Sławomir ISKIERKA, Janusz KRZEMIŃSKI, Zbigniew WEŻGOWIEC
Transkrypt
Sławomir ISKIERKA, Janusz KRZEMIŃSKI, Zbigniew WEŻGOWIEC
207 Sławomir ISKIERKA, Janusz KRZEMIŃSKI, Zbigniew WEŻGOWIEC Politechnika Częstochowska NEGATYWNE ZJAWISKA WYSTĘPUJĄCE W PROCESIE DYDAKTYCZNYM W WYNIKU WPROWADZANIA NOWOCZESNYCH TECHNOLOGII TELEINFORMATYCZNYCH 1. Nowoczesne technologie teleinformatyczne W ciągu ostatnich dekad XX wieku nastąpił dynamiczny rozwój telekomunikacji, informatyki i teleinformatyki. Komputery klasy desktop w ostatnich latach zostają wypierane przez urządzenia przenośne: laptopy, netbooki, smartfony czy tablety. Powstanie i rozwój i sieci komputerowych spowodował upowszechnienie się Internetu. Najważniejsze etapy tego rozwoju pokazuje poniższa tabela Tabela nr 1: Rozwój sieci komputerowych przewodowych PRZEPUSTOWOŚĆ ROK [MBPS] WPROWADZENIA PARC (XEROX) Ethernet 2,94 1975 DIX Ethernet 10 1978 Ethernet 802.3 10 1983 Fast Ethernet 802.3u 100 1995 Gigabit Ethernet 802.z 1000 1998 10 Gigabit Ethernet 802.3ae 10000 2003 40/100 Gigabit Ethernet 802.3ba 40000/100000 2010 Źródło: Opracowanie własne na podstawie miesięcznika Networld TYP SIECI Początek XXI wieku to era telekomunikacji bezprzewodowej. Na naszych oczach powstaje nowa jakość w dostępie do informacji. Bezprzewodowy Internet dostępny w technologii Wi-Fi, WiMAX, a zwłaszcza w technologiach telefonii komórkowej. Rozwój tych technologii obrazują tabele nr 2 i nr 3. Tabela nr 2: Rozwój technologii bezprzewodowych sieci komputerowych PRZEPUSTOWOŚĆ ROK WPROWADZENIA [MBPS] 802.11a do 54 1999 802.11b do 11 1999 802.11g do 54 2003 802.11h do 54 2003 802.11n do 600 2009 802.16 (WiMAX) do 70 2003 Źródło: Opracowanie własne na podstawie miesięcznika Networld TYP SIECI WI-FI 208 Tabela nr 3: Rozwój technologii sieci komórkowych TYP SIECI PRZEPUSTOWOŚĆ ROK WPROWADZENIA GPRS 50 kbps 2000 EDGE (E-GPRS) 100 kbps 2001 UMTS 364/64 kbps 2003 HSPA 7,2 Mbps/384 kbps 2006 HSPA + Dual Carier 42/5,7bps M 2008 LTE 100/300/50 Mbps 2008/2009 LTE – A 1000/500 Mbps 2010 Źródło: Opracowanie własne na podstawie miesięcznika Networld Powszechny, bezprzewodowy dostęp do Internetu, za pomocą różnego rodzaju urządzeń mobilnych, jest jedną z najistotniejszych cech współczesnego społeczeństwa informacyjnego, którego obywatel staje automatycznie użytkownikiem mobilnym. Użytkownikiem, który może mieć, dzięki współczesnym technologiom bezprzewodowym, nieograniczony dostęp do Internetu a tym samym do informacji w dowolnym miejscu i dowolnym czasie. 2. Negatywny wpływ technologii teleinformatycznych na proces dydaktyczny Zafascynowanie nowoczesnymi technologiami teleinformatycznymi, które w ostatnich latach zostały wprowadzone do systemu edukacyjnego, przysłoniło w początkowym okresie ich stosowania uboczne skutki, jakie niosło ze sobą ich masowe wprowadzenie do szkół. Należy wyraźnie zaznaczyć, że negatywne zjawiska, jakie dają się zaobserwować w procesie nauczania, narastały powoli wraz z rozwojem nowoczesnych technologii teleinformatycznych i umiejętności ich wykorzystania przez uczniów. Do najważniejszych z nich można zaliczyć: Plagiaty. Rozwój Internetu spowodował publikowanie w nim olbrzymiej ilości informacji w postaci wszelkiego typu opracowań, studiów, prac dyplomowych, prac seminaryjnych itp. Zaletą tego faktu jest to, że można w prosty sposób dotrzeć do potrzebnych nam