Podstawy techniki mikroprocesorowej
Transkrypt
Podstawy techniki mikroprocesorowej
Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechatronika Studia pierwszego stopnia Przedmiot: Rodzaj przedmiotu: Kod przedmiotu: Rok: Semestr: Forma studiów: Rodzaj zajęć i liczba godzin w semestrze: Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Liczba punktów ECTS: Sposób zaliczenia: Język wykładowy: Podstawy techniki mikroprocesorowej fakultatywny MT 1 S 0 6 39-1_1 III VI Studia stacjonarne 60 30 30 4 Zaliczenie Język polski Cel przedmiotu Uzyskanie przez studenta wiedzy z zakresu budowy i zasady działania układów C1 mikroprocesorowych C2 Zapoznanie studenta z aktualnymi trendami rozwoju techniki mikroprocesorowej Uzyskanie przez studenta wiedzy z zakresu opisu architektury systemów C3 mikroprocesorowych Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji 1 Wiedza w zakresie techniki cyfrowej, programowania niskopoziomowego Efekty kształcenia W zakresie wiedzy: EK 1 Student zna podstawową terminologię z zakresu techniki mikroprocesorowej Student ma ogólną wiedzę z zakresu budowy i działania układów EK 2 mikroprocesorowych, magistrali oraz układów peryferyjnych W zakresie umiejętności: Student potrafi zaprojektować prosty program wbudowany, uruchomić w EK 3 dedykowanym środowisku IDE oraz dokonać testów Student potrafi sporządzić dokumentację stworzonego programu EK 4 wbudowanego i potrafi wyciągnąć podstawowe wnioski z uzyskanych wyników testów W zakresie kompetencji społecznych: Student ma świadomość konieczności dokształcania się w związku z EK 5 dynamicznym rozwojem technik mikroprocesorowych Treści programowe przedmiotu Forma zajęć – wykłady Treści programowe Wprowadzenie do przedmiotu – zakres kursu, definicje, pojęcia W1 podstawowe, systemy liczbowe, operacje logiczne i arytmetyka dwójkowa W2 W3 W4 W5 W6 W7 W8 W9 W10 L1 L2 L3 L4 L5 L6 L7 L8 L9 1 2 Elementy programowania niskopoziomowego. Architektura procesorów, modele pamięci. Modele listy rozkazów RISC i CISK Budowa programów wbudowanych. Kodowanie instrukcji – lista otwarta i zamknięta, parametry instrukcji. Licznik rozkazów, przestrzenie adresowe, przesunięcia względne, segmentacja, tryby adresacji. Praca procesora w trybie rzeczywistym, chronionym i nierzeczywistym. Organizacja pamięci wirtualnej Selektory i deskryptory. Rejestr zadania i segment stanu zadania – jego ewolucja. Przerwania – reguły akceptacji, metody określania adresu procedury obsługi, system jedno i wielopoziomowy, przerwania programowe, kontrolery przerwań. Współpraca mikroprocesora z systemem poprzez magistralę – cykle magistrali, cykl synchroniczny, asynchroniczny i programowany. Pamięci półprzewodnikowe Układy transmisji szeregowej. Magistrala USB Forma zajęć – laboratoria Treści programowe BHP oraz omówienie regulaminu i zasad obowiązujących na zajęciach Proste programy wbudowane. Arytmetyka procesora. Organizacja pamięci wewnętrznej. Stos pamięci. Układy peryferyjne mikrokontrolera AVR. Porty Układy peryferyjne mikrokontrolera AVR. Timery System przerwań mikrokontrolerów AVR Układy transmisji szeregowej. UART. TWI Program wbudowany – obsługa klawiatury Program wbudowany – obsługa wyświetlacza Metody dydaktyczne wykład z prezentacją multimedialną praca w laboratorium Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie Forma aktywności aktywności Godziny kontaktowe z wykładowcą, 63 w tym: Udział w wykładach 30 Udział w laboratoriach 30 Praca własna studenta, w tym: Przygotowanie do wykładu 17 Przygotowanie do laboratorium 20 Łączny czas pracy studenta 100 Sumaryczna liczba punktów ECTS dla 4 przedmiotu: Liczba punktów ECTS w ramach zajęć o charakterze praktycznym (ćwiczenia, 2 laboratoria, projekty) 1 2 3 4 5 Literatura podstawowa Niederliński : Mikroprocesory, mikrokomputery, mikrosystemy. WSiP, Warszawa, 1988 Zieliński B.: Układy mikroprocesorowe. Przykłady rozwiązań. Helion, Gliwice 2002. Baranowski R., Mikrokontrolery AVR ATmega w praktyce., BTC, Warszawa 2005. Literatura uzupełniająca P. Gałka, P. Gałka: „Podstawy programowania mikrokontrolerów 8051”, MIKOM, Warszawa 2000 Daca W.: Mikrokontrolery od układów 8-bitowych do 32-bitowych. MIKOM, Warszawa 2000. Macierz efektów kształcenia Efekt kształceni a EK 1 EK 2 EK 3 EK 4 EK 5 Odniesienie danego efektu kształcenia do efektów zdefiniowanych dla całego programu (PEK) MT1A_W13++ MT1A_W14++ MT1A_U02+ MT1A_U11++ MT1A_U03+ MT1A_U17+ MT1A_U19+ MT1A_K01+ Cele przedmiotu Treści programowe Metody dydaktyczne Metody oceny C1 C1, C2 W1-W9 W2-W9 1 1 O2 02 C1, C3 L2-L9 2 01 C3 L2-L9 2 01 C3 L1-L9 1,2 01, 02 Metody i kryteria oceny Symbol metody oceny O1 O2 Opis metody oceny Sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych Zaliczenie na podstawie dwóch kolokwiów Autor programu: Adres e-mail: Jednostka organizacyjna: Próg zaliczeniowy 100% 50% dr inż. Wojciech Surtel [email protected] Instytut Elektroniki i Technik Informacyjnych, Wydział Elektrotechniki i Informatyki