diagnoza - Narodowe Centrum Kultury

DIAGNOZA
WSTĘPNE ROZPOZNANIE
W kontekście realizowanego projektu Dom Kultury + przeprowadzona została
Diagnoza dostępnych oraz spełniających warunki konkursowe projektów społecznych i
obywatelskich. Na analizę składało się badanie dostępnych w Biurze Festiwalowym
Impart 2016 dokumentów oraz projektów zgłaszanych przez mieszkańców.
Kluczowym elementem Diagnozy były konsultacje przeprowadzone z lokalnymi
liderami kulturalnymi, którzy pełnili rolę ekspertów w projekcie. Do grona tego należeli:
Radosław Grygoruk (reprezentujący Stowarzyszenie Lokalnych Ośrodków Twórczych),
Agata Nassim (reprezentująca Stowarzyszenie Sempre Avanti) oraz Maja Zabokrzycka
(reprezentująca
Fundację
Dom
Pokoju).
Oprócz
konsultacji
indywidualnych,
zorganizowane zostały dwa oficjalne spotkania publiczne promujące projekt Dom
Kultury +, służące jednak także zdiagnozowaniu dostępnych projektów społecznych i
obywatelskich.
Niezależnie analiza odbywała się przy wykorzystaniu komunikacji elektronicznej –
dzięki funkcjonującej stronie internetowej (wro2016.pl/lokalne/domkulturyplus) oraz
powiązanej z nią skrzynce mailowej wymieniono wiele informacji z mieszkańcami
zainteresowanym udziałem bądź wsparciem projektu Dom Kultury +.
___ ___ ___
Zarówno proces przygotowań do walki o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław
2016, jak i codzienna praca agend Urzędu Miejskiego we Wrocławiu potwierdzają
aktywność obywatelską mieszkańców Wrocławia w zakresie zgłaszania projektów
działań kulturalnych. Obok wyspecjalizowanych jednostek administracji publicznej
działających w sferze kultury – jak miejskie instytucje kulturalne czy domy kultury –
które wsparcie dla swoich inicjatyw projektowych realizują zgodnie z rozmaitymi
procedurami
wewnętrznymi,
we
Wrocławiu
zaobserwować
można
napływ
różnorodnych kulturalnych projektów zgłaszanych tak przez organizacje pozarządowe,
jak i obywateli. Zazwyczaj projekty te cechują się amatorskim podejściem do wielu
elementów formalnych oraz związanych z samą logistyką projektu, jak budżet,
harmonogram, procesy zarządcze. Z drugiej strony charakterystyczna jest dla nich
wysoka efektywność w terminach stosunku budżetu do skali działań. Jeżeli brać pod
uwagę długofalowe skutki projektów, stosunek kosztu do zasięgu tych skutków można
ocenić jako kilku-, a nawet kilkudziesięciokrotnie większy w przypadku projektów
obywatelskich i pozarządowych, niż w przypadku projektów instytucjonalnych.
Istotną kwestią jest niedostatek kanałów, którymi projekty zgłaszane ad hoc, tuż przed
realizacją, projekty, w których planach budżetowych nie zakłada się własnego wkładu
finansowego, projekty bardzo małe (o budżetach nie przekraczających 5000 pln),
mogłyby być finansowane lub dofinansowywane ze środków publicznych. Stworzenie
stabilnych mechanizmów finansowania dopasowanych i wyczulonych na inicjatywy
oddolne powstające w mikroskali wydaje się palącym zadaniem administracji
publicznej. W tym zakresie projekt Narodowego Centrum Kultury, Dom Kultury +, jest
nie tylko świetnym mechanizmem dystrybucji środków i bezbłędną odpowiedzią na
zapotrzebowania lokalnych społeczności, ale także nadzieją na szersze zmiany w
zakresie obywatelskiej partycypacji w zakresie organizacji życia kulturalnego.
Kluczowym dla powodzenia programu wsparcia oddolnych inicjatyw kulturalnych jest
również zapewnienie uczestnictwa mieszkańców w całej rozciągłości tych procesów,
poczynając od aktywnego naboru inicjatyw – czyli wyszukiwania zalążków działań
obywatelskich, które potencjalnie przekształcić mogą się w ambitne projekty kulturalne
– poprzez uspołecznienie procesu ich selekcji, aż po wspólne wdrażanie projektów w
ramach współpracy na linii instytucja – autorzy|liderzy projektu – społeczność lokalna.