informacji, wadą, że nieuczciwi użytkownicy korzystają z zawartych tam informacji w sposób naruszający prawa autorskie twórców tych opracowań. Nieuprawnione korzystanie z cudzej własności intelektualnej zaczyna być coraz powszechniejsze na wszystkich stopniach systemu oświaty. Wymóg pisania prac przejściowych, dyplomowych, wykonywania projektów czy prezentacji wywołuje u części uczniów i studentów pokusę sięgnięcia po cudzy dorobek i przedstawienia go jako własne opracowanie w postaci np. pracy dyplomowej. Eksperci szacują, że co czwarta praca dyplomowa w Polsce może być plagiatem.1 Walkę z tym zjawiskiem prowadzi Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, które 8 października 2012 roku podpisało po raz kolejny umowę z firmą 1 Szykuje się wojna z nieuczciwymi studentami. pod adresem http://wiadomosci.onet.pl/kraj/szykuje-siewojna-z-nieuczciwymi-studentami,1,4400137,wiadomosc.html. (pobrano 30.5.2011 r.) 209 Plagiat.pl i w związku z tym dalej będzie korzystać z Internetowego Systemu Antyplagiatowego, tej firmy, umożliwiającego weryfikowanie oryginalności prac 2 dyplomowych. Pisanie prac na zamówienie. Internet, umożliwiając szybką wymianę informacji i prosty oraz anonimowy kontakt pomiędzy użytkownikami sieci, umożliwił wprowadzenie usługi polegającej na pisaniu wszelkiego typu prac, opracowań, projektów itp. Pojawiło się w nim wiele stron oferujących pisanie tego typu prac na zamówienie. Tego typu usługi nie są niezgodne z prawem, pod warunkiem, że uzyskiwane w ten sposób materiały użytkownik wykorzystuje do własnych prywatnych celów. Przedstawianie jednak tego typu opracowań jako własnych budzi już poważne zastrzeżenia. Można, co prawda, zakupić dowolne opracowanie wraz z prawami własności do nich, okazanie go jednak już jako np. pracy dyplomowej jest niezgodne z prawem. Ściągi elektroniczne. Miniaturyzacja sprzętu teleinformatycznego, a zwłaszcza telefonów komórkowych i dyktafonów, umożliwia zastąpienie klasycznej ściągi pisanej na paskach papieru na przykład typu „harmonijka” nowoczesną ściągą, której tekst będzie mógł być wyświetlany na zminiaturyzowanym ekranie i odczytywany bezpośrednio do miniaturowej słuchawki. Dodatkowo, posiadając telefon komórkowy i miniaturową słuchawkę, można on-line mieć połączenie z osobą z zewnątrz, która może na bieżąco udzielać potrzebnych informacji. Tego typu przypadki zdarzały się już na polskich uczelniach. Znane są również przypadki zabezpieczania się przed tego typu działaniami. W korporacjach, teatrach, kościołach, szkołach i na salach egzaminacyjnych wyższych uczelni są notowane próby montażu urządzeń zagłuszających sygnał telefonii komórkowej. Urządzenia te zwane są jammerami, czyli tzw. zagłuszaczami emitującymi fale radiowe w określonym paśmie częstotliwości Usytuowanie jammera w prawie telekomunikacyjnym dokładnie precyzuje Komunikat UKE w sprawie urządzeń zagłuszających.3 Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt. 45 ustawy Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2004 roku Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.) jammery są urządzeniami radiowymi podlegającymi przepisom Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 15 kwietnia 2004 r. w sprawie dokonywania oceny zgodności telekomunikacyjnych urządzeń końcowych przeznaczonych do dołączania do zakończeń sieci publicznej i urządzeń radiowych z