KLIK

·
'.-
Sygn. akt I Cz 315115
POSTANOWIEr~IE
Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu
Dnia: 17 lipca 2015 r.
Wydział I Cywilny w składzie następującym:
Przewodniczący:
Sędzia Sądu Okręgowego Mieczysław Osucha - spraw.
Sędziowie:
SO Wiesław Kulpa, SO Marek Nowak
Protokolant:
p.o. sekr. sąd. Paulina Krociel
po rozpoznaniu
w dniu 17lipca 2015 r. w Tarnobrzegu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy ze skargi'
z udziałem
Bank S.A. w Warszawie
na czynności Mirosława Wolanina Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w
Rzeszowie w przedmiocie ustalenia opłaty stałei za odnalezienie majątku dłużnika i
zaniechania przekazania sprawy komornikowi
Komornikowi
Sądowemu przy Sądzie Rejonowym w Przemyślu do łącznego prowadzenia egzekucji ze
sprawą o sygn. akt Km 6787/14
na skutek zażalenia dłużniczki od postanowienia
kwietnia 2015r. sygn. akt I Co 153/15
postanawia:
Sądu Rejonowego w Mielcu z dnia 20
oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem
z dnia 20 kwietnia 2015r., w sprawie o sygn. I Co
153115, Sąd Rejonowy w Mielcu oddalił skargę
l
na punkt l postanowienia
Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Rzeszowie Mirosława Wolanina z dnia
27 stycznia 2015r. w przedmiocie ustalenia opłaty za odnalezienie majątku dłużnika (punkt I).
W pozostałej części postępowanie
zostało umorzone (punkt II). Kosztami postępowania
obciążono dłużniczkę w zakresie przez nią poniesionym, a w pozostałej części Skarb Państwa
(punkt III).
Z uzasadnienia wynika, że wnioskiem z dnia28 października 2014r. wierzyciel
Bank S.A. z siedzibą w Warszawie wniósł o wszczęcie egzekucji przeciwko dłużniczce
Wierzyciel wnioskował o przeprowadzenie egzekucji z wszelkich ustalonych
L
przez Komornika
i należących
do dłużniczki
ruchomości,
wynagrodzenia
za pracę,
rachunków bankowych, wierzytelności i nieruchomości. Jednocześnie wnosił o przesłuchanie
"'-
dłuzniczki w celu ustalenia jej majątku, wystąpienie do wydziału ewidencji gruntów celem
ustalenia czy przysługują jej prawa do nieruchomości, skierowanie zapytania do ZUS czy
podlega ubezpieczeniu
społecznemu, a po uzyskaniu informacji o dokonanie stosownych
zajęć. W dniu 13 listopada 20l4r. Komornik wszczął postępowanie egzekucyjne i wezwał
dłużniczkę do stawienia się w kancelarii celem złożenia wyjaśnień lub podania inf01macji
dotyczącej dochodów, sytuacji majątkowej i rodzinnej na piśmie. Jednocześnie Komornik
dokonał zajęcia wierzytelności w Urzędzie Skarbowym, a w dniu 26 listopada 20l4r. wezwał
ZUS do dokonywania potrąceń z renty lub emerytury. W dniu 2 grudnia 20l4r. Komornik
dokonał zaś zajęcia rachunku
bankowego.
Komornik ustalił opłatę za poszukiwanie
w wysokości:
zlecenie
poszukiwania
Postanowieniem
z dnia 27 stycznia 20l5r.
majątku dłużnika co do~woty
majątku dłużnika
(art. 53a uft:
13.094,04 zł
l) - 63,84 zł,
odnalezienie majątku dłużnika (art. 53a ust. 2) - 590,86 zł i w całości obciążył nią dłużniczkę·
Następnie zaś postanowieniem z dnia 6 marca 20 l5r. uznał się niewłaściwym do prowadzenia
sprawy
l
przekazał ją Komornikowi
i. Działanie
Sądowemu przy Sądzie Rejonowym
Komornika
było zgodne z wnioskiem
w Przemyślu
wierzyciela
i znajdowało oparCIe w przepisie art. 53a ust. l i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.
o komornikach sądowych i egzekucji. Z akt komorniczych wynika, że w celu ustalenia
majątku dłużniczki Komornik zwrócił się do banków i instytucji o udzielenie wyjaśnień
i w wyniku podjętych czynności ustalił, że
l przysługuje
świadczenie emerytalne.
Brak jest zatem podstaw do uwzględnienia skargi dłu:żniczki na punkt 1 postanowienia z dnia
27 stycznia 20l5r., dlatego też w całości podlegała ona oddaleniu na podstawie art. 767 kpc.
Zważywszy
zaś na fakt, że w dniu 6 marca 20l5r.
Komornik wydał postanowienie
o przekazaniu akt według właściwości, rozstrzyganie w tym zakresie było bezprzedmiotowe
i postępowanie w tej części należało umorzyć na podstawie art. 355 kpc w zw. z art. 13 § 2
kpc.
W zażaleniu na punkt 1powyższego postanowienia dłużniczka
naruszenie przepisów prawa procesowego i materialnego, tj. art. 43,46,47
zarzuciła
ust. 1 i 53a ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997r. o komornikach sądowych i egzekucji oraz art. 770 kpc poprzez
błędną ich wykładnię
i niewłaściwe
naruszenia przepisu art. 5 kc poprzez:
zastosowanie.
