KARTA PRZEDMIOTU

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku
Instytut Nauk Ekonomicznych i Informatyki
KARTA PRZEDMIOTU
Przedmiot:
Ekonometria
Wykładowca odpowiedzialny za przedmiot:
Dr Monika Burżacka
Wykładowcy uczestniczący w opracowaniu:
1.
2.
3.
Część A
Cele zajęć z przedmiotu:
1. Zapoznanie studentów z problematyką modelowania ekonometrycznego.
2. Przygotowanie studentów do praktycznego korzystania z modeli ekonometrycznych w procesie wnioskowania w
przyszłość oraz w analizach symulacyjnych.
Efekty kształcenia:
Wiedza
1.Ma podstawową wiedzę z zakresu zastosowania metod matematycznych i statystycznych do
analizowania i prognozowania zjawisk i relacji gospodarczych
2.Zna metody (dobór zmiennych, estymacja, weryfikacja) i narzędzia z dziedziny ekonometrii
(jednorównaniowy model liniowy i nieliniowy, modele wielorównaniowe)
Umiejętności
4.Potrafi skonstruować odpowiedni model ekonometryczny do rozwiązania prostego modelu
problemu miro- i makroekonomicznego.
5.Potrafi interpretować wyniki estymacji i weryfikacji modeli ekonometrycznych, a także
przeprowadzić analizę przedstawionych zależności.
Kompetencje
7.Rozumie potrzebę uzupełniania wiedzy i umiejętności z zakresu wykorzystania metod
ekonometrii w problematyce ekonomicznej.
8.Potrafi przeprowadzić badania z wykorzystaniem modeli ekonometrycznych.
9.Dostrzega możliwości wykorzystania zdobytej wiedzy do analizy wybranych zagadnień
ekonomicznych.
Część B
Semestralny plan zajęć:
Wykłady:
1. Teoretyczne wprowadzenie do
problematyki modelowania
ekonometrycznego: objaśnienie
podstawowych pojęć oraz
klasyfikacja modeli
ekonometrycznych (modele: liniowe
i nieliniowe, jedno- i
wielorównaniowe, przyczynowoskutkowe i symptomatyczne,
statyczne i dynamiczne).
2. Wybór zmiennych objaśniających
metodami statystycznymi (metoda
Hellwiga, metoda grafów).
3. Procedura estymacji
jednorównaniowego modelu
liniowego (klasyczna metoda
Konwersatoria:
Ćwiczenia:
1. Wybór zmiennych objaśniających
metodami statystycznymi (metoda
Hellwiga, metoda grafów).
2. Procedura estymacji
jednorównaniowego modelu
liniowego (klasyczna metoda
najmniejszych kwadratów)
najmniejszych kwadratów)
4. Weryfikacja jednorównaniowego
modelu liniowego (badania
autokorelacji składnika losowego,
badanie stałości wariancji składnika
losowego, weryfikacja hipotez
statystycznych dotyczących ocen
parametrów, miary dopasowania
modelu do danych empirycznych).
Merytoryczna interpretacja
parametrów strukturalnych
oszacowanych modeli.
5. Zastosowanie liniowych modeli
jednorównaniowych w
prognozowaniu (modele
przyczynowo-skutkowe, modele
analityczne, modele adaptacyjne).
6. Wprowadzenie do liniowych
modeli wielorównaniowych
(przykłady ekonomiczne, postać
strukturalna i zredukowana, macierz
równoczesnych kowariancji, modele
proste, rekurencyjne i współzależne).
7. Estymacja liniowych modeli
wielorównaniowych (stosowalność
KMNK, identyfikowalność modelu
współzależnego, pośrednia MNK i
podwójna MNK).
3. Weryfikacja jednorównaniowego
modelu liniowego (badania
autokorelacji składnika losowego,
badanie stałości wariancji składnika
losowego, weryfikacja hipotez
statystycznych dotyczących ocen
parametrów, miary dopasowania
modelu do danych empirycznych).
Merytoryczna interpretacja
parametrów strukturalnych
oszacowanych modeli.