Dbałość o zachowanie wymiaru partycypatywnego projektów powinna być stałym
elementem procedur obowiązujących przy realizacji projektów kulturalnych przez
jednostki administracji publicznej.
Istotnym elementem jest także odpowiedzialność związana z zarządzaniem
rozczarowaniem. By nie gasić zaangażowania autorów projektów, które nie spełniają
kryteriów selekcji bądź też nie zostają zakwalifikowane do realizacji ze względu na
niedostateczne środki finansowe w dyspozycji instytucji, by zarazem nie zawieść
oczekiwań pomysłodawców i nie utracić cennych idei zawartych w zbieranych
propozycjach inicjatyw, uruchomione powinny zostać specjalne procedury zarządzania
projektami inicjatyw niezakwalifikowanych do realizacji. Rolą takich procedur – oraz
osób odpowiedzialnych za współpracę z autorami projektów inicjatyw – byłoby
udzielanie wsparcia merytorycznego w zakresie niezbędnym dla doskonalenia
projektów inicjatyw, jak również archiwizacja zbieranych propozycji w celu ich
przyszłego wykorzystania, a także poszukiwanie alternatywnych metod ich wdrożenia.
___ ___ ___ ___ ___ ___ ___ ___ ___
LISTA INICJATYW
W drugiej części diagnozy przedstawiono listę opisów projektów, które były
przedmiotem analizy przez grono ekspertów. Lista stanowi integralną część raportu
jako opis sytuacji faktycznej, w warunkach której podejmowano decyzje co do
kwalifikacji projektów do rekomendacji do Narodowego Centrum Kultury.
W wyniku diagnozy sytuacji oraz analizy wachlarza inicjatyw, do dalszej, ostatecznej
oceny eksperckiej zakwalifikowanych zostało 31 projektów. Opisy tych projektów
zostały istotnie uproszczone (dla celów niniejszej diagnozy) i zamieszczone poniżej.
Kryteria
ostatecznej
selekcji
inicjatyw
dostępne
są
pod
adresem
domkulturyplus.wordpress.com/zasady-selekcji/ natomiast wgląd w szczegółowe
wyniki oceny eksperckiej możliwy jest poprzez sformułowanie odpowiedniego
zapotrzebowania pod adresem Biura Festiwalowego Impart 2016. Na podobnych
zasadach możliwy jest także wgląd w pełną treść opisów zamieszczonych poniżej 31
projektów. Osobą kontaktową w tym zakresie jest koordynator projektu Dom Kultury + z
ramienia Biura Festiwalowego Impart 2016, dr Roland Zarzycki.
[„… a z mej książki wyszło słońce” – Agata Łoś] Projekt powstał z myślą o dzieciach ze
świetlic środowiskowych, które nie mają w sobie zaszczepionej chęci czytania dla
przyjemności lub traktują czytanie jako „zło konieczne”. Planowane warsztaty dla dzieci
mają na celu rozwinięcie umiejętności czytania jako formy poznawania świata, uczenia
się i rozwijania wyobraźni.
[Ściana Integracji – Agnieszka Dorada] Celem projektu Sciana Integracji jest szerzenie
wiedzy na temat Autyzmu wsrod dzieci i młodziezy. Projekt będzie składał się z dwoch
spotkan o charakterze
połwarsztatowym oraz finału, podczas ktorego powstanie
gigantyczny obraz „Sciana Integracji”. Projekt „Sciana Integracji” oferuje aktywną i
tworczą pracę jako srodek do integracji dwoch odmiennych swiatow.
[„Filmoteka Seniora” – Dyskusyjny Klub Filmowy – Agnieszka Doruch] Projekt jest
odpowiedzią na potrzeby kulturalne osób starszych, spotykających się w ramach zajęć
prowadzonych w Centrum Sektor. Jego cele obejmują zapoznawanie z ciekawymi
propozycjami filmowymi poruszającymi ważne aspekty życia społecznego, kulturalnego,
politycznego
i
gospodarczego,
jak
również
integrację
społeczną
oraz
międzypokoleniową.
[„Wrocławskie słowiki” śpiewają po hiszpańsku – Agnieszka KorobczakDominguez] W ostatnim czasie rośnie znaczenie i popularność języka hiszpańskiego, a
dzieci zaczynają się go uczyć coraz wcześniej. Ideą projektu jest wydanie płyty z 10
piosenkami do nauki języka hiszpańskiego dla dzieci w wieku 4-10 lat. Do płyty
dołączona byłaby książeczka z piękną szatą graficzną z tekstami i z propozycjami pracy z
daną piosenką z dzieckiem.