zasadniczymi wymaganiami oraz ich oznakowania (Dz. U. z 2004 roku, Nr 73, poz. 659 z późn. zm). Celem działania jammera jest uniemożliwienie skutecznej komunikacji innych urządzeń za pośrednictwem określonego pasma na obszarze działania jammera.4 Komunikat ten wyraźnie precyzuje, dlaczego jammery są nielegalne w Polsce i całej Unii Europejskiej. (…) Ponieważ główną funkcją jammera jest uniemożliwienie efektywnego wykorzystania zasobów częstotliwości lub zasobów orbitalnych oraz emisja 2 12.10.2012 roku Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego przedłużyło licencję na system antyplagiatowy pod adresem https://www.plagiat.pl/webplagiat/main.action?menu=news&id=1219 (pobrano 25.30.2012 r.) 3 Komunikat w sprawie urządzeń zagłuszających. pod adresem http://www.uke.gov.pl/uke/index.jsp? place=Lead01&news_cat_id=168&news_id=7954&layout=3&page=text (pobrano 13.09.2012 r.) 4 Ibidem 210 w określonym środowisku elektromagnetycznym niedopuszczalnych zaburzeń elektromagnetycznych, nie jest możliwe skonstruowanie jammera zgodnego z wymaganiami R&TTE (1999/5/WE) lub EMC (2004/108/WE). Taka aparatura nie może przejść pozytywnie oceny zgodności. W związku z powyższym, nie ma możliwości legalnego wprowadzenia do obrotu lub legalnego cywilnego zastosowania jammerów na terytorium Unii Europejskiej (…).5 Używanie więc takiego sprzętu na terenie Polski jest nielegalne. Powinni o tym wiedzieć między innymi dyrektorzy szkół, którzy myślą o zakupie takich urządzeń w celu uniemożliwienia uczniom korzystania z elektronicznych ściąg. Dostęp do Internetu i jego wykorzystanie Dostęp do Internetu tratowany jest jako jeden z fundamentów nowoczesnych technologii teleinformatycznych używanych w szkole. Internet jest obecnie dostępny praktycznie we wszystkich szkołach. Na przestrzeni ostatnich lat sposób, w jaki szkoły łączyły się z siecią Internet ulegał zmianom. Związane to było z dwoma czynnikami. Pierwszym czynnikiem była to dostępna technologia, jaką oferowano szkołom znajdującym się na danym terenie przez dostawców Internetu (najczęściej Telekomunikacja Polska S.A.). Drugim był czynnik ekonomiczny. Nowsza technologia była z reguły droższa. Początkowo szkoły były podłączane do Internetu za pomocą łączy modemowych. Z czasem łącza zastępowano łączami szerokopasmowymi. Skutkowało to przede wszystkim zwiększoną przepływnością a zatem i możliwością pełniejszego wykorzystania zasobów Internetu, takich jak pliki multimedialne czy pliki graficzne o wysokiej rozdzielczości. Zmieniał się również sposób rozprowadzania Internetu na terenie szkoły: W początkowym okresie wprowadzania Internetu do szkół dostępny był on jedynie w pracowni komputerowej. Z czasem, gdy w szkołach pojawiły się przewodowe sieci komputerowe, Internet rozprowadzany był już do praktycznie wszystkich komputerów dostępnych na terenie szkoły. Przełom w dostępie do Internetu nastąpił z chwilą pojawienia się sieci bezprzewodowych klasy Wi-Fi. Szkoła wyposażona w taką sieć mogła zaoferować uczniom mobilny dostęp do Internetu. W każdym miejscu szkoły komputer stacjonarny czy laptop, posiadający bezprzewodową kartę sieciową, mógł się połączyć z Internetem. Rozwiązanie takie jest niezwykle korzystne z punktu widzenia administrowania siecią a przede wszystkim stwarza możliwość, na poziomie routera, ingerowania w treści dostępne z Internetu na terenie