4. Zastosowanie liniowych modeli
jednorównaniowych w
prognozowaniu (modele
przyczynowo-skutkowe, modele
analityczne, modele adaptacyjne).
5. Wprowadzenie do liniowych
modeli wielorównaniowych
(przykłady ekonomiczne, postać
strukturalna i zredukowana, macierz
równoczesnych kowariancji, modele
proste, rekurencyjne i
współzależne).
6. Estymacja liniowych modeli
wielorównaniowych (stosowalność
KMNK, identyfikowalność modelu
współzależnego, pośrednia MNK i
podwójna MNK).
7. Wykorzystanie liniowych modeli
wielorównaniowych
(prognozowanie, postać końcowa i
analiza mnożnikowa).
8. Ekonometryczne modelowanie
produkcji i rynku (funkcja typu
Cobba-Douglasa, funkcja
wydajności pracy, funkcja kosztów,
makro- i mikroekonomiczne funkcje
popytu). Analizy prognostyczne i
symulacyjne.
8. Wykorzystanie liniowych modeli
wielorównaniowych
(prognozowanie, postać końcowa i
analiza mnożnikowa).
9. Ekonometryczne modelowanie
produkcji i rynku (funkcja typu
Cobba-Douglasa, funkcja
wydajności pracy, funkcja kosztów,
makro- i mikroekonomiczne funkcje
popytu). Analizy prognostyczne i
symulacyjne.
Literatura podstawowa:
1. Kukuła K. (red.), Wprowadzenie do ekonometrii w przykładach i zadaniach, PWN, Warszawa 2004.
2. Gruszczyński M., Podgórska M. (red.), Ekonometria, Szkoła Główna Handlowa w Warszawie, Warszawa 2004.
Literatura uzupełniająca:
1. Welfe A., Ekonometria. Metody i ich zastosowanie, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2009.
2. Welfe A. (red.), Ekonometria. Zbiór zadań, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2003.
Część C
Proponowane usytuowanie przedmiotu w planie studiów
Rok studiów: II
Semestr: III
Język prowadzenia zajęć: polski
Status przedmiotu: obowiązkowy
Wymagania wstępne formalne:
Część D
Wymiar i forma zajęć
(w godzinach)
Wykład
Ćwiczenia
Konwersatorium
Metody oceny
10
20
Egzamin pisemny
Egzamin testowy
Egzamin ustny
Prace kontrolne
(kolokwia)
Prace domowe,
referaty
Inne (jakie)
tak
tak
Proponowana liczba punktów ECTS za przedmiot: 5
Forma pracy studenta
Wykłady
Liczba punktów ECTS wynikająca z godzin kontaktowych
z nauczycielem akademickim:
Wykłady, konwersatoria, ćwiczenia
Konsultacje
Egzamin + egzamin poprawkowy
Razem uzyskanych punktów ECTS w bezpośrednim
kontakcie z nauczycielem akademickim
Liczba punktów ECTS wynikająca z samodzielnej pracy
studenta
Przygotowanie się do zajęć w tym zapoznanie z literaturą
Przygotowanie do egzaminu
Przygotowanie do zaliczenia
Przygotowanie do kolokwium
Przygotowanie pracy (np. eseju lub prezentacji)
Inne (wpisać jakie)
Razem punktów ECTS wynikających z samodzielnej pracy
studenta
Liczba punktów ECTS za przedmiot
Procent punktów ECTS uzyskanych w bezpośrednim
kontakcie z nauczycielem akademickim
Liczba punktów ECTS
Ćwiczenia
Konwersatoria
0,4
0
0
0,8
0,08
0,16
0
0
0
0,4
1,04
0
0
0
0
0
0
0
0
1,4
0
2,2
0
0
0
0
0
0
0
0
3,6
0
5
29%
Część E
Symbol
Efekty kształcenia dla kierunku studiów
Efekty kształcenia dla
przedmiotu
Sposób sprawdzania
efektów kształcenia
K_W01
K_W02
K_ W03
K_ W04
K_ W05
K_ W06
K_ W07
K_ W08
K_ U01
K_ U02
K_ U03
K_ U04
K_U05
K_U06
K_U07
K_U08
K_U08
K_U09
K_U10
K_U11
K_U12
K_U13
WIEDZA
ma podstawową wiedzę ogólną z dziedziny nauk
ekonomicznych, społecznych i pokrewnych
zna osiągnięcia nauki w dziedzinie ekonomii,
prawa, socjologii i nauk pokrewnych
ma wiedzę w zakresie zachowywania prawa
własności intelektualnej
zna metody i narzędzia stosowane w badaniach z
zakresu nauk społecznych i wie, do jakich celów
służą.