[Popatrz – Anita Markowicz] Podstawą projektu jest wykorzystanie jednego z
nieużytkowanych lokali we Wrocławiu, który można kulturalnie zagospodarować,
wypełnić je sztuką. Projekt zakłada współpracę artystów z różnych dziedzin
artystycznych. Finalnym owocem współpracy będzie jednodniowe wydarzenie
obejmujące między innymi wyświetlenie wizualizacji na ścianach z muzyką na żywo,
ekspozycję prac artystów oraz występ teatralny.
[Wystawa ikon i cykl spotkań kresowych „Barwy Kresów II RP” – Anna Małgorzata
Budzińska] Na projekt składać się będzie wystawa ikon oraz prelekcje dla młodzieży. W
ciągu 7 spotkań podjętych zostanie 7 tematów: „Skąd pochodzimy, dokąd zmierzamy? –
Co to są kresy i Kresy?- pojęcia i historia”, „Ikony- iskierki blasku Kresów”, „Życie
codzienne na Kresach”, „Szkoła kresowa”, „Patriotyzm przedwojenny i dzisiejszy”,
„Kresy w malarstwie”, „Trudne sprawy – Wołyń 43”.
[Warsztaty rękodzieła – spersonalizowana srebrna biżuteria , która powstanie z
Art Clay Silver – Anna Daszyńska] To warsztaty rękodzieła jubilerskiego skierowane
są do grupy seniorów 50 + jako element włączenia społecznego. Projekt zawiera w sobie
elementy terapii manualnej, dzięki której osoby uczestniczące w wydarzeniu dostrzegą
w swoim działaniu i odkryją w metodzie Art Silver Clay elementy wyciszające i
odstresowujące. Skupienie na projektowanej biżuterii i kolejne etapy jej powstawania
pozwolą odkryć indywidualne postrzeganie otaczającej rzeczywistości.
[„Śpiewaj dla Wrocławia” – Anna Jantas-Boreczek] Projekt zakłada zorganizowanie
Festiwalu piosenki polskiej we Wrocławiu. Piosenki byłyby wykonywane przez
obcokrajowców w kategoriach: 1/ dzieci; 2/ młodzież; 3/ dorośli. Projekt wychodzi
naprzeciw wielokulturowości Wrocławia, a jednocześnie popularyzuje muzykę i język
polski. Festiwal mógłby nabrać charakteru cyklicznego, promującego Wrocław. Każdego
roku festiwal mógłby odbywać się w innym wrocławskim domu kultury angażując co raz
nową społeczność lokalną i nową grupę lokalnych wolontariuszy.
[Stworzenie pracowni arteterapeutycznej – Bożena Milewska] Projekt utworzenia
miejsca spotkań dla osób które chciałyby rozwijać siebie poprzez sztukę. W ramach
zajęć prowadzonych przez doświadczoną animatorkę kultury, uczestnicy mogliby
nauczyć się między innymi sztuki malowania na jedwabiu. Wspólne prace i działania
artystyczne byłyby także świetnią okazją do rozmów i międzypokoleniowych spotkań, a
w konsekwencji także formą terapii poprzez sztukę i przebywanie z innymi.
[„Moja Sukienka” – Bożena Milewska] Plastyczne zajęcia arteterapeutyczne dla kobiet
– praca projektowa z tkaniną szlachetną i z odzysku. Uczestniczki w oparciu o różne
tkaniny i materiały oraz proces uszlachetniania taki jak malowanie, drukowanie,
barwienie stworzą własną unikalna kolekcje niebanalnych sukienek, bluzek etc. Poprzez
bezpieczną i nieoceniającą atmosferę stworzymy prace, które będą swobodną
wypowiedzią kobiet i pozwolą odkryć potencjał twórczy uczestniczek.
[Cykl projekcji audiowizualnych – Daniel Brożek] Projekt opiera się na cyklu spotkań
poświęconych projekcjom audiowizualnym. W ramach kolejnych spotkań poruszane
byłyby następujące tematy: „Początki - Walter Ruttmann, Themersonowie”, „Ekologia
dźwiękowa”, „Nomadyzm dźwiękowy”, „Studio Eksperymentalne Polskiego Radia”,
„Rzeźba dźwiękowa”, „Deep listening / słuchanie aktywne”, „Kino dla ucha”, „Sztuka
dźwięku w Europie Wschodniej” oraz „Dźwięk 3D”.