szkoły. Istnieje więc możliwość blokowania stron, do których uczniowie nie powinni mięć dostępu. Nie bez znaczenia jest również fakt, że w takiej sieci można stosować właściwą politykę bezpieczeństwa. Stan ten, bardzo korzystny z punktu widzenia szkoły, został obecnie znacząco zakłócony przez możliwość uzyskania dostępu do Internetu poprzez sieci telefonii komórkowej. Wynika to z kilku powodów. Po pierwsze, uczniowie posiadający telefony komórkowe mogą uzyskać dostęp do Internetu niezależnie od oferowanego im przez szkołę, a więc również poza jej kontrolą. Po drugie, jakość dostępu do Internetu zależy w tym wypadku od modelu telefonu, jakim dysponuje uczeń i od abonamentu, jaki ma wykupiony u operatora telefonii komórkowej. W obu przypadkach podstawową rolę odgrywa czynnik ekonomiczny. Uczeń, którego rodzice są mu w stanie zapewnić wysokiej jakości telefon komórkowy i drogi 5 Ibidem 211 abonament, będzie miał przewagę „technologiczną” nad uczniem pozbawionym tych możliwości. Skutkować to może przykładowo szybszym dostępem do informacji i informacji o wyższej jakości czy możliwością efektywniejszego korzystania z elektronicznych ściąg. Pominięto tutaj skutki społeczne takiego rozwarstwienia wśród uczniów, co szczególnie na poziomie gimnazjum może być wyjątkowo niekorzystne, przy obserwowanej w tej grupie wiekowej chęci dominowania nad rówieśnikami. Po trzecie wreszcie, dostęp do Internetu poprzez telefonię komórkową, a zwłaszcza dostęp szerokopasmowy w najnowszych technologiach, jest obecnie silnie uzależniony od lokalizacji szkoły. Uczniowie z dużych miast mają zdecydowanie lepsze możliwości dostępu do szerokopasmowego Internetu niż przykładowo uczniowie ze ściany wschodniej. Rodzi to kolejne nierówności w dostępie do Internetu przez uczniów, wynikające wyłącznie z lokalizacji szkoły. Internet, umożliwiając szybki dostęp do ogromnej ilości informacji, staje się źródłem kolejnych zagrożeń. Młodzi ludzie częstokroć bezkrytycznie przyjmują informacje uzyskane z sieci i nie potrafią zweryfikować ich wiarygodności. Stąd tak popularna wśród młodzieży Wikipedia i metoda „kopiuj i wklej”. Łatwiej bowiem znaleźć bezpośrednio informację w Wikipedii i ją wykorzystać, niż przejrzeć wiele stron WWW i wypracować samemu własny pogląd na dane zagadnienie. Dodatkowo, korzystając z Wikipedii, uczniowie bardzo często nie zauważają adnotacji, które pojawiają się w niej przy niektórych hasłach. Na przykład: „Ten artykuł lub sekcja wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji. Niektóre treści są już na pewno lub najprawdopodobniej nieaktualne. Należy artykuł zweryfikować i adekwatnie go zmienić, a następnie usunąć niniejszy szablon z kodu tego hasła.” 3. Próba oceny skuteczności wprowadzania nowoczesnych technologii do procesu dydaktycznego Od wielu lat polski system oświatowy wyposażany jest w środki teleinformatyczne. Komputery, laptopy, sieci komputerowe przewodowe oraz bezprzewodowe znajdują się praktycznie we wszystkich szkołach. Tysiące nauczycieli zostało przeszkolonych na licznych kursach, szkoleniach oraz studiach podyplomowych pod kątem wykorzystania technologii teleinformatycznych w swoim warsztacie pracy. Powstały liczne pomoce naukowe, prezentacje, opracowania wykorzystujące te środki. Nauczyciele deklarują stosowanie nowoczesnych technologii teleinformatycznych na swoich zajęciach. Istotną wydaje