posiada wiedzę z zakresu innych nauk
społecznych
posiada wiedzę dotycząca działalności
gospodarczej w skali międzynarodowej, krajowej
i lokalnej oraz podstawowych mechanizmów
funkcjonowania instytucji na poziomie krajowym
i Unii Europejskiej
EK1
Kolokwium
Egzamin
EK2
Kolokwium
Egzamin
zna główne aspekty funkcjonowania zmieniającej
się gospodarki rynkowej
zna podstawowe pojęcia dotyczące
przedsiębiorczości, zasady powstawania i
funkcjonowania podmiotów gospodarczych
UMIEJĘTNOŚCI
potrafi praktycznie stosować wiedzę do
EK4
rozwiązywania prostych problemów
mikroekonomicznych i makroekonomicznych
wykorzystuje zdobytą wiedzę z zakresu ekonomii
i nauk społecznych w celu analizowania i
interpretowania problemów gospodarczych
potrafi korzystać z różnych źródeł danych
ekonomicznych i metod ich analizowania
potrafi interpretować dane ekonomiczne, oceniać
EK5
tendencje rozwojowe i zależności zachodzące w
skali krajowej i międzynarodowej
potrafi zaprojektować i przeprowadzić proste
badania , sporządzić raporty i zestawienia,
korzystać z metod oceny przedsięwzięć
gospodarczych
potrafi postrzegać problemy ekonomiczne w całej
złożoności, z uwzględnieniem wielu
uwarunkowań społeczno-gospodarczych
potrafi wykorzystać zdobyta wiedzę do
konstrukcji modeli, służących do prognozowania
zjawisk ekonomicznych
potrafi skutecznie komunikować się w
metajęzyku współczesnej ekonomii i prawa oraz
potrafi posługiwać się normami i regułami w
dziedzinie prawa i etyki
potrafi podejmować decyzje, samodzielnie się
dokształcać i organizować pracę w zespole
potrafi skutecznie przeprowadzić analizę działań
związanych z praktyką gospodarczą
wykorzystuje zdobytą wiedzę do oceny skutków
ekonomicznych oraz finansowych
podejmowanych decyzji oraz ich uzasadnienia
umie samodzielnie się dokształcać
umie posługiwać się biegle jednym językiem
Kolokwium
Egzamin
Kolokwium
Egzamin
K_K01
K_K02
K_K03
K_K04
K_K05
K_K06
K_K07
K_K08
K_K09
obcym na poziomie co najmniej B2
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
jest zdolny i rozumie potrzebę ciągłego
EK7
doskonalenia i uzupełniania swoich kompetencji,
wiedzy i umiejętności
wykazuje się inicjatywą, elastycznością i
samodzielnością w prostych problemach
społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych
ma świadomość roli ekonomii w procesie
podejmowania decyzji gospodarczych
potrafi przeprowadzić pracę badawczą, jest
EK8
krytyczny wobec wyników
jest świadomy odpowiedzialności zawodowej w
pracy, za pracę własną i innych
rozumie podstawowe zasady etyki zawodowej
wykazuje zdolność do aktywnego uczestnictwa w
życiu społecznym i politycznym w wymiarze
lokalnym i regionalnym
wykazuje zdolność do formułowania opinii w
ważnych sprawach społecznych i
światopoglądowych
wykazuje postawę kreatywna i przedsiębiorczą
EK9
Kolokwium
Egzamin
Kolokwium
Egzamin
Kolokwium
Egzamin