piaskownice – żółciutki raj, tylko nam
Byliśmy tam i w wielkanocny czas, znów w ręce foremki daj. Już babki, zamki wyz radością przyjęto nas. Był zajączek, czarowane, dla mamy, taty są przygotokurcząt trzy, śmigus – dyngus na uciechę wane. Pani się cieszy, zaciera ręce, już od
oblał wodą gości, ale nikt się na nas za to swych dzieci dostaje ciastko w foremce.
nie złościł. Uśmiech na twarzach i grom- Och, jakie pyszne, jakie wspaniałe, takie
kie brawa – była super zabawa.
piaskowe przyjęcie na długo w pamięci
O balu w karnawale też nie zapominamy pozostaje.
wcale. Tańczyła z nami piękna wróżka, Tak nam minął roczek szkolny cały,
która miała baletki na nóżkach. Wszyst- a w obecnym co się stanie, to na pewno
kie dzieci tylko z nią się bawić chciały, się dowiecie, gdy za rok Biuletyn Łańnawet te co tańczyć nie umiały. Zimo- cucki do rąk weźmiecie.
wą porą mieliśmy super gości – babcia Jeszcze z apelem się zwracamy. Rodak
z dziaduniem do nas zawitali i piękne nasz wielki Jan Paweł II – Ojciec maleńprogramy artystyczne oglądali. Były kich, tak powiadał „Dzieci są wiosną rowiersze i piosenki o miłości, a potem łzy dziny i społeczeństwa, które ciągle kwitszczęścia i radości. A dla nas oczywiście nie, przyszłością, która bez przerwy się
otwiera…” My te słowa krótko powiemy
za te występy słodkości.
Maj to miesiąc wiosny i on przyniósł nam – kochajcie dzieci, bo są przyszłością tej
wiele radości. A było niezwyczajnie, baj- naszej lokalnej Małej Ziemi.
kowo i kolorowo. Piknik w przedszkolu – tego jeszcze nie było! A od gości
aż się roiło. Byli duzi i mali, a panowie Myśli dzieci z Przedszkola Miejskiego
z Yamahy czas piosenką i zabawą umi- Nr 1 w Łańcucie spisała nauczycielka
lali. Tańczyć z mamą, z tatą rzecz wspa- mgr Renata Bokało
niała i długo w pamięci wszystkim została. A bigosik, smalczyk palce lizać,
w mig wszystko znikało,
bo tak smakowało. Pan
Burmistrz też wtedy był
i gorące brawa nam bił.
Jego uśmiech na twarzy
dodawał otuchy i wystąpiliśmy jak zuchy.
Naszych Rodziców też
wielka zasługa. Pomagali, pracowali i wierzyli, że wszystko nam się
super uda. W czerwcu
Dzień Dziecka, a więc
nasze święto. Specjalnie
dla nas piętrowe autobusy wynajęto. Zawiozły
nas one do Rzeszowa,
aby w sali zabaw pofan- Fot. arch. Przedszkolaki z biało - czerwoną
listopad 43/2009
DZIECI Z PRZEDSZKOLA MIEJSKIEGO NR 3 PIEKĄ CIASTECZKA
Wśród licznych zajęć edukacyjnych
prowadzonych w naszym przedszkolu
dużą popularnością cieszą się zajęcia,
a właściwie zabawy o charakterze kulinarnym. Również i w tym roku w Przedszkolu Miejskim Nr 3 nie mogło zabraknąć wspólnego pieczenia.
Zbliżające się pasowanie było świetną
okazją do rozwijania u dzieci umiejętności kulinarnych. Wspólnie z dziećmi podjęłyśmy decyzję o pieczeniu ciastek. Aby
dobrze się przygotować dzieci musiały
Fot. arch. Przedszkolaki i ich dzieło
zapoznać się z etapami powstawania ciasta, a zasady higienicznego postępowania podczas tego typu zajęć poznały już
wcześniej. A zatem wiedziały, że pierwszą czynnością jest dokładne mycie rąk,
następnie założenie fartuszków i siatek
ochronnych na włosy. Po dokładnym wymieszaniu wszystkich składników dzieci przystąpiły do rozwałkowania ciasta
i wycinania ciasteczkowych kształtów.