[Bocian Night – Gerard Lebik] Bocian Night to prezentacja najciekawszych obszarów
muzyki i działań z zakresu współczesnej elektroakustycznej muzyki kompozytorskiej,
elektroakustycznej i elektronicznej muzyki improwizowanej, kładąca nacisk na szeroko
rozumianą tradycję „sound artu” oraz na intermedialne i interdyscyplinarne konteksty
przenikania się i powstawania nowych zjawisk muzycznych. Projekt zakłada organizację
koncertu z udziałem 7 artystów.
[Kino wakacyjne – Jarosław Wojcieszek] Kino Wakacyjne jest inicjatywą lokalną
związaną z potrzebami i oczekiwaniami osób pozostających w miejscu zamieszkania w
okresie wakacyjnym. Program Kina Wakacyjnego, a w szczególności produkcje
krótkometrażowe mają za zadanie stać się drogowskazem zachęcającym do
kreatywnego i wartościowego spędzania czasu, jak również istotnym elementem
wychowawczym. Nieprzypadkowy wybór filmów fabularnych których twórcami są
głównie młodzi twórcy, docierają formą i aktualnością tematów do młodego widza.
[Ogień Na Karłowicach – warsztaty fireshow dla młodzieży – Jerzy Kochmański]
Projekt ma na celu integrację młodych ludzi z osiedla Karłowice oraz okolic. Głównym
założeniem jest stworzenie grupy pokazowej, która będzie kontynuować współpracę po
zakończeniu cyklu warsztatów. Istotnym aspektem ideowym jest również ożywienie
osiedla, a w szczególności jego serca – zapomnianego, zabytkowego placu Piłsudskiego.
Projekt ma stanowić odpowiedź na brak oferty warsztatowej dla mieszkańców osiedla,
wynikający z likwidacji jedynego domu kultury w tej okolicy.
[Zrób sobie podwórko – Magdalena Kreis, Natalia Romaszkan] Projekt ma polegać
na aktywizacji młodych ludzi w celu zmiany najbliższego otoczenia, np. podwórka.
Aktywizacja ta poparta ma być wiedzą o urbanistyce i komunikacji miejskiej,
rozmowami o obywatelskości i odpowiedzialności za swoje otoczenie. Projekt ten,
realizowany w duchu prawdziwej partycypacji, ma zwracać uwagę na działania na
obrzeżach miasta, rozbijać opozycję centrum, gdzie dzieje się wszystko, co ważne, a
peryferia, gdzie nie dzieje się nic.
[Wystarczająco Dobre Matki – Małgorzata Guznar] Celem projektu byłaby realizacja
jednego wyjątkowego spotkania kręgu osób spotykających się w ramach inicjatywy
Wystarczająco Dobre Matek, które nawiązałoby do tradycji kobiecych kręgów.
Połączone byłoby z nauką tańców w kręgu, warsztatem śpiewu białego/naturalnego
oraz poprowadzeniem kręgu kobiet z zaproszonym gościem. Wiedzę i umiejętności
zdobyte podczas tego wydarzenia mamy będą mogły wykorzystywać podczas kolejnych
wspólnych spotkań.
[Slam Poetry – Marcin Drelichowski] To konkurs jednego wiersza, gdzie doceniana
będzie nie tylko treść wiersza, ale również recytacja, sposób przedstawienia utworu.
Polem tematycznym spotkania byłoby miasto Wrocław oraz patriotyzm. Najlepszym
terminem spotkania byłby 11 listopada – święto odzyskania niepodległości. Forma slam
poetry pozwala szczególnie młodym twórcom na kontakt z publicznością, oraz na
pokazanie swojej twórczości.
[Wieczorek poetycki – Marcin Drelichowski] Inicjatywa dotyczy organizacji
autorskiego spotkania poetyckiego wokół twórczości Marcina Drelichowskiego, na który
złożyłyby się odczyty poezji, dwa krótkie przedstawienia teatralne oraz poezja
śpiewana. W kameralnej atmosferze uczestnicy projektu mogliby obcować ze sztuką w
autorskim wydaniu, prezentowaną w unikalny sposób. Projekt służyłby także
dyskusjom wokół prezentowanych utworów oraz spotkaniu osób zainteresowanych
tymi formami sztuki.