Ponadto
skarżąca podniosła zarzut
- błędne przyjęcie, że komomik ustala opłatę za odnalezienie majątku dłużnika w postaci
świadczenia emerytalnego i rachunku bankowego, na którym nie ma środków pieniężnych;
- błędne uznanie, że podstawą wyliczenia szacunkowej wartości odnalezionego
majątku
dłużnika w postaci przysługującego mu świadczenia emerytafnego jest wartość miesięcznego
świadczenia pomnożona przez 12;
- błędne uznanie, że komomik może obciążyć dłużnika kosztami opłaty za odnalezienie
majątku dłużnika wydając postanowienie o kosztach niekończące sprawy i wezwać dłużnika
do ich uiszczenia·na swą rzecz, a nie na rzecz wierzyciela.
Opierając się na tak sformułowanych
zarzutach dłużniczka domagała się uchylenia
postanowienia w zaskarżonej części i uznanie kosztów egzekucyjnych za niezasadne.
W uzasadnieniu zażalenia skarżąca podniosła, że w jej ocenie Komomik wygenerował
jedynie
koszty, które są dla niej nadmiemą
nieuprawnione,albowiem
innego komornika
dolegliwością.
D~iałania Komornika
były
\
w momencie uzyskania informacji oprowa\}zeniu egzekucji przez
winien niezwłocznie
przekazać mu sprawę. K.o~ty za. odnalezienie
majątku i jego poszukiwanie są celowe wówczas, gdy koszt ich poszukiwania był niezbędny
i celowy, przy jednoczesnym skutecznym odnalezieniu majątku dłużnika, z którego komomik
może prowadzić
skuteczną
egzekucję. W niniejszym przypadku
ustalenie
opłaty przez
Komornika było zaś bezpodstawne i wykonane z rażącym naruszeniem prawa.
Sąd Okręgowy zwaZył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 43 ustawy z dnia 29 sierpnia
egzekucji za prowadzenie
1997r. o komornikach
sądowych
egzekucji i inne czynności wymienione w ustawie komornik
pobiera opłaty egzekucyjne. Dotyczy to również przypadku o jakim stanowi art. 79i kpc, tj.
poszukiwania za wynagrodzeniem majątku dłużnika. Niejednokrotnie bowiem wierzyciel nie
posiada wiedzy o składnikach majątku dłużnika, do których mogłaby zostać skierowana
egzekucja i w związku z tym zleca komornikowi poszukiwanie majątku dłużnika.
Opłata za zlecenie poszukiwania majątku dłużnika jest dwuczęściowa. Stosownie do
art. 53a ust. 1 w/w ustawy w przypadku otrzymania zlecenia poszukiwania majątku dłużnika
w trybie art. 79i kpc komornik pobiera od wierzyciela opłatę stałą w wysokości 2%
przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Następnie, w myśl zasad ogólnych wyrażonych
w mi. 770 kpc, opłata ta, jako koszt niezbędny do celowego przeprowadzenia
egzekucji,
podlega ściągnięciu wraz z egzekwowanym świadczeniem na rzecz wierzyciela. Druga część
opłaty natomiast zależy od skuteczności działań poszukiwawczych
komornika i wynosi 5%
\
wmiości szacunkowej odnalezionego przez komornika majątku dłużnika, nie więcej jednak
niż 100% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego (mi., 53a ust. 2 w/w ustawy). Ta część
opłaty ulega zmniejszeniu o część pierwszą opłaty pobraną przez komornika od zlecenia.
Jakkolwiek w przypadku drugiej części opłaty ustawodawca nie....wskazał od kogo winna być
ona pobrana, to nie ulega wątpliwości, że winna być ona ściągnięta bezpośrednio od dłużnika.
Za rozwiązaniem tym przemawia przede wszystkim fakt, że w tym przypadku ustawodawca
nakazał odpowiednie stosowanie przepisu art. 49 ust. 3 w/w ustawy. Stosownie zaś do tego
przepisu w celu pobrania opłat, o których mowa wart.
49 ust. 2; komornik wydaje
postanowienie, w którym wzywa dłużnika do uiszczenia należności z tego tytułu w terminie
7 dni od doręczenia postanowienia.
Tut. Sąd Okręgowy nie podziela natomiast poglądu
wyrażonego w przywołanej w zażaleniu uchwale Sądu Najwyższego z dnia 18 października
2013r., III CZP 57/13 (OSNC 2014/6/61), wedle którego przewidzial1fl wart. 53aust. 2 w/w
ustawy opłata winna być pobrana od wierzyciela. W świetle powyższych"rozważań prawnych
nie ulega bowiem wątpliwości, że nałożenie na
, jakodłu~~iczkę,
obowiązku
zwrotu w/w opłaty było prawidłowe.
Co się zaś tyczy wysokości
postępowanie
Komornika
przedmiotowej
było prawidłowe.
uzyskiwany przez dłużniczkę
opłaty to również w tym zakresie
Odnaleziony
przez Komornika
dochód w postaci świadczenia
emerytalnego,
majątek to
wynoszący
miesięcznie 1.091,17 zł. Wartość tego maj ątku stanowi zaś wartość uzyskiwanego dochodu
w okresie 12 miesięcy, co w rozpoznawanym przypadku dało kwotę 13.094,04 zł (1.091,17 zł
x 12). W tym zakresie odpowiednie zastosowanie, poprzez art. 13 § 2 kpc, znajduje przepis
22 kpc, zgodnie z którym w sprawach o prawo do świadczenpowtarzających
się wartość
przedmiotu sporu stanowi suma świadczeń za jeden rok. Ustalając wartość odnalezionego
majątku, Komornik trafnie ,zatem pomnożył uzyskiwane przez dłużniczkę świadczenie przez
12 miesięcy. Uzyskana w ten sposób kwota stanowiła zaś podstawę ustalenia opłaty za
odnalezienie majątku (13.094,04 zł x 5%).
Wobec powyższych okoliczności brak jest podstaw do uznania zasadności zażalenia,
które po myśli art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc zostało oddalone.