Następnie wszystkie ciasteczka zostały
ułożone na wysmarowanych tłuszczem
blaszkach i zaniesione do kuchni, gdzie
nasze przemiłe panie kucharki upiekły
je dla nas (gdyż jak
wiadomo ze względów bezpieczeństwa
dzieci gorących piekarników dotykać
nie mogą).
Zapach naszych ciasteczek unosił się
w całym przedszkolu, jednak oparliśmy
się pokusie spróbowania ich, gdyż największą frajdą było
podzielenie się nimi
z Rodzicami podczas uroczystości „Pasowania na Starszaka”. Ciasteczka robione
samodzielnie smakują znacznie lepiej niż
kupione, więc zjedliśmy wszystkie i postanowiliśmy powtórzyć kiedyś tę pracę.
Po zakończeniu uroczystości stwierdziliśmy, że warto wkładać tyle starań i przygotowań w takie formy pracy z dziećmi.
Twarze przedszkolaków tryskały radością, uśmiechem i szczęściem. Rodzice
zaś z większą chęcią i motywacją uczestniczą w życiu przedszkola i w innych
spotkaniach, które były kontynuowane
i będą nadal.
Pieczenie ciasteczek to nie jedyna nasza przygoda kulinarna. Zdążyliśmy już
upiec słodkie bułeczki, zrobić sałatkę
owocową, a także surówkę warzywną.
W planach mamy robienie kolorowych
kanapek oraz pieczenie pierniczków na
święta.
Zabawy w kucharzenie sprawiają dzieciom dużo radości, a co najważniejsze
rozwijają się u dzieci potrzeby i aspiracje
edukacyjne, a to jak sadzimy jest jednym
z podstawowych wskaźników efektywności pracy wychowawczo- dydaktycznej.
Lucyna Golenia
Małgorzata Pelc
RAZ JESZCZE O DNIU NAUCZYCIELA…
Fot. arch. Dzieci z Przedszkola Nr 4 w Łańcucie
14 październik - data dla niektórych mało
znacząca, dla innych niezwykle ważna, data upamiętniająca powstanie Komisji Edukacji Narodowej, pierwszego
w Polsce ministerstwa oświaty publicznej. Obecnie 14 października powszechnie uznawany jest za „Dzień Nauczyciela” i jest uroczyście obchodzony we
wszystkich przedszkolach i szkołach
w kraju. Dla osób, które zdecydowały się
podążać tą ścieżką, tzn. zostać nauczycie-
listopad 43/2009
lem, jest okazją do refleksji nad
sobą, własną pracą, uczniami i
życiem. Dzisiaj sama będąc nauczycielem wspominam Tych,
którzy w moich szkołach nieśli
kaganek oświaty, i jestem Im
wdzięczna, za to, czego mnie
nauczyli. Teraz pragnę nauczyć
tego moich wychowanków
– szacunku do innych, wiary w
ludzi, a również w siebie i we
własne możliwości. Wierzę,
że zaowocuje to w przyszłości
i mam nadzieję, że tak jak ja
dzisiaj, Oni kiedyś będą mogli
powtórzyć za Longinem Janem Okoniem
„Trud Twój nie umrze ze mną, będzie
żył w słonecznych oczach rozkwitłych w
dojrzałość”.
I choć jak w każdej pracy zdarzają się
chwile zwątpienia, chociaż dopada nas
stres oraz syndrom zawodowego wypalenia, to niezmiennie staramy się wykonywać swój zawód jak najlepiej i otrzymujemy za to największą nagrodę – szacunek
i mądrość naszych wychowanków.
Dzieci z Przedszkola Miejskiego nr 4
w Łańcucie, przyłączyły się do obchodów święta Dnia Nauczyciela i przygotowały uroczystą akademię. Wcielając
się w role znanej Tuwimowskiej „Rzepki”, zaprezentowały swój talent oraz podziękowały nauczycielom i wszystkim
pracownikom przedszkola za ich pracę.
Uczyniła to również Pani Dyrektor, wyrażając uznanie dla pracy współpracowników i odczytując życzenia przesłane
przez Pana Burmistrza. Uroczystość ta
sprawiła, że dzieci poczuły się niezwykle ważne i uświadomiła Im, jak wielki
udział mają w tym święcie. W ten sposób
Dzień Komisji Edukacji Narodowej, stał
się w naszym przedszkolu także świętem
dzieci, bez których nie było by nas – nauczycieli.