[Otwarte kraje. Dziecinnie proste plamy – Maria Potężny-Jakubowicz] To wystawa
projektu wizualnego autorstwa Michała Jakubowicza i rozwinięciem pracy „Otwarte
kraje”
prezentowanej
międzynarodowej
publiczności.
Dotyczy
relacji
międzykulturowych i jest indywidualnym wkładem w promowanie postawy
nienacjonalistycznej, otwartej na inny punk widzenia, jest rozwinięciem badań nt. znaku
wizualnego i znaczenia, w klarowny sposób przedstawia proces semiozy w
perspektywie międzykulturowej. W skrócie realizuje ideę: poznając świat dookoła siebie
dowiadujemy się więcej o sobie.
[Kim będę jak dorosnę? – Marta Rybak] Celem projektu jest przedstawienie marzeń
najmłodszych Wrocławian w ujęciu artystycznych fotografii. Najmłodsi Wrocławianie to
nowonarodzone dzieci w wieku do 1 miesiąca, które wraz z rodzicami zostaną
zaproszone do sesji fotograficznych w scenerii atrybutów charakterystycznych dla
różnych zawodów. Zdjęcia wykonane podczas kilkunastu sesji, które na koniec projektu
posłużą do zorganizowania wystawy fotograficznej mają promować Wrocław, jako
miejsce do życia dla wszystkich.
[Warsztaty tekściarskie – Michał Kozłowski] To propozycja profesjonalnych
warsztatów tekściarskich. Warsztaty składałyby się z dwóch elementów: nauki pisania
tekstów piosenek oraz przybliżenia teorii tworzenia tekstów, wraz z przedstawieniem
twórczości tekściarzy związanych z Wrocławiem, takich jak np. Lech Janerka, czy Maciej
Maleńczuk. Odbiorcami projektu byłaby głównie młodzież z Wrocławia. Weekendowe
bądź trzydniowe warsztaty odbywałyby się we wrocławskich domach kultury.
[Krzywa Bajka – Ewa Kamińska] To cykl spotkań i warsztatów teatralnych, których
zakończeniem będzie wystawienie przygotowanego w czasie zajęć przedstawienia
teatralnego. Projekt skierowany jest do dzieci mieszkających we wrocławskiej dzielnicy
Brochów. Krzywa bajka to projekt edukacyjny, prospołeczny i artystyczny, który ma się
przyczynić do kształtowania świadomych, wrażliwych i aktywnych młodych ludzi.
Projekt ten ma rozwijać wiedzę na temat różnych obszarów teatru: gry aktorskiej, tańca
i ruchu, elementów plastycznych – kostiumów, scenografii i rekwizytów.
[Kultura niewysoka – Robert Dudziński] Kultura niewysoka jest przedsięwzięciem
zainicjowanym w środowisku wrocławskich studentów i doktorantów, którzy zajmują
się w swoich badaniach problematyką kultury popularnej. Naczelną ideą jest wyjście z
refleksją akademicką poza mury uniwersytetu i przybliżenie jej osobom niemającym na
co dzień kontaktu z humanistyką. Dlatego też Kultura niewysoka pomyślana została jako
cykl otwartych, półtoragodzinnych wykładów połączonych z dyskusją, z których każdy
prowadzi inna osoba poświęconych różnym zagadnieniom kultury popularnej.
[Nadodrze z Pamięci – Roman Płatek] Projekt jest pierwszym krokiem do zebrania
pamiątek i podwalin Muzeum Mieszczaństwa, które docelowo ma powstać na Nadodrzu,
by utrwalić i zaprezentować zetknięcie się dwóch kultur – niemieckiej i polskiej w
przełomowym momencie dla obu narodów (zakończenie II wojny światowej). Projekt
polegać będzie na zbieraniu wspomnień, zdjęć i przedmiotów codziennego użytku, które
są nośnikami powojennej historii wrocławian w ramach cyklu spotkań warsztatowych
związanych z wspomnieniami najstarszych mieszkańców Nadodrza.