się więc być próba oceny, jak wprowadzanie tych nowoczesnych technologii wpływa na proces dydaktyczny a przede wszystkim na poziom wiedzy, jakim mogą poszczycić się uczniowie. Wydaje się, że dobrym wskaźnikiem analizującym to zjawisko będzie przyjrzenie się wynikom osiąganym przez uczniów na sprawdzianach gimnazjalnych i egzaminach maturalnych. Jako podstawę analizy przyjęto wyniki ze sprawdzianów gimnazjalnych z części humanistycznej i matematyczno-przyrodniczej z lat 2002-2011 oraz wyniki egzaminów maturalnych z lat 2005-2012 z następujących przedmiotów: biologii, geografii i historii. Kierując się doborem przedmiotów z egzaminów maturalnych wzięto pod uwagę fakt, że różne przedmioty w sposób odmienny są w stanie zaabsorbować nowoczesne środki teleinformatyczne i multimedialne stosowane przy realizacji odpowiednich podstaw programowych. Inaczej bowiem można wykorzystać odpowiedni film na 212 lekcji geografii czy biologii, którego przekaz z reguły w sposób znaczący może uatrakcyjnić lekcję a inaczej na lekcji matematyki film, na którym przykładowo omówiono twierdzenie Talesa. W tym ostatnim przypadku obraz odgrywa zdecydowanie mniejszą rolę przy zrozumieniu przez ucznia prezentowanego zagadnienia. Odpowiednie wyniki przedstawiono na rysunkach nr 1-4. Rysunek nr 1: Średnia ocen z egzaminu gimnazjalnego Średnia ocen z egzaminu gimnazjalnego 50 45 40 Część humanistyczna 35 Punkty 30 Część matematycznoprzyrodnicza 25 20 15 10 5 0 Rok 2002 Rok 2003 Rok 2004 Rok 2005 Rok 2006 Rok 2007 Rok 2008 Rok 2009 Rok 2010 Rok 2011 Lat a Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych Centralnej Komisji Egzaminacyjnej Rysunek nr 2: Średnia ocen z egzaminu maturalnego z biologii Średnia ocen z egzaminu maturalnego z biologii 100 90 80 70 Procenty Poziom podstawowy 60 Poziom rozszerzony 50 40 30 20 10 0 Rok 2005 Rok 2006 Rok 2007 Rok 2008 Rok 2009 Rok 2010 Rok 2011 Rok 2012 Lata Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych Centralnej Komisji Egzaminacyjnej 213 Rysunek nr 3: Średnia ocen z egzaminu maturalnego z geografii Średnia ocen z egzaminu maturalnego z geografii 100 90 80 Wyniki w procentach Poziom podstawowy 70 Poziom rozszerzony 60 50 40 30 20 10 0 Rok 2005 Rok 2006 Rok 2007 Rok 2008 Rok 2009 Rok 2010 Rok 2011 Rok 2012 Lata Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych Centralnej Komisji Egzaminacyjnej Rysunek nr 4: Średnia ocen z egzaminu maturalnego z historii Śre dnia oce n z e gz aminu maturalne go z historii 100 90 80 Wyniki w procentach Poziom podstawowy 70 Poziom rozszerzony 60 50 40 30 20 10 0 Rok 2005 Rok 2006 Rok 2007 Rok 2008 Rok 2009 Rok 2010 Rok 2011 Rok 2012 Lata Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych Centralnej Komisji Egzaminacyjnej 214 Analizując dane zawarte na powyższych rysunkach można stwierdzić, że wyniki egzaminu gimnazjalnego w analizowanych latach to jest od roku 2002 do 2011 oscylują wokół wartości 60% dla części humanistycznej i 50% dla części matematyczno-przyrodniczej. Na rysunku nr 1 nie przedstawiono wyników z roku 2012, gdyż w roku tym zastosowano nową formułę egzaminu gimnazjalnego, tak że wyniki tegoroczne nie mogą być porównywane z wynikami z lat ubiegłych. Rysunek nr 2 przedstawia wyniki egzaminu maturalnego z biologii z lat 2005-2012. Wyniki z poziomu podstawowego od roku 2006 nieznacznie przekraczają 40%, a wyniki z