Anna Sidor
Przedszkole Miejskie nr 4
w Łańcucie
37
WYSOKI POZIOM PRACY - WYSOKI POZIOM
WYMAGAŃ W PRZEDSZKOLU MIEJSKIM NR 5
W kontekście obchodzonego niedawno
Święta Edukacji Narodowej nasuwa się
refleksja, czy nauczyciel posiada możliwość współtworzenia świata wartości
dzieci?
Na wybór zawodu nauczycielskiego wpływają różne czynniki (marzenia
z dzieciństwa, tradycje rodzinne, głód
nauki, poszukiwanie wiedzy, chęć jej
upowszechniania, powołanie, możliwość
dostrzegania efektów własnej pracy). Nikt
nie rodzi się nauczycielem, nikt nim nie
jest zaraz po ukończeniu szkoły. Nauczycielem stajemy się przez cały okres aktywności zawodowej. W różnych okresach tej
działalności proces ten przebiega inaczej.
Występują w nim wzloty, zahamowania,
sukcesy i niepowodzenia, szczególnie
w początkowym okresie.
Wielu doświadczonych nauczycieli,
szczególnie wychowania przedszkolnego,
mówi, ze mimo długiej pracy zawodowej,
są niezadowoleni ze swojej działalności,
ich osiągnięcia nie zostają często dostrzegane, co powoduje demotywację a w konsekwencji obniżanie poziomu kształcenia
i wymagań. Jakie więc cechy nauczyciela
sprzyjają osiąganiu wysokich rezultatów
pedagogicznych?
Po pierwsze to dostrzeganie i respektowanie indywidualności dziecka, przyjmowanie go takim jaki jest, po drugie;
umiejętności interpersonalne - rozwiązywanie konfliktów, udzielanie pomocy, umiejętność komunikowania się.
Po trzecie; traktowanie człowieka jako
podmiotu, któremu trzeba pomóc w rozwoju, po czwarte; zdolność do empatii
(wczuwania się) oraz wrażliwość pedagogiczna i posiadanie autorytetu. Dzieci oczekują takiej postawy nauczyciela,
w której można znaleźć oparcie, bezpieczeństwo, sprawiedliwość w ocenach
i działaniach. Nauczyciel musi posiadać
chęć „chcenia”. To „chcenie” oznacza ciągłe szukanie rozwiązań metodycznych dla
„swoich” dzieci, dostarczanie „zadziwienia” światem w różnych okolicznościach.
W naszym przedszkolu uatrakcyjnianie zajęć odbywa się w różny sposób, poczynając od obserwacji przyrody w naturalnym
środowisku, spotkań z ciekawymi ludźmi,
organizowania doświadczeń, wspólnego
przygotowywania przekąsek, szaszłyków
owocowych, suszenia grzybów, łuskania
fasoli, kiszenia kapusty, czy wyciskania
soków.
Czy nauczycielom Przedszkola Miejskiego
nr 5 udało się uzyskać wysoki poziom pracy
38
i wymagań? Analizując osiągnięcia w roku
szkolnym 2008/9 możemy powiedzieć,
że
praca
nauczycieli
przyniosła znakomite rezultaty. Po badaniu dojrzałości szkolnej dzieci
6-letnich, stwierdzono, że 100% sześciolatków osiągnęło dojrzałość szkolną.
Pod kierunkiem swoich nauczycieli dzieci uczestniczyły w różnych imprezach
organizowanych na terenie miasta, konkursach regionalnych, wojewódzkich
i ogólnopolskich, osiągając wysokie wyniki.
I tak w organizowanym konkursie kolęd i pastorałek I miejsce zajęła Patrycja
Pera, - opiekun Joanna Zarzyńska-Ciężar i Krystyna Opałka, III miejsce Nikodem Wojnar - opiekun Danuta Nosek.
W powiatowym konkursie plastycznym
„Moja choinka” III miejsce Andżelika Wanowicz – opiekun Maria Burek,
w wojewódzkim konkursie plastycznym
„Pomóż zwierzakom” wyróżnienie Roch
Kwolek – opiekun Krystyna Opałka.