[Akcja artystyczna przeciwko śmierci – Stevan Kova] Projekt jest wynikiem wstrząsu
związanego z odejściem artysty Geta-Stankiewicza i ma na celu wyartykułowanie
względem współczesnej nauki żądania
żądam likwidacji śmierci. Trzeba myśleć
postępowo, nowocześnie, młodzieżowo i żądać likwidacji tego absurdu, hamującego
postęp naukowo- techniczna. Inżynieria genetyczna może tego dokonać. Projekt zakłada
umieszczenie tablicy pamiątkowej w oknie Domku Miedziorytnika wyrażającej ten
sprzeciw, by wysunąć na forum publiczne ten nierozwiązywalny (w zacofanych
umysłach) problem.
[Rzeźba z pcv pod tytułem "Inżynieria genetyczna w walce ze śmiercią" – Stevan
Kova] Projekt zakłada umieszczenie obiektu wielkości ok. 300 cm x 200 cm na linie
stalowej nad ulicą Rzeźniczą przed Teatrem Współczesnym, widocznego z daleka na tle
nieba. Rzeźba ma być ekspresją czytelną dla turystów idących do rzeźby "Krzesło", dla
ludzi teatru, dla osób przerażonych wizją nieuchronnego końca. Dzieło sztuki ma wlać
choć odrobinę nadziei na prawdziwe życie wieczne.
[Rzeźba z pcv pod tytułem "Udręczenie Stiepana Stiepanowicza"] Projekt zakłada
umieszczenie rzeźby (zdjęcie na stronie: www.kova.galeriasart.pl) na linie stalowej nad
ulicą Rzeźniczą przed Teatrem Współczesnym, widocznej z daleka na tle nieba. Rzeźba
ma być ekspresją czytelną dla turystów idących do rzeźby "Krzesło", dla ludzi teatru, by
skłonić ich do filozoficznych przemyśleń na temat sztuk o przemijaniu i wzbudzenie
buntu przeciwko śmierci.
[Korczak-Goldszmit – Tomasz Kwietko-Bębnowski] Od pięciu lat Ludzie w różnym
wieku realizują swoje "pasje" pod "podpowiedziami" zawodowego wrocławskiego
aktora. Przedsięwzięcie "Korczak-Goldszmit" – stowarzyszony z projektem zgłoszonym
na międzynarodowy konkurs teatralny KORCZAK 2014 – byłby próbą wykorzystania
spostrzeżeń i doświadczeń z realizacji projektu „Tuwim w maju,gdy kwitną bzy" przy
pracy nad nowymi działaniami teatralnymi.
[Bendenplatz – Plac Staszica – Tomasz Kwietko-Bębnowski] To projektprzedsięwzięcie związane bardzo z losami ludzi, którzy mieszkali i mieszkają na
Nadodrzu. Tytuł programu-spotkania (teatralnego): to "Bendenplaz - Plac Staszica". W
podtytule przy słowie Bendenplaz w nawiasie słowo niemieckie "ausfharen" a przy
słowie Plac Staszica w nawiasie przyjeżdżanie – przedsięwzięcie miałoby na celu
dotknięcie trudnej historii Wrocławia w jej niemiecko-polskim wymiarze.
[Spektakl „Romskim Taborem” – Wioletta Skubisz] Projekt polega na przygotowaniu
spektaklu przez grupę mieszkańców Nadodrza, pod okiem pana Jerzego Weltera i we
współpracy z lokalnymi instytucjami. Spektakl jest inicjatywą grupy samopomocowej
mieszkańców, która działa przy Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej. Prezentować
będzie tradycje polskie i romskie poprzez zderzenie dwóch różnych środowisk i grup
kulturowych: koła gospodyń wiejskich i taboru romskiego. Przedstawienie odegrane
zostanie przez mieszkańców, profesjonalnych muzyków Romani Bacht oraz dziecięcy
zespół romski.
[Progg Mag numer 1 – Joanna Gołębiewska, Alexander Sikora, Wojciech Ufel] Progg
LivingLab jest think-and-do tankiem, który wypracowuje nowe rozwiązania i inspirje do
zmian
w
zakresie
antyhumanistycznego,
procesu
rozumianego
niezrównoważonego
jako
do
przejście
od
społeczeństwa
społeczeństwa
głęboko
zrównoważonego, organizowanego oddolnie i partycypacyjnie. Głównym celem projektu
jest wydanie i promocja pierwszego numeru magazynu Progg Mag w wersji drukowanej.
Fizyczne wydanie magazynu to także cały cykl spotkań – warsztatów opartych na
otwartej, partycypacyjnej metodologii.