poziomu rozszerzonego utrzymują się, z niewielkimi odchyleniami na poziomie 55%. Na rysunku nr 3 przedstawione są wyniki z egzaminu maturalnego z geografii. Także w tym przypadku nie widać poprawy tych wyników w latach 2005-2012. Wyniki z poziomu podstawowego mieszczą się w badanym okresie w przedziale 40-55% z tendencją raczej malejącą. Wyniki z poziomu rozszerzonego oscylują wokół granicy 50%. Podobna sytuacja ma miejsce w przypadku wyników z historii. Dodatkowo na rysunku nr 5 przedstawiono wyniki osiągane przez uczniów na sprawdzianach w szóstej klasie szkoły podstawowej. Sprawdziany te przeprowadzane są od roku 2002. Ponieważ Centralna Komisja Egzaminacyjna w swoich sprawozdaniach ze sprawdzianów wyraźnie zaznacza, aby nie porównywać ze sobą wyników z poszczególnych lat ze względu na różną trudność testów, pozostawiono te wyniki bez komentarza. Nie mniej wyraźnie widać na podstawie rysunku nr 5, że szóstoklasiści osiągają w ostatnich latach wyniki na poziomie 60% możliwych do zdobycia punktów. Rysunek nr 5: Wyniki sprawdzian w szóstej klasie szkoły podstawowej Wyniki sprawdzianu w szóstej klasie szkoły podstawowej 100 90 80 Wyniki [%] 70 Cały test 60 50 Korzystanie z informacji 40 30 20 10 0 Rok Rok Rok Rok Rok Rok Rok Rok Rok Rok Rok 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 Lata Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych Centralnej Komisji Egzaminacyjnej 215 Na podstawie powyższych danych można wysnuć wniosek, że wprowadzenie nowoczesnych technologii do procesu dydaktycznego nie przyczyniło się do poprawy wyników osiąganych przez uczniów. Oczywiście czynnik ten należy rozpatrywać w szerszym kontekście uwarunkowań pracy uczniów we współczesnej szkole. Niemniej fascynacja części pedagogów nowymi technologiami, które miały zdecydowanie poprawić jakość nauczania, była przedwczesna. Fakt ten pokazuje, że kwestia jakości nauczania i poprawy wyników osiąganych przez uczniów na egzaminach wymaga w dalszym ciągu szerokiej dyskusji wśród pedagogów, psychologów, uczniów i rodziców. Podsumowanie Nowoczesne technologie teleinformatyczne wprowadziły nową jakość do systemu edukacji. Prawidłowo wykorzystywane przez doświadczonych nauczycieli pozwalają uatrakcyjnić proces dydaktyczny. Niosą jednak ze sobą nowe zagrożenia wynikające z możliwości pozyskiwania w krótkim czasie ogromnych ilości informacji, których weryfikacja przez młodego i niedoświadczonego człowieka może być utrudniona. Rolą nauczyciela jest wskazanie uczniowi jak ma sobie radzić w takich sytuacjach. Należy wyraźnie podkreślić, że nowe technologie, nawet te najbardziej nowoczesne, są tylko środkiem w procesie kształtowania młodego człowieka. Samo ich wprowadzanie do dydaktyki nie powoduje gwałtownego przyrostu wiedzy wśród uczniów. Najistotniejszym ogniwem procesu dydaktycznego pozostaje nadal nauczyciel, którego doświadczenie i wiedza powinny być punktem odniesienia dla ucznia czy studenta. Bibliografia 1. https://www.plagiat.pl/webplagiat/main.action?menu=news&id=1219 (pobrano 25.30.2012 r.) 2. http://www.wiadomosci.onet.pl/kraj/szykuje-sie-wojna-z-nieuczciwymi-stud entami,1,4400137,wiadomosc.html. (pobrano 30.5.2011 r.) 3. Komunikat w sprawie urządzeń zagłuszających. pod adresem internetowym: http://www.uke.gov.pl/uke/index.jsp?place=Lead01&news_ cat_id=168&news_id=7954&layout=3&page=text (pobrano 13.09.2012 r.)