W konkursie recytatorskim „Za co lubimy wiosnę?” organizowanym przez MBP
– Odział dla dzieci I miejsce zdobyli Patrycja Pera i Filip Zalot - opiekun Joanna Zarzyńska-Ciężar i Krystyna Opałka,
wyróżnienie otrzymał Nikodem Wojnar opiekun Danuta Nosek. W konkursie wojewódzkim „Przyroda twój przyjaciel”- III
miejsce zdobyła Kamila Trytko – opiekun
Joanna Seniw, wyróżnienie otrzymał Mikołaj Liszka - opiekun Bogusława Świątek a ogólnopolskim „Ratujmy przyrodę”
wyróżnienie Elżbieta Wasilowicz – opiekun Maria Burek. Na XXX Przedszkoladzie nasi wychowankowie zdobyli: I miejsce Patrycja Pera w konkursie wokalnym
„Świerszczykowe nutki”, a w konkursie
recytatorskim „Tobie Mamo” I miejsce Filip Zalot - opiekun Joanna Zarzyńska-Ciężar, III miejsce Nikodem Wojnar - opiekun
Danuta Nosek. W konkursie plastycznym
w ramach Przedszkolady „wymalowała”
II miejsce Marta Lis i III miejsce Gabriela
Gut - opiekun Joanna Seniw.
II Miejska Przedszkolada Sportowa wzbudzała wiele emocji, dzieci z naszego
przedszkola osiągnęły najwyższe wyniki zajmując drużynowo I miejsce wśród
przedszkoli miejskich.
Do weryfikacji osiągnięć sportowych dochodzi najczęściej na dużych
imprezach,
gdzie
uczestniczy wielu zawodników z licznych
przedszkoli. VII Wojewódzka Sportowa
Olimpiada „Przedszkolada”, która odbyła
się w czerwcu zgromadziła na Hali MOSiR
w Łańcucie 200 dzieci, 40 pięcioosobowych reprezentacji przedszkoli z różnych
miast Podkarpacia. Reprezentacja Przedszkola nr 5 wywalczyła w kilku konkurencjach doskonałe wyniki. I tak:
I miejsce w konkursie skoku w dal - Filip
Zalot, II miejsce w rzucie piłką lekarską
- Zuzanna Kuźniar, III miejsce w biegu
płaskim wywalczyła Gabriela Gut. Dzieci
otrzymały nagrody a przedszkole puchar.
Wierzymy, że zapalona sportowa iskra
nie zgaśnie w trakcie pobytu tych dzieci w
szkołach i z czasem zobaczymy naszych
wychowanków na poważnych zawodach
i konkursach.
Przedszkole organizowało także wiele
imprez okolicznościowych, na które zapraszani są goście. Święto Niepodległości
należy do wzruszających uroczystości,
w której uczestniczą zaproszeni goście
i rodzice. Pasowanie na przedszkolaka,
zabawa andrzejkowa, Mikołajki, spotkania opłatkowe i przy choince, Święto
Babci i Dziadzia, bal karnawałowy, Święto powitania wiosny, Święto Rodziny to
imprezy cieszące się dużą popularnością.
Uczestniczymy również w akcjach charytatywnych jak: „Góra Grosza”, „Pomóżmy zwierzakom”, kiermaszach „Taniej
książki”, wielkanocnym, bierzemy udział
w akcjach dotyczących ochrony przyrody.
Nauczyciele zgłaszają swoje scenariusze zajęć do konkursów. W konkursie
międzywojewódzkim w ramach projektu
„Edukacja Ekologiczna w przedszkolach
- Cztery pory roku przedszkolaka” został nagrodzony scenariusz nauczycielki z naszego przedszkola. Nauczyciele
ciągle doskonalą swój warsztat pracy,
biorą udział w szkoleniach i kursach.
Na stronie internetowej (www.przedszkole5lancut.pl), można znaleźć informacje
o działalności przedszkola. Wysokie wymagania stawiane w naszym przedszkolu
wpływają na wysoki poziom pracy i twórcze podejście do zawodu, kształtowanie
dziecięcych zainteresowań, zdolności,
umiejętności i talentów.
Joanna Zarzyńska-Ciężar
Fot. arch. dzieci robią zdrowe szaszłyki
listopad 43/2009
Aktualności sportowe
MIĘDZYNARODOWY TURNIEJ
REMES CUP 2009 - OPALENICA
Młodzi chłopcy ŁKS ŁAŃCUT na boiskach w Opalenicy zagrali
w kategorii 1998 i młodsi w grupie A. W ich kategorii wiekowej
były cztery grupy sześciozespołowe i jedna z nami siedmioosobowa. Turniej odbywał się od 31 lipca do 5 sierpnia.
Skład: Nowak Mateusz (00), Nawarol Jakub (00), Szczepanik Maciej (99), Kowanek Aleksander (99), Lizak Adrian (99), Preisner
Maksymilian (99), Plesnar Jakub (98), Pelc Mateusz (98), Kraska
Łukasz (98), Słysz Arkadiusz (98), Kornak Piotr (98).
Opiekunowie: Słysz Jerzy, Świder Grzegorz, Nowak Bogusław,
Naworol Alfred.
Pierwszy mecz 1:0 Granat Skarżysko
Drugi mecz 2:3 Drukarz Warszawa
Trzeci mecz 1:1 Arkonia Szczecin
Czwarty mecz 0:3 Skawinka Skawina
Piąty mecz 1: 6 Pomorzanin Toruń
Ostatni Mecz 1:1 Swietanek Ukraina
ŁKS Łańcut
Fot. arch. Międzynarodowy Turniej Remes Cup 2009
II MIĘDZYNARODOWY TURNIEJ OLDBOJÓW „ŁAŃCUT CUP 2009”
W dniu 25 lipca na stadion do Łańcuta
przyjechało wielu weteranów piłki nożnej. Nasze zaproszenie przyjęło sześć
drużyn. Byli nasi przyjacielowie ze Słowacji, Węgrzech, Urząd Marszałkowski, Rzeszowiak Rzeszów, Bać-Pol, Stal
Łańcut. Pogoda spłatała nam figla, więc
zrezygnowaliśmy z organizacji turnieju
młodzieżowego i wesołego miasteczka.
Podczas uroczystości wręczania drużyna
Słowacji na ręce Dyrektora MOSiR i Prezesa ŁKS ŁAŃCUT złożyła zaproszenie
na przyszłoroczne obchody do Geca.
Grupa A
ŁKS Łańcut – Geca (Słowacja) 1:0, Geca
(Słowacja) – Baćpol 1:6, ŁKS Łańcut
– Baćpol 0:2 Grupa B Halmaj (Węgry)
– Rzeszowiak Rzeszów 0:4, Rzeszowiak Rzeszów Urząd Marszałkowski
6:1, Urząd Marszałkowski – Halmaj (Wegry) 2:2
Finał Baćpol – Rzeszowiak Rzeszów 4:1 Mecz
o III miejsce ŁKS Łańcut
– Halmah (Węgry) 1:2
Mecz o V miejsce Geca
(Słowacja) – Urząd Marszałkowski 3:1
W składach drużyn
wystąpiło wielu dawnych
graczy Stali Łańcut:
Krzysztof Micał, Mariusz
Urbański,
Janusz Wyskiel, Witek
Wybraniec,
Zdzisław
Liszka, Piotr Hodysz, Ja- Fot. arch. Weterani piłki nożnej
cek Lew.
ŁKS Łańcut
DRUŻYNY REPREZENTUJĄCE ŁKS ŁAŃCUT W SEZONIE 2009/2010
Rodzina ŁKS ŁAŃCUT z roku na rok powiększa się, w chwili obecnej szkoli i prowadzi około 200 adeptów piłki nożnej.
W sezonie 2009/10 seniorzy występować będą w piątej lidze, Juniorzy starsi i młodsi w lidze okręgowej, Trampkarze starsi i młodsi
w lidze okręgowej a Młodzicy w pierwszej lidze podkarpackiej.
Życzymy im wielu sukcesów zarówno sportowych jak pozaboiskowych. Mamy nadzieję że piłka nożna w naszym regionie nie zatraci tradycji i mimo wielu problemów będzie się jednak rozwijała
w dalszym ciągu.
ŁKS Łańcut
Fot. arch. Juniorzy
listopad 43/2009
39
Aktualności sportowe
ZŁOTY MEDAL MISTRZOSTW POLSKI JUNIORÓW DLA KAMILA
W daniach 24-25 października w Zabrzu
odbyły się Mistrzostwa Polski Juniorów
i Weteranów w Kulturystyce i Fitness
i Międzynarodowy Puchar Polski Seniorów. Rozegrane Mistrzostwa Polski
Juniorów były zarazem eliminacjami do
startu w Finałach Mistrzostw Świata.
Sensacją mistrzostw okazał się zawodnik Ludowego Uczniowskiego Klubu
Sportowego”ZIELONI” Łańcut Kamil
Kędra. Zawodnik świetnie wystartował
w sobotnich eliminacjach do półfinału
a następnie był bezkonkurencyjny w grupie czternastu finalistów i zdobył złoty
medal w kulturystyce klasycznej juniorów. Tym samym wywalczył nominację
na start w Mistrzostwach Świata. Idąc za
ciosem Kamil wspólnie z trenerem Adamem Bieleckim zdecydował, że w niedzielnych zawodach zmierzy się z najlepszymi seniorami w Międzynarodowym
Pucharze Polski. Ostatecznie start w grupie seniorów też okazał się bardzo udany,
gdyż w klasyfikacji końcowej zawodnik
wywalczył bardzo wysokie czwarte miejsce.
Mimo młodego wieku Kamil Kędra to
już znany w Polsce kulturysta. Od 2007
roku z powodzeniem promuje Łańcut
i Podkarpacie na arenie ogólnopolskiej
i międzynarodowej. W 2007 roku zdobył
II miejsce w Finałach Mistrzostw Polski
w grupie wiekowej do lat osiemnastu.
Tym startem wywalczył nominację do Reprezentacji Polski.
Rok później zdobył IV miejsce
w Finałach Mistrzostwach Polski
Juniorów i był XIV w Finałach
Mistrzostw Świata Juniorów (Pilsen-Czechy). Został wyróżniony
w kategorii młodzieżowiec - talent roku w plebiscycie na najlepszego sportowca miasta Łańcuta
roku 2008. W marcu 2009 roku
zdobył Mistrzostwo Polski Uniwersytetów.
Ważnym podkreślenia jest fakt,
że trzech zawodników którzy
osiągają wybitne sukcesy sportowe pobierają stypendium sportowe ufundowane przez Burmistrza i Radę Miasta Łańcuta
a działalność klubu w którym
ma możliwość trenować i zdobywać znaczące wyniki uzdolniona
sportowo młodzież jest możliwa
dzięki współpracy i życzliwości
ze strony Pani mgr Anny Sokołowskiej Dyrektora Powiatowego
Zespołu Ognisk Pracy Pozaszkolnej w Łańcucie i mgr inż. Marka
Miezina Dyrektora Zespołu Szkół
Technicznych z którego obiektów sportowych korzysta klub.
Kamil Kędra
Złoty medal Kamila
Dr Adam Bielecki
DRUŻYNOWE MISTRZOSTWA POLSKI JUNIORÓW
MŁODSZYCH W BADMINTONIE
W dniach 28- 29 listopada 2009 r. w Hali Widowiskowo – Sportowej Miejskiego Ośrodka Sporu i Rekreacji w Łańcucie, pod Honorowym Patronatem Burmistrza Miasta Łańcuta, odbędą się Drużynowe Mistrzostwa Polski Juniorów Młodszych w Badmintonie. W Mistrzostwach wystartuje po 10 zespołów dziewczęcych i chłopięcych z terenu całego kraju.
Organizatorem zawodów jest Zarząd Uczniowskiego Klubu Sportowego „Sokół” w Ropczycach oraz Burmistrz Miasta Łańcuta
Stanisław Gwizdak.
Zapraszamy serdecznie!!!
40
listopad 43/2009

Aktualności kulturalne

Transkrypt

Podobne dokumenty

Aktualności kulturalne

Łańcut miastem zrównoważonego rozwoju

pobierz - Łańcut

Łańcut (wrzesień 2015)